توزیع فراوانی سندرم فرسودگی و عوامل مرتبط با آن در پرستاران شاغل در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان

هدف کلی از انجام این طرح، تعیین توزیع فراوانی سندرم فرسودگی (Burnout syndrome) و عوامل مرتبط با آن در پرستاران شاغل در بیمارستان الزهرای (س) اصفهان در سال 1389 بود.
این مطالعه یک مطالعه ی توصیفی تحلیلی و مقطعی بود که در سال 1389 انجام گرفت. افراد شرکت کننده در مطالعه از میان پرستاران بخش های اورژانس، ارتوپدی، دیالیز و بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان الزهرای (س) اصفهان به صورت تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای تعیین میزان فرسودگی در میان پرستاران بخش های مذکور با استفاده از پرسش نامه ی استانداردMaslach burnout inventory (MBI) انجام گرفت.
آزمون ANOVA نشان داد که میانگین نمرات فرسودگی شغلی پرستاران بخش های ارتوپدی و دیالیز به طور معنی داری کمتر از بخش های اورژانس و بخش مراقبت های ویژه بود (01/0 > P). به علاوه، پرستاران با سابقه کار کمتر از 10 سال نمره ی فرسودگی شغلی کمتری نسبت به پرستاران با سابقه ی کار بیشتر داشتند (04/0 > P). آزمون آماری Student-t نشان داد نمره ی فرسودگی شغلی در زنان بیشتر از مردان است (0001/0 > P).
طبق مطالعه ی ما و مطالعات دیگر پژوهشگران عوامل جنسیت، محل کار در بیمارستان و مدت زمان اشتغال در فرسودگی شغلی پرستاران نقش دارد.