کاهش اریبی بی پاسخی توسط براوردگرهای کالبیده در مطالعه های پانلی

در بسیاری از نظام های آماری، نوعی از آمارگیری موسوم به آمارگیری در طول زمان متداول است که به شکلی مستمر در دوره های زمانی تکرار می شود. یکی از روش های آمارگیری در طول زمان، آمارگیری پانلی نام دارد. در این روش، به نمونه ای ثابت در دوره های زمانی مختلف مراجعه می شود. مهمترین چالش در یک آمارگیری پانلی، ناتوانی در به دست آوردن پاسخ از واحدهای نمونه ای و به وجود آمدن بی پاسخی است که معمولا باعث اریبی و در برخی موارد منجر به افزایش واریانس براوردها می شود. در آمارگیری های پانلی علاوه بر بی پاسخی قلم اطلاعاتی، بی پاسخی دوره نیز وجود دارد. در این نوع بی پاسخی، واحد نمونه ای حد اقل برای یک دوره ی آمارگیری پاسخ گو است. حالت خاصی از بی پاسخی دوره، کاهش پاسخ گو است که در این حالت واحد نمونه ای از دوره ای به بعد از مطالعه خارج شده و هرگز به مطالعه باز نمی گردد. یکی از روش های کاهش اثرهای نامطلوب بی پاسخی، وزن دهی است. از جمله ی این روش ها، براوردگر کالبیده می باشد. در این مقاله پس از معرفی مفهوم های اولیه ی آمارگیری پانلی، انواع گم شدگی در آمارگیری های پانلی و ساختارهای گم شدگی، روش براوردگر کالبیده به عنوان روشی برای وزن دهی داده های گم شده معرفی می شود. سپس با استفاده از داده های طرح آمارگیری پانلی خانواری انگلستان، روش براوردگر کالبیده با روش براوردگر رگرسیونی تعمیم یافته از نظر معیارهای قدر مطلق اریبی نسبی، میانگین توان دوم خطا و کارایی نسبی مجانبی مقایسه می شوند. یافته های این مطالعه نشان می دهند که وقتی همبستگی بین دو دوره بالا بوده و ساختار گم شدگی تصادفی است، روش براوردگر کالبیده نسبت به سایر روش ها عمل کرد بهتری دارد.