کاربرد متد ترکیب خطی وزنی و منطق بولین در ارزشیابی تناسب مکانی شهرک های صنعتی

سیاست صنعتی شدن از اهداف اصلی توسعه یک کشور محسوب می گردد. این سیاست گذاری ها، نه تنها ملاحظات اقتصادی بلکه مسائل اجتماعی و زیست محیطی را نیز در بردارد. لیکن، توسعه این فرایند با توجه به مکان شهرک های صنعتی از ابعاد چندگانه ای برخوردار است. تحلیل تناسب مکانی برای شناسایی واحدهای تناسب زمین جهت اهداف خاص از جنبه های تصمیم سازی مدیریتی مهم است و می تواند برمبنای اصول ویژه ای انجام گیرد. در این تحقیق دو متد بولین و ترکیب خطی وزنی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی جهت ارزشیابی تناسب اراضی شهرک های صنعتی در استان قم مورد استفاده قرار گرفت. نتایچ نشان دادند که مکان شهرک های صنعتی شکوهیه و سلفچگان بدون تناسب بوده و واحدهای صنعتی آلاینده مجاز به استقرار در آنها نمی باشند. شهرک صنعتی محمودآباد بدون محدودیت است. اما نیاز به پایش و کنترل زیست محیطی آلودگی های موجود دارد. نتایج این مقاله نشان می دهد، شرایط بکاررفته در روش بولین با عدم اطمینان کمتری که براساس محدودیت های قطعی اعمال شده در آن نسبت به روش ترکیب خطی وزنی که مبتنی بر منطق فازی می باشد از تعداد پارامترهای کمتری برخوردار است. قابلیت روش ترکیب خطی وزنی این قدرت را به تصمیم گیری می دهد که عواملی را که از نظر او نقش مهم تری برای ارزشیابی تناسب اراضی جهت توسعه صنعتی دارند، انتخاب نماید.