مقایسه ی نتایج ترمیم اولیه ی جراحی سینوس پیلونیدال ساکرال در دو تکنیک Tie over و Closed suction drainage

بیماری سینوس پیلونیدال یک بیماری دردناک است که بیشتر در ناحیه ی اینترگلوتئال ایجاد می شود. در برخی مراکز درمانی اغلب از روش excision به همراه ترمیم اولیه جهت درمان این بیماری استفاده می شود. اما ممکن است این تکنیک به دلیل ایجاد فضای مرده در محل جراحی عوارضی را به دنبال داشته باشد. در این کارآزمایی بالینی دو تکنیک مختلف عمل جراحی از نظر ایجاد عوارض مورد مطالعه قرار گرفت.
این مطالعه یک کارآزمایی کنترل شده ی بالینی بود که در سال های 1386 و 1387 در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان اجرا شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه 54 نفره ی Tie over (گروه A) و Closed suction drainage (گروه B) تقسیم شدند. بروز عوارض جراحی با استفاده از پرسشنامه ای که به همین منظور تهیه شده بود در زمان جراحی و نیز در ویزیت های بعدی با یکدیگر مقایسه شدند. در نهایت داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه ی 13 مورد تحلیل و بررسی قرارگرفت.
108 بیمار در این مطالعه شرکت کردند. میانگین سنی آن ها 6/3 ± 08/25 سال بود. 4/94 درصد بیماران مرد و 6/5 درصد آن ها زن بودند. شیوع عوارض شامل عود بیماری، عفونت زخم جراحی، از هم گسیختگی زخم و تجمع سروما در دو گروه تفاوت آماری معنی دار نداشت. طول مدت عمل جراحی در گروه A به طور معنی داری طولانی تر از گروه B بود (001/0 > P).
بر اساس داده های ما برای درمان جراحی بیماری پیلونیدال ساکروکوکسیژآل تفاوتی در نتایج دو تکنیک Tie over و Closed suction drainage وجود نداشت.