میزان تظاهر نشانگر (VEGF) Vascular endothelial growth factor درمخاط نرمال، مخاط دیسپلاستیک و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان با روش ایمونوهیستوشیمیایی

کارسینوم سلول سنگفرشی یا Squamous cell carcinoma S.C.C)) از سطح یک اپیتلیوم دیسپلاستیک بر میخیزد و حدود %90 تمام سرطان های سرو گردن را تشکیل میدهد. VEGF(Vascular Endothelial Growth Factor) یکی از فاکتورهای رشدی است که مستقیما روی سلولهای اندوتلیال عروقی اثر میگذارد و تکثیر، مهاجرت وکموتاکسی سلول های اندوتلیال را تحریک میکند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه میزان بروز نشانگرVEGF در مخاط نرمال، مخاط دیسپلاستیک و. S.C.C دهانی بود.

در این مطالعه توصیفی-تحلیلی تعداد 20 نمونه از هر یک از نمونه های مخاط نرمال، مخاط دیسپلاستیک و S.C.C. که با فرمالین ثابت و در پارافین مدفون شده بود،انتخاب گردید. لام های مربوطه از نظر بروز نشانگر VEGFبا استفاده ازتکنیک رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمیایی و روش استاندارد بیوتین-استرپتاویدین مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها توسط نرم افزار SPSSو آزمون کروسکال والیس و من ویتنی در سطح معنی دار 95% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.(05/0=α)

میانگین شدت بروز نشانگر VEGFدرنمونه های S.C.C بیشتر از نمونه های مخاط دیسپلاستیک بود (024/0 P value=)همچنین شدت بروز نشانگر VEGFدرنمونه های S.C.C بیشتر از مخاط نرمال بود (001/0 P value=)، در حالی که شدت بروز نشانگر VEGFدرنمونه های مخاط دیسپلاستیک با مخاط نرمال رابطه ی معنی داری نداشت)108/0P=).

بر اساس نتایج مطالعه حاضر با پیشرفت ضایعه از مخاط نرمال به سمت مخاط دیسپلاستیک و نهایتا به سمت SCC بروز نشانگرVEGF افزایش می یابد.