رویا دیدن حین خواب: نوعی شبیه سازی شناختی از بیداری

مطالعات اخیر علوم اعصاب در مورد پرسه زنی ذهن، خیال پردازی، و شبیه سازی، تعاریف و نظریات عصب شناختی جالبی را در خصوص مکانیزم رویا دیدن حین خواب، محتوای آن و بررسی رابطه اش با شناخت در بیداری ارائه نموده است. عصب شناسی شناختی نواحی خاصی از مغز در درون قشرهای ارتباطی، ساختارهای لیمبیک و پارالیمبیک (مانندآمیگدال)، را به عنوان زیربنای نوروآناتومیک فرایند رویا معرفی می کند. این نواحی مغزی در ادغام اطلاعات حسی ورودی با حافظه و هیجان نیز نقش دارند. مدارات این زیر ساختارهای عصبی در پردازش شناختی حین بیداری و رویا دیدن ضمن خواب اشتراکات واضحی دارند. از آنجاست که فرضیه های مربوط به معادل دانستن رویا دیدن درخواب با شبیه سازی شناختی حین بیداری به مرور قدرت یافته اند. شبکه دیفالت که جزیی از سیستم های خودکار فعال حین بیداری است در پرسه زنی ذهن، خیال پردازی، و شبیه سازی دخیل است. بر اساس شواهد در دسترس می توان گفت که رویا می تواند کارکردهای مشابهی به عنوان فراورده جانبی باقی مانده از فعال سازی زیرسیستمی از شبکه دیفالت در طول خواب داشته باشد. این مقاله مروری با نقد و بررسی یافته های مطالعات مرتبط با فرضیه فوق در صدد ارایه جمع بندی مفهومی در مورد رابطه شناخت بیداری و رویای حین خواب است.