بررسی مقدماتی میزان اثر بخشی مخاط چسب آفتوژل در درمان زخم های آفتی مینور مخاط دهان

اثر بخشی تریامسینولون در درمان علامتی آفت دهانی، در منابع پزشکی به عنوان بهترین درمان معرفی شده است. یکی از چالش های بزرگ دارو درمانی در تمام دنیا، طریقه دارو رسانی به بافت های هدف است و این که چگونه می توان از کمترین میزان دارو به بهترین نحو برای دسترسی به اندام آسیب دیده استفاده کرد. هدف از این پژوهش مقدماتی، تمرکز بر حداقل مقدار داروی لازم بر روی زخم آفتی مینور مخاط دهان و بررسی کارایی این روش بود.
برای انجام این کارآزمایی بالینی مقدماتی (Pilot) دوسوکور، شکل جدید مخاط چسب با هدف دوگانه تمرکز دارو و پانسمان زخم آفت، طراحی و ساخته شد. با اضافه نمودن داروی تریامسینولون به پایه مخاط چسب آزمایش های بالینی بر روی 40 بیمار بدون بیماری سیستمیک و یا سابقه مصرف دارو، انجام شد که تنها 23 نفر از آنان در این مطالعه تا پایان، همکاری نمودند و نتایج قابل استنادی از ایشان دریافت شد. 14 نفر دارو و 9 نفر دارونما دریافت کردند. درد بیماران با شاخص (Visual analogue scale) VAS و قطر آفت بر حسب میلی متر اندازه گیری و نتایج توسط نرم افزار SPSS و آزمون آماری Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شد (05/0 = α).
در گروهی که دارو دریافت کرده بودند، ابعاد ضایعه (026/0 = p value) و درد آفت (043/0 = p value)، در جلسه دوم به صورت معنی دار کمتر از گروه دارونما بود. اما در جلسه سوم تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/ > p value).
بر اساس نتایج این پژوهش، اضافه نمودن تریامسینولون به پایه مخاط چسب، در کوتاه مدت اثر معنی داری نسبت به دارونما بر روی اندازه و میزان درد آفت دهان دارا است و می توان از این روش جهت کاهش درد و تسریع روند بهبودی آفت استفاده نمود.