تاثیر عصاره آبی و اتانولی سرشاخه های هوایی گیاه چای کوهی بر تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت

تریکومونیازیس یکی از شایع ترین بیماری های مقاربتی است. با افزایش مقاومت به داروهای خانواده مترونیدازول شناسایی روش های درمانی جدید ضروری است. در استان چهارمحال وبختیاری چای کوهی به طور سنتی جهت درمان عفونت های واژینال استفاده می شود.
تعیین اثر عصاره آبی و اتانولی گیاه چای کوهی بر رشد تریکوموناس واژینالیس در محیط کشت این مطالعه تجربی آزمایشگاهی دو سو کور در دو گروه شاهد و آزمون صورت گرفت. عصاره گیری به روش ماسراسیون انجام شد. انگل از ترشحات واژن شش زن تهیه و از طریق پاساژ در محیط کشت TYI-S-33، نگهداری و با مشاهده مستقیم تایید شد. انگل در لوله های 9 تایی حاوی TYI-S-33، مترونیدازول، عصاره آبی و الکلی چای کوهی هر کدام با غلظت l/mlμ 1000، 500، 200، 100، 50، 10 اضافه شد. بعد از 72 ساعت تاثیر دارو و عصاره ها بر تعداد و رشد انگل، مشاهده شد.
انگل تریکوموناس واژینالیس در TYIS-33، عصاره آبی و الکلی چای کوهی تا 72 ساعت زنده ماندند. اما درمحیط حاوی مترونیدازول کلیه انگلها از بین رفتند. بعد از 72 ساعت، تعداد انگل تریکوموناس در TYIS-33، عصاره آبی (با غلظتg/mlμ 500،200، 10،50،100) و الکلی چای کوهی (g/mlμ 10،50) 1504 عدد بود، اما تعداد انگل در عصاره اتانولی (با غلظت g/mlμ 500،200 و100)، 1304 عدد و در غلظت g/mlμ 1000 کمتر از 100 و در اتانول 577 عدد بود.
با توجه به مصرف سنتی چای کوهی جهت درمان عفونت های زنان و عدم تاثیر گیاه بر روی انگل پیشنهاد می شود اثر این گیاه بر روی سایر بیماری های مقاربتی بررسی شود.