روابط ساختاری بین رضایت شغلی با رفتار شهروندی سازمانی پرستاران

رفتار شهروندی رفتار ارزشمند و مفید ی است که افراد به صورت داوطلبانه از خود بروز می دهند. بنابراین در دنیای پرچالش کنونی، سازمان ها به منظور رقابت در صحنه جهانی، در تلاش هستند تا کارکنانی را به کار گیرند که فراتر از نقش تعیین شده در شغلشان عمل کنند.
مطالعه به منظور تعیین روابط ساختاری بین رضایت شغلی با رفتار شهروندی سازمانی پرستاران بیمارستان های آموزشی استان قزوین و اصفهان انجام شد.
این مطالعه مقطعی در زمستان سال 1389 بر روی تعداد 481 نفر از پرستاران دو استان قزوین و اصفهان انجام شد که به شکل تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسش نامه های سنجش رضایت شغلی تدوین شده توسط اسمیت، کندال و هالین و پرسش نامه رفتار شهروندی سازمانی به کار رفته در تحقیق گونزالس و گارسیاکارازو گردآوری شدند و با روش همبستگی و به کارگیری معادله ساختاری تحلیل شدند.
رضایت پرستاران از بعد ماهیت شغل و همکاران در حد بالا (001/0 P<) و از نظر ابعاد پرداخت، ارتقای شغلی و سرپرستان در حد پایین (05/0 P<) و هر سه بعد رفتار شهروندی سازمانی مشتمل بر مشارکت سازمانی، تحویل خدمات و وفاداری سازمانی در حد بالا بود (001/0 P<). رضایت شغلی بر هر یک از ابعاد رفتار شهروندی سازمانی تاثیر مستقیم و معنی داری داشت (32/0 R2=).
با توجه به یافته ها، به نظر می رسد با افزایش رضایت شغلی می توان رفتار شهروندی سازمانی پرستاران را افزایش داد.