بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر میزان فاکتور رشد اندوتلیال عروق و اندوستاتین سرم در موش های صحرایی

تمرینات استقامتی موجب افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی و عضله قلبی می شود، اما فرایند مولکولی افزایش چگالی مویرگی در پاسخ به فعالیت هنوز معلوم نیست. فاکتور رشد اندوتلیال عروق (Vascular endothelial growth factor، VEGF) و اندوستاتین مهم ترین فاکتورهای درگیر در فرایند آنژیوژنز می باشند. بنابراین در این مطالعه به بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر میزان تغییرات پروتئین VEGF و اندوستاتین سرم در موش های صحرایی پرداخته شد.
بدین منظور 20 موش صحرای نر ویستار با دامنه سنی 64±6 روزه انتخاب شدند. موش ها به طور تصادفی به دو گروه تمرینی (10= n) و کنترل (10= n) تقسیم شدند. فعالیت تمرینی شامل 8 هفته دویدن بر روی تردمیل بود. بعد از اتمام دوره تمرینی آزمودنی ها به وسیله گاز هالوتن بی هوش شده و از سرخرگ آئورت قلب به میزان ml 2 خون گیری به عمل آمد. تغییرات VEGF و اندوستاتین سرم توسط کیت الایزا مورد اندازه گیری قرار گرفت.
نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات استقامتی میزان VEGF را افزایش و میزان اندوستاتین سرم را به طور معناداری کاهش داد (05/0 P £). هم چنین نسبت VEGF به اندوستاتین در نتیجه سازگاری به دویدن بر روی تردمیل به طور معناداری افزایش یافت (05/0 P £). از طرفی دیگر نتایج نشان داد که VEGF ارتباط معناداری با اندوستاتین سرم ندارد.
این یافته ها نشان داند که با سازگاری به تمرینات ورزشی، تعادل بین فاکتورهای آنژیوژنیکی و آنژیوستاتیکی به سمت فاکتورهای آنژیوژنیکی تغییر جهت می یابد. این یافته ها ممکن است بینش نوینی را در راستای فرایند مولکولی افزایش چگالی مویرگی در پاسخ به فعالیت استقامتی به وجود آورد.