مقایسه ی میزان اینترلوکین 1بتا (IL-1β) در بزاق افراد مبتلا به بیماری پریودنتال با افراد سالم

بیان مساله: بیماری پریودنتال یک بیماری عفونی مزمن چند عاملی است که به صورت تخریب غیرقابل برگشت رشته های کلاژن و دیگر اجزای سازنده ی لثه و لیگامان پریودنتال و استخوان آلوئول پیرامون دندان و تولید پاکت پریودنتال مشخص می شود. سایتوکاین ها از جمله اینتر لوکین 1بتا یکی از اجزای سیستم ایمنی میزبان هستند که به نظر می رسد در ایجاد پریودنتیت نقش مهمی دارند.
هدف از این پژوهش، تعیین غلظت اینتر لوکین 1 بتا به عنوان یک سایتوکاین پیش التهابی در بزاق بیماران مبتلا به بیماری پریودنتال (پریودنتیت مهاجم منتشر و پریودنتیت مزمن خفیف تا متوسط) و بیماران با پریودنشیم سالم بود.
مواد و در این پژوهش تجربی، بزاق غیرتحریکی 24 نفراز بیماران مبتلا به پریودنتیت خفیف تا متوسط و 15 بیمار مبتلا به پریودنتیت مهاجم منتشر و23 نفر از افراد با لثه ی سالم گردآوری شد. با استفاده از روش الیزا (ELISA) غلظت اینتر لوکین 1بتا در بزاق نمونه ها اندازه گیری و از آزمون من ویتنی برای واکاوی داده ها استفاده شد.
نتایج بررسی کنونی نشان داد که میان میانگین سطح اینتر لوکین 1 بتا در گروه های پریودنتیت مهاجم منتشر و شاهد و گروه های پریودنتیت مزمن خفیف تا متوسط و شاهد اختلاف معنادار وجود داشت (05/0 p <).
نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که میانگین غلظت اینتر لوکین 1 بتا در بزاق بیماران مبتلا به بیماری پریودنتال بیشتر از افراد سالم بودواین سایتوکایین می تواند نشانگر خوبی برای تعیین وضعیت التهاب بافت های پریودنتال باشد.