سبک های یادگیری دانشجویان بهداشت محیط و تغذیه دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

«سبک یادگیری» روشی است که یادگیرنده در یادگیری به روش های دیگر ترجیح می دهد. این پژوهش با هدف شناخت سبک های یادگیری دانشجویان رشته بهداشت محیط ترم 2 و 4 و نیزدانشجویان رشته تغذیه ترم های 1، 2، 3 و 4 دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد.

در این مطالعه مقطعی- تحلیلی دانشجویان بهداشت محیط ترم 2 و 4 و دانشجویان تغذیه ترم 1، 2، 3 و 4 دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با استفاده از سرشماری انتخاب شدند. پرسش نامه سیاهه سبک های یادگیری (LSI) تهیه شده توسط دیوید کلب برای تعیین سبک های یادگیری در اختیار دانشجویان قرار داده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آماری توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت.

تعداد کل دانشجویان این دو رشته 170 نفر بود. افرادی که در مطالعه شرکت کردند 134 نفر بودند که سه نفر از آن ها به خاطر اینکه جزء گروه مورد مطالعه نبودند، از مطالعه حذف شدند. از 131 نفر باقی مانده، 76 نفر در رشته تغذیه و 55 نفر در رشته بهداشت محیط مشغول تحصیل بودند.
29 نفر از جامعه پژوهش مرد و 102 نفر زن بودند. سبک غالب یادگیری در مردان جذب کننده و در زنان هم گرا بود.
فراوانی سبک های یادگیری واگرا، تطابق یابنده، هم گرا و جذب کننده در رشته تغذیه به ترتیب 18 (7/23 درصد)، 18 (7/23 درصد)، 18 (7/23 درصد) و 22 (9/28 درصد) و فراوانی سبک های یادگیری واگرا، انطباق یابنده، هم گرا وجذب کننده در رشته بهداشت محیط به ترتیب 16 (1/29 درصد)، 17 (9/30 درصد)، 13 (6/23 درصد) و 9 (4/16 درصد) بود.

دانشجویان رشته های بهداشت محیط و تغذیه، سبک های غالب یادگیری مختلفی دارند.