بررسی روابط متنی قرآن (مطالعه موردی سوره احقاف)
نویسنده(گان):	رضامراد صحرایی، فاطمه نصرتی موموندی*
چکیده:	امروزه مطالعات میان رشته ای در تمامی علوم به ویژه علوم انسانی از اهمیت زیادی برخوردارند. از جمله این مطالعات، می توان به مطالعات بین رشته ای علوم قرآنی و زبان شناسی اشاره کرد. هدف از پژوهش حاضر، ارائه یک نظریه معنایی نظام مند برای توجیه روابط متنی موجود در قرآن می باشد. در این پژوهش، پژوهندگان به دنبال بررسی انسجام، پیوستگی و روابط متنی در سوره احقاف می باشد. بدین منظور، علاوه بر نظریه انسجام، از نظریه ربط که از رویکردهای جدید مطالعات زبان شناسی می باشد، نیز استفاده شده است. در راستای نیل به این هدف، ابتدا متن سوره به چند حوزه معنایی تقسیم شده، سپس انسجام درون و بین آیه ای هر حوزه معنایی بررسی شده است. ربط هر حوزه معنایی و عوامل ارتباطی که مجموعه ای از آیات را در یک حوزه معنایی قرار می دهد، در مرحله بعد بررسی شده اند. در پایان انسجام بین همه حوزه های معنایی تشکیل دهنده سوره و نیز ربط و عوامل ربط بین حوزه ای نیز مشخص شده اند. یافته های پژوهش پیش رو حاکی از آن است که آیات سوره احقاف علاوه بر انسجام درون و بین آیه ای، از انسجام بین حوزه ای نیز برخوردار است. آیه های هر حوزه معنایی و نیز حوزه های معنایی مختلف، از طریق عوامل ربط همچون شمول معنایی، ارجاع ضمیر پیش آیندی، ارجاع ضمیر پس آیندی، قیاس، تقابل و تمثیل، به هم مرتبط می شوند.
کلیدواژگان:	ربط، انسجام درون آیه ای، انسجام بین آیه ای، روابط متنی، حوزه معنایی
زبان:	فارسی
انتشار در:	فصلنامه سراج منیر، پیاپی ۱۴ (بهار ۱۳۹۳)
صفحه:	۶۷
نسخه الکترونیکی:	متن این مقاله در سایت مگیران قابل مطالعه است.

Textual Relations of Quran (Case Study of Ehqaf Surah)
Author(s):	Rezamorad Sahrayi، Fatemeh Nosrati Momondi*
Abstract:	Nowadays, interdisciplinary studies, especially in the humanities, are of high importance. Among such studies, we can refer to studies between Quran sciences and linguistics. The aim of the present research is presenting a systematic semantic theory in order to justify the textual relations in Quran. In this research, researchers aim to review the cohesion and textual relations of Ehqaf Surrah. Therefore, apart from the theory of cohesion, the theory of relation as a novel theory in linguistic has been used. In order to reach this goal, the text has been divided into different semantic areas and then, the intra- and inter-verse cohesion of each area has been investigated. In the next stage, the relation of each semantic field and relational elements which put different verses in different areas have been investigated. In the end, the cohesion between all semantic areas and the relation and relational elements between these areas has also been identified. The findings of this research indicate that the verses of Ehqaf Surrah, apart from intra- and inter-verse cohesion, have cohesion between semantic areas. The verses of each semantic area are related to each other using different devices such as inclusion, referral of adverbs, comparison, and simile.
Keywords:	relation، intra، verse cohesion، inter، verse cohesion، textual relations، semantic areas
Language:	Persian
Published:	Seraje Monir, Volume:5 Issue: 14, 2014
Page:	67
Full text:	PDF is available on the website.