تاملی در مبانی وجودشناختی صادر اول بر اساس تعلیقات امام خمینی(ره) بر مصباح الانس
نویسنده(گان):	غلامرضا حسین پور*
چکیده:	صدرالدین قونوی و به تبع او، شمس الدین فناری، معتقدند که بر طبق قاعده الواحد، وجود منبسط یا مفاض، اولین صادر از حق تعالی است. از نگاه قونوی، صادر اول از ذات حق تعالی، وجود عام و فیض ذاتی است که از او به تجلی ساری در حقایق ممکنات؛ از عقل اول تا هیولای اولی تعبیر می شود. به عبارت دیگر از منظر قونوی اولین صادر از حق تعالی، وجود عام افاضه شده بر اعیان موجودات است و آن چیزی است که از اعیان موجودات، موجود شده است و این وجود عام، میان عقل اول و سایر موجودات، مشترک است و به این معنا، حقیقت جعل متعلق به وجود است. بیشترین تمرکز امام خمینی(ره) نیز برای تبیین مراتب نظام وجود، در «تعلیقات مصباح الانس» فناری که شرح «مفتاح الغیب» قونوی است، متوجه صادر اول یا به تعبیر او، مشیت مطلقه یا کلی است. به عقیده امام، صادر اول، هیچ کثرتی ندارد و کثرت در مرتبه بعدی آن است که همان تعینات صادر اول به شمار می رود؛ اما در عین حال، از نظر او صادر اول دارای اعتبار وحدت و اضمحلال کثرات در ذات آن و اعتبار کثرت و ظهور در مظاهر است. امام مسئله علم حق تعالی به جزئیات را نیز از طریق صادر اول حل می کند و برخلاف قونوی و فناری، نسبت مجعول بودن به وجود را باطل می خواند، زیرا معتقد است که صادر اول یا وجود عام، ربط محض است و ربط محض، حکمی ندارد و به همین مناسبت نمی تواند که مجعول باشد. با این حساب، میان اصالت وجود و مجعول بودن ماهیت را جمع می کند.
کلیدواژگان:	امام خمینی(ره)، صادر اول، علم حق، فناری، قونوی
زبان:	فارسی
انتشار در:	نشریه ادیان و عرفان، سال چهل و نهم شماره ۲ (پاییز و زمستان ۱۳۹۵)
صفحات:	۱۷۵ -۱۹۴
نسخه الکترونیکی:	متن این مقاله در سایت مگیران قابل مطالعه است.

A Meditation on the Ontological Foundations of First Issuance Based on Imam Khomeini's Interpretations on Misbah al-Uns
Author(s):	Gholamreza Hosseinpour *
Abstract:	Sadr al-din Qunavi, and consequently, Shams al-din Fanari, believe that according to the rule of the Unit, the Common Being, is the first issuance of God. In Qunavi’s point of view, the first issuance of God, is the Common Being and essential grace that is interpreted as the self-disclosure of current in the truths of contingents; from the First Intellect to the first matter. In other words, in view of Qunavi, the first issuance of God, is the Common Being in the truths of entities and what has come into being the truths of entities and is common the Common Being between the First Intellect and other entities, and in a sense, is the truth of being-made, belong to the Being. The largest concentration of Imam Khomeini, in his iinterpretations on Misbah al-Uns is the interpretation of Qunavi’s Miftah al-Ghayb, in explaining the system degrees of Being, is according to the First Issuance or as he put it, Absolute Providence. Imam believes that the First Issuance, it is no plurality and it is plurality in afterwards that it is the same determinations of the First Issuance. However, according to Imam, the First Issuance has the credit of unity and vanishing plurality in its nature and the credit of plurality and appearance in the manifestations. Imam solves the problem of the Divine Knowledge of details tthrough the First Issuance and also, contrary to Qunavi and Fanari, does not accept being-made of Being, because he believes that the First Issuance or the Common Being, is the pure connection and the pure connection has not judgment and therefore can not be something made that, in this case, forgathers the principality of Being and being-made of quiddity together
Keywords:	Imam Khomeini، Qunavi، Fanari، The First Issuance، the Divine Knowledge
Language:	Persian
Published:	Religions & Mysticism, Volume:49 Issue: 2, 2017
Pages:	175 -194
Full text:	PDF is available on the website.