شواهد روان شناختی برای تعیین جایگاه فاعل در زبان فارسی برپایۀ نحو کمینه گرا
نویسنده(گان):	محمد دبیرمقدم، شهلا رقیب دوست، حسن قاسمی
چکیده:	در پاسخ به این پرسش که آیا در ساخت جملات زبان فارسی، فاعل در جایگاه نقش معنایی خود در گروه فعلی باقی می ماند یا به مشخص گر گروه زمان حرکت می کند، بحث های نظری و شواهد زبانی موجود اطلاعات کافی برای تعیین جایگاه اصلی فاعل ارائه نمی کنند. در همین راستا، به رغم اینکه زبان فارسی دارای توالی واژگانی منعطف در جملات است، یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد جابه جایی عناصر جمله در این زبان از سوی فارسی زبانان به عنوان تغییر در توالی اصلی جمله تشخیص داده می شود و این تغییر در مدت زمان پردازش آنها مؤثر است. علاوه بر این، با بررسی دو دیدگاه متفاوت پیرامون جایگاه فاعل در زبان فارسی و با استفاده از شواهد روان شناختی زبان نشان می دهیم که در ساخت جملات لازم، متعدی و مجهول زبان فارسی، هم سو با دیدگاه درزی و مرزبان (۱۳۹۳) و انوشه (۱۳۸۹) ، فاعل ابتدا در جایگاه مشخص گر گروه فعلی اشتقاق در پایه می یابد و سپس به جایگاه مشخص گر گروه زمان حرکت می کند. روش مورد استفاده در این پژوهش روش تکلیف تصمیم گیری دربارۀ صحت جمله می باشد.
کلیدواژگان:	روان شناسی زبان، نحو تجربی، قلب نحوی، پردازش جمله، قیدهای فعلی
نوع مقاله:	مقاله پژوهشی/اصیل
زبان:	فارسی
انتشار در:	نشریه زبان و زبان شناسی، پیاپی ۲۶ (پاییز و زمستان ۱۳۹۶)
صفحات:	۴۱ -۶۸
نسخه الکترونیکی:	متن این مقاله در سایت مگیران قابل مطالعه است.

Psychological Evidence for Subject Position in Persian: A Minimalist Syntax
Author(s):	Mohammad Dabir، Moghaddam، Shahla Raghibdoust، Hassan Ghasemi
Abstract:	In response to this question whether subject stays in its thematic position within VP or moves to Spec, TP, theoretical debates and given language evidence do not provide sufficient information to determine the derived subject position in Persian sentences’ structure. In this regard, although Persian is a free word order language, the findings of this study show that the displacement of sentence elements in this language is distinguished as a change in the original sentence sequence by Persian speakers, and the change affects their processing time. In addition, considering two different perspectives on the subject's position in Persian and using the psychological evidence, in line with Darzi and Marzban (2014) and Anoshe (2010), we prove that in passive, transitive, and intransitive sentences’ structure in Persian, subject first merges in its thematic position within VP and then moves to Spec, TP.
Keywords:	psycholinguistics، experimental syntax، scrambling، sentence processing، VP-adverbs
Article Type:	Research/Original Article
Language:	Persian
Published:	Language and Linguistics, Volume:13 Issue: 26, 2018
Pages:	41 -68
Full text:	PDF is available on the website.