ارزیابی سیاست های توسعه منطقه ای با استفاده از همگرایی رفاه اجتماعی استان های ایران: کاربرد روش اقتصادسنجی غیرخطی جزء اخلال فضایی
نویسنده(گان):	الهام وفایی ، پرویز محمدزاده، حسین اصغرپور، فیروز فلاحی
چکیده:	همگرایی رفاه اجتماعی مناطق یکی از معیارها برای ارزیابی سیاست های توسعه منطقه ای است. هدف این مقاله نیز بررسی همگرایی رفاه اجتماعی برای ارزیابی توسعه منطقه ای طی دوره زمانی ۱۳۷۹-۱۳۹۲ می باشد. برای این منظور از تکنیک غیرخطی استار جزء اخلال فضایی برای تفکیک رژیم های خطی و غیرخطی استفاده شده است. نتایج مدل حاکی از آن است که ۲ گروه استان ها قابل تفکیک است. گروه اول، استان هایی هستند که رشد رفاه اجتماعی آن ها صرفا متاثر از رفاه اجتماعی خود مناطق بوده و اثرات فضایی در آن ها مشاهده نمی شود. گروه دوم، استان هایی هستند که رشد رفاه اجتماعی آن ها صرفا متاثر از رفاه اجتماعی خود مناطق نبوده و اثرات فضایی در آن ها مشاهده می شود که شامل استان های قم، اصفهان، خوزستان، چهارمحال و بختیاری، فارس و بوشهر هستند و بقیه استان ها در گروه اول قرار دارند. همچنین بر اساس نتایج این تحقیق، در بین مناطق گروه اول همگرایی وجود دارد ولی در بین استان های گروه ۲ همگرایی وجود ندارد؛ بنابراین به نظر می رسد سیاست های اعمال شده نتوانسته اند شکاف و نابرابری منطقه ای را از بین برده و توازن منطقه ای را ایجاد نمایند. طبقه بندیJEL: . R۱۲, C۲۰, I۳۱
کلیدواژگان:	همگرایی، رفاه اجتماعی، توسعه منطقه ای، تکنیک اقتصادسنجی استار جزء اخلال فضایی
نوع مقاله:	مقاله پژوهشی/اصیل
زبان:	فارسی
انتشار در:	نشریه اقتصاد شهری، سال دوم شماره ۲ (پاییز و زمستان ۱۳۹۶)
صفحات:	۷۱ -۸۲
نسخه الکترونیکی:	متن این مقاله در سایت مگیران قابل مطالعه است.

Evaluating Regional Development Policies Using Social Welfare Convergence of Iran’ Provinces: An Application of Nonlinear Spatial Error Econometric Model
Author(s):	Elham Vafaei، Parviz Mohamadzadeh، Hossein Asgharpour، Firooz Fallahi
Abstract:	The convergence of social welfare is one of the criteria for evaluating regional development policies. The purpose of this paper is to analyze the convergence of social welfare for evaluating regional development from 2000 to 2013. To this end, a nonlinear spatial error star econometrics technique is used to separate linear and nonlinear regimes. According to the results, the provinces can be divided into two groups: in the first group of provinces, the social welfare growth is affected by the welfare of the regions themselves and spatial effects are not observed among them. In the second one, however, spatial effects are observed among the provinces, which include Qom, Isfahan, Khuzestan, Chaharmahal and Bakhtiari, Fars and Bushehr. Other provinces are in the first group. Moreover, the results show a convergence among the regions of the first group while there is no convergence among the second group. Therefore, Policies have failed to eliminate the regional inequalities and imbalances. JEL Classifications: I31, C20, R12
Keywords:	Convergence، Social Welfare، Regional Development، Spatial Error Star Econometrics Technique
Article Type:	Research/Original Article
Language:	Persian
Published:	Journal of Urban Economics, Volume:2 Issue: 2, 2017
Pages:	71 -82
Full text:	PDF is available on the website.