![]() |
پشتیبانی: ۰۲۱۹۱۰۹۰۸۹۱ support@magiran.com |
تاریخ چاپ: ۱۴۰۳/۱۲/۲۴ |
این مقاله در «بانک اطلاعات نشریات کشور» به نشانی magiran.com/p766935 نمایه شده است. برای مطالعه متن آن به سایت مراجعه کنید. |
رابطه سبک های همسرگزینی با کیفیت و پایداری ازدواج | |
نویسنده(گان): | علی مظاهری، منصوره سادات صادقی، ام لیلی نصرآبادی، فاطمه انصاری نژاد، مریم عباسی |
چکیده: |
تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه انواع سبک های همسرگزینی و سازگاری زناشویی اجرا گردید. برای بررسی این مسئله دو مطالعه جداگانه اما مرتبط با یکدیگر انجام شد. در مطالعه نخست رابطه سبک های همسرگزینی با سازگاری زناشویی در زنان تهرانی مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی نشان داد که سبک های همسرگزینی «آشنایی قبلی و ازدواج با رضایت خانواده» و «خواستگاری و ازدواج با رضایت فرد و خانواده» سطح بالاتری از سازگاری زناشویی را در مقایسه با سبک های «خواستگاری و ازدواج اجباری» و «آشنایی قبلی با همسر و ازدواج اجباری» در پی دارد. بررسی تحولی سبک های ازدواج و سازگاری زناشویی نشان داد که نمره سازگاری زنانی که از طریق«خواستگاری و ازدواج با رضایت خود و خانواده» و «آشنایی و ازدواج با موافقت خانواده ها» ازدواج نموده اند، در سال های نخست ازدواج بالاتر از دو گروه ازدواج های اجباری است و با گذشت زمان نیز این برتری به رغم نوساناتی که دارد همچنان حفظ می شود. این در حالی است که زنانی که سبک همسرگزینی خود را «شیفتگی و ازدواج علیرغم مخالفت خانواده ها» گزارش کرده اند، اگر چه در سال های نخست ازدواج خود رضایت زناشویی بالایی در حد دو گروه فوق نشان داده اند، ولی هر چه از سال های ازدواج آنها بیشتر می گذرد نمره سازگاری زناشویی آنها بیشتر افت می کند. در مطالعه دوم به بررسی این سوال پرداخته شد که آیا سبک های همسرگزینی در میان زوجین متقاضی طلاق، زوجین در جستجوی زوج درمانی و زوجین راضی از زندگی خانوادگی خود متفاوت است؟ بدین منظور ۳۱۰ زوج، از شهرهای تهران، مشهد، اسفراین و سبزوار انتخاب و به پرسشنامه ای در خصوص سبک همسرگزینی پاسخ دادند. مقایسه داده ها در مطالعه دوم نشان داد که سبک های مختلف همسرگزینی به طور معناداری در گروه های مختلف زوجین «راضی»، «ناراضی و در جستجوی درمان» و «متقاضی طلاق» متفاوت می باشد: در حالی که بیش از % ۸۹ زوج های راضی از طریق یکی از دو سبک «خواستگاری و ازدواج با رضایت خود و خانواده» و «آشنایی و ازدواج با موافقت خانواده ها» ازدواج نموده اند، بیش از % ۴۸ زوج های متقاضی طلاق یکی از دو سبک «خواستگاری و ازواج اجباری» و «شیفتگی و ازدواج علیرغم مخالفت خانواده ها» و بیش از % ۴۳ زوج های در جستجوی درمان نیز یکی از دو سبک «ازدواج با انتخاب خود ولی برای فرار از خانه» و «آشنایی و ازدواج اجباری» را به عنوان سبک همسرگزینی خود گزارش نموده اند. |
کلیدواژگان: | امنیت فرهنگی ملی، امنیت فرهنگی انسانی، رویکرد اسلامی به امنیت فرهنگی |
زبان: | فارسی |
انتشار در: | فصلنامه راهبرد فرهنگ، پیاپی ۵ (بهار ۱۳۸۸) |
صفحه: | ۵۵ |
نسخه الکترونیکی: | متن این مقاله در سایت مگیران قابل مطالعه است. |
Spouse Selection Styles and Marriage Quality and Stability | |
Author(s): | A. Mazaheri، M. Sadeghi، F. Ansarinejad، M. Abbasi |
Abstract: |
This paper explores the relationships between different styles of spouse selection (SSS) and quality and stability of marriage among the Iranian couples. Two separate but related studies about this issue are reported here. The first study investigates the relationships between different ‘SSS’ and marital adjustment of women in Tehran. A total of 334 married women were selected through accessible proportional sampling technique. They completed a one-item questionnaire about their ‘SSS’, as well as the Marital Adjustment Test. Results revealed that those who reported their ‘SSS’ as ‘Previous familiarity and acquaintance with family's consents (PFA)’, and ‘Proposing and marriage meeting both with one's and family's approval (PMA)’ were also reported significantly higher marital adjustment than those whose ‘SSS’ were ‘Proposing without one's own will (PWW)’ and ‘Previous familiarity and marriage due to subsequent obligation (PFO)’. From a cross-sectional developmental view, it was revealed that despite fluctuation in marital adjustment scores observed in these groups, they sustain their status compare to each other during years after their marriage. However, those who reported their ‘SSS’ as ‘Infatuation and subsequent marriage without family's approval (IMA)” although reported a high rate of marital adjustment during their first years of marriage, but as time passed, they show a continuously lower marital adjustment. In the second study ‘SSS’ were compared in three groups of couples: ‘Divorcing couples’, ‘couples who were seeking couple therapy/consultation’ (SCTC), and ‘living together couples’ (LTC). From Tehran, Mashhad, Sabzewar and Esfaraien cities, 310 couples were selected on a accessible proportional sampling and completed the revised one-item questionnaire about their ‘SSS’. Significant differences between groups were revealed: While 89% of ‘LTC’ reported their ‘SSS’ as either ‘PFA’ or ‘PMA’, 48% of divorcing couples reported their ‘SSS’ as either ‘PWW’ or ‘IMA’, and 43% of ‘SCTC’ reported their ‘SSS’ as either ‘PFO’ or ‘Marriage to escape from family's domestic setting’. |
Keywords: | Styles of Spouse Selection، Marital Adjustment، Divorce، Iran، Cultural Values in Marriage |
Language: | Persian |
Published: | Strategy for Culture, Volume:2 Issue: 5, 2009 |
Page: | 55 |
Full text: | PDF is available on the website. |