بررسی نگرش دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته پزشکی به درس اخلاق پزشکی دردانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز درسال تحصیلی۸۶-۸۵
نویسنده(گان):	امیر دیبایی، نسرین سعادتی، صابر قدک زاده
چکیده:	مقدمه و هدف تاکیدی که درکشورما بر ارزشهای دینی و معنوی وجود دارد، زیربنای اقداماتی است که جهت حفظ مقام و ارزش انسانها درنظر گرفته شده است واخلاق پزشکی جایگاه ویژه و منحصر به فردی درمیان مباحث علمی دارد، زیرا مسقیما با جان آدمی مرتبط است به همین دلیل اخلاق، جزئی جدایی ناپذیر از علم پزشکی تلقی می شود و توصیه های آن درجهت هدایت رفتارها و روش های حرفه ای پزشکی می باشد. آموزش اخلاق پزشکی طی دو دهه اخیر در برنامه آموزشی پزشکی ایران بعنوان یک موضوع حائز اهمیت مطرح شده است و اجرا می شود. با این حال، خود دانشجویان پزشکی که از عمده ترین کاربران علم اخلاق پزشکی هستند، درمورد این درس کمتر موردنظرسنجی قرار گرفته اند. هدف ازمطالعه حاضر، دستیابی به نگرش ونظریات دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته پزشکی دانشگاه جندی شاپوراهواز درسال ۸۶-۸۵ در مورد درس اخلاق پزشکی بود، یافته های و نتایج این مطالعه می تواند در زمینه حل مشکلات احتمالی و نحوه برنامه ریزی آموزشی مفید باشد. روش کار در این مطالعه اپیدمیولوژیک توصیفی (توصیفی – مقطعی) کلیه فارغ التحصیلان و دانشجویان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز درسال تحصیلی ۸۶-۸۵ که درس اخلاق پزشکی را دربرنامه آموزشی گذرانده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد ۴۵۷ پرسشنامه کتبی که مشتمل بر سوالات دموگرافیک و ۸ سوال درمورد نگرش به درس اخلاق پزشکی تنظیم و درمیان دانشجویان و فارغ التحصیلان توزیع شد که درنهایت، تعداد ۳۹۸ پرسشنامه پاسخ داده شده جمع آوری شد. داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج از میان کل شرکت کنندگان ۳۳۲ (۸۳/۴%) نفر دانشجو و ۶۶ (۱۶/۵% نفر فارغ التحصیل بودند). به علاوه ۲۳۵ نفر از شرکت کنندگان مونث (۵۹%) و ۱۶۳ نفر ازآنها مذکر (۴۰/۹%) بودند. به طورکلی افراد فارغ التحصیل ازنحوه تدریس و محتوای درسی واحد درس اخلاق پزشکی رضایت کمتری داشتند، افراد فارغ التحصیل اهمیت این درس را خیلی بیشتر از دانشجویان درک کرده بودند. بیشتر شرکت کنندگان دانشجو دوره کارورزی را دوره مناسب برای تدریس این درس می دانستند(۵۳/۰%)، که درمورد افراد فارغ التحصیل این نسبت به طورمتمایزتری وجود داشت (۹۳/۹%). درصد بیشتری از افراد فارغ التحصیل زمان مناسب برای ارائه این درس را مقاطع پایان دوره تحصیل می دانستند. نتیجه گیری با توجه به نتایج عنوان شده پیشنهاد می شود که تغییر جدی در نگرش به این درس و تغییر رفرانس های این درس به سمت رفرانس های کاربردی تر انجام گیرد و ازطرفی ساعات لازم جهت تدریس این درس افزایش یابد. به علاوه بایدمقاطع پایانی دوره تحصیلی رشته پزشکی به اینگونه دروس اختصاص داده شود تا دانشجویان با انگیزه و نگرش جدی تری نسبت به فراگیری این درس اقدام کنند.
کلیدواژگان:	نگرش به اخلاق پزشکی، آموزش، رفتارها، کیفیت تدریس، دانشجو، فارغ التحصیل
زبان:	فارسی
انتشار در:	نشریه اخلاق پزشکی، پیاپی ۷ (بهار ۱۳۸۸)
صفحه:	۱۱۱
نسخه الکترونیکی:	متن این مقاله در سایت مگیران قابل مطالعه است.

Evaluation of student and graduate's opinions on the medical ethics course in the medical school curriculum, Ahwaz Jondishapour University of Medical Sciences, 2006-2007
Author(s):	Amir Dibaiei، Nasrin Saadati
Abstract:	Introduction and Aim The emphasize that is on religious values in our country is the basis of activities that are considered to protect the level and value of human beings and the medical ethics has a great place among them. Medicine is unique among all the sciences, as it is related directly with the lives of humans, so ethics is an inseparable part of it and ethical advices act as guides during the medical professional activities. Teaching the medical ethics has been an important issue in medical curriculum during past two decades in Iran. The aim of this study was to gain the opinions and insights of medical students and also graduates of Jundishapur University of medical sciences on the course of medical ethics during 1385-86. The findings and results of this study may help in solving possible problems and be beneficial in adjusting the curriculum.Methods and Materials: this is a cross-sectional descriptive epidemiologic study and all the medical students and graduates of Jundishapur University of medical sciences in educational year 1385-86 who had had medical ethics in their curriculum before participated in this study. In this study 457 paper questionnaires including demographic and 8 questions about the insight and opinion on the course of medical ethics were distributed among the medical students and graduates, but only 398 answered questionnaires were gathered due to non-cooperation. The data were analyzed with SPSS software and P<0.05‌ considered to be significant. Results Among all the participates, 332 were medical students (83.4%), 66 were medical graduates (16.5%). In addition, 235 were female (59%) and 163 were male (41%). Overall, the graduates were less satisfied with the content of the medical ethics course and the ways it is taught and they simultaneouslyealized the importance of that course much more than the students. Most of the students (53.0%) considered the internship the appropriate time for the course and the same was considered by the graduates with a greater percentage (93.9%). Conclusion according to the results of this study, a serious revision and change in the contents and the references of this course to more applied references and also an increase in the hours related to the course is suggested. In addition, the course should be taught in late steps of the medical education (last year for example) in order to be considered with more attention and interest by the students.
Keywords:	Medical ethics، education، Ahvaz Jundishapur University of medical Sciences
Language:	Persian
Published:	Journal of Medical Ethics, Volume:3 Issue: 7, 2009
Page:	111
Full text:	PDF is available on the website.