سرمایه اجتماعی از دید رویکرد منفی فوکویاما در ایران
نویسنده(گان):	محمود متوسلی، علی طیب نیا، محسن حسنی
چکیده:	اهمیت و نقش سرمایه اجتماعی در روند توسعه جوامع، در سالهای اخیر مورد توجه بسیاری از اقتصاددانان قرار گرفته است و یکی از شاخصهای توسعه در نظر گرفته میشود. با وجود این، هنوز در مورد تعاریف و مفاهیم نظری سرمایه اجتماعی و میزان تاثیر آن بر روند رشد و توسعه جوامع، اجماعی وجود ندارد. بدیهی است که برنامهریزی و سیاستگذاری در هر زمینهای، از جمله در سرمایه اجتماعی، به شاخص اندازهگیری نیاز دارد. ولی ساخت شاخص برای سرمایه اجتماعی پیچیده و دشوار است و از این رو، یکی از بزرگترین کاستی های مفهوم سرمایه اجتماعی، فقدان اجماع درباره سنجش و اندازهگیری آن است. در پژوهش حاضر، تلاش شده است با توجه به محدودیتهای موجود، به جای سنجش و اندازهگیری شاخصهای سرمایه اجتماعی، با بررسی شواهد و آثار آن در جامعه، روند و وضعیت سرمایه اجتماعی در ایران طی سالهای گذشته بررسی شود. بدین ترتیب که ابتدا با استفاده از روش جایگزین فوکویاما، روند سرمایه اجتماعی از سال ۱۳۶۵ الی ۱۳۸۳ مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج به دست آمده، برآورد می شود که سرمایه اجتماعی در ایران طی سالهای ۱۳۶۵-۱۳۸۱، کاهش و در سالهای ۱۳۸۱-۱۳۸۳ افزایش یافته است. سپس با استفاده از داده های طرح پیمایش ایرانیان که دفتر طرحهای ملی وزارت فرهنگ و ارشاد در سال ۱۳۷۹ آن را اجرا کرده است، میزان سرمایه اجتماعی در سال ۱۳۷۹ مورد بررسی قرار گرفت. با در نظر گرفتن فرضهایی، سرمایه اجتماعی در این سال در حد متوسط برآورد شد. در نهایت با فرض اینکه نتایج به دست آمده در خصوص روند سرمایه اجتماعی صحیح است، میزان سرمایه اجتماعی در هر یک از سالهای ۱۳۶۵ الی ۱۳۸۱ نسبت به سال ۱۳۷۹ به دست آمد.
کلیدواژگان:	توزیع درآمد، آمریکای لاتین، ضریب جینی، نسبت پراکندگی درآمدی دهک ها، رشد اقتصادی
زبان:	فارسی
انتشار در:	فصلنامه فرایند مدیریت و توسعه، سال بیست و چهارم شماره ۱ (پیاپی ۷۵، بهار ۱۳۹۰)
صفحه:	۵
نسخه الکترونیکی:	متن این مقاله در سایت مگیران قابل مطالعه است.

Social Capital according to Fukuyama's Negative Approach in Iran
Author(s):	Mahmoud Motavaseli، Ali Tayebniya، Mohsen Hasani
Abstract:	Economists have paid ever-growing attention to the significant role of social capital in the development process of societies in the recent years and consider it as a development indicator. But there is no consensus on the definitions and theoretical concepts of social capital, and neither on the amount of its effectiveness on the growth and development process of the societies. Needless to mention, planning and policy-making in any field, including social capital, need scales and measurement though it would be difficult and complicated to formulate an indicator for social capital. Therefore, one of the trickiest shortcomings regarding the concept of social capital is the lack of consensus on how to measure it. Regardless of such limitations, this paper tries to survey the trend and status of social capital in Iran during the previous years through studying its evidences and effects on the society instead of trying to evaluate and measure the social capital indicators. In this way, firstly social capital in Iran is studied in within 1986-2004 by the use of Fukuyama’s alternative method. According to the results, it is estimated that social capital in Iran decreased within 1986-2002 and it increased during. 2002-2004 Later, the extent of Iran’s social capital in 2000 was studied using data gathered by Iranian Survey Project conducted by the National Projects Bureau of Iran’s Culture and Islamic Guidance Ministry in the same year. Considering some assumptions, the social capital in that year was estimated to be in the average level. In the end, assuming the results of the study on the social capital trend in Iran to be correct, the amount of social capital was calculated for each year within 1986-2002 in proportion to that of 2000.
Keywords:	Development، Social Capital، Iran، Fukuyama، Crime
Language:	Persian
Published:	Journal of Management and Development Process, Volume:24 Issue: 1, 2012
Page:	5
Full text:	PDF is available on the website.