در این تحقیق تعیین زمان وقوع پدیده پلی امبریونی (چند جنینی) در پنج ژنوتیپ از پایه های پلی امبریون مرکبات (تاریخ، فلائینگ دراگون، سیتروملو، سیترنج، شل محله) با استفاده از کشت درون شیشه ای مورد مطالعه قرار گرفت. محیط کشت موراشیگ و توکر (MT) با دو غلظت جیبرلین (1 میلی گرم در لیتر و 5 میلی گرم در لیتر) استفاده شد و بذرها از ژئو تیپ های مورد نطر در زمانهای 35، 50، 65، 80، 95، 110 و 125 روز پس از گرده افشانی استخراج و بر روی محیط مذکور کشت گردیدند.

در این مطالعه که به منظور تولید نهال عاری از ویروس تریستزا در پرتقال رقم واشنگتن ناول انجام شد از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار، چهار تکرار و ده گیاهچه به عنوان واحد آزمایشی استفاده گردید. برای اجرای آن، بافت مریستم نوک شاخه پرتقال واشنگتن ناول آلوده به ویروس به همراه دو آغازه برگی به طول دو دهم تا چهار دهم میلی متر از آن جدا شده و روی اپی کوتیل سربرداری شده گیاهچه های ترویر سیترنج و سیتروملو پرورش یافته در محیط کشت مصنوعی، زمانی که سه تا پنج سانتی متر طول داشتند به دو روش تی معکوس و مماس با لایه زاینده آوندی گیاهچه پایه که قبلا سربردای شده بود پیوند گردید. گیاهان پیوندی پس از انتقال به محیط کشت مایع در اطاقک رشد با دمای ثابت 27 درجه سانتی گراد و دوره روشنایی 16 ساعت با شدت 1000-5000 لوکس استقرار یافتند. بعد از گیرایی پیوند، زمانی که پیوندک دارای دو برگ نمو یافته بود به ترکیب خاکی مناسب منتقل شدند. جهت بررسی آلودگی گیاهان حاصله، از گیاه محک و آزمون سرولوژیکی الایزا استفاده گردید و کلیه گیاهچه های پیوندی عاری از ویروس تریستزا بودند. نتایج حاصله نشان داد که قرار دادن نوک شاخه در شکاف تی معکوس موفقیت بیشتری در گیرایی پیوند داشته همچنین بین پایه های مورد استفاده اختلاف معنی دار مشاهده نگردید.