از دغدغه های اساسی استراتژیستهای بزرگ جهان داشتن تصویری از جنگ آینده است این امر که بیش از هر چیز دیگری می تواند از غافلگیریهای استراتژیک بکاهد اکنون در محور اصلی مطالعات و بررسیهای سیاسی و نظامی قرار گرفته است . چین نیز یکی از کشورهایی است که در این چارچوب تصویر خود را از جنگ آینده در زمین ، دریا و هوا و همین طور جنگ اطلاعاتی مورد بررسی قرار داده است . آنچه پیش روی شماست گزارشی است از رویکردهایی در باره جنگ آینده از دیدگاه استراتژیستهای چینی و برخی از تحلیلگرانی که تحولات چین را بررسی می نمایند.

جنگ آینده و ترسیم تصویر روشنی از آن همواره دل نگرانی اصلی استراتژیست ها و تحلیل گران مسایل نظامی و استراتژیک بوده است. موفقیت در ترسیم تصویر نزدیک به آنچه رخ خواهد داد و آمادگی برای آن، مزیت فوق العاده ای به هر کشور خواهد بخشید و در طول تاریخ نیز عدم موفقیت در ترسیم صحیح جنگ آینده باعث بروز شکست های سنگینی برای کشورها شده است. با توجه به نقش محوری تصویر جنگ آینده در آماده سازی نیروهای دفاعی کشور، از زوایای مختلف به آن پرداخته می شود؛ از جمله نگاه به جنگ آینده از منظر آماد و پشتیبانی که در این رهگذر از اهمیت خاصی نیز برخوردار است زیرا نبردها با توجه به کارایی پشتیبانی و منابع آمادی در دسترس درصحنه ی جنگ محدود شده و یا گسترش می یابند بپردازد.

به طور کلی نظریه های تکاملی یا فرگشتی در خصوص جنگ آینده دارای یک وجه مشترک هستند و آن این که تغییر شکل جنگ را طی یک فرایند تکوینی و براساس نقاط عطف مهم در تاریخ و تمدن بشری مورد بررسی قرار می دهند. اما همان طور که در پی خواهد آمد، هر یک از این نظریه ها دارای مبنای خاصی برای مرحله بندی سیر تکامل جنگ هستند که همین امر توصیف آنها را از جنگ آینده تا حدی از یکدیگر متمایز می سازد. اساسا در ادبیات نظامی امروز سه نظریه تکاملی اصلی در خصوص جنگ آینده مطرح استکه عبارتند از: جنگ نسل چهارم، جنگ موج سوم،و جنگ دوره چهارم. از آنجایی که هر یک از نظریه های فوق با ارایه ی چشم اندازی متفاوت و نه لزوما متضاد از جنگ، نظام ادراکی ما را تحت تاثیر قرار می دهند، لازم است توصیفی اجمالی از هر یک ارایه شود.

این مقاله به تحلیل پدیدارشناسانه هویت رزمنده ایرانی و تاثیر آن بر جنگ آینده می‌پردازد. رزم ایرانی از خصلت‌های ویژه‌ای هم‌چون یکتاپرستی، برجستگی دوگانه خیر و شر، معاداندیشی، استشهاد و میهن‌دوستی برخوردار است. این خصلت‌های ویژه ریشه در هویت ایرانی اسلامی دارد که تاثیری ویژه در جنگ‌های آینده دارد.در جنگ‌های آینده از آنجا که بر فنآوری و انسان تکیه اساسی می‌شود و احتمالا شکافی جدی به لحاظ فنآوری بین کشورها وجود دارد، لذا کارگزار اصلی آن یعنی انسان از اهمیت برخوردار می‌گردد. با محوریت کارگزار انسان، دوگانه هویت غیریت صورت‌بندی می‌گردد.مقاله پیش رو به تبیین نقش هویت در صورت‌بندی رزم ایرانی در جنگ آینده می‌پردازد و جنگ آینده را در بستر مواجهه هویت غیریت بازسازی می‌کند. بنابراین ابتدا هویت تعریف و بازشناسی می‌گردد، سپس خصلت‌های رزم ایرانی که ریشه در هویت ایرانی اسلامی دارد تبیین می‌گردد.از آنجا که پدیده جنگ، مواجهه براندازه هویت و غیریت (دشمن) است، لذا اهمیت مولفه هویت برای بقاء عیان می‌گردد. این مقاله ضمن بازسازی روش‌شناسانه مولفه‌های هویتی رزم ایرانی به تبیین الگوی رزم ایرانی در جنگ آینده می‌پردازد. در این بازسازی بیشتر بر تحلیل هویت حق‌جوی رزم ایرانی و تاثیر آن بر جنگ آینده تاکید خواهد شد.

این مقاله با بررسی دکترین نظامی اسراییل و تحولات آن بویژه در دهه اخیر، تهدیدات آینده را از نگاه مقامات رژیم اشغالگر قدس مطالعه می کند و براین اساس مفهوم جنگ آینده از نظر عوامل مختلف زمانی ، مکانی ، فنی ، شیوه جنگیدن و طرفهای رویارو مطرح می شود. فرض اساسی آن این است که به موازات نبود یک جایگاه حقوقی و مشروع سرزمینی برای چنین پدیده شومی ، تصویر یک جنگ آینده برای حاکمان این رژیم بسیار حاد و حساس است و از این رو، به هر نحو ممکن همواره می کوشند تا پیش از رسیدن چنان وضعیتی باایجاد یک جنگ از آن جلوگیری کنند.

نوشتار حاضر نگرش روسها نسبت به جنگ آینده را در پرتو سابقه تاریخی ، دکترینهای نظامی ، و جنگهایی که طی دهه آخر سده پیشین در جهان بوقوع پیوسته است ، مورد مطالعه قرار می دهد. بر این اساس ، برای روسیه کنونی ، که نقش جهانی خود را از دست رفته می بیند، جنگ آینده بیشتر دفاعی و آن هم در عرصه های منطقه ای و داخلی تلقی می شود و قابلیتهای موجود نظامی و تکنولوژیک خود را برای پیروزی در جنگهای منطقه ای ناکارآمد می داند. تجربه جنگ خلیج فارس (بحران کویت) و یوگسلاوی (بحران کوزوو) و جنگ چچن بیش از هر چیز دیگری ، نگرش مسکو در قبال جنگ آینده را شکل داده اند.

جنگ آینده یک نوع پارادایم و جنگ محسوب نمی شود، بلکه باید آن را یک رویکرد مدیریتی جدید یا نگاه متفاوت به تعاریف جنگی تلقی کرد. الگوهای جنگ آینده دارای یک وجه مدیریتی مشترک هستند و آن این که تغییر شکل جنگ را طی یک فرایند تکوینی و براساس نقاط عطف مهم مورد بررسی قرار می دهند. اما هر یک از این الگوها دارای مبنای خاصی برای مرحله بندی و مدیریت سیر تکامل جنگ هستند که همین امر توصیف آنها را تا حدی از یکدیگر متمایز می سازد. هدف اصلی این تحقیق، طیف بندی الگوهای برتر جنگی و مقایسه توان طرفین برای مدیریت جنگ احتمالی آینده با توجه به روندها و پیشران های موجود است که به صورت تمام شمار و از طریق مصاحبه عمیق با خبرگان و صاحب نظران که 30 نفر هستند انجام شده است، این پژوهش به روش زمینه ای موردی انجام گردیده و از نوع توسعه ای- کاربردی می باشد، روش جمع آوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای بوده و با استفاده از روش های تحلیل خبرگی، تحلیل شده است. بر اساس نتایج موجود، در جنگ آینده همطرازی و ناهمطرازی جنگ ارتباط معناداری با میزان بازدارندگی و شدت درگیری دارد. تعداد 14 الگو یا پارادایم جنگی در آینده وجود دارد که متاثر از 9 روند و 8 پیشران می باشد. با توجه به رویکردهای مدیریتی موجود، الگوهای نوظهور جنگ آینده عبارتند از: جنگ سایبری، الگوی برتر رویکرد شناخت محوری است، جنگ نامتعارف، الگوی برتر رویکرد آرمان طلبانه است، جنگ مقاومت، الگوی برتر رویکرد ایده محوری است.