-
امروزه پیشرفت های فراوانی در ارتباط با فن آوری های انتقال و رهایش کنترل شده دارو صورت گرفته است. جهت تامین نیازهای روز افزون در زمینه های دارویی و پزشکی، حامل های نوین رهایش دارو بر پایه پلیمر، طراحی و ساخته شده است. هدف از این مقاله ارائه یک دید کلی از اصول بنیادی و روش های مدل سازی رهایش دارو از سامانه های هیدروژلی می باشد. مدل سازی ریاضی با شناسایی پارامترهای کلیدی و مکانیزم های مولکولی رهایش، نقش مهمی در تسهیل طراحی سامانه های دارورسانی، ایفا می کند. در این مقاله، ابتدا نقش برجسته هیدروژل ها در رهایش کنترل شده، مکانیزم رهایش مولکولی و معیارهای طراحی هیدروژل برای کاربردهای رهایش کنترل شده، پرداخته می شود. سپس چندین مکانیزم برای توصیف رهایش مولکولی از سیستم های پلیمری هیدروژل از جمله رهایش کنترل شده با نفوذ، تورم و رهایش کنترل شده شیمیایی توضیح داده شده است. همچنین، هندسه دستگاه، مفروضات و محدودیت ها و معادلات بدست آمده برای هرکدام از سامانه ها آورده شده است. بخش پایانی بر سامانه های در حال ظهور انتقال هیدروژلی و چالش های مرتبط با مدل سازی این سامانه ها متمرکز شده است.کلید واژگان: هیدروژل, رهایش دارو, مدل سازی, رهایش کنترل شده
-
فسفر یکی از عناصر غذایی پرمصرف مورد نیاز گیاهان است و کمبود آن در بسیاری از خاک های کشاورزی جهان وجود دارد. برای درمان کمبود فسفر از کودهای فسفر استفاده می شود که کارایی مصرف آن ها کم بوده و پدیده غنی شدن آب ها و آلودگی محیط زیست را نیز به طور گسترده ایجاد کرده است. ازطرف دیگر، کودهای فسفر از ذخایر محدود و تجدیدناپذیر سنگ فسفات تولید می شوند که با گذشت زمان مقدار آن کم شده و قیمت آن گران تر می شود. این در حالی است که نیاز به مصرف کودهای فسفر برای تامین غذای مورد نیاز جمعیت در حال رشد جهان زیاد می شود. بنابراین، مدیریت کودهای فسفر یک عامل کلیدی در تولید محصولات کشاورزی است. برای بهبود کارایی مصرف فسفر و رشد گیاهان و کاهش مخاطرات محیط زیست، استفاده از کودهای کندرها و با رهایش کنترل شده فسفر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. کود کندرها یا با رهایش کنترل شده به کودی گفته می شود که سرعت حل شدن آن در آب کم تر از کودهای محلول در آب رایج بوده و مدت طولانی تری عناصر غذایی را به ریشه گیاهان عرضه می کند. برخلاف کود کندرها، کود با رهایش کنترل شده طوری ساخته می شود که سرعت، مدت و الگوی رهایش عنصر غذایی خوب کنترل شده باشد. برای تهیه کودهای کندرها یا با رهایش کنترل شده از چندین روش استفاده می شود: (1) استفاده از مواد پوشش دهنده: این مواد به چند گروه تقسیم می شوند: 1- پلیمرها (شامل پلیمرهای زیست تخریب پذیر مانند کیتوسان، پلیمرهای ابرجاذب آب، کوپلیمرهای پلی وینیلیدن کلراید، پلی اولفین ها، پلی اورتان ها، رزین های اوره-فرمالدیید، پلی استرها و رزین های آلکید)، 2- گوگرد، 3- گوگرد-پلیمر، 4- اسیدهای آلی، 5- روغن پارافین، 6- رس ها، 7- خاکستر بادی؛ (2) تهیه کودهای کندرها از موادی با حل پذیری کم یا سرعت معدنی شدن کم، (3) تبدیل سنگ فسفات به کود کندرها با روش های مختلف مانند اسیدی کردن جزیی و استفاده از ریزجانداران حل کننده فسفات، (4) تولید کودهای کندرهای فسفر با استفاده از فناوری نانو، (5) تولید کودهای کندرهای فسفر از هیدروکسیدهای دوگانه لایه ای، بیوچار و هیدروچار بارگذاری شده با فسفات، (6) تهیه کود کندرهای فسفر از خاکستر بادی. در این مقاله روش های تهیه کودهای کندرهای فسفر و اثرهای آن ها بر کارایی مصرف فسفر و رشد گیاهان مختلف شرح داده می شود. به طور کلی، با مصرف کودهای کندرها یا با رهایش کنترل شده فسفر در خاک های کشاورزی، کارایی مصرف فسفر و رشد گیاهان بهبود می یابد.
کلید واژگان: فسفر, فناوری نانو, کارایی مصرف, کود کندرهاPhosphorus (P) is a macronutrient of high consumption required by plants. Most agricultural soils around the world are poor in phosphorus and P fertilizers are used as a remedy. Not only are the fertilizers low in use efficiency but their application has also exacerbated the eutrophication of water bodies and the associated environmental pollution. This is while P fertilizers are extracted from the finite and non-renewable phosphate rock reserves, causing their rising prices over time as more P fertilizers will be needed to produce more food for the growing global population. P fertilizer management is, therefore, a key parameter in agricultural production. This is why a lot of attention has been recently paid to the application of sustained/controlled-release P fertilizers (SRF/CRF) in order to improve upon P use efficiency and plant growth at reduced environmental costs. The designation SRF/CRF is due to the lower water solubility of such fertilizers compared to conventional ones so that nutrients are supplied to plant roots over longer periods of time. Unlike SRFs, CRFs are characterized by well-controlled nutrient release rate, pattern, and duration. The methods used to manufacture P SRF include: 1) Coating the fertilizer with such materials as: a) polymers (including biodegradable polymers like chitosan, water-superabsorbent polymers, PVDC copolymers, polyolefins, polyurethanes, urea-formaldehyde resins, polyesters, and alkyd resins), b) sulfur, c) sulfur-polymers, d) organic acids, e) paraffin, f) clays, and g) fly ash; 2) Preparing SRFs from materials with a low solubility or a low mineralization rate; 3) Conversion of phosphate rock into P SRF using such different methods as partial acidification and phosphate solubilizing microorganisms; 4) Manufacturing P SRFs via nanotechnology-based techniques; 5) Producing P SRFs using phosphate-loaded layered double hydroxides, biochar, and hydrsochar; and 6) Using fly ash to manufacture SRF. The present article examines these methods and the effects of each on P use efficiency and the growth of different plants. It is generally concluded that P SRFs or CRFs improve P use efficiency and plant growth.
Keywords: Nanotechnology, Phosphorus, Slow-release fertilizer, use efficiency -
رساندن دارو در زمان و مکان معین، منجر به اصلاح دوز دارو، کاهش عوارض جانبی و درمان سریع تر می شود. در سامانه های دارورسانی موسوم به سامانه های رهایش کنترل شده، سه عامل زمان، مکان و سرعت رهایش دارو قابل کنترل است. هیدروژل ها، پلیمرها و کوپلیمرهای آبدوست با شبکه سه بعدی اند که امروزه به عنوان سامانه های نوین دارورسانی کنترل شده مطرح هستند. همچنین، هیدروژل ها این قابلیت را دارند که به شرایط محیط مانند دما، pH و قدرت یونی پاسخ دهند. در این پژوهش، هیدروژل آکریلی زیست سازگار سنتز شده به روش فراصوت دهی، برای مطالعه رهایش کنترل شده داروی فلووکسامین بررسی شد. از فراصوت پالسی 20 کیلوهرتز به عنوان منبع فراصوت استفاده شد. دما روی 37 درجه سلسیوس، دمای بدن انسان تنظیم شد. همچنین، حساسیت و تورم هیدروژل و مقداربارگذاری و رهایش دارو در دماها و pHهای مختلف بررسی شد. هیدروژل در نبود آغازگر و گرما در مدت زمان کوتاهی به دست آمد. نتایج نشان داد، هیدروژل آکریلی سنتز شده به کمک فراصوت، دارای تخلخل زیاد در ساختار خود بوده و این هیدروژل قابلیت جذب و رهایش سریع دارو را نیز دارد. همچنین، مقدار این دو ویژگی تحت تاثیر دما و pH است. از روش فرابنفش برای ارزیابی غلظت دارو در تمام موارد استفاده شد. نتایج بررسی ها در محیط شبیه سازی شده بدن نشان داد، این هیدروژل گزینه مناسبی برای رهایش کنترل شده دارو در محیط روده است. روش به کار رفته در این بررسی را می توان به برخی از ژل ها و داروهای دیگر تعمیم داد و در سامانه های دارورسانی از آن بهره گرفت.
کلید واژگان: رهایش کنترل شده, فلووکسامین, فراصوت, آکریلیک اسید, آکریل آمیدAdrug delivery process at a particular organ or site and at a specific time requires drug dose adjustment to reduce side effects and accelerate faster healing. The three parameters of time، site and release rate can be modulated by controlled drug delivery systems. Hydrogels are hydrophilic polymers and copolymers with three-dimensional network structures that nowadays are used in new controlled drug delivery systems. These macromolecules can respond to external stimuli such as temperature، pH and ionic strength. In this study، biocompatible acrylic hydrogels، synthesized by ultrasound، were studied to examine controlled drug release of Fluvoxamine. A pulsed power ultrasound was applied to the reaction mixture from the tip of a probe unit. It was found that hydrogel formation was faster using ultrasound. The results showed that ultrasonic irradiation significantly reduced the reaction time and increased efficiency. Additionally، increasing glycerol in the solution improved the viscosity of the reaction towards higher reaction rate. Also، we studied the stimuli sensitivity and swelling of hydrogels، and the rate of drug release at different temperatures and pH media. The results showed that the ultrasound irradiated acrylic hydrogels were sensitized towards pH and temperature variations. These hydrogels، due to their highly porous structure، were capable to load and release the drug rapidly and their performances were affected by pH and temperature. Also، the results showed that in a simulated body environment، the hydrogels were suitable options as controlled drug delivery systems in intestinal media. The ultrasonic polymerization method described here has a wide range of applications in biomaterial synthesis where initiators are not desired. The method adopted in this study can be developed for other gels and drugs.Keywords: controlled delivery, Fluvoxamine, ultrasound, acrylic acid, acrylamide -
فصلنامه نانو مواد، پیاپی 31 (پاییز 1396)، صص 189 -198در این پژوهش سیلیکای نانومتخلخل با کمک سورفکتانت غیر یونی P123 و به کمک روش سل- ژل تولید شده است. سیلیکای نانو متخلخل درون محیط بازی با نسبت متفاوت سورفکتانت P123 تولید و به منظور خروج مواد آلی در دمای C° 550 تحت عملیات کلسیناسیون قرار گرفت. اهداف این پژوهش شامل بررسی مشخصه های فیزیکی سیلیکای تولیدی درون محیط بازی بوسیله سورفکتانت P123 و همچنین بررسی قابلیت بارگذاری و رهایش کنترل شده داروی ایبوپروفن از ترکیبات تولیدی می باشد. ترکیبات تولیدی بوسیله پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدان (FE-SEM) مجهز به آنالیز عنصری (EDS)، آنالیز جذب- واجذب نیتروژن (BET)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، طیف سنجی فروسرخ (FTIR) و دستگاه طیف سنجی فرابنفش مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آنالیزهای XRD، BET به ترتیب حاکی از آمورف بودن ترکیبات تولیدی و حصول ساختار مزوحفره هستند. همچنین نتایج آنالیز TEM نشان داد که استفاده از سورفکتانت غیر یونی P123 در محیط بازی باعث تولید مزوحفرات نامنظم می گردد. قابل ذکر است که پتانسیل بارگذاری و رهایش داروی ایبوپروفن نیز از ترکیبات مذکور صورت پذیرفت و نتایج نشان دادند که سیلیکای مزوحفره تولیدی قابل رهایش کنترل شده دارو را تا h 240 دارا می باشد.کلید واژگان: رهایش دارو, دارورسانی, سیلیکای نانو متخلخل, سورفکتانت P123, ایبوپروفن
-
رهایش کنترل شده داروها موجب کاهش اثرهای نامطلوب تغییرات غلظت دارو در بدن می شود. در سال های اخیر، حوزه سامانه های دارورسانی با توسعه سنتز انواع هیدروژل ها گسترش زیادی یافته است. در پژوهش حاضر، سامانه دارورسانی حساس به pH برپایه نشاسته، آکریلیک اسید و نانوحامل بتا-سیکلودکسترین طراحی و رهایش کنترل شده ایندومتاسین از این سامانه بررسی شد. این هیدروژل ها با پلیمرشدن پیوندی آکریلیک اسید (AA) روی نشاسته و بتا-سیکلودکسترین با روش پلیمرشدن رادیکالی تهیه شدند. سیکلودکسترین ها می توانند کمپلکس های محلول در آب با بسیاری از داروهای چربی دوست نامحلول در آب ایجاد کنند. در محلول آبی، مولکول های داروی قرار گرفته در حفره مرکزی سیکلودکسترین در تعادل پویا با مولکول های آزاد دارو هستند. برهم کنش دارو با پلیمر، به کمک طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR) و تجزیه گرماوزن سنجی (TGA) و شکل شناسی نمونه ها با میکروسکوپی الکترونی پویشی (SEM) بررسی شد. نتایج نشان داد، هیدروژل های تهیه شده تخلخل خوبی دارند و می توانند سطح تماس زیادی را برای بارگذاری و رهایش دارو ایجاد کنند. بررسی رهایش دارو در شرایط فیزیولوژی بافر فسفات در pH برابر با 2 و 8 بررسی شد. هیدروژل سنتز شده در محیط بازی (شبیه pH محیط روده بزرگ) ایندومتاسین را رها می کند، ولی در محیط اسیدی (شبیه pH محیط معده) هیچ دارویی رها نمی شود. با افزایش مقدار نانوحامل بتا-سیکلودکسترین، بارگذاری و رهایش دارو بیشتر می شود که به دلیل برهم کنش و ایجاد تعادلی پویا میان داروی بارگذاری شده و بتا-سیکلودکسترین است. مطالعه حاضر نشان می دهد، این هیدروژل ها می توانند به عنوان بستر مناسب برای رهایش کنترل شده دارو به کار روند.کلید واژگان: دارورسانی, هیدروژل, نشاسته, بتا-سیکلودکسترین, آکریلیک اسیدControlled release of drugs can reduce the undesired effects of drug level fluctuations, and diminish the side effects as well as improve the therapeutic outcome of the drugs. In recent year, the scope of the drug delivery systems has been greatly expanded by the development of various hydrogels. The present work has focused on the design of a pH sensitive drug delivery system (DDS) based on starch, acrylic acid (AA) and β-cyclodextrins for controlled delivery of indomethacin. The hydrogels were prepared via graft polymerization of acrylic acid (AA) onto starch and β-cyclodextrins backbones by a free radical polymerization technique. Cyclodextrins are able to form water-soluble complexes with many lipophilic water-insoluble drugs. In aqueous solutions, the drug molecules located in the central cavity of the cyclodextrin are in a dynamic equilibrium with free drug molecules. The interaction of drug with the polymer was evidenced by FTIR spectroscopy and thermal gravimetric analysis (TGA). The morphology of the samples was examined by scanning electron microscopy (SEM). The results showed that the hydrogels have good porosity and provided high surface area for the loading and release of drugs. Drug release behavior was carried out at physiological conditions of phosphate buffer, pH 8. In basic pH (like the intestine medium) the hydrogels released the indomethacin, but in acidic pH (like the stomach medium) there was no tendency to drug release. By increasing the amount of cyclodextrin, the rate of drug loading and release increased due to the dynamic equilibrium and interaction between the loaded drug and the cyclodextrin. This study has demonstrated that the hydrogel matrices are potentially suitable for controlled-release systems.Keywords: Drug delivery, hydrogel, starch, ?-cyclodextrin, acrylic acid
-
نانوکامپوزیت نانوفیبر سلولز/سیلیکا از طریق استخراج نانوفیبر سلولز (CNFs) از برگ یوکا و به دنبال آن تثبیت نانوذرات SiO2 بر روی سطح نانوفیبرهای سلولز تهیه شد که SiO2@CNFs خوانده شد. نانوکامپوزیت SiO2@CNFs با استفاده از تکنیک های متنوعی شامل طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، پراش اشعه X (XRD)، تجزیه و تحلیل حرارتی (TGA)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، میکروسکوپ الکترون عبوری (TEM) و اسپکتروسکوپی پراکندگی انرژی X (EDS) شناسایی شد و به عنوان سیستمی برای رهایش کنترل شده داروی ضد سرطان دوکسوروبیسین مورد استفاده قرار گرفت. نانوفیبر سلولز CNFs به تنهایی میزان بالایی از بارگذاری داروی دوکسوروبیسین (% 82/79) را در مقایسه با SiO2@CNFs (% 67/72) نشان داد. درحالیکه CNFs رهایش سریع دارو را نشان داد، ولی SiO2@CNFs خواص رهایش کنترل شده دارو را از خود نشان داد. رهایش دوکسوروبیسین از CNFs حساس به pH نبوده، بطوریکه میزان بالای رهایش دوکسوروبیسین در دو pH 5/4 و 4/7 به ترتیب %94 و %88 طی 5 تا 7 ساعت مشاهده گردید. درحالیکه، رهایش دوکسوروبیسین از SiO2@CNFs بطور آهسته اتفاق افتاده و می تواند با pH کنترل شود، بطوریکه درصد رهایش دوکسوروبیسین از SiO2@CNFs %5/73 در pH 5/4 و %07/17 در pH 4/7 پس از 48 ساعت اندازه گیری شد. سینتیک رهایش دوکسوروبیسین از طریق فیت داده های تجربی با مدل های سینتیکی شناخته شده شامل مدل های سینتیکی درجه صفر، درجه اول، هیگوچی، کورسمایر-پپاس، هیگزون-کورول، ویبول و گومپرتز مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که رهایش دوکسوروبیسین از SiO2@CNFs در pH 5/4 از مدل های هیگوچی و هیگزون-کورول تبعیت کرده و در pH 4/7 از مدل هیگزون-کورول تبعیت میکند. فیت داده ها با استفاده از مدل کورسمایر-پپاس نشاندهنده نفوذ nonFickian دوکسوروبیسین از SiO2@CNFs در pH 5/4 با مقدار n برابر با 4755/0 و نفوذ Fickian در pH 4/7 با مقدار n برابر با 3359/0 می باشد.کلید واژگان: سلولز, نانوذرات SiO2, رهایش دارو, دوکسوروبیسین, هیگوچی, هیگزون-کورول, کورسمایر-پپاسCellulose nanofibers/SiO2 nanocomposite was prepared by extraction of cellulose nanofibers (CNFs) from Yucca leaves, followed by immobilization of SiO2 nanoparticles on the surface of cellulose nanofibers denoted as SiO2@CNFs. Prepared SiO2@CNFs nanocomposite was characterized using various techniques, including Fourier Transform Infra-Red (FT-IR), X-Ray Diffraction (XRD), Thermogravimetric analysis (TGA), scanning electron microscopy (SEM), Transmission electron microscopy (TEM) and Energy Dispersive Spectroscopy (EDS) analysis, and used as controlled drug delivery system for the release of doxorubicin, an anticancer drug. CNFs exhibited higher loading level of doxorubicin (79.82%) than SiO2@CNFs (72.67%), while CNFs exhibited rapid drug release, but SiO2@CNFs showed controlled drug release properties. Doxorubicin release from CNFs is not pH sensitive, as CNFs released high content of doxorubicin, 94.0% and 88.0% within 5-7 h, at both pH values of 4.5 and 7.4, respectively. However, the release of doxorubicin from SiO2@CNFs occurred slowly, and could be controlled by pH, as cumulative release percentage of doxorubicin from SiO2@CNFs were measured to be 73.5% at pH = 4.5, while 17.07% at pH = 7.4 after 48 h. Doxorubicin release kinetic was studied by fitting the experimental data with well-known kinetic models, including zero order, first order, Higuchi, Korsmeyer-Peppas, Hixson-Corwell, Weibull and Gompertz models. Results revealed that the doxorubicin release from SiO2@CNFs is well fitted with Higuchi and Hixson–Crowell models at pH = 4.5 and Hixson–Crowell model at pH = 7.4. Fitting the date using Korsmeyer-Peppas indicated the nonFickian diffusion of doxorubicin from SiO2@CNFs at pH = 4.5 by n values of 0.4755, and Fickian type diffusion at pH = 7.4 by n values of 0.3359.Keywords: Cellulose, SiO2 nanoparticles, Drug Delivery, Doxorubicin, Higuchi, Hixson-Corwell, Korsmeyer-Peppas
-
داروی کورکومین یک پلی فنول زرد رنگ است که عمدتا از گیاه کورکوما لانگا و همچنین از چندین عضو دیگر خانواده زنجبیل، استخراج می شود. برای غلبه بر حلالیت آبی و فراهمی زیستی ضعیف داروی کورکومین، تاکید بر ویژگی های عملکردی آن و گسترش کاربردهای آن در صنایع دارویی به طور گسترده، بسیاری از سیستم های نانومقیاس برای بارگذاری و رهایش دارو استفاده شده اند. در طی چندین دهه، کیتوسان به عنوان یک زیست پلیمر طبیعی به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است. به دلیل ماهیت پلی کاتیونی، زیست تخریب پذیری، زیست سازگاری، غیر سمی بودن و غیر آلرژی زا بودن آن مورد مطالعه قرار گرفت. اصلاح کیتوسان برای کاربردهای گوناگون می تواند به راحتی با توجه به گروه های فعال فراوان (NH2 و OH) در زنجیره اصلی به دست آید. رهایش کنترل شده دارو به منظور حفظ غلظت درمانی بهینه دارو در خون است که باعث افزایش ماندگاری و مدت فعالیت داروهای با نیمه عمر کوتاه می شود. رهایش کنترل شده دارو موجب می شود که سرعت رهایش دارو برای داروهای با رهایش طولانی، مدت قابل پیش بینی و تکرار پذیر داشته باشد. بنابراین توسعه سیستم های کلوئیدی برای کپسوله سازی ورهایش کورکومین یک استراتژی امیدوارکننده برای غلبه بر محدودیت های رهایش دارو می باشد. در این پژوهش، به بررسی نانوحامل های بر پایه کیتوسان و خواص فیزیکی و شیمیایی، مانند بار سطحی، ریخت شناسی، نیروی محرکه کپسولاسیون، و مشخصات رهایش، پرداخته می شود که این ویژگی ها عملکرد نانوحامل های بر پایه کیتوسان را برای کاربردهای دارویی تعیین می کنند.
کلید واژگان: کورکومین, زیست فراهمی, کپسوله کردن دارو, کیتوسان, بیماری های مزمنCurcumin is a yellow polyphenol extracted primarily from the plant Curcuma longa, but also from several other members of the ginger family.Many nanoscale systems have been extensively used for drug loading and release to get around curcumin's low bioavailability and aqueous solubility, highlight its functional properties, and broaden its applications in the pharmaceutical industry.Chitosan has been used as a natural biopolymer extensively for many years. Its polycationic properties, biocompatibility, biodegradability, non-toxicity, and lack of allergenicity all led to studies on it. The main focus in the discovery of curcumin involves its anti-cancer properties. It is well known that curcumin inhibits the signal transmission of cancer cell growth and thus angiogenesis and also causes tumor cell apoptosis. The modification of chitosan for various applications can be easily achieved due to the abundant active groups (NH2 and OH) in the main chainFor the release of curcumin, numerous chitosan-based nanocarriers with distinct properties have been developed, including nanocomposites, nanoemulsions, nanotubes, and nanofibers. The controlled release of the drug is to maintain the optimal therapeutic concentration of the drug in the blood, which increases the shelf life and duration of activity of drugs with a short half-life. Controlled drug release makes the drug release rate predictable and repeatable for prolonged release drugs. Therefore, the development of colloidal systems for curcumin release encapsulation is a promising strategy to overcome the limitations of drug release. The physical and chemical characteristics of chitosan-based nanocarriers, including surface charge, morphology, encapsulation driving force, and release characteristics, are examined in this study and the effectiveness of chitosan-based nanocarriers for pharmaceutical applications is determined by these characteristics.
Keywords: curcumin, Bioavailability, encapsulation, Chitosan, Chronic diseases -
در سال های اخیر، نانوکامپوزیت ها به عنوان حامل های دارو برای رهایش موثر دارو، کاربرد گسترده ای در حوزه تحقیق و توسعه دانشگاهی و صنعتی یافته اند. اغلب، این خانواده جدید از مواد کامپوزیتی نانوساختار نسبت به مواد زمینه جامد تنها و یا میکرو/ ماکروکامپوزیت های متداول ویژگی های مطلوب تری دارند. ازجمله این ویژگی های برجسته می توان به ویژگی های مکانیکی، نفوذپذیری مولکولی و کنترل رهایش دارو و نیز ویژگی هایی از منظر مهندسی همچون پایداری حرارتی، مقاومت شیمیایی، ظاهر سطح، رسانایی الکتریکی و وضوح نوری اشاره کرد. رهایش کنترل شده داروها از سیستم های نانوکامپوزیتی، به رهایش بهینه مقدار دارو در مدت زمان های طولانی، افزایش کارایی دارو و نیز، رضایت مندی بیمار کمک می کند. این مقاله مروری، به معرفی و بیان کاربردهای دسته ای از نانوکامپوزیت های مورد استفاده در رهایش دارو پرداخته است.کلید واژگان: نانوکامپوزیت, حامل های دارو, رهایش داروDuring recent years, nanocomposites as drug carriers for effective drug delivery has been extensively used in both academic and industrial research and development. This new type of composite materials frequently displays considerable improvements of material properties when compared to the matrix solid alone, or to conventional microcomposites. These outstanding characterisitcs include mechanical properties, molecular permeability and the control of drug release, as well as properties related to engineering points of view, such as thermal stability, chemical resistance, surface appearance, electrical conductivity, and optical clarity. The controlled release of drugs from nanocomposite systems aims at their delivery at optimum amount for long periods, at increasing the efficacy of the drug, and at improving patient satisfaction. This review paper has been discussed to introduce some nanocomposite systems and to state their application for drug delivery.Keywords: Nanocomposites, Drug Carriers, Drug Delivery
-
ساخت میکروسفرهای PLGA به روش امولسیون دو گانه - تبخیر حلال و بررسی رفتار رهایشی ویروس H9N2 آنفلوآنزای طیوراستفاده از پلیمرهای زیست تخریب پذیر به صورت ریز ذرات حاوی مواد دارویی، در تهیه سامانه های نوین دارورسانی و دستیابی به رهایش کنترل شده دارو یا عامل فعال، رهیافتی جدید و جایگزین مناسبی برای تزریق های دردآور روزانه داروهای پروتئینی است. یکی از چالش های عمده برای توسعه چنین سامانه هایی افزایش بازده فرآیند تولید این ریزذرات و همچنین حفظ پایداری و خواص مواد دارویی و پروتئین های محبوس شده است. این مطالعه به منظور بررسی قابلیت روش امولسیون دوگانه – تبخیر حلال برای تهیه میکروسفرهایی از جنس پلی لاکتیک – کو – گلیکولیک اسید حاوی پروتئین ویروس تضعیف شده (واکسن) آنفلوانزای طیور و بررسی رهایش پروتئین در شرایط آزمایشگاهی (برون تن) انجام شد. به منظور افزایش پایداری و میزان رهایش پروتئین، نمک های قلیایی مانند؛ کربنات منیزیم همراه با پروتئین انکپسوله شد. در فرآیند تبخیر حلال و در فاز آبی دوم از افزودنی هایی نظیر نمک طعام و اوره به منظور تضمین و افزایش بارگذاری پروتئین استفاده شد. مطالعات نشان دادند که میکروسفرهای تولید شده کروی شکل هستند و سطحی تقریبا صاف و با تخلخل سطحی کم دارند. منحنی رهایش پروتئین نشان داد حضور نمک قلیایی همراه با پروتئین، میزان رهایش را افزایش می دهد؛ اما تاثیر قابل توجهی بر نرخ رهایش ندارد.
کلید واژگان: سامانه های نوین دارورسانی, پلیمرهای زیست تخریب پذیر, روش امولسیون دوگانه - تبخیر حلال, میکروسفر, پلی لاکتیک - کو - گلیکولیک اسید, ویروس آنفلوانزای طیور H9N2 -
نشریه شیمی کاربردی روز، پیاپی 39 (تابستان 1395)، صص 197 -210رهایش کنترل شده ی دارو فرایندی است که در آن یک حامل به طور حساب شده ای با دارو ترکیب می شود تا عامل فعال دارو در بدن به شکلی از پیش تعیین شده و دلخواه از این ماده رها شود، لذا بهینه سازی رهایش دارو از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. در مطالعه حاضر، رهایش داروی کورکومین بر اساس دو روش آماری که عبارتند از منحنی سطح پاسخ و روش مدل سازی چند متغیره سخت بررسی می شود و سپس نتایج بهینه رهایش دارو حاصل از هر دو روش با هم مقایسه می گردد و نشان داده می شود که گرچه مدل به دست آمده از سطح پاسخ به صورت تجربی می باشد اما به دلیل در نظر گرفتن اثر فاکتورها به طور همزمان قادر است مقدار رهایش دارو را در مقادیری از فاکتورهای موثر که اندازه گیری آنها انجام نشده است نیز پیش بینی کند. علاوه بر این امکان محاسبه اثر هر فاکتور و بررسی توانهای بالاتر در فرایند رهایش را دارد.کلید واژگان: طراحی آزمایش, مدل سطح پاسخ, نانو دارو رسان, بهینه سازی رهایش داروcontrolled drug is a process where a carrier has an account with medication can be combined to form the active drug in the body operating the preset desired from this article be abandoned and, therefore, the optimization of the release drug is of special importance. In the present study, Curcumin drug release based on statistical methods that include response surface curve and the method of multivariate modeling can be hard to check, and then optimize the results of drug release both methods can be compared and demonstrated that although the model obtained from the level of responses to experimental, but because the taking effect of the invoices is capable of simultaneously the amount of drug in release Effective factor values that measure has not yet been done as well as anticipated. In addition it's possible to calculate the effect of each factor and higher power in the process of release reviewed.Keywords: Experimental Design, Response Surface Models, nano drug delivery, drug delivery optimization
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجهای نباشند.
-
معتبرحذف فیلتر