-
اهدافدیابت به عنوان یک بیماری متابولیک شایع می تواند پیامدهای روانی مهمی به دنبال داشته باشد و باعث مشکلاتی در زندگی روزمره شود، لذا استفاده از روش های درمانی برای کمک به افراد مبتلا به این بیماری امری ضروری است. هدف این پژوهش، تعیین تاثیر مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ادراک بیماری و سرمایه روان شناختی افراد مبتلا به دیابت نوع دو بود.مواد و روش هادر این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل در سال 1394، تعداد 34 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در کلینیک تخصصی دیابت بیمارستان شهید دکتر مصطفی چمران شهر فردوس به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (17 نفر) و آزمایش (17 نفر) تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه کوتاه ادراک بیماری و پرسش نامه سرمایه روان شناختی لوتانز بود. مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد در 8 جلسه 60دقیقه ای به صورت هفتگی برای گروه آزمایش به اجرا درآمد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 18 و با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته هامداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث بهبود معنی دار نمرات ادراک بیماری و کلیه زیرمقیاس های آن (0001/0=p) به جز زیرمقیاس کنترل شخصی و همچنین افزایش معنی دار نمرات سرمایه روان شناختی و زیرمقیاس های آن (0001/0=p) در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو پس از تعدیل نمره های پیش آزمون شد.نتیجه گیریمداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند ادراک بیماری و سرمایه روان شناختی افراد مبتلا به دیابت نوع دو را به طور قابل ملاحظه ای بهبود بخشد.کلید واژگان: مداخله, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, دیابت نوع دوAims: As a prevalent metabolic disease, diabetes can be followed by severe mental outcomes leading to problems affecting the daily life. The aim of the study was to determine the effects of acceptance and commitment-based intervention on illness perception and psychological capital in persons with type II diabetes.Materials and MethodsIn the controlled pretest-posttest semi-experimental study, 34 patients with type II diabetes were studied in the Diabetes Clinic of Chamran Hospital of Ferdows City in 2015. The subjects, selected via available sampling method, were randomly divided into two groups including control (n=17 persons) and experimental (n=17 persons) groups. Data was collected by short illness perception questionnaire (IPQ) and Luthans psychological capital questionnaire (PCQ). Eight 60-minute acceptance and commitment-base intervention sessions were weekly conducted in experimental group. Data was analyzed by SPSS 18 software using descriptive statistics and covariance analysis test.
Findings: The pretest score having been adjusted, the acceptance and commitment-based intervention significantly increases the scores of illness perception and its sub-scales (p=0.0001) except the personal control sub-scale. In addition, it significantly increases the scores of the psychological capital and its sub-scales (p=0.0001) in patients with type II diabetes.ConclusionThe acceptance and commitment-based intervention can considerably improve the illness perception and the psychological capital in persons with type II diabetes.Keywords: Intervention, Acceptance, Commitment Therapy, Diabetes Melitus, Type II -
هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر راهبرد های حل تعارض والد-فرزند مادران دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دبستانی مبتلا به اختلال یادگیری مراجعه کننده به مرکز اختلال های یادگیری شهرستان میبد بود. تعداد 22 نفر از مادران این دانش آموزان با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه تعارض والد- فرزند موری ای اشتراس بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس همراه با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل گرفتند. یافته ها نشان داد که بین میانگین نمرات پس آزمون شرکت کنندگان گروه آزمایش نسبت به گروه گواه تفاوت معنی داری وجود دارد. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود راهبردهای حل تعارض والد- فرزند مادران دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری تاثیر مثبت و معنی داری دارد.کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, راهبردهای حل تعارض والد, فرزند, ناتوانی یادگیریThe aim of the present study was to determine the effectiveness of intervention based on acceptance and commitment in parent-child conflict resolution strategies in mothers of students with learning disabilities. The population consisted of all pre-school students with learning disabilities referring to the learning disruption center of Meybod city. By available sampling method, 22 mothers of these students were selected and randomly assigned to the control and experimental groups. In the experimental group, participants received 8 two-hour admission and commitment training sessions and the control group received no intervention. Data collection was performed by the Parent-Child Conflict Questionnaire Murray A. Strauss (2002). Data were analyzed by the analysis of variance with repeated measurement. Based on the results, it can be said that eeffectiveness of intervention based on acceptance and commitment in decreasing the parent-child conflicts has a positive and meaningful effect on the mothers of students with learning disorder.Keywords: Acceptance, Commitment Therapy, Parent, child conflict resolution strategies, learning disability
-
درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، یکی از درمان های نسل سوم است که در آن تلاش می شود به جای تغییر شناختها، ارتباط روانشناختی فرد با افکار و احساساتش افزایش یابد. هدف پژوهش حاضر تعیین کارآمدی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و افسردگی در زنان بارداری است که نازایی داشته و به وسیله درمان لقاح خارج رحمی باردار شدهاند. در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون، پیگیری با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش به شیوه در دسترس از میان افراد دارای نازایی اولیه یا ثانویه که با لقاح خارج رحمی باردار شده و در دامنه سن بارداری 14 تا 22 هفته بودند انتخاب شدند. 35 نفر خانم باردار با ویژگی های یادشده به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (17 نفر) و شاهد (18 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهششامل مصاحبه ساختاریافتهSCID برای تشخیص اضطراب و افسردگی، سیاهه افسردگی بک و سیاهه اضطراب بک بود که به صورت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه پس از اتمام درمان انجام شد. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند ولی گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. برای بررسی فرضیه ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط بین – درون آزمودنی ها (SPANOVA) استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مختلط نشان از وجود تفاوت معنادار اثر بین گروهی اضطراب و افسردگی در سطح معناداری کمتر از05/0 بود؛ لذا با اطمینان 95 درصد می توان نتیجه گرفت که اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش اضطراب و افسردگی موثر بود.
مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد به واسطه افزایش انعطاف پذیری روانشناختی باعث کاهش معنی دار افسردگی و اضطراب زنان باردار تحت درمان لقاح خارج رحمی در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و نیز دوره پی گیری یک ماهه شد. به نظرمی رسد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان درمانی مکمل، در کنار درمان های طبی ناباروری در بهبود روند بارداری و سلامت مادر و جنین می تواند نقشی بسزا داشته باشد.کلید واژگان: نازایی, لقاح خارج رحمی, افسردگی, اضطراب, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدAct is one of the third generation therapies in which there is trying to alter the one ̓s relationship with his or her thoughts and feelings instead of changing the cognitions. The aim of this research is to evaluate the efficacy of acceptance and commitment therapy (ACT) on reducing depression and anxiety in infertile women who undergoing In vitro fertilization (IVF). ACT has not used for reducing anxiety and depression in pregnant women before. In this study Quasi-experimental pretest-posttest and follow up with control group was used. Among women who had primary or secondary infertility, undergoing IVF, and were at 14-22 weeks gestational age, available sampling was conducted. 35 women with above feature, assigned to experiment (17) and control (18) groups randomly. SCID and BDI-II and BAI were used for assessing depression and anxiety; before the intervention and after it; and all of them repeated one month after ending the intervention. The experimental group participated in 8sessions of ACT, which lasted 90 minutes weekly; while control group didnt undergo any training. To examine the hypothesis, mixed analysis of variance between - the subjects (SPANOVA) was used. Analysis of mixed variance of the effects between-groups for depression and anxiety showed the significant level was less than 0/05. Thus with 95% reliability, it can be resulted that Act was effective for decreasing of depression and anxiety in experimental group. The results indicated by creating psychological flexibility, ACT decreased depression and anxiety in pregnant women who undergoing IVF significantly. This reduction remained one month after ending of intervention.
It seems acceptance and commitment therapy as a complementary treatment, in addition to medical treatments for infertility, improves the health of the mother and fetus during pregnancy and can have an important role.Keywords: Infertility, In vitro fertilization, Depression. Anxiety, Acceptance, commitment therapy -
زمینه و هدف
اختلال طیف اوتیسم یکی از اختلال های شایع عصبی تحولی است که تشخیص آن در فرزند، روی کیفیت زندگی والدین به ویژه مادر تاثیر منفی بسیاری دارد. بدین ترتیب پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش شناختی رفتاری با مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حرمت خود مادران دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم انجام شد.
روشپژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون شامل دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. نمونه مورد مطالعه شامل 36 مادر دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم شهر رشت در سال 1399 بودند که برحسب شرایط ورود و خروج انتخاب شدند که در یکی از سه گروه مداخله شناختی رفتاری، مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد، و گواه جایدهی شدند. در ابتدا پرسشنامه حرمت خود (سورنسن، 2005) به عنوان پیش آزمون روی هر سه گروه اجرا شد. گروه آزمایش یکم، آموزش شناختی رفتاری را در ده جلسه 90 دقیقه ای و گروه آزمایش دوم، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در هشت جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند، در حالی که گروه گواه، مداخله ای را دریافت نکردند. سپس از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد و پس از سه ماه، پیگیری انجام شد. داده ها به شیوه تحلیل کواریانس تک متغیری و آزمون تی وابسته تحلیل شد.
یافته هانتایج این مطالعه نشان داد که اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حرمت خود، (1/318) واحد تفاوت نسبت به گروه آموزش شناختی رفتاری دارد و نتایج آزمون تی وابسته نشان داد در گروه آموزش شناختی رفتاری (491/0 P= 713/0- =(11)t) و مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد (067/0 P= 028/2 =(11)t) تفاوت معناداری بین دو مرحله پس آزمون و پیگیری بر حرمت خود مشاهده نشد (0/05<p).
نتیجه گیریبر اساس این یافته ها می توان بیان کرد که هر دو روش آموزش شناختی رفتاری و مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد حرمت خود مادران دارای کودک با اختلال طیف اوتیسم را افزایش داد. استلزامات نتایج به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.
کلید واژگان: اختلال طیف اوتیسم, آموزش شناختی رفتاری, مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد, حرمت خود, مادرانBackground and PurposeAutism spectrum disorder is one of the most common neurodevelopmental disorders, the diagnosis of which in children has a negative impact on the quality of life of parents, especially mothers. Thus, the present study was conducted with the aim of comparing the effect of cognitive behavioral training with an intervention based on acceptance and commitment on the self-esteem of mothers of children with autism spectrum disorder.
MethodThe current research was a semi-experimental study with a pre-test-post-test design that included two experimental groups and a control group. The study sample included 36 mothers with children with autism spectrum disorder in Rasht City in 2019, who were selected according to the entry and exit criteria. These participants were placed in one of three groups: cognitive behavioral intervention, acceptance and commitment therapy, or the control group. At first, the self-esteem questionnaire (Sorensen, 2005) was administered as a pre-test to all three groups. The first experimental group received cognitive behavioral training in ten 90-minute sessions, and the second experimental group received acceptance and commitment therapy in eight 60-minute sessions, while the control group did not receive any intervention. Then, a post-test was conducted with all three groups. And after three months, the follow-up was done. The data were analyzed using univariate covariance analysis.
ResultsThe results of this study showed that the effectiveness of the on acceptance and commitment therapy for self-respect (1.318) was different from that of the cognitive-behavioral training group. And the results of the dependent t test showed that in the cognitive behavioral training group (P=0.491, t(11)=0.713) and the intervention based on acceptance and commitment (P=0.067, t(11)=2.028) no significant difference was observed between the two stages of post-test and follow-up on self-esteem (p<0.05).
ConclusionBased on these findings, it can be stated that both methods of cognitive behavioral education and intervention based on acceptance and commitment increased the self-esteem of mothers with children with autism spectrum disorder. The implications of the obtained results are discussed in the article.
Keywords: Autism spectrum disorder, cognitive-behavioral training, acceptance, commitment therapy, self-esteem, mothers -
نشریه طب جانباز، پیاپی 38 (زمستان 1396)، صص 33 -39اهدافاسترس ناشی از تجربیات خشن جنگ، نه تنها مشکلاتی برای خود جانباز به وجود می آورد، بلکه خانواده و فرزندان آنها نیز به طور غیرمستقیم تحت تاثیر فشارهای روانی ناشی از جنگ قرار می گیرند. مشکلات تحصیلی فرزندان و به تبع آن عملکرد تحصیلی این دانش آموزان در مدرسه یکی از این مشکلات است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد با تاکید بر مشکلات تحصیلی، بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان فرزند جانباز انجام شد.مواد و روش هادر این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با روش نمونه گیری هدفمند، 30 نفر از دانش آموزان پسر فرزند جانباز مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 95-94 در مدارس متوسطه شهرستان اردکان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابتدا همه شرکت کنندگان پرسش نامه عملکرد تحصیلی به عنوان نمرات پیش آزمون کامل کردند. سپس گروه آزمایش برنامه مداخله 8جلسه ای را به صورت هفتگی (دو ساعت) دریافت کردند و برای گروه گواه هیچ مداخله ای انجام نشد. پس از پایان مداخله و همچنین دو ماه بعد از آن، آزمودنی ها مجددا به پرسش نامه عملکرد تحصیلی پاسخ دادند. داده ها به کمک نرم افزار SPSS 21 و توسط آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی تحلیل شد.یافته هانمرات عملکرد تحصیلی دانش آموزان گروه آزمایش در مرحله پس آزمون نسبت به گروه گواه افزایش معنی داری پیدا کرد و این افزایش در مرحله پیگیری نیز حفظ شده بود (0.001>p).نتیجه گیریمداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد با تاکید بر مشکلات تحصیلی بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان فرزند جانباز تاثیر دارد.کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, عملکرد تحصیلی, جانبازانAims: The stress caused by the violent experiences of war not only creates problems for the veterans, but also their families and children are indirectly affected by the psychological stresses of the war. Children educational problems and, consequently, the educational performance of these students is one of the problems in school. This research aimed to determine the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) with emphasis on educational problems on Academic performance of veteran's children.
Instrument &MethodsIn this semi-experimental study with pre-test, post-test and follow-up design, 30 male high-school students who were veteran's children, were studied in Ardakan city in the academic year of 2015-16. They were selected by purposive sampling and were randomly assigned in experimental (n=15) and control (n=15) groups. First, all participants completed the academic performance questionnaire as a pre-test scores.The experimental group received 8 sessions of the intervention weekly (2 hours), but there was no intervention for the control group. After intervention and two months later, all participants answered to academic performance questionnaire again. Data were analyzed by SPSS 21 software using repeated measures ANOVA and Benfronny's post hoc test.
Findings: Academic performance scores at the post-test in the experimental group were significantly higher than the control group and the improvement maintained in follow-up stage (pConclusionAcceptance and Commitment Therapy (ACT) with emphasis on educational problems affects on academic performance of veteran's children.Keywords: Acceptance, commitment therapy, Academic Performance, Veterans -
زمینه و هدفسرطان یکی از انواع گوناگون بیماری های مزمن است و علیرغم پیشرفتهای پزشکی، توسعه درمانهای سرطان و افزایش تعداد نجات یافتگان از سرطان، این بیماری همچنان از لحاظ احساس درماندگی و ترس عمیقی که در فرد ایجاد می کند، بی مانند است. والدین کودکان مبتلا به سرطان بیشتر از والدین کودکان سالم در معرض مشکلات روان شناختی از قبیل اضطراب، افسردگی، استرس و به طور کلی تهدید سلامت روان می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی مادران دارای کودک مبتلا به سرطان انجام شد.روش بررسیدر قالب یک مداخله نیمه تجربی که به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام شد، از میان مادران کودکان مبتلا به سرطان مراجعه کننده به موسسه حمایت از کودکان سرطانی (محک) شهر تهران در سال 1395، 30 نفر از مادران به شیوه نمونه گیری در دسترس و بر اساس ملاکهای ورود و خروج به مطالعه انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل (هر زیر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ارزیابی کیفیت زندگی آزمودنی ها با بهره گیری از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQL) انجام گرفت. شرکت کنندگان گروه آزمایش به مدت 8 جلسه و به شیوه گروهی در معرض درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند، در حالی که آزمودنی های گروه کنترل درمانی دریافت ننمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری(ANCOVA) و نرم افزار SPSS 20 استفاده شد.یافته هامیانگین و انحراف معیار نمرات کیفیت زندگی آزمودنی های گروه آزمایش در مرحله پیش آزمون 40/6± 40/70 و در مرحله پس آزمون 35/13± 87/92 بود. در گروه کنترل نیز میانگین و انحراف معیار نمرات کیفیت زندگی قبل از مداخله 73/5± 07/69 و بعد از مداخله 58/7± 68 بود. نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معناداری باعث بهبود کیفیت زندگی آزمودنی های گروه مداخله در مرحله پس آزمون شده بود )35/45 F= و 01/0 P< (.نتیجه گیریمداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کیفیت زندگی مادران کودکان سرطانی موثر بود. این روش درمانی به عنوان گزینه درمانی موثر و مناسب جهت کاهش مشکلات روان شناختی والدین کودکان مبتلا به بیماری های مزمن توصیه می گردد.کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, سرطان, کیفیت زندگیArmaghane-danesh, Volume:22 Issue: 5, 2018, PP 637 -650Background and AimCancer is among various chronic diseases, and in spite of vast advancements made in medicine, progress of cancer treatments and the increasing number of survivors of cancer, this disease is still unique concerning the feelings of helplessness and deep fear which brings about in the individual. Compared to parents of healthy children, parents of children with cancer are more prone to psychological problems such as anxiety, depression, stress, and mental health threats in general. The present study was conducted by the aim of investigating the effect of acceptance and commitment therapy on quality of life in mothers of children with cancer.MethodsThe present research was conducted by a semi-experimental method which used a pretest-posttest with control group design. Among all the mothers of children with cancer who visited The Institute of Supporting Children with Cancer (Mahak) in Tehran in 2016, 30 individuals were selected by available sampling method, and they were assigned into experiment and control groups randomly (15 individuals per group). The assessment of quality of life in the subjects was done by The World Health Organization Quality of Life Questionnaire (WHOQL). Participants of the experiment group received acceptance and commitment therapy for 8 sessions, while the control group received no intervention. For analyzing the data, univariate covariance analysis (ANCOVA) and SPSS v20 were used.ResultsMean and standard deviance of the subjects scores of quality of life in the experiment group was 70.40 ± 6.40 in the pretest, and it was 92.87 ± 13.35 in posttest. In addition, in the control group, mean and standard deviance of quality of life was 69.07 ± 5.73 in the pretest, and it was 68 ± 7.58 in the posttest. Results of the univariate covariance analysis suggested that the acceptance and commitment therapy had significantly improved quality of life in subjects of the experiment group in posttest (F = 45.35 and PConclusionAcceptance and commitment therapy was effective in improving quality of life in mothers of children with cancer. This therapeutic method is recommended as an appropriate and effective intervention for reducing psychological problems in parents of children with chronic diseases. Keywords: Acceptance and Commitment Therapy, Cancer, Quality of LifeKeywords: Acceptance, Commitment Therapy, Cancer, Quality of Life
-
مقدمهدیابت یک بیماری شایع، بدخیم و پیشرونده است. افراد مبتلا در طی درمان و متعاقب آن اختلالات جسمی و روانی متعددی را تجربه می کنند. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علایم افسردگی و اضطراب بیماران دیابتی نوع یک انجام شد.روش بررسیاین مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون، با دو گروه آزمایش و گروه کنترل در انتظار درمان انجام شد که پس از تکمیل پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21) تعداد 20 نفر که دارای ملاک های ورود به پژوهش بودند به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10نفر) و گروه کنترل در انتظار درمان (10نفر) تقسیم شدند. تعداد 8 جلسه مداخله پذیرش و تعهد درمانی به صورت انفرادی برای شرکت کنندگان در گروه آزمایش ارائه شد و برای گروه کنترل در انتظار درمان در حین تحقیق هیچ گونه مداخله درمانی انجام نشد. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس با اندازه گیری های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هانتایج تحلیل یافته ها نشان داد که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش علایم افسردگی و اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در انتظار درمان در سطح 01/0 شد. به طوری که نمرات شرکت کنندگان گروه آزمایش، کاهش معنا داری نسبت به گروه کنترل در انتظار درمان داشتند.بحث و نتیجه گیرینتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد پذیرش می تواند در کاهش علایم افسردگی و اضطراب بیماران دیابتی نوع یک موثر باشد.کلید واژگان: افسردگی, اضطراب, دیابت نوع یک, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهدEBNESINA, Volume:20 Issue: 1, 2018, PP 48 -55BackgroundDiabetes is a widespread, malignant and progressive disease. People who suffer from diabetes experience different psychological and physical disorders during and after treatment. This paper was done to study the effectiveness of treatment based on acceptance and commitment therapy (ACT) on decreasing depression and anxiety symptoms in patients with diabetes type-1.Materials And MethodsThe quasi-experimental method with control and experimental group, which is based on pre and post tests was used in this study. After completing the Depression Anxiety Stress Scales (DASS-21) questionnaire, 20 participants who had the criteria for this research, were chosen and divided into two groups of 10, experimental and control (waiting for treatment) group. Experimental group recevied eight sessions of intervention of ACT and no intervention was done for control group. Data were analyzed by analysis of covariance with repeated measurements using SPSS-20 software.ResultsThe findings showed that intervention based on ACT caused a significant reduction (p=0.01) in depression and anxiety symptoms in experimental group compared to the control group. So that subjects scores in experimental group had more meaningful reduction than the control group.ConclusionThe results of this research showed that treatment based on acceptance and commitment therapy can be effective on decreasing depression and anxiety symptoms of patients with diabetes type-1.Keywords: Depression_Anxiety_Type 1 Diabetes_Acceptance_Commitment Therapy
-
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش نشانه های اختلالهای اضطرابی کودکان خانواده های پرآسیب انجام گرفته است. در این پژوهش از روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل همه کودکان خانواده های پرآسیب عضو کانون فرهنگی حمایتی کودکان کار کوشا شهر در شهر تهران و در سال 1397بوده که از میان آنان 30 دختر 10 تا 15 ساله بر اساس ملاکهای ورود و خروج با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. در فرایند پژوهش سه نفر از گروه آزمایش ریزش کردند، از این رو سه نفر از گروه کنترل حذف شدند. در نهایت در هر گروه آزمایش و کنترل به صورت جداگانه 12 شرکت کننده وجود داشت. شرکت کنندگان گروه آزمایش10 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های پژوهش حاضر از طریق پرسشنامه مقیاس اضطراب کودکان اسپنس فرم کودک (1997) گرد آوری و با روش تحلیل واریانس با اندازه گیریهای مکرر در نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند. تحلیل داده ها حاکی از آن بود که مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد سبب کاهش اضطراب در گروه آزمایش شده است. شایان ذکر است که این اثربخشی تا مرحله پیگیری ثابت مانده است. با توجه به اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش نشانه های اختلالهای اضطرابی کودکان خانواده های پرآسیب، پیشنهاد می شود، درمانگاه ها و مراکز حمایتی، از مداخله پژوهش حاضر برای کاهش مشکلات اضطرابی کودکان خانواده های پرآسیب، به ویژه کودکان کار بهره بگیرند.
کلید واژگان: اضطراب, پذیرش و تعهد, خانواده های پرآسیب, کودک کارThe present study was conducted to determine the effectiveness of acceptance and commitment therapy in reducing the symptoms of anxiety disorders in children from at risk families. Pretest, posttest, follow-up research design (with control group) was utilized in this quasi-experimental study. The statistical population of the study comprised all children from at risk families in Tehran in 2018 who were enrolled in Kousha Cultural Support Center from among whom 30 girls aged between 10 and 15 were selected based on inclusion and exclusion criteria by purposeful sampling. Three subjects dropped out of the experiment whilst it was taking place. This resulted in the elimination of three participants from the control group. As a result, there were 12 participants in each of the experimental and control groups. The subjects in the experimental group received 10 sessions of acceptance and commitment therapy; however, the control group was not exposed to any intervention. The data were collected by Spence Children’s Anxiety Scale (1997) and analyzed via repeated measures ANOVA. Data analysis revealed that the intervention based on acceptance and commitment reduced anxiety in the experimental group. Furthermore, the effects of the experimental condition persisted over time until the follow-up phase. Hence, it is recommended that counseling and support centers use this intervention to reduce the symptoms of anxiety disorders in children from at risk families and child labor.
Keywords: anxiety, acceptance, commitment, at risk families, child labor -
بیماری MS علاوه بر اثرات مخرب جسمانی، مشکلات هیجانی و روانشناختی نیز به دنبال دارد. هدف از این پژوهش بررسی مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و واقعیت درمانی بر کاهش حساسیت اضطرابی در زنان مبتلا به m.s در شهر ارومیه بود. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان مبتلا به M.Sمراجعه کننده به انجمن M.S شهر ارومیه در سال 1398 بود ، که از بین آ ن ها یک نمونه 45 نفری به صورت داوطلب انتخاب شد ند و در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. برای گروه آزمایشی اول، مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد اجرا شد ، و برای گزوه آزمایشی دوم واقعیت درمانی اجرا شد، در حالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل مقیاس حساسیت اضطرابی ریس و پترسون،(1985)، بود. نتایج نشان داد هر دو درمان بر کاهش حساسیت اضطرابی، بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروز(MS)اثر داشته اند، و بیشترین تاثیر را مداخله پذیرش و تعهد p(<0/05) بر کاهش حساسیت اضطرابی داشته است. یافته های این پژوهش اطلاعات مفیدی را در ارتباط با واقعیت درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش حساسیت اضطرابی فراهم می کند، مشاوران و روانشناسان بالینی می توانند برای کاهش حساسیت اضطرابی در بیماران مبتلا به M.S از هر دو مداخله درمانی استفاده نمایند.کلید واژگان: مولتیپل اسکلروز, واقعیت درمانی, درمان مبتنی بر پذیرش, تعهد, حساسیت اضطرابیIn addition to the destructive effects of MS, there are emotional and psychological problems. The aim of this study was to compare the effectiveness of acceptance, commitment and reality therapy based on reducing anxiety sensitivity in women with MS in Urmia. The research design was a quasi-experimental pretest-posttest with a control group. The statistical population of this study included women with MS referred to the MS Association of Urmia in 1398, from which a sample of 45 people were selected voluntarily and were divided into two experimental groups and a control group. For the first experimental group, the intervention based on acceptance and commitment was performed, and for the second experimental group, reality therapy was performed, while the control group did not receive any training. The research instruments included Reese and Peterson Anxiety Sensitivity Scale (1985). Both treatments showed an effect on reducing anxiety sensitivity in patients with multiple sclerosis (MS), and the most effective intervention acceptance and commitment (p <0.05) had an effect on reducing anxiety sensitivity. The findings of this study provide useful information about reality therapy and treatment based on acceptance and commitment to reducing anxiety sensitivity. Clinical counselors and psychologists can use both therapeutic interventions to reduce anxiety sensitivity in patients with MS.Keywords: multiple sclerosis, Acceptance, Commitment therapy, Reality Therapy, Anxiety sensitivity
-
مقدمهنقص عضو، بهداشت روانی و جسمانی افراد را با بحران مواجه می نماید. پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امیدواری و درد مزمن در دختران 20 تا 50 ساله دارای معلولیت جسمی -حرکتی انجام شد.مواد و روش هااین پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری، کلیه دختران دارای معلولیت جسمی - حرکتی مراجعه کننده به اداره بهزیستی شهر ارسنجان در سال 1399 بودند. تعداد 30 دختر به طور داوطلب وارد مطالعه شدند که به صورت تصادفی در دو گروه مساوی آزمایش و کنترل قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون امیدواری (اشنایدر، 1991) و درد مزمن (کلیلند، 1996) جمع آوری شد. سپس گروه آزمایش برنامه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در هشت جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند. گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از تحلیل واریانس دوطرفه با اندازه گیری تکراری صورت گرفت.یافته هامیانگین و انحراف معیار نمرات پیشآزمون (پس آزمون) گروه آزمایش در متغیر امیدواری 41/7±64/12 (32/5±67/27) و متغیر درد مزمن 16/7±43/33 (27/5±37/26) بود. در گروه کنترل تغییر محسوسی مشاهده نشد. مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به افزایش امیدواری و کاهش درد مزمن مفصلی گروه آزمایش شد (001/0>p).نتیجه گیریدرمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش امیدواری و کاهش درد مزمن در دختران دارای معلولیت جسمی حرکتی موثر بود و در دوره پیگیری درمان مذکور ثبات و پایداری اثر درمانی نیز داشت. بنابراین به عنوان مداخله روان شناختی بر دختران دارای معلولیت جسمی_ حرکتی می توان استفاده کرد.کلید واژگان: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, امیدواری, درد مزمن, معلولیت جسمی, حرکتی, دخترانIntroductionThe existence of mental and physical health defects creates multiple crises in individuals. Therefore, this study aimed to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) in hope and chronic pain among girls aged 20 to 50 years with physical disabilities.Materials and MethodsThis quasi-experimental study was performed with a pre-test and post-test design and follow-up with a control group. The statistical population of the study included all girls with physical disabilities in Arsanjan, who were admitted to the Welfare Department of Arsanjan in 2020. The statistical sample consisted of 30 girls with physical disabilities who volunteered to participate in the study. Participants were randomly divided into two groups of fifteen: an experimental group and a control group. Data were collected using the Hope test (Schneider, 1991) and chronic pain (Cleland, 1996). The experimental group then received an ACT treatment program for eight 60-minute sessions. However, the control group did not receive any training. Statistical analysis was performed using a two-way analysis of variance with repeated measures at a significance level of 0.05 with SPSS software version 18.ResultsMean and standard deviation of the pre-test (post-test) score of the experimental group in the variable of hope was 12/64±7/41 (27/67±5/32) and the variable of chronic pain was 33/43±7/16 (26/37±5/27). No significant change was observed in the control group. Acceptance and commitment-based intervention increased hope and reduced chronic joint pain in the experimental group (p<0.001).ConclusionAcceptance and commitment therapy (ACT) was effective in increasing hope and reducing chronic pain in girls with physical and motor disabilities, and in the follow-up period of the mentioned treatment, it also had a stable and sustainable therapeutic effect. Therefore, it can be used as a psychological intervention for girls with physical-motor disabilities.Keywords: Acceptance, Commitment Therapy (ACT), hope, Chronic pain, Physical-Motor Disability, girls
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجهای نباشند.
-
معتبرحذف فیلتر