-
اهدافبا درک بهتر اپیدمیولوژی تروما و عوامل مداخله گر در آن می توان برنامه ها و راهکارهای مناسب شامل به کارگیری اقدامات پیشگیرانه و سامان دهی نحوه ارائه خدمات درمانی را تنظیم نمود و در نهایت منجربه ارتقاء کیفیت مراقبت های مربوط به تروما گردید لذا این مطالعه با هدف تعیین اپیدمیولوژیک تروما و عوامل مرتبط با آن در گیلان انجام شده است.
مواد و روش هادر یک مطالعه توصیفی- مقطعی،577 بیمار ترومایی انتقال داده شده توسط اورژانس پیش بیمارستانی در درمانگاه و اورژانس مرکز آموزشی درمانی پورسینا در شهر رشت به شیوه نمونه گیری آسان و با استفاده از شیت پژوهشگر ساخته در سه شیفت صبح و عصر و شب در سال 1391 انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی تست،آنالیز-واریانس یکطرفه و کای دو و نرم افزار SPSS 16 استفاده شد.یافته هااکثریت نمونه ها (7/82%) به دلیل تصادفات دچار صدمات تروماتیک شده بودند و نسبت مردان تقریبا 5/3 برابر بیشتر از زنان بوده است. متوسط سن افراد 17/35سال و بیشترین گروه سنی 29-20سال بوده است.6/67% را ترومای غیرنافذ تشکیل می دادند. بیشترین معابر ترافیکی که در آن تروما ها رخ داده،راه اصلی(8/71%) واکثر تصادفات در گروه خارج شهری(9/89%) بودند. بیشترین نوع وسیله نقلیه مصدوم در صحنه خودروهای سبک(5/48%) بوده است.6/76%از بیماران از RTS=12(Revised Trauma Score) برخوردار بودند.به ترتیب 8/29%،1/28%از مصدومین را راننده و سرنشین تشکیل می دهند.بیشترین زمان بروز حادثه در ساعت 17 بوده است.بین مکانیسم تروما با سن(P<0.02)، RTS (p<0.008)،مکان تروما(P<0.01)و موقعیت مصدوم در صحنه(P<0.00) ارتباط معنی دار بوده است.همچنین بین نوع تروما و سن (P<0.02)، جنس(P<0.00)، RTS (P<0.00)،مکان تروما(P<0.006)و موقعیت مصدوم در صحنه(P<0.01)این ارتباط معنی دار بوده است.
نتیجه گیریبا شناخت عوامل موثر در ایجاد صدمات تروماتیک،بهبود معابر ترافیکی،آموزش عموم به لزوم توجه بیشتر به مقررات راهنمایی ورانندگی و سایر روش های پیشگیری از آسیب می توان میزان صدمات تروماتیک را تقلیل بخشید.
کلید واژگان: تروما, اپیدمیولوژی, تصادف, زخم, مصدومAimsBy better understanding of trauma epidemiology and its confounding factors، appropriate strategies and programs including using preventive measures and organizing the delivery of services can be adjusted and quality of cares related to trauma can be improved. The aim of this study was to determine trauma epidemiology and its associated factors in Guilan.Methodsin a cross-sectional study، 577 patients with traumatic damage who were transferred by pre hospital emergency to Out Patient and Emergency Department (OPD&ED) of Poursina medical-educational center in Rasht were chosen by convenient s ampling and by using a researcher-made record form in three shifts (morning، evening and night) in 2013. Data analysis was done by t-tests، one-way ANOVA and Chi-square.ResultsThe majority of samples (82. 7%) suffered from traumatic damages due to car accidents and disturbance of this trauma in men was 3. 5 times higher than women. The mean age of the people was 35. 17 years old and the maximum age group was 20-29 years. (67. 6%) were the blunt trauma. The main road was the place where trauma was mostly occurred in them (71. 8%) and most accidents happened out of the cities (89. 9%). Majority of crash cars were light vehicles (48. 5%). Revised of trauma score (RTS) in majority of samples (76. 6%) was12. (29. 8%) and (28. 1%) were respectively drivers and passengers. The maximum amount of the accident was at 5 p. m. There was significant relationship between mechanism of trauma and age (p<0. 02)، RTS (p<0. 008)، trauma`s place (p<0. 01) and position of victims at the scene (p<0. 00). Also there was significant relationship between type of trauma and age (p<0. 02)، sex (p<0. 00)، RTS (p<0. 00)، trauma`s place (p<0. 006) and the position of the victims at the scene (p<0. 01).ConclusionTraumatic damages can be reduced by recognizing trauma associated factors، improving road traffic، public education for paying more attention to traffic rules and other procedures for preventing injuries.Keywords: Trauma, Epidemiolog, Accident, Wound, Victim -
مقدمهسالمندان نیز نظیر سایر گروه های سنی در حوادث دچار آسیب و مرگ و میر می شوند منتهی علی رغم شرایط خاص جسمی و تغییرات دوره سالمندی متاسفانه در برخورد با حوادث، این گروه سنی کمترمورد عنایت قرار می گیرند. هدف از این مطالعه انعکاس وضعیت سالمندان استان کرمان در رابطه با حوادث می باشد.روش بررسیمطالعه حاضر از نوع مقطعی می باشد و طی آن از میان تعداد 282618 مورد حادثه ثبت شده در طی سالهای 1385 تا 1388 در استان کرمان (به استثنای شهرستان رفسنجان)، تعداد 11120 فرد 60 سال و مسن تر شناسایی شده و مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از آزمون های t و کای دو استفاده گردید.یافته هااز کل افراد بررسی شده 63% مرد و 37% زن می باشند، میانگین سنی ایشان 05/69 سال (97/7±) بوده، بیشترین نوع حادثه مربوط به حوادث ترافیکی (3/25%) و پس از آن ضربه (6/18%) و سقوط (1/11%) بود. بیشترین موارد حادثه در منزل رخ داده (7/41%) و کوچه و خیابان نیز در رتبه دوم قرار دارند(2/30%). از کل آسیب دیدگان، 91 مورد مرگ (82/0%) رخ داده و مابقی زنده بوده و تحت درمان قرار گرفتند. تحلیل داده ها حاکی از آن است که خانم های آسیب دیده بطور معنی داری مسن تر از آقایان هستند(01/0 > P). همچنین افراد فوت شده نیز از سن بالاتری برخوردار بودند (01/0 > P). در حالیکه در مردان سالمند حوادث ترافیکی و خشونت بیشتر موجب آسیب شده، در خانم ها حوادثی نظیر سقوط، مسمومیت، عقرب و مارگزیدگی بیشتر رخ داده است(001/0 > P). ازنظر محل وقوع حادثه نیز در مردان بیشتر حوادث در معابر ترافیکی و محل کار و اماکن عمومی رخ داده اند منتهی در خانم ها حوادث بیشتر در منزل به وقوع پیوسته اند(001/0 > P).
بحث: حوادث در سالمندان به دلیل تغییرات ناشی از بالا رفتن سن، بیماری های همراه و مصرف داروها دارای اهمیت ویژه ای می باشند. آموزش در رابطه با پیشگیری و ایمن نمودن محیط منزل و جامعه می تواند به کاهش آسیب های مرتبط با حوادث کمک نموده و باید مد نظر قرار گیرند.
کلید واژگان: حوادث, آسیب, سالمند, کرمانObjectiveThe elders just like the other age groups can be injured or dead in the cause of accident although because of their physical conditions and their age they got a little attention and care. The aim of this study was description of elderly trauma in Kerman province.Material And MethodsThe study was designed as a cross sectional and it examines 11120 persons that are 60 years old and above from 282618 traumatic cases registered in 2006-2009 in Kerman province (except Rafsanjan city). Data were analyzed using t-Test and Chi-Square.ResultsFrom all the examined persons 63% belongs to male and 37% belongs to female. The mean age of examined persons is 69. 05 (±7. 97) years old. The most common trauma belonged to traffic accidents (25. 3%) then it comes to Trauma (18. 6 %) and fall (11. 1 %). Most of the accidents happened in home (41. 7%)، alleys and streets (30. 2 %) in the second place. From all of the injured cases، 91 of them (0. 82%) are dead. Data assessment indicates that the injured females were elder than males (P<0. 05)، the dead injured also elder from alive persons (P<0. 01). The most common cause of the injuries in males were traffic accidents and violence، and for females were fall، poisoning، scorpion and snake bites (p<0. 001). There was significant difference in the place that accident happened for male and female (p<0. 001).ConclusionAccidents among elderly are of special importance for a number of reasons include: age related changes، preexisting conditions and drug consumption. Prevention education and implementation of safety measures at home and at community places would help reduce injuries related accidents and should be taken into consideration.Keywords: Accidents, Injury, ElderlyT Kerman -
توجه به ایمنی در برنامه ریزی حمل و نقل نیازمند دستیابی به شاخص های ایمنی در سطح کلان می باشد. این امر با انجام مطالعات ایمنی و استفاده از متغیرها در سطح کلان امکان پذیر می باشد. استفاده از متغیرهای کلان، ساخت مدل های پیش بینی تصادفات را آسان تر و کم هزینه تر می کند. در این مطالعه با استفاده از متغیرها، در سطح کلان، مدل پیش بینی تعداد تصادفات ترافیکی به دست آمد. متغیرهای مستقل شامل مجموع طول شبکه معابر در یک ناحیه ترافیکی، نسبت طول معابر با درجه عملکردی متفاوت به طول کل معابر موجود در یک ناحیه ترافیکی، نسبت طول خطوط اتوبوس به طول کل معابر و چگالی تقاطعات در یک ناحیه ترافیکی در نظر گرفته شد. بر این اساس اطلاعات مرتبط با 16137 تصادف در 96 ناحیه ترافیکی به دست آمد. پس از ساخت مدل پیش بینی تعداد تصادفات، با استفاده از روش تجربی بایس (EB) نواحی ترافیکی از نظر ایمنی الویت بندی شدند و نواحی با بیشترین پتانسیل بهبود مشخص گردید. بر اساس نتایج حاصل افزایش طول شبکه معابر و نسبت معابر با درجه عملکردی شریانی درجه 2 در یک ناحیه ترافیکی موجب افزایش احتمال وقوع تصادف در آن ناحیه، و افزایش نسبت معابر با درجه عملکردی جمع و پخش کننده و محلی در یک ناحیه ترافیکی موجب کاهش تعداد تصادفات در آن ناحیه می گردد. در این راستا نسبت معابر با درجه عملکردی جمع و پخش کننده در یک ناحیه ترافیکی دارای کمترین تاثیر و نسبت معابر با درجه عملکردی محلی در یک ناحیه ترافیکی بیشترین تاثیر را دارا می باشد.کلید واژگان: روش تجربی بایس, مدل دوجمله ای منفی, متغیرهای کلان, نواحی ترافیکیSafety consideration in transportation planning requires macro-level safety indicators. This is possible using various variables in macro-level safety studies. Using macro variables lead to easier and less costly accident predictive models. In this study, the predictive model of accident frequency obtained using macro level variables. Independent variables include, total length of the road network, the ratio of the length of roads network across functional classification (principal arterial, minor arterial, collector and local) to the length of all the roads, ratio of length of the bus lines to the total length of road network and density of the intersections in a Traffic Analysis Zone (TAZ). Accordingly, information of 16137 accidents in 96 TAZ collected. Then, the TAZs prioritized based on safety using Empirical Bayesian Method and TAZs with the highest Potential for Improvement (PI) found. Based on the results, increasing in length of the road network and the ratio of the length of road network across minor arterial in a TAZ, increases the chance of an accident occurred in that TAZ and a higher ratio of collector roads and local roads decreases the number of accidents in the TAZ. In this regard, the ratio of collector roads has the least and the ratio of local roads has the greatest impact.Keywords: Empirical Bayesian methods, Macro variables, negative binomial model, traffic analysis zone
-
مقدمه
آزردگی صوتی ناشی از ترافیک یکی از پیامدهای زندگی شهرنشینی است که می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامتی انسان از جمله کیفیت خواب افراد داشته باشد. پژوهش حاضر میزان آزردگی صوتی و ارتباط آن با کیفیت خواب ساکنین مجاور معابر پرترافیک و کم ترافیک شهر یزد در سال 1399 را مورد بررسی قرار می دهد.
روش بررسیاین مطالعه از نوع مقطعی -تحلیلی است که در سال 1399 در شهر یزد انجام شده است. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد ارزیابی آزاردگی صوت و کیفیت خواب پیتزبورگ، از ساکنان اطراف 10 معبر پرترافیک و کم ترافیک شهر یزد جمع آوری شد که جمعا تعداد 200 نمونه بصورت تصادفی بدست آمد.
یافته هامیانگین نمره کیفیت خواب در کل افراد شرکت کننده برابر 25/5 ± 53/11 و متوسط نمره آزردگی صوتی برابر 9/1 ± 73/3 بوده است. اختلاف معنی داری بین میانگین کیفیت خواب برحسب نوع معبر و همچنین نمره آزردگی صوتی برحسب نوع معبر وجود دارد (001/0 P≤). همبستگی معنی دار و مستقیمی نیز بین آزردگی صوتی و کیفیت خواب بطور کلی مشاهده شد (569/0 r= ، 001/0 p=) اما همبستگی این دو متغیر با تفکیک نوع معبر معنی دار نبود.
نتیجه گیریبر اساس نتایج مطالعه حاضر کیفیت خواب ساکنین اطراف خیابان های پرترافیک در حد متوسط می باشد که استنباط می شود آزردگی صوتی ناشی از ترافیک بر کیفیت خواب افراد تاثیر گذار است. به عبارتی، آزردگی صوتی تولید شده ناشی از ترافیک سبب کاهش کیفیت خواب در افراد ساکن معابر پر ترافیک شده است.
کلید واژگان: معابر ترافیکی, آزردگی صوتی, کیفیت خوابTolooe Behdasht, Volume:22 Issue: 3, 2023, PP 112 -124IntroductionTraffic noise annoyance is one of the consequences of urban life which can have adverse effects on human health including sleep quality. The present study intends to investigate the extent of noise annoyance and its relationship with sleep quality of residents adjacent to high- and low-traffic roads in Yazd city in 1399.
MethodsThis was a cross-sectional study conducted in 1399 in Yazd. Data were collected using two standard questionnaires of assessing noise annoyance and Pittsburgh sleep quality. Responses were collected from residents around 10 high- and low-traffic roads, and a total of 200 samples were obtained randomly.
ResultsThe mean score of sleep quality for all participants was 11.5 ± 35.25, and the mean score of noise annoyance was 3.73± 1.9. There was a significant difference between the average quality of sleep and the score of noise annoyance in terms the type of road (P/00.001). In general, there was also a significant and direct correlation between noise annoyance and sleep quality (r = 0.569, P = 0.001). But, the correlation between these two variables was not significant with the separation of the types of roads.
ConclusionBased on the results of the present study, the quality of sleep of residents around high traffic roads is moderate, which suggests that noise annoyance caused by traffic affects the quality of sleep. In other words, the noise annoyance caused by traffic has reduced the quality of sleep in people living adjacent to high-traffic roads.
Keywords: Traffic Roads, High Traffic, Low Traffic, Yazd, Noise Annoyance, Sleep Quality -
این پژوهش با هدف ارزیابی و گونه بندی شبکه شهری شیراز در پاسخ به نوع ارتباط حجم ترافیک معابر اصلی و ویژگی های و قابلیت های ساختاری با روش چیدمان فضا صورت گرفته است.بدین منظور ارتباط بین متغیرهای ساختار شبکه،سطح کاربری و حجم ترافیک برای معابر بخش مرکزی و تفاوت گونه-های مختلف با آزمون های آماری بررسی شده است.
از این رو قابلیتهای ساختار فضایی شبکه بخش مرکزی شیراز در ارتباط با میانگین حجم ترافیکی آن که نشان دهنده میزان کار آیی ساختار کالبدی بوده و سطح کاربری تجاری که کاربری محوری درمطالعات بخش مرکزی شهرها است، تجزیه و تحلیل شده و در نهایت گونه بندی از شبکه شهری شیراز بر اساس نوع ساختارفضایی تحت عناوین«معابر با قابلیت ساختاری استفاده حداکثری، معابر با بار ترافیکی کمتر از ظرفیت ساختاری و معابر با بارترافیکی بیشتر از ظرفیت ساختاری»ارائه شده و در هر دسته به طور مجزا میزان تاثیر توزیع سطح کاربری در حجم ترافیک سنجیده شده است.
نتایج پژوهش بیانگر آن است که این نوع گونه بندی شبکه، متفاوت از گونه بندی براساس ویژگی های کالبدی و ترافیکی همانند عرض معبر،ظرفیت و سطح سرویس بوده و مزایای به مراتب بیشتری در تحلیل نحوه بارگذاری شبکه دارد. بر همین اساس می توان سیاست های موثری پیشنهاد نمود که متفاوت از روند جاری سیاست گذاری ترافیکی در این شهر مبتنی بر توسعه معابر و تقاطع هاست.
کلید واژگان: شبکه معابر, ساختارشهر, چیدمان فضا, ترافیک, کاربری زمینThis research is conducted to evaluate and classify Shiraz urban network in response to traffic volume of the main passages, specifications and structural capabilities of this city using spatial arrangement. To achieve this aim, the relationship between network structure variables, land uses and volume of traffic in the central passages of the city are studied and also the differences of various classes with statistical tests are scrutinized. The capabilities of spatial structure of Shiraz central network are analyzed in regard to the average traffic volume representing the level of efficiency of physical structure and commercial land use that is the pivotal usage in studying the central parts of the cities. The classification of Shiraz urban network is finally based on spatial structure under the title of "Passages with maximum usage structural capabilities", "Passages with less traffic congestion than structural capacity", and "Passages with more traffic congestion than structural capacity". In each group, the influence of land use distribution on traffic volume is separately and independently measured. The results of the research denote that this form of network classification is different from classification based on physical specifications such as, the width of passages, capacity and level of service, and is therefore more advantageous in analyzing network loading method. Accordingly, more influential policies can be proposed being different from prevalent traffic policy-making in this city based on the development of passages and intersections. -
نشریه شهر ایمن، پیاپی 16 (زمستان 1400)، صص 25 -35
یکی از چالش های اساسی در فصول سرد سال، یخ بندی معابر شهری به واسطه بارش برف است. بارش برف سبب کاهش سرعت عبوری وسایل حمل ونقل شده و این موضوع سبب ایجاد گره های ترافیکی در معابر شهری می شود. گره های ترافیکی بر کیفیت زندگی افراد ساکن اثر منفی گذاشته و عملکرد معابر را کاهش می دهد. برای کاهش گره های ترافیکی باید برنامه های عملیاتی در سطوح مختلف تدوین گردد اما لازمه ی این موضوع شناخت معابر پرمخاطره از نظر شاخص های مختلف محیطی، کالبدی و کاربری می باشد. منطقه 1 شهرداری تهران به سبب موقعیت توپوگرافی که داراست، همواره با چالش های ترافیکی و گره های ترافیکی ناشی از بارش برف روبه رو است. بررسی ها نشان می دهد عمده شناخت خدمات شهری منطقه 1 از معابر بیشتر تجربی بوده و مطالعاتی پیرامون وضعیت معابر در مواقع بارش برف صورت نگرفته است. مقاله پیش رو از نوع کاربردی و با هدف بررسی مخاطره آمیزی معابر شهری منطقه 1 تهران صورت می پذیرد. روش پژوهش پیش رو توصیفی، تحلیلی و مشاهده عینی به همراه پرسشنامه است. در ابتدا شاخص های اثرگذار بر معابر در مواقع بارش برف شناسایی و در سطح معابر منطقه یک تهران به صورت زوجی مورد مقایسه خبرگی قرار می گیرد. نتایج به دست آمده بیانگر مخاطره آمیزی معابر از جمله دارآباد، بلوار قیطریه، بلوار کاوه، میدان تجریش مقدس اردبیلی، اعرابی، سه راه یاسر، میدان صادقی در منطقه یک تهران است. همچنین عمده شاخص اثرگذار بر مخاطره آمیزی معابر مذکور، ویژگی های توپوگرافی زمین در منطقه 1 تهران بوده است.
کلید واژگان: معابر شهری, شاخص های توپوگرافی زمین, مخاطرات زمستانی, منطقه 1 شهرداری تهران, روش ANP -
زمینه و هدفسیستم اورژانس پیش بیمارستانی بخش مهمی از سیستم ارائه خدمات بهداشتی است که می تواند با ارائه به موقع مراقبت های مناسب در صدمات سیستم عصبی، موجب پیشگیری از مرگ، ناتوانی، افزایش هزینه های بیمارستانی و تحمیل صدمات اقتصادی به جامعه شود. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت مراقبت های عصبی اورژانس پیش بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن در بیماران تروماتیک انجام شد.روش کاردر یک مطالعه توصیفی- مقطعی وضعیت اقدامات عصبی اورژانس 115 و عوامل مرتبط با آن در 577 بیمار ترومایی انتقال داده شده به مرکز آموزشی درمانی پورسینا از20 آبان تا پایان اسفندماه سال 1391 با استفاده از چک لیست پژوهشگرساخته به شیوه نمونه گیری آسان و با استفاده از spss-16 مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تی تست، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.یافته هابیشترین مراقبت ارائه شده مربوط به کنترل سطح هوشیاری (36/2%) و کمترین آن به ترتیب مربوط به استفاده از تخته پشتی (12/2%) و کولار گردنی (15/6%) بود. به طور متوسط اقدامات ارائه شده سیستم عصبی 2/005±81/33درصد بود. بین مراقبت های ارائه شده سیستم عصبی با معابر ترافیکی (p<0.03) و نوع شیفت کاری پرسنل (p<0.04) ارتباط معنی دار مشاهده شد، یعنی مراقبت در راه های روستایی و در شیفت صبح بیشتر بود.نتیجه گیریدر این پژوهش اقدامات مربوط به ثابت سازی ستون فقرات (استفاده ازتخته پشتی و کولار گردنی) از بیشترین مواردی بود که علی رغم ضرورت، انجام نشده بود. لذا نتایج این پژوهش می تواند اطلاعاتی از وضعیت اورژانس پیش بیمارستانی در اختیار مسئولین و مدیران قرار دهد تا با تدوین پروتکل های استاندارد و آموزش پرسنل جهت ارتقاء این امر مهم گام بردارند.
کلید واژگان: مراقبت سیستم عصبی, اورژانس پیش بیمارستانی, صدمات تروماتیکBackground and ObjectivesPre-hospital emergency system is an important part of the health care system, so that an appropriate and timely care in nervous system injures can prevent death, disability, medical costs and economic losses to society. This study was conducted to determine the quality of pre-hospital emergency care and its related factors in traumatic patients.MethodsIn a cross-sectional study, the quality of neurological care by the EMS and its related factors in 577 traumatic patients were transported to Poursina Teaching Remedial Hospital from 20 October to the end of March 2012 was assessed. This study was done by a simple sampling method using researcher-made checklist. Data analyzed with ANOVA, Spearman and t-test in SPSS v. 16.ResultsThe most provided care was the control of level of consciousness (36.2 %) and the lowest care was the use of back board (12.2%) and collar (15.6%), respectively. Mean of provided care in nervous system was 81.33 ± 2.00 percent. There were significant correlations between provided care in nervous system and traffic roads (p<0.03) and shift of working (p<0.04). This means care in rural ways and in the morning was more.ConclusionThis study demonstrated fixation (use of back boardand collar) in most cases was not performed. This study could provide information on the status of pre-hospital emergency to officials and managers to develop standard protocols and staff training to enhance this important step.Keywords: Neurological System, Pre-Hospital Emergency, Trauma. -
هدف پژوهش حاضر شبیه سازی گره های ترافیکی در برابر زلزله های احتمالی است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی باهدف کاربردی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که: در زلزله با شدت 6 مرکالی، بیشترین گره های ترافیکی به ترتیب در دامنه خیلی زیادی، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم در ناحیه 1، ناحیه 1، 5 و 3، ناحیه 2، ناحیه 4 و ناحیه 6 شهرداری قرار دارند. در زلزله با شدت 7 مرکالی، بیشترین گره های ترافیکی به ترتیب در دامنه خیلی زیادی، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم؛ در ناحیه 1، ناحیه 5،3 و 2، ناحیه 4، ناحیه 6 و ناحیه 2 شهرداری قرار دارند. در سناریوی زلزله با شدت 8 مرکالی، هیچ یک از معابر منطقه در دامنه گره های ترافیکی خیلی کم قرار ندارند. فقط 01/0 شبکه معابر در دامنه گره های ترافیکی کم قرارگرفته اند بیشترین گره های ترافیکی در دامنه متوسط در ناحیه 2 شهرداری، در دامنه زیاد به ترتیب در ناحیه 4، 3، 5 شهرداری و در دامنه خیلی زیاد به ترتیب در ناحیه 6، 1، 2، 5،3 و 4 شهرداری قرار دارند.
کلید واژگان: آسیب پذیری, گره های ترافیکی, زلزله, GIS, Fuzzy AHPThis present study simulates traffic nodes against possible earthquakes. This research is descriptive analytic functional purpose. The results indicate that the earthquake with intensity 6 Mrkaly, respectively, in the great majority of traffic nodes, high, medium, low and very low in District 1, District 1, 5 and 3, District 2, District 4, District 6 municipalities. Mrkaly earthquake intensity 7, respectively, in the great majority of traffic nodes, high, medium, low and very low in the region of 1, 5.3 and 2 district, District 4, District 6 and District 2 City Hall are located. In the scenario earthquake with an intensity of 8 Mrkaly, none of the nodes in the road traffic is not too low. Little traffic on the road network nodes are divided only 0/01, The traffic nodes in the middle of the 2 municipalities in the high range on the order of 4, 3, 5 municipalities and in the extreme, in the region of 6, 1, 2, 5.3 and 4 municipalities are located.Keywords: vulnerability_traffic nodes – Earthquake_GIS_Fuzzy AHP -
گسترش شهرنشینی، استفاده روز افزون از اتومبیل شخصی و محدودیت توسعه شکبه های ارتباطی برمشکل ازدحام ترافیکی بویژه در شهرهای بزرگ کشور افزوده است. از تبعات چنین وضعیتی، حوادث زیاد رانندگی و خسارت های ناشی از آن می باشد. در این مقاله، کوشش شده است که الگوی توزیع فضایی حوادث ترافیکی و دلایل احتمالی آن را در شهر شیراز موردبررسی قرارگیرد. روش تحقیق ترکیبی (روش های توصیفی- تحلیلی و پیمایش) می باشد و اطلاعات مورد نیاز از روش های کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده است. از مهمترین نتایج این تحقیق آن است که تقاطع های خیابان و بولوار در سال 1388 در شهرشیراز با داشتن 15261 فقره حادثه ترافیکی در بین معابر شهر شیراز، رتبه اول داشته است. بعد از خیابانها و بولوار، تقاطع چهار راه با داشتن 1340 فقره حادثه ترافیکی رتبه دوم داشته است. بنابراین انتقال بخشی از خدمات اداری و تجاری از خیابانهای مرکزی به مناطق پیرامون، استفاده از سیستمهای هوشمند حمل و نقل، فرهنگ سازی و تعریض معابر در سطح شهر شیراز می تواند به بهبود وضعیت ترافیک و کاهش حوادث ترافیکی کمک کند.کلید واژگان: حوادث ترافیکی, تقاطع, سیستم هوشمند, حمل و نقل, توزیع فضایی, شهر شیرازspatial planing, Volume:3 Issue: 4, 2014, PP 117 -132The increasing Urbanization، use of private cars and limitation of the communication networks development has increased the problem of traffic congestion، especially in large cities. Consequences of such a situation are a lot of traffic accidents and damage it. This article has attempted to evaluate the model of spatial distribution and possible causes of traffic accidents in the city of Shiraz. The research Method is combination) descriptive – analytical and survey) and the information is gathered from the library''s method and field. The most important results of this research is that street and Boulevard intersection has been ranked first in the city of Shiraz in 1388 with 15،261 counts Traffic accident in the city streets. Four-way intersection with a 1340 counts has been ranked second after the streets and Boulevard. Thus transfer the part of administrative and business services from central streets to suburbs، use of transportation intelligent system، building culture and passages exposition in the surface of shiraz city can help the improvement of traffic position and decreasing traffic accidents.Keywords: Traffic accidents, intersection, transportation intelligent systems, spatial distribution, Shiraz city
-
در مقابل راه حل توسعه و تعریض معابر به منظور حل مشکلات ترافیکی، راه کار تنظیم جهت حرکت معابر قرار دارد که به عنوان یکی از ابزارهای مدیریت ترافیک، رفته رفته مورد توجه بیشتری قرار می گیرد. در این راستا، در این پژوهش "هسته مرکزی شهر دامغان" به عنوان نمونه مطالعاتی به روش توصیفی- تحلیلی و با هدف رفع معضلات ترافیکی شهری بواسطه اصلاح جهت حرکت معابر مورد بررسی قرار گرفته و سعی بر آن است که تا حد ممکن از تعریض معابر و احداث معابر جدید کاست و در مقابل به منظور حل مشکلات ترافیکی، روی به ابزارهای مدیریتی آورد. اطلاعات مورد نیاز به روش اسنادی و میدانی از طریق برداشت حجم ترافیک محدوده بدست آمده است و پس از شناخت وضعیت موجود محدوده مورد مطالعه به تجزیه و تحلیل آن پرداخته شده و در پایان، راه حل پیشنهادی تحت عنوان تنظیم جهت حرکت معابر، با استفاده از نرم افزار Aimsun شبیه سازی شده و به مقایسه آن با وضع موجود پرداخته شده است. نتایج حاصل شده از مقایسه وضعیت موجود و طرح پیشنهادی محدوده مطالعاتی، نشان داد که مطابق با پارامترهای خروجی از نرم افزار Aimsun، در مجموع راه حل تنظیم جهت حرکت معابر، عملکرد مطلوب تری را نشان می دهد، این در حالی است که طرح تفصیلی شهر، راه حل توسعه و تعریض معابر را در این محدوده پیشنهاد نموده که به لحاظ اقتصادی- اجتماعی، محدودیت های بسیاری را پیش رو دارد.کلید واژگان: مدیریت, ترافیک, تنظیم جهت حرکت معابر, دامغانSetting direction of streets in order to solve traffic problems is a solution against widening and construction of new Streets that is placed more attention as the one of tools for traffic management. In this context in this research with descriptive-analytical methods and the aim of solving urban traffic problems by setting direction of streets, "The central core of Damghan city" has been studied as a case study and as far as possible it will try to use of management tools and reduce the widening and construction of new streets. The research data has been collected through library surveys and field studies. It has been analyzed after the recognition of current status of study area. Finally, the proposed solution as setting direction of streets is modeled using software Aimsun and compared with current status. The results of the comparison of the current situation and the proposed scope of the study, showed that. In accordance with the output parameters of the software Aimsun, in total the solution setting direction of streets shows better performance. However, in the master plan of the city, the solution development and widening of streets is proposed for this area that it faced with many limitations in terms of socioeconomic.Keywords: Management, traffic, setting direction of streets, damghan
نکته:
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
متن مطلب
- 3098
- 58
نوع نشریه
-
علمی3156
اعتبار نشریه
- 3016
- 140
نام نشریه (ده نشریه با بیشترین تعداد نتایج)
- 179
- 135
- 126
- 122
- 116
- 115
- 109
- 58
- 37
- 35
موضوعات گروه نشریات علمی
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.
©2000-2025 magiran.com All Rights Reserved.