-
اثر تنش خشکی تدریجی به صورت قطع آبیاری به مدت چند روز متوالی و بهبود تدریجی آن بر فتوسنتز، هدایت روزنه ای و پتانسیل آب برگ دو گونه دارویی بارهنگ تخم مرغی و بارهنگ کتانی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه ملبورن استرالیا در سال 2006 بررسی شد. تیمارها شامل دو گونه بارهنگ و پنج دوره تنش خشکی (دوره آبیاری دو، چهار، شش، هشت و 10 روز) بودند. نتایج نشان داد که سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه ای با اعمال تنش، به سرعت کاهش یافتند. بعد از آبیاری مجدد، سرعت بهبود فتوسنتز و هدایت روزنه ای در سطوح مختلف تنش خشکی به طور نسبتا مشابهی تحت تاثیر قرار گرفتند، هرچند نتایج نشان دهنده توان بهبود بالاتر سرعت فتوسنتز درمقایسه با سرعت بهبود هدایت روزنه ای بود. گونه بارهنگ کتانی دارای هدایت مزوفیلی و سرعت بهبود هدایت روزنه ای بالاتری نسبت به گونه بارهنگ تخم مرغی بود، با این حال در گونه بارهنگ تخم مرغی دارای سرعت بهبود فتوسنتز بالاتری از گونه بارهنگ کتانی بود. نتایج به دست آمده از این تحقیق بیان گر همبستگی مثبت بین پتانسیل آب برگ و میزان بهبود سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه ای بود و همبستگی سرعت فتوسنتز با پتانسیل آب برگ، هدایت روزنه ای و محتوای آب نسبی بالا بود.
کلید واژگان: تنش خشکی, بارهنگ کتانی, بارهنگ تخم مرغی, هدایت روزنه ای, فتوسنتزPhotosynthesis, stomatal conductance and leaf water potential characteristics were examined in two plantago species (Plantago ovata Forssk and P. psyllium L.), with gradually improving water stress for several days and permitting to recover by re-watering (withholding for 2, 4, 6, 8 and 10 days) in Melbourne University in 2006. Factorial experiments based on completely randomized design with four replications were used. The photosynthetic rate and stomatal conductance decreased rapidly by withholding water. After re-watering the recovery rate of photosynthesis and stomatal conductance decreased gradually, as the days became longer. The different rates of recovery of photosynthesis and stomatal conductance followed by drought stress. However, the potentional of photosynthesis recovery was more than stomatal conductance. It is also concluded that French psyllium had higher mesophyl and stomatal conductance recovery when compared to Isabgul, although recovery of photosynthesis in Isabgul was higher than French psyllium. The results showed a clear and close correlation between leaf water potential and recovery level of photosynthesis rate and stomatal conductance. A close correlation was also observed between photosynthesis and leaf water potential, stomatal conductance and relative water content. -
به منظور بررسی واکنش لاین های نخود به تنش خشکی در مرحله جوانه زنی و مراحل بعدی رشد، تعداد 17 لاین در شرایط کنترل شده در چهار سطح پتانسیل آب، و در مزرعه در دو شرایط محدود و مطلوب رطوبتی مورد مقایسه قرار گرفتند. خصوصیات فیزیولوژیک پتانسیل آب برگ، آب نسبی از دست رفته برگ و مقدار کلروفیل برگ در دو مرحله گلدهی و غلاف دهی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در شرایط کنترل شده با کاهش پتانسیل آب (از سطح شاهد تا 1.2- مگاپاسکال)، کلیه صفات مربوط به جوانه زنی به طور معنی داری کاهش یافتند. بیشترین شاخص تنش جوانه زنی (GSI) متعلق به دو لاین بیونیج و Flip95-48C بود. همبستگی مثبت و معنی داری بین GSI و حداکثر جوانه زنی مشاهده شد. در مزرعه نیز اعمال تنش در هر دو مرحله گلدهی و غلاف دهی موجب کاهش معنی دار در پتانسیل آب برگ شد، درحالی که کاهش معنی داری در مقدار کلروفیل مشاهده نشد. بر اساس شاخص تحمل تنش (STI)، لاین های 15-59-18 و Flip97-188C برتر بودند. در مرحله غلاف دهی لاین های فوق همراه با لاین 31-60-12 بیشترین پتانسیل آب برگ را در شرایط محدودرطوبتی دارا بودند. در مرحله گلدهی، لاین Flip89-50C و در مرحله غلاف دهی دو لاین برتر از نظر STI همراه با لاین های Flip93-166C و Flip95-42C کمترین آب از دست رفته برگ را داشتند. در هر دو شرایط و در دو مرحله بیشترین میزان کلروفیل به لاین Flip94-111C تعلق داشت. در شرایط محدودرطوبتی و هر دو مرحله رشد گیاه، پتانسیل آب برگ با آب از دست رفته همبستگی منفی و معنی دار داشت. بر اساس نتایج آزمایش، تحمل خشکی با بالا بودن محتوای آب برگ مرتبط بود. نتایج رگرسیون مرحله ای نشان داد که در شرایط مطلوب عملکرد بیولوژیک و در شرایط محدود درصدپوکی غلاف و وزن دانه، همراه با تعداد غلاف در بوته دارای بیشترین تاثیر بر عملکرد تک بوته بودند.
کلید واژگان: نخود, تنش جوانه زنی, تحمل خشکی, خصوصیات فیزیولوژیکTo evaluate of the reactions of chickpea lines to drought stress during seed germination and later growth stages, 17 lines were studied under controlled conditions at four water potential levels and in field at optimum and water-limited conditions. Physiologic characteristics including leaf water potential ( Y w), leaf relative water loss (RWL), and chlorophyll content (Chl) at flowering and pod filling stages were measured. The results showed that with decrease of water potential (0 to -1.2 Mpa), all characteristics of germination were significantly decreased. The highest germination stress index (GSI) was related to the lines Bivanij and Flip < sub>95-48C. Positive and significant correlation was observed between maximum germination (Gmax) and GSI. In field, drought stress reduced Y w in the both growth stages. Significantly reduction for Chl was not observed. Based on stress tolerance index (STI), lines 18-59-15 and Flip < sub>97-188C were superior to the other lines. In pod filling stage, the highest Y w was related to these two lines as well as line 12-60-31 under stress condition. In flowering stage, Flip < sub>89-50C, and in pod filling stage two above mentioned lines with the highest STI, as well as lines Flip93-166C and Flip < sub>95-42C had the lowest RWL. In the both growth stages, and both conditions, the highest Chl belonged to Flip94-111C. Under water-limited condition, Y w had negative and significant correlation with RWL in the both growth stages. Based on the obtained results, drought tolerance was related to high leaf water contents. The results of stepwise regression showed that biological yield in optimum condition unfilled pod percent and grain weight in stress condition, as well as number of pods per plant had the highest effect on yield.
Keywords: Chickpea, GERMINATION STRESS, drought tolerance, Physiologic characteristics -
به منظور بررسی اثر تنش خشکی و شناسایی برخی از شاخص های مقاومت به آن در گیاه ریحان، یک آزمایش گلدانی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی، با چهار تیمار و چهار تکرار انجام گردید. تیمارهای آبیاری مورد استفاده جهت اعمال تنش کمبود آب عبارت بودند از: 100 درصد، 85 درصد، 70 درصد و 55 درصد ظرفیت مزرعه ای. این تیمارها از مرحله 6 تا 8 برگی شدن بوته ها شروع شده و مقادیر مختلف رطوبت خاک با توزین روزانه گلدانها و اضافه نمودن آب به آنها در حد ثابت نگه داشته می شد. در شروع گلدهی (حدود 5 هفته پس از شروع تیمارهای آبیاری) پتانسیل آب برگ، میزان نسبی آب (RWC) برگ، دمای برگ، مقادیر پرولین و قندهای محلول اندازه گیری شد. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که اثر سطوح مختلف رطوبت خاک بر صفات اندازه گیری شده معنی دار است. با کاهش مقدار آب خاک، پتانسیل آب برگ و میزان نسبی آب برگ کاهش اما دمای برگ، میزان پرولین و قندهای محلول افزایش یافت. نتایج این تحقیق نشان داد که گیاه ریحان به هنگام مواجه با شرایط خشکی، با بستن روزنه ها و افزایش انباشت پرولین و قندهای محلول (تنظیم اسمزی) واکنش نشان می دهد.
کلید واژگان: ریحان, تنش خشکی, روابط آبی, پرولین, قندهای محلولA pot experiment in randomized complete blocks design with four treatments in four replications was conducted to study the effect of drought stress and determination of some drought resistance indices in basil (Ocimum basilicum). The irrigation treatments for induction of drought stress were: 100%, 85%, 70% and 55% of field capacity. When the plants had reached the 6 to 8 true-leaf stage, the treatments were imposed and different levels of soil water content were kept at constant level by daily weighting and watering of pots. Leaf water potential, relative water content (RWC), leaf temperature, proline and soluble sugars concentration were measured at flowering stage (5 weeks after irrigation treatments were imposed). According to the results of statistical analysis, different levels of soil water content had significant effect on measured characteristics. As the soil water content decreased, leaf water potential and RWC decreased but leaf temperature, proline and soluble sugars concentration increased. The results of this study showed that basil plant could be able to tolerance the water deficit conditions by stomatal closure and increasing of proline and soluble sugars accumulation (osmotic adjustment). -
اثر تنش خشکی بر تغییرات آبسیزیک اسید، پتانسیل آب برگ و محتوای آب نسبی برگ برخی پایه های دانهالی پستهاین پژوهش به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر تغییرات اسیدآبسیزیک، پتانسیل آب و محتوای نسبی آب برگدر چهار پایه دانهالی پسته در سال 1390 در گلخانه آزمایشی گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس تهران انجام شد. تیمارهای آبیاری شامل تامین 100 درصد (بدون تنش)، 65 درصد (تنش متوسط) و 30 درصد (تنش شدید) نیاز تبخیر و تعرقی گیاه بودند که به مدت 75 روز روی دانهال های 4 ماهه پسته اعمال شدند. پایه های پسته اهلی (Pistacia vera) شامل بادامی زرند، قزوینی، سرخس و بنه (P. mutica) بودند. پارامترهای غلظت اسیدآبسیزیک برگ، پتانسیلآب برگ و محتوای نسبی آب برگ در دانهال های پسته بررسی شدند. نتایج نشان داد تنش آبی سبب کاهش پتانسیلآب و محتوای نسبی آب برگ گردید درحالیکه غلظت اسیدآبسیزیک برگ افزایش یافت. غلظت اسیدآبسیزیک در پایه سرخس در شرایط تنش خشکی با شدت بیشتری نسبت به پایه های دیگر افزایش یافت که می توان بیان کرد این پایه به میزان بیشتری تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت. پایه بنه در همه سطوح کمترین میزان پتانسیل آب برگ را در بین پایه ها نشان داد. پتانسیل آب برگ پایه بنه در تنش متوسط 09/2- و در تنش شدید 48/2- مگا پاسکال بود. درحالی که تفاوت بین سایر پایه ها در پارامتر پتانسیل آب برگ معنی دار نبود. پایه های بنه و بادامی زرند، محتوای نسبی آب برگبالاتری در شرایط تنش داشتند. بالاتر بودن محتوای نسبی آب برگ در پایه بنه، علی رغم پتانسیل آب پایین تر می تواند به تنظیم اسمزی بهتر این پایه نسبت داده شود. با توجه به نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که پایه های بنه و بادامی از تحمل به خشکی بیشتری برخوردار می باشند.کلید واژگان: اسیدآبسیزیک, پتانسیل آب برگ, تنش خشکیThis study was carried out in a greenhouse to investigate the effect of drought stress on changes of abscisic acid, water potential and relative water content of leaves in four pistachio seedling rootstocks in Tarbiat Modares University, Tehran, Iran during 2011-2012. Irrigation treatments: 100% (without stress), 65% (moderate stress) and 30% (severe stress) evapotranspiration requirements (ETc), were applied for 4 months old pistachio seedlings for 75 days. Rootstocks were Pistacia vera ‘Badami-e-Zarand’, ‘Ghazvini, ‘Sarakhs’ and P. mutica. The parameters of leaf abscisic acid concentration, leaf water potential and relative water content (RWC) of leaves were evaluated. The results showed that water stress decreased the water potential and relative water content of the leaves while the abscisic acid concentration of the leaves increased. The concentration of abscisic acid in the Sarakhs increased significantly under drought stress conditions compared to other rootstocks, which can be said to be more sensitive under drought stress. P. mutica at all irrigation levels showed the lowest leaf water potential among the rootstocks. Leaf water potential of P. mutica at moderate and severe stress levels were -2.09 and -2.48 Mpa, respectively, while the difference among the other rootstocks in the case of leaf water potential was not significant. The P. mutica and Badami rootstocks had higher relative water content under stress conditions. Higher relative water content of P. mutica rootstock, in spite of lower water potential, can be attributed to better osmotic adjustment of this rootstock. Based on the reasons stated, it can be concluded that P. mutica and Pistacia vera ‘Badami-e-Zarand’rootstocks were more tolerant to drought stress than the other rootstocks.Keywords: Leaf water potential, Abscisic acid, water stress
-
به منظور بررسی اثرات تراکم گیاه و تنش خشکی بر پتانسیل آب برگ یونجه (.Medicago sativa L) و علف پشمکی (.Bromus tomentellus Boiss) و رطوبت وزنی خاک، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی و در چهار تکرار اجرا شد. 18 تیمار شامل 3 ترکیب کشت به صورت خالص و مخلوط، دو سطح تراکم گیاهی (2 و 4 تایی) و سه سطح آبیاری (تنش خشکی کم، متوسط و زیاد ) اعمال گردید. نتایج نشان داد که در هر دو گونه یونجه و علف پشمکی میزان پتانسیل آب برگ در تمامی تیمارها با افزایش شدت تنش خشکی و افزایش تراکم پایه ها به طور معنی داری (05/0p<) کاهش یافت. بین گونه های مورد مطالعه از لحاظ میزان پتانسیل آب برگ تفاوت وجود دارد. گونه علف پشمکی در کشت مخلوط و شرایط تنش آبی و رقابت با یونجه، کاهش پتانسیل آب برگ خود را نسبت به یونجه بیش تر تحمل می کند و مقاومت به خشکی بیش تر و نیاز آبی کمتری دارد. همچنین با افزایش عمق خاک، محتوی رطوبتی خاک در تیمار کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص یونجه و کشت خالص علف پشمکی کمتر می شود. علف پشمکی با ریشه افشان بیش تر رطوبت سطح خاک را استفاده کرده اما گونه یونجه دارای ریشه اصلی است که می تواند رطوبت عمق خاک را جذب نماید، بنابراین دو گونه در استفاده از رطوبت خاک، به دلیل تفاوت در حجم توسعه ریشه، به صورت مکمل عمل کرده و باعث افزایش کارایی کشت مخلوط می شوند.کلید واژگان: تنش خشکی, پتانسیل آب برگ, رطوبت وزنی خاک, رقابت
-
به منظور بررسی تاثیر خاک ورزی حفاظتی و متداول با مدیریت بقایا بر ویژگی های فیزیولوژیکی گندم، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل: الف) شیوه های خاک ورزی در سه سطح (خاک ورزی متداول، کمترین شخم، بدون شخم) و ب) مدیریت بقایا در سه سطح (0، 30 و60درصد بقایا) بودند. نتایج نشان داد که محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایه انداز با محیط، محتوای سبزینه (کلروفیل) برگ (خواندن SPAD)، سطح برگ پرچم، پتانسیل آب برگ، تشعشع جذب شده در بین روش های مختلف خاک ورزی اختلاف معنی داری داشتند و بیشترین مقادیر صفات یادشده در تیمار بدون شخم به دست آمد که به ترتیب معادل 83 درصد، co 36/7-، 35/47، cm23/26، bar 19/11- و 22/90 درصد بود. در میزان مختلف کاربرد بقایا، محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایه انداز با محیط و تشعشع جذب شده اختلاف معنی داری داشتند اما در خواندن SPAD، سطح برگ پرچم و پتانسیل آب برگ تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بالاترین عملکرد دانه در تیمار بدون شخم (2/6912 کیلوگرم در هکتار) و در بقایای 60 درصد (8/6980 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. آزمایش نشان داد خاک ورزی حفاظتی همراه بقایای بیشتر روی سطح خاک می تواند باعث بهبود برخی از ویژگی های فیزیولوژیکی شامل محتوای نسبی آب برگ، تفاوت دمای سایه انداز با محیط، خواندن SPAD، سطح برگ پرچم، پتانسیل آب برگ، تشعشع جذب شده و عملکرد گندم شود.کلید واژگان: بدون شخم, تشعشع, دمای سایه انداز, گندم, محتوای نسبی آبIn order to study the effects of conventional and conservation tillage with management residue on wheat physiological properties, a field experiment was conducted in 2013-2014 at Mashhad Agricultural and Natural Resources Research Center of Razavi Khorasan province. This experiment was carried out as split plot design based on a randomized complete block design with three replications. Main plots included tillage systems: 1) conventional tillage, 2) reduced tillage and 3) no tillage; subplots were management residue: 1) 0%, 2) 30% and 3) 60% residue. The results showed that tillage systems had significant effect on relative water content (RWC), the difference between canopy temperature and air temperature (∆t), SPAD reading, Flag leaf area (FLA), Leaf water potential (ΨW) and Radiation interception (RI). The highest RWC (83%), ∆t (-7.36 cº), SPAD (47.35), FLA (26.3 cm2), ΨW (-11.19 bar) and RI (90.22%) were detected in no-tillage method. Residue management had significantly different on RWC, ∆t and RI traits, but no significant effect on SPAD reading, Flag leaf area (FLA), leaf water potential (ΨW) was detected. The highest grain yields were obtained under no-till (6912.2 kg/ha) and 60% residue treatment (6980.8 kg/ha). It is concluded that conservation tillage with more aboveground residue could improve wheat yield and some of physiological properties (RWC, ∆t, SPAD reading, FLA, ΨW and RI).Keywords: Canopy temperature, no, tillage, radiation, relative water content, wheat
-
در این تحقیق اثرات تنش شوری به وسیله کلریدسدیم بر ویژگی های رشد، پتانسیل آب برگ، میزان نسبی آب برگ و میزان تولید پرولین دو رقم پیاز خوراکی قرمز ری و سفید طارم زنجان در کشت هیدروپونیک مورد مطالعه قرار گرفت. تیمارهای شوری با انجام آبیاری با محلول غذایی هوگلند 0.5 حاوی صفر، 25، 50، 75 و 100 میلی مولار نمک انجام شد. طرح آماری مورد استفاده کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی بود که در سه تکرار انجام گرفت. در این تحقیق رقم به عنوان عامل اصلی و غلظتهای کلریدسدیم به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. این تحقیق گلخانه ای در گلدانهایی با بستر ماسه، پرلیت به نسبت 1:3 انجام شد و رشد ارقام در شرایط کنترل شده محیطی تداوم یافت. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش سطوح شوری ارزش صفات ریختی و نیز پتانسیل آب برگ در دو رقم در غلظتهای مشابه تفاوت چندانی نداشتند. افزایش معنی داری تولید پرولین همگام با افزایش سطوح شوری و نقش این متابولیت در افزایش تحمل به شوری بطور معنی داری موثر بود و این نقش بطور مشهودتری در رقم قرمز ری مشاهده گردید.
کلید واژگان: پیاز خوراکی, کلرید سدیم, شوری, متحمل -
ارزیابی تحمل به خشکی ارقام بهاره کلزا (Brassica sp)به منظور بررسی اثر کمبود آب بر روی برخی از شاخص های فیزیولوژیکی و زراعی و شناسایی ارقام مقاوم و حساس به خشکی کلزا در آذربایجان شرقی، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. ژنوتیپ های مورد مطالعه شامل Eureka،, Regent، Puma، Global و PF7045.91 از گونه B. napus و Sonja و Parkland از گونه B. rapa و دو هیبرید به نامهای Hyola 308 و Hyola 401 بودند. آزمایش به صورت کرت های خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در هشت تکرار در مزرعه پیاده گردید. تیمار آبیاری با دو سطح شرایط عادی و تنش کمبود آب فاکتور اصلی و ارقام، فاکتور فرعی را تشکیل دادند. تیمار تنش با توقف آبیاری از تاریخ 50 درصد گلدهی تا زمان نمونه برداری اعمال گردید. چهار هفته پس از اعمال تنش نسبت به اندازه گیری صفات فیزیولوژیکی شامل پتانسیل آب برگ، وزن ویژه برگ و مقدار آب نسبی برگ به همراه ارتفاع بوته، وزن خشک بوته، تعداد و طول خورجین اقدام شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تنش کمبود آب اثر معنی داری روی کلیه صفات مورد مطالعه داشته است. با کاهش مقدار آب خاک صفات ارتفاع بوته، تعداد و طول خورجین، آب نسبی و پتانسیل آب برگ و وزن خشک بوته کاهش و در مقابل وزن ویژه برگ افزایش یافت. تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ ها از نظر تمامی صفات وجود داشت. مقایسات مستقل بین ارقام آرژانتینی، لهستانی و هیبریدها برتری ارقام آرژانتینی از نظر صفات مرتبط با عملکرد را نشان دادند. در بین ارقام آرژانتینی گلوبال به طور بالقوه پتانسیل آب برگ، تعداد خورجین، ارتفاع و وزن خشک بوته بالاتری نسبت به سایر ارقام تحت شرایط عادی و تنش کمبود آب داشت. همبستگی مثبت و معنی داری بین صفات ارتفاع بوته، تعداد خورجین و وزن خشک بوته تحت شرایط تنش وجود داشت. تجزیه کلاستر ژنوتیپ ها تحت شرایط عادی و تنش کمبود آب آنها را به دو گروه مجزا تفکیک نمود.
کلید واژگان: پتانسیل آب برگ, تجزیه کلاستر, تنش خشکی, کلزا, مقدار آب نسبی -
نوع پایه در صنعت مرکبات از مهمترین اولویت ها است. رافلمون یکی از مهمترین وگسترده ترین پایه های مورد استفاده در تولید مرکبات است. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گردید. فاکتور های مورد استفاده در آزمایش شامل قارچ میکوریز آربسکولار (گلوموس موسه و شاهد بدون قارچ) و تنش کم آبی (دور های آبیار ی 2، 4، 6 و 8 روز) بود. تنش کم آبی عملکرد ماده خشک اندام هوایی و ریشه را کاهش داده و تاثیر تنش کم آبی بر اندام هوایی بیشتر از ریشه بوده است. با افزایش تنش کم آبی درصد کلنیزاسیون ریشه، پتانسیل آب برگ، شاخص کلروفیل کاهش، در حالی که دمای سطح برگ افزایش یافته است. قارچ میکوریز آربسکولار درصد کلنیزاسیون ریشه، عملکرد ماده خشک ریشه و اندام هوایی، شاخص کلروفیل و پتانسیل آب برگ را افزایش در حالی که دمای سطح برگ را نسبت به تیمارهای بدون قارچ کاهش داده است.
کلید واژگان: گلوموس موسه, کم آبی, رافلمون, دمای سطح برگ, کلروفیل, پتانسیل آب برگRootstocks are of primary importance to the citrus industry. Rough lemon (Citrus jambhiri L.) is one of major and widely used rootstocks in Citrus production. The experiment was a completely randomized design in a factorial arrangement with three replications. The factors were mycorrhizal treatments at two levels (inoculation with Glomus mosseae and control) and irrigation treatments in 4 irrigation intervals (2, 4, 6 and 8 days). Water deficit decreased shoot and root dry weights and decreasing effect was more on the shoot. As water deficit levels increased, root colonization, leaf water potential and chlorophyll content decreased, but leaf temperature increased. Arbuscular mycorrhizal fungus increased root colonization, shoot and root dry weights, chlorophyll content and leaf water potential, while decreased leaf temperature in comparison with non mycorrhizal treatments.Keywords: Glomus mosseae, Drought dificit, Rough lemon, Leaf temperature, Chlorophyll content, Leaf water potential -
اثرات تنش خشکی بر برخی از ویژگی های فیزیولوژیکی دانهال های جوان پنج گونه بادام (Prunus dulcis، P. eburnea، P. eleagnifolia، P. haussknechti و P. scoparia) بررسی شد. سه سطح مختلف تنش خشکی (پتانسیل اسمزی محلول غذایی؛ Ψs= 6/0-، 1/1- و 6/1- مگاپاسکال) و تیمار شاهد (Ψs= 1/0- مگاپاسکال) به مدت 2 هفته و پس از آن، 4 هفته دوره بهبودی اعمال گردید. پتانسیل آب برگ گیاهان تیمار شده در مقایسه با شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. تحت تنش شدید، P. dulcis پایین ترین پتانسیل آب برگ را در میان گونه های مورد مطالعه داشت. قندهای محلول کل و پرولین آزاد در واکنش به تنش خشکی به طور معنی داری در برگ ها تجمع یافتند. بیشترین تجمع قندهای محلول تحت شرایط تنش شدید در مقایسه با شاهد در P. eburnea و P. dulcis مشاهده گردید. همچنین، بیشترین تجمع پرولین در برگ های P. dulcis و P. eburnea اتفاق افتاد. تنش خشکی باعث کاهش معنی داری در محتوای کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل گردید، اما محتوای کاروتنوئیدهای کل تحت تاثیر تنش خشکی قرار نگرفت. P. haussknechti و P. dulcis در مقایسه با سایر گونه ها کاهش کمتری در محتوای کلروفیل برگ نشان دادند. فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شامل سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز در برگ های دانهال های تنش دیده به طور معنی داری افزایش یافت. به طورکلی، P. dulcis با پایین ترین پتانسیل آب برگ تحت شرایط تنش خشکی، بیشترین تجمع پرولین، تجمع نسبتا بالای قندهای محلول و کاهش نسبتا کمتر رنگیزه های برگ ممکن است در مقایسه با سایر گونه های مورد بررسی مقاومت بیشتری به تنش خشکی داشته باشد.
کلید واژگان: بادام, تنش خشکی, نشانگرهای فیزیولوژیکیEffects of polyethylene glycol-induced drought stress on some physiological characteristics of young seedlings of five almond species (Prunus dulcis، P. eburnea، P. eleagnifolia، P. haussknechti and P. scoparia) were studied. Three different drought levels resulted from three osmotic potential of the nutrient solutions including Ψs =−0. 6، −1. 1 and −1. 6 MPa and a control treatment (Ψs =−0. 1 MPa) were applied over 2 weeks followed by 4 weeks of recovery. Leaf water potential (LWP) of treated plants was significantly decreased compared to the controls. Under severe stress، P. dulcis had the lowest LWP among examined species. Soluble sugars and free proline were significantly accumulated in leaves in response to drought stress. The greatest accumulation of soluble sugars was observed in P. eburnea and P. dulcis under severe stress as compared to the control. Also، proline was greatly accumulated in the leaves of P. dulcis and P. eburnea. Drought stress caused a significant decrease in chlorophyll a، chlorophyll b and total chlorophyll of the leaves، but total carotenoids content was not influenced by drought. P. haussknechti and P. dulcis showed lesser reduction in leaf chlorophyll content compared to the other species. The activities of antioxidant enzymes including superoxide dismutase، peroxidase، catalase، ascorbate peroxidase and glutathione reductase were significantly increased in leaves of the seedlings subjected to drought treatments. In conclusion، P. dulcis with the lowest LWP، the greatest proline accumulation، relatively higher accumulation of soluble sugars and relatively lesser reduction in leaf pigments under drought condition، showed the higher resistance to drought compared to the other almond species.Keywords: Almond, Drought Stress, Physiological Markers
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجهای نباشند.
-
معتبرحذف فیلتر