به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۲۷۰۱۴ عنوان مطلب
|
  • شناسایی قارچ های عامل پوسیدگی ریشه چغندرقند و تعیین پراکندگی آنها در استان کرمانشاه
    مهیار شیخ الاسلامی، حسن یونسی، داریوش صفایی
    قارچ های بیماری زای بسیاری سبب ایجاد پوسیدگی ریشه چغندرقند در مراحل مختلف می شوند. در بین آنها Rhizoctonia spp سبب پوسیدگی های طوقه و ریشه، پوسیدگی خشک و پوسیدگی بنفش ریشه می شود. (Whitney and Duffos 1986). پوسیدگی ریشه توسط قارچ phytophthora drechsleri Tucker در مزارعی که ریشه چغندرقند در معرض رطوبت بیش از حد معمول خاک قرار دارد، مشاهده شده است (Habibi 1975)، قارچ Fitzp Pythium aphanidermatum (Edson) به عنوان یکی از عوامل فساد بذر، مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه در ایران شناخته شده است. (Ahmadinejad and Okhovat 1976). از قارچ Rhizopus arrhizus Fischer به عنوان یکی از عوامل پوسیدگی طوقه چغندرقند در ایران نام برده شده است. (Habibi 1977). به منظور شناسایی و تعیین پراکنش قارچ های بیماری زا در مزارع چغندرقند استان کرمانشاه طی سال های 1377 و 1378 بررسی هایی انجام گرفت. در این مطالعات از تعداد 41 مزرعه در مناطق مختلف استان در حوزه کارخانه های قند اسلام آباد غرب و بیستون بازدید به عمل آمد...
    Characterization of the fungi involved in sugar beet root rot and their distribution in Kermanshah province
    M. Sheikholeslami, H.Younesi, D.Safaee
    Many fungi cause sugar beet root rot during various stages of the plant growth. Among them Rhizoctonia spp. induce crown rot, dry rot and violet root rot on sugar beet (Whitney and Duffos,1986). Root rot caused by Phytophthora drechsleri has been observed in fields with excessive moisture (Habibi,1975). Pythium aphanidermatum has been recognized as one of the causal agents of sugar beet, damping-off, root rot and seed deterioration (Ahmadinejad and Okhovat, 1976). Rhizopus arrhizus has been also reported as one of the fungi involved in crown rot of sugar beet (Habibi,1977). In order to determine pathogenic fungi involved in sugar beet root rot and their distribution in Kermanshah province, this investigation was carried out during 1998-1999. Forty-one fields in different parts of the province were surveyed. At every field some information about previous crop in rotation, method of irrigation, source of irrigation water and disease severity was recorded. From each field, 2-5 root samples showing root rot symptoms were collected and transferred to laboratory. A soil sample was also collected and analyzed in the laboratory. Ninty eight isolates belong to Fusarium spp., Rhizoctonia solani, Binucleate Rhizoctonia, Phytophthora drechsleri, Pythium aphanidermatum, Rhizopus arrhizus, Rhizopus stolonifer, Macrophomina phaseolina, Phoma betae, Mucor spp. and Geotrichum sp. were isolated. In this study, although the majority of the isolates belonged to Fusarium spp., they could not induce root rot symptoms in pathogenicity tests. The most severe symptoms of root rot were induced by R. solani, P. drechsleri, P. aphanidermatum and R. arrhizus. Among soil specifications, only soil saturation percent had a weak relationship with disease severity and other factors showed no distinct relation with disease symptoms. Figure 1 shows distribution of the fungi involved in sugar beet root rot in Kermanshah province.
  • مهدیه طاهری، منصوره میرابوالفتحی، کامران رهنما
    در سال های 89-1388 از مزارع کشت آبی، نهالستان ها و باغ های مختلف منطقه گرگان در استان گلستان بازدید و از گیاهان بیمار با علایم مرگ گیاهچه، پوسیدگی ریشه و طوقه، بوته میری و پوسیدگی میوه نمونه برداری شد. نمونه ها پس از شستشو و ضدعفونی سطحی، در محیط کشت نیمه انتخابی جداسازی فیتوفتورا CMA+PARPH)) کشت شد. تشخیص گونه ها با ویژگی های ریخت شناسی و فیزیولوژیک، و براساس کلیدهای شناسایی معتبر برای تشخیص این جنس و هم چنین توالی نوکلئوتیدی ناحیه ITS دی-ان- ا ریبوزومی انجام گرفت. تعداد 50 جدایه از جنس فیتوفتورا شامل گونه های P hytophthora palmivora، P. cryptogea گروه II، P. citrophthora، nicotianae. P وP. inundata جداسازی و بیماری زایی گونه ها روی میزبان های مربوطه به اثبات رسید. گزارش بیماری های: پوسیدگی فیتوفتورایی ریشه و طوقه زیتون با عامل، P. palmivora، پوسیدگی ریشه نهال های کیوی، سیب زمینی و ژربرا با عاملP. cryptogea گروه II و پوسیدگی ریشه و طوقه باقلا با عاملP. inundata برای ایران جدید است.
    کلید واژگان: پوسیدگی ریشه و طوقه, P, citrophthora, P, cryptogea group II, P, palmivora, nicotianae, P, P, inundata, منطقه گرگان, Lycopersicum esculentum Diospyros kaki, Vicia faba, Gerbera jamesonii, Olea europae Solanum tuberosum و chinensis Actinidia
    Mahdie Taheri, Mansore Mirabolfathi, Kamran Rahnama
    During 2009 and 2010 growing seasons, different irrigated fields were surveyed in Gorgan region. Infected plants with symptoms such as damping off, crown and root rot, and foliar blight were collected. Samples were washed in running tap water and cultured on CMA+PARPH. Isolates were identified on the basis of morphological and some physiological characteristics.50 isolates belonging to four species were identified. The species were: Phytophthora citrophthora from persimmon fruits (Diospyros kaki); Phytophthora cryptogea from kiwi trees (Actinidia chinensis) with root and crown rot sympotoms, crown and root of potato (Solanum tuberosum) and gerbera (Gerbera jamesonii), Phytophthora nicotoanae from tomato (Lycopersicum esculentum) root and stem, Phytophthora palmivora from root and crown of olive (Olea europae) seedlings and Phytophthora inundata from root and stem of broad bean (Vicia faba). All of Phytophthora isolates were found pathogen on their host at greenhouse conditions. Based on our knowledge isolation of P. cryptogea group II from kiwi and potato and Phytophthora palmivora from olive trees were new for Iran, also P. inundata from broad bean was new for Iran and the world.
    Keywords: P.palmivora, P. cryptogea, P. citrophthora, .P. nicotianae, P. inundata, Root, crown rot, Gorgan region, Vicia faba, Diospyros kaki, Olea europae, Gerbera jamesonii, Solanum tuberosum, Lycopersicum esculentum, Actinidia chinensis
  • اسماعیل راه خدایی*، حبیب الله حمزه زرقانی، ضیاالدین بنی هاشمی، رضا مستوفی زاده قلم فرسا، رضا فرخی نژاد

    پوسیدگی فوزاریومی ریشه از بیماری های مهم لوبیا (Phaseolus vulgaris) در ایران می باشد. به دلیل خاک برد بودن، کنترل این بیماری مشکل بوده و استفاده از ارقام مقاوم لوبیا نقش بسیار مهمی در کاهش خسارت بیماری دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی حساسیت یا مقاومت ارقام مختلف لوبیا به پوسیدگی فوزاریومی ریشه ناشی از گونه مرکب Fusarium solani، در محیط گلخانه انجام شد. در تابستان 1396 تا 1398 از مزارع لوبیا در استان های فارس، کهگیلویه و بویراحمد، چهارمحال بختیاری، همدان، مرکزی، لرستان، قزوین، زنجان، آذربایجان شرقی و مازندران بازدید به عمل آمد و از بوته های آلوده به پوسیدگی ریشه، نمونه برداری شد و در آزمایشگاه جداسازی و خالص سازی قارچ ها انجام گرفت. جدایه های فوزاریوم بر اساس خصوصیات ریخت شناختی و توالی دو ناحیه ی ژنی فاصله ی ترانویسی شده ی داخلی (ITS) دی ان ای ریبوزومی و عامل امتداد ترجمه ی یک آلفا (EF-1α)، شناسایی شدند. تمام جدایه های گونه مرکبF. solani  پس از مایه زنی روی لوبیای رقم صدری، پوسیدگی ریشه ایجاد کردند. از هر استان یک جدایه به عنوان نماینده و در مجموع 10 جدایه با بیشترین شدت بیماری زایی انتخاب و با هم مخلوط شدند و واکنش 10 رقم لوبیا به آن ها در گلخانه ارزیابی گردید. ارقام لوبیا چیتی صالح، صدری و کوشا و ارقام لوبیا قرمز اختر، گلی و صیاد و ارقام لوبیا سفید درسا و شکوفا و ارقام لوبیا سبز والنتینو و سانری بر اساس شدت بیماری و اجزای همبسته عملکرد (وزن تر و خشک بوته و ریشه) مقایسه شدند. از نظر شدت پوسیدگی ریشه و وزن نسبی تر و خشک بوته، ارقام لوبیا از نظر آماری در سطح احتمال یک درصد با هم اختلاف معنی داری داشتند. رقم لوبیا چیتی کوشا با کمترین شدت پوسیدگی ریشه (5/19%) و ارقام لوبیا قرمز گلی و لوبیا سفید درسا با بیشترین شدت پوسیدگی ریشه (به ترتیب با 67/66% و 24/70%) به ترتیب کمترین و بیشترین حساسیت را به جدایه های گونه مرکب F. Solani داشتند.

    کلید واژگان: ارقام لوبیا, حساس, شناسایی, فوزاریوم, مقاوم
    E. Rahkhodaei *, H. Hamzehzarghani, Z. Banihashemi, R. Mostowfizadeh-Ghalamfarsa, R. Farrokhinejad
    Background and Objectives

    Legumes are one of the primary protein sources in human and livestock diets worldwide. There are five different types of legumes (i.e., beans, peas, peanuts, lentils, and lupines), with beans as the most important. Fusarium root rot (FRR) is among the most challenging diseases of common beans (Phaseolus vulgaris). While soil-borne diseases are difficult to control, resistant bean cultivars significantly help reduce the losses caused by the disease. This study was conducted in a greenhouse to investigate the susceptibility of different bean cultivars to FRR caused by the F. solani species complex (FSSC).

    Materials and Methods

    Several bean fields in Fars, Kohgilouyeh and Boyer-Ahmad, Chaharmahaal and Bakhtiari, Hamdan, Lorestan, Markazi, Qazvin, Zanjan, East Azerbaijan, and Mazandaran provinces were explored during summer from 2017 to 2019. Infected plants were sampled, and the fungi were isolated in the laboratory. Once appeared on the culture medium, the fungal isolates were purified using single-spore isolation or hyphal tip methods. Fungal DNA extraction was performed using Doyle and Doyle’s method for molecular identification of the isolates. A part of the internal transcribed spacer (ITS) region of the ribosomal RNA (rRNA) gene and a translation elongation factor 1-alpha (EF-1α) were amplified from the polymerase chain reaction (PCR). PCR-amplified fragments were sent to the Cardiogenetics Department of Rajaie Cardiovascular, Medical and Research Center (Tehran, Iran) for sequence analysis. After editing, the Basic Local Alignment Search Tool (BLAST) was applied to ITS and EF-1α sequences of the isolates in the GenBank data set in the National Center for Biotechnology Information (NCBI) database. A preliminary pathogenicity test was performed on the Sadri bean cultivar-pathogenicity tests were fulfilled in 400ml plastic pots. An inoculum was prepared by pooling the isolates in a pot experiment utilizing Bilgi et al.’s (2008) method to evaluate bean cultivars. Ten representative isolates of F. solani with the highest pathogenicity were selected from different regions. The cultivar susceptibility was assessed in 3-liter pots as described in the preliminary pathogenicity test. Saleh, Sadri and Koosha chiti (pinto) bean cultivars, Akhtar, Goli and Sayyad red bean cultivars, Dorsa, Shekoofa white bean cultivars, and Valentino and Sanri green bean cultivars were compared based on disease severity and yield correlates (shoot/root fresh and dry weight).

    Results and Discussion

    Fusarium isolates from the sampled provinces were identified using authentic scientific sources and Fusarium identification keys based on morphological properties. A Blast search of ITS and EF-1α sequences in GenBank yielded 100% nucleotide identity with the sequences of strains of FSSC. In the preliminary pathogenicity test, leaf yellowing and falling symptoms appeared on the Sadri cultivar in the greenhouse three weeks after inoculation. All FSSC isolates caused root rot on the tested bean cultivar. To evaluate the susceptibility of bean cultivars to the selected isolates, the plants were carefully removed from the 3-liter pots two months after inoculation. The results showed statistically significant differences (p=0.01) among the cultivars. Koosha chiti bean, green Sanri and Valentino cultivars with the lowest root rot severity (19.5%, 22.62% and 23.81%, respectively) and red Goli and Dorsa white bean cultivars with the highest root rot severity (66.67% and 70.24%, respectively) were the least and most susceptible bean cultivars to the pooled FSSC isolates, respectively. The results also indicated relatively significant differences in yield correlates (shoot/root fresh and dry weight) among the cultivars. Besides, the Koosha cultivar was shown to be the most resistant to the disease, followed by Akhtar, Sanri, Valentino and Saleh cultivars. Dorsa white bean and Goli red bean cultivars were demonstrated to be the most susceptible to the disease. This study identified several cultivars with low susceptibility to bean root rot caused by FSSC isolates. A good variation was observed in the spectrum of bean plant responses to the disease. Koosha, Akhtar, Valentino, Sanri and Saleh cultivars with low susceptibility to the selected FSSC isolates may be considered for further studies. Proper soil management with cultivating resistant cultivars is an integral part of any disease management program for FRR.

    Keywords: Bean Cultivars, Fusarium, Identification, Resistant, Sensitive
  • امیر ارجمندیان*، سهیلا میرزایی، دوستمراد ظفری

    در این تحقیق، اثر آنتاگونیستی یازده جدایه متعلق به ده گونه قارچ تریکودرما شاملTrichoderma harzianum، T.atroviride(دو جدایه)،T. viride ، T. orientalis،T. citrinoviride، T.asperellum، T. spirale ،    T. crassum،T. psudokoningi  و T. ceramicum روی جدایه قارچ AG2-2 Rhizoctonia solani عامل پوسیدگی ریشه چغندرقند، در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با یازده تیمار و چهار تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این بررسی ها نشان داد تمامی جدایه های قارچ تریکودرما موجب کاهش یا توقف بیمارگر شدند و برترین اثرات آنتاگونیستی در آزمون کشت متقابل در جدایهZ1 T. harzianum مشاهده شد، بطوریکه این جدایه موجب 76/57 درصد بازدارندگی رشد میسیلیومی قارچ بیمارگر گردید. در آزمایش های گلخانه ای اثر چهار جدایه منتخب قارچ تریکودرما بر پوسیدگی ریشه چغندرقند (رقم شیرین) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی ها نشان داد جدایه های Z1 T. harzianum ، T. atroviride Z2 و T. orientalis Z4  به عنوان جدایه های برتر به ترتیب موجب 71/1، 66/6 و 58/3 درصد کاهش شدت پوسیدگی ریشه گردیدند. در آزمایش های مزرعه ای (1392 تا 1393) در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان، اثر جدایه های برتر منتخب تریکودرما در مقایسه با تیمار قارچ کش(کاربوکسین-تیرام) و تیمار شاهد بر درصد بروز و شدت بیماری پوسیدگی ریشه چغندرقند با انجام آلوده سازی مصنوعی بررسی شد. نتایج این بررسی ها نشان داد، جدایه های منتخب قارچ تریکودرما از نظر کنترل بیماری با یکدیگر اختلاف معنی دار داشته و جدایهT. harzianum Z1  در مقایسه با تیمار شاهد موجب 66/4 درصد کاهش درصد بروز آلودگی و 56 درصد کاهش شدت بیماری پوسیدگی ریشه شده است. لذا این جدایه به عنوان موثرترین آنتاگونیست درکاهش بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی ریشه چغندرقند شناسایی شد.

    کلید واژگان: بیوکنترل, پوسیدگی ریشه, تریکودرما, چغندرقند, قارچ
    Amir Arjmandian *, Soheila Mirzaei, D. Zafari

    In this study, the antagonistic activities of eleven isolates belonging to 10 species of Trichoderma fungi including Trichoderma harzianum, T. atroviride (two isolates), T. viride, T. orientalis, T. citrinoviride, T. asperellum, T. spirale, T. crassum, T. pseudokoningi and T. ceramicum against rhizoctonia solani AG2-2, the causal agent of sugar beet root rot, were evaluated in a completely randomized design with four replications. Results showed that all Trichoderma isolates reduced the growth of pathogen significantly and the highest antagonistic effects were observed in dual culturing test in T. harzianum Z1 isolate, which caused 76.57% inhibition of pathogen mycelial growth. In greenhouse experiments, the efficacy of four selected Trichoderma isolates on sugar beet root rot control in Shirin cultivar was evaluated. Results showed that T. harzianum Z1, T. atroviride Z2, and T. orientalis Z4 caused 71.1, 66.6, and 58.3% decrease in root rot severity, respectively. In field experiments (2013-14) conducted in Hamedan Agricultural and Natural Resources Research Center, the effect of selected Trichoderma isolates in comparison with fungal treatment (carboxin-thiram) and control treatment on the occurrence and severity of root rot was evaluated through artificial contamination by Rhizoctonia solani. Results showed that selected Trichoderma isolates were significantly different in terms of disease control and T. harzianum Z1 isolate caused 66.4% reduction in the incidence of infection and 56% reduction in root rot severity compared with control. Therefore, this isolate is considered as the most effective antagonist in decreasing of Rhizoctonia root rot disease of sugar beet root.

    Keywords: antagonist, biocontrol, Rhizoctonia, solani sugar beet Trichoderma
  • سامان سلطانی نژاد، سید باقر محمودی، رضا فرخی نژاد
    درفاصله سال های 1380 تا 1384، از پوسیدگی بذر، مرگ گیاهچه، پوسیدگی ریشه و شانکر پوسیدگی خشک ریشه چغندرقند 79 جدایه با خصوصیات جنس ریزوکتونیا جداسازی شد. مطالعات ریخت شناسی، شمارش تعداد هسته در هر سلول هیف و اندازه گیری قطر هیف، چهار جدایه را درگروه دو هسته ای و 75 جدایه را در گروه چند هسته ای ها دسته بندی کرد. از تعداد 74جدایه چند هسته ای، 27جدایه متعلق به AG4، 28جدایه AG2، دو جدایه متعلق به AG3، یک جدایه AG5 و بقیه (17 جدایه) با هیچ گروهی آناستوموز ندادند. اغلب جدایه های AG2 از پوسیدگی ریشه جداسازی شدند. جدایه های AG4 از مرگ گیاهچه و پوسیدگی ریشه جداسازی شدند. از علائم شانکر پوسیدگی خشک و چوب پنبه ای با دوایر متحدالمرکز روی ریشه، پنج جدایه جمع آوری شد که این جدایه ها با هیچ گروهی آناستوموز ندادند. دمای بهینه رشد اکثر جدایه ها 25درجه سانتی گراد به دست آمد. جدایه های شانکر پوسیدگی خشک در دمای 30 درجه سانتی گراد بیشترین رشد را داشتند. آزمون بیماریزایی در شرایط درون شیشه انجام شد. نتایج این آزمون تنوع در بیماریزایی جدایه ها را نمایان ساخت. جدایه های متعلق به AG4 بیشترین میزان بیماری را روی گیاهچه ها نشان دادند و جدایه هایAG2 نسبت به AG4 از بیماریزایی کمتری برخوردار بودند. جدایه های AG3 و5 AG تغییر رنگ مختصری روی گیاهچه ها نشان دادند. از بین جدایه ها دو هسته ای، دو جدایه غیربیماریزا ولی دو جدایه دیگر روی گیاهچه ها علائم قهوه ای شدن ریشه چه را نشان دادند. جدایه های شانکر پوسیدگی خشک نیز روی گیاهچه ها بیماریزا بودند. تنوع بیماریزایی جدایه های منتخب گروه های آناستوموزی در شرایط گلخانه و روی گیاهان بالغ چغندرقند نیز بررسی شد. نتایج نشان داد جدایه های هر دو گروه آناستوموزی دو و چهار قادر به ایجاد پوسیدگی ریشه می باشند، اما قدرت بیماریزایی جدایه Rh114 (AG-2) روی گیاهان بالغ بیشتر بود.
    کلید واژگان: ایران, بیماریزایی, چغندرقند, ریزوکتونیا, شانکر پوسیدگی خشک, گروه آناستوموزی, مرگ گیاهچه
    S. Soltani Nezhad, S. B. Mahmoodi, R. Farrokhi Nezhad
    During 2001-2005, 79 isolates of Rhizoctonia from seed rot, seedling damping –off, root rot and dry rot canker of sugar beet were collected. Based on morphological characteristics, number of nuclei per cell and hyphal diameter, isolates were classified in two groups, binucleate (4 isolates) and multinucleate (75 isolates). Among 75 multinucleate isolates, 27 isolates were identified as AG4, 28 isolates as AG2, two isolates as AG3 and one isolate as AG5.The remaining of the isolates(17 isolates) did not anastomose with any of tester cultures. Most of isolates of AG2 had been isolated from root rot symptoms, but AG4 isolates from damping –off and root rot symptoms. From dry rot canker symptoms with concentric ring on the root surface of sugar beet, 5 Rhizoctonia isolates were collected, that did not anastomose with any tester cultures. Optimum temperature for mycelial growth ranged from 25 to 30, but for dry rot canker isolates was above 30 °C. Pathogenicity test was carried out in in vitro condition. Representative isolates from each AG and each geographic location were selected for pathogenicity test. Results showed that the isolates varied in their virulence.AG4 isolates were highly virulent on seedling and more virulent than AG2 isolates.AG3 and AG5 isolates caused superficial discoloration on seedling. From binucleate isolates, two of them were as pathogenic as dry rot canker isolates. Virulence variation of selected isolates of different anastomosis groups were also investigated on mature sugar beet plants under greenhouse conditions. Results showed that both isolates of anastomosis groups 2 and 4 had the ability to cause root rot, however, the disease severity of anastomosis group 2 (AG-2) on mature plants was higher than those of AG-4 group.
  • فرشته مهدی نیا، مصطفی درویش نیا*، حسین میرزایی نجفقلی، فرهاد نظریان فیروزآبادی

    پوسیدگی ریشه و پژمردگی نخود از مخربت ترین بیماری های محدود کننده ی تولید نخود در استان لرستان محسوب می گردد. به منظور بررسی فوزاریوم های عامل پوسیدگی ریشه نخود، از مزارع نخود در استان لرستان بازدید به عمل آمد و تعداد 155 نمونه از بوته های مشکوک به بیماری و دارای علایم زردی و خشکی برگ ها و ساقه ها و برگچه های پایینی بوته ها، پژمردگی و پوسیدگی ریشه جمع آوری شد. سپس جداسازی، خالص سازی و شناسایی مشخصات ظاهری عامل مرتبط با هر نمونه در آزمایشگاه منطبق بر منابع معتبرانجام شد. آزمون بیماری زایی و سنجش توان بیماری زایی بر روی رقم حساس آرمان انجام شد. براساس خصوصیات ریخت شناسی و توالی یابی دو ناحیه ژنی فاصله ی ترانویس شده ی داخلی دی ان ای ریبوزومی (ITS) و ژن TEF، در مجموع 4/77 درصد جدایه های قارچ فوزاریوم بیماری زا و 6/22 درصد جدایه های فوزاریوم غیر بیماری زا به شرح زیر جداسازی شد؛ در مجموع تعداد 53 جدایه به عنوان F. oxysporum، 43 جدایه F. solani، 37 جدایه F. redolans و 22 جدایهF. falciform شناسایی شدند. پس از شناسایی ریخت شناسی جدایه ها، یک جدایه از هر گونه به نمایندگی انتخاب و روابط فیلوژنتیکی آن ها مطالعه شد. همه ی جدایه های بیماری زا پس از مایه زنی روی رقم حساس آرمان ایجاد زردی و پژمردگی و پوسیدگی ریشه نمودند. نتایج این مطالعه نشان داد مهم ترین گونه بیماری زای در مزارع نخود استان لرستان گونه F. oxysporum f. sp. cicero می باشد. در آزمون بیماری زایی دامنه میزبانی جدایه های F. falciform، در گیاهچه های بامیه بیماری زا نبود، اما این جدایه موجب پوسیدگی ریشه و زردی گیاهچه های ماش، عدس، گندم، جو، ذرت، لوبیا چشم بلبلی و گاودانه گردید. گونه ی F. falciform برای اولین بار از ایران روی ریشه نخود گزارش می گردد.

    کلید واژگان: نخود, فوزاریوم, لرستان, زردی, پژمردگی
    F. Mehdinia, M. Darvishnia *, H. Mirzaei Najafgholi, F. Nazarian-Firouzabadi
    Background and Objectives

    Fusarium is a significant soil fungus found globally. The fungus responsible for the disease can survive as chlamydospores in infected seeds and plant debris for more than five years in the soil. When conditions are right, it can devastate entire crops. This fungus releases spores that grow when they come into contact with chemicals from the chickpea roots. The fungal threads invade the plant's roots and vascular system, which blocks the plant's ability to absorb water. As a result, the chickpea plant can die from lack of moisture. In Iran, the disease is common in many areas where chickpeas are grown, resulting in a 17% decrease in chickpea yields. In Lorestan Province, it causes root rot and wilting in chickpeas, severely impacting their production. Under suitable conditions, this disease can entirely devastate crops. To effectively manage this issue, it is crucial to identify the various Fusarium species, understand their detrimental effects, and evaluate which plants they can infect. Also, studying these species' genetic relationships can facilitate the development of improved disease control strategies.

    Materials and Methods

    This study focused on identifying Fusarium species that cause root rot in chickpeas in Lorestan Province. Researchers visited chickpea farms, collecting 155 samples from plants exhibiting yellowing, wilting, and root rot symptoms. The samples underwent isolation, purification, and identification in the laboratory based on their morphological traits. Pathogenicity tests were conducted on a susceptible chickpea cultivar named Arman to evaluate the pathogenic potential of the identified Fusarium species. This study focused on analyzing specific genetic markers to identify particular isolates. Researchers amplified two gene regions: the internal transcribed spacer (ITS) of ribosomal DNA and the ef1-α gene, utilizing materials from SinaGen Company. The amplified DNA fragments were sequenced by Biomegic Company in Tehran. The sequences were edited and analyzed using BioEdit 7.1 software and registered in the NCBI GenBank database. MEGA 7.0 software was employed for phylogenetic analysis to construct a phylogenetic tree, comparing the isolates with others in the gene bank. A bootstrap analysis with 1,000 repetitions was conducted to confirm the stability of the phylogenetic tree branches. The study evaluated specific isolates' harmful effects on the above-ground parts and roots of intentionally infected plants.

    Results

    The phylogenetic tree presented in this study, constructed from specific gene sequences, aligns with the results of morphological analyses. The research identified Fusarium oxysporum and Fusarium solani as the most prevalent isolates. F. falciforme affects plants by causing yellowing and wilting, starting from the lower leaflets and spreading upwards. The roots also show signs of damage, with visible root rot symptoms after emerging from the soil. Additionally, there are instances of discoloration in the vascular bundles when looking at sections of the stem, both longitudinally and cross-sectionally. These findings correspond with previous studies in the field. Furthermore, the study uncovered that Fusarium falciforme is a weak pathogen for chickpea roots. Importantly, this research represents the first documented evidence of the pathogenic effects of Fusarium falciforme on chickpeas.

    Discussion

    The phylogenetic tree presented in this study, constructed from specific gene sequences, aligns with the findings of morphological analyses. The research identified Fusarium oxysporum and Fusarium solani as the most prevalent isolates. The disease symptoms linked to most isolates from the F. oxysporum complex in this study resemble those caused by F. redolens. DNA sequencing revealed that the F. oxysporum isolates are closely related to F. redolens, with a 96% genetic similarity. All isolates of F. redolens showed symptoms similar to those of F. oxysporum f. sp. ciceris in pathogenicity tests but without any color change in the vascular tissue. Since black root rot is a localized issue, it is crucial to differentiate it from systemic diseases like wilting for effective plant pathology understanding. A combination of molecular analysis and thorough morphological examination is essential to identify these isolates correctly. These results are consistent with previous studies on the subject. Furthermore, the investigation revealed that Fusarium falciforme exhibits weak pathogenicity towards chickpea roots. Importantly, this research represents the first documentation of the pathogenic effects of Fusarium falciforme on chickpeas.

    Keywords: Chickpea, Fusarium, Lorestan, Yellowing, Wilting
  • پدرام رحیمی پور، امیررضا امیرمیجانی*، آزاده گودرزی
    پوسیدگی ریشه و طوقه از بیماری های شایع گوجه فرنگی در مناطق عمده تولید این محصول در استان هرمزگان به شمار می رود. مطالعه حاضر با هدف جداسازی، شناسایی و تعیین فراوانی عوامل قارچی مرتبط با پوسیدگی ریشه و طوقه گوجه فرنگی در استان هرمزگان انجام شد. در مجموع، 984 جدایه قارچی از گیاهان گوجه فرنگی با علائم زردی، پژمردگی و پوسیدگی ریشه و طوقه جداسازی شد. شناسایی جدایه ها بر اساس ویژگی های ریخت شناختی و مقایسه توالی های به دست آمده از ناحیه ریبوزومی فاصله انداز رونویسی شونده داخلی (ITS-rDNA) و بخشی از ژن فاکتور طویل سازی ترجمه-1 آلفا (tef1-α) با توالی های معتبر موجود در بانک ژن انجام شد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق، بیشترین فراوانی (%73) به جدایه های Fusarium oxysporum تعلق داشت و گونه های Rhizoctonia solani و F. acutatum به ترتیب با فراوانی هشت و یک درصد جداسازی شدند. نتایج بیماری زایی گونه های قارچی روی گیاهچه های گوجه فرنگی هیبرید سانسید 6189 در مرحله چهار برگ حقیقی نشان داد که هر سه گونه روی گیاهچه های گوجه فرنگی بیماری زا بوده و سبب ایجاد پوسیدگی ریشه و طوقه و زردی و بافت مردگی اندام های هوایی می شوند. جدایه های بیمارگر F. oxysporum با استفاده از آغازگرهای اختصاصی sprl به عنوان F. oxysporum f. sp. radicis-lycopersici تشخیص داده شدند. این مطالعه، نخستین گزارش از F. oxysporum f. sp. radicis-lycopersici از مزارع گوجه فرنگی استان هرمزگان و نخستین گزارش از F. acutatum به عنوان عامل پوسیدگی ریشه و طوقه گوجه فرنگی در دنیا است.
    کلید واژگان: بیماری های گوجه فرنگی, پژمردگی, زردی, فرم اختصاصی, گونه های قارچی
    Pedram Rahimipour, Amirreza Amirmijani *, Azadeh Goudarzi
    Root and crown rot is a common tomato disease in the major production areas of Hormozgan province. The present study was conducted to isolate, identify, and determine the frequency of fungal agents associated with tomato root and crown rot in Hormozgan province. In total, 984 fungal isolates were obtained from tomato plants with yellowing, wilting, and root and crown rot symptoms. Identification of the isolates was done based on the morphological characteristics and the comparison of the obtained sequences of the ribosomal internal transcribed spacer region (ITS-rDNA) and parts of the translation elongation factor-1 alpha (tef1-α) gene with relevant sequences available in GenBank. According to the results, the highest frequency belonged to Fusarium oxysporum isolates (73%), and afterward to Rhizoctonia solani and F. acutatum species with eight and one percent frequencies, respectively. The results of the pathogenicity tests of the fungal species on tomato seedlings hybrid Sunseed 6189 at the stage of four true-leaves revealed that all three species were pathogenic on tomato seedlings and caused root and crown rot, yellowing, and death of the plant aerial tissues. Pathogenic isolates of F. oxysporum were identified as F. oxysporum f. sp. radicis-lycopersici using sprl-specific primers. To the best of our knowledge, this is the first report of F. oxysporum f. sp. radicis-lycopersici on tomato in Hormozgan province, and the first report of F. acutatum as tomato root and crown rot agent in the world.
    Keywords: Forma Specialis, Fungal Species, Tomato Diseases, Wilting, Yellowing
  • هانا کمانگر، رقیه همتی*، علیرضا یزدی نژاد، مرتضی موحدی فاضل

    پوسیدگی ریشه از بیماری های پراهمیت لوبیا در استان زنجان دارد و دو بیمارگر قارچی Rhizoctonia solani و Fusarium solani عوامل اصلی ایجاد کننده این بیماری در منطقه اند. در این تحقیق بازدارندگی عصاره ان-هگزانی، دی اتیل اتری، کلروفرمی و اتانولی پنج گونه گیاهی شامل اسپند (Peganum harmala)، آویشن کوهی (Thymus kotschyanus)، بومادران (Achillea wilhelmsii)، پونه(Mentha pulegium) و سیر(Allium sativum) در رشد رویشی F. solani و R. solani با استفاده از روش اختلاط عصاره با محیط کشت در چهار غلظت 100، 250، 500 و 1000 پی پی ام با سه تکرار مطالعه شده است. پس از بررسی های آزمایشگاهی، موثرترین عصاره ها در شرایط گلخانه ای علیه بیماری پوسیدگی ریشه لوبیا ارزیابی شد. براساس نتایج آزمایشگاهی به دست آمده، فاز هگزانی عصاره آویشن و پونه (هر دو در غلظت 1000 پی پی ام)، بیشترین اثر بازدارندگی را علیه هر دو بیمارگر داشت. همچنین، موجب گرانوله شدن سیتوپلاسم هیف های هر دو گونه قارچی و نشت مواد درون سلولی آنها شد. در آزمون های گلخانه ای، عصاره هگزانی آویشن و پونه نه تنها موجب کاهش معنا دار درصد پوسیدگی ریشه شد، بلکه بر شاخص های رشدی گیاه لوبیا نیز آثار افزایشی معنا داری در سطح 5 درصد داشت.

    کلید واژگان: پوسیدگی قارچی ریشه, حبوبات, عصاره گیاهی, قارچ ایستایی
    Hana Kamangar, Roghayeh Hemmati, Alireza Yazdinejad, Morteza Movahedi Fazel

    Root rot is one of the important diseases of bean in Zanjan province and two fungal pathogens، Rhizoctonia solani and Fusarium solani are the major causal agents of this disease in the region. In this research، the inhibitory effect of N-hexane، di-ethyl-ether، chloroform and ethanol extracts of five plant species، hermel (Peganum harmala)، thyme (Thymus kotschyanus)، yarrow (Achillea wilhelmsii)، pennyroyal (Mentha pulegium) and garlic (Allium sativum) on mycelial growth of R. solani and F. solani was studied using poisoned food technique at four levels of 100، 250، 500 and 1000 ppm with three replications. After laboratory experiments، the most effective extracts، were applied against bean root rot under green house conditions. According to the results from in vitro studies، N- hexane extract of thyme and pennyroyal (both at the level of 1000 ppm) had the most inhibitory effect against both pathogens and also caused cytoplasm granulation and leakage of intracellular compounds of hypha of both fungi. At greenhouse experiments، hexane extract of thyme and menthe not only significantly reduced the root rot percentage، but also had significant increasing effect on most plant growth parameters (P = 0. 05).

    Keywords: Beans, fungistasis, fungal root rot, plant extract, thyme
  • اسماعیل راه خدایی*، حبیب الله حمزه زرقانی، ضیاءالدین بنی هاشمی، رضا مستوفی زاده قلم فرسا، رضا فرخی نژاد

    پوسیدگی های فوزاریومی ریشه از بیماری های مهم لوبیا (Phaseolus vulgaris) هستنند. به منظور شناسایی فوزاریوم های عامل پوسیدگی ریشه لوبیا در استان مرکزی، در تابستان سال های 1397 و 1398 از مزارع لوبیا بازدید و از بوته های آلوده به پوسیدگی ریشه، نمونه برداری شد و در آزمایشگاه جداسازی و خالص سازی قارچ ها انجام گرفت. براساس خصوصیات ریخت شناختی و توالی یابی دو ناحیه ژنی فاصله ی ترانویسی شده ی داخلی دی ان ای ریبوزومی (ITS) و عامل امتداد ترجمه ی یک آلفا (EF-1α)، 37 جدایه فوزاریوم، شامل گونه های مرکبFusarium oxysporum ، F. solani و F. lateritium و همچنین گونه های F. equiseti ، F. acuminatum و F. redolens شناسایی شدند. همه ی جدایه ها پس از مایه زنی روی لوبیای رقم صدری، پوسیدگی ریشه ایجاد کردند. از آن جا که جدایه هایF. solani بیشترین فراوانی را داشتند، 12 جدایه از این گروه انتخاب و روابط فیلوژنتیکی آنها مطالعه شد. از سه تبار گونه ی مرکبF. solani ، جدایه ها در تبار شماره دو و سه قرار گرفتند. تنها یک جدایه در تبار دو قرار گرفت که خصوصیات آن با مشخصات گونهF. brasiliense مطابقت داشت. سایر جدایه ها در تبار سه و در دو زیرگروه قرار گرفتند. در آزمون بیماریزایی دامنه میزبانی جدایه های F. solani، هیچ کدام از جدایه ها روی عدس و لوبیا چشم بلبلی بیماری زا نبودند، اما تعدادی از جدایه ها موجب پوسیدگی ریشه نخود، سویا، ماش و پوسیدگی غده ی سیب زمینی شدند. گونه های F. lateritium، F. redolensوF. brasiliense برای اولین بار از ایران گزارش می شوند.

    کلید واژگان: حبوبات, ریخت شناسی, فیلوژنی, فاصله ی ترانویسی شده ی داخلی ژن آران ای ریبوزومی و عامل امتداد ترجمه ی یک آلفا
    Esmaeil Rahkhodaei *, Habib Hamzehzarghani, Ziaeddin Banihashemi, Reza Mostowfizadeh-Ghalamfarsa, Reza Farrokhi Nejad

    Fusarium rot is one of the most important diseases of beans (Phaseolus vulgaris). In order to identify Fusaria that cause bean root rot in Markazi Province (Iran), in the summer of 2018 and 2019, several bean fields were visited and infected plants with root rot were sampled and the fungi were isolated in the laboratory. Based on morphological and sequencing characteristics of internal transcribed spacers of rDNA (ITS) and translation elongation factor 1-α (EF-1α) gene regions, 37 Fusarium isolates, including Fusarium oxysporum species complex, F. solani species complex, and F. lateritium species complex, as well as F. equiseti, F. acuminatum and F. redolens were identified. All isolates caused root rot on Sadry bean cultivar. Since F. solani isolates were the most common, twelve isolates of this group were selected and their phylogenetic relationships were studied. Of the three Clades of F. solani species complex, the isolates were placed in Clade 2 and 3. Only one isolate was found in Clade 2 whose properties matched those of F. brasiliense. The other isolates were classified in Clade 3 divided into two subgroups. In host range tests of F. solani isolates, none of the isolates was pathogenic on lentils, vetch and cowpea. A number of isolates caused root rot in chickpeas, soybeans, and potato tubers. F. lateritium, F. redolens and F. brasiliense are reported for the first time from Iran.

    Keywords: Beans, Morphology, phylogeny, Internal transcribed spacers of rDNA (ITS), Translation elongation factor 1-α (EF-1α)
  • محمدرضا لک، علی اکبر قنبری، حمیدرضا دری، عادل غدیری

    به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد و شدت بیماری پوسیدگی ریشه ناشی از Fusarium solani f. sp. phaseoli در لوبیا چیتی، این پژوهش به مدت دو سال (1384 و 1385) در ایستگاه تحقیقات لوبیا خمین انجام شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سه ژنوتیپ لوبیا چیتی (محلی خمین، تلاش و COS16) در چهار تاریخ کاشت مختلف (20 اردیبهشت، 4 خرداد، 19 خرداد و 3 تیر) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد که تاثیر تاریخ کاشت بر تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه،عملکرد دانه وشدت بیماری پوسیدگی ریشه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار و روی صفت تعداد غلاف در بوته در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. اثر ژنوتیپ بر صفات تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه وشدت بیماری پوسیدگی ریشه در سطح احتمال 1 درصد و روی صفات تعداد دانه در غلاف و عملکرد دانه در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. در بررسی مقایسه میانگین ها، تاریخ کاشت 19 خرداد (هفته سوم خرداد) و لاین COS16 بیشترین عملکرد را به خود اختصاص دادند. با تاخیر در کاشت روند نزولی در شدت بیماری پوسیدگی ریشه مشاهده شد. لاین COS16 و رقم محلی خمین به ترتیب کمترین و بیشترین شدت بیماری پوسیدگی فوزاریومی ریشه را نشان دادند.

    کلید واژگان: لوبیا چیتی, تاریخ کاشت, بیماری پوسیدگی ریشه, عملکرد دانه و اجزا عملکرد
    M. R. Lack, A. A. Ghanbari, H. R. Dorri, A. Ghadiri

    To study the effect of planting date on root rot disease caused by Fusarium solani f.sp. phaseoli of Chitti bean (Phaseolus vulgaris L.), an experiment was conducted in Khomein Bean Research field Station in 2004 and 2006 cropping seasons. This experiment was arranged as split plot in a randomized complete block design with three replications. Three chitti bean genotypes (local Khomein, Talash, and COS16) were sown in four different planting dates (10 May, 25 May, 09 June, and 24 June). Combined analysis of variance showed that the effect of planting date on seed/pod, seed/plant, 100 grains weight, seed yield and root rot disease severity was significant at the 1% probability level and on pods/plant at the 5% probability level. Effect of cultivar on pods/plant, grains/plant, 100 grains weight and root rot disease severity was significant at the 1% probability level and on grains/pod and grain yield at the 5% probability level. Planting in 09 June and COS16 genotype produced the highest seed yield. Delaying planting date decreased disease severity. COS16 and local Khomein genotypes had the least and the highest disease severity, respectively.

نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
در صورت تمایل نتایج را فیلتر کنید:
* با توجه به بالا بودن تعداد نتایج یافت‌شده، آمار تفکیکی نمایش داده نمی‌شود. بهتراست برای بهینه‌کردن نتایج، شرایط جستجو را تغییر دهید یا از فیلترهای زیر استفاده کنید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجه‌ای نباشند.
نوع نشریه
اعتبار نشریه
زبان مطلب
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال