-
افزایش روزافزون جمعیت و عدم توانایی مراتع دربرآورد نیاز غذایی دام ها موجب شده است که به کشت گیاهان علوفه ای بیش از پیش توجه گردد. به منظور بررسی تاثیر میکروارگانیسم های محرک رشد (PGPR) و عصاره یونجه بر رشد و مقادیر عناصر پر و کم مصرف در سورگوم علوفه ای، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و شش تکرار در دانشگاه زابل انجام شد. نخستین فاکتور شامل 2 سطح بستر خاک عدم تلقیح با PGPR و تلقیح شده با PGPR و دومین فاکتور شامل سه سطح صفر، 2 و 4 در هزار عصاره یونجه بودند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره یونجه، وزن خشک کل گیاه و به علاوه مقادیر عناصر کم و پرمصرف در سورگوم افزایش یافت. بیشترین و کمترین غلظت منگنز به ترتیب در سطح 004/0 و شاهد عصاره یونجه بدست آمد. غلظت مس در سطح 002/0 عصاره یونجه 15 درصد افزایش نسبت به سطح شاهد نشان داد ولی نسبت به سطح 004/0 عصاره یونجه تفاوت معناداری نداشت. همچنین، اضافه کردن PGPR به بستر رشد منجر به افزایش قابل توجهی در وزن خشک گیاه و به علاوه غلظت آهن، منگنز، مس و پتاسیم شد. در نهایت، تفاوت معنی داری در مقادیر آهن در سطح 4 در هزار عصاره یونجه در بستر تلقیح شده با PGPR در مقایسه با بستر عدم تلقیح وجود نداشت. سرانجام توصیه می گردد تاثیر عصاره یونجه بر عملکرد و غلظت عناصر غذایی در دیگر گیاهان نیز بررسی شود.کلید واژگان: عصاره یونجه, عناصر غذایی, وزن خشکThe increasing population and the pastures inability to meet food needs in livestock have led to the increase of cultivates forage plants. In order to evaluate the effect of plant growth promoting rhizobacteria (PGPR) and alfalfa (Medicago sativa) extract on the growth and concentration of macronutrient and micronutrient contents of forage sorghum (Sorghum vulgare), an experiment was conducted as factorial aaraned in a completely randomized design with six replications at Research Greenhouse University of Zabol. The first factor was PGPR (included soil inoculated and non-inoculated (control) medium, and the second factor was alfalfa extract in three concentrations (0, 2 and 4 ppm). The results showed that increasing alfalfa extract concentration significantly increased total plant dry weight as well as the macro and micronutrient contents. The highest and lowest manganese contents were achieved in the 0.004 levels and control of alfalfa extracts, respectively. Copper content in 0.002 level of alfalfa extract showed a 15% increase compared to the control, with no significant difference with 0.004 of alfalfa extracts. PGPR application as growing substrate also significantly increased dry weight as well as manganese, copper and potassium contents of the plant. Also, there was no significant difference in iron content at level 4 per thousand of alfalfa extract in a substrate inoculated with PGPR compared to the non-inoculated substrate. Finally, it is recommended that the effect of alfalfa extract on yield and nutrient concentrations of other plants be examined in the future.Keywords: Alfalfa extract, Dry weight, Nutrients
-
این پژوهش به منظور بررسی اثرات عصاره یونجه (Medicago sativa) بر عملکرد آنزیم های کبدی و پارامترهای سرم خون بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) انجام شد. در این راستا تعداد 750 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن 5/0 ± 4/10 گرم در استخرهای بتنی پرورشی در 5 تیمار غذایی به ترتیب شامل، صفر (شاهد)، 5/0، 1، 2 و 3 درصد عصاره در جیره با سه تکرار به مدت 60 روز تغذیه شدند. بررسی فراسنجه های سرمی نشان داد، بین ماهیان تغذیه شده با عصاره یونجه و گروه شاهد تفاوت معنی داری وجود داشت. بالاترین و کمترین سطح گلوکز سرم به ترتیب در تیمار 4 و تیمار 1 (شاهد) مشاهده گردید (05/0p <). بالاترین سطح پروتئین تام سرم در تیمار 2 و کمترین آن در تیمار 5، مشاهده گردید (05/0p <)، هر چندکه بین تیمار شاهد با تیمار 2 و تیمار 4، از نظر سطح پروتئین تام سرم، اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0p >). بالاترین سطح آلبومین سرم در تیمار شاهد، ثبت گردید. بر اساس نتایج حاصله، سطوح مختلف عصاره یونجه باعث یک روند کاهشی در میزان تری گلیسرید و کلسترول سرم گردید. بیشترین سطح فسفر سرم در تیمار 4 و کمترین میزان فسفر سرم در تیمار شاهد، مشاهده گردید (05/0p <). سطوح منیزیم سرم نیز تحت تاثیر عصاره یونجه قرار گرفت (05/0p <). بر اساس نتایج حاصله، در سطوح سرم گلوتامیک اگزالواستیک ترانس آمیناز SGOT و سرم گلوتامیک پیروویک ترانس آمیناز SGPT سرم، اختلاف معنی داری بین تیمارهای آزمایشی، در طول دوره 60 روزه تغذیه ای مشاهده نگردید (05/0p >). بالاترین سطح آلکالین فسفاتاز (ALP) سرم در تیمار 5 و کمترین آن در تیمار شاهد، مشاهده گردید (05/0p <). بالاترین سطح لاکتات دهیدروژناز (LDH) سرم در تیمار شاهد و کمترین آن در تیمار 3 و تیمار 4 مشاهده گردید (05/0p <). بر اساس نتایج حاصله، سطح 2 درصد عصاره یونجه در جیره غذایی بهترین تاثیر را بر پارامترهای بیوشیمیایی سرم و آنزیم های کبدی داشت.
کلید واژگان: قزل آلای رنگین کمان, عصاره یونجه, آنزیم کبدی, پارامترهای بیوشیمیایی سرمThis study was conducted to investigate the effects of alfalfa (Medicago sativa) extract on hepatic enzymes performance and serum biochemical parameters of rainbow trout (Oncorhynchus mykiss). In this regard, 750 fish (initial weight: 10.4 ± 0.5 g) distributed in concrete pools and fed by 5 dietary treatments including 0 (control), 0.5, 1, 2, and 3 percent of alfalfa extract, respectively for 60 days. Serum parameters analysis showed that there was a significant difference between fish fed with alfalfa extract and control group. The highest and lowest levels of serum glucose were observed in treatment 4, and treatment 1 (control), respectively (p < 0.05). The highest level of total serum protein was observed in treatment 2, and the lowest was observed in treatment 5 (p < 0.05). However, there was no significant difference between control, treatments 2, and treatment 4 in terms of total serum protein level (p > 0.05). The highest level of serum albumin was recorded in control. Based on the results, different levels of alfalfa extract led to a downward trend in serum triglyceride and cholesterol levels. The highest level of serum phosphorus was observed in treatment 4, and the lowest level was observed in the control (p < 0.05). Serum magnesium levels were also affected by alfalfa extract (p < 0.05). Based on the results, no significant differences were observed between experimental treatments in serum SGOT and SGPT levels during the 60-day experimental feeding period (p > 0.05). The highest level of serum alkaline phosphatase (ALP) was in treatment 5 and the lowest level of serum ALP was observed in control (p < 0.05). The highest level of serum lactate dehydrogenase (LDH) was observed in control and the lowest in treatments 3 and 4 (p < 0.05). Based on the results, 2 percent of alfalfa extract in the diet had the best effects on serum biochemical parameters and hepatic enzymes.
Keywords: Rainbow trout, Alfalfa extract, Hepatic enzyme, serum biochemical parameters -
ماست، یک محصول لبنی پرمصرف در مقیاس جهانی، به دلیل ترکیبات غذایی برجسته، مزایای گوارشی، قابلیت نگهداری طولانی مدت، سرعت هضم و جذب سریع، اهمیت اقتصادی و خواص درمانی بسیار مورد توجه است. و تحقیقات کنونی نشان می دهد که ماست با مقدار بیشتری از عصاره یونجه باعث افزایش سطح ترکیبات فنلی و قابلیت های آنتی اکسیدانی می شود. در این مطالعه، عصاره یونجه با غلظت های مختلف 2، 4، 6 و 8 درصد وزنی به فرمول ماست اضافه شد. پس از یک دوره ذخیره سازی 20 روزه، ارزیابی فعالیت آنتی اکسیدانی با اندازه گیری مهار رادیکال DPPH انجام شد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل ترکیبات فنلی و ارزیابی ویژگی های کیفیت ماست از جمله pH، اسیدیته، محتوای آب و ویسکوزیته انجام شد. در ادامه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار برای اهداف آماری مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل آماری شامل مقایسه میانگین ها در سطح معنی داری 1 درصد با استفاده از نرم افزار SAS نسخه 9 بود. نتایج نشان داد که وجود عصاره یونجه منجر به افزایش سطح ترکیبات فنلی محلول در آب و همچنین ظرفیت آنتی اکسیدانی ماست شد. به طوری که در پایان یک دوره 10 روزه، بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به فرمولاسیون ماست حاوی 6% و 8% عصاره یونجه بود. علاوه بر این، نمونه ماست حاوی 8 درصد عصاره کمترین میزان آب را نشان داد که از نظر آماری واریانس معنی داری نسبت به نمونه های باقی مانده (p≤ 0.05) داشت. لازم به ذکر است باتوجه به تاثیر لبنیات بر سلامت و لزوم افزایش سرانه مصرف لبنیات، باید به تولید محصولاتی که دارای فواید سلامتی بیشتر و خواص رئولوژیکی بالایی هستند توجه بیشتری شود. از این رو، در این مطالعه نشان داده شد که گنجاندن عصاره یونجه منجر به افزایش ویژگی های آنتی اکسیدانی نمونه ها می شود.
کلید واژگان: ماست, عصاره یونجه, آب اندازی, ویسکوزیته, فعالیت آنتی اکسیدانیYogurt, a widely consumed dairy producton a global scale, is highly regarded for its outstanding nutritional composition, gastrointestinal advantages, prolonged storage capability, rapid digestibility and assimilation rates, economic importance, and therapeutic properties. And It is shown in this research illustrates that yogurt with an increased quantity of alfalfa extract elevates the levels of phenolic compounds and antioxidant capabilities. In this study, alfalfa extract was incorporated into yogurt formulation at varying concentrations of 2, 4, 6, and 8 percent by weight. Following a storage period of 20 days, the assessment of antioxidant activity was conducted by measuring DPPH radical inhibition. Moreover, an analysis of phenolic compounds and an evaluation of yogurt quality attributes including pH, acidity, water content, and viscosity were carried out. Subsequently, a factorial experiment design was employed, utilizing a completely randomized design with three replications for statistical purposes. Statistical analysis involved the comparison of means at a significance level of 1% using SAS software version 9. The results showed that the presence of alfalfa extract led to an augmentation in the levels of water-soluble phenolic compounds as well as the antioxidant capacity of yogurt. So that, at the conclusion of a 10-day period, the highest antioxidant activity was associated with yogurt formulations incorporating 6% and 8% alfalfa extract. Furthermore, the yogurt sample containing 8% extract exhibited the lowest water content, a statistically significant variance compared to the remaining samples (p≤0.05). It should be noted that Considering the impact of dairy products on health and the need to increase per capita consumption of dairy products, more attention should be paid to the production of products that have more health benefits and high rheological properties. Hence, within this study, it was demonstrated that the inclusion of alfalfa extract resulted in an augmentation of the samples' antioxidant characteristics.
Keywords: Yogurt, Alfalfa Extract, Synersis, Viscosity, Antioxidant Activity -
مقدمههمراه با شیوع چاقی، کاهش وزن نیز طی دو دهه گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته که هنوز یکی از شایع ترین اختلالات محسوب می شود. هدف این تحقیق بررسی اثر چهار هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف عصاره یونجه بر میزان کاتپسین S و سیستاتین C دختران دارای کاهش وزن می باشد.مواد و روش هاتحقیق حاضر بر روی 28 دختر نوجوان دارای کاهش وزن انجام شد. که به طور تصادفی در 4 گروه(هر گروه 7 نفر) شامل گروه تمرین، تمرین-مکمل، کنترل، کنترل-مکمل قرار گرفتند. پروتکل تمرین شامل تمرینات مقاومتی به مدت 4 هفته و 3 روز در هفته که با شدت 60 درصد یک تکرار بیشینه آغاز و در پایان به 80 درصد آن رسید هم چنین گروه های مصرف کننده عصاره یونجه 1 سی سی(به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) مصرف نمودند و خون گیری قبل و بعد از 4 هفته انجام شد.
یافته های پژوهش: میزان غلظت کاتپسین S و سیستاتین C بعد از 4 هفته در گروه های تمرین، تمرین-مکمل و کنترل-مکمل کاهش معنادار یافت(P<0.05) ولی در گروه کنترل این کاهش معنادار نبود(P<0.2).بحث و نتیجه گیریتحقیق حاضر نشان می دهد 4 هفته تمرین مقاومتی به همراه مصرف عصاره یونجه موجب افزایش وزن، کاهش سطح کاتپسین S و سیستاتین C می شود که در نهایت موجب بهبود ترکیب بدنی می گردند.کلید واژگان: کاتپسین S, سیستاتین C, تمرین مقاومتی, دختران جوانIntroductionAssociated with obesity, weight loss has increased significantly during the past two decades, which is still one of the most common disorders. The aim of this study was to investigate the effect of 4 weeks of resistance training combined with alfalfa extract on cathepsin S and cystatin C in weight loosed Girls.Materials and MethodsThis study was conducted on 28 adolescent girls with weight loss. They were randomly divided into four groups (each group,n = 7): exercise, exercise-supplement, control, control supplement.Resistance exercise training protocol consisted of 4 weeks and 3 days a week with 60% of one repetition maximum (1RM) at the beginning and 80% of 1RM at the end. Supplement groups consumed alfalfa extract1 cc (per kg body weight) and blood samples were taken before and after 4 weeks of the study.
Findings: After 4 weeks concentrations of cathepsin S and cyctatinC in exercise group exercisesupplement and Control-Supplement was significantly reduced (pDiscussion &ConclusionsThis study showed that 4 weeks of resistance training combined with alfalfa extract increased weight, decreased levels of cathepsin S and cyctatin C, which resulted in body composition improvement.Keywords: Cathepsin S, Cystatin C, Resistance training, Young girls -
مقدمهنیکوتین به عنوان مهم ترین جزء سیگار می تواند سبب آسیب کبدی شود. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی عصاره هیدروالکلی یونجه جهت کنترل آسیب کبدی ناشی از نیکوتین در موش های صحرایی نر انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه تجربی، 24سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند: گروه کنترل (بدون تیمار)، گروه آزمایشT1 (نیکوتین)، گروه آزمایش T2 (نیکوتین + عصاره هیدروالکلی یونجه با دوز 250 میلی گرم بر کیلوگرم) و گروه آزمایش T3 (نیکوتین + عصاره هیدروالکلی یونجه با دوز 500 میلی گرم بر کیلوگرم). عصاره هیدروالکلی یونجه به شکل خوراکی و نیکوتین به صورت تزریق زیرپوستی با دوز 2/0 میلی گرم بر کیلوگرم به مدت 25 روز تجویز شد. در پایان دوره مقدار مصرف غذا، وزن بدن و کبد حیوانات اندازه گیری شد. نمونه خون از هر موش برای ارزیابی آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) اخذ گردید. . نتایج به دست آمده به با نرم افزار SPSS ورژن 24 به صورت میانگین و انحراف استاندارد در آمده و با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری 05/0P< در نظر گرفته شد.نتایجوزن بدن حیوانات در گروه T1 در مقایسه با گروه کنترل دچار کاهش معنی داری شد(046/0=P). بین گروه های مورد مطالعه اختلاف معنی داری در میزان مصرف غذا مشاهده نگردید(054/0=P). وزن کبد در گروه های آزمایش T1 و T2 کاهش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل داشت(044/0=P). به طور معنی داری سطح سرمی آنزیم های ALT و AST در گروه آزمایش T1 در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت( 05/0>P). همچنین در گروه های تیمار با عصاره هیدروالکلی یونجه (T2 و T3) غلظت سرمی بیومارکرهای ALT و AST در مقایسه با گروه T1 کاهش معنی داری داشت(05/0 >P.
نتیجه گیری: براساس یافته های این تحقیق، عصاره هیدروالکلی یونجه با اثرات آنتی اکسیدانی خود می تواند سبب حفاظت کبد در برابر نیکوتین شود.کلید واژگان: عصاره هیدروالکلی یونجه, نیکوتین, کبد, استرس اکسیداتیوJournal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:25 Issue: 10, 2018, PP 759 -769IntroductionNicotine, as the most important component of cigarette, can cause liver damage. The aim of this study was to investigate the effect of the hydroalcoholic extract of alfalfa on controlling nicotine-induced liver damage in male Wistar rats.MethodsIn this experimental study, 24 male Wistar rats were randomly divided into 4 equal groups: control group (without treatment), T1 (nicotine), T2 (nicotine alfalfa extract of 250 mg / kg) and T3 (nicotine alfalfa extract of 500 mg / kg). Hydroalcoholic extract of alfalfa oraly and nicotine were injected subcutaneously at a dose of 0.2 mg / kg for 25 days. At the end of the course, food intake, body weight and liver were measured. Blood samples from each rat were obtained for the evaluation of alanine aminotransferase (ALT) and aspartate aminotransferase (AST). Data were presented as mean and standard error of mean with SPSS 24 software and were analyzed by one-way ANOVA and Tukey's post hoc test. The significant level was considered PResultsThe body weight of animals in the T1 group was significantly decreased in comparison to that of the control group (P=0.046). There was no significant difference in food intake between the groups (P=0.054). The liver weight in the T1 and T2 groups decreased significantly compared to the control group (P=0.044). Significant serum levels of ALT and AST enzymes increased in the T1 test group compared to the control group (PConclusionBased on the findings of this study, alfalfa hydroalcoholic extract with antioxidant effect can show the hepatoprotective effects against nicotine.Keywords: Hydroalcoholic extract of Alfalfa, Nicotine, Liver, Oxidative Stress -
این پژوهش به منظور بررسی تغییرات فاکتورهای رشد، تغذیه، بیوشیمیایی لاشه و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم خون کپور معمولی تغذیه شده با جیره حاوی سطوح مختلف پودر و عصاره الکلی گیاه یونجه، انجام گردید. طی این تحقیق 300 قطعه ماهی با وزن متوسط 19/0 ± 04/20 گرم و طول متوسط 64/0± 78/11 سانتی متر به مدت 8 هفته با 9 تیمار غذایی ساخته شده تغذیه شدند.تیمارهای غذایی ساخته شده شامل 4 تیمار غذایی با سطوح افزایشی پودر یونجه (سطوح 3، 6، 9 و 12 درصد)، 4 تیمار غذایی با سطوح افزایشی عصاره الکلی یونجه (سطوح 1، 2، 3 و 4 درصد) و یک تیمار غذایی بدون افزودن عصاره و پودر (به عنوان گروه کنترل) بودند. بر اساس نتایج بدست آمده در پایان آزمایش، نتایج نشان داد که افزودن سطوح مختلف پودر یونجه تا میزان 9 درصد جیره و عصاره الکلی تا میزان 4 درصد جیره منجر به افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد روزانه، نرخ رشد ویژه، ضریب چاقی، شاخص احشایی و کبدی، پروتئین و چربی لاشه، نسبت بازده غذایی، نسبت بازده پروتئین و چربی، پروتئین کل، گلوبولین،گلوکز و فسفر سرم با اختلاف معنی داری نسبت به تیمار شاهد منجر شده (05/0>P) و از طرف دیگر این تیمار ها در نسبت تبدیل غذایی، چربی محوطه شکمی، رطوبت لاشه، تری گلیسرید و کلسترول کاهش معنی داری تیمار شاهد نشان دادند (05/0>P) اما اختلاف معنی داری بین شاخص های طول نسبی روده، کل غذای مصرفی، کربوهیدرات و خاکستر لاشه، آلبومین و کلسیم با تیمار شاهد مشاهده نشد (05/0کلید واژگان: یونجه, رشد و تغذیه, بیوشیمیایی لاشه, پارامترهای بیوشیمیایی سرم, کپور معمولیJournal of Fisheries, Volume:69 Issue: 2, 2016, PP 235 -251This research was conducted to evaluate alteration of growth performance, nutrition, carcass and some serum biochemical parameters of common carp fed the diets supplemented by different levels of meal and alcoholic extract of alfalfa (Medicago sativa). In this research, 300 fish (mean weight: 20.4 ± 0.19 g and mean length: 11.78 ± 0.64 cm) were fed by nine nutritional diets for 8 weeks. Nutritional treatments were four treatment groups which had increasing levels of alfalfa meal (3, 6, 9 and 12 percent), four treatment groups with increasing levels of alfalfa extract (1, 2, 3 and 4 percent) and one control group (without any meal or extract). Based on the results, adding 9 percent of alfalfa meal and 4 percent alcoholic extract to the diets of examined fish, increased significantly weight gain (WG), body weight gain percent (BWG%), daily growth ratio (DGR), specific growth ratio (SGR), condition factor (CF), hepato somatic index (HIS), and viscero somatic index (VSI), feed efficiency ratio (FER), protein efficiency ratio (PER), carcass protein and lipid and blood serum levels of total protein (TP), globulin (GLUB), glucose (GLUC) and phosphorus (PHOS) in comparison with the control group (P0.05). Based on the results and calculation of economical index, the most economic and the best treatment was 4% of alcoholic extract and 9 % of alfalfa meal for diets of Cyprinus carpio.Keywords: Alfalfa, Growth Performance, Nutrition, Carcass Biochemical, Serum Biochemical Parameters, Common Carpیونجه بر استرس اکسیداتیو و بافت تخمدان در موش صحرایی ماده بود.مواد و روش هامطالعه از نوع تجربی-مداخله ای بر روی 24 سر موش صحرایی نژاد ویستار با وزن 250-200 گرم انجام شد. موش ها به طور تصادفی به سه گروه کنترل (بدون تیمار) و عصاره هیدروالکلی یونجه در دوزهای 25 (آزمایش 1) و 50 (آزمایش 2) میلی گرم بر کیلوگرم تقسیم شدند و عصاره به مدت 25 روز داخل صفاقی تزریق شد. در پایان وزن حیوانات و وزن تخمدان اندازه گیری گردید. تخمدان چپ برای بررسی سلول شناسی تثبیت و رنگ آمیزی شد. هم چنین ظرفیت آنتی اکسیدانی در سرم و غلظت مالون دی آلدئید در بافت تخمدان راست اندازه گیری شد.نتایجدر پایان آزمایش وزن موش ها در گروه های کنترل و آزمایش نسبت به قبل از آزمایش افزایش یافت اما معنی دار نبود. بیشترین وزن تخمدان در آزمایش 2 (160 میلی گرم) و کمترین در گروه کنترل (146 میلی گرم) دیده شد (05/0
P).
نتیجه گیریعصاره هیدروالکلی یونجه با اثرات فیتواستروژنیک و کنترل استرس اکسیداتیو سبب تقویت فعالیت تخمدان در موش صحرایی بالغ می شود.کلید واژگان: عصاره هیدروالکلی یونجه, تخمدان, استرس اکسیداتیو, موش صحراییBackground and ObjectivesToday, Infertility problems including lack of follicle formation, among other things, are of paramount importance. The aim of this study was to investigate the effect of hydroalcoholic extract of alfalfa on oxidative stress and ovarian tissue in female rats.Materials and MethodsIn this experimental-interventional study, 24 rats weighing 200-250g were randomly divided into three groups: control (no treatment) and experimental groups (T1 and T2) which received alfalfa extract at 25 and 50mg/kg intraperitoneally for 25 days, respectively. Body weight of animals and their ovarian weight were measured. The left ovary was prepared for histological study. The antioxidant capacity in serum and malondialdehyde in right ovary extracts were also measured.ResultsAt the end of the study, the body weight of the animals in both control and experimental groups compared to that of pre-intervention time, but the increase was not statistically significant (P>0.05). The most ovarian weight was observed in T2group (160g) and the lowest weight was in the control group (146g). The primary and secondary follicles and corpus luteum were the highest number in the T2group of alfalfa extract and the lowest number in the control group. The serum antioxidant capacity in T1 and T2groups were about 922 and 937µmol/ml, respectively, and the lowest amount was in the control group with 780µmol/ml and the difference was significant. Malondialdehyde concentration in control and T2gruop were the average of 0.35 and 0.22µmol/ml, respectively (PConclusionHydroalcoholic extract of alfalfa with phytoestrogenic and oxidative stress control effects can enhance ovarian activity in adult rats.Keywords: Hydroalcoholic extract of alfalfa, ovary, oxidative stress, Wistar ratزمینه و هدفسرطان پستان شایعترین نوع سرطان در میان زنان است. ایزوفلاون ها زیرمجموعه ای از فیتواستروژن ها هستند که دارای خواصی شبیه استروژن پستانداران می باشند. گیاه یونجه دارای ایزوفلاون بالایی است. هدف مطالعه ی حاضر تعیین اثر ایزوفلاون های گیاه یونجه روی سرطان پستان و پروفیل لیپید در این بیماران است.روش بررسی30 راس موش آزمایشگاهی BALB-C انتخاب و به چهار گروه دسته بندی شدند. گروه اول و دوم به روش کاشت سلولی به سرطان پستان مبتلا گشتند. گروه سوم و چهارم سالم ماندند. عصاره ی یونجه به روش تقطیر در خلا تهیه شد و گروه های اول و سوم عصاره ی یونجه را دریافت نمودند. گروه دوم و چهارم(شاهد) هیچ دارویی دریافت نکردند. بعد از 6 هفته از خون تمامی موش ها سرم تهیه گردید. غلظت استرادیول، LDL - کلسترول، HDL - کلسترول و کلسترول تام در سرم اندازه گیری شد. آنالیز آماری داده ها با آزمون t-student و برنامه آماری Graphpad انجام شد. سطح معنی داری برابر 0/05 =P بود.یافته هامیزان استرادیول در گروه اول نسبت به دوم کاهش معنی داری پیدا کرد(0/00 =P). میزان کلسترول تام در گروه اول نسبت به دوم کاهش معنی داری پیدا نمود(0/00=LDL. (P - کلسترول در گروه اول نسبت به دوم کاهش معنی داری نشان داد(0/00=HDL. (P- کلسترول در گروه اول نسبت به دوم افزایش نشان داد که این مقدار، معنی دار نبود(0/09 =P).نتیجه گیریعصاره ی یونجه با اثر بر روی میزان استرادیول و پروفیل لیپید در موشهای مبتلا به سرطان پستان می تواند در بهبود شرایط بیماری مفید باشد.
کلید واژگان: سرطان پستان, یونجه, ایزوفلاوینBackground And AimBreast cancer is the most common type of cancer among women. A subset of isoflavones such as phytoestrogens (plant estrogens) have mammalian estrogen-like properties. Alfalfa has high isoflavone content. The aim of this study was to examine the effect of alfalfa’s isoflavones on breast cancer and lipid profile in these patients.Materials And MethodsThirty BALB-C mice (17±2 gr weight range) were selected. The rats were divided into four groups. The first and second group triggered to breast cancer by implanting cell lines. The third and fourth groups were healthy. Alfalfa extract was prepared by vacuum distillation. Groups I and II received extraمct of alfalfa. Groups II and IV (control) received no treatment. After 6 weeks the blood serum of all mice were prepared. Concentration of estradiol، LDL-cholesterol، HDL-cholesterol and total cholesterol were measured. Statistical analysis was performed by t-student and Graphpad statistical software. The significance level was set at P=0. 05.ResultsThe level of estradiol، total cholesterol، and LDL-cholesterol decreased significantly in the first group versus the second group (P<0. 00 for all). The level of HDL-cholesterol increased insignificantly in the first group when compared to the second group (P=0. 09).ConclusionAlfalfa extract with effect on esteradiol levels and lipid profile in mice with breast cancer could be useful in improving the patient’s condition.Keywords: Breast Cancer, Alfalfa, IsoflavinMedicago sativa (alfalfa) has a long history of traditional use. Several studies indicate that the ingestion of M. sativa reduces cholesterol absorption and atherosclerotic plaque formation in animals and has been reported to be beneficial in the treatment of hemorrhage, as a tonic after blood loss and during anemia. Because of hypercholesterolemia is an important risk factor for heart diseases and anemia as a common problem in developing country, this study was designed to evaluate the effect of alfalfa extract on lipid profile and iron indices in healthy volounteers. 19 volunteers (all male) with an average age of 35 elected for a randomized double blind study. These volunteers divided into two groups for drug (9 males) and placebo (10 persons). The capsules 250 mg were taken three times a day for two months. Blood samples were collected at baseline, one month and two months after taking the capsules. Ferritin, TIBC (Total Iron Binding Capacity), Iron, CBC (Complete Blood Count), cholesterol, triglyceride, LDL and HDL were determined by laboratory testing standards. After two months in treated group, serum iron showed more increase and TIBC factor decreased more in comparison with control group and their LDL and triglyceride decreased and HDL increased but was not statistically significant. Alfalfa extract, with 750 mg/day can help decreasing LDL and triglyceride and increasing HDL, and maybe increasing serum iron as an adjunctive for hypercholetrolemia and anemia treatment.Keywords: Alfalfa, Medicago sativa, Iron, Anemia, Cholesterol, Triglyceridesفصلنامه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی، سال سی و چهارم شماره 4 (پیاپی 118، زمستان 1403)، صص 401 -410سابقه و هدفگیاه یونجه (آلفا آلفا) با نام علمی Medicago Sativa به علت ارزش غذایی بالایی که دارد، ملکه علوفه ها نامیده می شود. از طرفی مطالعات نشان داده اند که یونجه روی ترکیب میکروبی روده و عملکرد آن تاثیرگذار است. اینولین نیز یک ترکیب با خاصیت پری بیوتیکی طبیعی است که در محصولات مختلف از آن استفاده می شود. هدف این مطالعه بررسی کربوهیدراتها و اثر پری بیوتیکی عصاره هیدروالکلی گیاه یونجه در مقایسه با اینولین در شرایط آزمایشگاهی بود.
روش بررسیعصاره گیری از قسمت هوایی یونجه به روش ماسراسیون انجام شد. سپس بررسی کربوهیدرات ها، اثر ضد میکروبی و اثر پری بیوتیکی عصاره گیاه یونجه در مقایسه با اینولین بر رشد باکتری های لاکتی کازئی باسیلوس کازئی و لاکتی پلنتی باسیلوس پلانتاروم و همچنین اثر آن بر فعالیت ضد میکروبی سوپرناتانت آن ها بررسی شد.
یافته هاعصاره یونجه خاصیت پری بیوتیکی بیشتری نسبت به اینولین از خود نشان داد، به طوری که رشد و اثر ضد میکروبی دو باکتری لاکتی کازئی باسیلوس کازئی و لاکتی پلنتی باسیلوس پلانتاروم در محیط حاوی 5/2% عصاره بیشتر از محیط حاوی اینولین با مقدار مشابه بود.
نتیجه گیریدر این مطالعه خاصیت پری بیوتیکی قابل قبولی برای عصاره یونجه نسبت به پری بیوتیک طبیعی اینولین به دست آمد که یونجه را کاندید مناسبی جهت مطالعات بیشتر برای تعدیل میکروبیوم روده انسان و حیوان می کند.
کلید واژگان: یونجه, پروبیوتیک, پری بیوتیک, اینولینMedical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:34 Issue: 4, 2024, PP 401 -410BackgroundThe alfalfa plant with the scientific name Medicago Sativa is called the queen of forages due to its high nutritional value. On the other hand, studies have shown that alfalfa has an effect on the intestinal microbial composition and its function. Inulin is also a compound with natural prebiotic properties that is used in various products. The aim of this study was to investigate carbohydrates, and in-vitro antimicrobial and the prebiotic activities of alfalfa extract compared to inulin.
Materials and methodsExtraction from the aerial part of alfalfa was done by maceration method. Then the carbohydrates and prebiotic effect of alfalfa extract compared to inulin on the growth of two bacteria lacticasei bacillus casei and lactiplanti bacillus plantarum and also its effect on the antimicrobial activity of their supernatant were investigated.
ResultsAlfalfa extract showed more prebiotic properties than inulin, so that growth and antimicrobial effect of two bacteria, Lacticasei bacillus casei and Lactiplanti bacills plantarum, in the medium containing 2.5% extract were more than the medium containing inulin with the same amount.
ConclusionIn this study, an acceptable prebiotic property was obtained for alfalfa extract compared to the inulin, which makes alfalfa a suitable candidate for further studies to modulate the intestinal microbiome of humans and animals.
Keywords: Alfalfa, Probiotic, Prebiotic, Inulin
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجهای نباشند.
-
معتبرحذف فیلتر