-
هدف تحقیق حاضر مقایسه تاثیرات سه شیوه تمرینی تکلیف منفرد، تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بر تعادل افراد سالمند بود. شرکت کنندگان در این تحقیق 36 نفر از سالمندان بالای 65 سال واجد شرایط شهر کرمان بودند که بر اساس نمره پیش آزمون برگ به طور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروه های تمرینی شامل گروه تمرین تکلیف منفرد، گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بود. گروه تجربی تمرینات را به مدت 4 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسه تمرینی 45 دقیقه بود. از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنادار 05/0≥p برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و همچنین تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر تفاوت معناداری وجود دارد (به ترتیب 008/0 P = و 000/0 P =)، ولی بین گروه های تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده نشد (149/0=P). در مورد آزمون TUG در شرایط تکلیف دوگانه مشخص شد که بین گروه های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت، تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر و گروه های تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری مشاهده شد (به ترتیب 035/0 P= و 033/0 P = و 000/0 P =). به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که تمرینات تعادلی تکلیف منفرد و دوگانه موجب بهبود عملکرد تعادلی در بین افراد سالمند شد، ولی افرادی که به روش تکلیف دوگانه تمرین کردند، در هر دو شرایط تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه عملکرد بهتری داشتند.
کلید واژگان: اولویت ثابت, اولویت متغیر, تعادل, تکلیف منفرد, تکلیف دوگانه, سالمندیThe aim of this study was to compare the effects of three types of balance training: single task, dual task under fixed priority instructional set (Fp) and dualtask under a variable priority instructional set (Vp) on the balance of the elderly. The participants were 36 elderly over 65 years old from Kerman province who were randomly divided into three groups (each 12 subjects) based on Burg pretest scores. The groups included single task, dual task under fixed priority and dual task under variable priority. Experimental groups received 45 minutes of training session, 3 sessions a week for 4 weeks. For data analysis, ANCOVA and Bonferroni post hoc test were used at (P≤0.05). The results showed that a significant difference between single task and dual task under fixed priority groups and also between single task and dual task under variable priority (P=0.008 and P=0.000 respectively). There was no significant difference between dual task under fixed priority and variable priority groups (P=0.149). In addition, the results in Tug test under dual task condition showed a significant difference between single task and dual task under fixed priority groups and also between single task and dual task under variable priority groups and also between dual task under fixed and variable priority groups (P=0.035, P=0.033, P=0.000 respectively). The results showed that single and dual task balance training improved balance performance in the elderly but those who had training under dual task outperformed under single and dual task conditions.Keywords: Aging, Balance, Dual Task, Fixed Priority, Single Task, Variable Priority -
فصلنامه سالمند، پیاپی 40 (بهار 1395)، صص 30 -43اهدافناتوانی در اختصاص توجه به تعادل در تکالیف هم زمان، باعث زمین خوردن سالمندان می شود؛ بنابراین، هدف تحقیق حاضر مقایسه اثرات دو شیوه تمرینی تکلیف دوگانه بر تعادل افراد سالمند بود.مواد و روش هاتحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی بوده است. شرکت کنندگان این تحقیق را 36 نفر از سالمندان 65 سال و بالاتر واجد شرایط شهر کرمان که شرایط انتخاب و ورود به تحقیق را داشتند، تشکیل می دادند. افراد منتخب براساس نمره پیش آزمون برگ به طور تصادفی به 3 گروه 12 نفری، تقسیم شدند. گروه های تمرینی شامل گروه تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت، گروه تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت متغیر و گروه کنترل بودند. گروه تجربی تمرینات را به مدت 4 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسه تمرینی 45 دقیقه بود. تمرینات شامل سه دسته فعالیت های ایستادنی، انتقالی و راه رفتن بود که براساس دو اصل دشواری تکلیف حرکتی و ایمنی فرد و تقسیم بندی تکلیف حرکتی جنتایل انجام شد. برای بررسی تعادل در سالمندان، آزمون زمان راه رفتن و نشستن در دو شرایط تکلیف منفرد و دوگانه و نیز آزمون تعادلی برگ مورداستفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی بونفرونی و نسخه 18 نرم افزار SPSS در سطح معنی داری 05/0≥P استفاده شد.یافته هانتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد در آزمون تعادلی عملکردی و آزمون زمان راه رفتن و نشستن در شرایط تکلیف منفرد، بین گروه کنترل و گروه تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر تفاوت معناداری وجود داشت (05/0≥P)، به طوری که دو گروه تمرینی تکلیف دوگانه، عملکرد بهتری را نسبت به گروه کنترل نشان دادند. بااین حال، بین دو گروه تمرینی تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و متغیر در آزمون در شرایط تکلیف منفرد تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0نتیجه گیریبا توجه به اینکه یافته ها نشان دهنده برتری تمرینات با تکلیف دوگانه به نسبت تمرینات منفرد و همچنین تمرینات تکلیف دوگانه با اولویت متغیر به نسبت تکلیف دوگانه با اولویت ثابت در شرایط تکلیف دوگانه است؛ بنابراین، به نظر می رسد علاوه بر نظریه ظرفیت محدود توجه که توجیه کننده افت عملکرد در نتیجه اجرای تکالیف هم زمان است، سازوکارهای دیگری نیز در این فرایند درگیر است که توانایی اختصاص و توجه در اجرای تکالیف به صورت هم زمان توجیه کننده این برتری و تفاوت است. ازاین رو می توان با طراحی تمرینات تعادلی مبتنی بر روش های تکلیف دوگانه، به ویژه تمریناتی مبتنی بر توانایی تغییر توجه، توانایی های شناختی و تقسیم مناسب توجه به این تکالیف را بهبود بخشید و با بهبود این توانایی ها خطر زمین خوردن را در این قشر از جامعه کاهش داد.کلید واژگان: سالمندی, تعادل, تکلیف دوگانه, اختصاص توجهObjectivesThe inability to allocate attention to balance when performing concurrent tasks may cause the older adults to fall. Therefore, thisstudy aimed to investigate the effect of 2 types of dual-task training on the balance of older adults.
Methods & Materials :This quasi-experimental study included 36 eligible older adults (aged > 65 years) living in Kerman City, Iran. The selected participants were randomly divided into 3 groups based on the Berg balance scale scores, and each group consisted of 12 older adults. Our training groups comprised dual-task group under fixed priority, dual-task group under variable priority balance training, and control group. The experimental groups received 45-minute individualized training session, 3 times a week for 1 month (4 weeks). The training comprised of 3 kinds of activities: standing, transferring, and walking. The training was administered based on 2 principles of difficulty of moving task and individuals safety as well as corresponding with the classification of Gentiles moving task. We used the Berg balance test and sitting and walking times test for 2 conditions of single and dual tasks to evaluate balance in older people. For data analysis, we performed analysis of covariance and Bonferroni post hoc test with SPSS version 18 (PResultsIt was found that there were significant differences (P≤0.05) between the control group and dual-task groups with fixed and variable priorities with regard to the balance performance test and the time of walking and sitting under single-task condition. In other words, 2 dual-task groups had better performance than the control group. However, no significant difference was seen between the 2 training groups of dual-task (P>0.05) with fixed and variable priorities in the test of the single-task condition. Moreover, the results of tests of sitting and walking time under dual-task condition showed significant differences between the control group and the dual-task groups with fixed or variable priorities and also between the 2 dual-task training groups with fixed and variable priorities (P≤0.05). Thus, this indicates that the training groups with dual tasks (fixed or variable priority) had better performance than the control group. In addition, the training dual-task group with variable priority had better performance than the same group with fixed priority.ConclusionThe superiority of training with dual-task over single one and the superiority of dual-task training with variable priority over the fixed one (under dual-task condition) may be due to the limited capacity of attention theory, which explains the reduction in performance when performing imultaneous tasks. This difference and dominance may also be explained by other mechanisms, such as the capability of attention and focus on doing tasks simultaneously, involved in this process. Therefore, by designing balance training based on dual-task methods, especially training based on the ability to turn the focus of cognitive capabilities and their suitable allocation, the attention to these tasks improves and consequently, the risk of falling decreases in the older adults.Keywords: Aging, Balance, Dual task, Allocated attention -
هدف تحقیق حاضر، تعیین تاثیر دو نوع برنامه تمرینی تکلیف دوگانه شناختی و حرکتی بر تعادل پویای زنان سالمند بود. به این منظور 27 نفر از سالمندان زن 60 تا 82 ساله عضو مرکز نگهداری روزانه سالمندان شهر بیرجند با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، سپس بر اساس نمرات پیش آزمون برخاستن و رفتن زماندار (TUG) ، همتا سازی شده و در دو گروه آزمایشی تمرین دوگانه حرکتی و تمرین دوگانه شناختی و یک گروه کنترل جای گرفتند. گروه های تجربی تمرینات را به مدت چهار هفته، هفته ای سه جلسه 45 دقیقه ای انجام دادند. گروه های تمرین تکلیف دوگانه شناختی و حرکتی، همزمان با اجرای تکلیف تعادلی، به ترتیب برخی تکالیف شناختی و حرکتی را انجام می دادند. گروه کنترل نیز طی مدت اجرای تحقیق به فعالیت عادی خود ادامه داد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب (3 گروه * 2 عامل زمان) با تکرار سنجش عامل آخر نشان داد هردو نوع شیوه تمرینی تکلیف دوگانه شناختی و حرکتی باعث بهبود معنی دار در تعادل پویای سالمندان شد (05/0>p) ، اما بین اثربخشی این دو روش تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0? p). از این رو می توان با طراحی تمرینات تعادلی مبتنی بر روش های تکلیف دوگانه، توانایی های شناختی و حرکتی و تقسیم مناسب توجه را بهبود بخشید و با بهبود این توانایی ها خطر زمین خوردن را در این قشر از جامعه کاهش داد.کلید واژگان: زنان سالمند, تعادل پویا, تکلیف دوگانه شناختی, تکلیف دوگانه حرکتیThe aim of this study was to investigate the effectiveness of motor and cognitive dual-task training on dynamic balance of elderly women. For this purpose, 27 old women (aged 60 -82 years) from the old people center of Birjand city were selected randomly and divided into 3 groupd based on their TUG scores. The groups comprised of cognitive dual-task training, motor dual-task training and control. Two experimental groups received their specific interventions for 4 weeks, 3 times a week and 45-min each session. The motor and cognitive dual-task groups performed some motor or cognitive tasks respectively, concurrent with the balance training. For data analysis, mixed ANOVA (3*2) with repeated measures were used. It was found that both motor and cognitive dual-task training methods had significant improvement in dynamic balance of elderly women (p0/05). Therefore, dual-task balance training, either motor or cognitive methods can improve the allocation of the attention into the concurrent tasks and consequently improve balance and decrease the rate of falling in old women.Keywords: Motor dual, task training, Cogitive dual, task training, dynamic balance, elderly women
-
فصلنامه سالمند، پیاپی 40 (بهار 1395)، صص 100 -109اهداف مطالعات نشان داده است که اجرای یک تکلیف دوگانه هم زمان با راه رفتن حتی در سالمندان سالم، موجب تغییرات زیادی در الگوی راه رفتن می شود. مطالعه پارامترهای فضایی-زمانی و تغییرات آنها در گام برداری ناشی از تکلیف دوگانه، بررسی تقارن در عملکرد پای راست و چپ و مطالعه تغییرپذیری در این پارامترها کمتر موردتوجه محققان قرار گرفته است. هدف این پژوهش بررسی تغییرات رخ داده در پارامترهای فضایی-زمانی گام برداری به علت هم زمانی آن با تکلیف دوگانه شناختی در سالمندان مبتلا به ضعف تعادلی بود.
مواد و روش ها داوطلبان شرکت در این پژوهش، شامل 30 سالمند مبتلا به ضعف تعادلی بودند که سن بالای 70 سال داشتند که از طریق آزمون های برگ و MMSE انتخاب شدند. افرادی که در آزمون برگ نمره پایین تر از 52 داشتند، در این مطالعه شرکت کردند و افرادی که در آزمون MMSE نمره پایین تر از 23 کسب کردند، از این مطالعه خارج شدند. پس از آشنایی با نحوه اندازه گیری و کسب رضایتنامه کتبی، شرکت کنندگان در دو وضعیت، راه رفتن طبیعی و راه رفتن با تکلیف دوگانه شناختی، یک مسیر 12 متری را طی کردند. پارامترهای فضایی-زمانی از طریق دوربین های ویکون ثبت شد. سپس با استفاده از نرم افزار پلی گن متغیرهای کادنس، سرعت راه رفتن، طول استپ، طول استراید، زمان استپ و استراید، زمان استنس و نوسان، زمان حمایت یک پا و حمایت دو پا، جداشدن پای مخالف، تماس پای مخالف با زمین و زمان جداشدن پنجه، برحسب درصدی از طول چرخه راه رفتن استخراج شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با روش اندازه گیری مکرر و با سطح معنی داری 05/0>P انجام شد.
یافته ها نتایج نشان داد از میان یارامترهای موردبررسی، متغیرهای کادنس و سرعت راه رفتن در راه رفتن با اجرای تکلیف دوگانه نسبت به راه رفتن عادی کاهش معنی داری یافت. باوجوداین زمان استپ، زمان استراید، زمان حمایت دوگانه، زمان حمایت یک پا، مدت زمان استقرار و نوسان در راه رفتن با تکلیف دوگانه نسبت به راه رفتن عادی کاهش معنی داری نشان داد (05/0>P). شاخص عدم تقارن در راه رفتن همراه تکلیف دوگانه نسبت به راه رفتن عادی در پارامترهای کادنس، زمان استراید و طول استراید، افزایش معنی داری داشت و در بقیه پارامترها اختلاف معنی دار نبود. نتایج نشان داد تغییرپذیری پارامترهای گام برداری از یک گام به گام بعدی در راه رفتن با اجرای تکلیف دوگانه نسبت به راه رفتن عادی تغییر معنی داری نشان نداد. به بیان دیگر در این مطالعه با ارائه تکلیف دوگانه، سالمندان مبتلا به ضعف تعادلی گام های همسانی داشتند. همچنین با وجود کاهش معنی دار در سرعت کلی گام برداری، زمان بندی بین دو مرحله استقرار و نوسان در راه رفتن با ارائه تکلیف هم زمان تغییر معنی داری را نسبت به راه رفتن عادی نشان نداد.
نتیجه گیری نتایج نشان داد در راه رفتن با اجرای تکلیف دوگانه نسبت به راه رفتن عادی، زمان اتکای دوگانه و زمان استقرار افزایش و نیز سرعت گام برداری کاهش می یابد که با توجه به پیشینه تحقیقات، این عوامل با افزایش بی ثباتی و درنتیجه افزایش خطر سقوط ارتباط دارد. بنابراین در سالمندان مبتلا به ضعف تعادلی، اجرای تکلیف دوگانه هم زمان با راه رفتن می تواند خطر سقوط را افزایش دهد. با توجه به افزایش عدم تقارن در راه رفتن با تکلیف دوگانه، به نظر می رسد هماهنگی و تقارن دوجانبه حساسیت زیادی به تکلیف شناختی هم زمان داشته باشد. این عدم تقارن در عملکرد بین پاها به عنوان خطر سقوط شناخته شده است. ازاین رو، با توجه به نتایج بیان شده می توان نتیجه گرفت که راه رفتن در سالمندان مبتلا به ضعف تعادلی به عملکرد شناختی بیشتری نیاز دارد و انجام تکلیف هم زمان شناختی، موجب تداخل در منابع توجهی و در نتیجه تغییر در الگوی راه فتن می شود. بنابراین پیشنهاد می شود که سالمندان مبتلا به ضعف تعادلی که با خطر سقوط بیشتری مواجه هستند، از توجه به تکالیف هم زمان شناختی در حین راه رفتن خودداری و فقط بر راه رفتن تمرکز کنند.کلید واژگان: گام برداری, ضعف تعادلی, فضایی, زمانیObjectives Studies have shown that doing dual tasks during walking could radically change the pattern of walking even in healthy older people. The study of spatial-temporal parameters and their changes in walking with dual tasks, symmetry in right and left legs functions as well as changes in these parameters have received scant attention from researchers. Therefore, the purpose of this study was to evaluate the changes in spatialtemporal parameters of walking due to their simultaneous execution with cognitive dual-task in older people with impaired balance.
Methods & Materials Thirty older adults with weak balance voluntarily participated in this study. The study subjects were selected through Berg and Mini-Mental State Examination (MMSE) tests. The subjects who got scores lower than 52 in the Berg test were allowed to participate in the study. On the other hand, those who got scores lower than 23 in the MMSE test were excluded from the study. After subjects familiarity with the measurements and taking their informed consents, they walked 12 meters under 2 conditions; normal walking and walking with a cognitive dual-task. Spatial-temporal kinematic parameters were recorded by Vicon cameras. Then, by using the Polygon software, the variables of cadence, walking speed, step length, stride
length, duration of step and stride, duration of stance and swing, time of single leg support and double leg support, separation of other leg, touching of other leg to the ground, and time of separation of fingers were calculated in terms of percentages of walking cycle. The obtained data were analyzed using repeated measures ANOVA at a significant level of PResults The results showed that among the examined parameters, the variables of cadence and walking speed during walking with dual-task were reduced significantly compared to normal walking. The duration of the step, stride, time of double support, time of single leg support, the time of standing and swing in walking along with dual-task compared to normal walking showed a significant reduction (PConclusion The results showed that the duration of double reliance and stance increase when walking with dual task than when normal walking. Therefore, in the elderly with poor balance, doing dual-task with walking could increase the risk of fall. With regard to increase in asymmetry in walking with dual-task, it seems that mutual harmony and symmetry is very sensitive to concurrent cognitive task. This asymmetry in the function of legs is considered a risk factor in falling. Thus, based on the results, walking of the elderly with poor balance needs better cognitive performance. Doing concurrent cognitive tasks could intervene with attention sources and consequently change the walking pattern. Therefore, we recommend that the older people with weak balance and prone to falling should refrain from cognitive dual-task during walking and focus on walking itself.Keywords: Gait, Impaired balance, Spatial, temporal -
The purpose of the present study was to survey the dual task effect on balance and EMG pattern of the muscles. 40 non-athlete students were chosen and were randomly put in 4 equal groups, ten in each one, including motor- stability dual task, cognitive-stability dual task, stability discrete task and control groups.Before the exercise, the groups were classified based on stability index; the first group did stability exercise and ping-pong bat hits simultaneously, the second group did stability exercise and stroop effect, but the third group only did the stability exercise. After doing the exercises, the data were collected in the post-test to consider the amount of changes in balance and EMG (RMSE) in four chosen muscles. The analysis showed that both dual tasks had a significant difference on stability. Motor- stability dual task was better than the cognitive-stability dual task, though. None of the groups had anysignificant effect on EMG after the exercise period. Motor task also caused much more interference on stability and EMG than cognitive one. EMG pattern also showed no significant difference between four selected muscles in a way that there was slightly increase in tibialis anterior and peroneus longus muscles and a slight decrease in gluteusmedius and rectous femoris muscles. Findings showed that the flexibility of attention capacity is related to demands of the task. It can be concluded that effect of practicing a suitable dual task can be effective with decreasing the task demands or autonomy and it makes no difference in related EMG pattern.
-
اجرای تکلیف دوگانه باعث کاهش تعادل و اختلال در گام برداری فرد می شود. اما اثر این نوع تکلیف بر فعالیت الکتریکی عضلات افراد مبتلا به فلج مغزی ناشناخته است. از این رو هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی و تنه بیماران مبتلا به فلج مغزی و افراد سالم هنگام راه رفتن عادی و راه رفتن با تکلیف دوگانه شناختی بود. به این منظور با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی USB2+ EMG و الکترودهای سطحی دوقطبی، شدت فعالیت عضلات راست کننده ستون مهره ای کمری (ES)، راست رانی (RF) و دوسر رانی (BF) 10 بیمار مبتلا به فلج مغزی و 10 نفر آزمودنی سالم همگن هنگام راه رفتن با و بدون تکلیف دوگانه شناختی ثبت شد. داده های به دست آمده با نرم افزار 22SPSS و روش های آماری ANOVA ویژه داده های تکراری در سطح معناداری 05/0 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد هنگام راه رفتن با وظیفه شناختی دوگانه، شدت فعالیت عضلات L3، BF و RF سمت چپ و عضله L3 و BF سمت راست بیماران فلج مغزی به طور معناداری بیشتر از افراد سالم بود. الگوی تغییر شدت فعالیت الکتریکی همسان سازی شده عضلات L3، BF و RF در هنگام راه رفتن عادی و راه رفتن با تکلیف دوگانه شناختی در دو گروه سالم و CP متفاوت بود و بین سه عامل گروه، عضله و وظیفه حرکتی تاثیر متقابل معناداری مشاهده شد. بر اساس نتایج، وظیفه دوگانه شناختی فعالیت عضلات L3 و BF افراد فلج مغزی را بیشتر از افراد سالم افزایش می دهد که این افزایش می تواند به تلاش فرد برای حفظ وضعیت بدن و تعادل پویا در آن ها نسبت داده شود. بنابراین توجه به تکلیف دوگانه در ارزیابی و طراحی برنامه های تمرینی ویژه افراد فلج مغزی توصیه می شود.کلید واژگان: فلج مغزی, تکلیف دوگانه شناختی, راه رفتن, فعالیت الکترومیوگرافیPerforming dual task may impair balance and gait in cerebral palsy (CP). But the effect of dual task on the electromyographic activity of CP patients has not been well studied yet. The aim of this study was to investigate the electromyography (EMG) activity of the lower limbs and erector spinae muscles in CP patients and healthy controls during walking with and without a cognitive dual task. To do so, the EMG activity of biceps femoris (BF), rectus femoris (RF) and erector spinae at L3 level (L3) muscles of 10 CP patients and 10 healthy controls were recorded using an EMG USB2+ system and bipolar electrodes during walking with and without the cognitive task. Data were statistically analyzed using SPSS 22 and ANOVA for repeated measures with a significance level of 0.05. Results showed that during walking with the cognitive dual task, the EMG activity of the left L3, BF and RF muscles and right L3 and BF muscles was significantly higher than that of the normal subjects. The pattern of normalized EMG activity of L3, BF and RF muscles of CP patients and healthy control subjects differed during gait with and without the cognitive dual task, and there was a significant interaction between the group, muscle and task factors. Based on our results, cognitive dual task increases EMG activity of CP patients more than healthy subjects. This increase can be attributed to the effort of CP patients to [1]maintain posture and dynamic balance. Thus, it is recommended to pay attention to the cognitive dual task when evaluating and designing exercise programs for CP people with cerebral palsy.Keywords: cerebral palsy, cognitive dual task, Gait, Electromyography
-
BackgroundAging process can deteriorate the ability to maintain balance, specifically under dual-task conditions. Thus far, different methods of exercises therapy have been applied to improve balance performance of older adults. The present study was designed to compare the effects of two protocols of balance training on the quality of life (QoL) and balance performance in older adults with mild balance impairments.MethodsTwenty-four older adults over 60 years old were allocated randomly into single-task (n=12) and dual-task (n=12) exercise groups. Single-task group received routine balance exercises, over a four-week period and dual-task group was treated by the same exercise program plus a cognitive task. QoL and balance status were assessed by the Short-Form Health Survey (SF-36) and Fullerton Advanced Balance scale (FAB) questionnaires, before and after the interventions.ResultsAfter four weeks of training, balance performance and some factors of QoL improved significantly in both groups (pConclusionBalance exercises, under both single- and dual-task conditions can improve the balance level and some aspects of QoL in older adults with mild balance impairments, with no priority of one group over another.Keywords: Older Adults, Falling, Balance Training, Quality Of Life, Dual-Task
-
BackgroundThe purpose of this research is to investigate the effectiveness of different training methods of dual task on balance and cognitive function in the elderly.MethodThe participants in this study were 36 elderly individuals aged 65 years and older, who met the research's entry criteria. The selected individuals were divided into three groups of 12 people each based on the pre-test Berg balance scores. The research groups included dual task balance training with fixed and variable priority and a control group. The Berg balance test was used to assess functional balance in the elderly, and the Serial reaction time test was used to assess cognitive function. Data analysis was conducted using covariance analysis and the Bonferroni post hoc test.ResultThe results of the data analysis showed that in the balance test, there was no significant difference between the control group and the dual task group with fixed and variable priority (P≥0.05). In addition, the serial reaction time test results showed that the dual task groups performed significantly better than the control group (P≤0.05), And the variable priority dual-task group had a significantly lower reaction time than the fixed priority dual-task training group (P≤0.05).conclusionThe results of this research demonstrated that dual task training, particularly with variable priority, resulted in faster information processing in the elderly. Therefore, it appears that, in addition to the theory of limited attention capacity, other mechanisms such as the allocated attention ability can effectively impact balance and cognitive performanceKeywords: Elderly, Fixed Priority, Variable Priority, Attention, Information Processing
-
مقدمه و اهدافنقص در توانایی حفظ تعادل حین اجرای همزمان تکلیف شناختی با افزایش خطر افتادن در افراد مسن ارتباط دارد. بنابراین مداخلاتی که با هدف بهبود توانایی حفظ تعادل به صورت تکلیف دوگانه طراحی می شوند؛ به دلیل کاهش بالقوه خطر افتادن و افت عملکرد، یک نیاز ضروری در زمینه مراقبت های بهداشتی محسوب می گردند. لذا هدف از این پژوهش بررسی تاثیر انجام تکلیف شناختی بر شاخص تعادل افراد بالغ سالم در گروه های سنی جوان و مسن و گروه های جنسی زن و مرد بود.مواد و روش ها60 فرد بالغ در 4 گروه 15 نفره با میانگین سنی مردان جوان 9/1±1/22، مردان مسن 1/4±3/68، زنان جوان 8/1±6/22، زنان مسن6/2±9/66 سال در این مطالعه نیمه تجربی شرکت کردند. همه افراد در چهار وضعیت مورد آزمون قرار گرفتند: تکلیف یگانه با چشم باز (O1)، تکلیف یگانه با چشم بسته (C1)، تکلیف دوگانه با چشم باز (O2) و تکلیف دوگانه با چشم بسته (C2). تکلیف پوسچرال در این مطالعه شامل ایستادن روی صفحه دستگاه بالانس بیودکس با سطح بی ثباتی 8 و تکلیف شناختی نیز شامل شمارش معکوس اعداد با فاصله سه تایی بود.یافته هاتعادل، تکلیف دوگانه، نیاز توجهی، جنسیت، سنمیانگین شاخص تعادل در گروه سنی مسن در مقایسه با مقادیر متناظر در گروه سنی جوان در تمام وضعیت های آزمون به طور معنی داری بیشتر بود. (000/0= C2P، 000 /0= O2 P، 30/0= C1P، 000/0= O1 P). در گروه زنان جوان میانگین شاخص تعادل کلی) (OL، قدامی-خلفی (AP)، طرفی (ML) به طور معنی داری بزرگتر از مقادیر متناظر در وضعیت C2 بود(17/0= ML P، 3/0= AP P، 14/0= OL P). در گروه زنان مسن میانگین شاخص تعادل داخلی خارجی درتکلیف دوگانه با چشم بسته (C2ML) به طور مشخصی بزرگتر از میانگین شاخص تعادل داخلی خارجی تکلیف دوگانه با چشم باز (O2ML) بودبحث و نتیجه گیرینوسان پوسچرال افراد بالغ مسن در هر دو وضعیت تکلیف یگانه و دوگانه بیشتر از جوانان می باشد. بین نوسان پوسچرال زنان و مردان در وضعیت های تکلیف یگانه و دوگانه تفاوتی وجود نداردکلید واژگان: تعادل, تکلیف دوگانه, نیاز توجهی, جنسیت, سنBackground And AimFalls are the leading cause of accidental death among older adults. Recent studies have demonstrated that an impaired ability to maintain balance while simultaneously performing cognitive tasks is associated with increased rates of adverse outcomes, such as falls in elderly people. Because interventions designed to improve dual-task balance performance have the potential to reduce falling rate and functional decline, they are a critical health care need.Material and Methods60 healthy adults in four equal groups (mean age in: young men=22.1±1.9, old men =68.3±4.1, young women =22.6±1.8, old women =66.9±2.6) participated in this study. All subjects experienced four test conditions including: single- task with eyes open (O1), single- task with eyes closed (C1), dual-task with eyes open (O2) and dual-task with eyes closed (C2). Postural task in this study included standing on 8 instability level of biodex balance SD machine plate and cognitive task was backward counting by three.Resultsbalance index mean in older group was significantly higher in comparison with young group in all test conditions (O1 P=.000, C1 P=.003, O2 P=.000, C2 P=.000). There are not any significant differences between gender groups balance index mean, in test conditions. In Young women group O2 overall (OL), antroposterior (AP) and mediolateral (ML) balance indexes means were significantly higher than corresponding amounts in C2 (OL P=.014, AP P=.030, ML P=.017). In old women group C2 ML balance index mean was significantly higher than O2 ML balance index mean (P=.034). There are not significant differences between single- and dual-task conditions in other within group comparisons.ConclusionIn young men, young women and old women balance index means are different between single and dual eyes closed condition. Older adults balance index in single- and dual-task conditions is higher than young adults balance index. There is not any difference between men and women balance index in single and dual-task conditions.Keywords: falling, dual task, attention demand, gender difference, age difference
-
هدف از انجام این پژوهش مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات عصبی عضلانی با و بدون تکالیف دوگانه شناختی بر حس عمقی و تعادل ورزشکاران مبتلا به نقص لیگامان صلیبی قدامی بود. در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 39 فوتبالیست به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه 13 نفره (گروه کنترل، گروه تمرینات عصبی عضلانی و گروه تمرینات عصبی عضلانی با تکالیف دوگانه) تقسیم شدند. دو گروه تمرینی، تمرینات را به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. برای اندازه گیری حس عمقی به روش فوتوگرامتریک و برای سنجش تعادل از آزمون Y استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر حاکی از عدم تفاوت معناداری در حس عمقی مفصل زانو در زنجیره حرکتی باز (036/0>p) و بسته (003/0>p) بعد از ارائه مداخله بین سه گروه بود، اما عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران بر اساس آزمون تعادلی Y در جهت قدامی (جلویی) و خلفی خارجی بعد از ارائه مداخله بین سه گروه معنادار بود (p≤0.05). ارائه تمرینات عصبی عضلانی به همراه تکایف دوگانه احتمالا می تواند به عنوان یک رویکرد مفید جهت بهبود عملکرد اندام تحتانی بر اساس آزمون تعادلی Y در ورزشکاران مبتلا به نقص لیگامان صلیبی قدامی در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: فوتبال, نقص لیگامان صلیبی قدامی, تمرینات عصبی عضلانی, تکالیف دوگانهThe aim of this research was effect of eight weeks of neuromuscular training (NMT) with and without cognitive-dual tasks (DTs) on proprioception and balance of athletes with ACL deficiency (ACL-D). 39 soccer players with ACL-D were selected purposefully and randomly divided into three groups of 13 (control group, neuromuscular training group and neuromuscular training with dual tasks group). Two training groups performed the exercises for eight weeks and three sessions per week. cognitive-motor dual tasks were performed in one of the groups along with neuromuscular exercises in the form of counting down numbers, memorizing numbers, calculating unexpected equations, specialized football skill movements. The results of the current study indicated that there was no significant difference in knee joint proprioception in the open and closed kinetic chain after applying the intervention between the three groups, but there was a significant difference in lower extremity performance of the athletes based on the Y balance test in the anterior and posterior-lateral direction between the three groups (p<0.05). It seems that providing neuromuscular exercises along with cognitive-dual tasks can probably be considered as a useful approach to improve lower extremity performance based on the Y balance test in athletes with anterior cruciate ligament deficiency.
Keywords: Soccer, Anterior Cruciate Ligament Deficiency, Neuromuscular Training, Dual Tasks
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
* ممکن است برخی از فیلترهای زیر دربردارنده هیچ نتیجهای نباشند.
-
معتبرحذف فیلتر