به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۶۴۷۷ عنوان مطلب
|
  • Hossein Azarnik, F.A.C.C., Hadi Rezvantalab, Hooman Bakhshandeh, Anooshirvan Vakili, Mohsen Maadani
    Objectives This study evaluated the incidence and predictors of CK-MB and troponin elevation after successful coronary intervention. Background CK-MB and troponin elevation after coronary intervention correlate with late cardiac events and survival.1,2,19,24 We investigated the incidence and predictors of CK-MB and troponin elevation in patients who underwent percutaneous coronary intervention in Rajaie Cardiovascular, Medical and Research Center. Methods CK-MB and troponin elevation was detectable in 203 (70%) patients. Predictors of cardiac enzyme elevation were hyperlipidemia, functional class, and smoking. There were no in-hospital adverse events in the CK-MB and troponin elevation group. Conclusions Cardiac enzyme elevation after coronary intervention was detected in 70% of all our patients and was more common in diffuse atherosclerosis hyperlipidemia, smoking, and high functional class. Enzyme elevation was observed even in the absence of discernible procedural complications, and early discharge of patients with CK-MB and troponin elevation is safe. Midterm survival of patients with CK-MB and or troponin elevation was similar to those with normal enzymes (Iranian Heart Journal 2011; 12 (1):27 -34).
  • Reza Norouzadeh, Mohammad Reza Heidari, Faramarz Fallahi
    Introduction
    Due to the early identification of high-risk patients in the triage process by nurses, it is essential to understand the relationship between early symptoms and acute coronarysyndrome. This study aimed to determine the relationship between the reported symptoms of acute coronary syndrome and ST elevation or the absence thereof.
    Methods
    This cross-sectional study randomly recruited 446 patients with a primary diagnosis of acute coronary syndrome who were admitted to the cardiac intensive care units of 8 hospitals in Tehran. Data collection instrument was a checklist of the presenting symptoms of acute myocardial infarction. The chi-squared test was used to determine the association between the symptoms of acute coronary syndrome based on ST elevation or non-ST elevation and logistic regression was performed to determine the odd ratios of early symptoms based on ST elevation or non-ST elevation using SPSS (version 16).
    Findings
    Mean age was 67.13 ± 8.79 years, 256 patients (58.4%) were male, 238 patients (41.29%) had acute coronary syndrome with ST-segment elevation, and 208 patients (58.71%) had acute coronary syndrome without ST-segment elevation. Chest symptoms were more reported in acute coronary syndrome with ST elevation, and diaphoresis was more in acute coronary syndrome without ST-segment elevation. Among the atypical symptoms, the frequencies of nausea /vomiting and palpitation were higher in acute coronary syndrome without ST elevation. The odd ratios of chest symptoms, diaphoresis, and nausea / vomiting were higher in acute coronary syndrome with ST elevation, and palpitation was more frequent in patients without ST elevation.
    Conclusions
    Emergency nurses should know that the reported symptoms in acute coronary syndrome patients differ based on ST elevation or non-ST elevation.
    Keywords: symptoms, acute coronary syndrome, ST elevation, triage
  • مسلم رستم پور*، محمد جعفری، علی طویلی، حسین آذرنیوند، سید وحید اسلامی
    یکی از خصوصیات اساسی اکوسیستم های کوهستانی، تغییرات شدید پوشش گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی است و این موجب بهبود تنوع گونه ای می شود. این تحقیق به منظور بررسی الگوهای غنا و تنوع گونه ای گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی در محیط های کوهستانی منطقه حفاظت شده شاسکوه، استان خراسان جنوبی انجام شد. نمونه برداری از پوشش گیاهی در طول پنج زون ارتفاعی (1200-1000، 1500-1200، 2000-1500، 2500-2000 و 2850-2500 متر از سطح دریا) انجام شد. مدل های توزیع فراوانی و شاخص های عددی تنوع ، غنا، غالبیت و یکنواختی گونه ای برای هر کدام از زون های ارتفاعی بررسی شد. همچنین به منظور رسته بندی گونه های گیاهی در طول گرادیان ارتفاعی، از آزمون تحلیل تطبیقی قوس گیر (DCA) استفاده شد. نتایج نشان که در منطقه مورد مطالعه، اثر گرادیان ارتفاعی بر تنوع و غنای گونه ای گیاهی معنی دار است (01/0p≤). بیشترین غنای گونه ای در محدوده ارتفاعی 1500-1200 متر از سطح دریا (27 گونه) و کمترین غنای گونه ای در محدوده ارتفاعی2500-2000 (10 گونه) و 2850-2500 متر از سطح دریا (6 گونه) مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که تنوع گونه ای در ارتفاعات پایین (1200-1000 متر) کم و با افزایش ارتفاع در زون های سوم و چهارم به حداکثر خود می رسد و مجددا در ارتفاعات بالا (بالای 2500 متر) کاهش پیدا می کند.
    کلید واژگان: ارتفاع, ترکیب گونه ای, تنوع زیستی, محیط های کوهستان
    Dr Moslem Rostampoor *
    A fundamental characteristic of mountain ecosystems is the drastic change in vegetation along elevation gradient that promote the diversification of plant species. The aim of this study is investigation of plant species richness and diversity patterns along elevation gradient in mountainous environments of Shaskouh Protected Area, South Khorasan Province. Vegetation sampling was conducted in five elevation zones (1200-1000, 1500-1200, 2000-1500, 2500-2000 and 2850-2500 meters above sea level). Abundance distribution models, numerical indices of species diversity, richness, dominance and evenness were determined for each zone. Also, to ordination the species composition along the elevation gradient, Detrended Correspondence Analysis (DCA) was used. The results showed that in mountain environments, elevation gradient has significant effect (p≤0.01) on plant species diversity and richness. Maximum species richness (27 taxa) were observed at low elevation (1500-1200 meters above sea level) and minimum species richness (10 and 7 taxa) were found in the moderate classes of elevation (2000-2500 meters above sea level) and the high classes of elevation (2500-2850 meters above sea level). As well as, the results showed that species diversity was low at low elevations, then with increasing elevation reaches its maximum at middle elevation, then decreases at high elevations (above 2500 meters above sea level).
    Keywords: Species Diversity, Species Richness, Species Composition, Elevation Gradient, Mountain Environments
  • اردوان قربانی*، اردشیر پورنعمتی، نازیلا بی باک
    هدف این تحقیق ارزیابی سلامت مراتع شمالی سبلان در سه طبقه ارتفاعی (کمتر از 1500، 1500 تا 2100 و 2100 تا 2700 متر) که نماینده مراتع روستایی، روستایی-عشایری و عشایری می باشند، با استفاده از روش آنالیز عملکرد چشم انداز (LFA) در استان اردبیل بود. برای نمونه برداری 3 ترانسکت 50 متری در هر طبقه ارتفاعی با توجه به یکنواختی عرصه و پراکندگی لکه ها مستقر شد. با استفاده از روش LFA سه ویژگی پایداری، نفوذپذیری و چرخه عناصر غذایی با استفاده از 11 شاخص سطح خاک تعیین شد. تجزیه وتحلیل آماری داده ها با استفاده از روش LFA در محیط نرم افزار Excel با استفاده از دستورالعمل تانگوی و هیندلی انجام شد. شاخص پایداری خاک در طبقه ارتفاعی سوم برای فرم های رویشی بیشتر از طبقه ارتفاعی اول و دوم بود و اختلاف معنی دار داشته (05/0<P)، ولی بین فرم های رویشی طبقه ارتفاعی اول و دوم اختلاف معنی داری مشاهده نشد. مقایسه شاخص های نفوذپذیری و چرخه عناصر غذایی هر سه طبقه ارتفاعی در فرم های رویشی اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0>P). شاخص پایداری در طبقه ارتفاعی سوم (35/72) و دوم (75/48)، شاخص نفوذپذیری در طبقه ارتفاعی سوم (31/73) و اول (99/15) و شاخص چرخه عناصر غذایی در طبقه ارتفاعی سوم (75/78) و اول (12/10) به ترتیب دارای بیشترین و کمترین مقدار بودند. در کل وضعیت طبقه ارتفاعی سوم از نظر سلامت مرتع بهتر از دو طبقه دیگر بود. به طوری که با بررسی ویژگی های عملکردی لکه های اکولوژیک مرتع می توان معرف های گیاهی موثر در سلامت مراتع را شناسایی کرد و اقدامات مدیریتی مناسبی را برای حفظ آن انجام داد.
    کلید واژگان: استان اردبیل, تحلیل عملکرد چشم انداز, (LFA), لکه های اکولوژیک, مدیریت چرا
    Ardavan Ghorbani *, Ardashir Pournemati, Nazila Bibak
    The aim of this study was to assess the rangeland health of North Sabalan in three-elevation classes (less than 1500, 1500 to 2100, and 2100 to 2700 meters), which were the representative of rural, rural-nomad, and nomad rangelands, using the landscape function analysis (LFA) in Ardabil province. For sampling, three 50-meter transects were established in each elevation class according to the uniformity of the habitat and distribution of patches. Using the LFA framework, three characteristics including stability, infiltration and nutrient cycling of soil surface were determined using 11 indicators. Statistical analysis of data was conducted using the LFA method and instructions of Tongway and Hindley in Excel software. The soil stability index for vegetation life forms in the elevation class of 2100 to 2700 m was more than that of the other two elevation classes, with significant difference (P>0.05); however, there was no significant difference between the first and the second class .Comparison of the infiltration and nutrient cycling indices for vegetation life forms in the elevation class of 2100 to 2700 m was also more than those of the other two elevation classes with significant differences (P<0.05). The stability index in the third elevation class (72.35) and in the second class (48.75), the infiltration index in the third elevation class (73.31) and in the first elevation class (15.99), and the nutrient cycling index in the third elevation class (78.75) and in the first elevation class (10.12) had the highest and least values, respectively. Overall, the health condition of the third elevation class was better than the other two classes. By examining the functional characteristics of ecological patches, we can identify the vegetation indicators affecting rangeland health, and then conduct proper management to protect that ecosystem.
    Keywords: Ardabil province, Ecological patches, Grazing management, Landscape Function Analysis (LFA)
  • وحید دامن پاک، محمد صادق قاسمی، نادر نصیری، عسگر دوستدار
    زمینه و هدف
    برآمدگی سطح خلفی قرنیه کلید تشخیص زودهنگام اتساع (اکتازی Ectasia) قرنیه پس از جراحی انکساری قرنیه می باشد، بنابراین ضرورت استفاده از روشی دقیق جهت اندازه گیری برآمدگی سطح خلفی قرنیه مهم می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه با استفاده از پنتاکم (Pentacam) با وضوح بالا در بیمارانی که تحت جراحی انکساری فتورفرکتو کراتکتومی (photorefractive keratectomy) قرار گرفته اند، می باشد.
    روش کار
    در این مطالعه کارآزمایی بالینی و آینده نگر، پنتاکم جهت ارزیابی تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و سه ماه پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی، در 32 چشم 16 بیمار مورد استفاده قرار گرفت. برآمدگی سطح خلفی قرنیه به صورت حداکثربرآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی و جابجایی سطح خلفی قرنیه به صورت حداکثر اختلاف برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی در منطقه چهار میلی متری مرکزی قرنیه تعریف شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نگارش 17 مورد آنالیز قرار گرفت و جهت تحلیل آماری داده ها از آزمون paired T test استفاده گردید.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران 11/7±17/25 سال و میانگین اکی والان اسفر (Equivalent sphere) آن ها 14/1 ± 75/3- دیوپتر بود. پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی، میانگین جابه جایی سطح خلفی قرنیه 53/3 ± 84/0- میکرومتر بود و میانگین برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی به ترتیب برابر با 12/4 ± 38/5 و05/5 ± 31/4 میکرومتر بود (108/0= p).
    نتیجه گیری
    هیچ گونه تغییر معنی داری در مقادیر برآمدگی سطح خلفی قرنیه قبل و پس از جراحی فتورفرکتیوکراتکتومی و همچنین وجود اکتازی قرنیه پس از جراحی با استفاده از پنتاکم وجود نداشت که برخلاف نتایج به دست آمده با استفاده از دستگاه ارب اسکن (Orbscan) در مطالعات مشابه می باشد. مطالعه ما پیشنهاد می کند که پنتاکم می تواند مقادیر دقیق تری از تغییرات برآمدگی سطح خلفی قرنیه پس از جراحی انکساری قرنیه نسبت به ارب اسکن ارائه کند، که برای تایید این مساله مطالعات بیشتری، بایستی انجام گیرد.
    کلید واژگان: برآمدگی قرنیه, فتورفرکتیوکراتکتومی, پنتاکم
    Vahid Damanpak, Mohammad Sadegh Ghasemi, Nader Nasiri, Asgar Doostdar
    Background
    Posterior corneal elevation changes are keys to early diagnosis of corneal ectasia after keratorefractive surgery, so it is important to use an accurate method for measuring posterior corneal elevation. The purpose of this study is investigating posterior corneal elevation changes with Pentacam(HR) on patients underwent photorefractive keratectomy.
    Methods
    In this clinical trial and prospective study, Pentacam was used to evaluate changes in posterior corneal elevation before and after photorefractive keratectomy in 32 eyes of 16 patients. Posterior corneal elevation defined by maximum elevation before and after surgery and posterior corneal displacement defined by maximum difference in posterior elevation before and after surgery in the central 4mm zone. SPSS for windows) version 17) was used for data analysis and Paired T test was used for statistical analysis.
    Results
    The mean age of patients was 25.17±7.11 years and the mean of equivalent sphere was -3.75±1.14 diopters. After photorefractive keratectomy, mean posterior corneal displacement was -0.84±3.53 micrometers and mean posterior corneal elevation before and after surgery was 5.38±4.12 and 4.31±5.05 micrometers respectively (p=0.108).
    Conclusion
    There was no statistically significant difference in posterior corneal elevation values between before and after photorefractive keratectomy and no case of corneal ectasia with Pentacam, that was contrary to results obtained with Orbscan in previous studies. Our study suggests that Pentacam can show more accurate values of posterior corneal elevation in comparison to Orbscan. More studies must be performed to verify our conclusion.
    Keywords: Corneal elevation, Photorefractive keratectomy, Pentacam
  • امید رضا کفایت مطلق*، محمود خسروی، سید ابوالفضل مسعودیان

    سپیدایی رویه فراسنجی کلیدی است که تابعی از نوع سطح زمین است. در این پژوهش برای واکاوی پیوند سپیدایی با مولفه های ارتفاعی در ایران از داده های ترکیبی (تررا/ آکوا) سنجنده مودیس در بازه زمانی 1/1/1379 تا 29/12/1397 (6940 روز) به صورت روزانه و در تفکیک مکانی 500 متر بهره گرفته شد. همچنین داده های مدل رقومی ارتفاع ایران در تفکیک مکانی 500 متر و با سیستم تصویر سینوسی هماهنگ با تفکیک و سیستم تصویر داده های سپیدایی از تارنمای سازمان فضایی ناسا برداشت شد. در داده های مدل رقومی ارتفاع به کار رفته افزون بر ارتفاع نقاط، اطلاعات شیب و وجه شیب برای هر یاخته نیز در دسترس است. پیش از به کارگیری داده ها برخی پیش پردازش ها بر روی داده های رقومی انجام گرفت. بر مبنای نزدیک به 60 ملیارد یاخته، پیوند سپیدایی و ارتفاع از تراز دریا، یک الگوی قطعه به قطعه خطی را نشان داد. یعنی در ارتفاعات پایین رفتار سپیدایی یکنواخت، سپس کاهشی و از ارتفاع 1300 متری با افزایش ارتفاع، به سبب افزایش پوشش برفی سپیدایی افزایش می یابد. پیوند سپیدایی و وجه شیب نیز نشان داد که دامنه های جنوبی ایران، به سبب آفتاب گیری بیشتر، حدود 3 درصد سپیدایی بیشتری از دامنه های شمالی دارند. پیوند میان سپیدایی و شیب، خطی مستقیم است. به طوری که تا شیب 30 درجه سپیدایی کاهش می یابد اما در شیب های بالای 30 درجه سپیدایی افزایش خواهد داشت.

    کلید واژگان: سپیدایی, ارتفاع, شیب, وجه شیب, مودیس, ایران
    Omid Reza Kefayat Motlagh *, Mahmood Khosravi, Seyed Abolfazl Masoodian

    Surface albedo is a climatic parameter that is a function of surface type. In this study, to investigate the relationship between albedo and Elevation components in Iran from the combined data (Terra / Aqua) of Modis sensor in the period 3/20/2000 to 3/20/2019 (6940 days) on a daily basis and in a spatial resolution of 500 Meters were utilized. Also, Iran's Digital Elevation Model (DEM) data in spatial resolution of 500 meters and with a sinusoidal projection system coordinated with the spatial resolution and projection system of albedo data were downloaded from the NASA website. In the DEM data used, In data used, in addition to the elevation of the points, the slope and aspect information for each pixel is also in decis. Prior to data usage, some preprocessing was performed on digital data. Based on nearly 60 billion pixels, the albedo and DEM showed a linear fragmentary pattern. The results showed that the amount of albedo has 5 different patterns with increasing elevation. The first pattern shows the whiteness behavior at elevation below sea level. In these zones, albedo increases sharply with increasing elevation due to rising land surface temperature(LST). So that the albedo goes from 4% to about 16%. The second pattern shows the uniform behavior of the albedo at an elevation of 0-800 m. The third pattern of albedo decreasing behavior with elevation is revealed in the 1300-800 m belt. One of the reasons for the decrease in albedo in these elevation belts can be the expansion of cities and consequently the decrease in albedo due to the smooth surface of the asphalt of the streets and the paving of the streets. In the fourth pattern, a direct connection of albedo with elevation is observed in the belt of 3500-1300 meters. One of the main reasons for the increase in albedo in this elevation belt is the increase in snow cover in this elevation belt. The fifth pattern also shows a direct link between albedo and elevation above 3500 meters and is a continuation of the fourth pattern, with the difference that this pattern loses some of its order and shows a scattered pattern. The correlation of albedo and slope also showed that due to more sun exposure, the southern aspect of Iran has about 3% more albedo than the northern aspect. The correlation between the albedo and the slope is a straight line. As the albedo decreases to a slope of 30 °, the albedo will increase on slopes above 30 °.

    Keywords: Albedo, Elevation, Slope, aspect, MODIS, Iran
  • سیده زهره میردیلمی، غلامعلی حشمتی
    بررسی اصولی و علمی پراکنش رستنی های جنگلی بر روی نیم رخ های سلسله جبال البرز می تواند به معرفی رویشگاه های طبیعی بر حسب تغییرات ارتفاع از سطح دریا منجر شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی الگوی پراکنش گیاهان در امتداد گرادیان ارتفاعی واقع شده در دامنه شمالی رشته کوه های البرز در منطقه توسکاستان- چهارباغ واقع در استان گلستان است. در این پژوهش حضور گونه های گیاهی بر روی 24 ترانسکت 100 متری عمود و در دو طرف جاده و نقاط نمونه برداری (12 نقطه)، در 740 متر ارتفاع از سطح دریا و با تغییرات 200 متری ارتفاع از سطح دریا، - امتداد گرادیان بین 2340 براساس تشابه و نداشتن PC-ORD توسط نرم افزار 5 TWINSPAN ثبت شد. با استفاده از آنالیز تشابه گونه های گیاهی در داخل ترانسکت های نمونه برداری شده، گروه بندی شدند. برای بررسی ارتباط بین پوشش گیاهی و عوامل محیطی (ارتفاع، شیب، جهت جغرافیایی، بارندگی، درجه حرارت، بهره گیری شد. نتایج نشان داد (PCA) رطوبت نسبی و تبخیر و تعرق) از آنالیز تجزیه مولفه های اصلی که 4 گروه گیاهی قابل تفکیک با فرم های رویشی (الف) درخت و درختچه، (ب) درختچه و بوته، (ج) بوته و فورب و (د) فورب و گراس تشخیص داده شد. عوامل محیطی به خصوص ارتفاع از سطح دریا با اثرگذاری بر پارامترهای اقلیمی در تفکیک و پراکنش این فرم های رویشی تاثیر به سزایی دارد. به طوری که یک یا چند گونه گیاهی، معرف خصوصیات بوم شناختی خاص آن دامنه ارتفاعی می باشند.
    کلید واژگان: گرادیان ارتفاعی, پراکنش, رستنی های گیاهی, رشته کوه های البرز
    The scientific investigation of forest vegetation distribution on the elevation gradient of Alborz mountains range can be led to identifying natural habitats on the basis of elevation variation. The purpose of this research is plants distribution pattern investigation along elevation gradient which is located in North slope aspect of Alborz Mountains in Touskestan-Charbagh, Golestan province. The presence of plant species has been recorded on the 24 vertical transect side' roads (12 sampling points) along the gradient of 740 to 2340 meters above sea level with 200 meter distances on this paper. Plant species in the sampled transects has been grouped on basis of similarity and dissimilarity via TWINSPAN analysis in PCORD 5 software. Also relationship between environmental factors (elevation, slope, aspect, rain, temperature, relative humidity and evapotranspiration) and vegetation has been evaluated via Principal Component Analysis (PCA). Result showed that there are 4 distinguished plant groups (A) Tree and bush, (B) bush and Shrub, (C) shrub and forb, (D) forb and grass. The environmental factors especially elevation with effect on climate factors is the most effective characteristic on distribution and division of grouping growth forms. As one or many plant species are ecological indicators of specific range elevation.
    Keywords: Elevation gradient, Distribution, Forest vegetation, Alborz Mountains
  • مهدی نویدی، عباس بانج شفیعی*، الیاس رمضانی کاکرودی، مجید پاتو

    در این بررسی مقدار پراکنش و فراوانی موخور در مناطق با طبقات ارتفاع از سطح دریای متفاوت بررسی شد. بدین منظور تعداد 65 قطعه نمونه پنج آری دایره ای شکل در جنگل های میرآباد شهرستان سردشت برداشت شد و متغیرهایی مانند قطر برابرسینه، ارتفاع، ارتفاع و میانگین قطر تاج درختان، تعداد پایه های آلوده به موخور و شدت آلودگی تاج درخت به موخور در قطعه های نمونه مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقدار قطر برابرسینه، ارتفاع، ارتفاع و قطر تاج درختان در طبقه ارتفاعی 1800-1751 متری نسبت به دیگر طبقات بیشتر بود. بیشترین درصد پایه های آلوده درختان به موخور در هر سه گونه بلوط ایرانی، ویول و دارمازو در طبقه ارتفاعی بالا (1800-1751 متر از سطح دریا) و کمترین درصد پایه های آلوده به موخور در طبقات ارتفاعی پایین تر (محدوده ارتفاعی 1550-1450 متر از سطح دریا) قرار داشتند. میانگین تعداد موخور در هر پایه در گونه های بلوط ایرانی و دارمازو، در بالاترین طبقه ارتفاعی از سطح دریا تقریبا دو برابر طبقات پایین (محدوده ارتفاعی 1600-1551 متر از سطح دریا) و برای گونه ویول سه تا پنج برابر طبقات پایین تر (1550-1450) است؛ بنابراین به منظور مبارزه موثر با این آفت، بهتر است از طبقات بالایی ارتفاع از سطح دریا اقدامات لازم در نظر گرفته شود.

    کلید واژگان: ارتفاع از سطح دریا, بلوط, موخور, میرآباد
    Mehdi Navidi, Abbas Banj Shafiei *, Elias Ramezani, Majid Pato

    In this study the distribution and infection percentage of infected trees to Loranthus europaeus in various height above sea level classes areas were investigated. For this purpose 65 circular sample plots with an area of 500 m2 were taken in Mirabad forests of Sardasht. Quantitative characteristics like DBH, tree height, crown height and diameter were measured in each plot. Results showed that the highest percentage of infected trees in all three Oak species (Quercus brantii, Q. libani and Q. infectoria) were on the highest elevation class (1751-1800 m) and the lowest percentage of infected trees were on lowest elevation classes (1450-1550 m). Percentage of infected trees in highest elevation class was about 4 to 3 times more than percentage of infected trees in lowest elevation classes. Mean number of L. europaeus per tree in Quercus brantii and Q. infectoria in highest elevation class was almost 2 times more than lowest classes (elevation range from 1551 to 1600 m) and for Q. libani it was 3 to 5 times more than lowest classes (1450 -1550 m). Eventually, for effective fighting with this pest, it is better to start from upper altitude.

    Keywords: Height above sea level, Oak, Loranthus europaeus, Mirabad
  • میلاد صفری*، ناصر امید، کیومرث سفیدی، سخاوت آبهشت، محمدرضی الهیان

    برآورد تنوع زیستی یکی از موضوعات کلیدی در مدیریت اکوسیستم جنگل به عنوان یکی از پایدارترین و کامل-ترین اکوسیستم ها از اهمیت زیادی برخوردار است و درختان به عنوان اصلی ترین عضو اکوسیستم های جنگلی محسوب می شوند. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی روند تغییرات تنوع زیستی درختان تحت تغییرات ارتفاع از سطح دریا در بخشی از جنگل ارسباران بود. به این منظور شاخص های غنای گونه ای، یکنواختی سیمپسون و اسمیت- ویلسون و شاخص های تنوع شانون، سیمپسون، N1 و N2 با اطلاعات حاصل از قطعات نمونه در طبقات ارتفاعی مختلف و اندازه گیری انواع گونه های درختی محاسبه شدند. نتایج نشان داد که با افزایش ارتفاع غنای گونه ای کاهش یافت اما یکنواختی افزایش داشت. همچنین شاخص های شانون و N2 طبقه ارتفاعی کم و شاخص های سیمپسون و N1 طبقه ارتفاعی متوسط را به عنوان متنوع ترین طبقات ارتفاعی در اشکوب درختی در منطقه مورد مطالعه نشان دادند. نتایج نهایی مطالعه حاضر حاکی از آن بود که ارتفاع از سطح دریا بر روی انواع شاخص های تنوع، غنا و یکنواختی اثر گذاشته و سبب کاهش تنوع خواهد شد، بنابراین بررسی عوامل محیطی موثر بر این کاهش پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: تنوع زیستی, جنگل, غنا, یکنواختی
    Naser Omid, Kiomars Sefidi, Sakhavat Abhasht, MohammadRazi Elahian

    Biodiversity estimation is one of the key issues in the management of the forest as one of the most sustainable and complete ecosystems and trees are considered the main members of forest ecosystems. Therefore, the aim of this study was to investigate the influence of the elevation on the changes of tree species biodiversity in a part of the Arasbaran forest. For this purpose, species richness, Simpson and Smith-Wilson uniformity indices, and diversity indicators included Shannon, Simpson, N1, and N2 were calculated by using the data obtained from sampling plots in different elevation classes and measurement of various tree species. The results showed that species richness decreased with an increase in elevation but uniformity increased. Also, the Shannon and N2 indices in low elevation and the Simpson and N1 in high elevation showed the most diversity in the study area. The final results of the present study indicated that elevation is effective on a variety of indicators of diversity, richness, and uniformity and will reduce them. Therefore, this is recommended to the study of environmental factors affecting this reduction.

    Keywords: Diversity, Evenness, Forest, Richness
  • فاطمه فرجی، جواد اسحاقی راد*، پژمان پرهیزکار، مایکل منتای

    هدف از اجرای این پژوهش مقایسه وضعیت کمی زادآوری در روشنه ها با سطوح مختلف در جنگل مدیریت شده و جنگل مدیریت نشده در طبقات ارتفاعی مختلف بود. 72 روشنه در سه طبقه سطحی به همراه 18 قطعه نمونه کنترل در زیر پناه پوشش تاجی به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج نشان داد تا ارتفاع 1400 متری بین میانگین فراوانی نسبی نهال ها هم در بین روشنه ها و هم بین روشنه ها و زیر پناه پوشش تاجی در توده های مدیریت شده و توده های مدیریت نشده اختلاف معنی داری وجود ندارد؛ اما با افزایش ارتفاع از سطح دریا فراوانی نسبی نهال های راش در توده های مدیریت نشده در روشنه های کوچک افزایش می یابد. همچنین فراوانی نسبی نهال های راش در ارتفاع 1200-1000 و 1600-1400متر از سطح دریا در روشنه های کوچک بین پارسل مدیریت نشده و پارسل مدیریت شده تفاوت معنی داری را نشان داد. در حالی که فراوانی نسبی نهال های راش در ارتفاع 1400-1200 متر در روشنه های متوسط اختلاف معنی داری را بین دو توده نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد که عامل ارتفاع از سطح دریا یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر استقرار زادآوری و رشد نهال ها در روشنه ها محسوب می شود.

    کلید واژگان: تاج پوشش, راش شرقی, روشنه, شیب ارتفاعی, مدیریت
    Fatemeh Faraji, Javad Eshaghi Rad *, Pejman Parhizkar, Michael Manthey

    The purpose of this study was to compare the quantitative regeneration status of gaps with different areas in managed and unmanaged forests at different elevations. 72 gaps in three size classes and 18 control plots under canopy cover were randomly selected. The results showed that up to an elevation of 1400 m, there was no significant differences between the average relative abundance of seedlings among the gaps and also between gaps and under canopy cover in both managed and unmanaged stands. However, with increasing elevation, the relative abundance of Fagus orientalis Lipsky increased in unmanaged stands in small gaps. Also, the relative abundance of Fagus orientalis Lipsky at elevation of 1000-1200 and 1400-1600 m in small gaps showed a significant difference between unmanaged and managed stands. While the relative abundance of Fagus orientalis Lipsky at an elevation of 1200-1400 m in medium size gaps showed none-significant difference between the two stands. The results of this study showed that the elevation is one of the most important and influential factor on the establishment of regeneration and growth of seedlings in canopy gaps.

    Keywords: Canopy, Fagus orientalis Lipsky, Gap, Elevation gradient, Management
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال