-
زمینه و اهدافدر زنجیره بسته حرکتی، هایپرپرونیشن پا سبب راستای نامناسب و تضعیف اندام تحتانی در کل زنجیره حرکتی می شود. هدف این مطالعه بررسی تاثیر یک دوره تمرینات زنجیره بسته حرکتی عضلات ران بر اصلاح ناهنجاری هایپرپرونیشن پا بود.مواد و روش ها30 نفر شرکت کننده مرد به صورت هدفمند که هایپرپرونیشن پا داشته انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری مداخله و شاهد قرار گرفتند. ابتدا هایپرپرونیشن پای شرکت کنندگان با گونیامتر و قدرت عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی ران با دیناموتر دستی اندازه گیری شد. سپس گروه مداخله به مدت شش هفته، و با تواتر سه جلسه در هفته تمرینات چرخشی زنجیره بسته حرکتی عضلات ران را اجرا نمودند. گروه شاهد فعالیت معمول خود را سپری نمود. پس از شش هفته میزان قدرت عضلات و هایپرپرونیشن پا مجددا اندازه گیری شد. تغییرات درون و بین گروهی با استفاده از آزمون های Independent t و Paired t در سطح معنی داری (p≤ 0/05) تحلیل گردیدند.یافته هانتایج آزمون Paired t مشخص ساخت که اختلاف معنی داری در قدرت عضلات ابداکتور و چرخاننده خارجی و همچنین هایپرپرونیشن پا بین پیش و پس آزمون گروه مداخله وجود دارد اما این تغییرات در گروه شاهد معنی داری مشاهده نشد. نتایج آزمون Independent t بیانگر بود که بین دو گروه مداخله و شاهد در پیش آزمون قدرت عضلات ابداکتور، چرخاننده خارجی و هایپرپرونیشن پا تفاوت معنی داری وجود ندارد اما در پس آزمون تفاوت معنی داری مشاهده گردید.نتیجه گیریاجزای بدن مانند حلقه های به هم پیوسته یک زنجیرند که هر جزء روی دیگری تاثیر می گذارد پس با اجرای تمرینات زنجیره بسته حرکتی در حالت متحمل وزن و افزایش قدرت عضلات نزدیک به تنه (Proximal) اندام تحتانی می توان هایپرپرونیشن پا ناحیه دور از تنه (Distal) اندام تحتانی را اصلاح نمود.
کلید واژگان: هایپرپرونیشن پا, تمرینات زنجیره بسته حرکتی, عضلات ابداکتور ران, عضلات چرخاننده خارجی رانBackground And ObjectivesIn Closed Chain kinetic problem, Foot Hyperpronation leads to lower extremity weakness. The purpose of this study was to examine the effect of closed chain hip exercise in correcting foot hyperpronation.Materials And MethodsThirty male subjects with foot hyperpronation participated in this study and were divided into case and control groups. First foot hyperpronation was measured by goniometer and the strength of hip abductor and lateral rotator muscles assessed using hand-held dynamometer, then the interventional group participated in closed-chain hip rotation strengthening exercises three days a week for six weeks. The control group asked to continue their daily activity. After a 6 weeks, Foot hyperpronation and muscles strength were measured again. Data analysis with paired and independent samples t test was performed (p≤ 0/05).ResultsThere was significant increase between pre¬ and post-tests in the strength of hip abductor and external rotator muscles and foot hyperpronation in the case group while no differences was found in the control group. Also, both groups at pre-test, had no significant differences in the strength of hip abductor and external rotator muscles and foot hyperpronation however, significant differences were observed in the post test.ConclusionBody components such as rings are linked together like a chain that each them affects others, thus after performing weight-bearing closed chain hip rotation exercise and increasing muscles strength of proximal lower extremity it can be correct foot hyperpronation in distal lower extremity.Keywords: Foot Hyperpronation, Closed chain exercises, Hip Abductor Muscle, Hip External Rotator Muscle -
BackgroundAccording to clinical observations, foot hyperpronation is very prevalent and may cause malalignment of the lower extremity, leading to structural and functional deficits in standing and walking. This study aimed at investigating the effect of foot hyperpronation on spine alignment in the standing position.MethodsThirty-five healthy males with an age range of 18-30 years participated in this cross-sectional study. Evaluation was performed with two examiners in four standing positions (on the floor, and on the wedges angled at 10, 15, and 20 degrees) using a motion analysis system (Zebris). Moreover, each of the measurement methods was repeated for three short times. Paired t- test and repeated measures ANOVA test were used for statistical analysis.ResultsSignificant differences were observed between all modes in the sacral angle, pelvic inclination, lumbar lordosis, and thoracic kyphosis variables (except between the first and second mode). Finally, a positive correlation was obtained for the examiners and all the variables with an increasing slope of the angle of wedge.ConclusionThe results of the present study revealed sacral angle, pelvic inclination, lumbar lordosis, and thoracic kyphosis were increased with an increase in bilateral foot pronation. In fact, each one of them is a compensatory phenomenon.Keywords: Biomechanics, Hyperpronation, Motion Analysis System, Spine Alignment, Wedges, Zebris System
-
زمینه و هدف
طبق مشاهدات کلینیکی، هایپرپرونیشن پا بسیار شایع است و می تواند سبب راستای نامناسب اندام تحتانی شود. این امر در ایستادن و راه رفتن، نقص های عملکردی و ساختاری بدن ایجاد می کند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر هایپرپرونیشن پا بر راستای ستون فقرات، در وضعیت ایستاده بود.
روش بررسی35 مرد سالم 18 تا 30 سال در این مطالعه شرکت نمودند. ارزیابی توسط دو آزمون گر در 4 وضعیت ایستایی (سطح صاف و گوه های 10، 15 و 20 درجه) با دستگاه آنالیز حرکتی زبریس انجام گرفت. هر یک از روش های اندازه گیری فوق 3 مرتبه تکرار شد. برای تجزیه و تحلیل آماری SPSS نسخه 17 و آزمون های تی زوجی، آنالیز واریانس با داده های تکراری استفاده گردید.
یافته هامیان همه ی مدها در متغیرهای زاویه ساکرال، شیب لگنی، لوردوز کمری و کایفوز پشتی (به جز در میان مد اول و دوم) اختلاف معنی دار آماری دیده شد(0083/0< P). در نهایت یک گرایش مثبت برای آزمون گرها و همه ی متغیرها، با افزایش مقدار زاویه گوه به دست آمد.
نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد با افزایش دو طرفه پرونیشن پا، زاویه ساکرال، شیب لگنی، لوردوز کمری و کایفوز پشتی افزایش یافتند که در حقیقت هر کدام، یک پدیده جبرانی محسوب می شد.
کلید واژگان: پاسچر, هایپرپرونیشن, راستای ستون فقرات, گوه ها, دستگاه آنالیز حرکتی زبریسBackground And AimAccording to clinical observation, foot hyperpronation is very prevalent and may cause malalignment of the lower extremity in which can lead to structural and functional deficits in standing and walking. The aim of this study was to investigate of foot hyperpronation effect on spine alignment in standing position.
Material And MethodThirty-five healthy male ranging 18 - 30 years old were participated in this study. Evaluation was performed with two examiner in four standing positions (on the floor, on the wedges angled at 10, 15 and 20 degrees) using motion analysis system (zebris) and each one of measurement methods repeated three times. SPSS version 17.0 and paired t- test and repeated measures were used for statistical analysis.
ResultsSignificant difference was seen between all modes in sacral angle, pelvic inclination, lumbar lordosis and thoracic kyphosis variables (except between the first and second mode. Finally, with increasing wedge angle, a positive correlation obtained for the examiners and all variables.
ConclusionsThe results of this study showed with increasing bilateral foot pronation, sacral angle, pelvic inclination, lumbar lordosis and thoracic kyphosis were increased. In fact, each one of them considered a compensatory phenomenon.
Keywords: Posture, Hyperpronation, Spine alignment, Wedges, Zebris motion analysis system -
هدفاستئوآرتریت نوعی بیماری تخریبی مفاصل است که در آن سطوح مفصلی دچار فرسایش و خوردگی می شوند. به دنبال ایجاد استئوآرتریت، حرکات یکنواخت و روان مفصل دچار اختلال می شود. استئوآرتریت شایع ترین نوع آرتریت است که شیوع این بیماری در ایران 3/19 درصد است و افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو معمولا دچار ژنوواروم و هایپر پرونیشن پا هستند. هدف این مطالعه بررسی جابه جایی نیروی عکس العمل زمین نسبت به زانو با توجه به پاسخ ایستا زانو به لبه خارجی و قوس داخلی و ترکیب قوس با لبه خارجی بود.روش بررسیاین پژوهش، نیمه تجربی بود و نمونه گیری از جامعه به روش نمونه گیری دردسترس شامل 13 نفر افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو 9 زن و 4 مرد با میانگین سنی 7/7±08/63 انجام گرفت. در پژوهش حاضر چهار حالت آزمون بدون کفی، لبه خارجی، قوس داخلی و ترکیب قوس با لبه خارجی موردآزمایش قرار گرفت. برای اندازه گیری تغییرات جابه جایی نیروی عکس العمل زمین، از دستگاه لیزر پاسچر و سنجش میزان راحتی پرسشنامه VAS استفاده و تغییرات بازوی اهرمی با دستگاه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نسخه 20 نرم افزار SPSS و آزمون چندمتغیره و سپس دو به دو بونفرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هالبه خارجی باعث کاهش معنادار (005/0P=) فاصله نیروی عکس العمل زمین تا مرکز زانو نسبت به حالت بدون کفی می شود. میانگین فاصله خط وزن از مرکز زانو در حالت بدون ارتوز 6/13میلیمتربه داخل، با لبه خارجی 8/0میلیمتربه داخل، با قوس داخلی 8/11میلیمتربه داخل و با لبه خارجی با قوس داخلی 7میلیمتربه داخل بدست آمد. بنابراین استفاده از لبه خارجی به ضخامت 7 میلی متر باعث جابه جایی محل عبور نیروی عکس العمل زمین روی زانو شده است، به طوری که بازوی اهرمی نیروی عکس العمل زمین از مرکز زانو -که باعث تولید گشتاور ادداکتوری روی زانو می شود-، با گذاشتن لبه خارجی 8/12 میلی متر کوچک تر از وضعیت بدون کفی شده بود. در مقایسه بین دیگر حالت ها -یعنی بدون کفی-، ترکیب قوس داخلی با لبه خارجی و قوس داخلی به تنهایی، اختلاف معناداری مشاهده نشده است، اما اختلاف معناداری بین لبه خارجی و قوس داخلی به تنهایی به دست آمد (013/0=P)؛ به این صورت که بازوی اهرمی نیروی عکس العمل زمین با لبه خارجی 11 میلی متر کوچک تر است و همچنین در مقایسه لبه خارجی و ترکیب قوس با لبه خارجی نشان داد که لبه خارجی 2/6 میلی متر بازوی اهرمی کوتاه تر یا 5/88 درصد بازوی اهرمی کوچک تری ایجاد می کند (001/0=P). در مقایسه بین حالت های قوس داخلی و ترکیب قوس با لبه خارجی رابطه معناداری ملاحظه نشد.نتیجه گیریلبه خارجی باعث کاهش بازوی اهرمی نیروی عکس العمل زمین نسبت به زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو با ژنووروم و هایپر پرونشن پا می شود و افزودن قوس طولی باعث کاهش اثر لبه خارجی برای کاهش بازوی اهرمی نیروی عکس العمل زمین نسبت به زانو و درنتیجه، عدم کاهش گشتاور ادداکتوری زانو در بیماران مبتلا به استئوارتریت زانو می شود. بااین حال از نظر آماری لبه خارجی، قوس داخلی و ترکیب آنها تاثیری بر راحتی در این بیماران ندارند.کلید واژگان: استئوآرتریت زانو, کفی طبی, راحتیObjectiveOsteoarthritis is a degenerative disease of joints that causes degeneration and corrosion of joint surface. Because of osteoarthritis, the smooth and even movemvement of joints get interrupted. Osteoarthritis is the most common kind of arthritis and its prevalence is 19.3% in Iran. Patients with knee osteoarthritis usually have geno varum and hyperpronation of foot. The purpose of the current study was to evaluate the effect of lateral wedge and medial arch support on displacement of ground reaction force in knee osteoarthritis in static state.Materials and MethodsThe current study is a quasi-experimental study. A total of 13 patients (9 women and 4 men) with an average(SD) age of 63.08±7.7 years with knee osteoarthritis were selected from available community. Four different test conditions, including 1) barefoot, 2) lateral wedge, 3) medial wedge, and 4) arch support and lateral wedge were conducted. L.A.S.A.R Posture was used to assess the changes of ground reaction force from knee center and the comfort level after the intervention was measured on a visual analog scale. The changes of lever arm were measured with the instrument and the obtained data were analyzed by SPSS version 20, through multivariate analysis and Bonferroni tests.ResultsThe result indicated that lateral wedge caused a significant decrease in ground reaction vector from knee center in barefoot condition (P=0.005). The average distance of weight line from knee center were -13.6 in without arthritis condition, -0.8 with lateral wedge, -11.8 with medial arch, and -7 with lateral wedge with medial arch. Therefore, using the lateral wedge with 7 mm thickness displace the path of ground reaction force on the knee, in such a way that the lever arm of ground reaction force from knee center (which produces adductor torque on the knee) with putting 12.8 mm lateral wedge has become smaller that of barefoot condition. With regard to comparing different conditions, no significant differences were observed between barefoot, medial arch, and combination of medial arch with lateral wedge. However, there was a significant difference between lateral wedge and medial arch (P=0.013), so that the lever arm of ground reaction force with lateral wedge is 11 mm shorter. Also, comparing lateral wedge with arch and lateral wedge showed that lateral wedge is 6.2 mm shorter or it creates 88.5% shorter lever arm (P=0.001). No significant difference was seen between conditions of medial arch and combination of arch with lateral wedge.ConclusionGiven the results, using the lateral wedge decreases the lever arm of ground reaction force to the knee center in people with knee osteoarthritis and geno varum and hyperpronation of foot. Moreover, adding medial arch reduces the effect of lateral wedge on shortening lever arm of ground reaction force on the knee and as a result reduces knee adductor torque in patients with knee osteoarthritis. However, lateral wedge, medial arch, or their combination have no statistically significant effect on the comfort of these patients.Keywords: Knee osteoarthritis, Orthotic insole, Comfort
-
سابقه وهدفافتادگی پا (Foot Drop) به حالتی گفته می شود که در طی آن بیمار قادر به انجام حرکات خم شدن مچ پا به طرف بالا (Dorsi Flexion) یا باز شدن (Extension) انگشتان پا نمی باشد. فشار خارجی مهم ترین عامل ایجاد کننده این نوروپاتی است. در سربازان به دنبال آموزشهای سنگین نظامی احتمال این عارضه وجود دارد که باعث مراجعه مکرر سربازان به بیمارستان های نظامی شودکه به نبه خوداتلاف نیروی انسانی و بار اقتصادی بی مورد را به دنبال دارد. در این مقاله داده های 42 سرباز تحت آموزش نظامی مبتلا به Foot Drop مراجعه کننده به بیمارستان بعثت نهاجا طی سالهای 79 الی 82 گزارش می گردد.موادوروش هامطالعه به صورت توصیفی و از نوع گزارش موردی Case Series)) بوده که طی سالهای 82-79 با مطالعه بر روی پرونده های بیمارستانی انجام شده است. تعداد 42 بیمار مورد ارزیابی از نظر نتایج شرح حال و معاینات فیزیکی و پاراکلینیک قرار گرفته اند و داده ها با نرم افزار5/11- SPSS آنالیز شد.یافته ها28 نفر (66/66%) کمتر از یک ماه، 12 نفر (57/28%) بین 3-1 ماه و 2 نفر (77/4%) بیش از سه ماه آموزش نظامی داشته اند. 6 مورد (29/14%) آسیب کامل و 36 مورد (71/85%) آسیب ناکامل داشتند. 7 مورد (67/16%) بهبودی کامل و 35 مورد (33/83%) بهبودی ناقص داشتند و در هیچکدام از بیماران فلج نداشتیم.تغییر ات سرعت هدایت عصبی (NCV) 30 نفر (43/71%) کاهش دامنه موج تحریک عصبی نسبت به طرف مقابل به صورت متوسط، 10 نفر (80/23%) به صورت شدید و 2 نفر (77/4%) به صورت خفیف مشاهده شد. همچنین 38 نفر (48/90%) دچار افزایش زمان تاخیر موج عصبی (Distal Latency) نسبت به طرف مقابل بودند و در 4 مورد (52/9%) بلوک دیده شد. در بررسی نوار عضلانی (EMG) بیماران، همگی طبیعی بودند.نتیجه گیریترومای ناشی از فشار آموزش نظامی احتمالا بعلت چهار زانو نشستن و دو زانو نشستن و چمباتمه زدن علت Foot Drop بیماران بوده است.
کلید واژگان: افتادگی مچ پا, سربازان آموزشی, فشارخارجی -
زمینه و هدفبرخی از ناهنجاری هایی که ریسک آسیب را افزایش می دهند از جمله کف پای گود، هنوز قابل اصلاح نبوده و تنها می توان با پیشگیری و رعایت عوامل خارجی، ریسک آسیب را کاهش داد. با توجه به شیوع کف پای گود و حساسیت پا در ورزش به ویژه رشته های ورزشی که موجب می شوند نیروی زیادی با سرعت های ناگهانی به کف پا وارد شود، این پژوهش با هدف مقایسه برخی ویژگی های وزن اندازی وارد به پای بازیکنان رشته بدمینتون مبتلا به کف پای گود و نرمال در دو حرکت پایه ای در بدمینتون طراحی شده است.روش کاردر این مطالعه 20 نفر بازیکن با پای گود و نرمال انتخاب شدند. نوع کف پا با مقیاس پوسچر پا تعیین شده ، و داده های آن از جمله فشار میانگین و بیشینه با استفاده از سیستم اندازه گیری کفی پدار جمع آوری و با استفاده از آزمون t مستقل در spss20 در 5 ناحیه آناتومیکی از کف پا میان دو گروه تحلیل شد.یافته هانتایج نشان داد که ویژگی های وزن اندازی در بازیکنان با پای گود و نرمال متفاوت بوده و در افراد با کف پای گود در چند ناحیه آناتومیکی از کف پا بیشتر و در برخی دیگر از جمله میدفوت فشار کمتر است.نتیجه گیریبر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که با توجه به تفاوت های مشاهده شده در ویژگی های وزن اندازی زیر کف پای بازیکنان با کف پای گود و نرمال، احتمالا بازیکنان با پای گود نسبت به پای نرمال در ریسک بیشتری از آسیب های استرس فرکچر قرار دارند. کفش و کفی بازیکنان رشته بدمینتون باید با توجه به نوع پای آنها انتخاب شود.کلید واژگان: ویژگی های وزن اندازی کف پا, پای گود, پیشگیری از آسیب, حرکت پایه ای در بدمینتونPurposeSome deformities that increase the risk of injury including cavus foot are not correctable yet and can only be limited by prevention and taking care of external causes. The current study aimed at determining if foot type (cavus or normal) resulted in loading differences during badminton fundamental movements, considering the prevalence of cavovarus foot deformity and the important role of the foot in sports - especially the sports that suddenly impose forces with different speeds on foot.MethodsTwenty healthy subjects (10 cases with normal feet and 10 with high arch feet) completed 5 trials in each condition, while in-shoe pressure data were collected at 100 Hz. Peak pressure and mean pressure were analyzed among the subjects in 5 major anatomical regions of the foot using the independent t test in SPSS version 20. Foot type was determined by foot posture index (FPI) (αResultsResults showed that plantar loading characteristics were different in individuals with cavovarus foot deformity and the ones with normal feet. During the forward-right lunge, individuals with cavovarus foot deformity demonstrated a decrease in medial midfoot (P=0.001), lateral midfoot (P=0.040), peak pressure, toes mean pressure (P=0.036), and showed increased mean (P=0.800) and peak pressure (P=0.279) in heel region, but the decrease was not statistically significant. During the forward-left lunge, individuals with cavovarus foot deformity demonstrated a decrease in peak (P=0.010) and mean (P=0.010) pressure in midfoot and forefoot. Mean pressure in heel (P=0.608) and mean (P=0.577) and peak (P=0.509) pressure in toes increased, but the decrease was statistically insignificant.ConclusionThe current findings demonstrated that the loading patterns differed between the individuals with cavovarus foot deformity and the ones with normal feet, which could possibly influence injury risk in the population. The results also indicated that suitable footwear should be used in people with foot deformities after determining the type and risk factors for the foot injuries.Keywords: Plantar loading characteristics, Cavovarus foot deformity, Injury prevention, Fundamental badminton movements
-
هدف این تحقیق مقایسه نیروهای برشی و فشاری مفصل مچ پا در افراد دارای کف پای صاف و گود بود. 30 دانشجوی دختر (10نفر کف پای صاف،10 نفرکف پای گود، 10 نفر کف پای نرمال) با میانگین سن 7/1±23سال، قد 5/2±165سانتی متر و وزن 5/2±53کیلوگرم در این پژوهش شرکت کردند. نیروهای برشی و فشاری مفصل مچ پا با روش دینامیک معکوس محاسبه شد. برای سنجش میزان قوس کف پا از آزمون شاخص افتادگی ناوی استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس (آنوا) یک عامله با اندازه گیری مکرر استفاده شد (0.05≥P). نتایج آماری نشان داد که بین پای گود و پای نرمال، پای گود و پای صاف، همچنین بین پای نرمال و پای صاف در نیروی فشاری مفصل مچ پا اختلاف معنا داری وجود دارد (0.001P<). همچنین، یافته ها نشان داد که بین پای گود و پای صاف (0.029P=) و پای نرمال و پای صاف در نیروی برشی مفصل مچ پا اختلاف معنا داری وجود دارد (0.001P=). اختلاف معنا داری بین پای نرمال و پای گود در نیروی برشی مفصل مچ پا یافت نشد (0.163P=). بر این اساس افزایش نیروی فشاری مفصل مچ پا می تواند عامل مستعد بودن به اسپرین مچ پا و آسیب های استخوانی در کف پای گود باشد.
کلید واژگان: آسیب, ارتفاع ناوی, مچ پا, نیروی برشی, نیروی فشاریThe aim of this study was to compare the compressive and shear forces of ankle joint in subjects with flat foot and pes cavus foot. 30 female university students (10 subjects with flat feet, 10 subjects with pes cavus feet, 10 subjects with normal feet) (mean age 23±1.7 year, height 165±2.5 cm and weight 53±2.5 kg) participated in this study. Compressive and shear forces of ankle joint were calculated using inverse dynamic method. Navicular- Drop Test was used to measure the arch rate of the foot. One-factor ANOVA with repeated measures was used to test the hypotheses (P0.05). The statistical results showed a significant difference between pes cavus and normal feet, pes cavus and flat feet as well as between normal feet and flat feet in the compressive force of the ankle joint (P<0.001). Also, findings showed a significant difference between pes cavus feet and flat feet (P=0.029) and normal feet and flat feet in the shear force of the ankle joint (P=0.001). No significant difference was observed between normal feet and pes cavus feet in the shear force of the ankle joint (P=0.163). Accordingly, increasing compressive force of ankle joint could be a predisposing factor to ankle sprain and bone injuries in pes cavus feet.Keywords: Ankle Joint, Compressive Force, Injury, Navicular Height, Shear Force -
BackgroundCompared to the individuals with a normal arch structure, those with high or low arch can be at an increased risk of overuse injuries. The risk of overuse injury among athletes is high due, in part, to the repeated loading of the lower extremities. The current study aimed to determine if foot type (high-arched or normal) results in differences in plantar pressure during two badminton-specific movements (right-reverse lunge and right-lateral lunge).MethodsTwenty badminton players (10 with normal feet and 10 with higharched feet) completed five trials in both right-reverse and right-lateral lunge, while in-shoe pressure data were collected at 100 Hz. The peak pressure and mean pressure were analyzed among the subjects for five major anatomical regions of the foot, using the independent t test in SPSS version 20. The foot type was determined by the foot posture index (FPI) (αResultsResults showed that the plantar pressure characteristics of normal and high-arched feet were different; such that in high-arched feet, as compared to normal subjects, there were significantly fewer pressure strikes in the medial (P=0.010) and lateral (P=0.002) mid-foot in right-reverse lunge and this was significantly higher in forefoot (P=0.003) and toes (P=0.010). However, the peak (P=0.157) and mean (P=0.104) pressure in the heel was higher but not significant. In the right- lateral lunge, we found statistically lower peak pressure stroke for the lateral mid-foot (P=0.010) and forefoot (P=0.011); however, the mean pressure was lower in the lateral (P=0.010) and medial (P=0.040) mid-foot and forefoot (P=0.120), although it was not significant in the forefoot.ConclusionResults showed that the medial longitudinal arch of the foot might cause pressure differences in the feet among the players with normal and higharched feet. As the results demonstrated, in high-arched feet, there are some regions where plantar pressure is higher and some where it is lower. Therefore, in order to prevent the badminton players from suffering probable foot injuries, attention should be paid to the compatibility of the insole/shoe and the medial longitudinal arch and other areas of the foot that suffer more pressures than normal subjects.Keywords: plantar pressure, injury prevention, high arch foot, badminton
-
یکی از مهمترین عوارض مزمن دیابت، پای دیابتی است که چون منجر به بستری های طولانی مدت و در نهایت قطع عضو می شود بار سنگین روانی و اقتصادی به فرد و خانواده و سیستم بهداشتی وارد می کند. ایسکمی، نورپاتی و عفونت سه فاکتور پاتولوژیک مهم منجر به عوارض پای دیابتی است. اگر چه تمام زخم ها قابل پیشگیری نیستند ولی می توان از میزان آنها کاست. آگاهی پزشکان از مشکلات پا و معاینات بالینی و درمان به موقع و مناسب ضایعات کوچک و آموزش نکات بهداشتی ساده و نحوه پوشش پا به بیماران از بروز بسیاری از این زخم ها می کاهد.اصول پایه ای در درمان زخم پای دیابتی شامل: کنترل عفونت، برقراری جریان خون شریانی مناسب و برداشت فشار از پا می باشد.در کنار درمان های استاندارد، درمان های جانبی دیگری برای تسریع روند بهبود زخم به کار رفته است، از جمله پانسمان های نوین با هیدروژل، پلاسمای غنی از پلاکت، فاکتورهای رشد، سلول های بنیادی، Hyperbaric oxygen therapy (HBOT)، vacuum-assisted closure (VAC)، درمان های گیاهی از جمله (Semelil AngiparsTM).روش کاراین مطالعه به بررسی مطالعات انجام شده در زمینه زخم پای دیابتی و درمان های آن پرداخته است. که برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از بانک های الکترونیک(Cohrane Library، Pupmed، Elsevier، Up To Date، Google scholar) ومجلات استفاده شده است.نتیجه گیریاگر چه پیشرفت های گوناگونی در زمینه درمان زخم پا حاصل شده است اما بیشتر این درمان ها اثرات نسبی داشته و مکمل یکدیگر بوده اند و جهت درمان این عارضه نیاز به درمان های موثرتری می باشد.
کلید واژگان: زخم پای دیابتی, آنژی پارس, پانسمان های نوین, ترمیم زخم, درمانDiabetic foot ulcer is one of the most important chronic complication of diabetes, which led to prolonged hospitalization and finally amputation of the foot, has psychological and economic burden to individuals and families and the health system. Ischemia, Neuropathy and infection are three pathological factors which lead to diabetic foot complications. Although all diabetic foot ulceration are not preventable; physician knowledge, clinical examination of foot problems, treatment of small lesions, patient education and appropriate foot wear recommendation reduced the number of foot ulcer associated to diabetes.Components of basic concepts of the diabetic foot treatment including the infection control, establishing appropriate arterial blood flow and removing pressure and stress from painful areas (Offloading). Along with standard treatments, there are supplementary therapies which accelerate the wound healing process such as novel dressings including hydrogel, Platelet-rich plasma (PRP), growth factors, stem cells, HBOT, VAC, and new herbal therapy (Angipars™).For compiling of current article, we have searched related sources through the databases of PubMed, Ovid, Google Scholar, Elsevier, UpToDate, Cohrane Library addition to printed journals in this field.ConclusionIt could be concluded that although various developments have been made in the field of diabetic foot ulcers has been made, most of them had the relative effects and complement each others, more effective treatments would be considered necessary.Keywords: diabetic foot ulcer, treatment, Angipars, new dressing, wound healing -
مقدمهاز جمله مشکلات شایع بهداشتی در دوران سالمندی، مشکلات پا و ناخن است. این مشکلات و مراقبت از آن ها اغلب مورد غفلت واقع می شود، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر کاربرد پروتکل مراقبت از پا بر میزان مشکلات شایع پا و ناخن سالمندان غیر دیابتیک طراحی و اجرا شد.روشاین مطالعه از نوع نیمه تجربی 2 گروهی قبل و بعد می باشد. نمونه مورد مطالعه 108 نفر از سالمندان غیر دیابتی مراجعه کننده به کانون سالمندان منطقه 4 شهرداری تهران در سال 1394 بودند که به روش هدفمند انتخاب و با توجه به معیار های همسان سازی در دو گروه مداخله (54 نفر) و شاهد (54 نفر) تخصیص یافتند. پروتکل شامل 4 مرحله : 1. بررسی جامع پا و ناخن 2. مراقبت اولیه از پا و ناخن 3. مراقبت پیشرفته از پا و ناخن 4. افزایش آگاهی سالمندان بود که در 6 هفته اجرا شد. جهت آنالیز یافته ها از نسخه 19 نرم افزار SPSS و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، کای اسکوئر، آزمون فیشر، مک نمار و تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد که قبل از مداخله در زیرمقیاس های مشکلات پا و ناخن، شرایط کفش، جوراب و توانایی فرد در مراقبت از خود، تفاوت آماری معنی دار در بین دو گروه شاهد و مداخله مشاهده نشد (0/05p).نتیجه گیریمیزان مشکلات پا و ناخن در سالمندان مورد مطالعه بالا بود و اجرای پروتکل مراقبت از پا و ناخن توسط خود سالمندان، پرستاران، مراقبین می تواند در بهبود شرایط پا و ناخن، ایجاد حس راحتی، کاهش درد و افزایش خود مراقبتی آنها موثر باشد.کلید واژگان: مشکلات پا و ناخن, پروتکل مراقبت از پا و ناخن, سالمندانIntroductionFoot and toe nail problem is one of the most common health problems in older adults. The importance of these problems and foot care is often overlooked. This study aimed to determine The effect of foot and toenail care protocol on the rate of foot and toenail problems prevalence at elderly people.MethodThis pre-test/post-test quasi-experimental study was carried out on 108 non- diabetic elderly referring to the elderly community centre¡ district four of Tehran municipality in 2105. The elders were selected based on the inclusion criteria and using purposive sampling and matching assigned to control (n=54) and intervention (n=54) groups. The protocol consisted of 4 components: 1- comprehensive assessment of foot and toenails 2- foot and toenail primary cares3- foot and toenail advanced care and 4- teaching elders about foot problems. To collect the data¡ a demographic information questionnaire¡ foot and toenail problems) were used. Prior to and following the administration of protocol (6 weeks)¡ the questionnaires were completed by the participants and the obtained data were analysed by SPSS-19 software.ResultsThe results showed that before intervention in the domains of foot and toenail problems¡ there were no statistically significant differences between two groups concerning shoes and socks condition and self-care ability (p> 0.05). But after administration of protocol the elders in intervention group showed a significant reduction in most subscales of foot and toenail problems (except for thick nails¡ Ingrown toenail¡ hallux valgus and claw foot) and an improvement in all subscales with shoes¡ socks and self-care ability compared to elders in control group (pConclusionFoot and toenail problems are very common in elderly. If nurses¡ caregivers and the elders themselves follow the foot and toenail care protocol¡ the conditions of the foot and nails will be improved¡ the pain will be alleviated and the self-management of the elderly will be improved.Keywords: foot, toenail care protocol, older adults, foot, toenail problems
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
- 3769
- 75
-
علمی3844
- 3837
- 7
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.