-
مصرف انرژی کمتر، انجام عملیات جداسازی در شرایط آسان، دست یابی ساده به فازهای جداشده، مسائل زیست محیطی کمتر و دیگر مزایا باعث شده است که استفاده از غشاءها در فرایندهای جداسازی روز به روز بیشتر مورد توجه واقع شود. پیشرفت ها در زمینه غشاءها و فرایندهای جداسازی غشاءئی ادامه دارد و از ایده های جدید در این زمینه، ساخت و تعیین مشخصات ایستایی و دینامیکی غشاءهای نانوکامپوزیت است. غشاءهای نانوکامپوزیت به دلیل خواص منحصر به فرد ساختارشان، نتایج مطلوب تری در مقایسه با سایر غشاءها نشان داده اند. غشاءهای نانوکامپوزیت در یک تقسیم بندی کلی به دو دسته غشاءهای نانوکامپوزیت بر پایه آلی و غشاءهای نانوکامپوزیت بر پایه معدنی تقسیم می شوند، غشاءهای نانوکامپوزیت آلی همان غشاءهای پلیمری می باشند که به آنها موادی در مقیاس نانو به منظور بهبود میزان تراوایی و پایداری گرمایی اضافه می شود. این غشاءها قابلیت صنعتی شدن بالایی دارند. غشاءهای نانوکامپوزیت معدنی در واقع برای برطرف کردن عیوب ساختاری و سطحی غشاءهای معدنی به کار برده می شوند که از جمله آنها می توان غشاءهای الیاف دو لایه (کربن- زئولیت) و غشاءهای (آلومین- زئولیت) را نام برد. مهم ترین ویژگی غشاءهای معدنی، پایداری گرمایی و مکانیکی بالای آنهاست. در این مقاله ابتدا مروری جامع بر انواع غشاءهای نانوکامپوزیت و روش های ساخت آنها در عملیات جداسازی گازها صورت می گیرد و در ادامه، مسیر آینده و چشم انداز آنها بررسی می شود.
کلید واژگان: غشاءهای نانوکامپوزیت, جداسازی گازها, روش های ساختThe application of membranes in the separation processes has been increased due to their advantages, such as: lower power consumption, easy separation, accessibility of the separated phases and less environmental problems. Research in the field of membranes and membrane separation processes is in progress. New ideas in this field consist of synthesis and characterization of nanocomposite membranes. The nanocomposite membranes have been more efficient than other membranes due to their unique structural properties. In general, nanocomposite membranes are classified into two categories: organic and inorganic. Inorganic nanocomposite membranes are polymeric membranes in which nanosize inorganic fillers are added to improve their thermal stability and permeability. These membranes enjoy high industrial capabilities. Nanocomposite inorganic membranes are in fact used to eliminate the structural and surface defects of traditional inorganic membranes, among which are the two-fiber membranes of carbon-zeolite and alumina-zeolite. In this article, a comprehensive review has been presented about the classification of nanocomposite membranes and their synthesis routes in the gas separation processes. Finally, the future and prospects of nanocomposite membranes application have been discussed. -
بیوراکتورهای غشائی (MBRs) طی سال های اخیر به عنوان سیستم های پیشرفته تصفیه پساب کاربرد گسترده ای داشته اند. البته مشکل رسوب گیری در این سیستم ها باعث کاهش توان رقابتی آنها گردیده است. به طورکلی رسوب گیری در غشاءهای آبگریز بیشتر از غشاءهای آبدوست رخ می دهد که این امر به دلیل تعاملات آبگریز بین مواد محلول، سلول های میکروبی و مواد غشائی است. همچنین رسوب گیری غشائی می تواند به دلیل جذب گونه های آلی، رسوب کردن گونه های معدنی کم محلول و چسبیدن سلول های میکروبی برروی سطح غشاء باشد. یکی از روش های اصلاح سطح غشاء، آماده سازی با پلاسمای CO2 است. به نظر می رسد که سایز منفذ و تخلخل غشاء بعد از آماده سازی با پلاسما افزایش و در صورتی که زمان آماده سازی طولانی شود، کاهش می یابد. روش دیگر تثبیت نانوذرات TiO2 برروی/توی غشاء است. TiO2 نشسته برروی غشاء تاثیر بیشتری بر کاهش رسوب گیری در مقایسه با TiO2 محبوس در غشاء دارد که این امر به دلیل ازدیاد نانوذرات جای گرفته برروی غشاء است. صرفنظر از نوع ماده پلیمری رسوب گیری غشائی با تثبیت نانوذرات TiO2 کاهش می یابد. در نتیجه غشاءهای که در آنها تثبیت TiO2 صورت گرفته است، انتخابی ساده و موثر برای کاهش رسوب گیری در بیوراکتورهای غشائی هستند.
کلید واژگان: Tio2, Co2, نانو ذرات, رسوب گیری, بیوراکتورهای غشائی, لجن فعالMembrane bioreactors (MBRs) have been widely used as advanced wastewater treatment process in recent years. However, MBR system has a membrane fouling problem, which makes the system less competitive. In general, membrane fouling occurs more seriously on hydrophobic membranes than hydrophilic ones because of hydrophobic interaction between solutes, microbial cells, and membrane materials. Membrane fouling can also be attributed to the adsorption of organic species, the precipitation of less soluble inorganic species, and the adhesion of microbial cells at the membrane surface. One way for modification of membrane surface is CO2-plasma treatment. It seems that the pore size and porosity of the membranes after plasma treatment increased at first then decreased with the increase of plasma treatment time. The other way is immobilization of TiO2 nanoparticles on/in membranes. TiO2 deposited membrane shows greater fouling mitigation effect compared to that of TiO2 entrapped membrane. Regardless of polymeric material, membrane fouling is mitigated by TiO2 immobilization. It can be concluded that TiO2 immobilized membranes are simple and powerful alternative for fouling mitigation in MBR application. -
هدف از این پژوهش بررسی اثر اصلاح مشخصات سطحی غشای پلی وینیلیدین فلوراید (PVDF) بر عملکرد فیلتراسیون و کاهش گرفتگی غشا است. با توجه به خواص نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (TiO2) در کاهش گرفتگی غشاهای پلیمری و به منظور توزیع بهتر این نانوذره در سطح غشا که به عنوان چالش اصلی در این حوزه مطرح است، غشا نانوکامپوزیت PVDF/TiO2 در این پژوهش به روش رسوب گذاری کلوئیدی ساخته شد. از میان غشاهای تهیه شده به روش رسوب گذاری کلوئیدی، غشا تهیه شده در حمام انعقاد حاوی g/L 05/0 TiO2 به عنوان غشا بهینه ارائه گردید. کاهش زبری برای غشای بهینه به میزان 43/24 % و 15 % افزایش تراوش پذیری حاصل گردید. نتایج بررسی گرفتگی غشاهای نانوکامپوزیت با BSA، حاکی از ثاثیر مثبت روش رسوب گذاری کلوئیدی در توزیع نانوذرات در سطح غشا و کاهش گرفتگی غشاهای حاصله است. همچنین اثر اضافه کردن نانوذرات TiO2 به روش رسوب گذاری کلوئیدی بر کاهش گرفتگی غشاها در بیوراکتور غشایی جهت تصفیه پساب پالایشگاه نفتی مورد بررسی قرار گرفت.کلید واژگان: غشا PVDF, رسوب گذاری کلوئیدی, گرفتگی, TiO 2, بیوراکتور غشاییThe main objective of this research is to investigate the effect of surface modification of Polyvinylidene fluoride (PVDF) membrane on its filtration performance and fouling reduction. Considering Titanium dioxide (TiO2) nanoparticles properties in fouling reduction of polymeric membranes and in order to obtain ultrafine and stable nanodispersions on the membrane surface which is the main challenge in this field, composite PVDF/TiO2 ultrafiltration membranes were prepared via phase inversion and colloidal precipitation method. Among various prepared membranes, the PVDF/TiO2 composite membrane using 0.05 g/L of TiO2 in the coagulation bath was selected as the optimum membrane. Roughness reduction of about %24.34 and permeation increase of %15 for the optimum membrane were obtained. The result of the fouling analysis of nanocomposite membranes with BSA showed the improved effect of colliudal precipitation method in naoparticle dispersion on the membrane surface and fouling reduction of the prepared membranes. Indeed, the effect of TiO2 nanoparticle addition via colloidal precipitation method on membrane fouling reduction in membrane bioreactors for refinery wastewater treatment was investigated.Keywords: PVDF Membrane, Colloidal Precipitation, Fouling, TiO2, Membrane Bioreactor
-
مجله پژوهش نفت، پیاپی 99 (خرداد و تیر 1397)، صص 93 -102پساب های نفتی از مهم ترین آلودگی های محیط زیست به شمار می روند که می توانند خسارات جبران ناپذیری متحمل محیط زیست نمایند. استفاده از تکنولوژی غشایی اولترافیلتراسیون از جمله فرآیند های به کار گرفته شده در زمینه تصفیه پساب های نفتی می باشد. در کار حاضر به منظور کاهش گرفتگی در غشای پلیمری نگه دارنده، از دو نوع غشای دینامیکیAC/TiO2 (غشای دینامیکی از قبل پوشش داده شده و غشای دینامیکی خود تشکیل یافته) در تصفیه پساب نفتی استفاده شده است. غشای دینامیکی از قبل پوشش داده شده منجر به کاهش گرفتگی غشای پلیمری نگه دارنده و غشای دینامیکی خود تشکیل یافته منجر به تشدید در گرفتگی غشای نگه دارنده بعد از سه مرحله فیلتراسیون شده است. از طرفی میزان پس زنی COD برای غشای کامپوزیتی دینامیکی خود تشکیل یافته 45 % به دست آمد که در مقایسه با غشای از قبل پوشش داده شده و غشای پلیمری بیشتر بوده و نشان دهنده بازده تصفیه ای بالاتر برای غشای مذکور می باشد. نتایج به دست آمده در کار حاضر استفاده از غشای دینامیکی از قبل پوشش داده شده AC/TiO2 را به عنوان یک تکنولوژی امیدوارکننده در زمینه کاهش گرفتگی غشای نگه دارنده پلیمری در تصفیه پساب نفتی معرفی می نماید.کلید واژگان: پساب های نفتی, غشای دینامیکی, غشای پلیمری نگه دارنده, کاهش گرفتگی غشای پلیمری, آلودگی زیست محیطیOily wastewater is important environmental pollution which leads to irreparable damages to the environment. Ultrafiltration process is considered as a commonly used process is oily wastewater process. In the current study, two types of (AC/TiO2) dynamic membranes (pre-coated and self-forming dynamic membrane) was used for oily wastewater treatment to decrease fouling of ultrafiltration membrane. The pre-coated dynamic membrane decreased fouling of the of ultrafiltration membrane while the self-forming membrane intensified the membrane fouling after three cycles of filtration. The COD rejection rate obtained for self-forming dynamic membrane was 45% that is more than the pre-coated dynamic membrane and polymeric membrane, this result shows high separation efficiency for this membrane. The obtained result showed that the pre-coated (AC/TiO2) dynamic membrane can be considered as a good candidate to control the fouling effect of ultrafiltration membrane in oily wastewater treatment.Keywords: Oily Wastewaters, Dynamic Membrane, Polymeric Support, Reducing Pre-coated Dynamic Membrane, Environmental Pollution
-
در این تحقیق، اثر نانو لوله های کربنی چند جداره (MWCNTs) بر عملکرد غشای پلی وینیل کلراید (PVC) در فیلتراسیون محلول هیومیک اسید بررسی شد. نتایج FESEM نشان داد که تعداد حفرات سطحی در غشا های نانو کامپوزیتی نسبت به غشای PVC بیشتر است. با افزایش MWCNTs تا 3/0 درصد وزنی، مقاومت های مکانیکی و سایشی غشاها افزایش یافت. همچنین مشاهده شد که شار آب غشای محتوی 3/0 درصد وزنی MWCNTs تا L/m2h 7/484 افزایش می یابد. کاهش زاویه تماس آب از° 6/88 برای غشای PVC به° 2/70 برای غشای محتوی 3/0 درصد MWCNTs نشان داد که آب دوستی غشاها با افزودن MWCNTs افزایش می یابد. همچنین مشخص شد که پس زنی محلول هیومیک اسید با غشاهای محتوی MWCNTs نسبت به PVC بیشتر است. آنالیز مکانیسم گرفتگی غشاها آشکار کرد که مدل تشکیل کیک مکانیسم غالب برای همه غشاها است و مدل فیلتراسیون کیک-گرفتگی کامل داده های حجم-زمان را برازش می کند.کلید واژگان: غشای نانوکامپوزیتی, پلی وینیل کلراید, نانولوله کربنی چندجداره, تصفیه آب, هیومیک اسیدIn this research, the effect of multiwall carbon nanotubes (MWCNTs) on the performance of polyvinyl chloride (PVC) membrane in the filtration of humic acid solution was investigated. The FESEM results showed that the number of surface pores in nanocomposite membranes is more than that of PVC membrane. The tensile strength and abrasion resistance of membranes increased with increasing MWCNTs up to 0.3 wt.%. It was also observed that water flux of membrane containing 0.3 wt.% MWCNTs increases up to 484.7 L/m2h. The decrease of water contact angle from 88.6° for PVC membrane to 70.2° for 0.3 wt.% MWCNTs membrane showed that the hydrophilicity of membranes increases with increasing MWCNTs. It was also found that the rejection of humic acid solution with MWCNTs membranes is more than that of PVC membrane. The analysis of fouling mechanism of membranes revealed that the cake formation model is dominant mechanism for all membranes and cake filtration-complete blockage model fits the volume-time data.Keywords: Nanocomposite membrane, Polyvinyl chloride, Multiwall carbon nanotube, Water treatment, Humic acid
-
Wetting of polymeric hollow fiber membranes by chemical absorbents is one of the main challenges of gasliquid membrane contactors. This study explored an appropriate method to fabricate a superhydrophobic polypropylene (PP) hollow fiber membrane by incorporating fluorinated silica nanoparticles (fSiO2 NPs) on the PP membrane surface. The effect of the hydrophobic agent on the water repellent properties of the composite membrane was studied by varying (1H,1H,2H,2H-perfluorooctyltriethoxysilane/ tetraethylorthosilicate) (PFOTES/TEOS) molar ratio from 0 to 1. The composite membranes were characterized using field emission scanning electron microscopy (FESEM), attenuated total reflection-Fourier transform infrared (ATR-FTIR), contact angle, mechanical strength and static wettability. The obtained results showed that the surface hydrophobicity and mechanical strength of the composite membranes increased compared to pure ones. The contact angle of 156° was obtained when the (PFOTES/ TEOS) molar ratio was 0.5. Furthermore, the CO2 absorption experiment was done to evaluate the performance of the fabricated membranes in a gas-liquid membrane contactor. The obtained results showed that the PP/fSiO2 composite membrane has more potential to be used in gas-liquid membrane contactors than commonly used polymeric membranesKeywords: Superhydrophobic, Polypropylene membrane, Fluorinated silica nanoparticles, membrane contactor, wettability
-
مجله پژوهش نفت، پیاپی 120 (آذر و دی 1400)، صص 105 -113
در این پژوهش غشاهای نانوفیلتراسیون لایه نازک با استفاده از پلاسماهای آرگون و هوا اصلاح گردید. اثر تغییرات زمان، توان و ترکیب گازی پلاسمای استفاده شده بر خواص شیمی- فیزیکی و جداسازی غشاها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اصلاح پلاسمایی به طور چشم گیری موجب افزایش آب دوستی سطحی غشاها گردید. اصلاح سطح غشاها به روش درمان پلاسما سبب افزایش قابل توجه فلاکس آب عبوری از غشا شد. راندمان جداسازی غشاها نیز در اثر اصلاح سطحی، در مقایسه با نمونه اصلاح نشده، دچار تغییرات گسترده ای گردید. میزان انتخاب پذیری غشاهای اصلاح شده در توان W 35 و زمان s 180 تابش پلاسما در حدود 30%، در توان W 25 و پس از s 120 تابش در محدوده 76 تا 92% و در W 15 و پس از s 60 تابش در محدوده 77 تا 89% اندازه گیری گردید. میزان انتخاب پذیری نمونه غشا اصلاح نشده نیز 90% اندازه گیری گردید. در بین تمامی نمونه های مورد ارزیابی، نمونه اصلاح شده با استفاده از ترکیب پلاسمای 50-50 آرگون و هوا، در W 25 و پس از s 120 تابش با افزایش چشم گیر فلاکس آب نسبت به غشای اولیه به عنوان نمونه بهینه در نظر گرفته شد.
کلید واژگان: غشای نانوفیلتراسیون, اصلاح سطح, ترکیب پلاسما, توان و زمان پلاسماPetroleum Research, Volume:31 Issue: 120, 2022, PP 105 -113In this study, thin film nanofiltration membranes were modified by using Ar-Air plasma. The effect of plasma time, power and the composition of plasma gases on physico-chemical properties and separation performance of membranes were investigated. The results showed that the plasma treatment caused to increase in membrane surface hydrophilicity considerably. The surface modification of membranes by using plasma treatment led to enhancement of water flux through the membrane obviously. The separation efficiency of membranes due to surface modification was also changed broadly compared to unmodified membrane. The separation efficiency of modified membranes at 35 W and 180 s, 25 W and 120 s, and 15 W and 60 s plasma treatment measured ~30%, 76%-92% and 77%-89% respectively. The selectivity for un-modified membrane was also measured ~90%. Among all studied membranes, the modified membrane at 50-50 (v/v) Ar-Air plasma, 25 W and 120 s treatment with considerable enhancement of water flux compared to pristine membrane was selected as the optimum sample.
Keywords: Nanofiltration Membrane, Surface Modification, Plasma Composition, Plasma Power, Time -
نشریه شیمی کاربردی روز، پیاپی 66 (بهار 1402)، صص 241 -260در این مطالعه، ابتدا گرافن اکسید(GO) از طریق روش هامر بهبود یافته سنتز و نانوذرات گرافن اکسید سولفونه (s-GO) از طریق واکنش سولفوناسیون موثر و کارا تهیه شد. به منظور بررسی کارایی غشاهای نانوفیلتراسیون، این غشاها بر اساس اختلاط پلی اتر سولفون با گرافن اکسید(GO) و نانوذرات گرافن اکسید سولفونه (s-GO) تهیه و مورد بررسی قرار گرفتند. با استفاده از طیف سنجی FT-IR و رامان سنتز نانوذرات سنتزی گرافن اکسید(GO) و گرافن اکسید سولفونه(s-GO) مورد ارزیابی ساختاری قرار گرفت. با استفاده از روش وارونگی فاز غشا نانوکامپوزیتی حاوی نانوذرات ساخته شد. مورفولوژی سطح، مقطع عرضی و ساختار غشاها به کمک FE-SEM رصد شد. میزان ترشوندگی سطح غشا به کمک آزمون زاویه تماس، تخلخل غشا، میزان جذب آب و میانگین شعاع منفذ غشا تعیین گردید. عملکرد غشا نانوفیلتراسیون با اندازه گیری شار آب خالص، توانایی حذف رنگ، نمک زدایی از محلول آبی، حذف فلزات سنگین، میزان گرفتگی و نسبت بازیابی شار بررسی شد. به نظر می رسد عملا گروه های بسیار آب دوست OSO3H مستقر بر روی سطوح GO بتوانند در غشا نهایی موجب افزایش آبدوستی غشا و بهبود خواص ضدگرفتگی آن شوند. آزمون گرفتگی در مورد غشاهای حاوی گرافن اکسید سولفونه نتایج بهتری را نشان داد.کلید واژگان: گرافن اکسید (GO), گرافن اکسید سولفونه (s-GO), نانوذرات, نانوفیلتراسیونIn this study, graphene oxide (GO) was synthesized through the improved Hummer method and sulfonated graphene oxide nanoparticles (s-GO) were prepared by effective sulfonation reaction. To evaluate the effectiveness of nanofiltration membranes, the membranes were prepared based on the mixing of polyether sulfone with graphene oxide (GO) and sulfonated graphene oxide nanoparticles. Synthesis of GO and s-GO nanoparticles was structurally evaluated using FT-IR and Raman spectroscopy. Nanocomposite membrane containing nanoparticles were fabricated via phase inversion method and their performance was evaluated using membrane evaluation tests. Surface, cross-section morphology and membrane structure were observed by FE-SEM. The wettability of the membrane surface was determined by the test of contact angle, membrane porosity, water absorption and average membrane pore radius. Nanofiltration membrane performance was evaluated by measuring pure water flux, dye removal ability, desalination from aqueous solution, removal of heavy metals, fouling rate and flux recovery ratio. It seems, practically very hydrophilic -OSO3H groups located on GO surfaces can increase the hydrophilicity of the membrane and improve its anti-fouling properties in the final membrane. Fouling test for graphene sulfone-containing membranes showed better results.Keywords: Graphene oxide (GO), Sulfonated graphene oxide (s-GO), Nanoparticles, Nanofiltration
-
In this work, we prepared the nafion/montmorillonite/heteropolyacid nanocomposite membranes for direct methanol fuel cells (DMFCs). The analyses such as X-ray diffraction (XRD), Fourier transform infrared (FTIR), and scanning electron microscopy (SEM) were conducted to characterize the filler dispersion and membrane structure in prepared nanocomposite membranes. XRD patterns of nafion-CsPW-MMT nanocomposites membranes showed the exfoliated structure of membranes by adding MMT and CsPW. SEM-EDXA results showed proper dispersion of nanoparticles in the membrane matrices. Addition of CsPW-MMT to nafion membranes increases water uptake and IEC due to increase hydrophilic groups in membranes. The proton conductivity results showed that proton conductivity increases by increasing amount of CsPW and decreasing of clay content in the membrane. Methanol crossover through polymer electrolyte membranes is a critical issue and causes an important reduction of performance in DMFCs. The developed intercalated nafion/CsPW/MMT nanocomposite membranes have successfully improved the membrane barrier properties due to the unique feature of MMT which contributed to the formation of a longer pathway towards methanol across the membrane. The lowest methanol crossover of the developed membranes in this study was 1.651×10-6 cm2 s-1 which was lower than re-cast nafion membrane (2.078×10-6 cm2 s-1). The methanol permeability was significantly reduced by the incorporation of MMT and increased by addition of CsPW in the nafion membrane. Finally, according to the selectivity results, the nafion-MMT-CsPW nanocomposite membrane with MMT mass fraction of 2.5% and CsPW mass fraction of 8% shows the best membrane selectivity and this nanocomposite membrane could be suitable for application in DMFCs.Keywords: Nafion, Heteropolyacid, Montmorillonite, Proton Exchange Membrane, Methanol Crossover, Selectivity, Direct Methanol Fuel Cell
-
رنگ های راکتیو جزء رنگ های محلول در آب هستند. مقدار زیادی یون هیدروکسید (OH-) وارد محیط کرده و سبب تغییر رنگ و pH می شوند. این رنگ ها سبب ایجاد مشکلاتی برای انسان و گیاهان و جانوران ساکن در محیط می شوند. بنابراین حذف رنگ های مذکور از محیط آبی امری ضروری است. در پژوهش حاضر ابتدا نانوصفحات گرافن اکساید با استفاده از روش اصلاح شده ی هامر سنتز گردید و گرافن اکساید مغناطیسی با روش سولوترمال تهیه شد. ویژگی نانوفیلرها با استفاده از آنالیزهای SEM، XRD و VSM بررسی شد. غشاء PES با استفاده از نانوفیلرهای GOو mGO طی فرآیند جدایش فاز ساخته و مورفولوژی سطح و آبدوستی غشاء با استفاده از آنالیزهای SEM، تخلخل و زاویه تماس بررسی شد. پس از اندازه گیری شار و خواص ضدگرفتگی غشاء، میزان حذف رنگ های RG19 و RR198 توسط غشاء بررسی شد. نتایج نشان داد که خاصیت آب دوستی در همه غشاهای اصلاح شده نسبت به غشاء خالص بهبود یافته. غشاء PES-mGO آب دوستی بیشتری نسبت به غشاء PES-GO دارد؛ غشاء حاوی PES-mGO زاویه تماس آب، 07/4 درجه نسبت به غشاء PES-GO کاهش یافت. تخلخل غشاء PES-mGO نسبت به PES-GO بیشتر بوده و میزان شار غشاء PES-mGO، h L/m^2 03/3 نسبت به غشاء PES-GO بیشتر شد. بازیابی شار غشاء PES-mGO به مقدار 7/5 % از غشاء PES-GO بیشتر شد. کارایی غشاء PES-mGO در مقابل حذف رنگ RG19 و RR198 به تربیب %1 و 4% بیشتر از غشاء PES-GO شد. با توجه به نتایج میتوان گفت که نانوفیلر گرافن اکساید مغناطیسی کارایی بهتری در اصلاح غشاء و حذف رنگ از محلول آبی دارد.
کلید واژگان: حذف رنگ, گرافن اکساید مغناطیسی, نانوفیلتراسیون, راکتیوقرمز 198, راکتیو سبز 19Reactive dyes are water-soluble and causes color changes and pH. These colors create problems for humans and plants and animals living in the environment. Therefore, removal of these colors from the aquatic environment is essential. In the present study, grapen-oxide nanosheets were first synthesized using the modified Hammer method and magnetic graphene oxide was prepared using a solothermal method. The properties of nanofillers were investigated using SEM, XRD and VSM analyzes. PES membrane was studied using GO and mGO nanofilers during the phase separation process and the surface and membrane morphology of the membrane using SEM analyzes, porosity and contact angle. After measuring the flux and the properties of the membrane, the removal of RG19 and RR198 by membranes was investigated. The results showed that the hydrophilic property in all modified membranes was improved compared to pure membranes. The PES-mGO membrane has a higher pH than the PES-GO membrane; the membrane containing the PES-mGO has a contact angle of 4.24 degrees relative to the PES-GO membrane. The PES-mGO membrane porosity was higher than PES-GO and the PES-mGO membrane flux, 3.3 L / m2h, was higher than the PES-GO membrane. PES-mGO membrane flux recovery was increased to 5.7% of the PES-GO membrane. The performance of the PES-mGO membrane against RG19 and RR198 removal was 1% and 4% higher than the PES-GO membrane. Regarding the results, it can be said that magnetic nanoparticle graphon oxide has a better efficiency in membrane repair and removes dye from aqueous solutions.
Keywords: Dye removal, Magnetic Graphene oxide, Nanofiltration, Reactive Red 198, Reactive Green 19
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
- 7930
- 92
-
علمی8022
- 8021
- 1
- 138
- 113
- 100
- 96
- 96
- 95
- 81
- 77
- 77
- 75
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.