-
مقاله حاضر به بررسی فراوانی و علل پدیده خشونت کلامی در مدارس راهنمایی شهر تهران و واکنش مسئولین مدرسه در مقابل این پدیده از نظر دانش آموزان می پردازد. نمونه مورد مطالعه شامل 498 نفر از دانش آموزان دختر و پسر است. یافته ها نشان داد که خشونت کلامی از سوی دانش آموزان نسبت به یکدیگر و از سوی معلمان و سایر مسئولین مدرسه نسبت به آنها از فراوانی بالا و قابل توجهی برخوردار است. میزان خشونت در مدارس پسرانه به مراتب بیش از مدارس دخترانه است و پسران بیش از دختران خشم خود را با خشونت کلامی و بدنی نشان می دهند. دانش آموزان مهمترین عوامل پدیدآورنده خشونت کلامی در مدرسه را ویژگی های فردی دانش آموز، افت تحصیلی، ناتوانی درسی و حجم زیاد کتب درسی می دانند.آنها ویژگی های فردی معلمان، شلوغ بودن و جو نامناسب کلاس را موجب خشونت معلمان به دانش آموزان ذکر کرده اند. پسران حقوق و در آمد کم معلم را نیز از جمله عوامل موثر در خشونت کلامی وی می دانند. دانش آموزان مواخذه هر دو طرف دعوا، احضار اولیا به مدرسه و کم کردن نمره انضباط را به عنوان واکنش های مسئولین مدرسه در برابر خشونت کلامی دانش آموزان نام برده اند به اعتقاد آنها مسئولین مدرسه معمولا به شکایات آنها در مقابل خشونت کلامی معلمان اعتنایی نمی کنند یا به هر حال حق را به معلم می دهند.
The present research investigates the existence of verbal aggression and its causes in Tehran middle schools. Subjects consist of 498 students (boys and girls) from Tehran educational districts. Research findings highlight the fact that there exits verbal aggression not only between students but also between teachers, non-teaching staff and students. There is a significant difference between boys and girls: boys being more aggressive than girls. The most important factors causing the verbal aggression of students is seen by them as their individual characteristics, the school failure and excessive amount of homework. The students see the cause of teachers verbal aggression as being the teacher’s characteristics and the crowded and negative atmosphere of the classroom. Boys express their anger more by verbal and physical aggression than girls
-
هدف از این پژوهش بررسی رابطه سبک های کنترل هیجانی با میزان پرخاشگری در دانشجویان دختر کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونه ای به حجم 100 نفر از دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، به روش تصادفی چندمرحله ای خوشه ایانتخاب شدند. ابزار مورد استفاده جهت جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه سبک های کنترل هیجانی و پرسشنامه پرخاشگری بود. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی متعارف استفاده شد. با توجه به یافته های پژوهش، ضرایب ساختاری بدست آمده در این پژوهش نشان می دهند که الگویی از نمره های بالا در کنترل خوش خیم و نشخوار ذهنی با الگویی از نمره های پایین در خصومت، خشم، پرخاشگری کلامی، پرخاشگری غیرمستقیم و پرخاشگری جسمی همبسته هستند. بنابراین، یافته های این پژوهش نشان می دهد که ترکیب کنترل خوش خیم و نشخوار ذهنی پایین احتمال خصومت، خشم، پرخاشگری کلامی، پرخاشگری غیرمستقیم و پرخاشگری جسمی بالا می برد. پس می توان نتیجه گرفت که سبک های کنترل هیجانی از جمله کنترل خوش خیم و نشخوار ذهنی می تواند خشم و پرخاشگری افراد را کاهش دهد.
کلید واژگان: سبک های کنترل هیجانی, پرخاشگری, خشمThe purpose of this study was to examine the relationship between emotional control styles and aggression in female students of Shahid Chamran University. 100 female students were selected through clustral multistage random sampling. Emotional Control Questionnaire and Buss and Warren Aggression Questionnaire were used to collect data. For analyzing data canonical correlation was used. Structural coefficients showed that the pattern of high scores in benign control and rumination correlates with the pattern of low scores in hostility، anger، verbal aggression، indirect aggression and physical aggression. Therefore the finding of this research showed that the combination of low benign control and rumination can probably promotion hostility، anger، verbal aggression، indirect aggression and physical aggression. Therefore we conclude that emotional control styles such as benign control and rumination can decrease anger and aggression people. -
ObjectiveThe most common problem that delinquent children and juveniles deal with it every moment is the lack of sufficient control over their aggression. Accordingly, the aim of this study was to investigate the mental rehabilitation group therapy based on acceptance and commitment on decreasing aggression in juvenile delinquents.MethodsThis study employed a quasi-experimental with pretest- posttest design and a 2-month follow up along with the experimental and the control group. To conduct this study, 30 cases of delinquent juveniles selected by Buss and Perry Aggression Questionnaire, and randomly assigned to two experimental and control groups. The Experimental group received 8 sessions of Acceptance and commitment group therapy.ResultsResults were analyzed using ANCOVA showed that the experimental group compared with the control group, earned significant reduction in aggression and its aspects (physical aggression, verbal aggression, anger and hostility) and this difference maintained in follow-up phase too (P> 0/01).ConclusionThe results showed that acceptance and commitment group therapy can effectively reduce overall aggression and its dimension (physical aggression, verbal aggression, anger and hostility) and the results last in follow-up phase.Keywords: mental rehabilitation, aggression, juvenile delinquents, acceptance, commitment therapy (ACT)
-
یکی از عوامل موثر در بروز اختلال های رفتاری، عامل خانواده، بویژه الگوی رفتاری والدین است.از این رو، محققان نتیجه گرفته اند که بین بدرفتاری والدین واختلال رفتاری فرزندان ارتباط وجود دارد؛ ارتباطی که می تواند نقش سبک های فرزند پروری را در ایجاد مشکلات رفتاری نوجوانان، نظیر پرخاشگری بررسی کند. هدف این پژوهش، بررسی رابطه سبک های فرزند پروری با پرخاشگری نوجوانان شهرستان شبستر بوده است.روشروش تحقیق از نوع همبستگی بوده. نمونه آماری نیز 60 نفر از دانش آموزان شهرستان شبستر بودند؛ که با استفاده از پرسشنامه سبک های فرزند پروری«بومریند» و پرخاشگری«اچ.باس و مارک پری» برسی شدند.یافته هابین سبک دمو کراتیک و پرخاشگری رابطه وجود نداشت. بین سبک دموکراتیک و پرخاشگری فیزیکی رابطه وجود داشت(05/0 p<).بین سبک دموکراتیک و خصومت رابطه وجود داشت(05/0 p<).بین سبک دموکراتیک و خشم رابطه وجود داشت(05/0 p<).بین سبک دموکراتیک و پرخاشگری کلامی رابطه وجود داشت(05/0 p<).بین سبک سهل گیرانه و پرخاشگری رابطه وجود نداشت. بین سبک سهل گیرانه و پرخاشگری فیزیکی رابطه وجود نداشت. بین سبک سهل گیرانه و خصومت رابطه وجود نداشت. بین سبک سهل گیرانه و خشم رابطه وجود نداشت. بین سبک سهل گیرانه و پرخاشگری کلامی رابطه وجود نداشت. بین سبک استبدادی و پرخاشگری رابطه وجود نداشت. بین سبک استبدادی و پرخاشگری فیزیکی رابطه وجود نداشت. بین سبک استبدادی و خصومت رابطه وجود نداشت.بین سبک استبدادی و خشم رابطه وجود نداشت. بین سبک استبدادی و پرخاشگری کلامی رابطه وجود نداشت. نتیجه اینکه بهترین روش فرزندپروری برای کاهش پرخاشگری و مولفه های آن سبک دموکراتیک بود.
کلید واژگان: سبک های فرزندپروی, پرخاشگری, سبک دموکراتیک, سبک استبدادی, سبک سهل گیرانهIntroductionThe purpose of this study was to investigate the relationship between parenting styles and aggression in adolescents of Shabestar city.MethodThe sample included sixty students who answered. the Baumrind. Parenting. Questionnaire. and.Bass. and.Perry. Aggressive.Questionnaire.ResultsThere was no relationship between democratic style and aggression but there was a significant relationship between physical aggression and democratic style (P<0 . 05). There was also a relationship between hostility and democratic style (P<0 . 05) and between anger and democratic style (P<0 . 05). There was also a relationship between verbal aggression and democratic style (P<0 . 05). There were no significant relationship between the following variables: pessimistic style and aggression, pessimistic style and physical aggression, pessimistic style and hostility, permissive style and anger and verbal aggression.also There were no significant relationship between the following variables: authoritarian style and aggression, authoritarian style and physical aggression, authoritarian style and hostility, authoritarian style and anger and verbal aggression.Conclusiondemocratic style was the best method for reducing aggression and its components. -
زمینه و هدفپرخاشگری دوران نوجوانی نه تنها به قربانیان آسیب وارد میسازد، بلکه رشد خود نوجوانان پرخاشگر را نیز در معرض خطر قرار میدهد. پرخاشگری به هر شکلی از رفتار گفته می شود که بتواند به دیگران صدمه و آسیب برساند. از لحاظ فیزیولوژیکی، پرخاشگری زیاد ممکن است موجب فعالیت بیش از حد سیستم عصبی پاراسمپاتیک و یا واکنش بیش از حد به استرس محیطی و یا آزمایشگاهی گردد. لذا پژوهش حاضر در پی تعیین تاثیر درمان پذیرش و تعهد بر کاهش پرخاشگری در دانش آموزان مبتلا به اعتیاد اینترنتی بود.روش کارروش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر سال سوم متوسطه مبتلا به اعتیاد اینترنتی دبیرستانهای منطقه 21 شهر تهران در سال 94 بود. انجام مداخلات و نمونه گیری در این پژوهش، مجموعا به مدت 4 ماه از خرداد تا مهر 94 به طول انجامید. نمونه این تحقیق مشتمل بر 30 دانش آموز از جامعه مذکور بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایانتخاب شدند شد. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای سنجش این پژوهش، مقیاس پرخاشگری AQ و پرسشنامه اعتیاد اینترنتی یانگ بود. درمان پذیرش و تعهد در گروه مداخله بصورت 8 جلسه 45 دقیقه ای به صورت انفرادی و هفتگی توسط پژوهشگر در محل مرکز پژوهشی منشور مهر اجرا شد. آزمودنی ها قبل از درمان و یک ماه پس از درمان به پرسشنامه پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس با استفاده از SPSS-22 استفاده شد.یافته هاتحلیل آماری نشان داد درمان پذیرش و تعهد در گروه آزمایش باعث کاهش پرخاشگری بدنی، پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت آزمودنی ها شد (05/0>p) اما در گروه کنترل چنین تغییری مشاهده نشد.نتیجه گیرینتایج این مطالعه درک بهتری از تاثیر درمان پذیرش و تعهد را بر متغیرهای پرخاشگری نشان میدهد و به محققان پیشنهاد می شود که این تحقیق را در سایر جوامع با دامنه سنی گسترده تر انجام دهند.کلید واژگان: درمان پذیرش و تعهد, پرخاشگری بدنی, پرخاشگری کلامی, خصومت, اعتیاد اینترنتیBackground and ObjectivesAggression not only harms the victims, but also affects their own growth. Aggression refers to any form of behavior that can hurt and harm the others. Too much pphysiological aggression may cause excessive activity of the parasympathetic nervous system or may cause excessive reaction to environmental or laboratory stressors. Therefore, this study sought to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on reducing physical aggression, verbal aggression, anger and hostility among students addicted to the internet.MethodsThe research method was semi-experimental and the design was pretest-posttest with control group. The population consisted of all high school male students addicted to the internet in the schools of Tehrans 21 district in 2015. Intervention and sampling lasted 4 months from May to October 2015. Sample was composed of 30 students from the community. Subjects were chosen using cluster sampling method. The subjects were randomly divided into control and experimental groups. Study measurement tools were Aggression Questionnaire (AQ) and Youngs Internet Addiction Test. AQ measurement tool measures four subscales of physical aggression, verbal aggression, anger and hostility. Internet addiction test discriminates ordinary internet users from the users who have internet addiction. Acceptance and commitment therapy was conducted in Manshor-e-Mehr Research Center in 8 sessions and each session lasted 45 minutes. The subjects responded to questionnaires before treatment and 1 month after treatment. Descriptive statistics and analysis of covariance by using SPSS V.22 were used for data analysis.ResultsFindings showed that acceptance and commitment therapy decreased subjects physical aggression, verbal aggression, anger and hostility in the experimental group (pConclusionsThe results of this study shows a better understanding of the effect of acceptance and commitment therapy on aggression variables, and it is proposed that researchers do this study in the other communities with a wider age range.Keywords: Acceptance, Commitment Therapy, Physical Aggression, Verbal Aggression, Hostility, Internet Addiction
-
IntroductionGiven the importance of aggression in adolescents and the effects of parenting practices, the present study was conducted to investigate the effects of parenting skills intervention on adolescent aggression in Abadeh Tashk town, Fars province, in 2018.MethodsThis randomized clinical trial was carried out on 200 adolescents and their parents in Abadeh Tashk in 2018. The sampling was done through the cluster sampling method and the subjects were randomly divided into the experimental and control groups (100 in each group). The study outcomes were aggression and parenting styles measured by the control and education groups before and two months after the intervention. The data were analyzed using the SPSS20 software as well as the statistical tests such as paired t-test, independent t-test and chi-square test.ResultsThe results showed that there was no significant difference between the experimental and control groups in terms of physical aggression (P = 0.98), verbal aggression (P = 0.62), anger (P = 0.40), hostility (P= 0.15), and the total aggression score (P= 0.38) before the intervention. However, after the intervention, a significant difference was found between the two groups in terms of physical aggression, verbal aggression, anger, hostility, and overall aggression score (P <0.05).ConclusionThe results of this study showed that parenting style intervention was effective in reducing physical and verbal aggression, anger, hostility, and overall aggression in students. It is suggested that long term interventions should be conducted aiming at parental control over the problems of students since childhood.Keywords: education, Parenting Styles, Aggression, Adolescents
-
This study aimed to investigate the effectiveness of life skills training programs in reducing parent-child conflicts. The statistical population of the study comprised all high school male students in Malard from whom 40 individuals were chosen through purposive sampling method. The subjects were randomly assigned to experimental (20 subjects) and control (20 subjects) groups. For the purpose of data collection, Conflict Tactics Scale was used and Cronbach’s alpha coefficient for the total scale was 0.75. The experimental group participated in 12 training sessions, whereas the control group received no intervention. The training sessions included four components of life skills, namely self-awareness, effective communication, anger management, and problem solving. Results of Analysis of Covariance showed that there was a significant difference between the two groups regarding parent-child conflict and its components, i.e., reasoning, verbal aggression, and physical aggression. According to the obtained results, it can be concluded that life skills training programs can promote adolescents’ reasoning ability and reduce parent-child conflicts, verbal aggression, and physical aggression.Keywords: life skills, parent, child conflict, students, adolescents
-
ازجمله معضلات حادی که فرماندهان در یگان های نظامی با آن بسیار روبه رو هستند و از اهمیت شایانی برخوردار است پرخاشگری کارکنان وظیفه یا تحت امر است. هدف این مقاله یافتن اثربخشی درمان های فراشناختی بر کاهش پرخاشگری فیزیکی و کلامی کارکنان وظیفه مرکز تربیت و آموزش شهید فیض الله امانی نزاجا می باشد. بدین منظور، 40 نفر از کارکنان وظیفه مراجعه کننده به شعبه خدمات مشاوره ای بازرسی این مرکز با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی نظام دار در دو گروه تصادفی (گروه درمان فراشناختی و گروه کنترل) با حجم مساوی (20 نفر) قرار گرفتند که از آزمون های پرخاشگری باس و پری، مصاحبه سازمان یافته، توسط روان شناس بالینی، در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد که در تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) انجام شده روی داده ها نشان داد: درمان فراشناختی در کاهش پرخاشگری فیزیکی و کلامی کارکنان وظیفه اثربخش بوده است. این مداخله ها با جایگزین کردن الگوهای سازگاری رفتاری و شناختی در این افراد، به وی امکان می دهد که از خزانه رفتاری گسترده تر و مناسب تر در مواجهه با موقعیت برخوردار باشد و در واکنش به مسائل با برنامه ریزی و آینده نگری موثرتری عمل کند. بنابراین، با استفاده از مداخلات روان شناختی به ویژه مداخلات فردی می توان میزان پرخاشگری کارکنان وظیفه را کاهش داد.کلید واژگان: درمان فراشناختی, پرخاشگری, کارکنان وظیفهOne of the paramount importance and serious problems for commanders in military units are the aggressions of the duty or under the affair personnel. The aim of this article is to find the effectiveness of Metacognitive Therapies on reduction of physical and verbal aggression of duty personnel of training and education center martyr Feizollah Amani of Nezaja army in year 1393. For this purpose, 40 persons of duty personnels referred to Consultancy inspection Services Branch of this centre, has been selected by means of random sampling randomized into two groups (Group MCT and control) at the same volume (20 cases). That Buss and Perry exams were used on the organized interviews by clinical psychologist, in both pre-test and post-test on the multivariate analysis of variance (MANCOVA) that was conducted on the data showed: Metacognitive therapy was effective on reduction of physical and verbal aggression of duty personnel. These interventions, with replacing of the patterns of cognitive and behavioural adaptation in these people, enable them to have extensive and appropriate behaviour when facing situations, therefore use of psychological interventions, particularly individual interventions, aggression could be reduced on duty personnel.Keywords: Meta, cognitive therapy, aggression, duty personnel
-
زمینهاز طرف سازمان بهداشت جهانی، خشونت به عنوان یکی از مشکلات جدی در بهداشت و سلامت عمومی معرفی شده است. هدف از این مطالعه بررسی عوامل پیش بینی کننده قصد رفتارهای خشونت آمیز (کلامی و فیزیکی) با استفاده از تئوری رفتار برنامه ریزی شده در دانش آموزان پسر مقاطع راهنمایی و دبیرستان شهر سنندج می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه مقطعی، 475 نفر از دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان شهرستان سنندج به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه ایی که مشتمل بر سوالات تئوری رفتار برنامه ریزی شده، عوامل دموگرافیک و رفتار گذشته خشونت (کلامی و فیزیکی) بود طراحی گردید که پس از تائید روایی و پایایی سوالات، پرسشنامه ها توسط دانش آموزان تکمیل گردیدند. تحلیل ها از طریق آزمون همبستگی و مدل رگرسیون خطی صورت پذیرفت و پیش بینی کننده های قصد رفتارهای خشونت آمیز مشخص شدند.یافته هامیانگین سن دانش آموزان شرکت کننده (12/1±70/14) بود که توزیع آن بین 17-12 سال می باشد. (5/35 درصد) از دانش آموزان در ماه گذشته اصلا دعوای فیزیکی نداشته و برای پرخاشگری کلامی نیز در ماه گذشته (9/26 درصد) اصلا پرخاشگری نکرده بودند، رگرسیون خطی نشان داد که اجزاء تئوری با همدیگر 2/50 درصد از قصد خشونت فیزیکی و 3/37 درصد از قصد خشونت کلامی را پیش بینی می کنند. پیش بینی کننده ترین سازه برای قصد خشونت فیزیکی، کنترل رفتاری درک شده بود. در خصوص پیش بینی رفتار خشونت فیزیکی و کلامی سازه های تئوری با همدیگر 3/36 درصد خشونت کلامی و 1/21 درصد خشونت فیزیکی را پیش بینی کردند. پیش بینی کننده ترین سازه برای رفتار خشونت کلامی، قصد رفتاری; و برای خشونت فیزیکی، کنترل رفتاری درک شده بود.نتیجه گیریافراد در خشونت فیزیکی غالبا کنترل کمتری را روی رفتار خود احساس می کنند، و در خشونت کلامی نگرش مثبت آن ها تعیین کننده ی رفتار می باشد، که برای کاهش این پدیده در جامعه بایستی بر این حوزه ها تمرکز شود تا با کمک تکنیک های مختلف، میزان کنترل رفتاری افراد را افزایش داده و همچنین نگرش ها را برای زمان مواجهه با خشونت اصلاح و تعدیل نمود.کلید واژگان: رفتار خشونت, پرخاشگری کلامی, خشونت فیزیکی, تئوری رفتار برنامه ریزی شدهBackgroundAccording to World Health Organization, aggression is one of the most serious problems in nations general health. The current study was aimed to investigate the predictive factors of aggressive behaviors in guidance and high school male students, based on the Theory of Planned Behavior.
Material andMethodsA total of 457 guidance and high school male students from Sanandaj city were randomly selected. They were asked to complete a questionnaire included questions about attitude, subjective norms, perceived behavioral control, intention, and aggressive behavior. The questionnaire was validated by the researcher, beforehand. Pearson correlation coefficient and Linear and Ordinal Multivariate Regression was used to investigate the predictability of the constructs of the theory for intention and behavior.ResultsThe participants age range was from 12 to 17 year (mean, 14.70). %35.5 of the participants reported no physical aggression and %26.9 of them reported no verbal aggression during the last month. Linear regression showed that the theory components, all together, could predict %50.2 of the intended physical aggressive behavior, and %73.3 of the intended verbal aggressive behavior. Moreover, the perceived behavior control was the most predictive construct for intended aggression. The results, also, revealed that the theory components, all together, could predict %36.3 of the verbal aggressive behavior, and %21.1 of the physical aggressive behavior. The results, also showed that, intended behavior was the most predictive construct for the verbal aggressive behavior, and that perceived behavior control was the most predictive construct for physical aggression.ConclusionAs, during physical aggression, people feel less control on their behavior; and their verbal aggression is affected by their attitudes, paying attention to these constructs could result into decreasing adolescents aggression. In other words, taking part in workshops aimed to increasing behavior control and attitude improvement could help adolescents to control their behavior and to avoid aggressive behaviors.Keywords: Violence Behavior, Verbal Aggression, Physical Aggression, Theory of Planned Behavior -
BackgroundAggression in childhood is the predictor of delinquency, depression, school dropout, and drug abuse in higher ages. The preschool year is an appropriate time to diagnose children’s problems and plan for interventions to prevent their emotional, social, and educational problems..ObjectivesThe present study determines the types of aggression among kindergarten and preschool children..Patients andMethodsA total of 14 kindergarten and preschool centers were chosen using random cluster sampling in Mohr County 2013. The inclusion criteria were level of aggression higher than 125.77 for boys and 117.48 for girls based on the preschooler aggression inventory. In this regard, 60 kindergarten and preschool children were enrolled in this study..ResultsThe results showed that 33.45%, 31.15%, 22.29%, and 13.11% of the children had verbal aggression, physical aggression, relational aggression, and impulsive anger, respectively. In addition, the verbal aggression and physical aggression scores of the boys were higher than for girls. However, no significant differences were found between the genders concerning relational aggression and impulsive anger. Moreover, the highest level of aggression was observed among 6 years old children followed by 5-, 3-, and 4-years old children..ConclusionsConsidering the high rate of verbal and physical aggression and the negative effects of aggression on educational and social behavior, early intervention is recommended for prevention and treatment..Keywords: Aggression, Child, Adolescent, Health, Mental Health
-
از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبهای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شدهاست.
- نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شدهاند و انتظار میرود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
- جستجوی عادی ابزار سادهای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش دادهشود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشتههای نویسنده خاصی هستید، یا میخواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
- 7483
- 75
-
علمی7558
- 7514
- 44
نتایج را در یکی از موضوعات زیر محدود کنید.