فهرست مطالب

فصلنامه آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
سال دهم شماره 4 (پیاپی 40، زمستان 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/11/01
  • تعداد عناوین: 8
|
  • مهدی رشنوادی* صفحات 265-275
    ریزگردها که بسیاری از استان های ایران را گرفتار خود ساخته اند، آثار مخربی بر شرایط فیزیولوژیک انسان، گیاهان و دام های این مناطق نیز داشته اند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر کوتاه مدت ریزگردها بر علایم حیاتی و بعضی از فاکتورهای خونی و سرمی گاوهای نژاد هلشتاین در استان ایلام می باشد. در این مطالعه تعداد 80 راس گاو ماده بالغ و سالم انتخاب شد. دو روز قبل از ورود ریزگردها علاوه بر ثبت علایم حیاتی، یک نمونه خون از هر دام اخذ شد (قبل از مواجهه). سپس در چهار نوبت مجزا (هر سه روز یک بار)  ابتدا دمای بدن، تعداد ضربان قلب و تنفس آنها ثبت شد و در هر نوبت  به میزان 5 میلی لیتر از ورید وداج آنها خون گیری به عمل آمد. ریزگردها سبب افزایش معنی دار تعداد ضربان قلب و تنفس گاوها و همچنین میزان گلبول های قرمز (RBC)، درصد هماتوکریت (PCV)، تعداد کل گلبول های سفید (total WBC)،  لنفوسیت (LYM) و ایوزینوفیل های (EOS)آن ها نسبت به قبل از مواجهه شد (05/0p<). همچنین برخی از فاکتورهای سرمی از قبیل کلسترول (CHOL)، تری گلیسرید (TG)، اسید چرب با چگالی پایین (LDL)، اسید چرب با چگالی بالا (HDL)، پروتیین تام (TP) و پروتیین واکنشیC (CRP) نسبت به قبل از مواجهه افزایش داشته که این افزایش فقط در مورد TG، TP و CRP معنی دار بود (05/0p<). نتایج مطالعه نشان داد که ریزگردها در کوتاه مدت سبب تغییرات در علایم حیاتی نظیر افزایش تنفس تعداد، ضربان قلب و تغییر در تعداد گلبول های سفید خون گاوهای هلشتاین می شوند.
    کلیدواژگان: ایلام، ریزگرد، گاو نژاد هلشتاین، فاکتورهای خونی و سرمی
  • عادل فیضی*، لقمان احمدزاده صفحات 277-285
    باکتری اشریشیا کولای یکی از مهم ترین عوامل ایجاد عفونت در پرندگان می باشد. عوامل آنتی بیوتیکی به طور گسترده ای به منظور کاهش خسارات ناشی از باکتری اشریشیا کولای در صنعت طیور استفاده می شوند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش تجویز مقطعی و ممتد داکسی سایکلین بر علایم بالینی وجراحات ناشی از کلی باسیلوزیس و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم در طیور گوشتی بود. این مطالعه در یک فارم گوشتی که دارای دو سالن مشابه و مبتلا به کولی باسیلوزیس بود، انجام شد. در گروه اول داکسی سایکلین با روش ممتد به مدت 4 روز و در گروه دوم به روش تجویز مقطعی به مدت 4 روز و روزانه 8 ساعت استفاده شد. پس از درمان مذکور، از هر گروه تعداد 20 نمونه خونی اخذ و میزان آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP)، پروتیین تام و کراتینین سرم اندازه گیری شد. همچنین، شمارش تفریقی گلبول های سفید انجام شد. جراحات کالبدگشایی و بالینی نیز ارزیابی گردید. برای مقایسه آماری داده ها، از آزمون T مستقل استفاده شد. بین دو روش تجویز دارو از نظر میزان AST سرم اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (05/0p<). میزان ALT، ALP و کراتینین سرم در گروه تجویز ممتد دارو به طور غیرمعنی داری کمتر از گروه مقطعی تجویز دارو بود. همچنین، میزان گلبول های سفید و لنفوسیت خون در گروه درمانی ممتد کاهش معنی دار (05/0p<) ولی میزان هماتوکریت، هتروفیل و ایوزینوفیل افزایش معنی داری (05/0p<) را نشان داد. نتایج مطالعه نشان داد که استفاده مقطعی از داکسی سایکلین در درمان کلی باسیلوزیس طیور نتیجه بهتری از تجویز ممتد دارو دارد.
    کلیدواژگان: کلی باسیلوزیس، داکسی سایکلین، تجویز مقطعی، تجویز ممتد، شاخص های بیوشیمیایی
  • سید سجاد حجازی*، حسین اریک آغاجی، حسن گیلانپور صفحات 287-296
    زونیسامید یکی از موثرترین داروهای ضد صرع با خواص تراتوژنی می باشد که به وفور مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تراتوژنی داروی ضد صرع زونیسامید بر سیستم اسکلتی نوزادان موش های صحرایی در طی دوره جنینی می باشد. در این مطالعه 12سر موش صحرایی نربالغ و 36 سر موش صحراییماده بالغ جهت جفت گیری وباردار شدن در نظر گرفتهشد. موش های آبستن به طور تصادفی به دو گروه تیمار و شاهد تقسیم شدند. موش های گروه تیمار، داروی زونیسامید را با دوز mg/kg 200 در روزهای نهم، دهم و یازدهم آبستنی به صورت گاواژ دریافت کردند.موش های گروه شاهد نیز در روزهای مشابه محلول نرمال سالین را به همان مقدار دریافت کردند. در پایان دوره آ بستنی وزن و قد نوزادان متولدشده، محاسبه شدند. سپس نوزادان از نظر ناهنجاری های ظاهری توسط استریومیکروسکپ مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت برای مطالعه اختصاصی استخوان ها از رنگ آمیزی رد آلیزارین استفاده شد. برای تحلیل آماری داده ها از روش T-test استفاده شد. از لحاظ میانگین طول استخوان های بازو، زند زیرین، زند زبرین، ران، درشت نی و نازک نی بین دو گروه تیمار و شاهد اختلاف معنی داری وجود داشت. در ارزیابی اختصاصی استخوان ها، در گروه تیمار با زونیسامید ناهنجاری ها از نوع ایجاد انحراف در ستون فقراتیا اسکولیوزیس (scoliosis)، فرم موجی دنده ها (wavy rib) و تشکیل ناقص استخوان های جمجمه شناسایی شد. نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از داروی زونیسامید در دوره آبستنی موجب اختلال رشد در جنین های موش صحرایی می شود، به طوری که اثرات کاهنده ای در پارامترهای رشد ایجاد کرده و به عنوان یک فاکتور خطر برای تکامل و رشد جنینی در این حیوانات محسوب می شود.
    کلیدواژگان: تراتوژن، زونیسامید، نوزاد موش صحرائی
  • سعید باقری، مهدی پورمهدی بروجنی*، محمدرحیم حاجی حاجیکلایی، مسعود قربانپور نجف آبادی صفحات 297-305
    بیماری یون یا پاراتوبرکلوزیس آنتریت گرانولوماتوز مزمن نشخوارکنندگان است که وقوع جهانی دارد. این بیماری در اثر مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس ایجاد می گردد و معمول ترین نشانه های بالینی آن در بز لاغری مفرط، بی اشتهایی و ناتوانی شدید است. هدف از این مطالعه تعیین شیوع سرمی مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان و همچنین ارتباط آن با فاکتورهای میزبانی و محیطی بود. در این مطالعه نمونه های خون به طور تصادفی از  368 راس بز از شهرهای اهواز، هندیجان، ایذه، شوشتر، دزفول و سوسنگرد جمع آوری گردید و به روش الایزا مورد ارزیابی قرار گرفت. شیوع سرمی ظاهری و واقعی مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس به ترتیب 07/7 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 67/9-47/4 درصد) و 8/13 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 3/17-3/10 درصد) بود. این بررسی نشان داد با افزایش سن فراوانی آلودگی نیز افزایش می یابد و شانس آلودگی بین سن بر حسب سال و بیماری 08/1 (فاصله اطمینان 95 درصد: 35/1- 86/0) است (05/0<p). فراوانی نسبی موارد مثبت در جنس ماده بیشتر از جنس نر و شانس آلودگی جنس ماده 19/1 برابر جنس نر (فاصله اطمینان 95 درصد: 59/3- 4/0) بود (05/0<p). شانس آلودگی در بزهای دارای سابقه اسهال 38/4 برابر بزهای بدون سابقه اسهال (فاصله اطمینان 95 درصد: 96/9-92/1) بود (001/0>p). شیوع سرمی در اهواز، دزفول، ایذه، شوشتر، هندیجان و سوسنگرد به ترتیب 06/8، 5، 92/4، 33/13، 67/2 و 5 درصد بود (05/0<p). این مطالعه تایید نمود که مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس در بزهای استان خوزستان وجود دارد و اقدامات کنترلی و پیشگیری بایستی مد نظر سیاست گذاران بهداشتی قرار گیرد.
    کلیدواژگان: اپیدمیولوژی، بیماری یون، مایکوباکتریوم اوویوم تحت گونه پاراتوبرکلوزیس
  • وحید طباطبایی*، غلامعلی کجوری، افشین جعفری، عبدالناصر محبی صفحات 307-314
    هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای اثر تجویز نانوذره سلنیوم و سلنیت سدیم در میش های آبستن بر سطح سرمی تیروکسین خون بره های نوزاد بود. بدین منظور از 20 راس میش 4 ماه آبستن در محدوده سنی یکسان بهره گرفته شد. طی 21 روز منتهی به زایمان، مکمل نانوذره سلنیوم با دوزهای 05/0 و 1/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به ترتیب به گروه های تیمار 1 و 2 و سلنیت سدیم به میزان 1/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به گروه تیمار 3 خورانده شد. در همین زمان به گروه شاهد نیز با حجم مساوی آب مقطر خورانده شد. تا زمان زایمان میش ها از نظر درمانگاهی و آزمایشگاهی مورد پایش دقیق قرار گرفتند و سطح سرمی تیروکسین در روزهای تولد و روزهای هفتم پس از زایمان در بره های نوزاد سنجیده شد. سطح سرمی تیروکسین بره های نوزاد گروه دریافت دارنده سلنیت سدیم و نانوذره سلنیوم به میزان 05/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده دام، در روز هفت پس از زایمان کمتر از روز تولد بود (به ترتیب 006/0p< و 001/0p<). همچنین، مشخص شد که سطح سرمی تیروکسین بره های نوزاد گروه تیمار 2 به طور معنی داری در روز تولد کمتر از گروه تیمار 1 بود (003/0p=). نتایج مطالعه نشان داد که عملکرد فیزیولوژیک نانوذره سلنیوم وابسته به دوز مصرفی بوده و در دوز 05/0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده اثراتی مشابه با سلنیت سدیم در  دوز 1/0 میلی گرم را القاء کرده و منجر به بالا رفتن سطح سرمی تیروکسین بره نوزاد در بدو تولد می شود.
    کلیدواژگان: نانوذره سلنیوم، سلنیت سدیم، بره، تیروکسین، دوره انتقالی
  • امیر پرویز رضایی صابر* صفحات 315-325
    کادمیوم از جمله فلزاتی می باشد که به طور وسیع در محیط پراکنده است. منبع اصلی این فلز ترکیبات صنعتی و کودهای فسفاته می باشد. این فلز توسط گیاهان جذب شده و در بافت هایی مانند کبد و کلیه تجمع یافته و باعث بروز کم خونی، افزایش فشار خون، تخریب بافت بیضه و عوارض استخوانی می شود. با توجه به عوارض متعدد وجود کادمیوم، لازم است در مناطق مختلف مطالعه ای در ارتباط با میزان آلودگی شیر تولیدی گاوها به این فلز صورت گیرد تا در صورتی که میزان  آن از حد مجاز بالاتر باشد، تدابیر لازم نسبت به کاهش آلودگی شیر به این فلز، اتخاذ گردد. برای انجام این مطالعه، به اخذ نمونه شیر از منطقه شمال، جنوب، شرق و غرب گاوداری های صنعتی و سنتی شهرستان تبریز به تعداد مجموعا 400 نمونه پس از بررسی میزان تولید شیر، اقدام گردید. سپس نمونه ها در 21- درجه سلسیوس منجمد گشته و در پایان نمونه برداری به اندازه گیری مقادیر کادمیوم در نمونه شیر به روش اسپکتروفوتومتری جذب اتمی شعله، اقدام گردید. مقادیر میانگین کادمیوم به ترتیب در منطقه غرب ppm 0005/0±006/0، در منطقه جنوب ppm 0005/0±004/0، در منطقه شمال  ppm0004/0± 0059/0 و در منطقه شرق تبریز ppm 0002/0± 0037/0 تعیین گردید. مقایسه آماری میانگین مقادیر کادمیوم شیر در مناطق چهارگانه بررسی شده، نشان دهنده وجود اختلاف معنی داری بود (05/0p<). همچنین در این مطالعه ارتباط آماری معنی داری مابین میانگین مقادیر کادمیوم و میزان تولید روزانه شیر مشاهده نگردید. با توجه به اینکه میزان مجاز کادمیوم در شیر خام طبق کدکس 2000 (کمیته بررسی افزودنی های مواد غذایی در ژنو)  ppm01/0 می باشد، لذا نتیجه گیری می گردد که مقادیر کادمیوم شیر در چهار منطقه مورد بررسی پایین تر از حد مجاز می باشد.
    کلیدواژگان: کادمیوم شیر، تبریز، گاوشیری، اسپکتروفوتومتری جذب اتمی
  • رمضانعلی جعفری*، مسعود قربانپور، تقی زهرائی صالحی، منصور میاحی، مصطفی قلی پورآذر صفحات 327-336
    سالمونلوزیس یکی از مهم ترین بیماری های مشترک انسان و حیوان است. استفاده از آنتی بیوتیک ها شیوه ای مهم برای کاهش میزان بروز و تلفات مرتبط با عفونت های سالمونلایی است، اما مصرف نادرست و بی رویه آن ها در مزارع طیور صنعتی ممکن است منجر به پیدایش مقاومت و در نتیجه ناکارآمدی داروهای ضدمیکروبی شود. هم چنین، انتقال سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها به انسان از طریق زنجیره غذایی می تواند تهدیدی برای بهداشت عمومی باشد. هدف از این مطالعه تعیین گروه سرمی و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در سالمونلاهای جدا شده از 25 گله گوشتی در اهواز بود. تمامی جدایه ها با استفاده از آنتی سرم های تجارتی از نظر گروه سرمی و به روش انتشار دیسک (Kirby-Bauer) از نظر مقاومت دارویی نسبت به آنتی بیوتیک های رایج در صنعت مرغداری (انروفلوکساسین، فلورفنیکل، فسفومایسین، لینکوسپکتین، سولتریم و داکسی سایکلین) و انسانی (جنتامایسین، آموکسی کلاو، سیپروفلوکساسین، سفالکسین، سفوتاکسیم و سفتری آکسون) بررسی شدند. سالمونلاهای جدا شده در گروه های سرمی B (2 جدایه)، C (3 جدایه) و D (45 جدایه) قرار داشتند. از 50 جدایه سالمونلا، 24 جدایه (48 درصد) حداقل به یک نوع آنتی بیوتیک مقاوم بودند. همه جدایه ها به سولتریم، فسفومایسین، فلورفنیکل، سفالکسین و سفتری آکسون حساس بودند. بیش ترین و کم ترین میزان مقاومت به ترتیب در برابر لینکوسپکتین (36 درصد) و آموکسی کلاو (2 درصد) مشاهده شد. شیوع بالای مقاومت دارویی در میان سالمونلاهای جدا شده از ماکیان نشان می دهد که تجویز آنتی بیوتیک باید با احتیاط بیش تری صورت گیرد.
    کلیدواژگان: سالمونلا، گروه سرمی، ماکیان، مقاومت آنتی بیوتیکی
  • داود رحیمی، حسن متین همایی* صفحات 337-348
    کراتین یکی از رایج ترین مکمل های بهبودبخش اجرای ورزشی است که توسط ورزشکاران مورد استفاده قرار می گیرد. به علت افزایش بار پروتیینی ناشی از مصرف کراتین، تاثیرات سوء آن بر کلیه به عنوان مهم ترین موضوعات قابل بحث وجود داشته است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات محافظتی ورزش هوازی بر آسیب کلیوی ناشی از مکمل کراتین منوهیدرات در موش صحرایی انجام گرفت. بدین منظور 30 سر موش صحرایی نر ویستار به طور تصادفی به 3 گروه 10تایی تقسیم گردیدند. گروه اول به عنوان شاهد فقط غذای استاندارد دریافت کرد. گروه دوم روزانه مقدار g/kg b.w. 5 مکمل کراتین منوهیدرات را به مدت 8 هفته به صورت گاواژ و گروه سوم روزانه 30 دقیقه قبل از انجام ورزش هوازی مکمل کراتین منوهیدرات را به همان ترتیب دریافت کردند. تمرین هوازی، هفته ای پنج جلسه دویدن روی تریدمیل با سرعت 25-10 متر/دقیقه به مدت 30-10 دقیقه با شیب 5 درجه انجام شد. در پایان 8 هفته، میزان آب مصرفی و دفع ادرار موش ها اندازه گیری شد و نمونه خون جهت اندازه گیری شاخص های سرمی عملکرد کلیه شامل اوره، اسید اوریک و کراتینین اخذ شد. در نهایت موش ها جهت آسیب شناسی بافتی کلیه آسان کشی شدند. در موش های گروه 3، با انجام ورزش منظم هوازی، میزان آب مصرفی و دفع ادرار نسبت به گروه 2 به طور معنی داری (05/0>p) افزایش و شاخص های سرمی آسیب کلیه به طور معنی داری (05/0>p) کاهش پیدا کرد. در گروه 3، مطالعات میکروسکوپی کاهش معنی دار (05/0>p) آسیب های گلومرولی- توبولی و بینابینی کلیه را در مقایسه با گروه 2 نشان داد. نتایج به دست آمده نشان داد که انجام ورزش منظم هوازی می تواند آسیب بافت کلیه را متعاقب دریافت مکمل کراتین منوهیدرات در موش های صحرایی کاهش دهد.
    کلیدواژگان: کراتین، کلیه، ورزش هوازی، موش صحرایی
|
  • Adel Feyzi *, Loghman Ahmadzadeh Pages 277-285
    Escherichia coli is one of the most important causes of infection in avian species. To reduce the losses caused by this organism, antimicrobials are widely used in the poultry industry. The aim of this study was to compare pulse and continues administration of doxycycline on the clinical signs, lesions and selected biochemical parameters in colibacillosis infected broilers. The study was performed in a colibacillosis infected broiler farm with two similar houses. In the first group Doxycycline was administrated continuously for 4 days and in the second group it was administrated by pulse method for 4 days and 8 hours daily. After treatment, 20 blood samples were taken from each group, and the amounts of ALT, AST, ALP, total protein and creatinine was evaluated by biochemical tests. Differentiated white blood cell counts were also recorded along with gross lesions and clinical signs. Results indicated that there was a significant difference between the two methods concerning the amounts of AST (p<0.05). Although the amounts of ALT, ALP and creatinine in the continuous group were lower than pulse group, but it was not statistically significant. In the continuous group, WBCs and lymphocytes decreased significantly (p<0.05) while hematocrit, heterophils and eosinophil increased significantly (p<0.05). It was demonstrated that the pulse administration of doxycycline had better outcome in treatment of colibacillosis in comparison to continuous administration.
    Conflict of interest: None declared.
    Keywords: Colibacillosis, Doxycycline, Pulse administration, Continues administration, Biochemical indices
  • Seyyed Sajjad Hejazi *, Hossain Erikaghaji, Hassan Gilanpour Pages 287-296
    Zonisamide is one of the most effective medications for epilepsy, which has teratogenic properties; and is widely administrated in patients. The present study aimed to evaluate the teratogenic effects of zonisamide on newborn rats’ skeletal system during fetal period. Therefore, 12 mature male rats were mated with 36 female rats and the female rats became pregnant. The pregnant rats were randomly divided into two equal groups of treatment and control.. The treatment group received 200 mg/kg zonisamide on days 9, 10, and 11 of pregnancy via gavage. The control group also received the same amount of normal saline solution on the same days of pregnancy via gavage. Length and weight of the newborn rats were measured using caliper and digital weigh. Then, the newborns were evaluated in terms of apparent anomalies under the stereomicroscope. Eventually, Alizarin Red staining was conducted in order to study bones. Data were analyzed using T-test. The mean length of arm, ulna, radius, thigh, tibia, and fibula was significantly different between the two groups. Alizarin Red results suggested that the treatment group had anomalies such as scoliosis, wavy rib, imperfectly formed bones of the skull. The results of the study indicated that administration of zonissamide during pregnancy causes fetal growth disorders and retards fetal growth therefore it is considered as a risk factor for fetal development in this species.
    Conflict of interest: None declared.
    Keywords: Rat neonate, Teratogen, Zonisamide
  • Saeid Bagheri, MAHDI POURMAHDI BORUJENI *, Mohammad Rahim Haji Hajikolaei, Masoud Ghorbanpoor Pages 297-305
    Paratuberculosis or Johne's disease is chronic infectious granulomatous enteritis of ruminants, which has a worldwide occurrence. It is caused by Mycobacterium avium subspecies paratuberculosis and the most common symptoms of disease in goats are cachexia, anorexia and severe disability. The aim of this study was to survey seroprevalence of Mycobacterium avium paratuberculosis in goats of Khuzestan province and its correlation with host and environmental determinants. In this study sera samples were collected randomly from 368 goats in Ahvaz, Hendijan, Izeh, Shushtar, Dezful and Susangerd cities and were tested by ELISA. Apparent and real seroprevalence of Mycobacterium avium subspecies paratuberculosis were 7.07% (95% CI: 4.47-9.67 percent) and 13.8% (95% CI: 10.3-17.3 percent), respectively. This study showed that infection increased with age and odds of infection between the age, based on year and disease is 1.08 (95% CI: 0.86-1.35) (p>0.05). Relative frequency of positive samples in females was more than males and the odds of infection in female goats was 1.19 (95% CI: 0.4-3.59) times the males (p>0.05). The odds of infection in goats with history of diarrhea was 4.38 (95% CI: 1.92-9.96) times more than goats without this history (p<0.001). The seroprevalence in Ahvaz, Dezful, Izeh, Shushtar, Hendijan and Susangerd was 8.06% 5%, 4.92%, 13.33%, 2.67% and 5% respectively (p>0.05). This study confirms that Mycobacterium avium subspecies paratuberculosis exists in goats of Khuzestan province and preventive and control measures should be considered by health authorities.
    Conflict of interest: None declared.
    Keywords: Epidemiology, Johne, s disease, Mycobacterium avium subspecies paratuberculosis
  • Vahid Tabatabaei *, Gholamali Kojouri, Afshin Jafari, Abdonaser Mohebi Pages 307-314
    The objective of the present study was to study the comparative effect of administering selenium nanoparticles and sodium selenite in pregnant ewes on the blood serum levels of thyroxin in newly born lambs. For this purpose, twenty, four-month pregnant ewes within the same age were used. During the 21 days leading up to birth, supplementation of selenium nanoparticles (Se NPs) with dosages of 0.05 and 0.10 mg/kg B.W. were respectively fed to treatment groups 1 and 2. And supplementation with sodium selenite with dosage of 0.1 mg/kg B.W. was fed to treatment group 3. At the same time the control group was fed distilled water in equal volume. The ewes were monitored under accurate laboratory and clinical examination until the time of delivery. Neonatal lamb serum thyroxin level was measured at the day zero (birth day) and also at the 7th day. The results indicated that serum thyroxin level of neonatal lambs of treated groups 1 and 3, decreased significantly at 7 days' age in comparison to the birth day (p values less than 0.006 and 0.001, respectively). Results also showed that serum thyroxin level of group 2 offspring lambs on the day 0 was significantly less than that in group 1 (p=0.003). It was concluded that the physiological function of selenium nanoparticles was dose dependent, and the 0.05 mg/kg B.W. dosage of Se NPs induced similar effects like 0.1 mg/Kg B.W. of sodium selenite, which resulted in increasing serum level of thyroxin at the day of birth.  Conflict of interest: None declared.
    Keywords: Selenium nanoparticles (Se Nps), Sodium selenite, lamb, thyroxin, Transitional period
  • Amir Parviz Rezaei Saber * Pages 315-325
    Cadmium is a metal widely dispersed in the environment. The main sources of this metal are industrial compounds and phosphate fertilizers. This metal is absorbed by plants and accumulates and accumulates in tissues like liver and kidney and causes anemia, hypertension, destruction of testicular tissue and bone complications. Considering the numerous side effects of cadmium, it is necessary to determine the amount of cadmium in milk in different areas in order to reduce milk contamination. In this study, a total of 400 milk samples were obtained from industrial and traditional farms from northern, southern, eastern and western areas of the city of Tabriz. All samples were frozen at -21°C and the concentration of cadmium in milk was measured by atomic flame spectrophotometry. The average values of cadmium in western, southern, northern and eastern areas of Tabriz were respectively 0/006 ± 0/0005 ppm, 0/0005 ± 0/004 ppm, 0/0004± 0/0059 ppm and 0/0002 ± 0/0037 ppm. Statistical comparison of cadmium concentrations in different areas indicated a significant difference (p<0/05). Also, a statistically significant relationship between the mean values of cadmium and daily milk production wasn't observed. Since the permitted levels of cadmium in raw milk according to Codex 2000 (Review Committee on Food Additives Geneva) is 0.01 ppm, therefore it is concluded that cadmium levels in the four regions studied is lower than the limit. Conflict of interest: None declared.
    Keywords: Milk cadmium, Tabriz, dairy cow, Atomic absorption spectrometry
  • Ramezan Ali Jafari *, Masoud Ghorbanpoor, Taghi Zahraei Salehi, Mansour Mayahi, Mostafa Gholipour Azar Pages 327-336
    Salmonellosis is one of the most important zoonotic diseases. Antimicrobial therapy is an important tool in reducing both the incidence and mortality associated with Salmonella infections, but the indiscriminate use of antibiotics in poultry farms can lead to the emergence of resistance and inefficacy of antimicrobials. Moreover, transmission of the resistant strains to humans through food chain could be a menace to public health. This study was conducted to determine serogroup and antibiotic resistancepatterns of Salmonella isolates recovered from 25 broiler chicken farms in Ahvaz. All isolates were examined for serogroup using commercial antiserum, and for resistance to the most commonly used antibiotics in poultry (enrofloxacin, florfenicol, fosfomycin, lincospectin, sultrim and doxycycline) and humans (gentamicin, amoxiclav, ciprofloxacin, cefalexin, cefotaxime and ceftriaxone) by Kirby-Bauer disc diffusion method. The Salmonella isolates belonged to serogroups B (two isolates), C (three isolates) and D (45 isolates). Out of 50 isolates, 24 (48%) were resistant to one or more antibiotics. All isolates were sensitive to florfenicol, sultrim, cephalexin and ceftriaxone. The highest and lowest rates of resistance were observed against lincospectin (36%) and amoxiclav (2%), respectively. The high prevalence of resistant salmonellae among broilers indicates that the administration of antimicrobial drugs has to be made with more caution.
    Conflict of interest: None declared
    Keywords: Salmonella, Serogroup, chicken, Antibiotic resistance
  • Davoud Rahimi, Hassan Matin Homaee * Pages 337-348
    Creatine is one of the most common supplements for improvement of athletic performance which is used by athletes. The most important debate about creatine consumption is its adverse effect on kidneys due to increased protein load. This study was performed to evaluate the protective effects of aerobic exercise on renal tissue injury following consumption of creatine monohydrate in the rat. For this purpose, 30 male Wistar rats were randomly divided into 3 groups of 10 animals each. Group 1, as control, received only standard food. Group 2 received 5 g/kg b.w. creatine monohydrate supplement daily for 8 weeks through gavage and group 3 received creatine monohydrate supplementation in the same manner30 minutes before aerobic exercise. Aerobic exercise was performed 5 times per week on treadmill at speed of 10-25m/min for 10-30 minutes with the slope of 5 degrees. At the end of 8 weeks, water intake and urinary excretion of rats were measured and blood samples were collected for measurement of serum renal function biomarkers including urea, uric acid and creatinine. Finally, the rats were euthanized for renal histopathology. In group 3, by doing regular aerobic exercise, water intake and urinary excretion rates were significantly (p<0.05) increased compared to group 2 and serum biomarkers of kidney injury decreased significantly (p<0.05). In group 3, microscopic studies showed a significant (p<0.05) reduction of glomerulo-tubular and renal interstitial damages compared to group 2. The results showed that regular aerobic exercise can ameliorate kidney tissue damage following creatine monohydrate supplementation in rats. Conflict of interest: None declared.
    Keywords: Creatine, kidney, Aerobic exercise, Rat