فهرست مطالب

طب اورژانس ایران - سال ششم شماره 1 (تابستان 1398)

مجله طب اورژانس ایران
سال ششم شماره 1 (تابستان 1398)

  • تاریخ انتشار: 1398/12/18
  • تعداد عناوین: 37
|
  • مهدیه نژادشفیعی*، کامبیز بهاء الدینی، محمود نکویی مقدم صفحه 1
    مقدمه
    در دو دهه گذشته میلیون ها نفر در سراسر دنیا در اثر حوادث و بلایا جان خود را از دست داده و یا دچار مصدومیت های شدید شده اند و در این گستره پزشکی از راه دور یکی از آخرین تحولات در زمینه تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات است، تحولی که می تواند به عنوان وسیله ای کارآمد در ارائه مراقبت های بهداشتی با کیفیت به افراد به خصوص در مواقع بحرانی که استفاده بهینه از زمان حرف اول را می زند به کار رود. لذا این مطالعه با هدف بررسی فناوری پزشکی از راه دور در حوادث در بیمارستان های آموزشی شهر کرمان انجام شد. 
    روش کار
    مطالعه حاضر به روش مقطعی در سال 1397 انجام شد. جامعه پژوهش را ریاست، پزشکان طب اورژانس و کارکنان فناوری اطلاعات بیمارستان های منتخب آموزشی شهر کرمان تشکیل می دادند و حجم نمونه با حجم جامعه برابر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن تایید شد. از نرم افزار 21 SPSS برای تحلیل یافته ها استفاده شد. 
    یافته ها
    نتایج مطالعه نشان داد که مراکز مورد بررسی از زیر ساخت مناسب جهت ارائه خدمات پزشکی از راه دور در حوادث برخوردار بودند. تمامی روسای مراکز از این برنامه حمایت می کردند اما در تدوین برنامه استراتژیک جایی برای پزشکی از راه دور در نظر گرفته نشده بود. از دیدگاه اکثر شرکت کنندگان در این مطالعه موانع پیاده سازی پزشکی از راه دور مانند کمبود کادر فنی، مشکلات بیمه و باز پرداخت از اهمیت جزیی برخوردار می باشند. تیجه گیری: استفاده از پزشکی از راه دور در مدیریت بلایا نقش حیاتی برای حفظ و نجات زندگی مصدومان دارد. با تکیه بر یافته های منتج از این مطالعه، لزوم مجهز شدن مراکز درمانی به زیر ساخت های فنی پزشکی از راه دور در حوادث و نیز آشنایی با روش های پیاده سازی و ارئه این خدمات اهمیت پیدا می کند.
    کلیدواژگان: پزشکی از راه دور، حوادث، بلایا
  • شهرام پایدار*، علی طاهری اکردی، زهرا شایان، لیلا شایان، فاطمه موسوی، حسین علی خلیلی صفحه 2
    مقدمه
    تروما از آسیب هایی است که با شیوع بالای درد و درمان کم آن همراه است. درد می تواند موجب تغییر علایم حیاتی و به ویژه تاکی کاردی ناشی از فعالیت سمپاتیک گردد. این امر می تواند ارزیابی ما را از شوک بیمار مختل کند، لذا مطالعه ی حاضر تاثیر تجویز مسکن بر علایم حیاتی و هیدراسیون در بیماران ترومایی دچار شکستگی اندام و یا لگن را بررسی می کند.
    روش کار
    325 بیمار ترومایی بالای 16 سال دچار شکستگی اندام و یا لگن با معیار کمای گلاسکو 14 و 15 در دو گروه با و بدون دریافت مسکن از نظر تغییرات علایم حیاتی و دریافت کریستالویید ارزیابی شدند.
    نتایج
    325 بیمار در دو گروه با (263 نفر) و بدون (62 نفر) دریافت مسکن تقسیم شدند. 80.9 درصد بیماران مسکن دریافت کردند. ضربان قلب در گروهی که مسکن گرفتند به طور میانگین از 103 به 95 کاهش یافت (P <0.001). البته این کار تاثیری بر فشار خون نداشت و وضعیت تنفسی دو گروه نیز با و یا بدون دریافت مسکن اختلاف معنادار داشت. گروه با دریافت مسکن، میزان بیشتری از کریستالویید دریافت کردند.
    نتیجه گیری
    کنترل درد در تروما موجب بهبود تاکی کاردی و احتمالا برداشت بهتر ما از وجود یا عدم وجود شوک در بیمار می شود. از این رو پیشنهاد می شود که بررسی و درمان درد حاد تروما از ارزیابی ثانویه (Secondary Survey) در تروما به مرحلهD  از ارزیابی اولیه (Primary Survey) منتقل شود.
    کلیدواژگان: ترومای متعدد، کنترل درد، مسکن، علایم حیاتی
  • محمد منوچهری فر، پروین کاشانی، نسرین شاهی قره داغلو* صفحه 3
    زمینه و هدف
     امروزه وقوع تروما علی الخصوص آسیب های گردنی یکی از مشکلات اساسی تهدیدکننده سلامت جامعه است. در زمینه پیشگیری از آسیب های بیشتر، مطالعات نتایج مختلفی را در ارتباط با استفاده از کلار گردنی بیان کرده اند. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی اثرگذاری کلار گردنی در پایداری ستون فقرات گردنی پس از تروما می باشد.
    مواد و روش ها
     این مطالعه به صورت توصیفی آینده نگر، در مرکز آموزشی درمانی لقمان-ایران و بر روی تمامی بیماران با آسیب در ناحیه ستون فقرات گردنی طی سال های 17-2016 مراجعه کننده به این مرکز انجام شد. بیماران به دو دسته استفاده و عدم استفاده کلار تقسیم بندی شدند. چک لیستی برای هر بیمار تهیه و اطلاعات بیماران وارد آن گردید. بیمار از نظر عوارض عصبی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه تمامی داده های حاصل از مصاحبه و معاینه بیماران وارد برنامه آنالیز آماری SPSS v18 شده و با استفاده از تست های آماری مرتبط با اهداف مطالعه به تحلیل داده ها پرداختیم.
    نتایج
     در این مطالعه که بر روی 1000 بیمار با ترومای گردن انجام شد اکثریت بیماران (3/75 درصد) مرد بوده و اکثریت نیز در بازه سنی 40-20 سالگی (6/49) بودند. شایع ترین مکانیسم منجر به ترومای سر و گردن سقوط از ارتفاع در 5/24 درصد بیماران بود. در میان موارد شکستگی، شایع ترین شکستگی در این بیماران شکستگی مهره 7 در 4/7 درصد بیماران بود. همچنین مشاهده شد که 79 درصد بیماران پیش از تروما از کلار استفاده کرده بودند. نتایج نشان داد که کلار در زنان بیشتر از مردان مورد استفاده واقع شده بود. فراوانی افرادی که دچار اختلال هوشیاری شدند در نتیجه استفاده از کلار گردنی بیشتر بود و نیز در افرادی که کلار گردنی استفاده کرده بودند درصد فوتی نسبت به افرادی که کلار گردنی استفاده نکرده بودند بیشتر بود.
    نتیجه گیری
     نتایج این مطالعه نشان داد استفاده از کلار نتوانسته بود میزان بروز ضایعات عصبی را کاهش معنی داری دهد.

    کلیدواژگان: آسیب های گردنی، کلار گردنی، اورژانس
  • غلامرضا معصومی*، میثم اشرفی، آرزو دهقانی، امیر نویانی صفحه 4
    مقدمه
    رشته تخصص طب اورژانس در سال 1380 در ایران به دلیل نیاز به ایجاد یک رشته تخصصی برای پاسخ به نیازهای حیاتی بیماران به وجود آمد.  با توجه به عمر کم این رشته و چالش های به وجود آمده از زمان ایجاد آن تا کنون، در این مطالعه به بررسی اهمیت، نیازها و چالش های وجود طب اورژانس در یک بیمارستان آموزشی پرداختیم.
    روش کار
    مطالعه حاضر یک مطالعه کیفی است. در این مطالعه نمونه گیری به صورت هدفمند از بین متخصصین با سابقه رشته طب اورژانس و بنیان گذاران این رشته و مسئولین نظام سلامت صورت گرفت. مصاحبه با گروه های فوق به صورت نیمه ساختارمند و ملاک حجم نمونه اشباع در اطلاعات قرار گرفت و در نهایت کدهای مهم به صورت گروه و زیر گروه انتخاب شده و تحت آنالیز قرار گرفتند.
    یافته ها
    در این مطالعه پس از مصاحبه با 12 فرد صاحب نظر در رشته طب اورژانس، اشباع اطلاعات حاصل شد. از مهم ترین نیازهای ایجاد رشته طب اورژانس نیاز به یک متخصص با دید جامع برای درمان بیماران بحرانی و یک مدیریت جامع برای اورژانس دیده شد و بزرگ ترین چالش ها تداخل مالی با سایر رشته ها و تداخل در حوزه کاری مشترک بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به مطالعه حاضر و بررسی های موجود و ورودی ماهانه بیش از 2 میلیون بیمار و مصدوم به بخش اورژانس، وجود متخصص اورژانس در بیمارستان های آموزشی پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: طب اورژانس، بیمارستان آموزشی، اوژانس
  • محدثه مظفری*، سید ابوالقاسم مهری نژاد، مهر انگیز پیوسته گر، مسعود ثقفی نیا، سیامک سلطانی صفحه 5
    مقدمه
    تحقیقات پیشین نتایج متناقضی در مورد تداوم آثار تخریب شناختی ناشی از آسیب های مغزی تروماتیک خفیف(MTBI)، ارائه داده اند. این تحقیق با هدف مقایسه وضعیت شناختی از دو حیطه عملکرد اجرایی و قدرت توجه در افراد سالم و بیماران دچار MTBI یک سال پس از تروما طراحی و اجرا شده است.
    روش کار
    در این مطالعه موردی - شاهدی،که در فاصله زمانی بهمن 1396 تا مهر 1397 انجام گرفت.48 بیمار مرد دچار MTBI با دامنه سنی 30 تا 55 سال که طی یکسال گذشته در بخش مراقبت های ویژه بیمارستانهای شهدای هفتم تیر شهر ری و بقیه الله تهران بستری بودند، به عنوان گروه مورد و 64 مرد سالم با دامنه سنی همتا به عنوان گروه کنترل بصورت تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان با استفاده از آزمونهای ویسکانسین و استروپ پیچیده مورد ارزیابی از نظر حیطه های عملکرد شناختی قرار گرفتند.
    یافته ها
    نتایج مطالعه نشان داد میانگین و انحراف معیار سن بیماران MTBI به ترتیب عبارت از 17/41 و 250/8 و میانگین و انحراف معیار سن افراد سالم به ترتیب عبارت از81/41 و 609/8 است. تفاوت میان دو گروه در حیطه عملکرد اجرایی در سطوح طبقات، درجاماندگی، پاسخ های درست، پاسخ های نادرست، تعداد کوششها جهت تکمیل الگوی اول و پاسخ های سطح مفهومی در سطح خطای 1 درصد از نظر آماری معناداراست (01/0>p). در آزمون قدرت توجه نیز، تفاوت میان دو گروه در نمره تداخل در سطح خطای 5 درصد از نظر آماری معناداراست(05/0>p). لکن، دو گروه در نمره زمان تداخل تفاوت معنا داری نشان ندادند(05/0<p). گروه MTBI در کلیه آزمونها از گروه سالم عملکرد ضعیفتری داشتند.
    نتیجه گیری
    آسیب مغزی تروماتیک خفیف پس از گذشت یکسال می تواند، در کارکرد عملکرد های اجرایی لوب پیشانی مغز ایجاد اختلال نماید.بنابراین، پیشنهاد می گردد این موضوع در ارزیابی های بالینی و قانونی مورد توجه قرار گیرد.
    کلیدواژگان: آسیب مغزی، تروماتیک خفیف، کارکردهای اجرایی، توجه
  • راما بزرگمهر*، سید مجتبی نکوقدم، علیرضا فاطمی، الهام کیخا صفحه 7
    مقدمه
    شناخت بهترین شیوه های تشخیص پاراکلینیک نقش مهمی در تشخیص افتراقی مبتلایان به سپسیس و بهبود پیش آگهی نهایی بیماران ایفا می نماید. لذا این مطالعه به منظور بررسی یافته های لام خون محیطی در بیماران مشکوک به سپسیس و ارتباط آن با تشخیص نهایی انجام شد.
    روش کار
    در این مطالعه مشاهده ای که به صورت مقطعی انجام گردید، تعداد 348 بیمار مشکوک به سپسیس بستری در اورژانس بیمارستان شهدای تجریش در سال 1396 مورد ارزیابی قرار گرفتند و یافته های لام خون محیطی در آنها تعیین شده و ارتباط آن با تشخیص نهایی در بیماران بستری ارزیابی گردید.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران مورد بررسی 3/62 سال با انحراف معیار 7/17 سال بود. همچنین 2/53 درصد از بیماران مورد بررسی مذکر و 8/46 درصد مونث بودند. شایعترین تشخیص های نهایی شامل پنومونی (29 درصد) و عفونت ادراری (1/18 درصد) بودند. در مورد یافته های لام خون محیطی ارتباط آماری معناداری با تشخیص نهایی بیماران در مورد یافته های ترومبوسیتوپنی (000/0 = p)، ترومبوسیتوز (032/0 = p)، مورفولوژی غیرطبیعی (049/0 = p) وجود داشت.
    نتیجه گیری
    در مجموع چنین استنباط می شود که تعداد پلاکتها و مورفولوژی غیرطبیعی می توانند کارآیی تشخیصی خوبی در مورد بیماران مشکوک به سپسیس داشته باشند.
    کلیدواژگان: تشخیص، بخش اورژانس، سپسیس، لام خون محیطی
  • سجاد احمدی*، غلامرضا فریداعلایی، رضا پیوندی، مهری علویانی صفحه 8
    مقدمه
    خشونت در محل کار یک مشکل جهانی با شیوع رو به افزایش میباشد. تمام پرسنل درمانی در معرض خشونت قرار دارند اما با توجه به شرایط خاص اورژانس پیش بیمارستانی ، این افراد، در معرض خشونت محل کار بیشتری نسبت به کارکنان سایر بخشهای درمانی قرار دارند.
    روش کار
    این مطالعه از نوع مقطعی و جامعه مورد مطالعه کارکنان بخش فوریت پزشکی استان آذربایجان شرقی بود. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انجام گرفت.
    نتایج
    در مجموع از تعداد 77 نفر شرکت کننده، تمام افراد از جنس مرد بودند. متوسط سن شرکت کنندگان 5/7 ± 4/34 سال و متوسط سابقه کار 7/5 ± 6/9 سال بود. بیش از نیمی از پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی طی یکسال گذشته، دو یا بیش از 2 بار در هفته مورد آزار بیمار قرار گرفته بودند و در 5/32 درصد موارد پرسنل تکنسین اورژانس پیش بیمارستانی توسط همراه بیمار مورد آزار قرار گرفته بودند.
    نتیجه گیری
    میزان خشونت علیه تکنسین های عملیاتی فوریت پزشکی بالاست.
    کلیدواژگان: خشونت، تکنسین اورژانس پیش بیمارستانی، اورژانس، پرخاشگری
  • مصطفی علوی مقدم، مسعود قاضی پاشا، سارا قاسمی نژاد کرمانی* صفحه 9
    مقدمه

     علی رغم پیشرفت های چشمگیر در تشخیص و درمان پزشکی، قصور کادر درمانی روندی افزایش را تجربه می کند که این موضوع می تواند منجر به کاهش اعتماد مردم و استرس و اضطراب بیماران شود. این مطالعه با هدف بررسی علل خطاهای تشخیصی منجر به شکایت از متخصصین طب اورژانس طی سال های 1391 تا 1396 صورت گرفت. 

    روش کار

     در این مطالعه مقطعی، 100 پرونده ارجاعی به پزشکی قانونی، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار جمع اوری اطلاعات چک لیست محقق ساخته بود که مشخصات دموگرافیک بیماران و نوع قصور به وسیله آن از پرونده بیماران استخراج شد. داده ها پس از جمع آوری کد گذاری وارد نرم افزار SPSS نسخه 20 شدند و  با استفاده از آماره های توصیفی گزارش شدند. 

    یافته ها

     در این مطالعه پرونده 100 نفر از بیماران که در پزشکی قانونی به علت خطاهای پزشکی شکایت کرده بودند و خطای پزشکی مشخص شده بود مورد بررسی قرار گرفت. از نظر توزیع جنسی، 67 درصد از بیماران مرد و 50 درصد افراد در گروه سنی 59-30 سال قرار داشتند. 32 درصد خطا ها به علت درخواست آزمایشات توسط پزشک، 37 درصد بدلیل خطای در معاینات و 31 درصد ناشی از خطا در تفسیر نتایج آزمایشات بودند. در مرحله خطای تشخیصی و درخواست تست های تشخیصی عدم باور پزشک به اینکه برای تشخیص نیاز به انجام آزمایش است مهمترین علت خطا بود. در مرحله معاینه و شرح حال نیز معاینه فیزیکی ناقص توسط پزشک مهمترین علت خطا بوده است.  در میان عوامل موثر بر بروز خطای پزشکی در پرونده های مورد بررسی، قضاوت با 58 درصد، تغییر شیفت بدون اطلاع رسانی در مورد بیماران با 45 درصد، بار کاری با 38 درصد، و عدم همکاری بیمار با 29 درصد به ترتیب از مهمترین عوامل شناختی، ارتباطی، سیستمی و مرتبط با بیمار بودند. 

    نتیجه گیری

     خطا در قضاوت برای نیاز به درخواست تست های تشخیصی یا تصویر برداری بیشتر، خطا در تحویل شیفت و عدم اطلاع رسانی در مورد بیماران به شیفت بعد، شلوغی و بارکاری شدید در بخش اورژانس، و عدم همکاری بیماران به ترتیب از جمله مهمترین عوامل زمینه ساز بروز خطا در بخش اورژانس بودند.

    کلیدواژگان: قصور، خطای پزشکی، پزشکی قانونی، خطای تشخیصی
  • پروین کاشانی، محمد منوچهری فر، پریسا سهرابی صفحه 10
    مقدمه

    یکی از مهمترین اقدامات جهت نجات بیمار انجام عملیات احیا می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اگاهی و عملکرد تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی شاغل در شهر تهران در خصوص سطح پیشرفته عملیات احیا انجام گرفت.

    روش کار

    پژوهش حاضر یک مطالعه ای مقطعی بود که در سال 1396 با هدف بررسی آگاهی و عملکرد تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی در احیای قلبی و ریوی پیشرفته انجام شد. جمعیت مورد مطالعه شامل تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی شاغل در شهر تهران با حجم نمونه 200 نفر بود. برای نمونه گیری تعدادی از پایگاه های اورژانس تهران به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که بعد از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. بخش اول پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، بخش دوم این پرسشنامه دارای 39 سوال تئوری بود که میزان اگاهی پرسنل را بررسی می کرد. بخش سوم نیز حاوی 19 سوال بلی و خیر برای بررسی وضعیت عملکرد بود.

    یافته ها

    تعداد 200 نفر از تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی شاغل در تعداد 20 پایگاه واقع در شهر تهران در این مطالعه شرکت کردند که میانگین سنی ایشان 5/4 ± 1/32 سال (محدوده سنی بین 20 تا 50 سال) بود. میانگین نمرات کسب شده کل شرکت کنندگان در قسمت آگاهی و عملکرد به ترتیب 5/2± 4/32 و 5/1 ± 5/16 بود. بر این اساس بین نمره کسب شده در قسمت سنجش میزان آگاهی با سابقه کار (041/0=p)، تحصیلات (041/0=p)، سابقه شرکت در دوره های ACLS (003/0=p) و تعداد دفعات شرکت در دوره هایACLS  (010/0=p) ارتباط آماری معناداری مشاهده شد. همچنین بین نمره کسب شده در قسمت سنجش عملکرد با سن (004/0=p)، سابقه شرکت در دوره های ACLS (006/0=p) و تعداد دفعات شرکت در دوره هایACLS  (002/0=p) ارتباط آماری معناداری مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    در این مطالعه میزان آگاهی و وضعیت عملکرد تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی در زمینه احیای قلبی ریوی پیشرفته در حد خوب بود.

  • آصف مرادچله، امیر نویانی، سید میثم یکه سادات، آرش صید آبادی، شیما عزیزالدین، حسین امیری لرگانی، لطیفه سیدزاده گوکلان صفحه 11
    مقدمه

    فرسودگی شغلی، نوعی اختلال به دلیل مواجهه طولانی مدت شخص در معرض فشار روانی در رابطه با کار می باشد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت فرسودگی شغلی در کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی شهر شاهرود انجام شد.

    روش کار

    مطالعه حاضر بصورت مقطعی در 100 نفر از کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی شهر شاهرود در سال 1397 صورت گرفت. ابزار مورد استفاده در این مطالعه پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی میانگین، انحراف معیار، نیز آزمون آماری تی مستقل، مجذور کای و آزمون دقیق فیشر برحسب نوع متغیر استفاده شد. سطح معناداری در این مطالعه 05/0 در نظر گرفته شد

    یافته ها

    تمامی افراد مورد بررسی مرد بودند. میانگین سنی افراد 55/5 ± 75/30 سال بود. شدت و دفعات خستگی هیجانی در 95 درصد افراد کم بود. مسخ شخصیت در 45 درصد دفعات متوسط و شدت آن در 50 درصد افراد زیاد بود. احساس کفایت شخصیت در 40 درصد از نظر دفعات متوسط و از نظر شدت در 65 درصد افراد کم بود.

    نتیجه گیری

    نتایج بررسی نشان داد کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی درجات کمی از شدت و دفعات خستگی هیجانی و درجات متوسط از شدت و دفعات کفایت شخصی و به مقدار زیادی احساس مسخ شخصیت را دارا می باشند.

    کلیدواژگان: اورژانس، فرسودگی شغلی، شاهرود
  • علی بیداری، رضا مصدق، فاطمه محمدی، مهدی رضایی، کامران ربوبیت صفحه 13
    مقدمه

    مراجعات مکرر از علل اصلی ایجاد ازدحام در بخش های اورژانس بیمارستان ها می باشد. شناسایی ویژگی های مراجعین مکرر به مدیران سیستم ارائه خدمات درمانی کمک می کند تا راهکار های موثرتری برای کاهش تعداد دفعات مراجعه آنها به بخش اورژانس ارائه دهند. این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های مراجعین مکرر بخش های اورژانس بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران طراحی شد.

    روش کار

    بیمارانی که طی سال 1396 بیش از 5 بار به بخش های اورژانس بیمارستان های حضرت رسول اکرم (ص)، شهدای 7 تیر و فیروزگر دانشگاه علوم پزشکی ایران مراجعه کرده بودند با استفاده از سیستم های رایانه ای ثبت اطلاعات بیمارانHealth information system (HIS) ، تعداد مراجعات و شکایات بیمار در زمان مراجعات مکرر به بخش های اورژانس از پرونده های بیماران استخراج شدند.

    یافته ها

    از بین مراجعات به اورژانس بیمارستان ها (حدود 200 هزار بیمار)، 208 بیمار بیش از 5 بار (حداقل 5 و حداکثر 10 بار) به بخش های اورژانس بیمارستان های مورد بررسی مراجعه کرده بودند. میانگین تعداد دفعات مراجعه کنندگان بیش از 5 بار، 40/6 بار با انحراف معیار 26/1 بار بود. میانگین سنی بیماران 52/53 سال با انحراف معیار 02/17 سال بود. شایع ترین بیماری های زمینه ای در بیماران شامل سرطان، آسم و بیماری های مزمن ریوی و پس از آن بیماری های ایسکمیک قلب بودند. کمترین شیوع را بیماری های اسکیزوفرنی، آنمی آپلاستیک و مسمومیت با مواد مخدر تشکیل می دادند. بین سن و تعداد مراجعات مکرر رابطه آماری معنی دار وجود داشت (P= 0.001).

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد که سن یک پیش بینی کننده بسیار مهم در بررسی تعداد دفعات مراجعه بیمار به بخش اورژانس می باشد. سرطان، بیماری های انسدادی ریه و بیماری های ایسکمیک قلبی رایج ترین علل مراجعه مکرر بیماران به بخش اورژانس بودند. تنگی نفس، درد سینه و ضعف رایج ترین شکایات در بیماران با مراجعه مکرر بودند.

    کلیدواژگان: مراجعه مکرر بیماران، خدمات بخش اورژانس، علت مراجعه مکرر
  • علیا کلانتر هرمزی، حمید کریمان، حمیدرضا حاتم آبادی صفحه 14
    مقدمه

    در شرایط ایده آل، حداکثر مدت بستری بیماران در بخش اورژانس 6 ساعت است. بستری طولانی مدت بیماران، اثرات زیانباری روی کیفیت مراقبت بیمار، رضایتمندی وی و ایجاد ازدحام در اورژانس دارد. این مطالعه با هدف بررسی علل بستری بیش از 24 ساعت در بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران انجام گرفت.

    روش کار

    مطالعه حاضر از نوع توصیفی می باشد که طی یک دوره 12 ماهه از فروردین تا اسفند سال 1396در بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) تهران انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، تعداد 669 مورد از بیماران مراجعه کننده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست مربوط به اطلاعات بیماران و اقدامات انجام شده در بخش اورژانس می باشد. داده ها پس از جمع آوری کدگذاری و سپس وارد نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    نمونه های مورد پژوهش، 7/54% مرد و 3/45% زن بود. 6/52% از افراد در گروه سنی زیر 65 سال و 4/47% بالای 65 سال قرار داشتند. بیماران مراجعه کننده 3/81% در بخش اورژانس جنرال/داخلی و 7/18% در بخش اورژانس تروما/جراحی پذیرش شده بودند. عدم وجود تخت خالی در بخش های بستری و بخش مراقبت های ویژه مهمترین علت تاخیر در بستری بیماران بود. همچنین به ترتیب، تاخیر در چرخش بیماران، تحت نظر چند سرویس درمانی بودن، عدم تشخیص دقیق بیماری، حاضر نشدن آزمایشات، انجام نشدن تصویربرداری و احتمال بهبودی در اورژانس از دلایل دیگر افزایش مدت اقامت بیماران بود. در نهایت بیشتر بیماران مراجعه کننده بستری شده و انتقال به مراکز دیگر دارای کمترین میزان فراوانی بود. مقایسه بخش های جنرال و ترومای اورژانس از نظر علت تاخیر در بستری نشان داد که دو بخش باهم تفاوت قابل ملاحظه ای نداشتند (P>0.05).

    نتیجه گیری

    براساس یافته های مطالعه حاضر عدم وجود تخت خالی در بخش های بستری و مراقبت های ویژه به عنوان مهمترین عامل طولانی شدن مدت اقامت بیماران در بخش اورژانس می باشد. پیشنهاد می شود با راه حل هایی از جمله انجام EMS diversion، افزایش سرعت تعیین تکلیف در اورژانس، افزایش تعداد تخت های بستری در بخش ها، افزایش تعداد تخت های آی سیو، استفاده از ظرفیت تخت های خالی سایر مراکز ،افزایشTurn Over  بخش های بستری و  ایجاد Urgent Care Unit از ازدحام در اورژانس و طولانی بودن بستری در اورژانس پیشگیری شود.

    کلیدواژگان: بخش اورژانس، طول مدت اقامت، علل بستری
  • محمد آقاعلی، علیرضا امان اللهی، ندا ایزدی، محمود حاجی پور، سجاد رحیمی، حسین مظفر سعادتی، زهرا صداقت، سارا عظیمی، الهام بزمی، حسین رفیع منش، الهه زارع، نیلوفر طاهرپور، پریسا محسنی، مریم محمدیان، آزاده توحی صفحه 16

    کروناویروس ها (CoV) خانواده بزرگی از ویروس ها می باشد که باعث رخداد بیماری های رایجی مانند سرماخوردگی تا بیماری های تنفسی مانند سندروم تنفسی خاورمیانه (MERS-Cov) و سندروم حاد تنفسی (SARS-Cov) می شود. کروناویروس نوع جدیدی از این نوع ویروس‎ها می باشد که قبلا در انسان تشخیص داده نشده است. کروناویروس ها به اصطلاح زیونوز هستند که طبق تعریف به معنای این است که می تواند در حیوانات و انسان ها به طور مشترک باعث ایجاد بیماری شود. برای مثال سندروم حاد تنفسی (SARS-Cov) از طریق گربه زباد (Civet Cat) و سندروم تنفسی خاورمیانه (MERS-Cov) از طریق شتر به انسان انتقال یافته است. همچنین چندین نوع از کروناویروس ها شناخته شده هستند که در حال حاضر انسان را آلوده نکرده است.علایم شایع این نوع عفونت شامل علایم تنفسی، تب، سرفه، تنگی نفس و مشکلات تنفسی می باشد که در موارد شدیدتر این عفونت منجر به پنومونی، سندروم حاد تنفسی، نارسایی کلیه و حتی مرگ می شود.

  • محمد آقاعلی*، ندا ایزدی، محمود حاجی پور، سجاد رحیمی، سحر ستوده، زهرا صداقت، سارا عظیمی، فاطمه کوهی، علیرضا امان اللهی، فاطمه بابری، الهام بزمی، حسین رفیع منش، الهه زارع، حسین مظفر سعادتی، نیلوفر طاهرپور، حدیث قجری، پریسا محسنی، مریم محمدیان صفحه 17

    در 20 ژانویه سال 2020، نهاد ملی مقررات بین المللی بهداشت (NFP) در جمهوری کره اولین مورد ابتلا به کرونا ویروس جدید در جمهوری کره را گزارش کرد. مورد گزارش شده یک زن 35 ساله، دارای تابعیت چین که در شهر ووهان، استان هوبی در چین ساکن بود. این بیمار در 18 ژانویه در ووهان علایم تب، لرز و درد عضلانی را گزارش کرده بود. وی روز 19 ژانویه به یکی از بیمارستان های محلی ووهان مراجعه کرده و با تشخیص سرماخوردگی بیمارستان را ترک می کند، بیمار پس از ورود به فرودگاه بین المللی اینچیون، با تب 3/38 درجه سانتی گراد شناسایی شده و برای آزمایش و درمان به یکی از بیمارستان های ایزوله شده منتقل شد. تست (RT-PCR) و متعاقبا تست کروناویروس جدید (2019-nCoV) وی در 20 ژانویه در مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری کره مثبت اعلام شد. پس از تشخیص نیز علایم لرز، آبریزش بینی و درد عضلانی در بیمار گزارش شد. بیمار مراجعه و خرید از بازارها، از جمله بازار عمده فروشی غذاهای دریایی و همچنین تماس با موارد تایید شده کوروناویروس یا حیوانات وحشی در شهر ووهان را گزارش نکرد.

  • محمد آقاعلی*، ندا ایزدی، محمود حاجی پور، سجاد رحیمی، سحر ستوده، زهرا صداقت، سارا عظیمی، فاطمه کوهی، علیرضا امان اللهی، فاطمه بابری، الهام بزمی، حسین رفیع منش، الهه زارع، حسین مظفر سعادتی، سمانه ضیایی، نیلوفر طاهرپور، شکیبا ظاهرخوانی، پریسا محسنی، مریم محمدیان صفحه 18

    متخصصین برجسته و سرمایه گذاران جهان، اولویت های پژوهشی در مورد کورونا ویروس را مشخص و اعلام کردند.فوریه 2020متخصصین برجسته از سراسر جهان و سرمایه گذاران به منظور ارزیابی سطح دانش فعلی در مورد کوروناویروس جدید، شناسایی شکاف ها و همکاری های پژوهشی بهتر به منظور متوقف نمودن طغیان کوروناویروس و آماده سازی جوامع برای مقابله با طغیان های احتمالی در آینده در مرکز سازمان جهانی بهداشت در ژنو یکدیگر را ملاقات کردند.این مجمع 2 روزه در ارتباط با طرحWHO R&D Blueprint (استراتژی برای تولید داروها و واکسن ها قبل از همه گیری ها و سرعت بخشی به تحقیق در این زمینه) تشکیل شد (1).آنان عنوان کردند: که " این طغیان یک مسئولیت مشترک سیاسی، مالی و علمی است و ما باید در کنار هم با دشمنی که به مرزها احترام نمی گذارد مبارزه کنیم و اطمینان حاصل کنیم که از منابع لازم برای پایان دادن به این طغیان برخوردار هستیم و از علم و دانش مان برای پیشبرد اهدافمان جهت یافتن پاسخ های مشترک برای مشکلات مشترک پیدا کنیم. دکتر تدرس آدهانم مدیر کل سازمان جهانی بهداشت اظهار کردند که تحقیقات بخشی جدایی ناپذیر از پاسخ به هر طغیانی است. ایشان همچنین گفتند که من از پاسخ مثبت جامعه پژوهشی برای پیوستن به ما در زمان بسیار کوتاهی قدردانی می کنم و به زودی برنامه های مشخص و تعهد به همکاری در کنار یک دیگر را ارایه خواهم داد.

  • محمد آقاعلی*، ندا ایزدی، محمود حاجی پور، سجاد رحیمی، سحر ستوده، زهرا صداقت، سارا عظیمی، فاطمه کوهی، علیرضا امان اللهی، الهام بزمی، حسین رفیع منش، حسین مظفر سعادتی، متین شکرگزار، نیلوفر طاهرپور، پریسا محسنی، مریم محمدیان، آزاده نوحی صفحه 19

    بیانیه مشترک درباره جهانگردی و COVID-19 بین سازمان جهانی بهداشت (WHO) و سازمان گردشگری جهانی (UNWTO) از آنجا که شیوع فعلی بیماری Coronavirus (COVID-19) همچنان در حال توسعه است، سازمان جهانی بهداشت (WHO) و سازمان جهانگردی جهانی (UNWTO) متعهد شده اند که در پاسخ به شیوع COVID-19 در بخش سفر و گردشگری همکاری کنند. در 30 ژانویه سال 2020، مدیرکل سازمان جهانی بهداشت (WHO) شیوع COVID-19 را یک اورژانس بهداشت عمومی بین المللی اعلام کرد و مجموعه ای از توصیه های موقت را صادر کرد. WHO هیچ محدودیتی برای مسافرت یا تجارت را بر اساس اطلاعات فعلی موجود توصیه نمی کند. WHO همکاری نزدیکی با کارشناسان، دولت ها و شرکای جهانی برای گسترش سریع دانش علمی در مورد این ویروس جدید دارد تا نحوه انتشار و ویرولانس ویروس را ردیابی کند، تا بتواند به کشورها و جامعه جهانی در مورد اقدامات مربوط به جلوگیری از انتشار ویروس مشاوره دهد. بخش گردشگری متعهد است که مردم و رفاه آنها را در اولویت خود قرار دهد. همکاری بین المللی برای مهار COVID-19 نقش حیاتی دارد. UNWTO و WHO در حال رایزنی نزدیک با سایر شرکای خود برای کمک به کشورها هستند تا اطمینان حاصل شود که اقدامات بهداشتی به روش هایی اجرای می شوند که دخالت های غیر ضروری در ترافیک و تجارت بین المللی را به حداقل می رسانند. تصمیمات در حوزه گردشگری باید متناسب با تهدیدات بهداشت عمومی و براساس ارزیابی خطر منطقه ای باشد و باید با در نظر گرفتن همه قسمت های زنجیره گردشگری (ارگان های عمومی، شرکت های خصوصی و گردشگران) و سازگار با راهنمایی ها و توصیه های کلی WHO باشد. محدودیت های مسافرتی که فراتر از این موارد باشد، ممکن است باعث تداخل غیرضروری در ترافیک بین المللی، از جمله پیامدهای منفی در بخش گردشگری شود. UNWTO و WHO برای داشتن آینده ای بهتر، آماده همکاری نزدیک با همه جوامع و کشورهایی هستند که تحت تاثیر شرایط اضطراری فعلی بهداشت قرار گرفته اند.

  • محمد آقاعلی*، صابر امیرزاده، ندا ایزدی، محمود حاجی پور، سجاد رحیمی صفحه 20

    سخنرانی رییس سازمان جهانی بهداشت در نشست خبری رسانه ای درباره کورونا ویروس 28 فوریه 2020 در 24 ساعت گذشته، چین 329 مورد را گزارش کرده است، این تعداد کمترین تعداد در یک ماه گذشته است. تا ساعت 6 صبح امروز به وقت ژنو، چین در کل 78959 مورد مبتلا را به WHO گزارش داده است که شامل 2791 مورد مرگ بوده است. در خارج از کشور چین هم اکنون 4351 مورد در 49 کشور و 67 مورد فوت اتفاق افتاده است. از دیروز کشور های دانمارک، استونی، لیتوانی، هلند و نیجریه تولین موارد ابتلا به کوروناویروس را گزارش کرده اند. همه این کشور ها به طریقی با ایتالیا در ارتباط هستند. از ایتالیا 24 فرد مبتلا به 14 کشور و از ایران 97 مورد به 11 کشور دنیا وارد شده اند. افزایش مداوم تعداد موارد و تعداد کشورهای مبتلا طی چند روز گذشته نگران کننده است. اپیدمیولوژیست های ما به طور مداوم این پیشرفت ها را رصد می کنند و ما اکنون ارزیابی خود را در مورد خطر انتشار و خطر ابتلا به COVID-19 به سطح بسیار بالا در سطح جهانی افزایش داده ایم. آنچه که در حال حاضر می بینیم اپیدمی های مرتبط با هم COVID-19 در چندین کشور است اما اکثر این بیماران همچنان قابل ردیابی به موارد شناخته شده از بیماری یا خوشه هایی از بیماری می باشند. ما شواهدی مبنی بر این که ویروس به صورت آزاد در جوامع در حال چرخش است را نمی بینیم. سناریوهای مختلفی در کشورهای مختلف و حتی سناریوهای مختلف در یک کشور وجود دارد، نکته کلیدی شکستن زنجیره های انتقال این ویروس است. دیروز درخصوص کارهایی که کشورها باید برای آماده سازی بیماران و جلوگیری از انتقال پیشرونده ویروس انجام دهند نیز صحبت کردم. گزارش ماموریت مشترک WHO و چین هم اکنون منتشر شده است که به زبان انگلیسی در وب سایت WHO موجود است و همچنین در وب سایت کمیسیون بهداشت ملی به زبان چینی نیز موجود است.

  • محمد آقاعلی*، ندا ایزدی، زهرا جعفری، محمود حاجی پور، سجاد رحیمی، سحر ستوده، زهرا صداقت، سارا عظیمی، هاجر قاسمی، فاطمه کوهی، سهیل مهماندوست، حسین میرزایی، علیرضا امان اللهی، فاطمه بابری، الهام بزمی، حسین رفیع منش، الهه زارع، حسین مظفر سعادتی، سمانه ضیایی، نیلوفر طاهرپور، شکیبا طاهرخوانی، پریسا محسنی، نرگس محمدخانی، مریم محمدیان صفحه 21

    مطالب علمی و اخبار از سایت WHO سازمان ملل متحد 15 میلیون دلار برای کمک به کشورهای آسیب پذیر برای مبارزه با گسترش کرونا ویروس اهدا کرد. 1 مارس 2020 رییس کمیته بشردوستانه سازمان ملل متحد امروز 15 میلیون دلار از صندوق مرکزی واکنش اضطراری (CERF) برای کمک به تامین اعتبار تلاش های جهانی برای مهار ویروس COVID-19 اهدا کرد. این اطلاعیه در حالی اعلام شد که سازمان بهداشت جهانی خطر جهانی شیوع کروناویروس را در آخرین بیانیه خود "بسیار بالا" اعلام کرده بود. افزایش ناگهانی موارد ابتلا در ایتالیا، جمهوری اسلامی ایران و جمهوری کره بسیار نگران کننده است. اکنون موارد بیماری کرونا ویروس واردشده به بحرین، عراق، کویت و عمان از کشور ایران و همچنین موارد بیماری وارده شده به الجزایر، اتریش، کرواسی، آلمان، اسپانیا و سوییس از کشور ایتالیا گزارش شده است. بودجه سازمان ملل متحد به WHO و صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) اختصاص داده شده است. این بودجه برنامه فعالیت های اساسی ازجمله نظارت بر شیوع ویروس، بررسی موارد و عملکرد آزمایشگاه های ملی را خواهد کرد. سازمان بهداشت جهانی برای تامین بودجه مبارزه با کورو ویروس 675 میلیون دلار از آمریکا درخواست کرده است. اگر کشورها اقدامات محکمی برای تشخیص زودهنگام موارد، جداسازی و مراقبت از بیماران و ردیابی تماس ها انجام دهند، فرصت برای مهار شیوع ویروس وجود دارد.

  • انیس اشرف گنجویی، محمد آقاعلی، ندا ایزدی، سجاد رحیمی، سحر ستوده، زهرا صداقت، سارا عظیمی، فاطمه کوهی، سهیل مهماندوست، علیرضا امان اللهی، فاطمه بابری، الهام بزمی، الهه زارع، حسین مظفرسعادتی، نیلوفر طاهرپور، شکیبا طاهرخوانی، پریسا محسنی، نرگس محمدخانی، مریم محمدیان، زهرا نقیبی فر، آزاده نوحی صفحه 22

    مطالب علمی و اخبار از سایت سازمان جهانی بهداشت تیم سازمان جهانی بهداشت برای حمایت از عملکرد مهار سازی COVID-19 در ایران، به تهران آمدند. 1 مارس 2020 دیروز تیمی از کارشناسان و متخصصان سازمان جهانی بهداشت برای حمایت و کمک رسانی به عملکرد مداوم و اثر بخش در برابر طغیان بیماری کرونا ویروس در کشور ایران، وارد تهران شدند. این تیم با مقامات بهداشتی و سایر ذینفعان، آمادگی و کنش موثر در خصوص کنترل طغیان بیماری را بررسی خواهند کرد، از مراکز درمانی مشخص شده، آزمایشگاه ها و نقاط ورودی بازدید کرده و راهنمایی های فنی را ارایه می دهند. به طور کلی، اهداف این ماموریت عبارتند از: شناسایی زنجیره های انتقال و جمعیت در معرض خطر، فراهم کردن یک راهنما در خصوص تقویت و بالا بردن وضعیت کنش در برابر طغیان اتفاق افتاده در کشور. این راهنما شامل یک توافق در خصوص اقدامات کنترلی بر اساس اولویت ها و مهیا نمودن یک پروتکل کلی برای بهبود بخشیدن آمادگی استان هایی که تا کنون تحت تاثیر این ویروس قرار نگرفته اند. تا دیروز 2 مارس، لحظه ورود تیم سازمان جهانی بهداشت، 1501 مورد ابتلا و 66 مرگ و میر در این کشور گزارش شده است و به گفته سخنگوی وزارت بهداشت، درمجموع، 291 نفر پس از بازیابی مجدد سلامت، از بیمارستان ها مرخص شده اند. مواردی از بیماری با سابقه سفر به جمهوری اسلامی ایران نیز، از کشور های افغانستان، کانادا، لبنان، پاکستان، کویت، بحرین، عراق، عمان، قطر و امارات متحده عربی گزارش شده است. هواپیمای حامل اعضای تیم فنی، حاوی محموله ای از تجهیزات پزشکی و تجهیزات حفاظتی برای پشتیبانی بیش از 15000 کارکنان مراقبت های بهداشتی و همچنین کیت های آزمایشگاهی به اندازه کافی برای آزمایش و تشخیص نزدیک به 100000 نفر بوده است.

  • محمد آقاعلی*، علیرضا امان اللهی، ندا ایزدی، سجاد رحیمی، الهه سالارپور، زهرا صداقت، سارا عظیمی، طاهره علی نیا، جواد قاسمی، فاطمه کوهی، سهیل مهماندوست، فاطمه بابری، حدیث براتی پژومان، الهه زارع، سحر ستوده، حسین مظفرسعادتی، نیلوفر طاهرپور، شکیبا طاهرخوانی، حدیث قجری، نرگس محمدخانی، مریم محمدیان صفحه 23

    مطالب علمی و اخبار از سایت سازمان جهانی بهداشت سخنرانی رییس سازمان بهداشت جهانی در نشست خبری رسانه ای درباره کورونا ویروس مارس 2020 امروز تولد من است، و من، هدیه ای بسیار ارزشمندی را از کنگو دریافت نموده ام. اکنون دو هفته است که هیچ موردی از گزارش ابولا نداشته ایم، و در حال حاضر هیچ بیمار تحت درمانی وجود ندارد. این خبر نه فقط برای من بلکه برای کل جهان بسیار خوب است، به یاد دارم که چگونه کل جهان نگران ابولا بودند. به ویژه برای هزاران نفر از کارکنان بهداشتی که در مبارزه با ابولا بسیار فداکاری کرده اند، برای اطمینان خاطر، ما اینجا هستیم اما هرچه یک اپیدمی رو به پایان می رود تنها یک جبهه از مبارزه بسته می شود و از سویی دیگری پیچیده تر می گردد. در حال حاضر در کل 90893 مورد ابتلا از کورونا ویروس در سطح جهان و 3110 مورد مرگ گزارش شده است. در 24 ساعت گذشته، چین 129 مورد جدید را گزارش کرده است که کمترین تعداد ابتلا از تاریخ 20 ژانویه تا به امروز است. در خارج از چین، 1848 مورد از 48 کشور جهان گزارش شده است. 80 % از این موارد فقط از سه کشور است: جمهوری کره، جمهوری اسلامی ایران و ایتالیا می باشد. 12 کشور جدید اولین موارد ابتلا خود را گزارش کرده اند و هم اکنون 21 کشور با یک مورد ابتلا وجود دارد و122 کشور هیچ موردی را هنوز گزارش نکرده اند. اقدامات کشورهایی که به تازگی درگیر کووید19 شده اند، بر اساس اینکه تعدادی از بیماری و یا خوشه بزرگی از بیماران مبتلا شدند متفاوت خواهد بود. بنابراین نحوه واکنش این کشور ها در برابر کورونا ویروس بسیار تعیین کننده و حیاتی است.

  • روزنگار اپیدمیولوژی ایران در اپیدمی کرونا ویروس؛ 23 اسفند 1398 / کمیته اپیدمیولوژی کووید-19، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
    صفحه 24
  • روزنگار اپیدمیولوژی ایران در اپیدمی کرونا ویروس؛ 24 اسفند 1398 / کمیته اپیدمیولوژی کووید-19، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
    صفحه 25
  • محمد آقاعلی*، امید ابوبکری، علیرضا امان اللهی، ندا ایزدی، فاطمه توکلی، سجاد رحیمی، زهرا صداقت، سارا عظیمی، طاهره علی نیا، فاطمه کوهی، سهیل مهماندوست، فاطمه بابری، الهام بزمی، الهه زارع، سحر ستوده، حسین مظفر سعادتی، نیلوفر طاهرپور، شکیبا طاهرخوانی، حدیث قجری، پریس محسنی، نرگس محمدخانی، مریم محمدیان، پژومان، زهرا عبدالهی صفحه 26

    با عنایت به طغیان وسیع ناشی از عفونت های شدید تنفسی ناشی از COVID-19، دانشمندان در تلاشند که جهت کنترل گسترش این ویروس با به کارگیری تشابهات ژنتیکی COVID-19 با SARS-CoV (کرونا ویروس ایجاد کننده بیماری سارس)،که سبب اپیدمی وسیعی در سال 2003 گردید واکسن موثر علیه ویروس COVID-19، تولید و به جهان عرضه کنند. نتایج محققین نشانگر آن است که شباهت ساختمانی COVID-19 با SARS-CoV قابل توجه بوده، لیکن با ساختار MERS-COV متفاوت است و از همین شباهت ساختمانی می توان در ساخت واکسن علیه COVID-19 استفاده نمود. در همین راستا با مطالعه ای که بر روی سلول های B وT اپی توپ های به دست آمده ازپروتیین های the spike (S)، nucleocapsid (N)از SARS-CoV صورت گرفت که شباهت زیادی با COVID-19 داشتند. با این اقدام گامی در جهت ساخت واکسن برداشته شد. از آنجاییکه تشابه اپی توپ ها در 120 توالی COVID-19 موجود، صورت گرفته و هیچ جهشی تاکنون (فوریه2020) مشاهده نشده است از بررسی ایمونولوژی اپی توپ های اخیر بعنوان پیشنهادی برای محافظت در برابر ویروس جدید استفاده شد. برای اپی توپ های سلول های T جمعیت مطالعه مورد بررسی، افراد واجد آللهای MHC بودند که تصور می گردد در افراد هدف مطالعه به ویژه در چین وجود دارند. یافته های مطالعه نمایانگر آن است که از اپی توپ های اسکرین شده می توان در جهت تولید SARS-CoV-2 استفاده نمود. شکل 1 به مقایسه ساختمانی پروتیینی COVID-19 با SARS-CoV و MERS-COV می پردازد.

  • روزنگار اپیدمیولوژی ایران در اپیدمی کرونا ویروس؛ 27 اسفند 1398 / درمان و آموزش پزشکی کمیته اپیدمیولوژی کووید-19، وزارت بهداشت
    صفحه 27
  • محمد آقاعلی*، علیرضا امان اللهی، ندا ایزدی، زهرا خرمی، سجاد رحیمی، نسرین سدیدی، زهرا صداقت، سارا عظیمی، طاهره علی نیا، هاجر قاسمی، فاطمه کوهی، فاطمه بابری، الهام بزمی، پژومان، الهه زارع، سحر ستوده، حسین مظفر سعادتی، سمانه ضیایی، نیلوفر طاهرپور، شکیبا طاهرخانی، پریسا محسنی، نرگس محمدخانی، مریم محمدیان صفحه 28

    مطالب علمی و اخبار از سایت سازمان جهانی بهداشت کمبود تجهیزات حفاظت شخصی سلامت کارکنان بهداشتی را در سراسر جهان به خطر می اندازند. 3 مارس 2020- ژنو سازمان WHO از صنعت و دولت ها می خواهد تا 40 درصد تولید را افزایش دهند تا تقاضای رو به رشد جهانی را برآورده سازند. سازمان بهداشت جهانی هشدار داده است که تغییرات شدید و قابل توجه در عرضه جهانی تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) که ناشی از افزایش تقاضا، خرید تهاجمی، احتکار و سوءاستفاده بوده است، زندگی همه را در معرض خطر ویروس جدید کرونا و سایر بیماری های عفونی قرار می دهد. کارکنان بهداشت و درمان برای محافظت از خود و بیمارانشان در برابر آلودگی و همچنین جلوگیری از آلوده کردن دیگران، به تجهیزات حفاظت شخصی متکی هستند. اما کمبودها باعث می شود که پزشکان، پرستاران و سایر کارکنان خط مقدم به دلیل دسترسی محدود به وسایلی مانند دستکش، ماسک های پزشکی، دستگاه تنفس، عینک، محافظ صورت، لباس و پیش بند، برای مراقبت از بیماران COVID-19 درخطر باشند. “بدون کامل شدن این زنجیره ایمنی، کارکنان مراقبت های بهداشتی در سراسر جهان درخطر هستند. صنعت و دولت ها باید به سرعت برای افزایش عرضه، برداشتن محدودیت های صادرات و اقدامات لازم برای جلوگیری از سوءاستفاده و احتکار اقدام کنند. ما در مرحله اول نمی توانیم COVID-19 را بدون محافظت از کارکنان بهداشتی متوقف کنیم. " از زمان شروع شیوع کرونا ویروس، قیمت ها افزایش یافته است. ماسک های جراحی افزایش شش برابری داشته اند، ماسک های N95 سه برابر شده اند.

  • محمد آقاعلی*، انیس اشرف گنجوی، علیرضا امان اللهی، ندا ایزدی، محمود حاجی پور، سجاد رحیمی، سارا عظیمی، طاهره علی نیا، فاطمه کوهی، فاطمه بابری، الهام بزمی، پژومان، الهه زارع، سحر ستوده، حسین مظفر سعادتی، نیلوفر طاهرپور، پریسا محسنی، نرگس محسنی، آزاده نوحی صفحه 29

    مطالب علمی و اخبار از سایت سازمان جهانی بهداشت سازمان جهانی بهداشت، بنیاد سازمان ملل متحد و همکارانش، اولین صندوق حمایتی مشترک برای پاسخ به COVID-19 را راه اندازی کردند. 13 مارس 2020 ژنو و واشنگتن، صندوق حمایتی مشترکی را، برای حمایت از سازمان جهانی بهداشت (WHO)، جهت کمک به سایر کشورها برای کنترل مناسب همه گیریCOVID-19 ، راه اندازی کردند. حمایت کنندگان این صندوق طیف گسترده ای از اهدا کنندگان کمک های مالی می باشند. این صندوق این امکان را فراهم آورده که افراد، شرکت ها و موسسات از هر نقطه از جهان به طور مستقیم در تلاش های جهانی برای مهار کورونا ویروس مشارکت کنند و توسط بنیاد سازمان ملل و بنیاد خیرخواهی سوییس ایجاد شده است. دکتر تدرو ادانوم، مدیرکل WHO گفت: "ما در پاسخ جهانی به COVID-19 در یک نقطه مهم قرار داریم. ما باید همه در این تلاش عظیم شرکت کنیم تا جهان را ایمن نگه داریم." وی گفت: "ما بی نهایت از بنیاد سازمان ملل و بنیاد بشردوستی سوییس سپاسگزاریم که می خواهند در راه اندازی این صندوق به ما کمک کنند. بسیاری از مردم و نهادها نیز اعلام کرده اند که می خواهند در مبارزه باcoronavirus کمک کنند. " این صندوق با پشتیبانی عمده ای که قبلا اعلام شده است، راه اندازی خواهد شد، از جملهFacebook و Google که برنامه برای جمع آوری کمک از طریق سیستم عامل های خود کمک بسیاری کرده اند.

  • احمدرضا خزاعی* صفحه 30

    چند روز قبل در شرح حالت به جای "ترومای اندام تحتانی" نوشته بودی "کرونای اندام تحتانی". فکر و خیالت را کرونا به تسخیر خود درآورده است.حلقه محاصره روز به روز تنگ تر می شود. نمی دانی کجای این دنیا ایستاده ای. کرونا شده فصل مشترک غم، دلهره و هم دلی هایتان. شهر را که می بینی دلت می گیرد.چشم ها نگران و نگاه ها پرسشگر. کشتی بی لنگری را می مانی به امید ساحل. دلت می خواهد حرف های خوب بزنی و حرف های بهتری را بشنوی. بغضت را به خلوتی می بری که نکند اشک هایت دلی را بلرزاند. دیگر حالا " اندوهی سر رسیده از پس کوه ها" اندوهی که آواری شد بر غم های پیش و پیشتر. کرونا دارد قربانی می گیرد و بی رحمانه می تازد. اسفند سال های قبل را به یاد می آوری اما نه! به آن روزها فکر نکن! آینده و گذشته ات همین امروز است. نمی دانی چند روز یا چند ماه این دوران طاعونی دوام می آورد؟ پایانش را می بینی یا خودت هم یکی از قربانیانش هستی؟ خبر رفتن همکارانت زخم های قلبت را عمیق و عمیق تر می کند. به اورژانست فکر می کنی. به یاد می آوری بیماران همیشگیت را پیش از این لعنتی: سکته قلبی، سکته مغزی، آنژین قلبی، خونریزی گوارشی، عفونت کلیه و...

  • حمیدرضا حاتم آبادی*، مجید شجاعی، آنیتا سبزقبایی صفحه 31

    فرانسه یکی از کشورهای قدرتمند اقتصادی دنیاست که از ابتدا در حوزه علوم پزشکی نیز جزو کشورهای سرآمد بوده است و در زمینه تدوین، طراحی و راه اندازی روش های مناسب علوم پزشکی و درمانی پیش رو است. در این کشور، سیستم فرانسوی- آلمانی (Franco-German model)وجود دارد در حالی که در ایران، اورژانس پیش بیمارستانی بر پایه تکنسین بوده و به آن مدل انگلیسی آمریکایی (Angelo-American model) میگویند و بدیهی است این سیستم کاملا تخصصی کشور فرانسه، هزینه های بیشتری برای حوزه سلامت دارد. بیمارستانهای دانشگاهی بزرگ شهر پاریس (Greater Paris University Hospitals) یا AP-HP مجموعه ای از 39 بیمارستان مستقل هستند که توسط نیروهای پیش بیمارستانی (SAMU) که در 12 بیمارستان مستقر هستند با یکدیگر در ارتباط هستند. این بیمارستانها متعلق به 7 دانشگاه، بیش از 20 هزار تخت بستری، بیش از 300 اتاق عمل و 25 بخش اورژانس آموزشی دارند. در این مراکز سالیانه، بیش از 5 میلیون و 200 هزار نفر ویزیت، بیش از 1 میلیون و 300 هزار نفر مراجعه به اورژانس وجود دارد. در این بیمارستانها بیش از 23 هزار و 500 پزشک مشغول به کار می باشند که از این تعداد بیش از 3 هزار نفر آنها هیات علمی دانشگاه می باشند. تعداد مقالات چاپ شده آنها در سال بیش از 9200 مقاله است که رتبه اول پژوهشهای بالینی در اروپا را دارا می باشند. بودجه سالانه این مراکز بیش از 7/3 میلیارد یورو که معادل حدود بیش از 1/22 بیلیارد ریال در سال می باشد و این در شرایطی است که وسعت و جمعیت کشور فرانسه از ایران کمتر است. هدف از این مقاله، توصیف قسمت های مختلف سیستم پیش بیمارستانی که شامل آتش نشانها (Pumpier)، نیروهای پیش بیمارستانی، پزشکان متخصص (SMUR)، Dispatch، آمبولانس، بخش اورژانس و سیستم آموزشی و درمانی مستقر در این بیمارستانها است می باشد.

  • سامان صالحی* صفحه 32

    روز اولی که برگشتم به کشیکهای اورژانس، دلهره داشتم. حس می کردم که همه چی عوض شده و نگران بودم که ندونم چکار کنم، چجوری با بیمارها برخورد کنم، کدوم مریض رو بستری کنم و به کدوم یکی قوت قلب بدم و بگم "نگران نباش، برو خونه، داروهاتو بخور و استراحت کن، ان شاالله خوب میشی." وقتی لباس یکسره و کلاه و ماسک و شیلد و دستکش رو پوشیدم، حس عجیبی داشتم؛ انگار دارم میرم وسط محل انفجار رادیواکتیو، هیج کس با اون شکل و شمایل من رو نمیشناخت، حتی خودم! از درب اتاق ویزیت رفتم تو و به منشی که با روپوش سفید و دستکش و ماسک ساده نشسته بود سلام کردم و رفتم پشت میزم نشستم. داشتم با خودم فکر میکردم که چرا تجهیزات اینقدر کمه که به منشی و پرستار تریاژ به گمان این که برخورد و تماس کمتر و کوتاهتری دارند نمیرسه و ای کاش برای همه به اندازه کافی بود، که اولین بیمار اومد تو..! دیگه به اواسط کشیک رسیده بودم، اینقدر از پشت ماسک نفس کشیده بودم که گلوم خشک شده بود و میخارید، ولی سعی میکردم سرفه نکنم که مریضها نترسن، دلم لک زده بود برای یک جرعه آب! تا اون موقع اینقدر سی تی ریه درگیر کرونا دیده بودم که دیگه داشتم با اطمینان به این آقا میگفتم: "متاسفانه ریه شما درگیره ولی خدا رو شکر خیلی گسترده نیست

  • حسن اشرفی ریزی*، زهرا کاظم پور صفحه 33

    در اواخر سال 2019 و اوایل سال 2020 میلادی کشورهای جهان درگیر ویروس کرنا شدند و چالش هایی در حوزه های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، سلامت و... برای آنها ایحاد شد. برخی از این چالش ها ارتباط مستقیم و غیر مستقیم با بحث اطلاعات دارد؛ چرا که اطلاعات مناسب، در زمان مناسب و به مخاطب مناسب می تواند برخی از چالش ها را حل و یا کاهش دهد؛ اما گاها این روند دچار نقصان شد. در طی این بحران افراد و سازمان های مختلف به تولید و اشاعه اطلاعات پرداختند که با توجه به شرایط خاص این بحران (که معمولا کشورها کمتر تجربه کرده اند) گونه هایی از اطلاعات تولید شده که شناخت و تامل راجع به آنها خالی از لطف نیست.

  • بهروز هاشمی، روفیا واحدیان*، محمد مهدی فروزانفر، سحر میربها صفحه 34
    مقدمه

     کاهش سطح هوشیاری طیف وسیعی از مراجعات به بخش های اورژانس را به خود اختصاص داده است. هدف از این ممیزی بالینی ارزیابی نحوه ی برخورد دستیاران طب اورژانس با بیماران مبتلا به کاهش هوشیاری می باشد. 

    روش کار

     در این مطالعه مقطعی گذشته نگر، نحوه برخورد دستیاران با 400 مورد مبتلا به کاهش هوشیاری که در فاصله سالهای 1393 تا 1396 به بخش اورژانس سه بیمارستان آموزشی مراجعه کرده بودند از نظر میزان انطباق با گایدلاین های آموزش داده شده به آنها مورد بررسی قرار گرفت. انطباق کمتر از 70% به عنوان خیلی بد، بین 70 تا 80% بد، بین 80 تا 90% خوب و بالای 90% خیلی خوب در نظر گرفته شد. 

    نتایج

     بیشترین میزان انطباق (خیلی خوب) برخورد بالینی با گایدلاین مربوط به مانیتورینگ قلبی و پالس اکسیمتری (100‎%)، شمارش سلول های خونی (100‎%)، دادن آنتی بیوتیک به بیماران با درجه حرارت >38 درجه در 375 نفر (7/93‎%)، سی تی اسکن مغزی در 387 نفر (7/96‎%)، گرم کردن بیماران هیپوترم (100‎%)، کاتتریزاسیون ورید محیطی (100‎%)، اندازه گیری نبض (100‎%) و فشار خون در 398 نفر (45/99‎%). انطباق در مورد سنجش درصد اشباع اکسیژن 6/72‎% و در بازه بد بود. در خصوص ارزیابی نیاز به تیامین در بیماران نیازمند کوماکوکتل، شرح حال گیری در مورد سابقه مصرف الکل، اندازه گیری سطح مونواکسید کربن در بیماران با علت نامشخص، ابتلا به ایدز، بررسی عملکرد تیرویید، فوندوسکوپی و دادن استرویید به بیماران با درجه حرارت >38 درجه میزان انطباق عملکرد دستیاران بسیار بد بود. 

    نتیجه گیری

     به نظر می رسد با توجه به انطباق ضعیف عملکرد دستیاران مورد بررسی با گایدلاین های موجود، نیاز به دوره های بازآموزی و پایش مستمر عملکرد بالینی آنها ضروری باشد. شاید تکرار و تمرین در این خصوص و حتی تهیه چک لیست های کتبی برای پیشگیری از فراموشی برخی از ایتم های موجب ارتقاء کیفی برخورد دستیاران طب با بیماران مبتلا به کاهش سطح هوشیاری شود.

    کلیدواژگان: کاهش سطح هوشیاری، ممیزی بالینی، اقدامات اولیه، گاید لاین های بالینی، دستیاران طب اورژانس
  • محمد مهدی فروزان فر، امیررضا نثاری* صفحه 35
    مقدمه

     با در نظر گرفتن اینکه گاید لاین انجمن قلب آمریکا برای احیای قلبی-ریوی (آها) مبنای انجام فرآیند احیا در بخش اورژانس است، از این روبه روز رسانی دانش دستیاران و متخصصان این حوزه می تواند نقش مهمی در افزایش میزان بقای بیماران داشته باشد. این مطالعه با هدف سنجش میزان تبعیت از دستورالعمل آها برای احیای بیماران دچار برادی/تاکی دیس ریتمی طراحی شده است. 

    روش کار

     این مطالعه به صورت یک مطالعه مقطعی و بر روی تمام رزیدنت های طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1397انجام گرفت. ده مورد برادی/ تاکی آریتمی شناخته شده که درمان مشخص دارند توسط دستگاه سیمولاتور شبیه سازی شد و اقدامات دستیارن در مواحهه با این موارد با در نظر گرفتن استانداردهای آها ارزیابی شد. موارد رعایت شده یا نشده به ترتیب به صورت صفر و یک نمره دهی شدند. در نهایت درصد پایبندی به گایدلاین در هر دستیار و نیز میزان تبعیت از گایدلاین برای کل دستیاران محاسبه شد. 

    نتایج

     در برخورد اولیه مشترک با سناریوهای تاکی/ برادی آریتمی ، همه رزیدنت ها در قسمت تشخیص، ارزیابی ونتیلاسیون، درخواست اکسیژن در صورت وجود هایپوکسی، ارزیابی بیمار از نظر قلبی، پالس اکسیمتری و فشار خون بدرستی عمل کردند. عدم درخواست رگ محیطی مناسب و نوار قلب 12 لیدی در زمان مناسب، برای آنهایی که گایدلاین را مطالعه نکرده بودند در 25 درصد موارد و آنهایی که کلاسهای آموزشی را سپری کرده بودند در 8/13 درصد اتفاق افتاده بود. مطالعه گایدلاین به طور معنی دار افزایش توجه به علایم ناپایداردردرمان تاکی آریتمی، افزایش تشخیص QRS پهن و باریک وریتم منظم و نامنظم را در پی داشت، ولی در استفاده از آدنوزین برای درمان علایم ناپایدار با کمپلکس باریک و منظم موثر نبود. بعلاوه، مطالعه گایدلاین به طور معنی داری منجر به افزایش اشاره به کاردیورژن، توجه به سدیشن بیمار قبل از کاردیورژن و استفاده از انرژی مناسب کاردیورژن در درمان تاکی آریتمی ناپایدار گردید. مطالعه گایدلاین به طور معنی دار در افزایش استفاده از آدنوزین در درمان تاکی آریتمی پایدار با QRSپهن و مونومورفیک و نیز پروکایین آمید و آمیودارون تاثیر داشت ولی بر استفاده از سوتالول تاثیر نداشت. مطالعه گایدلاین به طور معنی داری منجر به افزایش استفاده ازآتروپین به عنوان داروی قدم اول در درمان برادی آریتمی ناپایدار شده بود. همچنین، مطالعه گایدلاین به طور معنی داری منجربه افزایش استفاده ازسه درمان آلترناتیو موقتی دردرمان برادی آریتمی ناپایدار شده بود. مطالعه گاید لاین تاثیری بر پارامتر درخواست مشاوره قلب و هماهنگی جهت درمان دایمی نداشت. 

    نتیجهگیری

     نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان تبعیت از گایدلاین در تمامی آیتم های مطالعه در بخش تاکی/ برادی آریتمی بین 15 تا 100درصد متغیر است. در کل، سپری کردن دوره آموزشی بهمراه مطالعه گایدلاین، به طور معنی داری منجر به بهبود میزان تبعیت از دستورالعمل آها در بسیاری از موارد می شود.

    کلیدواژگان: تاکی آریتمی، برادی آریتمی، دستورالعمل ها، احیای قلبی ریوی
  • محمد مهدی فروزان فر*، شایان باقری حریری صفحه 36
    مقدمه

     نیاز به انجام تصویر برداری مغزی برای بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس به دنبال تشنج از سوالات مهم پیش روی متخصصین طب اورژانس است. این مطالعه با هدف ارزیابی ریسک فاکتورهای سی تی اسکن غیر نرمال در بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس به دنبال تشنج طراحی شده است. 

    روش کار

    این مطالعه مقطعی بر روی بیماران مبتلا به تشنج مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان شهدای تجریش از فروردین سال 1396 تا اسفند سال 1397 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس صورت پذیرفت. اطلاعات دموگرافیک و فاکتورهای احتمالی مرتبط با وجود یافته های پاتولوژیک مغزی بیماران جمع آوری و ارتباط آنها با یافته های سی تی اسکن، که برای تمامی بیماران انجام شد، مورد بررسی قرار گرفت. 

    نتایج

     352 بیمار با میانگین سنی 30/22±99/34 (6 ماه تا 95) سال مورد مطالعه قرار گرفتند (8/58 درصد مرد). بیشتر افراد مورد بررسی (9/40%) تحصیلاتی زیر دیپلم  داشتند. 164 (6/46%)  نفر از بیماران سابقه تشنج از دوران کودکی یا به صورت مادرزادی را داشتند و 86 (4/24%) نفر سابقه خانوادگی تشنج داشتند. 1/51 درصد داروی ضد تشنج دریافت می کردند و 8/31 درصد مصرف منظم دارو داشتند. بی خوابی اخیر با فراوانی 174 (4/49%) مورد و انجام فعالیت سنگین پیش از تشنج با فراوانی 11 (1/3%) مورد به ترتیب بیشترین و کمترین فراوانی را در بین فاکتورهای مستعد کننده تشنج داشتند. 138 (2/39 درصد) نفر از بیماران دارای حداقل یک یافته پاتولوژیک در تصویر برداری مغزی بودند. شایع ترین یافته ها به ترتیب خونریزی زیر دورا (1/7 درصد) و تومرهای مغزی (8/6 درصد) بودند. بر این اساس همبستگی معنی داری بین سن بالای 40 سال (001/0 > p)، حالت خوابیده هنگام تشنج (001/0 > p)، سابقه مثبت تشنج در کودکی (001/0 > p)، سابقه مثبت خانوادگی تشنج (001/0 > p)، مصرف یا قطع داروی ضد تشنج (001/0 > p)، ضربه به سر حاد (001/0 > p)، مصرف داروی ضد انعقاد (001/0 > p)، وجود تب (001/0 > p)، سابقه مثبت بدخیمی (001/0 > p)، تشنج فوکال (001/0 > p)، و سردرد (003/0 = p) و امکان وجود یافته مثبت در سی تی مغز مشاهده شد. ولی ارتباط آماری معنی داری بین متغیرهای جنس، زمان بروز تشنج، تحصیلات، سومصرف مواد، وجود فاکتور تحریک کننده تشنج، اختلال عصبی موضعی، کاهش سطح هوشیاری با وجود یافته پاتولوژیک در سی تی اسکن مغزی وجود نداشت. 

    نتیجه گیری

     بر اساس یافته های مطالعه حاضر به نظر می رسد که شاید بتوان با استفاده از یک سری معیار های بالینی احتمال وجود ضایعه پاتولوژیک در سی تی اسکن بیماران مبتلا به تشنج را پیشگویی نمود و از انجام تصویر برداری مغزی در موارد با احتمال پایین خودداری نمود.

    کلیدواژگان: تشنج، سی تی اسکن مغزی، معیارهای تصمیم گیری بالینی
  • مهرداد تقی زاده، کامران حیدری، مریم اکبری* صفحه 37
    مقدمه

     لوله گذاری داخل تراشه یکی از رایج ترین اقدامات برای مدیریت راه هوایی در بیماران دچار ایست قلبی و کاهش هوشیاری می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان لوله گذاری صحیح داخل تراشه توسط پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی طراحی شد. 

    روش کار

     در این مطالعه مقطعی بیمارانی که توسط پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی در خارج از بیمارستان انتوبه و طی فروردین تا اسفند ماه سال 1397 به بخش اورژانس بیمارستان های لقمان حکیم، امام حسین و شهدای تجریش تهران منتقل شده بودند از نظر صحت انتوباسیون مورد مطالعه قرار گرفتند. 

    یافته ها

     41 بیمار با میانگین سنی 64/18 ± 39/64 (بازه = 2 تا 98) سال که توسط اورژانس پیش بیمارستانی و به صورت انتوبه به بخش اورژانس آورده شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند (2/73 درصد مرد). میانگین سابقه کار پرسنل مورد ارزیابی و همچنین میانگین میزان سال های آموزش آنها به ترتیب معادل 70/2 ± 41/7 (بازه = 15تا 3) سال و 74/1 ± 61/1 (بازه = 5 تا 0) سال بود. همچنین میانگین مسافت از محل انتوباسیون تا بخش اورژانس معادل 21/13 ± 48/30 (بازه = 50 تا 10) کیلومتر بر آورد گردید. صحت انتوباسیون در 38 (7/92درصد) مورد از انتوباسیون های انجام شده تایید گردید. بین صحت انتوباسیون با جنس بیمار (792/0 = p)، سن بیمار (639/0 = p)، مکان انتوباسیون  (216/0 = p)، زمان انتوباسیون  (422/0 = p)، مسافت بیمار تا بیمارستان (080/0 = p)، علت انجام انتوباسیون (755/0 = p)، وضعیت سیرکولاسیون بیمار (767/0 = p)، سابقه کار پرسنل (958/0 = p)، میزان آموزش پرسنل (536/0 = p)، و سطح آموزشی فرد اینتوبه کننده (343/0 = p) ارتباط معنی داری وجود نداشت. 

    نتیجه گیری

     میزان انتوباسیون نا صحیح انجام شده توسط اورژانس پیش بیمارستانی معادل 3/7 درصد برآورد گردید. هیچ یک از فاکتورهای جنس بیمار، سن بیمار، مکان انتوباسیون، زمان انتوباسیون، مسافت بیمار تا بیمارستان، علت انجام انتوباسیون، وضعیت سیرکولاسیون بیمار، سابقه کار پرسنل، میزان آموزش پرسنل، و سطح آموزشی فرد اینتوبه کننده ارتباط معنی داری با صحت انتوباسیون نداشتند.

    کلیدواژگان: انتوباسیون اوروتراکئال، اورژانس پیش بیمارستانی، کاپنوگرافی، لوله گذاری داخل تراشه، احیاء قلبی ریوی
  • محمد درویشی، سیدضیاء هجری پور، ابراهیم کریمی* صفحه 38

    به دنبال کشف و گسترش ویروس کرونای جدید (nCoV-2019[1]) عامل بیماری تنفسی از شهر ووهان[2] ، استان هوبای در چین، تحقیقات گسترده ای به منظور شناخت، پیشگیری و درمان بیماری ناشی از این ویروس انجام گرفته است. هر لحظه اطلاعات مربوط به این ویروس در حال به روز رسانی می باشد. هدف از این نامه ارایه راهکارهایی در شناسایی اولیه و پیشگیری از گسترش ویروس کرونای جدید در بخش اورژانس به عنوان خط اول مواجهه با بیماران در بیمارستان، با اقتباس از توصیه های سازمان بهداشت جهانی ([3]WHO) (1-4) است.

  • فاطمه رسولی، آرش صفایی، عاطفه عبدالهی* صفحات 159-161
    ترومای نافذ قفسه سینه از علل مرگ قابل اجتناب در بیماران ترومایی می باشد. در برخورد اولیه با این بیماران، بررسی راه هوایی، وضعیت تنفسی و گردش خون در الویت است. بیماران با شرایط ناپایدار و صدمات تهدید کننده حیات نیاز به مداخله فوری دارند ولی در بیماران پایدار باید بررسی های بیشتر با روش های مختلف تصویربرداری انجام شود. در صورت باقی ماندن جسم خارجی در قفسه سینه در بیمار با شرایط پایدار، خارج سازی آن پس از ارزیابی های کامل تصویربرداری شامل سی اسکن بدون ماده حاجب، اکوکاردیوگرافی و سی تی آنژیوگرافی و در اتاق عمل انجام می شود. در این مقاله به معرفی یک بیمار با ترومای نافذ قفسه سینه وعلائم حیاتی پایدار همراه با باقی ماندن جسم خارجی در قفسه سینه پرداخته و به اهمیت نحوه مدیریت این بیمار پرداخته ایم.
    کلیدواژگان: مدیریت بیمار، اجسام خارجی، آسیب قفسه سینه، ترومای نافذ