فهرست مطالب

فصلنامه سالمند
پیاپی 56 (زمستان 1398)

  • تاریخ انتشار: 1398/11/12
  • تعداد عناوین: 10
|
  • سمیه علیرضایی*، مینو صفایی، سمیرا رجب زاده صفحه 0
    مقدمه

    یایسگی یکی از بحران های زندگی زنان است و در دراز مدت سبب بروز مشکلات زیادی میگردد از جمله میتواند توانایی جنسی زنان را کاهش دهد، از طرفی اختلال عملکرد جنسی با باور های شناختی زنان ارتباط دارد. با توجه به اهمیت نگرش زنان نسبت به پدیده یایسگی در سلامت روحی ، فیزیکی و جنسی ایشان , مطالعه ای با هدف بررسی ارتباط بین عملکرد جنسی و نگرش نسبت به یایسگی در زنان یایسه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان تربت حیدریه انجام شد.

    روش بررسی

    این پژوهش یک مطالعه توصیفی بود که بر روی 200 نفر از زنان یایسه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ی اطلاعات دموگرافیک، عملکرد جنسی (FSFI) و پرسشنامه بررسی نگرش یایسگی نیوگارتن بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و در سطح معناداری 0.05 با استفاده از روش های توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و تحلیلی (کای اسکویر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها

    نتایج نشان داد میانگین سنی واحد های پژوهش 7،93 ±57،18 سال و میانگین طول مدت یایسگی 7،00±7،80 سال بود. فقط (27.5%) از واحدهای مورد پژوهش ، عملکرد جنسی مطلوب داشتند و نگرش 129 نفر (64%) از زنان نسبت به پدیده یایسگی منفی بود. بین عملکرد جنسی و نگرش نسبت به پدیده یایسگی ارتباطی دیده نشد. (0،07=P)

    نتیجه گیری

     بر اساس نتایج نگرش تعداد زیادی از زنان نسبت به پدیده یایسگی منفی و پایین بود و اکثر زنان یایسه نیز از نظر عملکرد جنسی دچار اختلال بودند ؛ در نتیجه به برنامه ریزی های بهینه و کارآمد آموزشی جهت تغییر نگرش زنان و بالا بردن سطح سلامت و کیفیت زندگی ایشان نیاز است.

    کلیدواژگان: نگرش، یائسگی، عملکرد جنسی
  • رضا فدای وطن، ملیحه بهرامی، مرضیه محمدزاده، وحیدرضا برهانی نژاد* صفحات 380-390

    اهداف:

     دیابت ملیتوس و سلامت روانی می تواند بر کیفیت خواب سالمندان تاثیر بگذارد؛ بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین سلامت روانی و کنترل قند خون با کیفیت خواب سالمندان دیابتی صورت پذیرفت.

    مواد و روش ها:

     مطالعه حاضر از نوع مقطعی است که در سال 1396 به صورت نمونه در دسترس روی  200 نفر از  سالمندان مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان  باهنر  و بیمارستان شفای  شهر کرمان  انجام شد. به منظور جمع آوری داده ها در خصوص سلامت روانی از مقیاس پریشانی کسلر و پرسش نامه استاندارد Yield  استفاده شد. همچنین از پرسش نامه استاندارد وضعیت خواب پیتزبورگ برای بررسی وضعیت اختلالات خواب بهره گرفته شد. داده ها با روش آماری  همبستگی پیرسون، کای دو و آنالیز چندمتغیره رگرسیون لجستیک دووجهی تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها:

     میانگین سنی افراد مورد مطالعه 9/65±69/33 بود. بیشتر(98 نفر) شرکت کنندگان خانم بودند (55/4 درصد). کیفیت کلی خواب سالمندان مورد مطالعه ضعیف بود (4/6±6/9). بیشتر از نیمی از سالمندان  مورد مطالعه پریشانی روانی متوسط داشتند (54/8درصد) و بیشتر افراد مورد مطالعه سطح متوسط و پایینی از نشاط روانی را ابراز کردند (74/6 درصد). بیشتر بیماران کنترل قند خون نامطلوب داشتند (65/5درصد). همچنین نتایج حاکی از این بود که سلامت روانی و کنترل مطلوب قند خون، به طور معنی داری بر کیفیت خواب سالمندان دیابتی تاثیر دارد (P<0/05). 

    نتیجه گیری :

    با توجه به شیوع بالای  اختلال خواب در سالمندان  دیابتی که  می تواند تحت تاثیر سلامت روانی و  کنترل  قند خون آن ها باشد،  ارایه دهندگان مراقبت های بهداشتی باید به کیفیت خواب این قشر توجه ویژه ای داشته  باشند و آن را با مداخلات آموزشی مناسب بهبود بخشند. البته با توجه به اینکه متغیرهای پریشانی روانی، نشاط روانی و کنترل قند خون فقط 19 درصد اختلالات خواب را توضیح دادند، لازم است در آینده مطالعات دیگری جهت شناسایی سایر عوامل موثر بر اختلالات خواب انجام شود.4

    کلیدواژگان: سالمندان، سلامت روانی، کنترل قند خون، کیفیت خواب، دیابت ملیتوس
  • سیما رزاقی، سجاد پارسایی، اسماعیل صایمی* صفحات 392-404

    اهداف:

     داشتن فعالیت بدنی در دوران سالمندی می تواند در بهبود سلامت روانی موثر باشد. هدف از این تحقیق بررسی نقش واسطه ای فعالیت بدنی در ارتباط بین هوش هیجانی و بهزیستی روان شناختی است.

    مواد و روش ها:

     روش اجرای این پژوهش توصیفی همبستگی است که به وسیله جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه های هوش هیجانی، بهزیستی روان شناختی و پرسش نامه بین المللی فعالیت بدنی در بین سالمندان انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق سالمندان شهر اهواز بودند که 120 نفر با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس و هدفمند با میانگین سنی (2/98±64/52) انتخاب شدند. جمع آوری داده ها به وسیله تکمیل پرسش نامه ها توسط سالمندان انجام گرفت. از ملاک های ورود به تحقیق سن بالای 60 سال، توانایی درک سوالات محقق، هوشیاری کامل و سلامت ذهنی و روانی بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی تحلیل شد و آزمون بوت استراپ جهت تعیین نقش واسطه ای فعالیت بدنی استفاده شد. از نسخه 21 نرم افزار SPSS و نسخه 18 AMOS 18 جهت تحلیل داده ها استفاده شد. سطح معناداری نیز P<0/05 در نظر گرفته شد.

    یافته ها :

    نتایج نشان داد که ضریب همبستگی بین هوش هیجانی با فعالیت بدنی (0/70=r)، هوش هیجانی با بهزیستی روان شناختی (0/84=r) و فعالیت بدنی با بهزیستی روان شناختی (0/70=r) در سطح 0/01>P معنی دار هستند. همچنین سطح اطمینان برای فعالیت بدنی به عنوان متغیر میانجی بین هوش هیجانی و بهزیستی روان شناختی با استفاده از بوت استراپ در سطح 0/001>P معنی دار است.

    نتیجه گیری :

    مطابق نتایج، بین هوش هیجانی و بهزیستی روان شناختی ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد و فعالیت بدنی نقش میانجی در ارتباط بین آن ها دارد. بنابراین تشویق سالمندان به انجام فعالیت های بدنی و داشتن تحرک کافی می تواند موجب بهبود سلامت جسمانی و به تبع آن بهبود سلامت روانی در آن ها شود و به سالمندان کمک کند دوران سالمندی سالم و موفق را سپری کنند.

    کلیدواژگان: سالمندی، فعالیت بدنی، هوش هیجانی، بهزیستی روان شناختی
  • زینت ابراهیمی، محمدرضا اسماعیل زاده قندهاری*، کورش ویسی صفحات 406-421

    اهداف :

    کیفیت زندگی شاخص مهمی در ارزیابی سلامت محسوب می شود که بهبود آن بیانگر حفظ و افزایش سلامت جسم و روان  سالمندان است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر مداخله ورزشی مبتنی بر برنامه های بین نسلی بر کیفیت زندگی سالمندان بود.

    مواد و روش ها:

     این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون بود. نمونه تحقیق شامل150 سالمند با میانگین سنی 4/50±71/78 سال و 100 دانشجو با میانگین سنی 2/62±21/86 سال ساکن شهر مشهد در سال 1396 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی در سه گروه شامل دو گروه آزمایش که به مدت هشت هفته در دو نوع برنامه بین نسلی شرکت کردند و یک گروه کنترل تقسیم شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های متغیرهای جمعیت شناختی، وضعیت اقتصادی اجتماعی و کیفیت زندگی سالمندان جمع آوری و توسط تحلیل واریانس دوطرفه و آنووا در نسخه 25 نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها :

    در بررسی تاثیر تعاملی دو متغیر طبقه ای، هیچ اثر معنی داری بین سطوح گروه ها و متغیرهای جمعیت شناختی مشاهده نشد (P>0/05). اما در بررسی اثر مستقل، متغیر وضعیت اقتصادی تاثیر معنی داری بر کیفیت زندگی داشت (0/05≥P). همچنین نتایج تحلیل واریانس در ارزیابی وجود اختلاف بین نمره های ابعاد کیفیت زندگی در سه گروه، نشان دهنده اختلاف معنی دار آماری بود (0/01≥P). همچنین سطح کیفیت سالمندان پس از برنامه بین نسلی با فعالیت ورزشی (17/87± 81/56) و بدون فعالیت ورزشی (18/59±75/28) به طور معنی داری نسبت به پیش آزمون و گروه کنترل (3/21±42/28) افزایش یافت (0/01>P).

    نتیجه گیری :

    برنامه های بین نسلی با تقویت ابعاد کیفیت زندگی می توانند تاثیرات مفیدی بر زندگی سالمندان داشته باشند.

    کلیدواژگان: برنامه بین نسلی، تعامل، سالمندان، جوانان، مداخله ورزشی، کیفیت زندگی
  • کتایون نجاریان، رضا عبدی* صفحات 422-435

    اهداف :

    روابط بین فردی، در بسیاری از گستره های زندگی نقش تعیین کننده دارند. تاثیر متغیرهای بین فردی بر سلامت روانی و اختلال های شخصیت مورد تایید قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی نقش ابعاد نابهنجار شخصیت در پیش بینی مشکلات بین فردی سالمندان شهر تبریز انجام شد. 

    مواد و روش ها:

     این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه سالمندان شهر تبریز در سال 1396 بود. از این جامعه، تعداد 294 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها در این پژوهش، از فرم کوتاه پرسش نامه شخصیت، نسخه پنجم؛ راهنمای تشخیص و آماری (PID-5-BF) و پرسش نامه مشکلات بین فردی 32سوالی (IIP - 32) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده ها بعد از جمع آوری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 

    یافته ها :

    در این مطالعه 48 نفر (16/3 درصد) مرد و 245 نفر (83/3 درصد) زن در محدوده سنی 60 تا 99 سال به عنوان نمونه حضور داشتند و میانگین و انحراف معیار سن سالمندان 45/8±00/68 بود. نتایج حاصل از ضرایب همبستگی نشان داد که بین ابعاد نابهنجار شخصیت با مشکلات بین فردی رابطه معنی داری وجود دارد (0/05>P). بر اساس نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی 59/2 درصد از واریانس مشکلات بین فردی توسط ابعاد نابهنجار شخصیت تبیین شد. همچنین با توجه به ضرایب بتا و مقدار t، ابعاد روان پریش خویی، مخالفت ورزی، بریدگی و مهارگسیختگی به ترتیب در سطح P<0/01 معنادار بود. 

    نتیجه گیری :

    با توجه به نتایج این مطالعه می توان ابعاد نابهنجار شخصیت در سالمندان را پیش بین مناسبی برای مشکلات بین فردی در نظر گرفت.

    کلیدواژگان: شخصیت نابهنجار، مشکلات بین فردی، سالمندان
  • رویا مرسا، بهمن بهمنی*، سمیه برکتی صفحات 436-449

    اهداف :

    نشانگان افت روحیه، باعث ناتوانی فرد برای مقابله موثر با یک رویداد پرفشار می شود. سالمندان نیز با مسائلی وجودی ای مانند بی معنایی زندگی، مرگ، احساس از دست دادن فرصت های گذشته مواجه و درگیر چالشی برای معنا بخشی به رویدادهای زندگی شان می شوند و در صورت ناتوانی در معنا بخشیدن و پاسخ دهی موثر به آن ها، احساس بی کفایتی می کنند. با در نظر گرفتن اهمیت تاثیر محیط زندگی بر جنبه های مختلف سلامت روان، هدف پژوهش حاضر بررسی نشانگان افت روحیه و ارتباط آن با وضعیت اسکان در سالمندان است.

    مواد و روش ها :

    در مطالعه توصیفی مقایسه ای حاضر، تعداد 325 سالمند (110 سالمند ساکن آسایشگاه، 115 سالمند ساکن منزل و 100 سالمند استفاده کننده از خدمات مرکز توان بخشی روزانه) در تهران، با روش نمونه گیری غیر تصادفی انتخاب شدند و مقیاس نشانگان افت روحیه کیسان (2004) توسط پژوهشگران به صورت رودر رو تکمیل شد. داده ها با استفاده از نسخه 20 نرم افزار SPSS برای محاسبه تحلیل واریانس یک راهه پردازش شدند.

    یافته ها:

     میانگین و انحراف معیار نشانگان افت روحیه سالمندان ساکن آسایشگاه (17/41±69/60)، بیش از سالمندان ساکن منزل (21/47±45/40) و این دو بیش از مراجعین به مرکز توان بخشی روزانه (17/59±31/90) و این تفاوت ها در سطح (P≤ 0/05) معنی دار است. علاوه بر این بین خرده مقیاس ها نیز در هر سه گروه تفاوت معنادار نشان داده است.

    نتیجه گیری :

    نتایج نشان داد که نشانگان افت روحیه با محل اسکان و سبک زندگی سالمندان رابطه دارد. بنابراین ایجاد مراکز مراقبتی و خدمت رسانی روزانه و حمایت از مراقبت کنندگان خانوادگی برای رسیدن به سطح بالاتری از بهداشت روان در این گروه می تواند موثر واقع شود.

    کلیدواژگان: نشانگان افت روحیه، سالمند، آسایشگاه، مرکز توان بخشی روزانه
  • هیوا صالح منیجه، شهاب پاپی، رباب صحاف*، مجتبی عباسی اصل، مریم رامشینی، مهدی رصافیانی، امیرمحمد بداغی صفحات 450-460

    اهداف :

    تغییرات دوران سالمندی می تواند تاثیرات عمیقی بر زندگی و بهداشت روانی سالمندان داشته باشد؛ به عنوان مثال از جمله عوامل موثر مرتبط با سلامت روان شناختی سالمندان می توان به خوش بینی و ادراک از پیری اشاره کرد که می تواند اثرات قابل توجهی بر روی سالمندان داشته باشد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی ادراک از پیری بر اساس خوش بینی در بین سالمندان انجام شد.

    مواد و روش ها :

    این مطالعه از نوع همبستگی و جامعه آماری آن، شامل سالمندان ساکن شهرستان قم در سال 1396-1397 بود. آزمودنی ها شامل 270 سالمند از شهرستان قم بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه خوش بینی شی یر و کارور (LOT-R) و پرسش نامه ادراک از پیری (APQ) استفاده شد. برای تحلیل یافته ها از نسخه 21 نرم افزار SPSS استفاده شد.

    یافته ها :

    در این مطالعه میانگین سنی مشارکت کنندگان 74 سال و انحراف معیار سن آن ها 6/05 بود. از نظر جنسیت 65 درصد (177 نفر) آزمودنی ها مرد و 34 درصد (93 نفر) آزمودنی ها زن بودند. همچنین نتایج نشان داد که بین خوش بینی و ادراک از پیری در سالمندان رابطه مثبت معنادار وجود دارد (P<0/01). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که خوش بینی به طور معنادار قادر به پیش بینی ادراک از پیری سالمندان است  (P<0/01). همچنین، با توجه به 2R تعدیل یافته، مدل پژوهش حاضر قادر به تبیین 0/56 از ادراک پیری است.

    نتیجه گیری:

     نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که خوش بینی توانایی پیش بینی ادراک از پیری در بین سالمندان را دارد، بنابراین توصیه می شود متخصصان سلامت روان و افرادی که در حوزه سالمندی فعالیت می کنند، یافته های این مطالعه را در طراحی مداخلات روان شناختی، بسته های آموزشی و همچنین برگزاری کارگاه مهارت های خوش بینی در جهت افزایش خوش بینی مورد توجه قرار دهند.

    کلیدواژگان: خوش بینی، ادراک از پیری، سالمندان
  • جعفر یحیوی دیزج*، مریم تاجور، یوسف محمدزاده، حسین ماری اوریاد صفحات 462-476

    اهداف:

     در طی چند دهه گذشته ایران با تغییرات جمعیتی سریع از جمله کاهش شدید نرخ تولد و افزایش امید به زندگی مواجه بوده و این امر موجب افزایش میانگین سنی جامعه و افزایش درصد سالمندان شده است که به پدیده سالمندی جمعیت مشهور است. وقوع این پدیده در ایران با شتاب بسیار سریعی همراه بوده و از این رو جامعه ایرانی فرصت محدودی برای آمادگی مقابله با چالش های سالمندی پیش رو دارد. یکی از چالش های مهم سالمندی جمعیت افزایش هزینه های سلامت جوامع به دلیل نیاز بالای سالمندان به انواع خدمات بهداشتی و درمانی است که باعث می شود بسیاری از خانوار های دارای سالمند با مشکلات اقتصادی مهمی مواجه شوند. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر وجود سالمند، سن و تعداد سالمند در خانوار بر هزینه های درمانی و کل هزینه های سلامت خانوار های ایرانی است.

    مواد و روش ها:

     مطالعه حاضر از نوع مطالعات ثانویه است و بر اساس آنالیز داده های پیمایش ملی هزینه درآمد خانوار در سال 1395 انجام شده است. حجم نمونه مورد بررسی در این مطالعه در مناطق روستایی 19337 خانوار و در مناطق شهری 18809 خانوار و درمجموع 38146 خانوار برای کل کشور بوده است. در این مطالعه جهت بررسی تاثیر عوامل موثر در هزینه های سلامت خانوار از رگرسیون خطی نسخه 14 نرم افزار STATA استفاده شده است.

    یافته ها:

     یافته های مطالعه نشانگر وجود رابطه معنی دار بین وجود سالمند در خانوار و افزایش کل هزینه های سلامت و هزینه های درمانی خانوار با کنترل تاثیر سایر متغیرهای موثر است؛ به طوری که به ازای افزایش هر نفر سالمند 390 هزار تومان هزینه های سلامت و 195 هزار تومان هزینه های درمانی خانوار افزایش یافته است. به لحاظ سن سالمند، خانوار های دارای سالمند 75-79ساله متحمل بیشترین هزینه های سلامت بوده اند و آن هایی که دارای سالمند 80ساله و بالاتر بودند کمترین افزایش هزینه را داشته اند. یافته های مطالعه همچنین نشان داد که درآمد خانوار، داشتن فرد سیگاری، جمعیت خانوار، زندگی در شهر، تحصیلات سرپرست خانوار و سطح توسعه یافتگی استان محل سکونت به لحاظ بهداشتی، رابطه مثبت و معنی داری با هزینه های سلامت و درمانی خانوار ها داشته است، اما داشتن بیمه سلامت خانوار رابطه معنی داری را با هزینه های درمانی خانوار نشان نداد.

    نتیجه گیری :

    بر مبنای یافته های این مطالعه و با توجه به اینکه وجود سالمند باعث افزایش چشمگیری در هزینه های سلامت خانوار می شود، به نظر می رسد سیاست گذاری های آتی باید در جهت حمایت از خانوار های دارای سالمند طراحی شود. همچنین نظام سلامت کشور باید به سرعت به دنبال کسب آمادگی های لازم برای پاسخگویی به نیازهای بهداشتی و درمانی سیل سالمندانی باشد که در آینده ای نزدیک با آن ها مواجه خواهیم شد.

    کلیدواژگان: سالمند، هزینه های سلامت، هزینه های درمانی، داده های ملی هزینه-درآمد خانوار، ایران
  • لیلا صادق مقدم، مهشید فروغان*، فرحناز محمدی شاهبلاغی، فضل الله احمدی، شیما نظری، اکرم فرهادی، معصومه امیری دلویی صفحات 478-492

    اهداف:

     درک مفهوم سالمندی و تجربه آن از دیدگاه سالمندان می تواند ادراک واقعی و عمیق تری از پدیده سالمندی و مسایل و مشکلات و نیازهای سالمندان ارایه دهد. تحقیق حاضر با هدف درک و تبیین تجارب سالمندان از پدیده سالمندی صورت گرفت.

     مواد و روش ها:

     در این مطالعه از روش پدیده شناسی هرمنیوتیک برای جمع آوری داده ها و از روش ون منن برای تحلیل داده ها استفاده شد. نمونه گیری از خرداد 93 تا مرداد 94 تا هنگامی که هیچ داده جدیدی در توصیفات مشارکت کنندگان پدیدار نشد ادامه یافت. اطلاعات از طریق 10 مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با سالمندان جمع آوری شد. داده های به دست آمده جهت تبیین مفهوم سالمندی مورد تحلیل قرار گرفت.

     یافته ها: 

    هفت مضمون از یافته ها استخراج شد که شامل استشمام رایحه زوال، غوطه ور در گرداب متلاطم افکار، وقار ازدست رفته، عمیق شدن گرایشات معنوی، آرزوی عاقبت به خیری، تعالی گرایی و حفظ داشته ها بود. بر اساس این مضامین و زیرمضمون های آن ها، مفهوم تجربه سالمندان از پیری تبیین شد. 

    نتیجه گیری :

    توصیف و درک سالمندان از پیری می تواند داده های ارزشمندی را در اختیار سالمندشناسان و کارکنان رشته های وابسته در گروه های مختلف بهداشتی، آموزشی و اجتماعی قرار دهد تا در جهت کاهش و رفع مشکلات موجود، برنامه ر

    کلیدواژگان: تجارب زیسته، سالمند، پدیده شناسی
  • الهام سرخه، امیرعلی جعفرنژادگرو* صفحات 494-508

    اهداف:

     هدف این مطالعه بررسی اثرات یک پروتکل تمرین اصلاحی بر طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین، در افراد سالمند دارای ژنووالگوس طی حرکت فرود دو پا بود.

    مواد و روش ها:

     پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود. 13 مرد سالمند دارای ژنووالگوس در گروه آزمایش و 13 مرد سالمند دارای ژنووالگوس در گروه کنترل جهت شرکت در این پژوهش داوطلب شدند (کد ثبت کارآزمایی بالینی: IRCT2016110230657N1). داده های نیروی عکس العمل توسط دو دستگاه صفحه نیرو کیستلر اندازه گیری شدند. برنامه تمرینی سه جلسه در هفته و به مدت 16 هفته بود. از شرکت کنندگان رضایت نامه کتبی دریافت شد و طرح پژوهش در کمیته اخلاق مورد تایید قرار گرفت. افراد دارای سابقه آسیب از مطالعه خارج شدند و از آزمون واریانس (2×2) با اندازه های تکراری جهت تحلیل آماری استفاده شد.

    یافته ها:

     میانگین سنی در گروه آزمایش و کنترل به ترتیب برابر 2/21±63/92 و 2/62±64/01 سال بود. اثر عامل زمان با استفاده از آزمون واریانس (2×2) با اندازه های تکراری در فرکانس با توان 99/5 درصد، در راستای عمودی (0/003=P) و تعداد هارمونی های ضروری در راستای قدامی خلفی (0/006=P) در پای چپ معنادار بود. همچنین اثر عامل گروه با استفاده از آزمون واریانس (2×2) با اندازه های تکراری، بر فرکانس با توان 99/5 درصد (0/006=P) و تعداد هارمونی های ضروری (0/047=P) در راستای عمودی در سمت چپ معنادار بود. به علاوه، اثر تعاملی زمان*گروه با استفاده از آزمون واریانس (2×2) با اندازه های تکراری در فرکانس باتوان 99/5 درصد (0/001>P) و تعداد هارمونی های ضروری (001/0=P) در راستای عمودی در پای چپ معنادار بود. نتایج تحلیل آزمون تی همبسته نشان داد در گروه تجربی تعداد هارمونی ضروری در راستای عمودی در پای چپ در پس آزمون بیشتر از پیش آزمون است (0/018=P).

    نتیجه گیری:

     به طور کلی تمرینات اصلاحی سبب بهبود در طیف فرکانس نیرو های عکس العمل زمین طی حرکت فرود در سالمندان با پای ضربدری شد.

    کلیدواژگان: تمرین اصلاحی، ژنووالگوم، نیروی عکس العمل زمین، طیف فرکانس، ترا باند
|
  • Somaye Alirezaei*, Minoo Safei, Samira Rajabzadeh Page 0
    Backgrounds

     Menopause is one of women's lives crises and at the long-term can makes very problems، including the ability to reduce women's sexual. However، sexual dysfunction in women is associated with cognitive beliefs. Given the importance of women's attitudes toward menopause in mental health، their physical and sexual. A study to investigate the relationship between sexual performance and attitude toward menopause in postmenopausal women referred to health centers was Torbat Heydariyeh.

    Methods

    This study was a cross-sectional study that 200 women referred to health centers were chosen by available sampling. Data collection tools were Inventory demographic information، sexual function (FSFI) and the attitude about menopause or neugarten. Data were analyzed in SPSS18 by using descriptive tests (such as mean، standard deviation، frequency) and analytical test (Chi square) at the 0.05 significance level. 

    Results

     The results showed that only (27.5%) of the subjects، had a satisfactory sexual performance and attitudes of 129 patients (64%) of women about menopause was negative. But no significant relationship was shown between sexual performance and attitude toward menopause. (P=0.0 7). 

    Conclusion

     Based on the results، a large number of women's attitudes toward menopause was low and negative. And most postmenopausal women in terms of sexual function were impaired. So planning efficient training to change the attitude of women snd raise the level of health and quality of life is required

    Keywords: Attitude sexual, Function, Menopause
  • Reza Fadayevatan, Malihe Bahrami, Marzieh Mohamadzadeh, Vahidreza Borhaninejad* Pages 380-390

    Objectives:

     Diabetes mellitus and mental health can affect the sleep quality of older people. The aim of this study was to examine association of sleep quality with mental health and blood sugar control in elderly people with diabetes.

    Methods & Materials:

     This cross-sectional study was conducted in 2017 on 200 seniors with type 2 diabetes referred to Shahid Bahonar and Shafa hospitals in Kerman, Iran who were selected using a convenience sampling technique. Data were collected using the Kessler Psychological Distress Scale (K6), Yield questionnaire and Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) questionnaire. The data were analyzed using chi-square test, Pearson correlation test and multivariate logistic regression analysis. 

    Results:

     The mean age of participants was 69.33±9.65 years. Most of them were female (n=98, 55.4%). Their overall sleep quality was poor (6.9±4.5). More than half of them had moderate level of mental distress (54.8%) and psychological wellbeing (46.3%) and poor blood sugar control (65.5%). Mental health and blood sugar control had a significant effect on the sleep quality of elderly people with diabetes (P<0.05).

    Conclusion :

    Sleep disorders is more common in elderly people with diabetes which can be affected by their mental health and blood sugar control. Health care providers should pay more attention to the sleep quality of these patients, and provide appropriate educational intervention. Since the variables of psychological distress, psychological well-being and blood sugar control explained 19% of sleep disorders, further studies are needed to identify other factors affecting their sleep disorders.

    Keywords: Aged, Mental health, Blood sugar control, Sleep quality, Diabetes mellitus
  • Sima Razaghi, Sajad Parsaei, Esmaeel Saemi* Pages 392-404

    Objectives :

    having adequate physical activity during aging period can be effective in improving mental health. The purpose of this study was to investigate the mediating role of physical activity in the relationship of Emotional Intelligence (EI) and Psychological Well-Being (PWB). 

    Methods & Materials :

    This is a descriptive/correlational study. The study population consisted of elderly people in Ahvaz, Iran. Of these, 120 with a mean age of 64.52±2.98 were selected using convenience and purposive sampling methods and based on inclusion criteria (age over 60 years, the ability to understand and answer to the questions, full consciousness, and mental health). Data were collected using Cyberia-Shrink’s EI test, Ryff’s PWB questionnaire and Craig’s International Questionnaires of Physical Activity. The collected data were analyzed in SPSS V. 21 and AMOS V.18 applications by using the correlation coefficient and Bootstrap test (to determine the mediating role of physical activity). The significance level was set at P<0.05.  

    Results:

     There was a significant correlation between EI and physical activity(r= 0.70), between EI and PWB (r= 0.84) and between physical activity and PWB (r= 0.70) (p<0.01). Physical activity had a mediating role in the relationship of EI and PWB using Bootstrap test (P <0.001).

    Conclusion:

     There was a positive and significant relationship between EI and PWB and physical activity had a mediating role. Therefore, encouraging elderly people to have physical activity can improve their emotional and mental health and help them have a healthy and comfortable old age.

    Keywords: Aging, Physical activity, Emotional intelligence, Psychological well-being
  • Zeenat Ebrahimi, MohammadReza Esmaeilzadeh Ghandehari*, Kourosh Veisi Pages 406-421

    Objectives :

    Quality of Life (QOL) is an important indicator in health evaluation, and its improvement reflects the preservation and enhancement of the physical and mental health of the elderly people. The purpose of this study was to examine the effect of sport intervention based on intergenerational programs on the QOL of older adults.

    Methods & Materials:

     The is a quasi-experimental study with pre-test/post-test design. The samples were 150 older adults (mean age, 71.4±78.50 years) and 100 students (mean age, 21.86±2.62 years) living in Mashhad, Iran in 2017, who were selected using a convenience sampling method. They were randomly divided into three groups including two experimental groups (received two types of intergenerational programs for 8 weeks) and one control group. Data were collected using a demographic form, Socio-Economic Status Questionnaire, and the World Health Organization Quality Of  Life (WHOQOL). The collected data were analysed using two-way ANOVA in SPSS V. 25 software.

    Results:

     Demographic variables had no significant effect on the QOL of participants in the study groups (P>0.05), but economic status significantly  affected their QOL (P≥0.05). The scores of QOL dimensions were significantly different in the three groups (P<0.01). Moreover, the QOL of older adults after intervention with sports activity (81.56±17.87) and without sports activity (75.18±28.59) increased significantly compared to their pre-test scores and the control group (42.28±3.21) (P<0.01).

    Conclusion :

    Intergenerational programs can have a beneficial effect on the life of older adults by improving their QOL

    Keywords: Intergenerational program, Interaction, Elderly, Youth, Physical activity, Quality of life
  • Katayon Najarian, Reza Abdi* Pages 422-435

    Objectives:

     Interpersonal relations play a decisive role in many areas of life. The effects of interpersonal variables on the mental health and personality disorders have been already reported. The present study aimed to investigate the role of maladaptive personality traits in prediction of interpersonal problems in older people. 

    Methods & Materials:

     This is a descriptive correlational study. Study population consisted of all elderly people living in Tabriz, Iran in 2017. Of these, 294 were selected using a purposive sampling technique. In order to collect data, the Personality Inventory for Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition, Brief Form (PID-5-BF) and the 32-item Inventory of Interpersonal Problems (IIP-32) were used. Collected data were analyzed in SPSS V. 32 software using descriptive (mean, standard deviation) and inferential statistics (Pearson correlation test, Kolmogorov-Smirnov test, and multiple regression analysis). 

    Results:

     Participants were 48 men (16.3%) and 245 women (83.3%) aged 60-99 years (Mean age, 68±8.45). There was a significant relationship between maladaptive personality traits and interpersonal problems (P<0.05). Maladaptive personality traits could predict 59.2% of interpersonal problems. Moreover, the dimensions of psychoticism, antagonism, detachment, and disinhibition had significant effect on interpersonal problems (P<0.01) 

    Conclusion:

     Maladaptive personality traits of the elderly people can predict their interpersonal problems.

    Keywords: Maladaptive Personality, Interpersonal Problems, Elderly
  • Roya Marsa, Bahman Bahmani*, Somaye Barekati Pages 436-449

    Objectives:

     Demoralization Syndrome (DS) leads to an inability to cope effectively with stressful events. Elderly people experience existential issues such as meaningless of life, fear of death and regret of missed opportunities and feel inadequate if they are unable to meaningfully and effectively respond to them. Considering the significant effect of living environment on different aspects of mental health, this study aims to investigate the DS and its relationship with housing status in the elderly people.

    Methods & Materials:

     This is a descriptive comparative study conducted on 325 elderly people in Tehran (110 nursing home residents, 100 day-care receivers, and 115 community dwellers) who were selected using a non-probability sampling method. Data collection tool was the Demoralization Scale of Kissane (2004) which was completed by researchers through face-to-face interviewing with participants. Collected data were analyzed in SPSS V. 20 software using one-way ANOVA.

    Results:

     The mean overall level of DS in the residents of nursing homes (69.60±17.41) was higher compared to the community dwellers (45.40±21.47), and those receiving day care services from the rehabilitation centers (31.90±17.59), and this difference was significant (P≤0.05). The observed differences in DS among three groups and its subscale scores were statistically significant (P≤0.05). 

    Conclusion:

     Having DS is associated with housing status and lifestyle of the elderly people. Thus, establishing elderly day care centers and supporting family caregivers to achieve a higher level of mental health for the elderly people can be effective.

    Keywords: Demoralization syndrome, elderly, nursing homes, day care centers
  • Hiwa Saleh Manige, Shahab Papi, Robab Sahaf*, Mojtaba Abbasi Asl, Maryam Ramshini, Mahdi Rassafiani, AmirMohammad Bodaghi Pages 450-460

    Objectives:

     Changes in aging peiod can have profound effects on the life and mental health of the elderly people. Optimism and perception of aging are among the factors associated with the psychological wellbing of the elderly people. The present study aimed to predict the perception of aging based on optimism among the elderly people.

    Methods & Materials :

    This is a correlational study. The study population consisted of all elderly residents of Qom city in Iran in 2018. Of these, 270 were selected using a convenience sampling method. Data were collected using Life Orientation Test-Revised (LOT-R) and Aging Perception Questionnaire. The collected data were analyzed in SPSS v.21 software.

    Results :

    Participants 177 male (65%) and 93 female (34%) with a mean age of 74±6.05 years. There was a significant positive correlation between optimism and perception of aging in the elderly (P<0.01); optimism could predict and explain 56% of variations in the perception of aging (P<0.01).

    Conclusion:

     Optimism can predict the perception of aging in the elderly people; Therefore, it is suggested that mental health professionals and those working in the field of aging should use the results of this study to design psychological interventions and educational packages, and hold optimism skills training workshops to improve the optimism of older people.

    Keywords: Optimism, Perception of aging, Elderly
  • Jafar Yahyavi Dizaj*, Maryam Tajvar, Yousef Mohammadzadeh, Hossein Marioryad Pages 462-476

    Objectives:

     Over the past few decades, Iran has faced rapid demographic changes, including a sharp decline in birth rates and increased life expectancy. This has led to an increase in the average age of the population and an increase in the percentage of the elderly people which is called “the phenomena of aging”. The occurrence of this phenomenon in Iran is rapidly increasing, and therefore the Iranian community has limited opportunity to prepare for the aging challenges. One of the major challenges for the aging population is the rising health care costs due to the elderly's need for a variety of health services, which causes many households with elderly members to face significant economic problems. This study aims to evaluate the effect of the presence and age of elderly members on health care costs of the households in Iran. 

    Methods & Materials:

     This study is a secondary analysis using 2016 national household, expenditure and income survey data . Sample size was 19337 households in rural areas and 18809 households in urban areas (total= 38146) in Iran. Linear regression analysis in STATA V. 14 was used to test the effect of variables on health care costs of households with and without elderly members. 

    Results:

     There was a significant association between the presence of an elderly member in the household and increase in total health care expenditure and medical expenses, such that for one increase in the number of elderly members, total health care expenditure increased by 390,000 Tomans, and medical expenses increased by 195,000 Tomans. In terms of age, families with an elderly member aged 75-79 years had the highest care costs, while those with an elderly member aged 80 and more had the least cost increase. Moreover, household income, having a smoker member, having an income-earner member, living in urban areas, household head education, and health development rate of the province of residence had significant association with total health care expenditure and medical expenses of households. However, no association was found between having health insurance and medical expenses. 

    Conclusion:

     Since the presence of an elderly member significantly increase the household health costs, future policies should be planned to support the families with elderly members. The health care system of Iran should also be prepared to meet to the health and medical needs of future ageing population.

    Keywords: Older people, Health costs, Medical expenses, National household, Expenditure, income survey, Iran
  • Leila Sadeghmoghadam, Mahshid Foroughan *, Farahnaz Mohammadi Shahboulaghi, Fazlollah Ahmadi, Shima Nazari, Akram Farhadi, Masoumeh Amiri Delui Pages 478-492

    Objectives:

     Understanding the concept of aging and its experience from the perspective of the elderly people can provide a deeper and more realistic understanding of the phenomenon and their problems and needs. The present study aims to understand and explain the lived experiences of aging in older adults living in Iran. 

    Methods & Materials:

     This study used hermeneutic phenomenological method to gather data, and Van Manen’s method was used for data analysis. Sampling was conducted from June 2014 to August 2015 and continued until new theme were provided. Data were collected through 10 in-depth, semi-structured interviews with older people and then were analyzed for explaining the concept of aging.

     Results: 

    Seven themes were extracted from the data, including the scent of deterioration, submerging in the turbulence of thoughts, lost dignity, deepened spiritual tendencies, wishing a happy life for others, transcendentalism and keeping possessions. Based on these themes, the concept of aging was explained. 

    Conclusion:

    Older people’s perceptions of aging can provide valuable data to gerontologists and professionals in related health, education and social fields to be used for reducing the existing problems, future planning for the elderly, better communication with this group, and improving aging knowledge the quality of life aged people.

    Keywords: Phenomenological study, Older adults, Lived experience
  • Elham Sorkhe, AmirAli Jafarnezhadgero* Pages 494-508

    Objectives :

    The aim of this study was to evaluate the effects of a corrective exercise protocol on the frequency spectrum of Ground Reaction Force (GRF) in older adults with genu valgum during double-leg drop-landing task.

    Methods & Materials:

     The is a quasi-experimental study (a registered clinical trial with code: IRCT2016110230657N1). Participants were 26 elderly men with genu valgum (13 in intervention group and 13 in control group). The GRF data were measured by two force plates (Kistler Group, Winterthur, Switzerland). The corrective exercise was performed for 16 weeks, 3 sessions per week. All participants signed a written consent form and the study design was approved by the ethics committee. Those subjects with a history of injury were excluded from the study. The two-way repeated measures ANOVA was used for statistical analysis.

    Results :

    The mean age of participants in the intervention and control groups were 63.92±2.21 and 64.01±2.62 years, respectively. Based on the ANOVA results, the effect of time factor on the frequency with a power of 99.5% in vertical GRF (P=0.003) and the number of essential harmonics in anterior-posterior direction (P=0.006) was significant in the left leg. The effect of group factor on the 99.5% frequency power (P=0.006) and the number of essential harmonics of vertical GRF (P=0.047) in the left leg was also significant. Furthermore, the interaction effect of group and time on the 99.5% frequency power (P<0.001) and the number of essential harmonics of vertical GRF (P=0.001) in the left leg was significant. The results of paired t-test showed that the number of essential harmonics in vertical GFR in the left leg during drop-landing task in the intervention group was significantly greater in the post-test phase than in the pre-test phase (P=0.018).

    Conclusion:

     Corrective exercise program improved GRF frequency during drop landing in older adults with genu valgum.

    Keywords: Corrective exercise, Genu valgum, Ground Reaction Force, frequency spectrum, Thera-band