فهرست مطالب
فصلنامه اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی
پیاپی 53 (بهار 1399)
- تاریخ انتشار: 1399/01/27
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحات 1-20نخود به عنوان یکی از محصولات مهم در زراعت دیم غالبا با خشکی انتهای فصل مواجه است. راهکارهایی که بتواند اثرات خشکی آخر فصل در گیاهان دیم را کاهش دهد بسیار می تواند سودمند باشد. به منظور بررسی اثر محلول پاشی گلایسین-بتایین و سالیسیلیک اسید بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود در شرایط دیم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1397-1396 در مزرعه پژوهشی شهرستان رزن استان همدان اجرا گردید. عوامل آزمایش شامل محلول پاشی با آب معمولی به عنوان تیمار شاهد، سه سطح محلول پاشی با گلایسین-بتایین (200، 400 و 600 میلی مولار) و سه سطح سالیسیلیک اسید (250، 500 و 750 میکرومولار) روی دو رقم نخود سارال و هاشم بود. محلول پاشی با گلایسین-بتایین و سالیسیلیک اسید روی تمام صفات مورد ارزیابی هر دو رقم به جز تعداد دانه در غلاف، تاثیر معنی داری داشت. بالاترین عملکرد دانه رقم هاشم (05/168 گرم بر متر مربع) و سارال (55/178 گرم بر متر مربع) در غلظت 600 میلی مولار گلایسین-بتایین مشاهده گردید. تیمار 600 میلی مولار گلایسین-بتایین عملکرد دانه رقم هاشم و رقم سارال را به ترتیب 6/17 و 5/18 درصد افزایش داد. بین دو رقم مورد بررسی نیز از نظر صفات مورد مطالعه اختلاف معنی داری وجود داشت. حداکثر تعداد دانه در بوته، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه، زیست توده و شاخص برداشت در رقم سارال و بالاترین ارتفاع بوته، وزن صد دانه و درصد پروتیین دانه نیز در رقم هاشم مشاهده شدند. نتایج نشان داد که کاربرد گلایسین-بتایین بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود تحت شرایط دیم موثرتر از محلول پاشی با سالیسیلیک اسید بوده و می تواند به عنوان یک راهکار موثر در بهبود عملکرد نخود در زراعت دیم به کار گرفته شود.کلیدواژگان: پروتئین، دیم، سالیسیلیک اسید، عملکرد، گلایسین-بتائین
-
صفحات 21-44خشکی از جمله مهم ترین عوامل محدودکننده ی رشد و عملکرد گیاهان زراعی در بسیاری از مناطق دنیا است. به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و محلول پاشی عصاره جلبک دریایی و سالیسیلیک اسید بر برخی صفات فتوسنتزی و فتوشیمیایی گیاه لوبیا سفید، آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در دو منطقه ی اسلام آباد غرب و خرم آباد اجرا گردید. کرت اصلی شامل اعمال سه سطح تنش خشکی به میزان 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A بود و فاکتور فرعی اول شامل دو سطح محلول پاشی و عدم محلول پاشی اسید سالیسیلیک و فاکتور فرعی دوم چهار سطح محلول پاشی کود جلبک دریایی با غلظت های صفر ،50، 100 و 150 گرم در هکتار بودند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش سرعت فتوسنتز و کاهش محتوای کلروفیل شد، محلول پاشی جلبک دریایی و سالیسیلیک اسید موجب افزایش سرعت فتوسنتز و محتوای کلروفیل گردید. تنش خشکی محتوای پرولین و نشت یونی را افزایش داد و سبب افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان از جمله کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز شد. کاربرد سالیسیلیک اسید میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان را افزایش داد. تنش خشکی عملکرد دانه را کاهش داد و کمترین عملکرد دانه (1720کیلوگرم در هکتار) از تیمار 120 میلی متر تنش خشکی و عدم مصرف کود جلبک دریایی و بیشترین عملکرد دانه از تیمار 60 میلی متر (عدم تنش) و 150 گرم جلبک دریایی به دست آمد. محلول پاشی سالیسیلیک اسید توانست عملکرد دانه را تا 5/4 درصد افزایش دهد. با توجه به نتایج، مصرف سالیسیلیک اسید و جلبک دریایی می تواند تا حدودی اثرات منفی ناشی از تنش خشکی را کاهش دهد.کلیدواژگان: آنزیم های آنتی اکسیدان، جلبک دریایی، سالیسیلیک اسید، سرعت فتوسنتز
-
صفحات 45-62به منظور ارزیابی تحمل به تنش خشکی در 18 لاین پیشرفته گندم دوروم در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار تحت دو شرایط دیم و آبیاری تکمیلی طی سال زراعی 97-1396 در ایستگاه گچساران بررسی شد. در این مطالعه صفات روز تا سنبله دهی، روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، نمره زراعی، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در مترمربع، کاهش دمای کانوپی در دو مرحله سنبله دهی و پرشدن دانه، مقدار سبزینگی در دو مرحله سنبله دهی و پرشدن دانه اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین لاین های مورد مطالعه در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی از نظر صفات روز تا سنبله دهی، ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، نمره زراعی، تعداد دانه در سنبله، کاهش دمای کانوپی و مقدار سبزینگی در دو مرحله سنبله دهی و پرشدن دانه اختلاف معنی دار وجود داشت. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که لاین های 4، 9، 13، 15 ،16 و 17 در اکثر صفات از بقیه لاین ها بهتر بودند. ارزیابی لاین های حساس و متحمل با محاسبه شاخص تحمل (Ti) برای صفات اندازه گیری شد. لاین های 1، 2، 4، 6، 9، 15 و 17 که در اکثر صفات شاخص Ti بالایی داشتند، لاین های متحمل تری بودند. انتخاب لاین های برتر براساس شاخص انتخاب ژنوتیپ برتر (SIIG) انجام شد. لاین های 4، 5، 9 و 15 با داشتن بالاترین مقدار این شاخص، جزو متحمل ترین لاین ها و مناسب برای کشت در شرایط دیم بودند. لاین های 7، 8، 10 و 14 با داشتن پایین ترین مقدار این شاخص جزو حساس ترین لاین ها بودند. نتایج حاصل از این رتبه بندی با نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای برمبنای شاخص های Ti مطابقت زیادی داشت.کلیدواژگان: تنش خشکی، شاخص SIIG، شاخص Ti، گندم دوروم
-
صفحات 63-84سلنیوم به دلیل داشتن خواص آنتی اکسیدانی و فیزیولوژیکی به عنوان یک عنصر میکرو در نظر گرفته می شود. نقش مثبت سلنیوم در کاهش تاثیرات شدید تنش های محیطی مختلف در گیاهان، هنوز ناشناخته بوده و نیاز به بررسی دارد. در این تحقیق تاثیر سلنیوم بر افزایش تحمل به خشکی پیاز توده ی زرد اصفهان به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط گلخانه ای، فاکتور اول شامل تنش خشکی در سه سطح (صفر، 50 و 25 % ظرفیت زراعی) و سطوح مختلف سلنیوم در سه سطح (صفر، 5 و 10 میلی گرم بر لیتر سلنات سدیم) بود. محلول پاشی برگی سلنیوم طی دو مرحله، مرحله ی اول محلول پاشی در زمان شروع تنش (مرحله ی شروع تولید سوخ) و مرحله ی دوم دو هفته پس از شروع تنش (مرحله ی توسعه سوخ) انجام شد. در هر سه سطح تنش خشکی، با افزایش غلظت سلنیوم ارتفاع دانه رست (66/62 سانتی متر)، تعداد برگ (66/11) و وزن تر (82/36 گرم) و خشک سوخ پیاز (66/4 گرم) افزایش یافت. برخلاف تنش خشکی، سلنیوم خصوصیات فیزیولوژیکی (فنل کل، فلاونویید، قند محلول کل، محتوای نسبی آب برگ و هدایت روزنه ای) پیاز را افزایش داد. افزایش رشد پیاز در شرایط تنش خشکی به خاصیت آنتی اکسیدانی سلنیوم نسبت داده می شود. با توجه به این که سلنیوم در غلظت های بالا به عنوان اکسیدان عمل کرده و رشد را کاهش می دهد، غلظت 10 میلی گرم بر لیتر سلنیوم مشکلی برای پیاز نداشت و باعث افزایش رشد دانه رست و سوخ پیاز شد. بر اساس نتایج این تحقیق، استفاده از سلنیوم می تواند سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی را در شرایط تنش خشکی بهبود بخشد.کلیدواژگان: فنل کل، فلاونوئید، هدایت روزنه ای، قند محلول کل
-
صفحات 85-100
کاربرد آب برای تولید محصول و حذف آبیاری های غیر ضروری، تولید اقتصادی ذرت را تحت تاثیر قرار می دهد و به همین دلیل استفاده از رژیم های آبیاری مختلف و تعیین مناسب ترین دور آبیاری با حداقل تاثیر بر عملکرد، ضروری به نظر می رسد. به منظور بررسی اثر دورهای مختلف آبیاری بر عملکرد علوفه سه واریته ذرت، آزمایشی به مدت یک سال زراعی در شهرستان خوی انجام شد. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. دور آبیاری در چهار سطح شامل دورهای آبیاری پس از60، 90، 120و150 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به عنوان فاکتور اصلی و واریته در سه سطح شامل رقم های ذرت دندان اسبی SC 704، Maxima 524 و Jeta 600 به عنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شدند. در این آزمایش صفات ارتفاع بوته، وزن های ساقه، برگ، بلال، عملکرد علوفه و سطح برگ بلال و گل آذین نر، محتوی نسبی آب برگ و کارآیی مصرف آب در مرحله شیری (R3) اندازه گیری گردیدند. نتایج نشان داد که با افزایش دور آبیاری صفات ارتفاع بوته، عملکرد علوفه، وزن بلال، وزن ساقه، وزن برگ، سطح برگ بلال و محتوی نسبی آب برگ متناسب با افزایش تنش کم آبی، کاهش یافتند. از بین سه واریته مورد آزمایش، رقم Maxima 524 به علت کوتاه تر بودن دوره رشد، مصرف آب کمتر و داشتن عملکردی مشابه نسبت به دو رقم دیگر (در مرحله R3) به عنوان رقم مناسب برای شرایط منطقه شناخته شد. به طورکلی، بر اساس نتایج این تحقیق می توان دور آبیاری پس از 90 میلی متر تبخیر و کشت واریتهMaxima 524 را جهت صرفه جویی در مصرف آب و داشتن عملکرد مطلوب برای زراعت ذرت در منطقه خوی مد نظر قرار داد.
کلیدواژگان: آبیاری، بلال، علوفه، کارآیی مصرف آب، محتوی نسبی آب برگ -
صفحات 101-118
این آزمایش به منظور ارزیابی کشت افزایشی سورگوم با لگوم های علوفه ای بر عملکرد علوفه و کنترل علف هرز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. نسبت های مختلف کشت مخلوط سورگوم با لگوم های علوفه ای در 9 سطح شامل کشت خالص گیاهان سورگوم، خلر و ماشک، کشت مخلوط افزایشی سورگوم با نسبت های 33%، 66% و 100% تراکم مطلوب ماشک و خلر و مدیریت مختلف علف های هرز شامل کنترل کامل، یک بار وجین و عدم کنترل علف های هرز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین عملکرد علوفه تر و خشک سورگوم به ترتیب در تیمار کشت مخلوط سورگوم با 33 درصد ماشک گل خوشه ای و 100 درصد خلر به دست آمدند. بیشترین شاخص محتوای کلروفیل و سطح برگ سورگوم در تیمار کشت خالص سورگوم و در شرایط کنترل کامل علف هرز مشاهده شد. بلندترین ارتفاع ساقه سورگوم و گیاه پوششی از تیمار کشت سورگوم با 100% خلر و در شرایط عدم کنترل علف هرز حاصل شد. از طرف دیگر در تیمار کشت خالص ماشک و خلر در شرایط کنترل کامل علف های هرز، گیاهان پوششی دارای بالاترین زیست توده بودند. یافته های این آزمایش نشان داد که بیشترین تراکم و زیست توده علف های هرز در شرایط کشت خالص ماشک و عدم وجین علف های هرز حاصل شد. به عنوان یک نتیجه کلی، اینکه با انتخاب مناسب نسبت های کشت مخلوط و لگوم های علوفه ای می توان علاوه بر بهبود عملکرد کمی علوفه سورگوم، علف های هرز سورگوم را نیز تا حدود زیادی کنترل و مدیریت نمود.
کلیدواژگان: سورگوم، شاخص سطح برگ، علف هرز، کشت دوگانه، کشت مخلوط -
صفحات 119-134استفاده از یک روش مدیریت موثر می تواند سبب کاهش آلودگی علف های هرز در محصولات زراعی شود. به منظور بررسی تاثیر گیاهان پوششی بر عملکرد و کنترل علف های هرز سیب زمینی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 97 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت گیاهان پوششی زمستانه یولاف (Avena sativa L.)، ترب سفید (Raphanus sativus L.)، کشت مخلوط دوگانه با نسبت بذر 50 درصد و تیمار شاهد در پاییز سال 1396 و کاشت سیب زمینی متعاقب آن در سال 1397 بود. نتایج به دست آمده نشان داد که گیاهان پوششی اثر معنی داری برکاهش زیست توده سلمه تره، تاج خروس، و مجموع زیست توده علف های هرز در محصول اصلی (سیب زمینی) داشتند، ولی بر روی برخی علف های هرز (از جمله کنگروحشی) تاثیر معنی داری نداشت. بیشترین زیست توده تولیدی (1/466 گرم در مترمربع) در بین گیاهان پوششی و همچنین کمترین زیست توده علف های هرز زمستانه مربوطبهتک کشتی ترب سفید بود. کمترین زیست توده علف هرز تاج خروس و زیست توده کل علف های هرز از گیاه پوششی ترب سفیدوکمترین زیست تودهسلمه تره ازتیمار ترب سفید+یولاف به دست آمد. ترب سفید 7/45 درصد نسبت به تیمار شاهد مجموع زیست توده علف های هرز را کنترل کرد. بالاترین عملکرد و وزن متوسط غده، درصد بازارپسندی و همچنین کمترین میزان بذور ریز سیب زمینی را تیمار ترب سفید به خود اختصاص داد. ترب سفید با 74/3 کیلوگرم در مترمربع دارای بالاترین عملکرد بود که نسبت به تیمار شاهد 3/46 درصد باعث افزایش عملکرد شد. بیشترین تعداد غده سیب زمینی از تیمار یولاف به دست آمد. کشت مخلوط ترب سفید با یولاف نیز دارای بیشترین درصد بذور درشت بود. به طورکلی، ترب سفید می تواند، چه به صورت مخلوط با تیره گرامینه و چه به صورت تک کشتی، گزینه مناسبی از گیاهان پوششی زمستانه قبل از کشت سیب زمینی باشد.کلیدواژگان: بازارپسندی، تک کشتی، تولید ارگانیک سیب زمینی، کشت مخلوط
-
صفحات 135-156با هدف بررسی تاثیر زمان کاربرد غلظت های مختلف علف کش ایمازتاپیر در کنترل علف های هرز مزرعه باقلا آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. در این آزمایش کارآیی کاربردهای پیش کاشت، پیش رویشی و پس رویشی علف کش ایمازتاپیر در مقادیر (25/0، 5/0، 75/0 و 1 لیتر در هکتار) و کاربرد پیش کاشت، همچنین پس رویشی ایمازتاپیر به مقدار 1 لیتر در هکتار همراه با کنترل علف هرز در دو سطح (کنترل و عدم کنترل) مورد ارزیابی قرار گرفتند. مهم ترین علف های هرز در این آزمایش به ترتیب شامل گلرنگ وحشی (Carthamus oxyacantha)، شیرپنیر (Galium tricornutun)، خردل وحشی (Sinapis arvensis)، جغجغک (Vaccaria grandiflora) و گوش فیلی (Conringia orientalis) بودند. میانگین تراکم علف های هرز برای کرت های شاهد بدون کنترل برابر 133 بوته در مترمربع بود. بیشترین درصد کاهش زیست توده علف های هرز نسبت به شاهد بدون کنترل با 95/86 درصد به تیمار کاربرد پس رویشی ایمازتاپیر به میزان 75/0 و 1 لیتر در هکتار مربوط بود. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین میانگین طول ریشه (46/12 سانتی متر)، وزن خشک ریشه (95 گرم)، تعداد شاخه فرعی (33/5)، تعداد دانه در غلاف (3/9) و عملکرد دانه (7/3466 کیلوگرم در هکتار) در تیمار وجین دیده شد. بیشترین ارتفاع بوته (33/88 سانتی متر) مربوط به تیمار شاهد، بیشترین شاخص سطح برگ (59/2) در تیمار پیش کاشت علف کش به میزان 25/0 لیتر در هکتار، بیشترین تعداد غلاف در بوته (10 غلاف)، تعداد غلاف در مترمربع (100 غلاف) و عملکرد بیولوژیک (1/33367 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد پیش رویشی علف کش به میزان 5/0 لیتر در هکتار و بیشترین وزن 100 دانه (6/109 گرم) در تیمار کاربرد پیش کاشت همراه با پس رویشی ایمازتاپیر به مقدار 1 لیتر در هکتار دیده شد. نتایج آزمایش نشان داد که پس از تیمار وجین دستی، مناسب ترین غلظت علف کش کاربرد پیش رویشی علف کش ایمازتاپیر به 5/0لیتر در هکتار بود که با 99 درصد کاهش در تراکم کل علف های هرز نسبت به شاهد (بدون کنترل) بهترین تیمار علف کشی بود. غلظت های بالاتر علف کش نیز به علت گیاه سوزی و کاهش سطح برگ و فتوسنتز موجب کاهش عملکرد باقلا گردید.کلیدواژگان: ایمازتاپیر، باقلا، علف کش، علف های هرز، عملکرد دانه
-
Pages 1-20Chickpea as one of the most promissing crop under dry farming in Razan, Hamadan where it is often confronted with terminal drought of growing season. Finding strategies to reduce the effects of terminal droughts of chickpea under dryland conditions in this area would be very beneficial. To evaluate the effects of foliar application of glycine betaine (GB) and salicylic acid (SA) on yield and yield components of two chickpea cultivars under rainfed condition, a factorial experiment based on randomized complete block design with three replications was conducted at Razan town of Hamedan province in 2017- 2018 year. In this experiment, treatments were the use of distilled water as control, three levels of glycine betaine (200, 400 and 600 mM) and three levels of salicylic acid (250, 500 and 750 µM) on two cultivars of chickpea (Hashem and Saral). The results showed that foliar applications of plants with GB and SA resulted in significant effect on all traits under study, except number of seed in pod. The highest of seed yield was observed in Hashem (168.05 g.m2) and Saral (178.55 g.m2) cultivars with foliar application of 600 mM glycine betaine. The treatment of 600 mM of glycine betaine increased seed yield of Hashem and Saral cultivars by 17.6 and 18.5 percents, respectively. There were significant differences between the two cultivars under study. Maximum of number of seed per plant, seed yield, biological yield and harvest index were belonged to Saral cultivar, while plant height, weight of 100 seed and percent of protein seed observed in Hashem cultivur. According to the results of this study, it can be concluded that the application of glycine betaine on yield and yield components of chickpea under rainfed conditions was more effective than using salicylic acid. It can be said that foliar application of chickpea with GB and SA would improve the performance of chickpea cultivars and rainfed conditions. Futher studies are sudgested to substantiate the results.Keywords: Glycine- Betaine, Protein, Rainfed, Salicylic acid, Yield
-
Pages 21-44Drought is one of the most important growth and yield limiting factors of crop plants in many parts of the world. To investigate the effects of drought stress and seaweed extract and salicylic acid on some photosynthetic and photochemical traits of white bean plant, a split-factorial experiment, based on randomized complete block design with three replications was conducted in 2016-2017 growing season. The experiment was performed at two different locations: Islamabad and Khorramabad. Main factor consisted of three levels of irrigation (irrigation after 60 mm, 90 mm and 120 mm of accumulated evapotranspiration of class A pan evaporation and sub-plots of 8 different levels of salicylic acidapplication (0.5 molar), no application of salicylic acid, 4 levels of seaweed extracts applications 0, 50, 100 and 150 grams. Results of this study showed that drought stress decreased the rate of photosynthesis and chlorophyll content, but the salicylic acid increased both the rate of photosynthesis and chlorophyll content. Drought stress also increased proline content, ion leakage from the membrane and antioxidant enzyme activities such as catalase, ascorbate peroxidase and superoxide dismutase and reduced the grain yield. Application of salicylic acid increased the activity of antioxidant enzymes, but the response to salicylic acid was not similar in various levels of seaweed. The lowest grain yield was obtained from irrigation after 120 mm evaporation and without application of seaweed. Highest grain yield was obtained from irrigation after 60 mm evaporation and 150 g. seaweed treatment. Application of seaweed enhanced the grain yield production. Application of salicylic acid also, increased grain yield by 4.5%. According to the results of this study, it seems that application of salicylic acid and seaweed may reduce some negative effects of drought stress.Keywords: Antioxidant enzymes, photosynthesis rate, Salicylic acid, Seaweed
-
Pages 45-62Drought tolerance of 18 advanced lines durum wheat were evaluated in a randomized complete block design with four replications under dryland and complementary irrigation conditions in GachsaranAgriculturalResearchCenter at 2016-2017. In this study, traits like days to spike formation, days to maturity, plant height, peduncle length, spike length, 1000 seed weight, seed yield, spike number, spike number per m2, canopy temperature reduction of two stages of spike and seed filling, rate of greenness at two stages of spike and grain filling, were measured. Analysis of variance showed that there were significant differences among lines under study for days to spike formation, plant height, peduncle length, spike length, 1000 seed weight, seed yield, crop score, number of seeds per spike, temperature reductions of canopy at two spike stages seed and greenery content in two stages of spike and grain filling were significantly different. Mean comparisons showed that lines 4, 9, 13, 15, 16 and 17 were better than other lines in most traits. Evaluation of sensitive and tolerant lines according to tolerance index (Ti) showed that lines 1, 2, 4, 6, 9, 15 and 17, had high Ti index in most traits, were tolerant. Selection for superior lines, based on SIIG and selection of ideal genotype (SIIG) index, were performed. The results of variance analysis of traits based on Ti index showed that difference among lines in terms of 1000 seed weight, reduction of canopy temperature at grain filling stage, seed yield, grain filling period, chlorophyll content at both clustering and grain filling stage, days to reach and number of days to clustering were significant at 1% probability level. Lines 4, 5, 9 and 15 were the highest values of this index and were suitable for growing under dryland conditions. Lines 7, 8, 10 and 14 having lowest value of the SIIG index were sensitive to rainfed condition. The results of this ranking are similar to the results of cluster decomposition based on Ti index.Keywords: drought, durum wheat, SIIG index, Ti index, Tolerant line
-
Pages 63-84Selenium due to its physiological and anti-oxidative properties is considered to be essential micronutrient for humans, animals and plants. The positive effects of selenium on reduction of various environmental stresses in plants is, however, still unclear and need to be explored. In this study, the effect of selenium on increasing drought tolerance of yellow landrace onions in Isfahan was investigated by factorial experiment in a completely randomized design under greenhouse conditions. Treatments were drought stress at three levels (0, 50 and 75% of field capacity) and levels of selenium at three levels (0, 5 and 10 mg.L-1 sodium selenate). Foliar application of selenium was performed in two plant growth stages. The first foliar application at the onset of stress (onion production stage) and the second application was carried out two weeks after the onset of stress (onion development stage). Increasing selenium concentrations, under all levels of drought, traits like plant height (62.66 cm), leaf number (11.66), fresh weight (36.82 g) and dry weight of bulb (4.66 g) were increased. In contrast to drought stress, selenium concentrations increased onion physiological properties (total phenol, flavonoid, total soluble sugar, relative leaf water content and stomatal conductance). Increased onion growth under drought stress is attributed to the antioxidant property of selenium. Because, selenium acts as an oxidant at high concentrations it decreased growth. Selenium at 10 mg.L-1 did not have any detrimental effect on onions. It increased the growth of bulb and seedling onion. These results suggest that selenium application may improve antioxidantal defense system of onions under drought stress conditions. Thus, its use may be recommended under arid and semiarid regions.Keywords: flavonoid, Stomatal Conductance, Total phenol, Total Soluble Sugar
-
Pages 85-100
Over use of water and unnecessary limitation irrigation water, both affects economic production of corn. Therefore, it is necessary to use different irrigation regimes in order to determine the most suitable irrigation interval with minimum effect on yield. To study the effect of different irrigation regimes on forage and grain yield of three varieties of maize, an experiment was carried out at the Research Center of Khoy, a province of west Azarbaijan, in 2008. The experiment was carried out with four replications in an form of split plot based on randomized complete block design. The main plot consisted of four levels of irrigation intervals (I1, I2, I3 and I4) of corn plots, irrigated after 60, 90, 120 and 150 (mm) evapotranspiration pan. Subplots consisted of three varieties of corn (SC704, Maxima524, Jeta600). In this experiment, different features of maize varieties were analyzed and measured at milk stage (R3) as forage. Results showed that by increasing irrigation cycle and as a result decreasing water using in four levels of irrigation, traits like forage yield, ear weight, plant height, stem and leaf weight, ear leaf area and relative water content have decrease in treatment according to decrease in water used. Among three the varieties under study, Maxima524 due to lower growing period as compared to the other two varieties, used low water volumes while yielded equal to the other two varieties. Overall, results showed that Maxima524 based on irrigation after 90 mm evaporation is found to be low water user against optimal performance.
Keywords: Ear, Forage, Irrigation, rwc, WUE -
Pages 101-118
This experiment was conducted to study yield increase of forage sorghum by its intercropping with forage legumes and weed control. This study was carried out in a factorial experiment based on a randomized complete block design with 3 replications at the Research Station of University of Zanjan in 2015. In this experiment, a different proportatios of sorghum with forage legumes including pure culture of sorghum plants, lathyrus and hairy vetch, increased percent of sorghum by 33%, 66% and 100% of hairy vetch and lathyrus, and different weed control management, including full weed control during season, single weed control and no weeds control, were examined. The results showed that the highest and lowest fresh and dry yields of sorghum were obtained in intercropping of sorghum with 33% vetch and 100% lathyrus, respectively. The highest chlorophyll content and leaf area belonged to sole cropping of sorghum and full weed control. The highest height of sorghum and cover crops was observed in 100% sorghum+ 100% lathyrus and weed-infested. On the other hand, in the sole culture of vetch and lathyrus and full weed control treat, the cover crops had the highest dry weights. The results of this experiment also showed that the highest dry weights and density of weeds were obtained under sole culture and weed-infested condition. As a result, it can be said that by selecting the appropriate intercropping ratios and forage legumes, we can control weed population to a large extent also improve the quantitative yield of sorghum forage.
Keywords: Double cropping, Intercropping crop, leaf area index, Sorghum, weed -
Pages 119-134Using an effective management method can reduce weed contamination of main crop plants. To investigate the effect of cover crops on weed control and potato yield an experiment was conducted based on randomized complete block design with three replications at Research Field of University of Mohaghegh Ardabili in autumn of 2017 and spring of 2018. Experimental treatments consisted of oat (Avena sativa L.), white radish (Raphanus sativus L.) and double blend cultivation with 50% seed ratio and control treatment at 2017 (autumn) and subsequent potato planting in 2018 (spring). The results showed that the cover crops had a significant effect on lambsquarter (Chenopodium album L.), Amaranthus retroflexus L. and total weeds biomass in the main crop (potato) but not on other weeds (including Cirsium arvense L.). The highest biomass (466.1 g.m-2) among the cover crops and the lowest winter weeds biomass were related to white radish monoculture. The lowest weed biomass of amaranthus and total weeds biomass were obtained from white radish, and the lowest biomass of lambsquarter was obtained from white radish+oat. White radish was able to control 45.7% of total weed biomasses compared to control treatment. The highest yield and average tuber weight, marketable percentage and the lowest small potato tubers were obtained by white radish. White radish had the highest yield (3.74 kg.m-2), which increased potato yield by 46.3%, as compared to the control treatment. The highest number of potato tubers was obtained from oat as cover crop. Growing white radish along with oats also had the highest percentage of oversize tubers. In general, white radish can be a good choice to be used for winter cover crop before potato planting, either as a intercropping with Poaceae species or as a monoculture.Keywords: Marketable, mixed cropping, Monoculture, Organic potato production
-
Pages 135-156To evaluate the effect of time and rates of imazethapyr application on weed control of bean field an experiment was conducted in Agricultural Research Station of Lorestan University based on the randomized complete block design (RCBD) with three replications in 2015-2016. In this experiment, the effects of pre planting, pre emergence and post emergence applications of imazethapyr with different rates (0.25, 0.5, 0.75 and 1 lit.ha-1) and pre planting imazethapyr mixed with soil (1 lit.ha-1) plus post emergence with weed control in two levels (control and non- control) was studied. The most important weed species in the experimental site were safflower (Carthamus oxyacantha), catchweed bedstraw (Galium tricornutum), wild mustard (Sinapis arvensis), cow cockle (Vaccaria grandiflora), chickweed (Conringia orientalis). Weed density in weedy control condition was estimated to be 133 plants.m-2. The results showed the maximum percentage of weed dry weight loss, as compared to not controlling weed due to imazetapir post-treatment application of 0.75 and 1 L.ha-1, was 86.95%. Also highest average root length (12.46 cm), root dry weight (95 g), number of branches (5.33), number of seeds per pod (9.3) and seed yield were observed in hand weeding. The highest plant height (88.33 cm) belonged to weed control treatment, the highest LAI (2.59) in herbicide usage, in pre planting (0.25 lit.ha-1), the highest average number of pod per plant (10 pod), number of pod per m-2 (100 pod) and biological yield (33367.1 kg.ha-1) resulted from pre emergence herbicide application (0.5 lit.ha-1). The highest of 100 seed weight (109.6 g) for pre planting herbicide application (1 lit.ha-1) plus herbicide post emergence application (1 lit.ha-1) was seen. The results also showed that, after hand weeding, the best concentration of imazethapyr pre emergence application (0.5 lit.ha-1) that it could decrease weed density by 99% as compared to not controlling weed. This treatment (imazethapyr pre emergence application (0.5 lit.ha-1) was the best treatment. Higher concentrations of herbicides also decreased bean yield because of burning, reduction in leaf area and photosynthesis.Keywords: Bean, Grain yield, Herbicides, Imazethapyr