فهرست مطالب

تعاون و روستا - پیاپی 41 (زمستان 1398)

فصلنامه تعاون و روستا
پیاپی 41 (زمستان 1398)

  • تاریخ انتشار: 1399/05/01
  • تعداد عناوین: 6
|
  • دکتر عبدالرضا مسلمی صفحه 7
  • دکتر حسین شیرزاد صفحه 11

    در این مقاله به اجمال به بررسی انواع مشارکت ها و حرکت های تعاون محور در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی پرداخته شده است. در واقع، تحلیل پدیده های درگیر جامعه روستایی ایران در دوره مورد بررسی، نیازمند تیوری است و بدیهی است که بدون تیوری نمی توان رویدادها وحوادث تاریخی را به یکدیگر ربط داد. تیوری ها میدان کاوش را روشن ساخته و به محقق می گویند به دنبال چه بگردد. به رویدادها و گزاره های تاریخی با دو رهیافت می توان نظر نمود: اول، داوری اخلاقی ارزشی که ناظر برحق و باطل یا حسن و قبح اتفاقات و قضایا است؛ دوم، داوری غیرارزشی که ناظر بر تعلیل و تبیین مقولات است. به هرحال چالشی که در نگارش این مقاله با آن مواجه هستیم، فقدان یک تیوری بومی تعاونگری، فارغ از افتادن به دام چمبره تیوری های متنوع، علی رغم حجم قابل توجه ادبیات منتشر شده در زمینه تبارشناسی روح مشارکت و باستان شناسی تعاونگری در جامعه روستایی اواخر قرن نوزدهم و ابتدای قرن بیستم ایران و دستگاه فکری حاکم بر این منظومه های نظری می باشد. مقاله حاضر حاصل مطالعات کتابخانه ای و تجربیات پژوهشی نویسنده می باشد.

    کلیدواژگان: مشارکت روستایی، همیاری، روستا، قاجاریه، پهلوی اول و دوم
  • دکتر یدالله کشاورز صفحه 60

    بسیاری از متخصصان و کارشناسان بخش کشاورزی معتقدندکه امروزه بازاریابی یکی از ضرورت های نظام تولید روستایی و کشاورزی است که اهمیت آن در فرآیند تولیدات روستایی بسیار مشهود است. اهمییت این موضوع تا حدی است که در کشورهای پیشرفته و حتی درکشورهای در حال توسعه، بازاریابی مقوله ای مهمتر از تولید است و از بازاریابی به عنوان"دست نامریی تولید" نام برده می شود.مسایل ومشکلات بسیاری در زمینه بازاریابی محصولات کشاورزی در کشورمان وجود دارد که از آن جمله می توان به نامناسب بودن ساختار تسهیلات بازاریابی، ناپایداری قیمت، فصلی بودن تولیدات کشاورزی، نامناسب بودن سیستم اطلاع رسانی بازار، هزینه بالای تولید و ضایعات فراوان درطول مراحل مختلف تولید، حضور دلالان و واسطه های فراوان و همچنین نامناسب بودن حمایت های دولت در زمینه توسعه بازار و سیاست های بازاریابی تولیدات روستایی اشاره کرد که همه این عوامل دست به دست هم داده و مانع دستیابی کشاورزان به درآمدهای بالا و افزایش ارزش افزوده محصولات تولیدی و همچنین مبارزه با فقر و محرومیت روستاییان می شود. در این راستا، شرکت های تعاونی روستایی و کشاورزی با هدف اصلاح و بهبود نظام خدمات رسانی و بازاریابی محصولات کشاورزی، محو واسطه ها و نهایتا بهبود تولید و درآمد کشاورزی نقش مهمی ایفا می کنند.

    کلیدواژگان: تعاونی های روستایی، بازاریابی، محصولات کشاورزی
  • الهه یاری بیگی صفحه 84

    تحقیق حاضر با هدف "بررسی نقش مدیریت تلفیقی محصول (ICM) در توسعه پایدار کشاورزی از دیدگاه کارشناسان جهاد کشاورزی استان تهران" انجام گرفته است. تحقیق حاضر از لحاظ نوع کاربردی و از لحاظ روش تحقیق، پیمایشی در قالب تحقیقات توصیفی همبستگی است. جامعه آماری مورد تحقیق، 171 نفر در نظر گرفته شده، که از این تعداد براساس فرمول کوکران 118 نفر به عنوان نمونه و به کمک روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند که در نهایت 108 پرسشنامه قابل بررسی بود. پس از تعیین روایی و اعتبار پرسشنامه، داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین متغیرهای اصول به زراعی، مدیریت تلفیقی آفات، خاکورزی حفاظتی، مدیریت استفاده از کود، بازدید از مزارع و باغ های نمونه، استفاده از کانال های ارتباطی، استفاده از کود سبز، استفاده از بقولات در تناوب زراعی با گندم، استفاده از گاوآهن قلمی برای شخم زدن در مزرعه (شخم حفاظتی)، مدیریت استفاده از بذور اصلاح شده و شرکت در کلاس های آموزشی- ترویجی در زمینه ICM با توسعه پایدار کشاورزی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

    کلیدواژگان: مدیریت تلفیقی محصول (ICM)[2]، توسعه پایدار، کارشناسان، استان تهران
  • دکتر عبدالرضا مسلمی صفحه 108

    استرالیا کشوری پیشرو در صنعت کشاورزی است و بیشتر تولیدات غذایی این کشور صادر می شود. 58 درصد از کاربری اراضی و 59 درصد از بهره برداری آب ها در استرالیا در بخش کشاورزی استفاده می شود. 14 درصد از صادرات کالاها و خدمات این کشور در سال 2017 و 2٫7 درصد از ارزش افزوده و 2٫5 درصد از اشتغال استرالیا در همین سال به بخش کشاورزی اختصاص داشت. ارزش تولیدات کشاورزی استرالیا در 20 سال، 34 درصد افزایش یافته است. یکی از دلایل اصلی این نتایج برونسپاری امور کشاورزی به بخش غیر دولتی و تشکلها و استفاده از شیوه ها و روش های نوین کشاورزی است. بخش کشاورزی استرالیا همواره به دنبال پیاده سازی نوآوری های تازه برای افزایش بهره وری و ارزش در این بخش است. استرالیا رتبه ششم را در شاخص امنیت غذایی در سال 2018 کسب کرده است.
    تشکلها و سازمانهای کشاورزی در استرالیا همچون سایر بخشهای اقتصادی این کشور از افرادی تشکیل شده که در چارچوب قوانین و به طور خودجوش و برای دستیابی به اهداف مشترک گردهم آمده اند. کشاورزان استرالیایی در قالب « انجمنها، سازمانها و فدراسیونهای کشاورزی» که در ایالتهای مختلف تشکیل شده اند سازماندهی شده و از طریق این تشکلها علاوه بر مشارکت مستمر در نظام تصمیم گیری، صدای خود را به گوش سازمانهای دولتی ذیربط جامعه می رسانند. انواع دیگر سازمانهایی که به نوعی در زمینه کشاورزی و شاخه های وابسته آن فعالیت می کنند عبارتنداز: انجمنها، شوراها، تعاونی ها، ایتلافها و هییتها، که براساس نوع محصول تولیدی سازماندهی شده اند.
          فدراسیونها و سازمانهای کشاورزی درسطوح ملی، ایالتی و بخش فعالیت کرده و همچون زنجیره ای به یکدیگر متصل می شوند. اداره این سازمانها توسط خودکشاورزان صورت گرفته و به شکلی دموکراتیک به اداره امور پرداخته می شود. منابع مالی آنها نیز غالبا از طریق پرداخت حق عضویت توسط اعضاء تامین می شود. جهت روشن تر شدن مبحث تعدادی از سازمانهای فعال در بخش کشاورزی استرالیا معرفی می شوند.

    کلیدواژگان: استرالیا، سازمانهای کشاورزی، انجمن صنفی
  • بیژن جهان پناه، عارف جهان پناه صفحه 128