فهرست مطالب
فصلنامه علوم حدیث
سال بیست و پنجم شماره 3 (پیاپی 97، پاییز 1399)
- تاریخ انتشار: 1399/09/01
- تعداد عناوین: 7
-
-
صفحات 3-32
در بخشی از روایات ایمه:، علاوه بر ارایه قرایتی متفاوت از قرآن کریم، قرایت رایج را با استدلالهایی تخطیه نمودهاند. چندگونگی این استدلالها و نقد آنها مساله این پژوهش است. اهمیت فهم صحیح قرآن، در پرتو قرایت درست آن، از یکسو و جایگاه اهلبیت: به عنوان مفسران حقیقی قرآن از سوی دیگر، اهمیت واکاوی اینگونه روایات را آشکار میسازد. تخطیه قرایت مشهور با استدلالهایی به گونه های عقیدتی یا تاریخی یا ادبی دیده میشوند. اعتبار سندی و قوت فقه الحدیثی برخی از این روایات از یکسو و سازگاری قرایت ارایه شده در آنها با رسم الخط و اصول قرایت از سوی دیگر میتواند جایگاهی قابل قبول برای این روایات ایجاد کند.
کلیدواژگان: گونهشناسی، قرائت اهلبیت:، قرائت تفسیری، تخطئه قرائت -
صفحات 33-66
علم رجال در پی آن است که با شناخت هویت دقیق راویان، میزان اعتماد به آنان در حوزه روایتگری را نشان دهد و به توثیق یا تضعیفشان رهنمون شود. آرای رجالیان، چه توثیق و چه تضعیف، بر بنیادهایی نهاده شده و تابع قواعد و ضوابطی است و روشن داشت آنها میتواند بر منظومه فکری ایشان پرتویی افکند و راه را بر ارزیابی دقیقتر آن هموار سازد. پژوهش پیش رو بر آن است تا مبانی و قواعد توثیق را در کتاب رجال تفسیری بررسی کند. از بررسی کتاب چنین بر میآید که نویسندگان بر آناند که هر گاه با احراز شرایط و ضوابط از دیدگاهی رجالی اطمینان حاصل شود، میتوان آن را برای توثیق خاص راوی به کار بست. بدین سان توثیق خاص معصوم، توثیقات رجالیان متقدم و متاخر شیعی و حتی آرای رجالیان اهل سنت کارآمد است. به باور ایشان نیک عقیدگی، حسن عمل و پایبندی به دین، جایگاه و منزلت راوی نزد امام و شیعیان، عملکردهای روایی راوی و تعامل مثبتانگارانه جامعه شیعه نسبت به راوی از عوامل و اسباب حسن اوست. توثیق راویان کتاب کامل الزیارات و تفسیر القمی، توثیق اساتید راویان جلیل القدر، ثقات سه گانه، عالمان قم و به ویژه احمد بن محمد بن عیسی، نجاشی، جعفر بن بشیر، توثیق راویانی که محدثان بزرگ بر آنها اعتماد کردهاند، توثیق راویان کتابهای معتبر شیعه، توثیق مشایخ اجازه و مستجیزان ایشان، توثیق وکلای ایمه:، توثیق راویانی که مورد ترحم و ترضی قرار گرفتهاند، توثیق راویان واقع در اسناد محکوم به صحت، توثیق مصاحبان معصوم، راویان کثیر الروایه، معاریف و صاحبان اصل از جمله توثیقات عامی است که در استنتاج حسن حال راویان در این کتاب از آنها بهره بردهاند.
کلیدواژگان: رجال تفسیری، توثیق خاص، توثیق عام، جوادی آملی -
صفحات 67-92
بر اساس آموزههای قرآنی و روایی، از جمله مسایلی که همواره بشر را با چالش روبهرو میکند، تنوع ابتلایات و شیوه رویارویی با این سنت الهی است. در منابع روایی شیعی و سنی، در تشبیهی زیبا، «خامه الزرع» بودن مومن و یا به عبارتی، انعطاف مومنانه به عنوان راهکار رویارویی پیروزمندانه در برابر حوادث خطیر و امتحانات الهی ارایه شده است. این مقاله، با شیوه توصیفی - تحلیلی، با تاکید بر روایت خامه الزرع، انعطافپذیری مومنانه را به عنوان یک نوع کنش رفتاری مطلوب از سوی انسان در موقعیتهای متضاد و بعضا ناخوشایند ابتلا به «نعمت - نقمت» پیشنهاد میکند. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که ایمان نقش اساسی در سامان یافتن معرفت و عمل مومن دارد و او را در مسیر بندگی الهی نگه میدارد. از همین رو، عامل اصلی در انعطافپذیری او در مواجهه با حوادث و ابتلایات است تا مومن در صحنههای خطیر آزمونها نشکند و پیروزمندانه به حیات معنوی خویش ادامه دهد.
کلیدواژگان: ابتلاء، حدیث خامه الزرع، ایمان، انعطافپذیری -
صفحات 93-116
در گذشته حوزه های حدیثی بسیاری توسط جریانهای حدیثی شکل گرفتهاند که به ویژه در پنج سده نخست هجری، در استوارسازی بنیانهای حدیث نقش بسیار مهمی داشتهاند. لذا شناخت و بررسی هر یک از این حوزهها، علاوه بر اینکه روشن کننده بخشی از تاریخ حدیث است، در بازشناسی محدثان هر منطقه و دستاوردهای آنها نیز موثر است. در این میان، یکی از حوزه هایی که یادکرد آن در پژوهشهای معاصر مغفول مانده، حوزه حدیثی طبرستان است که موجودیت خود را از قرون نخست هجری تا دوره میانه و متاخر با دو رویکرد شیعه و سنی حفظ کرد. این پژوهش - که به شیوه توصیفی و تحلیلی سامان یافته - به بررسی و شناخت حوزه حدیثی زیدیه در طبرستان میپردازد. نتایج تحقیق نشان میدهد که حوزه حدیثی زیدیه در طبرستان در طلیعه قرن چهارم هجری پایهگذاری شد و محدثان بزرگ این مذهب با برپایی مجالس حدیث و کوشش برای آموزش حدیث، سفر به پایتختهای مهم دینی و دیدار با مشایخ بزرگ حدیث و آشنایی با دیدگاه های گوناگون و تالیف کتابهای حدیثی، حوزه حدیثی زیدیه طبرستان را رونق بخشیدند.
کلیدواژگان: حوزه های حدیثی، حوزه حدیثی طبرستان، زیدیه -
صفحات 117-146
مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه کتابی است با مضمونی عرفانی و اخلاقی که برای اولین بار توسط سید بن طاووس معرفی شده است. نویسنده این کتاب هیچگاه مشخص نبوده و از آنجاییکه تمامی بابهای صدگانه آن با عبارت «قال الصادق7» آغاز میشود، از جمله آثار منسوب به امامان: به شمار میآید. تاکنون داوریهای مختلفی درباره درستی یا نادرستی این انتساب مطرحشده است. داوری های صورت گرفته در طول تاریخ درباره نگارنده این کتاب را میتوان منحصر در هشت شخصیت دانست که عبارتاند از: هشام بن حکم، فضیل عیاض، شقیق بلخی، سلیمان صهرشتی، ابوالقاسم قشیری، ابوالحسن شاذلی، شهید ثانی و عارفی مربوط به اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم از صوفیه خراسان. یافته های تحلیلی این پژوهش با موضوع نسخهشناسی کتاب و تحلیل متنی درباره محتوای کتاب و بررسیهای تطبیقی با سایر متون عرفانی و تاریخی نشان میدهد که هر کدام از این نظریه ها دارای کاستیهایی هستند. این یافته ها نشان میدهد که نویسنده مصباح اولا یک عارف صوفی است؛ ثانیا وی یک سنیمذهب است که وجود قراین متنی و عدم وجود دلیلی بر شیعه بودن وی آن را به اثبات میرساند. همچنین قول برگزیده در تحقیق حاضر آن است که نویسنده مصباح الشریعه صوفی سنی مذهبی است که به بازه زمانی دهه های پایانی قرن چهارم تا دهه های پایانی قرن پنجم تعلق دارد. نظریه برگزیده مبتنی بر تحلیل نسخ خطی و تحلیلهای تاریخی و سبکشناسی آثار و اصطلاحات صوفیه است. این مقاله در حد توان، ابداع احتمالی نو را در میان آورده است.
کلیدواژگان: مصباح الشریعه، نسخ خطی، امام صادق علیه السلام، تحلیل محتوایی، کتب منسوب -
صفحات 147-174
این مقاله به تحلیل سندی و متنی روایتهای مربوط به وصف شکم امام علی ع پرداخته است. برخی از روایتها، شکم بزرگ را جایگاه علم امام دانسته و یا آن را زیبایی ظاهری امام مطرح نمودهاند و در برخی دیگر، این وصف در نکوهش امام7 مطرح شده است. در این مقاله یازده روایت را که در آنها وصف «بطین» به امام7 نسبت داده شده، با توجه و تمرکز بر تاریخ ورود روایات در مصادر اولیه هر یک، بررسی نمودهایم. تحلیل سند و متن نشان میدهد که در سند آنها از یک سو غالیان شیعه و از دیگر سو، مخالفان امام7 وجود دارند و در تحلیل متن، انواع اشکالهای متنی، همچون تصحیف، نقل به معنا و اضطراب وجود دارد. لذا انتساب این متون به امامان معصوم: ممکن نیست. مهمترین یافته این مقاله، با توجه به مصدرهای روایات، آن است که زمان ساخت روایتها دوران خلیفههای اموی است که بعدها در زمان خلافت عباسیها وارد مصدرهای شیعه شده است.
کلیدواژگان: امام علی علیه السلام، بطین، مبطون، شکم برآمده، تحلیل سندی و نقد متن -
صفحات 175-198
حریز بن عبدالله و عبدالله بن نجاشی از صحابیان والامقام امام صادق7، در «سجستان»، در واکنش به ناسزاگویی خوارج به امامعلی7، تعدادی از آنان را کشتند. امام صادق7 در برابر این اقدامات مشابه، «حریز» را از خود دور ساخت که حاوی تخطیه و تنبیه اوست و «ابن نجاشی» را پذیرفت و رفتارش را تصحیح نمود. پژوهش فرارو دنبال پاسخ به چگونگی و چرایی این موضعگیری متفاوت است.درباره جرح یا توثیق این راویان، در منابع روایی، رجالی و برخی مجلات تخصصی، نکاتی آمده است؛ اما درباره چرایی تفاوت رفتار امام صادق7، مقالهای یافت نشد. بررسی و تحلیل اخبار مرتبط، نشان میدهند که حمل روگردانی امام7 از حریز بر تقیه بیوجه نیست. همچنین گرچه حکم اولیه سبکننده امام علی ع، قتل اوست، لکن اجرای این حکم، مستلزم اذن معصوم7 و پیشبینی پیامدهای آن است که رعایت اینجهات، به ویژه از اصحابی در تراز حریز انتظار میرفته است؛ اموری که در شرایط متفاوت و درباره افرادی چون ابن نجاشی مورد انتظار نبوده است.
کلیدواژگان: امام صادق علیه السلام، دشمنی اهلبیت:، حریز بن عبدالله، عبدالله بن نجاشی، خوارج