فهرست مطالب
نشریه سالمندشناسی
سال پنجم شماره 4 (پیاپی 19، زمستان 1399)
- تاریخ انتشار: 1399/12/26
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحات 1-2
جهان در آستانه رشد و نقطه عطف جمعیتی قرار گرفته است و از طرفی سالمندان به عنوان یکی از رکن های مهم جمعیتی در هر کشور و منطقه جغرافیایی به شمار می آیند. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، تعداد افراد بالای 65 سال در سال 2010 معادل 526 میلیون نفر بوده است که این تعداد در سال 2050 به 1.5 میلیارد نفر خواهد رسید که به طور عمده در کشور های توسعه یافته قابل مشاهده خواهد بود. پیشرفت چشمگیر در فناوری های نوین و امید به زندگی طی قرن گذشته بخش مهمی از این تغییرات می باشد که منجر به کاهش مرگ و میر و بیماری ها در سنین بالا می باشد. از این رو، طبق گزارشات، بیماری هایی نظیر مشکلات قلبی، فشار خون، دیابت، سرطان، مشکلات ریوی و حرکتی از عمده عوارض ناشی در سنین بالا می باشد. علوم پزشکی، فناوری های باز ترمیمی و مهندسی از گذشته در خدمت جوامع گوناگون بوده تا بتوانند میزان مشکلات و عوارض های متنوع که در اثر پیر شدن افراد و اختلال در عملکرد فیزیولوژیک بوجود می آورد را به حداقل رسانده و یا بطور کامل درمان نماید. از این رو، فناوری مهندسی بافت و طب باز ساختی به عنوان یکی از مهمترین حوزه های پزشکی در افزایش نرخ امید به زندگی و افزایش کیفیت آن نقشی مهم و حیاتی در سال های گذشته به واسطه پیشرفت هایی که در این حوزه به وجود آمده، ایفا نموده است. با توجه به رشد جمعیت سالمندان و روند تشدید جمعیت، تقاضا برای جایگزینی بافت ها و ارگان های حیاتی در این گروه از جامعه در حال افزایش است. مهندسی پزشکی و طب بازساختی توانایی حل این قبیل مشکلات و تامین نیاز های بیمارن را در آینده به طور کامل خواهد داشت. در حوزه مهندسی بافت، هدف ایجاد یک ساختار داربست سه بعدی (3D) حاوی سلول و همراه ماده زیستی است که عملکردی مشابه بافت / اندام زنده داشته و ممکن است برای ترمیم یا بازسازی بافت / اندام آسیب دیده از آن در بدن فرد استفاده شود. نیاز اساسی این داربست ها این است که بتواند از رشد سلول، انتقال مواد مغذی و مواد زاید و تبادل گازهایی از قبیل اکسیژن و دی اکسید کربن را پشتیبانی کند. مهندسی بافت و طب بازساختی معمولا از سه استراتژی زیر استفاده می کند: (1) یک سیستم پیچیده حاوی سلول / ماده زیستی، که در آن مواد بیولوژیکی و سلول آن ارگان (مانند سلول های استخوانی) برای ترمیم و بازسازی بافت ها / اندام ها در بدن کاشته می شوند؛ (2) سیستم هایی سلولی با پتانسیل تبدیل شدن به هر نوع بافت، مانند پیوند سلول های بنیادی بند ناف؛ و (3) زیست مواد بدون سلول، که در بدن کاشته شده و روند ادغام و تحریک تشکیل بافت های طبیعی بدن را طی می کنند. در کشورهای توسعه یافته، بیماریهای قلبی، سکته مغزی و سرطان عامل اصلی مرگ و میر در بین بیماران است. میزان این بیماری ها و سایر بیماری های مزمن و غیر واگیر نیز در کشورهای با درآمد متوسط و پایین نیز در حال افزایش است. اما در این میان، عمده ترین حوزه هایی که طب بازساختی بر آن متمرکز است را می توان به حوزه های: سلول درمانی، پرینت سه بعدی بافت ها، اصلاح ژنتیکی، مهندسی بافت استخوان و غضروف، تاندون، قرنیه، بافت قلب، دیسک های بین مهره ای، عروق خونی، پوست، عصب و بافت های دندانی اشاره نمود. دلیل اصلی انتخاب مهندسی بافت و طب ترمیمی، کمک به تسریع روند بهبود بافت های از دست رفته می باشد؛ چرا که در دوره سالمندی، بافت های بدن میزان تولید سلول های جدید خود را از دست می دهد و میزان جایگزینی بافت بشدت کاهش پیدا می نماید. از این رو این دانش و فناوری به کمک افراد با سن بالا می شتابد تا بتوان میزان آسیب های بوجود آمده در بافت ها را به کمترین میزان خود رسانده و با ایجاد کیفیت زندگی بالاتر، سطح امید و طول عمر را در این بخش از جامعه را افزایش دهد.
کلیدواژگان: سالمندان، فناوری، مهندسی بافت، زیست پزشکی -
صفحات 3-8مقدمه
سالمندان، بخشی از اقشار جامعه بشری را تشکیل می دهند. در فرهنگهای و آیین های مختلف دینی و غیردینی، برای این قشر، جایگاه و احترامی خاص در نظر گرفته شده است. سالمندان، نظر به تجربه فراوان و چشیدن سرد و گرم روزگار، می توانند الگوهایی ارزنده و بسیار راهبردی در جهت پیشرفت و ارتقاء همه ابعاد زندگی بشر (اعم از دینی و غیردینی) باشند. در دین اسلام که بر پایه مهر و تکریم استوار است، این گروه سنی از احترام و ارزش ویژه ای برخوردارند. در روایات اهل بیت (ع) ابعاد مختلفی از جایگاه سالمندان در جامعه و لزوم پاسداشت شان آنها مشاهده می شود. این فراوانی و بسامد نقش ایجاب می کند که جایگاه آنان و کارکردشان در میراث دینی، مورد توجه و تحلیل قرار گیرد. در این پژوهش کوشش شده تا این مهم صورت پذیرد.
روشتحلیل داده ها در این پژوهش، توصیفی تحلیلی و از نوع تحلیل اسنادی است. بر این اساس، با تکیه بر اسناد کتابخانه ای و نرم افزاری، روایات اهل بیت (ع) مرتبط با موضوع سالمندان، از منابع روایی کهن و تخصصی فریقین (شیعی و سنی) استخراج شده و پس از دسته بندی و واکاوی محتوایی، مورد تحلیل قرار گرفته است.
یافته ها:
بر اساس پژوهشهای صورت گرفته و نیز بررسی های انجام شده در پژوهش حاضر می توان گفت: میان رشد و بالندگی جوامع بشری با میزان تکریم سالمندان و بهره مندی از تجارب و آموزه های آنان نسبت مستقیمی وجود دارد؛ به بیان دیگر، سالمندی، دوره ازکارافتادگی و انزوا نیست، بلکه دوران خدمت و نقش آفرینی در شکلی متفاوت و آن کمک به افزایش سطح آگاهی عمومی و تخصصی جوانان و میان سالان است. با این وصف، در آموزه های اسلامی، افزون بر حفظ احترام و تکریم سالمندان، برای آنان جایگاهی هدایت گرانه در نظر گرفته شده است. تجربه سالمندان، روند رشد و پیشرفت جوامع بشری را تسریع می نماید. در نگرش دینی، سالمندان ازکارافتاده و بی مصرف نیستند، بلکه ثمره یک عمر تجارب اندخته آنان هدایتگر جوامع بشری در همه عرصه هاست.
نتیجه گیری:
سالمندان، مرجعیت علمی و معرفتی جوامع بشری را بر عهده دارند. تجربیات آنها به عنوان رهاوردی ارزنده، و گامی بلند برای فتح قله های جدید علم و فرهنگ است. میان افزایش سن، با فزونی عزت و احترام در دین اسلام، نسبت مستقیمی وجود دارد؛ بدین معنا که سالمندی در دین اسلام، دوران عزت، بزرگ داشت و اشتراک گذاری تجربیات با نسل نوپای جامعه است.
کلیدواژگان: سالمندان، تکریم سالمندان، تعامل با سالمند، نقش سالمندان از منظر اسلام -
صفحات 9-24مقدمه
سوء رفتار نسبت به سالمندان شیوع بالایی دارد و بر ابعاد مختلف سلامتی و کیفیت زندگی سالمندان موثر می باشد. از این رو مدیریت موفق سوءرفتار در سالمندان، مستلزم اجرای مداخلات مختلف و موثر در پیشگیری از آن است. هدف از این بررسی مرور محورهای مداخلاتی در پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان است.
روشاین مطالعه با روش مروری انجام شده است و در آن 1200 مقاله با موضوع سوءرفتار نسبت به سالمندان طی سال های 2000 تا 2019 در پایگاه های مقالات انگلیسی زبان همچون پاپمد، گوگل اسکالر، اسکوپوس، ساینس دایرکت و وب آو ساینس به دست آمد و برای جستجوی مقالات در ایران از طریق پایگاه های اینترنتی اس آی دی، ایران مدکس، مگیران و گوگل اسکالر مقالاتی در این زمینه حاصل شد. در نهایت، 35 مقاله که مشمول معیارهای ورود به مطالعه بودند، انتخاب شدند.
یافته هامقالات مورد مطالعه به محورهای زیر تقسیم شدند: 1 - کاهش بروز عوامل خطر سوءرفتار در مراقبین خانواده 2- افزایش تشخیص میزان پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان 3- مداخلات در قربانیان سوءرفتار سالمندی 4- معرفی تیم های تخصصی در پیشگیری از سوءرفتار نسبت به سالمندان 5- پیشگیری از سوءرفتار مراقبان نسبت به سالمندان در خانه های سالمند 6- پیشگیری و توقف سوءرفتار سالمند نسبت به سالمند 7- مداخلات پیشگیرانه مبتنی بر نقش متخصصان بهداشت.
نتیجه گیریاشکال معمول برنامه های مداخلاتی ممکن است شامل آموزش عموم، گروه های حمایتی، مداخلات خدمات مدافع و هماهنگی ها در مراقبت از سالمندان باشد اما با اینکه مراقبان خانوادگی آسیب پذیرترین جمعیتی هستند که مراقبت های بدون دستمزد از اعضای خانواده را ارایه می دهند، بطور شایسته مورد توجه تحقیقات قرار نگرفته اند.
کلیدواژگان: سالمندی، سوءرفتار سالمندی، خشونت، قربانیان جنایت -
صفحات 25-33مقدمه
هماهنگی وتعادل، شاخصی برای تعیین میزان استقلال سالمندان در انجام فعالیت های روزمره محسوب می شود. هدف اصلی از انجام این مطالعه، برسی تاثیر یک دوره تمرینات فرانکل برهماهنگی، تعادل ایستا، پویا و عملکردی پویا مردان سالمند بود.
روشدر این مطالعه نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون _پس آزمون، تعداد 30 نفر از مردان سالمند مراجعه کننده به مرکز نگهداری سالمند شهر اراک با میانگین سنی (05/6±03/68 سال، وزن (50/9±20/62 کیلوگرم) و قد (93/6±77/163 سانتی متر) به صورت دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره تجربی و کنترل، تقسیم شدند. گروه تمرینی در برنامه تمرینی فرانکل، به مدت 8 هفته و در هر هفته 3 جلسه به مدت 30 دقیقه به تمرین پرداختند.. پیش آزمون گروه تمرینی قبل از شروع تمرینات و پس آزمون پس از 8 هفته اجرا تمرینات، انجام و نتایج حاصله هر دو گروه با هم مقایسه شدند. جهت اطمینان از طبیعی بودن داده هااز آزمون کلموگروف - اسمیرنوف و جهت تجزیه و تحلیل یافته های درون گروهی و بین گروهی به ترتیب از آزمون های t همبسته و t مستقل استفاده شد. سطح معناداری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته هایافته های مطالعه حاضر نشان داد 8 هفته تمرینات فرانکل بر هماهنگی، تعادل ایستا، پویا و تعادل پویا عملکردی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون گروه تجربی تاثیر معناداری داشت (001/0=P)، همچنین یافته ها نشان داد تمرینات فرانکل بر هماهنگی (042/0=P)، تعادل ایستا (02/0=P)، تعادل پویا (04/0=P) و تعادل عملکردی پویا (001/0=P) در پس آزمون گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تاثیر معنادار داشت.
نتیجه گیریبه نظر می رسد، انجام تمرینات فرانکل را می توان به عنوان یک شیوه تمرینی خوب جهت بهبود هماهنگی، تعادل ایستا و پویا و بهبود تعادل عملکردی پویا مردان سالمند پیشنهاد نمود. بنابراین نتایج این مطالعه یک روش جدید برای توانبخشی افراد سالمند معرفی می کند.
کلیدواژگان: تمرینات فرانکل، هماهنگی، تعادل ایستا، تعادل پویا، افراد سالمند -
صفحات 34-42مقدمه
بهزیستی روان شناختی یکی از مولفه های مهم سلامت روان در سالمندان است و مطالعه عوامل موثر بر آن مهم است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش آمادگی برای یادگیری خودراهبر و منبع کنترل درونی در پیش بینی بهزیستی روان شناختی سالمندان ایرانی صورت گرفت.
روشاین مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه مردان و زنان بالای 60 سال در شهر اهواز بود. از میان این جمعیت، 126 سالمند (24 زن و 102 مرد) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه آمادگی یادگیری خود راهبر ، پرسش نامه منبع کنترل درونی-بیرونی و مقیاس بهزیستی روان شناختی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از روش های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزار آماری SPSS v.23 تحلیل گردید.
یافته هایافته های توصیفی بیانگر آن بود که تعداد 24 نفر زن و 102 نفر مرد قرار داشتند که میانگین سنی بدست آمده از آنان 45/74 بود. همچنین نتایج نشان داد که آمادگی یادگیری خودمحور و منبع کنترل درونی با بهزیستی روان شناختی رابطه مثبت دارند (001/0<P). رگرسیون چند متغیره نشان داد که آمادگی برای یادگیری خودراهبر و منبع کنترل درونی از متغیرهای پیش بین بهزیستی روان شناختی سالمندان بشمار می روند و یادگیری خودراهبر نسبت به منبع کنترل درونی بر بهزیستی روان شناختی سالمندان اثر بیشتری دارد.
نتیجه گیریبراساس یافته های پژوهش، متغیرهای منبع کنترل درونی و آمادگی برای یادگیری خودراهبر علاوه بر دارا بودن ارتباط با یکدیگر، بهزیستی روان شناختی را نیز در سالمندان پیش بینی می کنند.
کلیدواژگان: بهزیستی روان شناختی، سالمندی، آمادگی برای یادگیری خودراهبر، منبع کنترل -
صفحات 43-53مقدمه
با توجه به لزوم سالمندی سالم و فعال و اهمیت مشارکت اجتماعی سالمندان، مطالعه در حوزه مشارکت اجتماعی سالمندان لازم است. این تحقیق با هدف تعیین رابطه اداراک از محله با مشارکت اجتماعی سالمندان در شهر کرمان در سال 1398 انجام شده است.
روشاین تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل افراد 65 ساله و بیشتر شهر کرمان بود که بر اساس نتایج سرشماری 38840 نفر بودند.380 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و اطلاعات توسط پرسشنامه پژوهشگر ساخته گردآوری گردید. برای تعیین روایی پرسشنامه از روش روایی صوری وبرای تعیین پایایی از روش همبستگی درونی استفاده شد.cvi به دست آمده 93/0 و آلفای کرونباخ 852/0 بود. پرسشنامه ها پس از کسب رضایت آگاهانه از سالمندان توسط محقق تکمیل گردید. داده ها به کمک برنامه SPSS v.21 با استفاده از آزمونهای آماری مناسب تحلیل شدند.
یافته هامشارکت اجتماعی افراد موردمطالعه در سطح متوسط بود که با افزایش سن میزان مشارکت کاهش می یافت (496/0-= R., 001/0P<).. متغیر مستقل اعتماد به اعضای محله (001/0P<،521/0= Beta) مهم ترین متغیر اثر گذار بر مشارکت اجتماعی بود. سپس به ترتیب متغیر امکانات محله با (002/0P<، 461 /0= Beta)، سن (001/0P<، 493/.-= Beta) و حس تعلق به محله (001/0P< 253/0= Beta) بیشترین تاثیرات را بر مشارکت اجتماعی داشتند.
نتیجه گیرینتایج تحقیق نشان داد که اکثر سالمندان مورد مطالعه در شهر کرمان مشارکت اجتماعی متوسطی داشته اند. از بین تمام عوامل پیش بینی کننده مشارکت اجتماعی سالمندان، اعتماد، ادراک از امکانات محله، حس تعلق و سن موثرترین متغیرها شناخته شدند. با توجه به نقش مهم مشارکت اجتماعی در بهبود کیفیت زندگی سالمندان و ارتقای سلامتی، یافته های این تحقیق در راستای بهینه سازی شرایط زیست محله ای (شرایط اجتماعی و شرایط ساختاری و فیزیکی) سالمندان می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژگان: مشارکت اجتماعی، سالمند، محله، ادراک اجتماعی -
صفحات 54-65مقدمه
برای مدیریت و کنترل موفقیت آمیز دیابت، پایبندی صحیح بیماران به درمان اهمیت دارد و عوامل بیشماری بر توانایی پایبندی صحیح بیماران اثرگذار است. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط ادراک از پیری و حمایت اجتماعی با پیروی از درمان در سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو در شهر فسا در سال 1397 انجام گردید.
روشاین مطالعه مقطعی بر روی 200 نفر از سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت شهر فسا که بصورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، چک لیست اطلاعات جمعیت شناختی و بالینی پرسشنامه های استاندارد تبعیت از درمان مدانلو، فرم کوتاه ادراک از پیری و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده بود.. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22 و آزمون های آماری توصیفی، کای اسکویر، تی مستقل و رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شدند.
یافته هامیانگین سنی سالمندان مورد مطالعه 92/7±05/72 سال و میانگین طول مدت بیماری آنها 17/3±38/11 سال و اکثر آنها (70 درصد) زن بودند. میانگین کل نمرات ادراک از پیری و حمایت اجتماعی درک شده در سالمندان مورد مطالعه به ترتیب 16/18±23/66 و 05/10±96/44 بود. همچنین میانگین کل نمره تبعیت از درمان در بیماران 61/19±91/154 بود که اکثر آنها (50/51 درصد) تبعیت از درمان متوسط داشتند. حمایت اجتماعی در هر 3 حیطه (حمایت خانواده، دوستان و افراد مهم)، جنس و نحوه گذران زندگی با پایبندی به درمان ارتباط آماری معنی داری داشت (05/0>P).
نتیجه گیری. نتایج این مطالعه تایید کرد که حمایت اجتماعی می تواند بعنوان یک منبع ارزشمند در مداخلات با هدف بهبود مدیریت و کنترل بیماری دیابت مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژگان: درک، پیری، حمایت اجتماعی، پیروی از درمان، سالمند، دیابت نوع دو -
صفحات 66-77مقدمه
افسردگی یک مشکل شایع در دوران سالمندی است که می تواند سلامت یک سالمند را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی انجام شد.
روش کاراین پژوهش با روش مطالعه مرور نظام مند و فراتحلیل در بازه زمانی فروردین و اردیبهشت 1399 انجام شد. کلیه مقالات مرتبط با شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی منتشر شده در 6 پایگاه داده ای و موتور جستجوگر Google Scholar تا پایان اردیبهشت سال 1399 جستجو و ارزشیابی کیفیتی شدند. در این مطالعه، ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 و احتمال سوگیری در انتشار توسط آزمون Egger و مدل متارگرسیون برای ارزیابی متغیرهای مظنون به ناهمگونی در سطح معناداری 05/0 بررسی شد. در نهایت، تعداد 30 مقاله با نرم افزار CMA تحلیل شدند.
یافته ها:
بر مبنای مدل تصادفی، شیوع افسردگی در سالمندان در ایران برابر با 15درصد (5/20-8/10 درصد: حدود اطمینان 95%) بدست آمد. بیشترین شیوع در شهر خرم آباد در سال 1392 برابر با 1/82 درصد (1/89-5/71 درصد: حدود اطمینان 95%) و کمترین شیوع در خوی در سال 1395 برابر با 03/0 درصد (9/1-01/0 درصد: حدود اطمینان 95%) محاسبه شد. بین حجم نمونه، سال و شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی رابطه معناداری وجود داشت (05/0<P).
نتیجه گیریشیوع افسردگی در بیش از یک دهم از سالمندان ایرانی رخ می دهد. افزایش شیوع افسردگی در سالمندان در کشور، علاوه بر تحمیل هزینه، نتایج منفی برای آن ها نیز به دنبال دارد. بنابراین، سیاستگذاران و مدیران نظام سلامت باید اقدامات جدی برای کاهش آن بکار گیرند.
کلیدواژگان: افسردگی، سالمندان، شیوع
-
Pages 3-8Introduction
The elderly, a part of human society, for who in different religious and non-religious cultures and rituals there is a special place and respect. The elderly, due to their abundant experience of ups and downs of life, may be valuable and very strategic models for the development and promotion of all aspects of human life (both religious and non-religious). As for Islam, as a religion based on love and respect, this age group has a special respect and value; the narrations of Ahl al-Bayt (AS) indicate to various dimensions of the position of the elderly in society and the necessity of protecting their dignity. This frequency of roles requires that their place and function in the religious heritage must be considered and analyzed. In this research, an attempt has been made to do this important.
MethodIn this review study, the considered information is extracted and analyzed through studying the contents of the Qur’an, the narrations of the Ahl al-Bayt (AS) and related articles, with regard to the keywords “elderly”, “honoring the elderly”, “interaction with the elderly”, “the elderly in Islam” in a total of 25 articles and books under the subject of “elderly”.
FindingsAccording to the narrations of Ahl al-Bayt (AS), there is a direct ratio between the growth and development of human societies and the degree of respect and benefit from the experiences and teachings of the elderly; In other words, old age is not a period of disability and isolation, but a period of service and role-playing, in a different and of course valuable way.
ConclusionThe elderly are the scientific and epistemological authority of human societies. Their experience is a valuable achievement, and a big step towards conquering the new peaks of science and culture. In Islam, there is a direct ratio between increasing age and increasing dignity and respect; this means that old age in Islam is a time of honor, commemoration and sharing experiences with the young generation of society.
Keywords: Aged, interacting with the elderly, Islam -
Pages 9-24Introduction
Elder abuse is common and global and it affects the various aspects of health and quality of life in the elderly. Therefore, successful management of elder abuse requires the implementation of various and effective interventions in its prevention. This study aimed to review the axes of intervention in the prevention of elder abuse.
MethodThis study is a review, in which 1200 articles about elderly abuse since 2000-2019 were searched using online English databases such as Google Scholar, Pubmed, Scopus, Science Direct, Web of Science. Iranian articles were obtained from SID, Iran Medex, Magiran and Google Scholar websites. Overall, 35 articles were selected which had inclusion criteria.
ResultsThe study articles were divided into the following axes 1- Reducing the accurrance of risk factor for abuse in family caregivers 2- Increasing the detection rate of prevention in elder abuse 3- Interventions in victims of elder abuse 4- Introducing specialized teams for prevention of elder abuse 5- prevention of caregiver abuse of the elderly in nursing homes 6- prevention and stop of resident-to-resident elder abuse 7- Preventive interventions based on the role of health professionals
ConclusionUsual forms of intervention programs may include public education, support groups, advocacy service interventions, and coordination in care for the elderly. Although family caregivers are the most vulnerable population providing unpaid care to family members, they have not been investigated as the deserved.
Keywords: Aged, Elder Abuse, Violence, Crime Victims -
Pages 25-33Introduction
Coordination and balance is an indicator to determine the degree of independence of the elderly in performing daily activities.
MethodIn this quasi-experimental study, with a pre-test-post-test design, 30 elderly men referred to Arak nursing home with a mean age (68.03 ± 6.05 years), weight (62.20 ± 9.50 kg) height (163.77 ± 6.93 cm) was available as a sample and randomly divided into experimental and control groups of 15 people. The training group practiced in Frankel training program for 8 weeks and 3 sessions per week for 30 minutes. Pre-test was performed before training and post-test after 8 weeks of training and the results of both groups were compared. Kolmogorov-Smirnov test was used to ensure the normality of the data and paired t-test and independent t-test were used to analyze the findings within the group and between groups, respectively. Significance level was considered less than 0.05
FindingsThe results of the present study showed that 8 weeks of Frankel training had a significant effect on coordination, static, dynamic balance and functional dynamic balance in the post-test compared to the pre-test of the experimental group (P = 0.001). Frankel exercises had a significant effect on coordination (p = 0.042), static balance (P = 0.02), dynamic balance (P = 0.04) and dynamic functional balance (p = 0.001) in the post-test of the experimental group compared to the control group.
ConclusionIt seems that doing Frankel exercises can be suggested as a good training method to improve coordination, static and dynamic balance and improve dynamic functional balance in older men. Therefore, the results of this study introduce a new method for rehabilitation of the elderly.
Keywords: Hatha Yoga, coordination, Static balance, Dynamic balance, elderly -
Pages 34-42Introduction
Psychological well-being is one of the important components of mental health in the elderly, and it is important to study the factor affecting on it. Therefore, the current study was conducted in Iran with the aim to investigate the role of self-directed learning readiness and the internal locus of control in predicting the psychological well-being of the elderly.
MethodsThis study had a descriptive-analytic and correlational design. The statistical population included all male and female over 60 years of age in Ahvaz city. Among this population, 126 elderly adults (24 females and 102 males) were selected using available sampling method. The data were collected using the self-directed learning readiness Questionnaire, the internal-external locus of control Questionnaire and Psychological Well-being Scale. Data were analyzed by descriptive methods (mean and standard deviation) and multivariate covariance analysis using statistical software SPSS v.23 was analyzed.
ResultsDescriptive findings indicated that there were 24 female and 102 male and the mean age of the sample was 74.45. Also, the results showed that self-directed learning readiness and the internal locus of control are positively correlated with psychological well-being (P <0.001). Multivariate regression showed that self-directed learning readiness and the internal locus of control are predictors of psychological well-being among the elderly, and self-directed learning readiness is more effective than internal locus of control on the psychological well-being of the elderly.
ConclusionBased on research findings, locus of control and self-directed learning readiness have a relationship with each other, moreover, these variables predicts psychological well-being in the elderly.
Keywords: psychological well-being, Aging, self-directed learning, locus of control -
Pages 43-53Introduction
Given the importance of healthy and active aging and the key role of elderlychr('39')s social participation, it is required to conduct studies to evaluate the social participation of the elderly. The aim of this study was to investigate the level of social participation of the elderly in Kerman, Iran and its relationship with peoplechr('39')s perception of social and physical characteristics of the neighborhood.
MethodThis research was a descriptive-analytical and cross-sectional study. The study population was consisted of people aged 65 years or over who live in Kerman. The studied population size was reported as 38840 based on census results. A total of 380 people were included in the study. The data were collected by a researcher-made questionnaire. The validity of the questionnaire was established by face validity and its reliability was determined by internal correlation method. The obtained CVI was 0.93 and the Cronbachchr('39')s alpha was 0.952. The questionnaires were completed by the researcher after obtaining informed consent from the elderly. The data were analyzed by appropriate statistical tests using SPSS v.21 software.
ResultsThe social participation of the elderly was moderate, which decreased as the age increased (R= -0.496, P < 0.001). The independent variable, trust in the neighbors, was the most important variable affecting the social participation (P < 0.001, Beta = 0.521). Afterwards, the neighborhood facilities (P < 0.002, Beta = 0.461), age (P < 0.001, Beta = 0.493), and the sense of belongingness to the neighborhood (P < 0.001, Beta = 0.253) had the greatest effect on the social participation, respectively.
ConclusionThe results showed that most of the elderly in Kerman had a moderate level of social participation. Among all the predictors of social participation of the elderly, trust, perception of the neighborhood facilities, the sense of belongingness, and age were determined as the most effective variables. Considering the important role of social participation to improve the quality of life of the elderly and to promote health, the findings of this study can be used to optimize the living conditions (social, structural, and physical conditions) of the neighborhood of the elderly.
Keywords: Social participation, Aged, Neighborhood, Social Perception -
Pages 54-65Introduction
For successful management and control of diabetes, proper patient adherence to treatment is important, and countless factors affect patientschr(chr('39')39chr('39')) ability to adhere properly. Therefore, this study aimed to investigate the relationship between Perception of Ageing and social support with follow-up treatment in the elderly with type 2 diabetes in Fasa in 2018.
MethodThis cross-sectional study was performed on 200 elderly people with type 2 diabetes who referred to Fasa Diabetes Clinic in 2018. The participants were chosen through random sampling. Data collection tools, demographic and clinical information checklists were standardized questionnaires for adherence to Madanlu treatment, Short form of perception of aging and multidimensional scale of social support. Data were used using SPSS 22 software and was analyzed descriptive statistical tests, Kai Scoyer, T-independent and Logistic regression.
FindingsThe mean age of the studied subjects was 72.05 ±7.92 years and the mean duration of their disease was 11.38 ± 3.17 years and most of them (70%) were women. The mean total scores of perception of aging and perceived social support in the elderly studied were 66.23 ± 18.16 and 44.96± 10.05, respectively.The mean total score of treatment adherence in patients was 154.91±19.61, most of whom (51.5%) had moderate treatment adherence. Social support was statistically significant in all three areas (family support, friends, and important people), gender, and lifestyle (P<0.05).
ConclusionThe results of this study confirmed that social support could be considered as a valuable resource in interventions aimed at improving the management and control of diabetes
Keywords: Perception, Ageing, Social support, Treatment adherence, Aged, type 2 diabetes -
Pages 66-77Introduction
Depression is a common problem in old age that can endanger the health of an elderly person. The aim of this study was to determine the prevalence of depression
MethodsThis study was performed using a systematic literature review and meta-analysis in April and May 2020. Six electronic databases and one search engines were searched and evaluated on the prevalence of depression in Iranian elderly until the end of May 2020. Heterogeneity of study was checked using I2 index and the possibility of publication bias by Egger test and Meta regression for assessment of variables suspected of heterogeneity at significance level of 0.05. Finally 30 empirical studies were reviewed using CMA.
ResultsBased on the random model, the prevalence of depression in Iranian elderly was 15% (95% confidence interval, 10.8% - 20.5%). The highest prevalence was recorded in Koram Abad in 2013, 82.1% (95% CI: 71.5%-89.1%) and the lowest prevalence was 0.03 %( 95% CI: 0.01%-1.9%) in Khoy in 2016. There was a significant relationship between sample size, year and prevalence of depression (P <0.05).
ConclusionThe prevalence of depression occurs in more than one tenth of Iranian elderly. Increasing the prevalence of depression in the elderly in the country, in addition to imposing costs, also has negative consequences for patients. Therefore, health policy makers and managers must take serious actions to reduce it.
Keywords: Depression, Elderly, Prevalence
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.