فهرست مطالب

جراحی استخوان و مفاصل ایران - سال هجدهم شماره 4 (پیاپی 71، پاییز 1399)

مجله جراحی استخوان و مفاصل ایران
سال هجدهم شماره 4 (پیاپی 71، پاییز 1399)

  • تاریخ انتشار: 1399/09/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • امین رازی*، محمدتقی پیوندی، علی بیرجندی نژاد، سارا عامل فرزاد صفحات 112-119
    مقدمه

    نان یونیون یک عارضه جدی به دنبال درمان شکستگی های استخوان های بلند است که چالشی برای جراحان بشمار می اید و موربیدیتی زیادی برای بیماران به همراه دارد.تحقیقات نشان داده فاکتور های محرک استیوژنز به همراه عوامل مکانیکال مناسب میتواند درمان نان یونیون را تسهیل کند.هدف ما در این مطالعه درمان نان یونیون به کمک سلول های منونوکلیر اتولوگ اسپیره شده از منشا مغز استخوان به عنوان منبع سلول های استیوپروژنیتور همراه با فیکساسیون داخلی  است

    روش انجام:

    در بازه زمانی ابان 1389 لغایت اردیبهشت 1392،19 بیمار با نان یونیون استخوان های بلند (15 مرد و 4 زن) با متوسط سنی 37.8 سال (18 تا 81 سال) تحت جراحی با گرافت سلول های مونونوکلیر از مغز استخوان قرار گرفتند.مدت زمان بین شکستگی تا درمان 7 تا 28 ماه بود با متوسط 13.4 ماه.ابتدا دکورتیکاسیون محل نان یونیون به منظور ایجاد بستری مناسب برای سلول ها انجام شد سپس 2 میلی لیتر از محلول تغلیظ شده مغز استخوان در ترکیب با چیپس الوگرافت کورتیکو کنسلوس دمینرالیزه در محل قرار داده شد و روند بهبودی به صورت بالینی و رادیولوژیک هر 4 هفته کنترل شد

    یافته ها

    یونیون در 18 بیمار از 19 بیمار در بازه زمانی 1.06 تا 6 ماه با متوسط 3.5 ماه حاصل شد .  هیچ گونه عارضه ای حین بیهوشی یا عفونت، هماتوم یا درد مزمن ذر محل جراحی در بیماران مشاهده نشد

    نتیجه گیری

    پیوند سلول های اتولوگ مونونوکلیر تغلیظ شده از مغز استخوان یک درمان ساده ، منطقی و مقرون به صرفه در درمان نان یونیون استخوان های فمور و تیبیا به دنبال فیکساسیون داخلی میباشد.

    کلیدواژگان: نان یونیون، شکستگی، مغز استخوان، کال استخوانی، استئوژنز
  • محمد فکور، سید شهنام موسوی، سجاد حاتمی جونی* صفحات 120-126

    تعویض کامل مفصل زانو به صورت گسترده به عنوان یک روش درمانی مراحل انتهایی استوارتریت و سایر بیماری های مفصل زانو جهت کمک به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی بیماران مورد استفاده قرار می گیرد. به طور متوسط میزان 1000 تا 1500 میلی لیتر خون حین عمل جراحی تعویض مفصل زانو از دست می رود که منجر به تجویز فراورده های خونی 4 تا 17.5 درصد می شود. مواد و روش ها این مطالعه یک مطالعه گذشته نگر بر روی 152 بیمار مرد و زن حسن بین 50 تا 80 سال داشتند و تحت تعویض مفصل کامل زانو قرار گرفته بودند انجام شد. بیماران به دو گروه شاهد شامل 80 بیمار و گروه مورد مطالعه شامل 72 بیمار تقسیم شدند که گروه مورد مطالعه این عمل جراحی تعویض مفصل زانو داروی ترانگزامیک اسید دریافت کرده بودند و در گروه شاهد دارو تجویز نشده بود. میزان هموگلوبین بیماران، میزان فرآورده های خونی تجویز شده، طول زمان بستری در بیمارستان، شاخص درد (VAS) , میزان فلکسیون زانو و بروز عوارض کاردیوواسکولار در دو گروه شاهد و مورد مطالعه , مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. روش بررسی آماری داده های به دست آمده توسط در نرم افزار spss 22, مورد آنالیز قرار گرفت و شاخص کمتر از 0.05 عنوان میزان معناداری در نظر گرفته شد. نتایج مقایسه بین نتایج افت هموگلوبین بیماران، میزان هموگلوبین پس از عمل ،میزان فرآورده های خونی تزریق شده ومدت زمان بستری در بیمارستان، تفاوت معناداری را بین دو گروه شاهد مورد مطالعه نشان داد در حالیکه در میزان هموگلوبین قبل از عمل، میزان فلکسیون زانو و شاخص دیداری درد و همچنین عوارض کاردیوواسکولار تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری مطالعه ما نشان داد که تجویز داروی ترانگزامیک اسید می تواند باعث کاهش عوارض جراحی عمل تعویض مفصل زانو از جمله عوارض مرتبط با خونریزی حین عمل و همچنین عوارض مرتبط با تجویز فراورده های خونی شود. به علاوه تجویز داروی ترانگزامیک اسید باعث کاهش مدت زمان بستری در بیمارستان به دنبال عمل جراحی تعویض مفصل زانو می شود که این موضوع به همراه موارد مطرح شده ،باعث کاهش هزینه های بستری در بیمارستان بدنبال جراحی کامل مفصل زانو میشود.

    کلیدواژگان: از دس دادن نون در جراحی، تزریق نون، ترانکسامیک اسید، آرتروپالستی زانو، تعویض مفصل
  • مژگان سیفی*، علی قمیشی، مجید بوعذار، شهاب خوشکام، یاسمن خرمی صفحات 127-133
    مقدمه

    با توجه به سابقه بی حسی منطقهای و انجام مطالعات فراوان دراین زمینه، امروزه تمایل متخصصین بیهوشی به انجام بلوکهای موضعی افزایش یافته  وچه بسا این کار باعث کاهش نیاز به موارد بیهوشی عمومی و استفاده ازمزایای بی دردی بلوک هادرپیامد بیماران بوده است. بلوک اگزیلاری رایج ترین وکم عارضه ترین روش بلوک شبکه ی بازویی است که بی حسی نواحی اطراف آرنج وقسمتهای پایین تر رابرای جراحی وموارد دیگر پزشکی فراهم میکند.

    روش کار

    دراین مطالعه ی کارازمایی دوسو کور ک از شهریور سال 98 برروی 96 بیمار کاندید جراحی آرنج به پایین مراجعه کننده به بخش ارتوپدی بیمارستان های  گلستان رازی وامام خمینی اهواز انجام شد. بیماران به صورت دو گروه48 نفره تقسیم بندی شدند. در گروهA  به عنوان گروه کنترل  باآغشته کردن سرنگ به اپی نفرین مقدار 5میلی گرم برکیلوگرم لیدوکایین 5/.%  همراه با نرمال سالین 9/.% تا40cc رقیق شده  وغلظت آن به 5/0% را تزریق      کردیم.درگروه B نیز بعدازآغشته کردن سرنگ به اپی نفرین مقدار 2میلی گرم گرانیسترون همراه با 5میلی گرم برکیلوگرم لیدوکایین5/.%  رادر نرمال سالین 9/.%  باحجم کلی 40ccتزریق شد. در پی انجام کارازمایی قبل ازعمل ,هر10دقیقه حین عمل,2و6 ساعت بعد ازعمل فشارخون ریت قلب و ریت تنفسی بیمار کنترل شد. کلیه ی آنالیزهای آماری بااستفاده از نرم افزار SPSSنسخه ی 22 انجام پذیرفت

    نتایج

    شروع بلوک حسی وحرکتی در دو گروه باهم تفاوت معناداری  داشته در گروه لیدوکایین 49/1±78/14 و در گروه لیدوکایین+گرانیسترون برابر با 99/1±96/17 بود. که همینطور ک ملاحظه میشود در هردو گروه اختلاف معنا داری در شروع بلوک حسی دیده میشوددراین مطالعه مدت بلوک حسی در گروه لیدوکایین برابر با 44/35+-5/185و در گروه لیدوکایین+گرانیسترون برابر با 28/14+-16/139 بود. بین مدت زمان بلوک حسی در بیماران دو گروه در هر دو مطالعه  تفاوت معنادار وجود داشت نتیجه میگیریم که1/ اضافه نمودن گرانیسترون به لیدوکایین در بلوک آگزیلاری در همودینامیک ارتباط چندانی ندارد2/شروع بلوک حسی وحرکتی را به تاخیر میندازد ک در این زمینه پیشنهاد میشود درصورت اضافه نمودن داروی گرانیسترون در بلوک آگزیلاری عمل جراحی را باتاخیر نسبی شروع کرد3/باعث کاهش طول مدت بلوک حسی وحرکتی میشود4/ در اسکور بی دردی بعد ازعمل جراحی تاثیری نمیگزارد

    کلیدواژگان: لیدوکایین، گرانیسترون، بی دردی، بلوک اعلاب، بی هوشی ناحیه ای
  • سیاوش شریفی، امین بیغم صادق*، احمد عریان، یاسمین علوی صفحات 134-144
    پیش زمینه

    امروزه در ارتوپدی دامپزشکی و انسانی برای تحریک التیام شکستگی ها، سرعت بخشیدن به اتصال مفصلی و ترمیم نقیصه های استخوانی از پیوند استخوانی استفاده می شود.  پیوندهای استخوان خودی هنوز هم به عنوان یک معیار طلایی برای مقایسه سایر عوامل تحریک کننده استخوان سازی  مطرح می باشند . استخوان پیوندی خودی (Autograft)  علاوه بر مواد تحریک کننده التیام، حاوی سلول هایی است که واکنش های ایمنی را تحریک نمی کند و باعث انتقال بیماری های مسری نمی شود. ولی همین جمع آوری استخوان خودی عوارضی مثل درد، عفونت، شکستگی، از دست دادن خون و افزایش مراحل جراحی دارد و نیز مقدار استخوان برداشت شده محدود می باشد. تارانتولا کوبنسیس (Tarantula cubensis) در ترمیم زخم گاو در روز چهارده باعث کاهش التهاب و اپیتلیالیزاسیون مجدد می شود  و هم چنین در کاهش سطح وسیعی از عفونت نقش دارد. تاکنون اثرات آن در ترمیم استخوان بررسی نشده است. از آنجایی که ترانکرون روند التهاب را تغییر می دهد، مطالعه زیر به بررسی استفاده از ترانکرون در ترمیم استخوان و بررسی روند التیام استخوان می پردازد.

    مواد و روش کار

    در این مطالعه 20 عدد خرگوش در 4 گروه 5 تایی استفاده شد. قطعه استخوانی از استخوان رادیوس برداشته شد. در گروه اول  در محل نقیصه ترانکرون با دوز یک میکروگرم بر کیلوگرم تزریق شد. در 5 خرگوش دیگر در گروه دوم نرمال سالین در محل نقیصه  تزریق شد. در گروه سوم (گروه کنترل خالی)، هیچ ماده ای تزریق نشد. نهایتا در گروه چهارم (گروه اتوگرفت)،  قطعه برش خورده سر جای خود قرار داده شد و پوست و عضلات بخیه شد. رادیوگراف ها از دست خرگوش ها بعد از عمل و در روزهای 14، 28 ،42 و 56 در نمای جانبی تهیه شد. نمونه برداری از استخوان جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفته هشتم انجام گرفت. رادیوگراف ها و نمونه ها از لحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان سازی و دوباره شکل پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت.

    یافته ها و نتیجه گیری

    در مطالعه ما نتیجه به دست آمده بیانگر این است که گروه ترانکرون تقریبا مانند گروه اتوگرافت عمل کرده و از گروه نرمال سالین و کنترل خالی عملکرد بهتری داشت.

    کلیدواژگان: عصاره الکلی ترانکولا کوبنسیس، ترمیم استخوان، خرگوش
  • ایمان ذباح*، مرتضی رمضانی، حمید واله، ستاره سالارنیا، احسان یثربی صفحات 145-152
    پیش زمینه

    آرتروز زانو، یکی از شایع ترین بیماری ها در انسان است و با توجه به شیوع رو به گسترش آن، تشخیص زودهنگام این بیماری بسیار حایز اهمیت می باشد. توجه به حجم غضروف در مطالعات آرتروز زانو از روی عکس های رادیولوژی بسیار ضروری است. هدف از این مطالعه کمک به بهبود تشخیص آرتروز زانو به کمک تکنیک های مبتنی بر هوش مصنوعی و پردازش تصاویر می باشد.

    روش بررسی

    این تحقیق از نوع تشخیصی بوده که بر روی 158 نمونه (تصویر MRI)، مورد ارزیابی قرار گرفته است. این تصاویر، از پایگاه اطلاعاتی بیمارستان تهران جمع آوری شده، به طوری که 111 نمونه مربوط به افراد سالم و 47 نمونه مربوط به افراد مبتلا به آرتروز زانو است. در این مطالعه، به منظور تشخیص خودکار آرتروز ، روش جدیدی بنام " بلوک بندی تصاویر و تعلیم آن با شبکه عصبی مصنوعی " ارایه گردیده است. با استفاده از نرم افزار متلب، تصاویر MRI دریافت و پس از پیش پردازش آن ها، اقدام به پردازش و تشخیص وضعیت آرتروز به کمک شبکه های عصبی مصنوعی شده است.

    یافته ها

     آزمایشات نشان دهنده عملکرد قابل قبول روش پیشنهادشده می باشد، به طوری که با استفاده از این تکنیک می توان با دقت 93%، آرتروز زانو را تشخیص داد.

    نتیجه گیری

    مدل ارایه شده در این مطالعه می تواند در برنامه های غربالگری جهت شناسایی افراد در معرض خطر آرتروز، استفاده شده و به عنوان دستیار پزشک در خدمت پزشکان متخصص این حوزه قرار گیرد.

    کلیدواژگان: پردازش تصویر، تشخیص خودکار، آرتروز زانو، بلوک بندی، شبکه عصبی مصنوعی
  • حسین مهدیان*، لوییجی نسته صفحات 153-157

    معرفی شکستگی های ستون فقرات به طور کلی چهار بار شایع تر در بیماران انکیلوزینگ اسپوندیلاتیس در مقایسه با بیماران معمولی می‎‎‎‎باشد. شکستگی‎های ستون فقرات در این بیماران همراه با شیوع بالای ضایعات عصبی،به خصوص نخاعی در زمان وقوع شکستگی می باشد. اکثر این شکستگی ها شامل گرفتاری هر سه کالوم ستون فقرات بوده و باعث ایجاد یک شکستگی ناپایدار میشود. متاسفانه تشخیص در اکثر موارد تاخیری است و یااصلا تشخیص داده نمی شود. درصد مرگ ومیر هم در این شکستگی ها بالا و در حدود 18 تا 32 درصد در گزارش های متعددآمده است

    کلیدواژگان: اسپوندیلیت آنکیلوزان، شکستگیهای ستون فقرات، ستون فقرات گردنی، جااندازی بست شکستگی ها، آسیبهای نخایی
  • سروش بغدادی، تقی بغدادی* صفحات 158-163

    دررفتگی ران در اثر ضربه در کودکان نادر است. عوارض در مواردی که در درمان آسیب دیدگی تاخیر وجود داشته باشد ایجاد می شود. گزینه های درمانی در صورت مردگی بافت (نکروز) عروق محدود است. ما به گزارش موردی یک دختر بچه 6 ساله می پردازیم که به دلیل مردگی بافت عروق (AVN)[1] پس از سانحه که پس از دررفتگی مفصل ران در سن 18 ماهگی اتفاق افتاده است، دچار سفتی و تغییر شکل مفصل ران چپ با افزایش انحنای ستون فقرات به سمت جلو و عدم توانایی راه رفتن شده است. او با استفاده از مدل های چاپی سه بعدی قبل از عمل جراحی با موفقیت تحت استیوتومی کاهش سر قرار گرفت. این روش از نظر اصلاح ناهنجاری ها، تسکین درد و توانایی راه رفتن پس از 3 سال پیگیری موفقیت آمیز بود. این مورد نشان می دهد که استیوتومی کاهش سر استخوان ران، با حداقل تغییرات را می توان در کودکان از 6 سالگی انجام داد. مدل های چاپی سه بعدی ابزارهایی هستند که یک جراح می تواند قبل از عمل جراحی های استیوتومی سخت و همچنین آموزش رزیدنت ها و همکاران خود استفاده کند.

    کلیدواژگان: جراحی مفصل ران، استئوتومی کاهش سر استخوان ران، دررفتگی مفصل ران، مردگی بافت[2] عروق، چاپ سه بعدی، گزارش موردی
  • میرمنصور موذن جمشیدی، علیرضا محرمی، سید محمدجواد مرتضوی* صفحات 164-170

    تعویض مفصل هیپ به عنوان یکی از پیشرفته ترین جراحی ها می تواند درد ناشی از تغییرات استیوآرتریت مفص را کاهش و عملکرد فرد را افزایش دهد. تعویض مفصل هیپ با میزان کمی از عوارض بعد از جراحی مانند ناپایداری بعد از جراحی همراهی دارد، ناپایداری بعد از تعویض مفصل هیپ دومین علت شایع ریویژن مفصل هیپ می باشد که علل مختلفی مانند بد قرارگیری پروتز، گیر کردن، تنشن بافتی کم اطراف مفصل و خوردگی پلی اتیلن دارد. در این مقاله مروری، ما علل مختلف ناپایداری مفصل را بعد از جراحی در فاز های زمانی مختلف بررسی کرده ایم و همچنین چندین استراتژی مختلف جهت جل و جلوگیری از این مشکل پیشنهاد کرده ایم.

    کلیدواژگان: تعویض مفص هیپ، ناپایداری، جلوگیری از ناپایداری
|
  • Amin Razi*, MohammadTaghi Peivandi, Ali Birjandinejad, Sara Amel Farzad Pages 112-119
    Background

    Nonunion is a serious complication following long-bone fracture that is known as a therapeutic challenge for surgeons and is associated with significant morbidity. It has been shown that osteogenesis stimulating factors combined with optimization of the mechanical environment could facilitate and accelerate nonunion healing. In this study, we aimed to treat nonunion using autologous bone marrow-derived mononuclear cell (BMDMC) aspirate as a source of osteoprogenitor cells combined with internal fixation.

    Methods

    From November 2010 to May 2013, 19 cases of nonunion were treated with bone marrow-derived mononuclear cell (BMDMC) grafting, that included 15 males and 4 females with an average age of 37.8 years (range, 18-81 years). The time from injury to therapy was 7 to 28 months, with an average of 13.4 months. At first, decortications were performed around the nonunion site to prepare a suitable bed for bone marrow grafting. Then, 2 ml of bone marrow concentrated cells was applied to the nonunion site in a mixture with partially demineralized cortical cancellous allograft chips. The healing rate in each patient was clinically and radiologically evaluated every 4 weeks.

    Results

    Bone union was obtained in 18 of the 19 patients during 1.06 to 6 months with an average time of 3.5 months. No complications during anesthesia nor any infection, hematoma or chronic pain at the nonunion site were observed in any patient.

    Conclusion

    Transplantation of autologous BMDMC aspirate is a reasonable, effective and easy treatment option for tibial and femoral nonunion after internal fixation.

    Keywords: Fracture Ununited, Fracture Healing, Bone Marrow Cells, Bone Marrow Transplantation, Bony Callus
  • M .Fakoor, Sh .Mousavi, S. Hatami Joni* Pages 120-126
    Background

    Total knee arthroplasty (TKA) is widely used as an effective treatment for end-stage osteoarthritis and other knee diseases to relieve pain and improve quality of life. While the benefits of TKA are reduced pain and an improved function there are also risks, such as hemorrhage, thromboembolic events, infection and the need for additional surgical procedures. Tranexamic acid (TXA) is effective in reduction of hemorrhage after such major surgical procedure. Abundant literature confirms that intravenous (IV) and intra-articular (IA) administration of tranexamic acid (TXA) reduces blood loss in total knee arthroplasty (TKA). 

    Methods and Material:

    The study is a retrospective cross-sectional study of 152 male and female patients aged 45 to 85 years who underwent Total knee replacement. They were divided into two groups.72 patients received tranexamic acid during the operation and 80 patients did not.Hemoglobin, transfused packed cell, hospital time, Visual analogue pain scale, Knee range of motion and cardiovascular accident were determined and compared between the two groups.

    Results

    Comparing the result of hemoglobin drop, post op hemoglobin, transfused packed cell and hospital stay time showed significant difference between experimental and control group when pre op hemoglobin, range of motion, VAS score for pain measurement and cardiovascular effects were not significantly different.

    Conclusions

    We found that the administration of tranexamic acid can reduce the complications of knee replacement surgery due to bleeding, as well as decreasing the need for blood transfusion. In addition, the administration of tranexamic acid can reduce the length of hospital stay after knee replacement surgery; that in turn significantly reduces the cost of hospitalization.

    Keywords: Knee Arthroplasty, joint Replacement, Surgical Blood loss, Blood Transfusion, Tranexamic Acid
  • M .Seifi*, A. Ghomeishi, M. Boazar, Sh .Khoshkam, Y. Khorrami Pages 127-133
    Background

    Different medicines are utilized in giving nerve block. The different drugs are usually discussed concerning efficacy and persistence of pain relief. The present study aimed to compare the use of lidocaine alone with granisetron/lidocaine combination in terms of the efficacy and persistence of the analgesic effect, in the axillary block used in patients requiring elbow or below elbow surgery.

    Methods

    A double-blind randomized clinical trial was performed on 90 patients who were candidates for elbow surgery. In this regard, an ultrasonography-guided axillary block was performed by a linear transducer using a short-axis in-plane technique. The first group was given lidocaine, whereas the second group received granisetron/lidocaine combination. First, five mg/kg of lidocaine %0.5 was diluted to 40 ccs with 0.9% saline. In the first group, 40ml of lidocaine solution was injected after dipping the syringe in epinephrine. In the second group, 2 mg of granisetron was injected simultaneous with lidocaine solution.

    Results

    In total, 90 patients entered the study and were divided into two equal groups of 45. The mean age of the patients was 34.48±9.0 years (18-58 years). 61 (67.8%) participants were male and 29 (32.2%) female. The onset time of sensory and motor block in the second group (granisetron/lidocaine combination) was significantly lower, compared to the lidocaine -alone group . Moreover, the continuity of sensory and motor block was significantly higher in the second group. Furthermore, the first analgesic requirement time was significantly lower in the granisetron/lidocaine combination group, compared to the lidocaine- alone group (P<0.001).

    Conclusion

    The concomitant use of granisetron with lidocaine improved all pain indicators and  also led to faster and more continuous sensory and motor blocks .

    Keywords: Regional anesthesia, Lidocaine, Granisetron, Analgesia, Nerve Block
  • Siavash Sharifi, Amin Bigham Sadegh*, Ahmad Oryan, Yasamin Alavi Pages 134-144
    Background

    Nowadays, bone grafts are used in both veterinary and human orthopaedics to stimulate fracture healing and to accelerate the restoration of bone defects. Autografts are still a high standard for comparing different bone-building stimuli. Autografts not only include healing stimulants but also contains cells that do not stimulate immune responses and do not transmit infectious diseases. However, bone grafting is not without side effects such as pain, infection, fracture, blood loss and increased surgical stages, besides the amount of bone removed is limited.Tarantula cubensis venom has an anti-inflammatory and re-epithelialization effect in bovine wound healing on the 14th day; it also plays a role in infection prevention since Theranekron can alter the process of inflammation. This study aims to examine the effect of hydroalcoholic extract of tarantula cubensis on the distal radius fracture healing in rabbits

    Methods

    This study was conducted on 20 male rabbits, in four study groups of five rabbits. A bone se was extracted from the distal radius. The first group was administrated with one microgram per kilogram of Theranekron injection at the site of the bone defection. The second and third (or negative control) groups were administrated with normal saline injection and no substance (no intervention), respectively. Lastly, the fourth group (or autograft group), the extracted bone segment was returned in its place, and the skin and muscles were sutured. Lateral view radiographs images were taken from rabbits on days of 14, 28, 42 and 56 after surgery.On the eighth week, a bone biopsy was performed to evaluate histopathology. Radiographs and biopsies were statistically examined for fusion rate, ossification activity and remodelling.

    Results and Conclusion

    Both Theranekron and autograft group had similar behaviour and outperformed the normal saline and negative control group; therefore it is concluded that hydroalcoholic extract of tarantula cubensis was effective in distal radius fracture healing.

    Keywords: Rabbit, Fracture Healing, Tarantula Venom, Radius Fractures, Spiders
  • Iman Zabbah*, Morteza Ramezani, Hamid Valeh, Setare Salarniya, Ehsan Yasrebi Pages 145-152
    Background

    Knee osteoarthritis is one of the common diseases in humans and due to its increasing spread, early diagnosis of this disease is very important. Consideration of cartilage volume in knee osteoarthritis studies from radiological images is very necessary. The aim of this study is to help improve the diagnosis of knee osteoarthritis with the help of artificial intelligence and image processing techniques.

    Methods

    This is a diagnostic study that has been evaluated on 957 MRI images. Images were collected from Tehran Hospital database, such that 111 samples were related to healthy individuals and 48 samples to people with knee osteoarthritis. In this study, in order to diagnose osteoarthritis automatically, a new method called “image distinguishing and teaching it to artificial neural network”,using MATLAB software was used. MRI images were received and after pre-processing they were processed to diagnose osteoarthritis conditions with the help of artificial neural networks.

    Findings

    Experiments show acceptable performance of the proposed method, such that using this technique the diagnose of knee osteoarthritis was possible, with 93% accuracy.

    Results

    the proposed model can be used in screening plans in order to identify people in danger of developing osteoarthritis and can serve as doctor assistants.

    Keywords: Digital Image Processing, Osteoarthritis of Knee, MRI, Computational Neural Networks, Knee
  • H .Mehdian *, Luigi A .Nasto Pages 153-157

    Introduction Spinal fractures are up to four times more common in patients with AS than the general population. Fractures in this population have a high incidence of neurologic complications, with spinal cord injury at initial presentation. The vast majority of these injuries are 3-column injuries resulting in an unstable spine. The diagnosis unfortunately, can frequently be missed or delayed. The mortality rate ranges from 18 to 32% in various series 1-4

    Keywords: Ankylosing Spondylitis, Spinal Fractures, Cervical Spine, Closed Fracture Reduction, Spinal Cord Injuries
  • Soroush Baghdadi, Taghi Baghdadi* Pages 158-163

    Traumatic dislocation of the hip is rare in children. Complications occur in cases with associated injuries and delayed treatment. Treatment options are limited in case of avascular necrosis. In this paper, we present the case of a 6-year-old girl who was unable to walk for the last 3 months. She had a traumatic hip dislocation at the age of 18 months, which was treated with a 48-hour delay. With the diagnosis of femoral head AVN, a femoral head reduction osteotomy was planned. 3D-models were printed, and the surgery was simulated on the models. The patient is now walking painless and with minimal limp. A femoral head reduction osteotomy, with some small modification, can be performed in children as young as 6-years old. 3D-modeling is a great addition to the tools a surgeon can use, in the preoperative planning of difficult osteotomies, as well as education of the residents and fellows.

    Keywords: Hip preservation surgery, femoral head reduction osteotomy, hip dislocation, avascular necrosis, 3D printing, case report
  • MirMansour Moazen Jamshidi, Alireza Moharrami, Seyed MohammadJavad Mortazavi* Pages 164-170

    Total hip Arthroplasty (THA) is an advanced surgical modality, which reduces hip pain resulting from destruction or degenerative change. THA may be associated with complications, such as instability. Instability is the second common reason for revision surgery. The etiology of instability can be factors like prosthetic malposition, impingement, and low soft tissue tension around the hip and also polyethylene wear. In this paper, we will review the common causes of instability following THA in various phases, and suggest the strategies to prevent instability following THA.

    Keywords: Keywords Total Hip Arthroplasty, Joint Instability, Prostheses, Implants, Bone Malalignment, Hip Joint