فهرست مطالب

مجله پرستار و پزشک در رزم
سال هشتم شماره 28 (پاییز 1399)

  • تاریخ انتشار: 1400/03/05
  • تعداد عناوین: 6
|
  • بهزاد موذنی* صفحات 7-11

    شعار سال2020 سازمان جهانی بهداشت (WHO)،”سلامت روان برای همه: سرمایه گذاری بیشتر- دسترسی بیشتر، برای همه، همه جا“بود. در راستای روز جهانی و هفته سلامت روان و با توجه به ضرورت ارتقای سلامت روان کادر درمان درگیر با پاندمی کرونا، این مقاله به ضرورت و اهمیت توجه به ارایه”مداخله تاب آوری روان شناختی به کادر درمان درگیر با پاندمی کووید 19“می پردازد؛ زیرا نتایج پژوهش های انجام شده از زمان شروع پاندمی کووید 19 نشان داده است که به بسیاری از دلایل، فشار روانی در کادر درمان بسیار زیاد است. چالش های مداومی که برای کادر درمان پیش می آید، بی شباهت به آنچه که برای سربازان در”شرایط جنگ“پیش می آید نیست. در نتیجه ارایه”مداخله تاب آوری روان شناختی“برای کادر درمان به ویژه متخصصین در خط مقدم بحران، از بالاترین اولویت ها در طی این همه گیری جهانی است.  بنابراین  ضرورت دارد که ارایه این نوع مداخلات به کادر درمان بیمارستان ها و مراکز درمانی نظامی درگیر بیماری کووید 19 مورد توجه ویژه  برنامه ریزان و متخصصان سلامت روان، به خصوص مدیران بهداشت روان اداره بهداشت و امداد و درمان نیروها قرار گیرد، که در این سخن آغازین به آن پرداخته شده است.

    کلیدواژگان: هفته سلامت روان، کادر درمان، کووید 19، تاب آوری
  • احد محمدی، پرویز دباغی*، محسن احمدی طهور سلطانی صفحات 12-23
    مقدمه

    هدف مطالعه حاضر، بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر تنظیم هیجان و کنترل تکانش گری سربازان دارای سابقه خودزنی بود.

    روش کار

    در یک طرح پژوهشی نیمه آزمایشی تعداد 20 نفر سرباز که دارای علایم خودزنی بودند بر اساس ملاک های ورود به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (10 نفر) و گروه کنترل در انتظار درمان (10 نفر) اختصاص داده شدند. مشارکت کنندگان گروه آزمایش 12 جلسه مداخله درمان رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) به صورت گروهی دریافت نمودند. مشارکت کنندگان هر دو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 2 ماهه به وسیله آزمون پرسشنامه کنترل تکانش گری بارت (B I S-11)، پرسشنامه تنظیم شناختی- هیجانی گارنفسکی (CERQ-P) و پرسشنامه رفتارخودآسیبی گراتز (GISB) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

    یافته ها: 

    نتایج تحلیل داده ها، نشان داد که درمان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیک گروهی بر اصلاح راهبردهای تنظیم هیجان سربازان دارای سابقه خودآسیبی تاثیر مثبت داشت و همچنین آموزش رفتاردرمانی دیالکتیکی به شکل گروهی بر کاهش تکانش گری سربازان تاثیر مثبت داشت. همچنین این درمان روی برخی از خرده مقیاس های تنظیم هیجان و تکانش گری سربازان دارای سابقه خودآسیبی اثربخش بوده است.

    بحث و نتیجه گیری:

     نتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیکی به طور معناداری در افزایش تنظیم هیجان و کنترل تکانش گری سربازان دارای سابقه خودزنی موثر می باشد.

    کلیدواژگان: رفتاردرمانی دیالکتیکی، تنظیم هیجان، کنترل تکانش گری، خودزنی، سرباز
  • سوسن دادخواه، مجتبی انصاری شهیدی*، حسن رضایی جمالویی، امیرمحسن راه نجات صفحات 24-32
    مقدمه

    پیش بینی می گردد، جمعیت سالمندان ایران تا سال 2050 به 26 درصد جمعیت کل افزایش خواهد یافت. بنابراین توجه به نیا ز های بهداشتی، سلامت روانی و جسمانی آنان بسیار حایز اهمیت است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی واقعیت مجازی (خلق رویا) بر میزان تاب آوری سالمندان زن بوده است.

    روش کار

    پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی به روش پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری همراه با گروه کنترل در انتظار درمان بود و جامعه آماری این مطالعه شامل250 نفر از سالمندان زن بالای 65 سال اهل ساری بوده که مبتلا به بیماری قلبی یا اعصاب و روان نبودند و از آذر تا بهمن 1398، از طریق فراخوان شبکه های اجتماعی، داوطلب شرکت در پژوهش شدند. نمونه گیری به روش هدفمند و شامل 30 نفر از آنان بود که کمترین نمره را از پرسش نامه ی تاب آوری کانر-دیویدسون به دست آورده بودند و به صورت تصادفی به دو گروه همتا (سن، وضعیت اشتغال و میزان تحصیلات) 15 نفره آزمایش و کنترل در انتظار درمان تقسیم شدند. مداخله مبتنی بر واقعیت مجازی که شامل خلق موقعیت های رویایی و مجزا برای یکایک مشارکت کنندگان بود، روی گروه آزمایش انجام شد و پس از یک ماه، مطالعه پیگیری صورت گرفت. داده ها با نرم افزارSPSS  نسخه 24 و  به روش کواریانس تک متغیره و چند متغیره بررسی شد.

    یافته ها :

     تحلیل داده ها نشان داد که روش واقعیت مجازی (خلق رویا)، اثر مثبت معناداری بر افزایش تاب آوری سالمندان زن داشته (P<0/001 ،F=138/841) و نتایج حاصل با گذشت یک ماه از پایان مداخله نیز ثابت مانده بود.

    نتیجه گیری:

     با توجه به نتایج مطالعه حاضر، اجرای مداخله مذکور جهت ارتقاء سلامت در جمعیت سالمندان پیشنهاد می شود.

    کلیدواژگان: تاب آوری، واقعیت مجازی، خلق رویا، سالمند، زنان
  • مهسا مقدم، محمد حاتمی، آنیتا باغداساریانس*، مزگان سپاه منصور صفحات 33-43
    مقدمه

    هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی درمان شناختی - رفتاری و درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر کیفیت زندگی در بیماران قلبی عروقی بود.

    روش کار

    این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل در انتظار درمان انجام شد. نمونه شرکت کننده در این پژوهش شامل 135 نفر از بیماران 65-40 سال مبتلا به بیماری قلبی عروقی بود که به صورت نمونه دردسترس از بین بیماران قلبی - عروقی تحت درمان در بیمارستان کسری شهرستان کرج در سال 1398 انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل در انتظار درمان گمارده شد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس پرسشنامه کیفیت زندگی مینه سوتا (MLFH)  و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی محقق ساخته استفاده شد. یکی از گروه های آزمایش  تحت مداخله گروهی با رویکر درمان شناختی - رفتاری (CBT) و دیگر گروه آزمایشی تحت مداخله گروهی با درمان مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل در انتظار درمان  هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و درصد و تحلیل کوواریانس چندمتغیری از طریق SPSS-22  استفاده شد.

    یافته ها:

     نتایج تحلیل داده ها نشان داد که هر دو درمان شناختی - رفتاری و درمان مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش کیفیت زندگی بیماران موثر بوده است (P<0/001). همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین گروه های درمانی از لحاظ اثربخشی بر متغیرهای مذکور در تمام مولفه ها تفاوت معناداری وجود ندارد.

    نتیجه گیری:

     نتایج این مطالعه تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای سلامت روانی بیماران قلبی عروقی از طریق مداخلات اثربخش روان شناختی منجمله CBT  و MBSR دارد.

    کلیدواژگان: درمان شناختی - رفتاری، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی، کیفیت زندگی، بیماران قلبی عروقی
  • حمیدرضا قزلسفلو، سیدحسین علوی* صفحات 44-51
    مقدمه

    شفقت با خود به عنوان منبع توانمند تنظیم و کنترل رفتارهای هیجانی ورزشکاران کاربرد گسترده ای دارد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی الگوی پیشرفت ورزشی بر مبنای آزمون عملکرد راهبردی با نقش میانجی شفقت با خود بود.

    روش کار

    تحقیق حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران حرفه ای استان گلستان بود که از بین آنها 301 ورزشکار به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه آزمون عملکرد راهبردی توماس (TOPS) و نسخه اصلاح شده پرسش نامه مقیاس شفقت با خود (SCC)  مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-22 و AMOS استفاده گردید.

    یافته ها:

     نتایج الگوی تحلیل مسیر نشان داد که  عملکرد ورزشی اثر معناداری بر شفقت با خود (0/33=β، 0/01>P) و شفقت با خود بر موفقیت ورزشی (0/54=β، 0/01>P) داشت.

     

    بنابراین با توجه به این که شفقت با خود تاثیر معناداری بر عملکرد ورزشی داشت، بنابراین پیشنهاد می شود که کاربرد شفقت با خود جهت مقابله با پیامدهای بروز افکار منفی و انگیزه بخشی به ورزشکاران با هدف افزایش بازه ورزش قهرمانی مد نظر قرار گیرد.

    کلیدواژگان: آزمون عملکرد راهبردی، پیشرفت ورزشی، شفقت با خود
  • کامل عبدی، مختار یعقوبی، بیژن نوری، آرام کریمیان* صفحات 52-59
    مقدمه

    دلبستگی شغلی عاملی موثر در شکل دهی انگیزش کارکنان است و اشتیاق و نوع نگرش فرد به کار را منعکس می کند. این مطالعه با هدف بررسی میزان دلبستگی شغلی و عوامل مرتبط با آن در کارکنان فوریت های پزشکی استان کردستان انجام شد.

    روش کار:

     در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که در سال 1398 انجام شد، تعداد 340 نفر از کارکنان فوریت های پزشکی شاغل در استان کردستان به روش تمام سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری اطلاعات افراد شرکت کننده از پرسشنامه کانونگو (JIQ) استفاده شد. برای تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از نسخه 12 نرم افزار STATA استفاده شد. جهت بررسی فرضیه های مطالعه از آزمون های ناپارامتری من- ویتنی، کروسکال- والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.

    یافته ها:

     میانگین نمره دلبستگی شغلی 0/03±2/86 به دست آمد که نشانگر سطح دلبستگی شغلی متوسط در کارکنان فوریت های پزشکی بود. دلبستگی شغلی افراد مجرد بیشتر از افراد متاهل بود. بین دلبستگی شغلی با سطح تحصیلات و وضعیت تاهل ارتباط معناداری وجود داشت (P<0/05). بین متغیرهای سن، سابقه خدمت و میزان درآمد با دلبستگی شغلی ارتباط معنادار آماری وجود نداشت (P>0/05).

    نتیجه گیری:  

    با توجه به پایین بودن دلبستگی شغلی در کارکنان فوریت های پزشکی، ریشه یابی و برنامه ریزی دقیق از سوی مدیران مربوطه جهت ارتقاء و افزایش دلبستگی شغلی پیشنهاد می شود.

    کلیدواژگان: دلبستگی شغلی، کارکنان فوریت های پزشکی، سلامت شغلی
|
  • Behzad Moazeni* Pages 7-11

    World Mental Health Day theme in 2020 was "Mental Health for All: Greater Investment – Greater Access". Due to World Mental Health Day and week, and considering that the results of research since the beginning of the Covid 19 pandemic have shown that the stress in the medical staff is very high due to many reasons, this article explains the importance of providing psychological resilience interventions to medical staff that fight against COVID-19. Ongoing challenges faced by medical staff are similar to the situation of soldiers in "war conditions". As a result, providing psychological resilience interventions to the Health Care workers (HCW) - especially those on the front lines of the crisis - is one of the most important priorities during this global pandemic. Therefore, it is necessary to provide this type of intervention which is mentioned in this opening speech, to the Health Care workers (HCW) of hospitals and military treatment centers affected by Covid 19, and also this issue should be considered by planners and mental health professionals, especially mental health managers of the Army Health Administration.

    Keywords: Mental Health Week, Health Care Workers, Covid 19, Resilience
  • Ahad Mohamadi, Parviz Dabaghi*, Mohsen Ahmadi Tahor Soltani Pages 12-23
    Introduction

    The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of dialectical behavior therapy on emotion regulation and impulsivity control in self-reported soldiers.

    Methods

    In a quasi-experimental research design, 20 soldiers with self-harm symptoms were selected based on available sampling criteria and randomly divided into two experimental groups (10 subjects). And the control group (n = 10). Experimental group received 12 sessions of dialectical behavior therapy intervention in both groups. Participants in both groups were evaluated by Barratt Impulsiveness Scale (BIS-11), Garnefsky Cognitive-Emotional Regulation Questionnaire (CERQ-P), and the Self-Behavior Questionnaire Gratz (GISB) in three stages of pre-test, post-test, and 1-month follow-up. Data were analyzed by repeated measure ANOVA and SPSS software.

    Results

    The results showed that group-based dialectical behavior therapy had a positive effect on the modification of emotion regulation strategies in soldiers with a history of self-injury and group dialectic behavior therapy training had a positive effect on reducing impulsivity. It has also been effective on some subscales of emotion regulation and impulsivity of soldiers with a history of self-harm.

    Conclusion

    The results showed that dialectical behavior therapy has a significant effect on increasing emotion regulation and impulsive control of soldiers with a history of self-harm.

    Keywords: Dialectical behavior therapy, Emotion Regulation, Impulsive Control, Self-harm, Soldier
  • Susan Dadkhah, Mojtaba Ansari Shahidi*, Hasan Rezaie Jamalouie, Amirmohsen Rahnejat Pages 24-32
    Introduction

    Iranchr('39')s elderly population is expected to reach 26% of total population in 2050, so their mental and physical health, needs special attention. This study aimed to investigate the effect of virtual reality (dream-creating) on resilience of female elderlies.

    Methods

    This quasi-experimental study was applied in pretest-posttest-follow up design with control group. The data population was 250 female elderlies over 65 year old from Sari, without any heart or mental diseases, who volunteered to participate in study through virtual network announcements from December 2019 to February 2020. Based on purposive sampling, 30 of them, who received the lowest score in CD-RISC, were matched in term of their age, employment status and education, and then randomly divided in to two groups of 15 experimental and control. The virtual reality intervention including specific dream creating for each participant, was performed on experimental group, then follow up stage was applied one month later. Data were analyzed using SPSS v24 software and through ANCOVA and MANCOVA.

    Results

    data analysis indicated that virtual reality (dream creating) has a significant positive effect on increasing the resilience of female elderlies (p<0/001, F= 138/841), in addition the results was stable one month after the intervention.

    Conclusion

    Therefore this method has an appropriate capability for applying health promotion interventions.

    Keywords: Resilience, Virtual Reality, Dream Creating, Elderly, Women
  • Mahsa Moghadam, Mohammad Hatami, Anita Baghdassarians* Pages 33-43
    Introduction

    The aim of this study was to compare the effectiveness of cognitive-behavioral therapy and mindfulness-based therapy on quality of life in patients with cardiovascular disease.

    Methods

    This quasi-experimental study was performed as a pretest and posttest with a control group awaiting treatment. The population included all patients aged 40-65 years with cardiovascular disease who were treated at Kasra Hospital in Karaj in 1398. The sample consisted of 135 patients with coronary heart disease who were identified from among the patients and assigned to two experimental groups and one control group. The Minnesota Quality of Life Questionnaire scale was used to collect data. Descriptive statistics including mean, standard deviation and percentage and multivariate analysis of covariance (MANCOVA) using SPSS-22 were used to analyze the data.

    Results

    The results of multivariate analysis of covariance showed that both cognitive-behavioral therapy and mindfulness-based therapy increase the quality of life of patients (P <0.001). Also, the results of follow up test showed that there was no significant difference between the treatment groups in terms of effectiveness on the mentioned variables in all components.

    Conclusion

    The results of this study have important implications for educating and promoting the mental health of cardiovascular patients.

    Keywords: Cognitive-Behavioral Therapy, Mindfulness-based therapy, Quality of Life, Cardiovascular Patients
  • HamidReza Ghezelsoflou, Seyed Hossein Alavi* Pages 44-51
    Introduction

    Self-Compassion as a powerful source of regulating and controlling of athletechr('39')s emotions behavior has wide application. Therefore, the purpose of this research was examining the model of sport progress based on strategic performance test with moderating role of self-compassion.

    Methods

    The present study is of the correlation type. The statistical population included all professional athletes in Golestan province, which 301 athlete were selected as a statistical sample by simple random sampling method. The research instruments included Thomas Strategic Performance Test Questionnaire (TOPS) and a modified version of the Self-Compassion Scale (SCC). SPSS software and AMOS were used to analyze the data.

    Results

    The results showed that sports performance had a significant effect on self-compassion (β=0.33, P≤0.01) and self-compassion on sports success (β=0.54, P≤0.01).

    Conclusion

    Therefore, considering that self-compassion had a significant effect on sports performance, so it is suggested that the use of compassion to deal with the consequences of negative thoughts and motivate athletes to increase the range of championship sports.

    Keywords: Test of Performance Strategic, Self-Compassion, Sports Progress
  • Kamel Abdi, Mokhtar Yaghobi, Bijan Nouri, Aram Karimian* Pages 52-59
    Introduction

    Job involvement is a prominent and effective factor in shaping employee’s motivation that reflects the passion and attitude of the person to work. The aim of this study was to investigate the job involvement and its related factors in the emergency medical staff of Kurdistan province.

    Methods

    In this descriptive-analytic study in 2019, 100 medical emergency staff in Kurdistan province were selected through cluster sampling. Data were collected by the Kanungo questionnaire (JIQ). To analyze the information, we used version 12 of STATA software. Nonparametric Mann-Whitney, Kruskal-Wallis, and Spearman correlation coefficients were used to evaluate the hypothesis of the study.

    Results

    Most of the participants were in the age range of 26-30 years old. Most of the participants had an associate degree and  work experience of fewer than 5 years. Job involvement was higher in single groups in comparison to married colleagues. There was a significant relationship between job involvement, education, and marital status (p<0.05). There was no statistically significant relationship between variables such as age, job experience, and income with job involvement (P>0.05).

    Conclusion

    We concluded that job involvement in the emergency medical personnel is low. So, rooting and accurate planning by the relevant managers is recommended to promote and increase job involvement.

    Keywords: Job Involvement, Emergency Medical Technician, Occupational Health