نشریه فناوری نانو
پیاپی 274 (خرداد 1400)

طی سالهای اخیر استفاده از انواع نانوساختارها در فرایند تکمیل منسوجات بسیار موردتوجه قرار گرفته است؛ استفاده از نانوساختارها یا تکمیلهای نانومتری بر روی منسوجات با هدف ایجاد خواص مختلفی نظیر مقاومت در برابر پرتو الکترومغناطیس، خصوصیات ضدمیکروبی، خودتمیزشوندگی، کندسوزی، عطرآ گینی و... در منسوجات انجام میشود که در منسوجات مختلفی اعم از الیاف طبیعی نظیر پنبه، پشم، ابریشم و الیاف بشرساخت نظیر پلیاستر ، نایلون و آ کریلیک قابل اجراست. الیاف سلولزی نظیر پنبه از جمله الیاف پرکاربرد در صنعت نساجی هستند؛ اما این الیاف، علیرغم مزایایی که دارند، سبب ایجاد عیوبی در منسوج نهایی نیز میشوند که یکی از مهمترین آنها، عدم ثبات ابعادی و ایجاد چروک در ساختار منسوجات است. تاکنون تحقیقات زیادی به منظور ضدچروککردن این منسوجات صورت گرفته است که طی آن محققان از ترکیبات شیمیایی مختلفی نظیر رزینهای فرمالدیید و پلیکربوکسیلک اسیدها برای این منظور استفاده کردهاند. با ظهور و پیشرفت فناورینانو، برخی نانوساختارها نیز به گروه ترکیبات مورد استفاده در تکمیل ضدچروک منسوجات اضافه شده اند.