فهرست مطالب

یافته های تحقیقاتی در گیاهان زراعی و باغی - سال نهم شماره 2 (پاییز و زمستان 1399)

نشریه یافته های تحقیقاتی در گیاهان زراعی و باغی
سال نهم شماره 2 (پاییز و زمستان 1399)

  • تاریخ انتشار: 1400/06/03
  • تعداد عناوین: 8
|
  • فرشاد بختیار*، گودرز نجفیان، منوچهر خدارحمی، غلامحسین احمدی، احمد جعفرنژاد، شکوفه ساریخانی خرمی، داوود امین آزرم، اکبر قندی، عزت الله نباتی، احمد زارع فیض آبادی، احمدرضا نیکزاد، حسن عبدی، فرزاد افشاری، عبدالکریم ذاکری، محسن یاسایی، سید محمود عطا حسینی، نصرت الله طباطبایی، محمد دالوند، شاهپور ابراهیم نژاد، صفرعلی صفوی، محمدعلی دهقان، کمال شهبازی، رحیم مهرابی صفحات 101-113

    گندم ترابی در سال 1389 درقالب خزانه 28th SAWSN از مرکز تحقیقات بین المللی ذرت و گندم (سیمیت) به کشور وارد شد و در سال زراعی 90-1389 در شرایط قطع آبیاری از مرحله سنبله دهی مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس در سال زراعی 91-1390 در آزمایش مقایسه عملکرد مقدماتی اقلیم معتدل تحت شرایط تنش خشکی آخر فصل در کرج با عملکرد 4878 کیلوگرم در هکتار در مقابل متوسط عملکرد 3939 کیلوگرم در هکتار رقم شاهد پارسی انتخاب شد. این رقم در سال زراعی 92-1391 در آزمایش مقایسه عملکرد پیشرفته مناطق معتدل کشور با میانگین عملکرد دانه 6634 کیلوگرم در هکتار در شرایط تنش خشکی در مقایسه با عملکردهای 6073 و 6768 کیلوگرم در هکتار به ‏ترتیب ارقام شاهد پارسی و سیروان برای بررسی سازگاری انتخاب شد. میانگین عملکرد رقم ترابی در آزمایش سازگاری اقلیم معتدل طی سال‏ های 94-1392 در شرایط تنش خشکی 6516 کیلوگرم در هکتار در مقابل 6110 کیلوگرم در هکتار رقم سیروان و 5697 کیلوگرم در هکتار رقم پارسی بود و عملکرد این رقم نسبت به میانگین کل شاهدهای آزمایش در شرایط تنش 9/41 درصد برتری نشان داد. با توجه به وضعیت خوب واکنش رقم ترابی نسبت به بیماری‏ های زنگ زرد و زنگ قهوه ‏ای و همچنین زودرسی و کیفیت نانوایی خیلی خوب آن، رقم جدید برای بررسی در سطح مزارع زارعین انتخاب شد که در مجموع آزمایش‏ های تحقیقی- ترویجی دارای میانگین عملکرد دانه 8637 کیلوگرم در هکتار در شرایط بهینه و 5672 کیلوگرم در هکتار در شرایط قطع آبیاری در مقایسه با میانگین عملکرد ارقام شاهد پیشتاز با عملکرد 6150 کیلوگرم در هکتار در شرایط بهینه و شاهد سیروان با عملکرد 5104 کیلوگرم در هکتار در شرایط تنش بود.

    کلیدواژگان: گندم آبی، زودرسی، تحمل به خشکی، ترابی
  • جهانبخش میرزاوند*، محمد جمالی، رضا مرادی طالب بیگی صفحات 115-128

    به منظور بررسی اثر روش های خاک ورزی رایج، کم خاک ورزی و بی خاک ورزی همراه با مدیریت بقایای گیاهی ذرت بر تنوع گونه ای، تراکم و وزن خشک علف های هرز و عملکرد و اجزای عملکرد گندم، آزمایشی سه ساله به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طی سال های 1393 تا 1396 در مرکز تحقیقات زرقان فارس اجرا شد. نتایج نشان داد ترکیب گونه ای علف های هرز تحت تاثیر نوع خاک ورزی و مدیریت بقایا قرار گرفت به نحوی که خاک ورزی حفاظتی بخصوص کم خاک ورزی منجر به کاهش 30 درصدی آلودگی علف های هرز شد. با گذشت زمان تراکم علف های هرز چندساله در سیستم بی خاک ورزی افزایش یافت درحالی که انجام عملیات خاک ورزی رایج و کم خاک ورزی با حفظ بقایا توانست تراکم علف های هرز چند ساله را بیش از 60 درصد کاهش دهد. بیشترین عملکرد دانه گندم (8113 کیلوگرم در هکتار) در سیستم کم خاک ورزی و حفظ بقایا حاصل شد که در مقایسه با حذف بقایای گیاهی بیش از 30 درصد افزایش در عملکرد مشاهده شد. بیشترین شاخص برداشت دانه (40/26درصد) در سیستم خاک ورزی رایج و حفظ بقایا حاصل شد درحالی که بیشترین وزن هزار دانه (40/18گرم)، تعداد دانه در مترمربع (20827 عدد) و عملکرد بیولوژیک (20084 کیلوگرم در هکتار) در سیستم کم خاک ورزی و حفظ بقایای ذرت به دست آمد. به طور کلی در تناوب ذرت-گندم انجام عملیات کم خاک ورزی و حفظ 30 درصد بقایای گیاهی ذرت در سطح خاک در استان فارس  قابل توصیه است.

    کلیدواژگان: تناوب زراعی، تراکم علف های هرز، حفظ بقایا، خاک ورزی حفاظتی، کم خاک ورزی
  • مظفر روستایی*، اسماعیل زادحسن، جعفر جعفرزاده، مقصود حسنپور حسنی، بهزاد صادق زاده، سیروس محفوظی، کاظم سلیمانی، غلامرضا عابدی اصل، ابراهیم روحی، حسن احمدی، هوشنگ پاشاپور، رضا حق پرست، مصطفی آقایی سربرزه، ملک مسعود احمدی، رحمان رجبی، تقی بابایی، رسول اسلامی، رضا رضایی، نوذر بهرامی، فرزاد افشاری، رحیم هوشیار، سید محمود عطاحسینی، محسن یاسایی، رامین روح پرور، صمد سرکاری، معصومه خیرگو، محمود مرادی، نصرت الله طباطبایی، شهریار کیا، محمد دالوند صفحات 129-138

    به منظور تولید لاین‏ های گندم دارای تحمل بالابه تنش های خشکی و سرما،رقم صدرا در سال زراعی 79-1378 از طریق دورگ‏ گیری بین رقم سرداری (والد پدری) با لاین Azadi/Azar (والد مادری) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه ایجاد شد. نتایج حاصل از ارزیابی رقم صدرا در ایستگاه های تحقیقاتی مناطق سرد و معتدل سرد نشان داد که میانگین عملکرد دانه رقم صدرا و ارقام آذر 2 و سرداری به ‏ترتیب 2394، 2332 و 2214 کیلوگرم در هکتار بود و عملکرد این رقم 8 درصد نسبت به شاهد سرداری و 3 درصد نسبت به رقم آذر2 برتری داشت. در مجموع رقم صدرا سازگاری بهتری نسبت به شرایط بهینه اقلیمی نشان می دهد به طوری که، رقم جدید دارای پتانسیل بهره وری بیشتر از آب باران حتی در سال های ترسالی است. بر اساس نتایج، میانگین عملکرد دانه رقم صدرا و ارقام آذر 2 و سرداری در شرایط بارش مناسب به ‏ترتیب 3330، 3045 و 2522 کیلوگرم در هکتار بود. رقم صدرا دارای سازگاری عمومی و پایداری عملکرد مطلوب، تیپ رشد زمستانه، مقاوم به سرما و خشکی، با تعداد روز تا ظهور سنبله 173 روز (از اول ژانویه)، ارتفاع بوته 80 سانتی ‏متر و وزن هزار دانه 35 گرم می‏ باشد. یکی از مهم ترین ویژگی های رقم صدرا کیفیت خوب نانوایی آن است به طوری که رقم صدرا با دارا بودن پارامترهای کیفی مناسب نظیر عدد زلنی33، درصد پروتیین11/3، سختی دانه 47، شاخص گلوتن تر30، شاخص گلوتن 50 و حجم رسوب SDS معادل 55 دارای کیفیت نانوایی بالایی است. رقم صدرا به دلیل عملکرد بالا و دارا بودن ویژگی های مطلوب زراعی برای کاشت در دیم زارهای مناطق سرد و معتدل سرد کشور انتخاب و معرفی شد.

    کلیدواژگان: گندم دیم، پتانسیل تولید، زودرسی، کیفیت نانوایی
  • فریدون عجم گرد*، محمدرضا تسلیم پور، ابوالمحسن حاجی امیری، علی اصغر زینانلو، علیرضا شفیعی زرگر، روح الله یاوری نژاد صفحات 139-151

    بررسی سازگاری ارقام مختلف زیتون در شرایط اقلیمی استان خوزستان نشان داده است که بسیاری از ارقام تجاری تحت تاثیر گرمای منطقه قرار گرفته و عملکرد میوه و به ویژه روغن آنها به شدت کاهش می یابد. از سال 1377 چندین پروژه به نژادی جهت دستیابی به ارقام سازگار زیتون با مناطق نیمه گرمسیری کشور در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد اجرا شد. در منابع ژنتیکی مورد ارزیابی، تک درختی (رقم آوان) با روند تجمع روغن متمایز از سایر ژنوتیپ ها شناسایی شد. ارزیابی های اولیه نشان داد که تجمع روغن در رقم آوان دو مرحله ای بوده و میزان روغن در آن از مرز 20 درصد نیز فراتر رفت، در صورتی که میزان روغن در سایر ارقام مثل رقم زرد و زیتون محلی دزفول، به ندرت به مرز 10 درصد می رسد. در سال 1386 نهال رقم آوان جهت ارزیابی های بیشتر، در شهرستان باغملک واقع در شرق استان خوزستان کشت شد. نتایج آزمایشات در باغملک نیز توانایی بالای تجمع دو مرحله ای روغن در رقم آوان را ثابت کرد. متوسط عملکرد درختان شش ساله رقم آوان 17 کیلو گرم میوه با میزان روغن 21 درصد بود. درصورتی که میزان روغن در رقم ماوی (محلی باغملک) 10/5 درصد و در رقم کنسروالیا کمتر از 10 درصد بود. این بررسی ها نشان داد که آوان یک رقم زیتون سازگار در مناطق نیمه گرمسیری با توانایی تولید 5 تا 7 تن میوه و 1000 تا 1200 کیلوگرم روغن با تراکم 500 درخت در هکتار می باشد. استفاده از این رقم در مناطق نیمه گرمسیری کشور مانند شرق استان خوزستان، جنوب استان های فارس و کرمانشاه و مناطق مشابه، می تواند عملکرد روغن در هکتار را 300  تا 400 کیلو گرم افزایش دهد. آوان به تنش های زنده و غیر زنده تحمل بالایی داشته و تاکنون هیچ گونه علایم خسارت آفات و بیماری ها و هم چنین آفتاب سوختگی و خشکیدگی سرشاخه ها دیده نشده است.

    کلیدواژگان: زیتون روغنی، کیفیت روغن، مناطق نیمه گرمسیری، عملکرد
  • علی براتی*، حمید رضا نیکخواه، سید علی طباطبایی، مهرداد محلوجی، حمید تجلی، محمد کریمی زاده، ذبیح اله راوری، حبیب الله قزوینی، بهزاد سرخی، احمدرضا کوچکی، رضا اقنوم، صفرعلی صفوی، مهران پات پور، فرشاد بختیار صفحات 153-163

    تنش شوری یکی از موانع جدی در تولید محصولات کشاورزی می باشد. جو یکی از متحمل ترین گیاهان در برابر تنش شوری است و به صورت گسترده در زمین های شور مورد کشت و کار قرار می گیرد ولی تنش شوری تمام مراحل رشدی این محصول را تحت تاثیر قرار داده و باعث کاهش عملکرد آن می ‏شود. رقم گلشن حاصل دورگ‏ گیری بین رقم نیک به عنوان پایه مادری و یک توده بومی ایران با کد 1-BC-80320 به عنوان پایه پدری بود. مراحل تلاقی و انتخاب در نسل های درحال تفکیک این رقم در مزرعه آزمایشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر انجام پذیرفت. آزمایشات مقایسه عملکرد در شرایط تنش شوری (EC آب و خاک 14-10 دسی زیمنس بر متر) در ایستگاه‏ های یزد، اصفهان و بیرجند انجام شد. نتایج نشان داد که رقم گلشن با میانگین عملکرد 4392 کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم شاهد خاتم با میانگین عملکرد 3752 کیلوگرم در هکتار به میزان 17 درصد برتری داشت. بررسی صفات مرتبط با تحمل به شوری مانند محتوای کلروفیل، ارتفاع بوته، تعداد برگ زرد، طول ریشه، وزن ریشه، نسبت ساقه به ریشه، عملکردبیولوژیکی و نسبت پتاسیم به سدیم در محیط شور کنترل شده (هیدروپونیک) نشان داد که رقم گلشن دارای تحمل بالایی نسبت به تنش شوری می باشد. این رقم دارای تیپ رشد بهاره بوده و متوسط ارتفاع بوته آن در شرایط تنش شوری 65 سانتی‏ متر است و نسبت به بیماری‏ های برگی جو واکنش نیمه حساس تا حساس دارد. رقم گلشن دارای سنبله شش ردیفه بوده و میانگین پروتئین آن 12/3 درصد می باشد و برای کشت در اراضی شور مناطق معتدل کشور توصیه می گردد.

    کلیدواژگان: جو، عملکرد دانه، تنش شوری، اقلیم معتدل
  • علی سعید*، سید حسین صباغ پور، همایون کانونی، یدالله فرایدی، محسن مهدیه، فرشید محمودی، جواد اشرفی، معصومه خیرگو، رقیه عبدالعظیم زاده، موسی پیروتی، عمر علیپور، علی اکبری کوکیا صفحات 165-181

    تغییرات اقلیمی همراه با بروزخشکسالی های اخیر در کشور و طول دوره رشد کوتاه ارقام نخود در کشت بهاره عوامل مهمی هستند که موجب عملکرد پایین و تولید غیر اقتصادی نخود در کشور می گردند. نخود رقم آتا با کد اصلاحیx03TH148  در سال 1383 در قالب آزمایش بین المللی ارزیابی نسل های در حال تفکیک نخود توسط مرکز بین المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک (ایکاردا) به ایران ارسال گردید. رقم مذکور تا سال 1395 درآزمایش های مختلفی از جمله آزمایش های بین المللی، مقدماتی، پیشرفته و سازگاری و مطالعات مربوط به مقاومت به بیماری ها در ایستگاه های تحقیقاتی و همچنین در آزمایش های تحقیقی- ترویجی در مزارع کشاورزان مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس نتایج آزمایش سازگاری، این رقم ضمن برخورداری از خصوصیات زراعی مهم و اقتصادی از جمله قابلیت برداشت مکانیزه با میانگین عملکرد 886 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاهد جم 11درصد افزایش عملکرد داشت و سرمای 16/9- درجه سانتی گراد را در فصل زمستان و درشرایط سبز مزرعه به خوبی تحمل نمود. رقم آتا در آزمایش های تحقیقی- ترویجی نیز با متوسط عملکرد 2061 کیلوگرم در هکتار برتری بسیار قابل توجهی نسبت به رقم شاهد سارال (با عملکرد 1345 کیلوگرم در هکتار) داشت. با توجه به صفاتی نظیر عملکرد بالا، دانه درشتی، تحمل به بیماری های برق زدگی و فوزاریوم، ارتفاع بوته بلند و بازارپسندی، رقم جدید آتا جهت کشت پاییزه دیم در مناطق معتدل وسردسیر کشور توصیه می گردد.

    کلیدواژگان: رقم جدید، دیم، کشت پائیزه، عملکرد دانه، نخود
  • رحمت الله کریمی زاده*، پیام پزشکپور، محتشم محمدی، داود صادق زاده اهری، محمد برزعلی، اصغر مهربان، یدالله فرایدی، امیر میرزایی، محسن مهدیه، جواد اشرفی، معصومه خیرگو، محمدرضا شهاب، حمیدرضا پورعلی بابا، فرشید محمودی، رحمت الله افشار، فرزاد کریم پور، امیر پیکر صفحات 183-192

    عدس رقم سپهر ابتدا تحت عنوان لاین FLIP 2005-53L در قالب آزمایش خزانه بین المللی LIDTN-L-08 ایکاردا به کشور وارد شد و در سال زراعی 87-1386 در ایستگاه های گچساران و مراغه مورد ارزیابی قرار گرفت.  لاینFLIP 2005-53L  در سال های زراعی 88-1387 و 89-1388 در آزمایشات مقدماتی و پیشرفته مقایسه عملکرد ایستگاه های گچساران و خرم آباد ارزیابی و پس از برتری نسبت به شاهد گچساران برای شرکت در آزمایش مقایسه عملکرد یکنواخت سراسری (92-1389) در مناطق گچساران، خرم آباد، گنبد و مغان انتخاب گردید. نتایج ارزیابی پایداری ژنوتیپ ها در این پروژه نشان داد که این لاین با دارا بودن کمترین سهم در اثر متقابل ژنوتیپ × محیط، کمترین مقادیر میانگین رتبه عملکرد عملکرد و 19 درصد برتری عملکرد دانه (با عملکرد دانه 1166 کیلوگرم در هکتار) نسبت به رقم شاهد گچساران (با عملکرد دانه 978 کیلوگرم در هکتار) به عنوان یکی از پایدارترین ژنوتیپ ها با عملکرد دانه بالا بود. لاینFLIP 2005-53L  با متوسط عملکرد دانه 1902 کیلوگرم در هکتار در مزرعه زارعین در پروژه تحقیقی-ترویجی، دارای برتری 15 درصدی عملکرد دانه نسبت به رقم شاهد گچساران با عملکرد دانه 1651 کیلوگرم در هکتاربود. علاوه بر عملکرد بالا و پایداری عملکرد دانه، مقاومت بالای رقم سپهر در برابر بیماری فوزاریوم،  دارا بودن وزن صددانه مطلوب (4/2 گرم)، تیپ بوته ایستاده و ارتفاع مناسب این رقم جهت برداشت ماشینی از دیگر دلایل معرفی آن به شمار می رود. رقم سپهر مناسب کشت در مناطق نیمه گرمسیری کشور از جمله استان های خوزستان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، کرمانشاه، اردبیل (مغان) و ایلام می باشد.

    کلیدواژگان: مناطق دیم، عدس، پایداری عملکرد، پژمردگی فوزاریومی
  • بهروز واعظی*، سید محمد محمدی، خشنود علیزاده، علیرضا فخر واعظی، پیام پزشکپور، همایون کانونی، جواد لامعی هروانی، سرحد بهرامی، اکبر شعبانی صفحات 193-208

    ماشک معمولی رقم طلوع با شجره V.S-Jordan 2628، با منشاء اردن در سال 77-1376 از طریق مرکز بین المللی ایکاردا به کشور وارد و در قالب آزمایش سازگاری خزانه های بین المللی ماشک در استان های کهگیلویه و بویراحمد (ایستگاه گچساران) و لرستان (ایستگاه کوهدشت) مورد بررسی قرارگرفت. در ایستگاه گچساران این رقم با عملکرد دانه 1077 کیلوگرم در هکتار و برتری بالا نسبت به شاهد محلی و در ایستگاه کوهدشت به ‏ترتیب با عملکرد علوفه خشک و دانه 1032 و 465 کیلوگرم در هکتار گزینش گردید. این رقم در آزمایش مقایسه عملکرد مقدماتی در سال 78-1377 با عملکرد علوفه خشک و دانه 4438 و 1719 کیلوگرم در هکتار و درآزمایش مقایسه عملکرد پیشرفته ماشک در سال 79-1378 با مقادیر علوفه خشک و دانه 2430 و 1080 کیلوگرم در هکتار نسبت به شاهد محلی برتری معنی داری نشان داد. رقم طلوع درآزمایش یکنواخت سراسری در سال های 81-1379 در مناطق کوهدشت و گچساران به ‏ترتیب با میانگین عملکرد علوفه خشک و دانه 2840 و 1216 کیلوگرم در هکتار و مقادیر میانگین رتبه، انحراف معیار رتبه و ضریب تغییرات 4/5، 3/51 و 17/7 درصد برای عملکرد علوفه خشک و 1/5، 0/58 و 52/9 درصد برای عملکرد دانه نسبت به سایر ژنوتیپ ها و شاهد محلی برتر بود. رقم طلوع در سال‏های زراعی 82-1381، 84-1383 و 93-1392 در مناطق مختلف استان کهگیلویه و بویر احمد در قالب آزمایشات تحقیقی-ترویجی در شرایط زارعین از برتری بالایی نسبت به شاهد محلی و سایر ژنوتیپ ها برخوردار بود. همچنین کیفیت علوفه این رقم در مقایسه با یونجه و رقم ماشک لامعی برتری معنی داری داشت. از سایر ویژگی های بارز طلوع، سرعت رشد اولیه بالا، پوشش سریع کانوپی، سرعت پر شدن دانه و وزن صد دانه بالا در مقایسه با شاهد بود.

    کلیدواژگان: ماشک معمولی، علوفه تر، علوفه خشک، عملکرد دانه
|
  • F. Bakhtiar *, G. Najafian, M. Khodarahmi, G. H. Ahmadi, A. Jafar-Nejad, S. Sarikhani Khorami, D. Amin Azarm, A. Ghandi, E. Nabati, A. Zareh Faiz Abadi, A. Nikzad, H. Abdi, F. Afshari, A. Zakeri, M. Yasaei, S. M. Ata Hoseini, N. Tabatabai, M. Dalvand, Sh. Ebrahim Nejad, S. A. Safavi, M. A. Dehghan, K. Shahbazi, R. Mehrabi Pages 101-113

    Torabi wheat cultivar introduced to iranian wheat breeding program through an international nursery from CIMMIT (28th SAWSN) in 2010 and was evaluated under terminal drought stress implemented from the flowering stage in 2010-2011 cropping season. Then in 2011-2012 cropping season it was tested in the preliminary regional wheat yield trial under terminal drought stress in Karaj and was selected based on its average grain yield of (4878 kgha-1) compared to the average grain yield of (3939 kgha-1) Parsi check cultivar. This cultivar was further studied in the advanced regional wheat yield trial in the temperate regions of the country during 2012-2013 and with average grain yield of 6634 kgha-1 under drought stress condition compared to 6073 and 6768 kgha-1 yields of check cultivars Parsi and Sirvan, respectively, was selected for evaluation in the adaptability and yield stability. The average grain yield of Torabi (line M-92-20) in adaptability experiment during the years 2013-2015 under drought stress conditions was 6516 kgha-1 compared to 6110 kgha-1 of Sirvan check cultivar and 5697 kgha-1 of Parsi check cultivar and also its total grain yield mean was 3% higher than the average grain yields of all genotypes. Due to the resistant reaction of the line M-92-20 to stripe and leaf rust diseases, as well as the early maturity and very good bread making quality, this line was selected for evaluation in the on-farm trials in farmer’s fields. Overall in farmer’s fields, this line had grain yield mean of 8637 kgha-1 under normal irrigation, and 5672 kgha-1 under water deficit conditions compared to the average yield of check cultivars with 6150 kgha-1 under optimal conditions and 5104 kgha-1 under water deficit conditions.

    Keywords: irrigated wheat, earliness, drought tolerance, Torabi
  • J. Mirzavand *, M. Jamali, R. Moradi Talebbeigi Pages 115-128

    To evaluate the effect of different tillage methods (CT: conventional tillage, RT: reduced tillage, and NT: no-tillage), and residue management of corn on species diversity, density and dry weight of weeds, as well as yield and yield components of wheat, a 3-years trial was conducted using a split-plot experiment based on a randomized complete block design (RCBD), with three replications during 2014-2017 at the Research Center of Zarghan, Fars Province, Iran. Results showed that species diversity of weeds was affected by tillage methods and residue management, so that conservation tillage especially RT method decreased 30% of weed infestations. Over time, applying NT method increased perennial weed density, while CT and RT methods accompanied by residue retention reduced 60% of perennial weed density compared to NT method. Applying RT method and residue retention maximized grain yield of wheat (8113 kgha-1) up to 30% compared to residue removal. The highest harvest index (40.26%) was obtained by CT method and residue retention, but the maximum 1000-grain weight (40.18 g), grain number per m2 (20827 seeds), and biological yield (20084 kgha-1) were achieved by RT method and corn residue retention. In general, adopting RT bill age method and retaining 30% of corn residue is recommended for wheat-corn cropping system in fars provience.

    Keywords: Conservation tillage, Crop Rotation, Reduced tillage, Residue Retention, Weed Density
  • M. Roostaei *, E. Zadhasan, J. Jafarzadeh, M. Hassanpour Hosni, B. Sadeghzadeh, S. Mahfoozi, K. Soleimani, G. R. Abedi Asl, E. Rohi, H. Ahmadi, H. Pashapour, R. Haghparast, M. Aghaee Sarbarzeh, M. M. Ahmadi, R. Rajabi, T. Babaei, R. Eslami, R. Rezaee, N. Bahrami, F. Afshari, R. Roohparvar, S. M. Ata Hoseini, M. Yassaie, S. Sarkari, M. Kheirgoo, M. Moradi, N. Tabatabai, Sh. Kia, M. Dalvand Pages 129-138

    In order to produce wheat lines with high tolerance to drought and cold stresses, Sadra variety was generated by a cross between Sardari (male) and promising line Azadi/Azar (female) in Maragheh research station. Results of studies in the cold and moderate cold research stations showed that the grain yield means of Sadra, Azar2 and Sardari cultivars were 2394, 2332 and 2214 kgha-1, respectively, so that grain yield of Sadra was 8% and 3% higher than Sardari and Azar2 check cultivars, respectively. Sadra has a good adaptability to different climatic conditions, so that the new cultivar possess a great potential to be more productive during years with higher precipitation. According to the results, the mean grain yield of Sadra, Azar 2 and Sardari cultivars under optimal rainfall conditions were 3330, 3045 and 2522 kgha-1, respectively. Sadra cultivar has good general adaptability and grain yield stability, winter growth habit, high tolerance to cold and drought stresses, date to heading of 137 days, plant height of 80 cm and 1000 kernel weight of 35 gr. One of the most important characteristics of Sadra is its bread-making quality, so that Sadra with Zeleni number of 33, protein content of 11.3%, hardness of 47, wet gluten content of 30, gluten index of 50 and SDS sedimentation volume of 55 has a great bread-making quality. Based on its high yield potential and other appropriate agronomic characteristics, Sadra cultivar was released for cultivation in the cold and moderate cold dryland conditions of Iran.

    Keywords: Wheat, grain yield potential, earliness, Bread-making quality
  • F. Ajamgard *, M. R. Taslimpour, A. Hajiamiri, A. Zeinanloo, A. Shafie Zargar, R. Yavari Neghad Pages 139-151

    Investigation on adaptability of various olive cultivars in the Khuzestan climate conditions showed that most of the commercial cultivars in these regions were affected by the warm weather so that their yield and oil were strongly reduced. To obtain adapted olive cultivars with high yield and oil percentage, several studies were implemented at Safiabad Agricultural Research Center since 1998. Among genetic resources, a genotype, Avan, that had different oil accumulation process from other genotypes was identified. Preliminary evaluations showed that oil accumulation curve in Avan was double sigmoid and its oil content exceeded 20%, while the oil content in other local cultivars, such as Dezful and Zard, can rarely exceed 10%. For further evaluations, Avan plants were cultivated in Baghmalek, located in the east of Khuzestan province, in 2007. The results of experiments in Baghmalek also showed that the oil accumulation process of Avan had double sigmoid curve. The average yield of 6-years-old trees of Avan was 17 kg with 21% oil content in the fresh fruits. In contrast, the amount of oil content in Mavi (local olive cultivar in Baghmalek) was 10.5% and in Conservolia foreign cultivar this amount was less than 10%. Results of these studies showed that Avan is an adapted olive cultivar for subtropical regions with the ability to produce 5 to 7 tons of fruit and 1000 to 1200 kg of oil per hectare. Using Avan in subtropical regions of Iran such as east of Khuzestan, south of Fars and Kermanshah provinces and similar regions, can increase the yield of oil in olive orchards about 300-400 kgha-1. Avan is tolerant to biotic and abiotic stresses so that no signs of damage by pests and diseases as well as sunburn and drying on its branches have been observed so far.

    Keywords: Olive Oil, Oil quality, Subtropical regions, yield
  • A. Barati *, H. Nikkhah, S. A. Tabatabaee, M. Mahlooji, H. Tajali, M. Karimizadeh, S. Z. Ravari, H. Ghazvini, B. Sorkhi, A. R. Koocheki, R. Aghnoum, S. Safavi, M. Patpour, F. Bakhtiar Pages 153-163

    Salinity stress is one of the major problems for crop production. Barley is one of the best salt tolerant plants and is widely cultivated in the saline soils, but all stages of its growth as well as its grain yield are affected by salt stress. Golshan  was resulted from the cross between Nik cultivar as female parent and an Iranian landrace with 1-BC-80320 collection code, as male parent. Crossing and selection processes of this variety were carried out in experimental farm of Seed and Plant Improvement Institute (SPII), Karaj, Iran. Yield trials were performed under salinity stress in Yazd, Isfahan and Birjand research stations (EC of soil and water: 10-14 dsm-1). The result showed that Golshan with grain yield of 4392 kgha-1 had 17% higher yield performance compared to check cultivar Khatam with grain yield of 3752 kgha-1. Evaluation of salt tolerance related traits such as chlorophyll content, plant height, number of yellow leaves, root length, root weight, shoots to root ratio, biomass and potassium to sodium ratio under hydroponic controlled condition showed that Golshan had high tolerance to salinity stress. This new variety has spring growth habit and its average plant height under salinity condition was 65 cm. Golshan has semi-susceptible to susceptible reaction to the barley leaf diseases. Golshan has six-rowed spike with average of 12.3% protein content and is recommended for cultivation in the saline areas in the temperate regions of the country.

    Keywords: Barley, Grain yield, Salinity stress, Temperate region
  • A. Saeed *, S. H. Sabaghpour, H. Kanouni, Y. Farayedi, M. Mahdiye, F. Mahmudi, J. Ashrafi, M. Kheirghu, R. Abdolazimzadeh, M. Piruti, O. Alipour, A. Akbari Kokia Pages 165-181

    Climate changes along with recent droughts and short growth period of spring planting date are important factors causing non-economic and low yield production of chickpea in Iran. Ata variety with breeding code of x03TH148 was received from ICARDA in 2004 through Chickpea International Segregation Generations Nursery. This line was evaluated in international, preliminary, advanced and adaptability yeild trials as well as studies on fusarium wilt and ascochyta blight diseases resistance at agricultural research stations and under farmers’ fields conditions in autumn planting date.  Based on results of adaptability trials, this variety had suitable agronomic and economic characteristics such as potencial for machinery harvesting, average seed yield of 886 kgha-1, with 11% superiority to Jam check cultivar and cold tolerance to -16.9°C in the areas without snow covering during emergence. The new variety with average yield of 2061 kgha-1 showed considerable superiority to Saral check (1345 kgha-1) in farmers’ fields. Considering high seed yield, tall plant height, large seed size, suitable seed protein content, tolerance to ascochyta blight and fusarium wilt diseases and marketable traits, Ata was released and recomended for autumn sowing in the temperate and cold regions of Iran.

    Keywords: New variety, Rainfed, Autumn sowing, seed yield, Chickpea
  • R. Karimizadeh *, P. Pezeshkpour, M. Mohammadi, D. Sadeghzadeh, M. Barzali, A. Mehraban, Y. Farayedi, A. Mirzaei, M. Mahdieh, J. Ashrafi, M. Khiergho, M. R. Shahab, H. R. Pouralibab, F. Mahmudi, R. Afshar, F. Karimpour, E. Peikar Pages 183-192

    Lentil cultivar Sepehr was first introduced as FLIP 2005-53L line through LIDTN-L-08 ICARDA international nursery and was evaluated in Gachsaran and Maragheh stations in 2007-2008 cropping season. FLIP 2005-53L line in the cropping seasons 2008-2009 and 2009-2010 was evaluated in the preliminary and advanced yield trials in Gachsaran and Khorramabad research stations. After evaluating the results of advanced experiments, this line was selected to participate in the national uniform regional yield trial (2010-2013) in Gachsaran, Khorramabad, Gonbad and Moghan research stations. Stability analysis of genotypes grain yield in this experiment showed that this line had the lowest contribution in the interaction of genotype × environment using different statistical methods and also it had the lowest mean rank values ​​for non-parametric stability parameters as well as 19% increases in the grain yield (with grain yield of 1166 kgha-1) ‌ compared to the control cultivar Gachsaran (with grain yield of 978 kgha-1) and therefore can be considered as "one of the most stable genotypes" with high grain yield. FLIP 2005-53L line with average grain yield of 1902 kgha-1 in farmers field in the research-extension trials, had a 15% advantage of grain yield over control cultivar Gachsaran with grain yield of 1651 kgha-1. In addition to high grain yield, good yield stability, high resistance to fusarium disease, desirable 100-seed weight (4.2 g) and suitable plant type and plant height for machine harvesting were other reasons for releasing Sepehr cultivar. Sepehr cultivar is suitable for cultivation in subtropical regions of the country including Khuzestan, Fars, Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad, Lorestan, Kermanshah, Ardabil (Moghan) and Ilam provinces.

    Keywords: dry land, Lens culinaris, Yield stability, Fusarium Wilt
  • B. Vaezi *, S. M. Mohammadi, Kh. Alizadeh, A. R. Fakhrvaezi, P. Pezeshkpour, H. Kanoni, J. Lameii Harvani, S. Bahrami, A. Shabani Pages 193-208

    Tolo common vetch forage cultivar with original name of VS-Jordan 2628 was initially entered to the country through ICARDA vetch nurseries in 1997-98 and it was evaluated in the adaptability test of the international germplasm at Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad (Gachsaran) and Lorestan (Kuhdasht) provinces. In Gachsaran, Tolo was selected based on its grain yield of 1077 kgha-1 and higher grain yield compared to the local check and in Kuhdasht area it was selected based on its dry forage and grain yield of 1032 and 465 kgha-1, respectively. In the preliminary yield trial in 1998-99, Tolo had dry forage and grain yields of 4438 and 1719 kgha-1, respectively. Also, in the advanced yield trial in 1999-2000 it had dry forage and grain yields of 2430 and 1080 kgha-1, respectively, and exhibited significant superiority to the local check. In the elite yield trial which was conducted in 2000-01 in Kuhdasht and Gachsaran regions, Tolo with average dry forage and grain yield of 2840 and 1216 kgha-1, respectively, as well as mean of rank, standard deviation of rank and coefficient of variation of 4.5, 3.51 and 17.1% for dry forage and those of 1.5, 0.58 and 52.9% for grain yields, respectively, had superior performance compared to the other genotypes and check cultivar. Tolo cultivar, in on-farm experiments conducted in different regions of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad province during 2001-02, 2004-05 and 2013-14 cropping years, showed higher yield performance compared to the local check cultivar and other studied genotypes. Also, its forage quality was significantly superior to alfalfa and vetch cultivar Lamei. Other important characteristics of Tolo cultivar were high initial growth rate, rapid canopy cover, high grain filling rate and high 100-seed weight compared to local check.

    Keywords: common vetch, Wet forage, Dry Forage, Grain yield