فهرست مطالب
مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال چهل و سوم شماره 5 (پیاپی 155، آذر و دی 1400)
- تاریخ انتشار: 1400/09/09
- تعداد عناوین: 8
-
-
صفحات 400-409
زمینه. ناهنجاریهای کروموزومی والدین و همچنین تغییر در ژنهای کد کننده فاکتورهای ترومبوفیلی مادران باردار از عوامل سقط مکرر هستند. یکی از علل ترومبوفیلی، جهش (G20210A) ژن فاکتور 2 (F2) و پلیمورفیسم (4G/5G) ژن مهارگر فعال کننده پلاسمینوژن (PAI-1) هستند. بنابراین هدف از مطالعه حاضر، بررسی فراوانی ناهنجاریهای کروموزومی و ارتباط پلیمورفیسم 4G/5G ژن PAI-1 و جهش G20210A ژن F2 در زنان مبتلا به سقط مکرر جنین در شمالغرب ایران بود. روشکار. در مطالعه مورد-شاهدی حاضر، آنالیز سیتوژنتیکی 60 زوج با سابقه سقط مکرر با روش استاندارد کشت 72 ساعته لنفوسیت و G-بندینگ انجام گرفت. بررسی پلیمورفیسم 4G/5G ژن PAI-1 و جهش G20210A ژن F2 به ترتیب با روشهای مولکولی ARMS-PCR وRFLP-PCR انجام گرفت. در نهایت دادههای بدست آمده با استفاده از نرم افزارهای آماری تجزیه و تحلیل شد. یافتهها. اختلالات سیتوژنتیکی چشمگیری که در سقط مکرر جنین تاثیرگذار باشند، مشاهده نشد. در مطالعه مولکولی، فراوانی آلل 4G در گروه مورد و شاهد به ترتیب 54/2 و 33/3 درصد بود. فراوانی آلل 5G در گروه مورد و شاهد به ترتیب 45/8 و 66/6 درصد است. فراوانی ژنوتیپهای 5G/5G و 4G/5G به ترتیب در گروه مورد معادل 25 و 41/6 درصد و در گروه شاهد معادل 55 و 23/3 درصد بود. همچنین فراوانی ژنوتیپ 4G/4G در گروه مورد و شاهد به ترتیب 33/3و 21/6درصد مشاهده گردید. نتیجهگیری. نتایج این مطالعه نشان دهنده ارتباط معنیدار بین فراوانی آلل 4G ژن PAI-1 و استعداد ابتلا به سقط مکرر در زنان شمالغرب کشور بود. در حالی که ارتباطی بین جهش ژن F2 و سقط مکرر مشاهده نشد.
کلیدواژگان: سقط مکرر، ناهنجاری های کروموزومی، ژن مهارگر فعال کننده پلاسمینوژن، ژن فاکتور2 -
صفحات 410-423زمینه
ERCP اقدام استاندارد تشخیصی و بالقوه درمانی در بیماریهای صفراوی – پانکراسی است که این بیماریها توزیع فراوانی متفاوتی در مناطق مختلف دنیا دارند. هدف این مطالعه، بررسی یافتهها، نتایج، عوارض و تجربیات تکنیکی ERCP همراه با تعیین ارتباط یافتهها با تستهای عملکرد کبدی (LFT) و تصویربرداریهای غیرتهاجمی است.
روشکاردر این مطالعه دادهمحور توصیفی - مقطعی بمدت 12 سال از 1386-1398 از بین مراجعهکنندگان به دو بیمارستان مرجع برای ERCP درمانی، 626 بیمار (39/4 درصد مذکر و 56/1 درصد مونث) با سن متوسط 60 سال تحت بررسی قرار گرفتند.
یافتههادرد اپیگاستر (40 درصد)، یرقان (39/4 درصد)، و خارش (38/1 درصد) عمدهترین اندیکاسیونها بودند. ورود به کلدوک در486 بیمار (77/6 درصد) با اسفنگتروتومی معمولی از ورای گایدوایر انجام شد. پرهکات در 65 بیمار (10/6 درصد) انجام گردید که میزان موفقیت 93/8 درصد (61 مورد) بوده عوارض، از جمله پارگی ناشی از آن، 7/7 درصد بود. شایعترین یافتههای تشخیصی سنگ(های) کلدوک در 322 مورد (51/4 درصد) و بدخیمیهای صفراوی – پانکراسی در 114 بیمار (18/2 درصد) بودند. هیچکدام از تستهای کبدی (شامل ALT، ALP و بیلیروبین) پیشبینیکننده یافتههای ERCP نبودند. بیشترین مطابقت اقدامات تصویربرداری در مقایسه با یافتههای ERCP در مورد سنگها (75 درصد) و کمترین آن برای تومورها (11/1 درصد) تعیین شد. استنت فلزی در 15 مورد (2/4 درصد) و در بیماران با احتمال زندگی بیش از شش ماه تعبیه شد. عوارض در 29 مورد (4/6 درصد) اتفاق افتاده و شامل پارگی دوازدهه (0/8 درصد)، پانکراتیت (1/6 درصد) و خونریزی (1/2 درصد) بودند. 0/4 درصد بیماران فوت نمودند. میزان موفقیت کلی 98 درصد بدست آمد.
نتیجهگیریاگرچه هیچ یافته آزمایشگاهی یا تصویری بتنهایی نمیتواند نتایج وعوارض ERCP را بطور دقیق پیشبینی نماید، ولی با دقت کافی در انتخاب بیمار، استفاده مناسب از تجهیزات در دسترس و تکنیکهای مناسب در هر بیمار، این اقدام میتواند بیخطر، با عوارض کمتر و با میزان موفقیت بالایی همراه باشد.
کلیدواژگان: کلستاز خارج کبدی، سنگ کلدوک، ERCP، استنت -
صفحات 424-433زمینه
یکی از شایعترین اختلالات روانی دوران کودکی، اختلال نقصتوجه– بیشفعالی (ADHD) است. نظر به اهمیت این اختلال و بررسی شیوع و گستردگی آن در جمعیتهای مختلف، مطالعه حاضر جهت تعیین فراوانی ابتلا کودکان شهرستان پیرانشهر– ایران انجام گرفت.
روش کارمطالعه حاضر از نوع مطالعه توصیفی – تحلیلی میباشد. تعداد 600 نفر دانشآموز ابتدایی (300 نفر دختر و 300 نفر پسر) شهرستان پیرانشهر، بهصورت روش نمونهگیری تصادفی و طبقهای وارد مطالعه گردیدند. با استفاده از پرسشنامه فرم کوتاه شده مقیاس درجهبندی کانرز والد و معلم، فراوانی این اختلال مورد بررسی قرار گرفت.
یافتههادر دختران مورد مطالعه از نظر والدین میزان فراوانی شاخص نقصتوجه و شاخص بیشفعالی بهترتیب 13 درصد و 15 درصد و از نظر معلم فراوانی بهترتیب 14/6 درصد و 16/6 درصد و نیز فراوانی شاخص ADHD کل، بهترتیب 6/23 درصد و 8/66 درصد بدست آمد. در پسران مورد مطالعه از نظر والدین میزان فراوانی شاخص نقصتوجه و شاخص بیشفعالی بهترتیب 11 درصد و 17 درصد و از نظر معلم فراوانی بهترتیب 20/6درصد و 24/6 درصد و نیز فراوانی ADHD کل، بهترتیب 5/6 درصد و 18/3 درصد بدست آمد.
نتیجهگیریاین مطالعه نشان داد میزان شیوع کودکان مستعد ابتلا به اختلال نقص توجه – بیشفعالی در منطقه پیرانشهر از فراوانی نسبتا بالایی در مقایسه با سایر مناطق کشور میباشد. لذا لازم است ضمن اطلاع رسانی و آموزش به والدین و معلمین، بررسی این اختلال در شناسنامه سلامت کودکان در بدو ورود به مهدهای کودک و مدرسه در نظر گرفته شود تا با شناسایی مبتلایان و مداخله مناسب بتوان از عوارض مهم آن در دوره نوجوانی و بزرگسالی جلوگیری نمود.
کلیدواژگان: اختلال نقص توجه- بیش فعالی، پرسشنامه کانرز، شیوع -
صفحات 434-443زمینه
زایمان زودرس و نارسی نوزاد یکی از مشکلات عمده بهداشتی و از شایع ترین علل مرگهای نوزادی است. یکی از عوارض مربوط به نوزادان نارس، هایپوناترمی است. تاثیر هایپوناترمی در پیشآگهی نوزادان نارس بهخوبی مطالعه نشده است لذا ما در این مطالعه بر آنیم تا نوزادان با هایپوناترمی دیررس را بررسی کرده، عوامل خطر دخیل را شناسایی و از نظر پیشآگهی این نوزادان را ارزیابی کنیم .
روش کاراین مطالعه توصیفی تحلیلی روی نوزادان نارس (سن حاملگی کمتر از 34 هفته) - که بعد از تولد در مرکز آموزشی درمانی الزهرا یا کودکان تبریز در طول سال 1398 بستری گردیده اند انجام شد. نوزادانی که طی بستری دچار هایپوناترمی دیررس شدند شناسایی شده و با نوزادانی که هیپوناترمی دیررس نداشتند تا زمان ترخیص از بیمارستان از نظر عوامل خطر و پیشآگهی پیگیری و مقایسه شدند.
یافته هااز تعداد 186 نوزاد بررسی شده، سن حاملگی نوزادان با میانه 30 هفته (چارک اول و سوم 29 32 هفته) بود. جنسیت در 101 نوزاد مذکر (54/3 درصد) و نوع زایمان در 60/7 درصد موارد سزارین بود. هایپوناترمی دیررس در 50 نوزاد (26/8 درصد) وجود داشت. سن حاملگی و وزن هنگام تولد هایپوناترمی بهطور معنیداری کمتر از گروه کنترل بود. براساس آنالیز چند متغیری، وزن پایین در زمان تولد و دریافت استرویید قبل از تولد و همچنین کم بودن وزن نسبت به سن حاملگی بهطور مستقل پیشبینی کننده بروز هایپوناترمی دیررس در نوزادان نارس است. وجود هایپوناترمی دیررس طول کشیده در نوزادان نارس با بروز دیسپلازی برونکوپولمونری و استیوپنی نارسی رابطه معنیدار داشت ولی ارتباط معنیداری با مدت بستری در بیمارستان و میزان مرگومیر داخل بیمارستانی یافت نشد.
نتیجه گیریبراساس یافتههای این پژوهش، وزن کم موقع تولد، مصرف استرویید قبل تولد و کم بودن وزن نسبت به سن حاملگی از عوامل خطر هایپوناترمی دیررس در نوزادان نارس بود. هایپوناترمی طول کشیده در پیشآگهی نوزادان نارس از نظر دیسپلازی برونکوپولمونری و استیوپنی نارسی موثر است.
کلیدواژگان: هایپوناترمی دیررس، نوزادان نارس، مرگ و میر، اتیولوژی -
صفحات 444-455زمینه
تمرین هوازی تا حدودی اختلال عملکرد اندوتلیال را در بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر اصلاح میکند اما کارآمدترین شکل تمرین هنوز هم مشخص نیست. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی تداومی بر عامل رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) به عنوان یک عامل آنژیوژنیک و اندوستاتین (ES) به عنوان عامل آنژیواستاتیکی سرم در موشهای نر مبتلا به بیماری عروق کرونر است.
روش کارپژوهش حاضر از نوع تجربی بود. آزمودنیهای تحقیق 30 سر موش نر ویستار سالم دو ماهه بودند که به سه گروه تمرین، گروه کنترل بیمار و کنترل سالم تقسیم شدند. پس از بیمار کردن 20 سر از موشها به وسیله دارو ایزوپروترنول، 10 سر موش گروه تمرین تجربی به مدت 8 هفته با شدت 50% در جلسه اول تا شدت 78% در جلسه آخر روی تردمیل تمرین هوازی تداومی انجام دادند و گروه کنترل بیمار (10=n) و گروه کنترل سالم (10=n) هیچ تمرینی انجام ندادند. 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، جهت اندازه گیری شاخصهای VEGF و ES سرم، از آزمودنیها خونگیری شد و از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه با آزمون تعقیبی شفه برای مقایسه میانگین متغیرها بین گروهها استفاده شد.
یافته هانتایج نشان داد تمرین هوازی تداومی توانسته VEGF خون موشهای مبتلا به بیماری عروق کرونری را نسبت به گروههای کنترل افزایش دهد (01/0≥P)، در حالی که در میزان اندوستاتین گروه تمرین با گروههای کنترل تفاوتی مشاهده نشد (05/0˃P).
نتیجه گیریبه نظر میرسد تمرین هوازی تداومی میتواند در توانبخشی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر استفاده شود و در فرآیند آنژیوژنز موثر واقع شود.
کلیدواژگان: بیماری عروق کرونر، تمرین هوازی، اندوستاتین، عامل رشد اندوتلیال عروقی -
صفحات 456-468زمینه
هورمون IGF-1 در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و NAFLD کاهش می یابد. تاثیر فعالیت ورزشی بر این هورمون به پژوهش های بیشتری نیاز دارد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین هوازی تناوبی، تداومی و ترکیبی بر هورمون IGF-1 و ترکیب بدنی بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به NAFLD است.
روش کاردر این مطالعه، 40 زن دیابتی نوع 2 مبتلا به NAFLD (با میانگین سن 5/4 ± 6/50 سال، قد 07/0 ± 58/1 متر، وزن 9/9 ± 4/74 کیلوگرم) به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 2 ماه و سه روز در هفته تمرین را روی دوچرخه ثابت انجام دادند. گروه ها شامل گروه تمرین هوازی تناوبی (با شدت 75-80% تواتر قلبی بیشینه)، گروه تمرین هوازی تداومی (با شدت 60-75% درصد تواتر قلبی بیشینه)، گروه تمرین ترکیبی (تناوبی و تداومی) و گروه کنترل بودند. برای محاسبه و مقایسه بین گروهی از تحلیل واریانس و برای مقایسه درون گروهی ازt وابسته استفاده شد (05/0≥α).
یافته هادر هر سه گروه تمرینی کاهش وزن بدن، شاخص توده بدن، دور کمر، دور لگن، نسبت دور کمر به قد، درصد چربی بدن و توده چربی بدن و افزایش هورمون IGF-1 معنادار بود (05/0≥P). در گروه کنترل افزایش دور لگن و کاهش هورمون IGF-1 معنادار بود (05/0≥P). بین سه گروه تمرینی، گروه تمرین هوازی تناوبی بیشترین تاثیر را بر بهتر شدن بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به NAFLD داشت. در مقایسه بین گروهی، هورمون IGF-1، شاخص توده بدنی، دور کمر، دور لگن و نسبت دور کمر به قد، در گروه های تمرین هوازی تناوبی، تداومی و ترکیبی نسبت به گروه کنترل معنادار شد (05/0≥P).
نتیجه گیریتمرین هوازی تداومی تناوبی و ترکیبی باعث بهتر شدن ترکیب بدنی و هورمون IGF-1 می شود و با توجه به یافته ها، تمرین هوازی تناوبی بیشترین تاثیر را بر بیماران دیابتی مبتلا به NAFLD دارد. بنابراین توصیه می شود که این دسته بیماران به طور منظم در فعالیت ورزشی هوازی به ویژه تمرین هوازی تناوبی شرکت کنند.
کلیدواژگان: ترکیب بدنی، تمرین تناوبی، کبد چرب، IGF-1، NAFLD -
صفحات 469-476
سندرم پای بی قرار، نوعی اختلال عصبی است که در آن افراد به خصوص هنگام شب در اندام احساس ناراحتی می کنند و نیاز به حرکت دادن پاها دارند. این وضعیت با استراحت بدتر می شود. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سندرم پای بی قرار در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی است. در این مطالعه مورد شاهدی ، 180 بیمار مبتلا به بیماری مزمن کلیه (90 بیمار همودیالیزی و 90 بیمار غیر دیالیزی) که به کلینیک نفرولوژی و بخش دیالیز بیمارستان امام رضا(ع) تبریز مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. دادهها براساس معیارهای انجمن بینالمللی مطالعه سندرم پای بی قرار، از طریق معاینه بالینی و فرم پرسشنامه جمعآوری شدند. دادهها توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل آماری شدند. از بین 180 بیمار مورد مطالعه، 92 نفر (51/7 درصد) مرد و 88 نفر (48/3 درصد) زن بودند. میانگین سنی بیماران 17/2±60/4 سال بود. 90 بیمار غیر دیالیزی و 90 بیمار همودیالیزی بررسی شدند. از بین تمام بیماران همودیالیزی مورد مطالعه، 33 بیمار (37 درصد) و در بین بیماران غیر دیالیزی فقط 16 بیمار (18 درصد) سندرم پای بی قرار داشتند. فراوانی سندرم پای بی قرار در بیماران تحت همودیالیز به طور قابل توجهی بیشتر است (P=0/001). همچنین در مورد فراوانی سندرم پای بی قرار در بیماران مرد (77 درصد) نسبت به زنان (23 درصد) تفاوت معنیداری وجود دارد (P=0/001). نتایج نشان داد که درصد قابل توجهی (27 درصد) از بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی از سندرم پای بیقرار رنج میبرند و بیماران همودیالیزی بیشتر درگیر این بیماری هستند که به اهمیت بیشتری نیاز دارد. همچنین براساس یافته های ما در این مطالعه، احتمال بروز سندرم پاهای بی قرار در مردان بیش از زنان است.
کلیدواژگان: سندرم پای بی قرار، بیماری مزمن کلیه، نارسایی کلیه، همودیالیز -
صفحات 477-481
حالب رتروکاوال یک نقص تکاملی نادر بوده که در آن حالب از مسیر طبیعی خود منحرف شده و پس از عبور از قسمت خلفی ورید اجوف تحتانی مجددا به طرف مثانه امتداد می یابد. زمانیکه بیمار علامت دار شده و یا عملکرد کلیه تحت تاثیر قرار بگیرد جراحی ضرورت می یابد. در جراحی لاپاروسکوپیک، سگمان خلفی حالب رتروکاو جدا و قطع شده و مجددا آناستوموز صورت می گیرد. استفاده از روش لاپاروسکوپی در ترمیم حالب رتروکاوال یک راه مطمین، ایمن و کم تهاجمی بوده و می تواند به عنوان درمان استاندارد طلایی در آن بکار رود.
کلیدواژگان: جراحی لاپاروسکوپیک، حالب رتروکاوال، یورترویورتروستومی
-
Pages 400-409Background
Parental chromosomal abnormalities as well as changes in genes encoding thrombophilic factors are common causes of recurrent abortions. One of the causes of thrombophilia is Factor II (F2) gene mutation (G20210A) and plasminogen activator inhibitor gene (PAI-1) polymorphism (4G/5G). Therefore, the present study aimed to investigate the frequency of chromosomal abnormalities and the association of thrombophilic gene polymorphisms in patients with abortion in northwestern Iran.
MethodsIn the present case-control study, cytogenetic analysis of 60 couples with a history of recurrent abortions was performed by the standard 72-hour culture of lymphocytes and G-banding. The polymorphism (5G/4G) of PAI-1 gene and the mutation (G20210A) of F2 genes were evaluated using RFLP-PCR and ARMS-PCR molecular methods, respectively. The obtained data were analyzed using statistical software.
ResultsNo significant abnormalities affecting abortion were observed in cytogenetic studies; in the molecular study, the frequency of the 4G allele in patients and control groups were 54.2% and 33.3%, respectively; the frequency of 5G allele in the patients and control groups were 45.8% and 66.8%, respectively. The frequency of 5G/5G and 4G/5G genotypes is 25.0% and 41.6% in the patient group, and 55.0% and 23.3% in the control group, respectively. Also, the frequency of 4G/4G genotype in patients and controls were 33.3% and 21.6%, respectively.
ConclusionThe results of this study show that there is a significant relationship between the frequency of the 4G allele of the PAI-1 gene with susceptibility to recurrent abortions in northwestern women, while no was relationship between F2 gene mutation and recurrent abortions was observed.
Keywords: Recurrent Miscarriage, Plasminogen Activator Inhibitor-1, Chromosomal Abnormalities, Factor 2 Gene -
Pages 410-423Background
ERCP is the gold standard procedure for diagnosis and potential treatment of biliary-pancreatic disorders with various distributions in different areas of the world. The study aimed to evaluate the findings, outcome, complications and technical experiences of ERCP, also by considering the correlation of findings with liver function tests (LFT) and imaging.
MethodsIn this descriptive – cross sectional data-based study for 12 years from 2007, 626 (43.9% male and 56.1%female; mean age 60 Ys) consecutive patients were subjected with therapeutic purpose at two referral hospitals.
ResultsEpigastric pain (40%), jaundice (39.4%) and pruritus (38.1%) were the most common indications. CBD was cannulated by optimal wire- guided sphincterotomy in 486(77.6%) patients. Precut was performed in 65(10.6%) with successful cannulation in 61 cases (93.8%) and 7.7% of complications, including perforation. A total success rate of 98% was obtained. The most common diagnoses were CBD stone(s) in 322 (51.4%) and biliary-pancreatic cancers in 114 (18.2%) of cases. No LFT (ALT, ALP and Bilirubin) predicted the diagnoses. The higher concordance rate of imaging studies in comparison with ERCP was 75% for stone(s) and the lower rate of 11.1% for tumors. Metallic stents were used in 15(2.4%) of inoperable malignant cases with life expectancy of more than 6 months. Complications occurred in 29 cases (4.6%) including duodenal perforation (0.8%), pancreatitis (1.6%) and bleeding (1.2%). Mortality rate was 0.4%.
ConclusionAlthough no single laboratory or imaging can exactly predict the finding or outcome, but by considering judicious case selection, appropriate use of available tools and standard techniques, the procedure could be safe with a few complications and higher success rates.
Keywords: Choledocholithiasis, ERCP, Extrahepatic Cholestasis, Stent -
Pages 424-433Background
One of the most common childhood disorders is attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD). This study aimed to determine the prevalence of ADHD in children aged 6-11 years in Piranshahr city (Iran).
MethodsThis descriptive-analytical study involved six hundred primary school students (300 girls and 300 boys) in Piranshahr city who were enrolled in the study using stratified random sampling. The frequency of ADHD was assessed using the short form of the Conners Teacher and Parent Rating Scale.
ResultsThe frequency of inattention and hyperactivity indices in girls were respectively 13% and 15%, per Conners Parents Rating Scale, and 14.6% and 16.6% per Conners Teacher Rating Scale, while the frequency of ADHD index was 6.33% and 8.66%, respectively. The frequency of inattention and hyperactivity indexes in boys were respectively 11% and 17% per Conners Teacher Rating Scale, and 20.6% and 24.6%, respectively, per Conners Parents Rating scale, whereas the frequency of ADHD index was based on parents and teacher was 5.6% and 18.3%, respectively.
ConclusionThis study showed that the prevalence of children prone to ADHD in the Piranshahr region is relatively high in comparison with other regions of the country. Therefore, it is necessary to study this disorder in the identity card of children at the entrance to kindergartens and schools to identify the patients, so through timely and appropriate intervention, its important complications in adolescence and adulthood can be prevented.
Keywords: Prevalence, Conners Rating Scale, Attention Deficit Disorder with Hyperactivity -
Pages 434-443Background
Prematurity is one of the major health problems and common causes of neonatal mortality. One of the complications of premature infants is hyponatremia. The effect of hyponatremia on the prognosis of preterm infants has not been well studied. This study aimed to evaluate infants with late hyponatremia, its risk factors, and prognosis.
MethodsThis descriptive analytical study reviewed preterm infants (<34 weeks) admitted to Al-Zahra or Children’s Hospital in Tabriz for one year (2019). Neonates diagnosed with hyponatremia after the second week were identified and evaluated for risk factors and short-term outcome.
ResultsA total of 186 neonates were studied. The mean gestational age of the neonates was 30 weeks (first and third quarters = 29-32 weeks). 101 (54.3%) infants were male. The route of delivery was the cesarean section in 60.7% of cases. Late hyponatremia was present in 50 (26.8 %) infants. Gestational age and birth weight were significantly lower in infants with hyponatremia than in the control group. Multivariate analysis showed that low birth weight, the use of prenatal steroids, and inappropriate weight for gestational age status independently predict the incidence of late hyponatremia. There was a significant relationship between the presence of prolonged late hyponatremia (over 7 days) and bronchopulmonary dysplasia and osteopenia of prematurity. However, no significant association was found between the presence of prolonged late hyponatremia in preterm infants with the length of hospital stay and in-hospital mortality.
ConclusionBased on the findings of this study, low birth weight, prenatal steroid use, and lack of appropriate weight for gestational age were risk factors for late hyponatremia in preterm infants. Prolonged hyponatremia is associated with bronchopulmonary dysplasia and osteopenia of prematurity
Keywords: late hyponatremia, preterm infants, etiology, mortality -
Pages 444-455Background
Aerobic training somewhat corrects endothelial dysfunction in patients with coronary artery disease (CAD), but the most effective form of exercise is still unclear; therefore, the purpose of the present study was to investigate the effect of 8 weeks of continuous aerobic exercise on serum vascular endothelial growth factor (VEGF) as an angiogenic factor and endostatin (ES) as an angiostatic factor in male rats with coronary artery disease.
MethodsThe subjects of the present experimental study were 30 healthy male 2-months old Wistar rats divided into three groups: the experimental group, the control group with coronary artery disease, and the healthy control group. After rupturing 20 of the rats by isoproterenol, 10 rats in the experimental group performed eight weeks of continuous aerobic exercise on a treadmill, with an incremental intensity of 50% in the first session to 78% in the last session, whereas both control groups did not exercise. Seventy-two hours after the final training session, blood samples were taken for serum VEGF and ES indices, and one-way ANOVA with Scheffer posthoc tests was used to compare the mean of variables among the studied groups.
ResultsThe results showed that discontinuous aerobic exercise could increase the blood VEGF in rats with coronary artery disease (P≤0.01), while there was no difference in the level of endostatin in the experimental group compared with control groups (P>0.05).
ConclusionIt seems that continuous aerobic exercises can be used in the rehabilitation of patients with coronary artery disease and might be effective in the process of angiogenesis.
Keywords: Coronary artery disease, Aerobic exercise, Endostatin, vascular endothelial growth factor -
Pages 456-468Background
IGF-1 hormone decreases in patients with type 2 diabetes and NAFLD. The effect of exercise on this hormone requires further researches. The purpose of this study was to compare the effects of the interval, continuous, and combined aerobic exercise on IGF-1 hormone and body composition in type 2 diabetic patients with NAFLD.
MethodsIn this study, forty female type 2 diabetes patients with NAFLD (mean age 50.6 ± 4.5 years, height 1.58 ± 0.07 m, weight 74.4 ± 9.9 kg) were randomized into four groups. The exercise training groups performed exercises by cycle ergometer three days a week for eight weeks. The groups included: interval aerobic exercise group (75-80% maximum heart rate), continuous aerobic exercise group (60-75% maximum heart rate), combined exercise group (interval and continuous), and control group. Variance analysis was used for analysis and comparison between groups. The t-dependent test was used for intra-group compression (α≤0.05).
ResultsDecreased body weight, BMI, waist circumference, waist circumference, waist-to-height ratio, body fat percentage, body fat mass, and increased IGF-1 were significant in all three exercise groups (P≤0.05). In the control group, increased hip circumference and decreased IGF-1 were significant (P≤0.05). Among the three exercise groups, the interval aerobic exercise group had the most effect on improving type 2 diabetic patients with NAFLD. Comparing between the groups, IGF-1, body mass index, waist circumference, hip circumference, and waist-to-height ratio were significant in the interval, continuous, and combined aerobic exercise groups compared to the control group (P≥0.05).
ConclusionInterval, continuous, and combined aerobic exercise improves body composition and hormone IGF-1, and according to the findings, interval aerobic exercise had the greatest effect on diabetic patients with NAFLD. Therefore, it is recommended that these patients participate in aerobic exercise regularly, especially interval aerobic exercise.
Keywords: Body composition, Fatty liver, IGF-1, Interval training, NAFLD -
Pages 469-476
I Restless legs syndrome (RLS), is a neurological disorder in which persons feel uncomfortable, especially at night, in the limbs and needs to move their legs. This condition worsens with rest. The aim of this study was to evaluate the frequency of restless legs syndrome in patients with renal insufficiency. In this case-control study, 180 patients with chronic kidney disease (90 hemodialysis patients and 90 non-dialysis patients) who referred to the nephrology clinic and dialysis ward of Imam Reza Hospital in Tabriz, were investigated. Data collection was done through a questionnaire form which was based on the criteria of the International Association for the Study of Restless Legs Syndrome. Among 180 patients in studied, 92 (51.7%) cases were male and 88 (48.3%) cases were female. The mean age of patients was 60.4 ± 17.2. So, 90 non-dialysis patients and 90 hemodialysis patients were evaluated. Of all the hemodialysis patients studied, 33 (37%) patients had restless legs syndrome, and among the non-dialysis patients, only 16 (18%) patients had restless legs syndrome. The frequency of restless legs syndrome is significantly higher in patients undergoing hemodialysis (P=0.001). There was also a meaningful difference about the frequency of restless legs syndrome among the male (77%) patients than females (23%) (P=0.001). A significant percentage (27%) of patients with renal failure suffer from restless legs syndrome and the hemodialysis patients are more involved in this disease, which needs more importance. Also, based on our findings in this study, men have a high probability of a conflict of restless legs syndrome than women.
Keywords: Restless legs syndrome, Chronic kidney disease, Renal failure, Hemodialysis -
Pages 477-481
Retrocaval ureter is a rare congenital disorder and surgery is necessary when the patient is symptomatic or having significant functional obstructions. The two cases referred to our center with severe hydronephrosis on their right sides. In both cases further evaluation with CT scan showed the diagnosis of retrocaval ureter. The retrocaval segment of the both ureters were isolated and after the excision of the narrow segments, end to end anastomosis have been done with transperitoneal laparoscopic technique. The laparoscopic ureteroureterostomy is a safe, effective and minimally invasive procedure and should be considered as a standard treatment for retrocaval ureter.
Keywords: Laparoscopic surgery, Ureteroureterostomy, Retrocaval ureter