فهرست مطالب

مطالعات ایران کهن - سال دوم شماره 2 (پیاپی 4، پاییز و زمستان 1401)

نشریه مطالعات ایران کهن
سال دوم شماره 2 (پیاپی 4، پاییز و زمستان 1401)

  • تاریخ انتشار: 1401/07/01
  • تعداد عناوین: 5
|
  • رضا آغگون، منصور حمدالله زاده* صفحات 5-24

    پادشاهی اورارتو در اواسط قرن نهم قبل از میلاد برای اولین بار در آناتولی شرقی یک سیستم اداری مرکزی ایجاد کرد و بیش از 200 سال بر این سرزمین سلطنت کرد. بنابراین، افول و سقوط این پادشاهی موضوعی کاملا جذاب و مملو از مجهولات و علامت سوال است. اگرچه این فرآیند در زمان های اخیر مورد توجه برخی از محققان قرار گرفته است، اما به دلیل کمبود داده های مکتوب و باستان شناسی، مطالعات در این زمینه محدود شده است. از این رو، بسیاری از پاسخ های مربوط به سقوط آن نامشخص است. برای مثال، مشخص نیست که این کاهش در یک منطقه خاص شروع شده و به مناطق دیگر سرایت کرده یا به طور جمعی رخ داده است. از جمله سوالات دیگری که باید به آنها پاسخ داده شود این است که آیا دولت و خانواده های سلطنتی پس از آتش سوزی های بزرگی که در اقشار مختلف در مراکز اورارتویی مشاهده شد، ادامه یافتند یا نه؟ و اگر پادشاهانی مانند روسا و سردوری - که در الواح کتیبه ای ذکر شده - در واقع از یک سلسله بودند. کمیاب بودن اسناد مکتوب که بتواند مرگ پادشاهی اورارتو را روشن کند، ما را وادار کرده است که بقایای باستان شناسی را مطالعه کنیم تا به نتایج معینی در مورد این روند برسیم.

    کلیدواژگان: اورارتو، آناتولی‏شرقی، روسا پسر آرگیشتی، روسا پسر اریمنا، آشور
  • مت واترز، منصور حمدالله زاده* صفحات 25-37

    درک تاریخ اولیه هخامنشی در مطالعا ت اخیر دستخو ش تغییرا ت قا بل توجهی شده است. تحقیقا ت اخیر بر تمایز خانوادگی کورو ش بزرگ و دار یو ش اول تاکید کرده است و اعتبار بخشیدن به بازسازی سنتی و معاصر ادعاهای خویشاوندی دار یو ش که دلالت بر تبار دوگانه از هخامنش از طر یق تیش‏پیش دارد دشوار شده است. در یک کتیبه مربوط به کوروش و کتیبه دیگر مربوط به داریوش. از آنجایی که کتیبه‏ های کوروش در پاسارگاد جعلی نشان داده شد بنابر این سلسله «هخامنشیان» به عنوان تبار داریوش و رابطه بین داریوش و پیشینیانش نیازمند ارزیابی جدیدی است. درک تاریخ اولیه هخامنشی در مطالعات اخیر دستخو ش تغییرا ت قا بل توجهی شده است. تحقیقا ت اخیر بر تمایز خانوادگی کورو ش بزرگ و دار یو ش اول تاکید کرده است و اعتبار بخشیدن به بازسازی سنتی و معاصر ادعاهای خویشاوندی دار یو ش که دلالت بر تبار دوگانه از هخامنش از طر یق تیش‏پیش دارد دشوار شده است. در یک کتیبه مربوط به کوروش و کتیبه دیگر مربوط به داریوش. از آنجایی که کتیبه‏ های کوروش در پاسارگاد جعلی نشان داده شد بنابر این سلسله «هخامنشیان» به عنوان تبار داریوش و رابطه بین داریوش و پیشینیانش نیازمند ارزیابی جدیدی است.

    کلیدواژگان: کوروش‏، داریوش، استوانه‏کوروش، کتیبه‏بیستون، هخامنشی
  • ار بی بارنت، دبیلیو واتسون، منصور حمدالله زاده* صفحات 38-56

    مهم ترین کمک به موضوع باستان شناسی اورارتویی، انتشار گزارشی مقدماتی در مورد کاوش های کارمیربلور در سال 1950 است. این گزارش (Karmir Blur, I) کوتاه و در 97 صفحه است که با 16 تصویر و 64 شکل توسط پیوتروفسکی تهیه شده است (Akademii Nauk Armyanskoy S.S.R., Erivan,1950). اهمیت آن در این واقعیت نهفته است که اولا این اولین کاوش علمی و کنترل شده است که در قلمرو اورارتویی انجام شده است و دوم اینکه اشیاء و موارد کشف شده، از نظر ماهیت، توصیف شده است. دقتی که در حفاری مد نظر گرفته شده، بر اهمیت آن افزوده است. از آنجایی که نسخه‏های دیگری از این گزارش بیرون از «پرده آهنین» باید بسیار نادر باشد، ما مناسب دیدیم تا خلاصه‏ای مصور را به نفع پژوهشگران غربی ارائه دهیم. این کتاب نیز ممکن است مقداری فشرده شود.

    کلیدواژگان: اورارتو‏، کارمیربلور، ارمنستان، باستان‏شناسی، کاوش‏های ارمنستان
  • ای دی اچ بیوار، منصور حمدالله زاده* صفحات 57-77

    کارزار کاوش های سال 1967 در نوش جان، حدود یازده کیلومتری شمال غرب ملایر و شصت و نه کیلومتری جنوب شرق همدان، توسط آقای دیوید استروناخ در مقاله اش برای بولتن موزه متروپولیتن شرح داده شده است. در ادامه با جزئیات بیشتر در شماره 1969 (ایران. 2) در آخرین روز فصل، گنجینه ای از اشیاء نقره ای در یک کاسه برنزی کشف شد که در زیر سطح کف در پایه سطح شیب دار در شرق مدفون شده بود. ساختمان یا قلعه این سازه توسط حفاری به فاز نوشیجان اول، مربوط به دوره پادشاهی مادها در قرن هفتم قبل از میلاد نسبت داده شده است. این کشفیات توسط وی، مربوط به 600 قبل از میلاد به نظر می رسد که به طور کامل توسط بررسی فعلی این مهم تایید می‏شود. بیش از 200 شیء نقره درون کاسه یافت شده است، برخی از آنها به شکل جواهرات بوده و شامل یک گوشواره و چندین مهره مارپیچ دوتایی و چهارگانه بوده است. این کاوش‏ها بایستی در جای دیگری توسط آقای استروناخ مورد بحث قرار گیرد. این مقاله بررسی می‏کند که این اقلام صرفا برای زینت شخصی یا ساخت جواهرات در نظر گرفته نشده باشند بلکه بیشتر به دلیل محتوای ارزشمند آن به لحاظ مسکوکات مد نظر بوده و به عنوان باستانی‏ترین پول مورد توجه قرار گیرد.

    کلیدواژگان: ماد‏، نوشیجان تپه، سکه، قدیمی‏ترین پول، باستان‏شناسی
  • محمد داندامایف، منصور حمدالله زاده* صفحات 78-84

    در آغاز دوره هخامنشی، نهاد برده داری هنوز در ایران توسعه چندانی نداشت. در ماد رسم وجود داشت که به موجب آن یک مرد فقیر می توانست خود را در اختیار شخص ثروتمندی اگرحاضر به غذا دادن به او شود، قرار دهد. جایگاه چنین مردی شبیه مقام برده بود. با این حال، او در هر زمانی می توانست ارباب خود را ترک کند، اگر تغذیه بدی داشت. در نیمه اول قرن ششم قبل از میلاد، ایرانیان فقط از چنین برده داری بدوی اطلاع داشتند و کار برده هنوز از نظر اقتصادی قابل توجه نبود. متداول ترین واژه برای نام بردن برده در ایران باستان کلمه بندکا بود. این کلمه نه تنها برای تعیین بردگان واقعی، بلکه برای بیان وابستگی عمومی نیز به کار می‏رفت. به عنوان مثال، در کتیبه بیستون، داریوش اول ساتراپ‏ها و سرداران خود را باندکاهای خود می‏نامد. به همین ترتیب داریوش اول گاداتس را، فرماندار خود در ایونیا، برده خود می‏نامد همانطور که در بسیاری از کشورهای شرق باستان، همه رعایای شاه، از جمله حتی بالاترین مقام ها، برده های شاه محسوب می شدند. بنابراین نویسندگان یونانی نوشتند که، به استثنای پادشاه، تمام مردم ایران از بردگان بودند. به همین ترتیب، اقتدار سران خانواده های پدرسالار بر اعضای خانواده های خود ظالمانه بود و آنها می توانستند با فرزندان خود مانند برده رفتار کنند.

    کلیدواژگان: ماد‏، هخامنشیان، برده‏ داری، برده، کتیبه‏ بیستون
|
  • Rıza Gürler Akgün, Mansour Hamdollahzadeh * Pages 5-24

    The Urartu Kingdom established a central administrative system in Eastern Anatolia for the first time in the mid-9th century BC and ruled the land for over 200 years. Therefore, the decline and fall of this kingdom is a completely fascinating subject full of unknowns and question marks. Although this process has attracted the attention of some researchers in recent times, studies in this field have been limited due to the lack of written and archaeological data. Hence, many of the answers to its fall are unclear. For example, it is unclear whether the decline started in one particular region and spread to other regions or occurred collectively. Among the other questions that need to be answered is whether the government and the royal families continued after the large fires that were observed in different strata in the Urartian centers or not. And if kings like Rusa and Sarduri - mentioned in inscription tablets - were actually from the same dynasty. The scarcity of written documents that can shed light on the death of the Urartu kingdom has forced us to study the archaeological remains to reach certain conclusions about this process.

    Keywords: Urartu, Eastern Anatolia, Rusa Son Of Argishti, Rusa Son Of Arimena, Assyria
  • Matt Waters, Mansour Hamdollahzadeh * Pages 25-37

    The understanding of the early history of Achaemenid in recent studies has undergone significant changes. Recent research has emphasized the family distinction between Cyrus the Great and Darius the First, and it has become difficult to validate the traditional and contemporary reconstruction of Dar Yush's claims of kinship, which implies a dual descent from Achaemenid through Tish-Peesh. In one inscription related to Cyrus and another related to Darius. Since the inscriptions of Cyrus in Pasargad were shown to be fake, therefore, the "Achaemenid" dynasty as a descendant of Darius and the relationship between Darius and his predecessors needs a new evaluation.The understanding of the early history of Achaemenid in recent studies has undergone significant changes. Recent research has emphasized the family distinction between Cyrus the Great and Darius the First, and it has become difficult to validate the traditional and contemporary reconstruction of Dar Yush's claims of kinship, which implies a dual descent from Achaemenid through Tish-Peesh. In one inscription related to Cyrus and another related to Darius. Since the inscriptions of Cyrus in Pasargad were shown to be fake, therefore, the "Achaemenid" dynasty as a descendant of Darius and the relationship between Darius and his predecessors needs a new evaluation.

    Keywords: Cyrus, Darius, Cyrus Cylinder, Biston Inscription, Achaemenid
  • R. D. Barnett, W. Watson, Mansour Hamdollahzadeh * Pages 38-56

    The most important contribution to the subject of Urartian archeology is the publication of a preliminary report on the excavations at Karmirblur in 1950. This report (Karmir Blur, I) is short and on 97 pages with 16 illustrations and 64 figures prepared by Piotrovsky (Akademii Nauk Armyanskoy S.S.R., Erivan, 1950). Its importance lies in the fact that, firstly, it is the first scientific and controlled exploration that has been carried out in the Urartian territory, and secondly, the objects and items discovered have been described in terms of their nature. The accuracy considered in the excavation has increased its importance. As other copies of this report outside the "Iron Curtain" must be very rare, we have thought fit to provide an illustrated summary for the benefit of Western scholars. This book may also be a bit compressed.

    Keywords: Urartu, Karmir Belor, Armenia, Archaeology, Armenian Excavations
  • A. D. H. Bivar, Mansour Hamdollahzadeh * Pages 57-77

    The 1967 excavation campaign at Noushjan, about eleven kilometers northwest of Malair and sixty-nine kilometers southeast of Hamedan, was described by Mr. David Stronach in his article for the Metropolitan Museum Bulletin. Continued in more detail in No. 1969 (Iran. 2) On the last day of the season, a hoard of silver objects was discovered in a bronze bowl buried below the floor level at the base of the ramp to the east. The building or castle of this structure has been attributed by excavation to the Noushijan I phase, related to the period of the kingdom of the Medes in the 7th century BC. These discoveries by him seem to be related to 600 BC, which is fully confirmed by the current investigation of this matter. More than 200 silver objects were found in the bowl, some of them in the form of jewelry, including an earring and several double and quadruple spiral beads. These explorations should be discussed elsewhere by Mr. Stronach. This article examines that these items are not intended for personal adornment or jewelry making, but rather because of their valuable content, they are considered as the most ancient money.

    Keywords: Median, Nushijan Tepe, Coin, Oldest Money, Archeology
  • Muhammad Dandamayev, Mansour Hamdollahzadeh * Pages 78-84

    At the beginning of the Achaemenid period, the institution of slavery was still poorly developed in Iran. In Media a custom existed whereby a poor man could place himself at the disposal of a rich person if the latter agreed to feed him. The position of such a man was similar to that of a slave. However, he could at any time leave his master if he was poorly fed (see I. M. D’yakonov [Diakonoff], Istoriya Midii, Moscow and Leningrad, 1956, pp. 334-35). By the time their own state had emerged (the first half of the 6th cent. b.c.), the Persians knew only of such primitive slavery, and slave labor was not yet economically significant.

    Keywords: Medes, Achaemenians, Slavery, Slave, Biston Inscription