فهرست مطالب

نشریه پرستاری ایران
پیاپی 145 (دی 1402)

  • تاریخ انتشار: 1403/06/07
  • تعداد عناوین: 8
|
  • سمانه شیرنسب، مرضیه عادل مهربان*، محبوبه رسولی صفحات 438-449
    زمینه و هدف

    جابه جایی کارکنان یک پدیده رایج است که امروزه بسیاری از سازمان ها با آن مواجه هستند. سازمان ها، در استخدام و رشد کارمندان سرمایه گذاری بسیار زیادی می کنند؛ بنابراین هر شرکت سعی می کند از ترک شغل کارمند جلوگیری کند. یکی از دلایل ترک شغل پرستاران می تواند عدم انطباق پذیری شغلی باشد. انطباق پذیری، منابع و توانایی هایی به شمار می رود که به افراد این امکان را می دهند تا رفتارهای خود را با محدودیت های موقعیتی و محیطی خاص منطبق کنند. بنابراین این پژوهش با هدف تعیین ارتباط انطباق پذیری شغلی با تمایل به ماندگاری شغلی در پرستاران بخش های مراقبت ویژه مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد.

    روش بررسی

    این یک مطالعه مقطعی است که در سال 1401-1402 انجام شد. محیط پژوهش بخش های ویژه در 7 مرکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران بود و جامعه پژوهش پرستاران شاغل (دارای حداقل 6 ماه سابقه کار مستمر) در این بخش ها بودند که به صورت تصادفی طبقه ای 220 نفر از آن ها در شیفت های مختلف انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های الکترونیک جمعیت شناختی، انطباق پذیری شغلی (شامل 4 بعد دغدغه، کنجکاوی، کنترل و اعتماد) و تمایل به ماندگاری (شامل 3 بعد سازگاری، قربانی کردن و ارتباطات) جمع آوری شدند. برای توصیف مشخصات نمونه ها از شاخص های توصیفی (توزیع فراوانی مطلق، نسبی و میانگین) و برای بررسی روابط بین متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد.

    یافته ها 

    در بخش توصیفی میانگین متغیرهای انطباق پذیری شغلی (0/98±2/98) و تمایل به ماندگاری (1±3/02) آورده شد. بیشترین میانگین خرده مقیاس انطباق پذیری مربوط به دغدغه شغلی (1/14±3/05) و کمترین مربوط به کنجکاوی شغلی (1/09±2/92) بود. در تمایل به ماندگاری هم بیشترین میانگین مربوط به قربانی کردن (1/09±3/06) و کمترین میانگین مربوط به سازگاری (1/1±2/98) بود. بین انطباق پذیری شغلی با تمایل به ماندگاری شغلی رابطه مثبت و معنی داری (0/43=r) در سطح خطای کمتر از 0/05 وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد انطباق پذیری و تمایل به ماندگاری شغلی در پرستاران در سطح متوسط قرار دارد. 

    نتیجه گیری 

    از نتایج این پژوهش می توان چنین استنباط کرد که انطباق پذیری شغلی به ویژه در دغدغه شغلی با افزایش تمایل به ماندگاری شغلی پرستاران ارتباط دارد. بنابراین با پرداختن به ابعاد مختلف انطباق پذیری شغلی در پرستاران شاید بتوان به حفظ بیشتر آن ها در بیمارستان ها و پیشگیری از ترک شغل کمک کرد.

    کلیدواژگان: انطباق پذیری شغلی، تمایل به ماندگاری، بخش مراقبت ویژه، پرستاران
  • اعظم قربانی، لیلا صیادی، شیما حقانی، اسمعیل محمد نژاد، معین سلامی* صفحات 450-463
    زمینه و هدف

     بیماران مبتلا به لوسمی دوره هایی از تنش های روانی را تجربه می کنند که می تواند روی امید این بیماران اثرگذار باشد. یکی از مولفه های موثر در بهزیستی روانی، ادراک بیماری است که ارزیابی شناختی و درکی است که فرد از بیماری خود دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین ادراک بیماری و امید در مبتلایان به لوسمی انجام شد.

    روش بررسی

     پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی است که با مشارکت 200 بیمار مبتلا به لوسمی که در سال 1402 به بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران مراجعه کردند، انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی، پرسش نامه ادراک بیماری بردبنت و همکاران و پرسش نامه امید اشنایدر بود. تجزیه وتحلیل داده ها در نرم افزار spss نسخه 16 و با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون های همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد.

    یافته ها

     میانگین نمره کلی ادراک بیماری در مبتلایان به لوسمی 9/10± 37/45 و میانگین نمره کلی امید در این بیماران 1/88± 32/19 بود. همچنین همبستگی ادراک بیماری و امید منفی و معنی دار بود (0/489-= r؛ P<0/001).

    نتیجه گیری

     براساس نتایج مطالعه حاضر، بیمارانی که ادراک مثبت تری از بیماری خود دارند، از امید بالاتری نیز برخوردارهستند. اجرای برنامه و مداخلاتی در جهت ایجاد ادراک مثبت از بیماری، می تواند زمینه ساز افزایش امید در این بیماران باشد.

    کلیدواژگان: درک بیماری، امید، لوسمی، سرطان
  • محمدمهدی خانی، زهرا قائم مقامی*، شیوا خالق پرست، یاسمن خلیلی صفحات 464-475
    زمینه و هدف 

    برخی مطالعات ریسک بالایی از سندرم متابولیک را در بین زنان و کارکنان شیفت شب گزارش کرده اند. هدف از این مطالعه تعیین وضعیت شاخص های آزمایشگاهی سندرم متابولیک و آزمایش های تیروئیدی در پرستاران شاغل در موسسه قلب و عروق شهید رجایی تهران در سال 1399 بود.

    روش بررسی 

    نمونه ها در این مطالعه توصیفی مقطعی، پرونده های سلامت پرستاران شاغل در مرکز آموزشی، تحقیقاتی درمانی قلب و عروق شهید رجایی بود که نتایج آزمایشات پرسنل در آنجا ثبت شده بود. روش نمونه گیری، سرشماری بود. پرونده هایی با اطلاعات ناقص که اطلاعات آن ها قابل بازیابی نبود، از مطالعه حذف شدند. برای جمع آوری اطلاعات از فرمی مشتمل بر مشخصات جمعیت شناختی، شاخص های تیروئید و شاخص های آزمایشگاهی سندرم متابولیک از اطلاعات موجود در پرونده سلامت پرستاران استفاده شد. تجزیه وتحلیل اطلاعات توسط نرم افزار SPSS نسخه 26 انجام شد. 

    یافته ها

    از 401 پرونده موردبررسی، 339 مورد (84/5 درصد) زن بودند. میانگین سن 8/68±37/47 سال و میانگین سابقه کاری پرستاران 8/07±13/17 سال بود. میزان شیوع اختلالات آزمایشگاهی سندرم متابولیک پرستاران براساس معیار انجمن قلب آمریکا و موسسه ملی قلب، ریه و خون، 5/21 درصد و براساس معیار برنامه ملی آموزش کلسترول (پانل 3) 2/99 درصد بود. کم کاری تیروئید بالینی در0/2 درصد پرستاران، کم کاری تیروئید تحت بالینی در 12 درصد پرستاران و پرکاری تیروئید تحت بالینی در 1/5 درصد پرستاران مشاهده شد.

    نتیجه گیری

    نتیجه این مطالعه نشان می دهد میزان سندرم متابولیک و همچنین اختلالات تیروئیدی در بین پرستاران قابل توجه نبوده است. انجام مطالعاتی در سطح وسیع تر به صورت کوهورت یا طولی آینده نگر پیشنهاد می شود.

    کلیدواژگان: سندرم متابولیک، پرکاری تیروئید، کم کاری تیروئید، پرستاران
  • مهرنوش اینانلو، زهرا ترک*، شیما حقانی صفحات 476-489
    زمینه و هدف 

    پرستاران در خطوط مقدم مبارزه با شیوع بیماری کووید-19 با عوامل استرس زای زیادی مواجه هستند. یکی از پراسترس ترین شرایط، پیش بینی ناپذیر بودن وضعیت و جدی بودن خطر است که ممکن است به عدم تحمل ابهام در آنان منجر شود. دلایلی مانند ناشناخته بودن بیماری همه گیر، ندانستن مدت زمان ادامه بیماری، عدم اطمینان از ابتلا به بیماری بدون نشان دادن هیچ علامتی اما احتمال انتقال عفونت به دیگران و ناتوانی در کنترل فرایند، مفهوم عدم تحمل ابهام را در این دوره مهم تر می کند. پرستاران دارای عدم تحمل ابهام، موقعیت های مبهم بیماری همه گیر کووید-19 را آشفته کننده و تنش زا ادراک می کنند و دچار اضطراب و نگرانی شدید می شوند. اضطراب در چنین شرایطی به اجتناب شناختی یا نشخوار فکری و دیگر راهبردهای غیرانطباقی در رابطه با مسئله منجر می شود. بر این اساس، از یک سو باتوجه به اهمیت نقش پرستاران در مقابله با بیماری های همه گیر همچون کرونا به عنوان تلاشگران خط مقدم مقابله با این بیماری و از سوی دیگر باتوجه به اینکه با جست وجو در پایگاه های اطلاعاتی، پژوهشی که در ایران به بررسی عدم تحمل ابهام در پرستاران بپردازد وجود ندارد، درنتیجه مطالعه حاضر با هدف تعیین عدم تحمل ابهام در همه گیری کووید-19 در پرستاران شاغل در خط مقدم مقابله با ویروس کرونا در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1399 انجام شد.

    روش بررسی

    در این مطالعه توصیفی مقطعی، از بین پرستاران شاغل در بخش های بستری بیماران مبتلا به کرونا در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، 240 پرستار که معیار ورود به مطالعه را داشتند با روش سرشماری وارد مطالعه شدند و فرم جمعیت شناختی و پرسش نامه عدم تحمل ابهام فریستون را تکمیل کردند. تقریبا 10 الی 15 دقیقه طول کشید تا هر دو پرسش نامه تکمیل شود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.

    یافته ها 

    میانگین نمره عدم تحمل ابهام در واحدهای موردپژوهش 20/36± 62/58 بود. بعد استرس آمیز بودن ابهام بیشترین میانگین نمره (0/78± 2/49) و بعد ناتوانی برای انجام عمل کمترین میانگین نمره (0/80± 2/15) را داشت. علاوه بر این، ابتلا به کرونا با عدم تحمل ابهام ارتباط معنی دار آماری داشت (0/048=p).

    نتیجه گیری

    نتایج این پژوهش نشان داد پرستاران در موقعیت پرابهام همه گیری کووید-19 دچار عدم تحمل ابهام شده اند، به طوری که در بعد استرس آمیز بودن ابهام دچار پریشانی و عدم قطعیت بیشتری بودند، اما میزان استرس به گونه ای نبوده که آنان را برای انجام وظایفشان ناتوان کند. بررسی این شاخص می تواند به برنامه ریزان، ارائه دهندگان خدمات سلامت و پرستاران کمک کند تا با به کارگیری روش های مناسب و با انجام مداخلات آموزشی، بالینی و پژوهشی در زمینه برون رفت از چرخه اضطراب و ابهام، تغییر باورها درباره ابهام، کاهش جهت گیری منفی به مشکلات و مدیریت نگرانی، باعث ارتقای سلامت روانی پرستاران در شرایط همه گیری بیماری کرونا شوند.

    کلیدواژگان: عدم تحمل ابهام، همه گیری کووید-19، پرستاران
  • مریم خدابخشی، هما صادقی اول شهر*، لیلا امینی، شیما حقانی صفحات 490-503
    زمینه و هدف

     یکی از پیامدهای اپیدمی کووید-19 تاثیر آن بر روابط بین فردی است. ترس از انتقال بیماری به همسر برای کارکنان بهداشتی ازجمله ماماها که تماس طولانی با مادران و بیماران مبتلا به کووید-19 دارند، بیشتر از سایر افراد جامعه گزارش شده است. اثرات این ترس می تواند بر جنبه های مختلف زندگی شخصی ماماها ازجمله روابط و سلامت جنسی آنان تاثیر بگذارد. بنابراین هدف از این مطالعه، تعیین رابطه ترس از ابتلا به کووید-19 با عملکرد و رضایت جنسی در ماماهای شاغل در مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران در تهران بود.

    روش بررسی

     این مطالعه مقطعی بر روی 122 مامای شاغل در مراکز آموزشی درمانی دارای کادر مامایی و بخش های زنان و زایمان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران، در تهران انجام شد. روش نمونه گیری، هدفمند بود و از 23 اردیبهشت تا 15 مرداد سال 1401 به طول انجامید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، اطلاعات فردی مربوط به کوید-19، پرسش نامه ترس از کووید-19، شاخص عملکرد جنسی زنان و شاخص رضایت جنسی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 تجزیه وتحلیل شدند.

    یافته ها 

    براساس نتایج، میانگین سنی ماماها 6/27± 32/21 سال بود. بیشتر آن ها دارای مدرک کارشناسی بودند. رضایت جنسی با هیچ کدام از متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط معنی دار آماری نداشت (0/05<P). بین ترس از کووید-19 و رضایت جنسی ماماها همبستگی معکوس و معنی دار (در سطح ضعیف) وجود داشت (0/214-=P=0/019, r). همچنین بین ترس از کووید-19 و عملکرد جنسی ماماها همبستگی معکوس و معنی دار (در سطح متوسط) مشاهده شد (r=-0/450 ,0/001>P).

    نتیجه گیری

     ازآنجایی که ترس از کووید-19 می تواند با رضایت و عملکرد جنسی ماماها مرتبط باشد، بنابراین در موارد بروز اپیدمی، کارکنان بهداشتی و درمانی ازجمله ماماها نیازمند حمایت هایی مانند دریافت امکانات حفاظتی جهت پیشگیری از بیماری و همچنین برگزاری کارگاه های آموزشی مدیریت استرس و ایجاد تاب آوری و تسهیلاتی برای مشاوره انفرادی هستند.

    کلیدواژگان: کووید-19، مامایی، ترس، عملکرد جنسی، رضایت جنسی
  • مهسا رضایی، مهسا حسینی، محبوبه سجادی*، اعظم مسلمی صفحات 504-515
    زمینه و هدف

    شیوع هر پاندمی مانند کرونا باعث ایجاد اضطراب در کادر درمان به ویژه پرستاران می شود. بسیاری از آسیب های جسمی و روانی در پرستاران ناشی از اضطراب است. ارتباط بین انعطاف پذیری شناختی و اضطراب درک شده ناشی از پاندمی کرونا هنوز ناشناخته باقی مانده است. طبق مطالعات گذشته، انعطاف پذیری شناختی بر روند سازگاری انسان موثر است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط انعطاف پذیری شناختی با اضطراب ناشی از کرونا در پرستاران بود.

    روش بررسی

    در این پژوهش که یک مطالعه مقطعی تحلیلی است، به بررسی 120 نفر از پرستاران شاغل در مرکز درمانی کرونا پرداخته شد. این پرستاران به روش نمونه گیری طبقه ای از تاریخ 1400/05/20 به مدت تقریبی 3 ماه انتخاب شدند. سنجش ارتباط انعطاف پذیری شناختی با اضطراب ناشی از کرونا به وسیله پرسش نامه انعطاف پذیری شناختی و مقیاس اضطراب کرونا صورت گرفت. به منظور بررسی ارتباط بین متغیرها، از نرم افزار Spss نسخه 23 استفاده شد. در صورت برقراری فرض نرمالیتی، آزمون های پارامتری مانند همبستگی پیرسون، آزمون آنالیز واریانس و آزمون تی مستقل و در غیر این صورت، آزمون های غیرپارامتری مانند خی دو و دقیق فیشر به کار گرفته شدند.

    یافته ها 

    یافته ها نشان دادند میانگین نمره کلی اضطراب بیماری کرونا 3/96± 21/09 با کمینه 12 و بیشینه 32 و میانگین نمره کلی انعطاف پذیری شناختی 9/97± 52/78 با کمینه 30 و بیشینه 81 است. بین نمره اضطراب پرستاران با نمره انعطاف پذیری ارتباط معنی داری وجود نداشت (P>0/05). همچنین نمره انعطاف پذیری و اضطراب درک شده ناشی کرونا با سن، تعداد فرزند، سابقه کاری و فعالیت بدنی ارتباط معنی داری نداشت. اما پرستاران رسمی و زنان پرستار انعطاف پذیری بیشتری داشتند و متاهل بودن بر تجربه کمتر اضطراب کرونا اثرگذار بود.

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد ارتباطی بین انعطاف پذیری شناختی و توانایی انطباق پرستاران با کاهش اضطراب درک شده ناشی از کرونا وجود ندارد. همچنین متغیرهای جمعیت شناختی نیز نمی توانند اثربخشی خاصی بر افزایش انعطاف پذیری شناختی در پاندمی کرونا یا کاهش اضطراب داشته باشند. این موضوع می تواند به دلیل همه گیری وسیع و مرگ ومیر بالای پاندمی کرونا باشد که موقعیت فاجعه باری را برای جامعه به خصوص پرستاران رقم زده و احتمالا موجب عدم اثربخشی متغیرها و انعطاف پذیری بر اضطراب شده است. پاندمی های جهانی مانند کرونا باعث القای اضطراب زیادی به کادر درمان و پرستاران می شوند که تنها با ویژگی های شخصیتی مانند قابلیت انعطاف پذیری نمی توان از آسیب های فیزیکی و روانی آن ها در امان ماند و نیازمند تمهیدات چندگانه است.

    کلیدواژگان: اضطراب، انعطاف پذیری شناختی، پرستاران، کووید-19، ویروس کرونا، مطالعات مقطعی
  • محمد فرزانه فر، سوگند بهادری همراز، آرزو کرمپوریان*، سلمان خزایی صفحات 516-525
    زمینه و هدف

     ارائه مراقبت های پرستاری باکیفیت همواره دغدغه اصلی پرستاران بوده است. صلاحیت و شجاعت اخلاقی از عوامل موثر بر ارائه خدمات پرستاری محسوب می شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط صلاحیت بالینی با شجاعت اخلاقی در پرستاران انجام شد.

    روش بررسی

     این مطالعه توصیفی مقطعی از نوع همبستگی است که در سال 1401 در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. 123 نفر از پرستاران شاغل به روش نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. ابزارهای مورداستفاده در این مطالعه شامل پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسش نامه شجاعت اخلاقی سکرکا و همکاران و پرسش نامه صلاحیت بالینی لیو و همکاران بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. 

    یافته ها

     نتایج نشان داد بیشتر مشارکت کنندگان زن (54/71 درصد)، متاهل (63/41 درصد) و دارای سطح تحصیلات کارشناسی (82/93 درصد) بودند. میانگین و انحراف معیار نمرات صلاحیت بالینی و شجاعت اخلاقی پرستاران به ترتیب برابر با 22/32± 151/18 و 7/47± 59/56 بود که نشان دهنده متوسط بودن میزان صلاحیت بالینی و بالا بودن شجاعت اخلاقی است. همچنین مشخص شد بین شجاعت اخلاقی و صلاحیت بالینی پرستاران ارتباط آماری معنی دار و مستقیم، ولی ضعیفی وجود دارد (r=0/272 ,0/001=P).

    نتیجه گیری

     ازآنجا که براساس نتایج، میزان صلاحیت بالینی پرستاران متوسط بود، بنابراین می توان کارگاه های آموزشی را جهت ارتقای صلاحیت بالینی پیشنهاد کرد. از طرفی، چون بین صلاحیت بالینی و شجاعت اخلاقی پرستاران ارتباط ضعیفی وجود دارد، می توان چنین نتیجه گرفت که عوامل دیگری به جز صلاحیت بالینی با شجاعت اخلاقی مرتبط هستند که مستلزم مطالعات بیشتری است.

    کلیدواژگان: صلاحیت بالینی، شجاعت اخلاقی، پرستاران
  • تهمینه رحمت خواه، رجب دشتی کلانتر، نازیلا وثوقی، علیرضا میرزایی، سعید مهری* صفحات 526-537
    زمینه و هدف

     مهارت های ارتباط شفاهی نقش مهمی در موفقیت فردی، تحصیلی و حرفه ای افراد دارند و رایج ترین روش ارزیابی فعالیت آموزشی در بیشتر مراکز علمی هستند. هدف مطالعه حاضر، تعیین شایستگی ارائه شفاهی در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل بود.

    روش بررسی

     این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در سال 1402 انجام شد. 274 دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اردبیل به روش نمونه گیری در دسترس وارد پژوهش شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و مقیاس ارزیابی ارائه شفاهی بود. تجزیه وتحلیل داده ها پس از ورود به نرم افزار SPSS نسخه 20، با استفاده از آزمون های تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه صورت گرفت.

    یافته ها

    میانگین نمره کل شایستگی ارائه شفاهی برابر با 7/75±58/81 بود. میانگین نمره شایستگی در بعد دقت در محتوا 0/348±4/01، در بعد ارتباط موثر 0/658±3/72 و در بعد وضوح در گفتار 0/673±4/02 بود. نمره شایستگی در ارائه شفاهی در دانشجویان فارس زبان نسبت به دانشجویان آذری زبان بالاتر بود. همچنین دانشجویان با سابقه ارائه بیشتر و مطالعه کتاب های سخنوری میانگین نمرات بالاتری کسب کردند.

    نتیجه گیری

     باتوجه به اهمیت ارائه های شفاهی برای پرستاران به عنوان یک مهارت مفید و ضروری و تاثیر آن بر کیفیت ارتباطات و ارائه شفاهی در محیط کاری آینده، ارتقا، رهبری و توسعه فردی، توصیه می شود اساتید پرستاری و نظام آموزشی فرصت مناسب یادگیری و ارتقای این مهارت را در دوران دانشجویی بیشتر موردتوجه قرار دهند.

    کلیدواژگان: ارائه شفاهی، دانشجویان پرستاری، شایستگی
|
  • Samaneh Shirnasab, Marzieh Adel Mehraban*, Mahboubeh Rasouli Pages 438-449
    Background & Aims 

    One of the reasons for leaving the job among nurses can be the lack of career adaptability, which refers to ability to cope with changes in working conditions. This study aims to determine the relationship between career adaptability and the intention to stay in job among nurses working in critical care units of teaching hospitals in Tehran, Iran.

    Materials & Methods

    This is a descriptive-correlational study with a cross-sectional design that was conducted in 2022-2023 in critical care units of seven hospitals affiliated to Iran University of Medical Sciences. Participants were 220 nurses working in these units with at least 6 months of work experience, who selected by a stratified sampling method from different working shifts. Data collection was done online using a demographic form, the career adapt-abilities scale (with four dimensions of concern, control, curiosity, confidence), and an intention to stay in job questionnaire (with three dimensions of adaptation, sacrifice, communication). Descriptive statistics (Mean±SD, frequency, percentage) were used to describe the data, while Pearson’s correlation test and regression analysis were used to assess the relationships between the study variables.

    Results

    The mean total score of career adaptability was 2.98±0.98 and the mean total score of intention to stay was 3.02±1. Among the dimensions of career adaptability, the highest average was related to concern (3.05±1.14) and the lowest score was related to curiosity (2.92±1.09). Among the dimensions of intention to stay, the highest score was related to sacrifice (3.06±1.09) and the lowest score was related to adaptability (2.98±1.1). A positive and significant relationship was found between career adaptability and the intention to stay in job (r=0.43, P<0.05). 

    Conclusion 

    Career adaptability, especially its curiosity dimension, has a significant relationship the intention to stay in job among nurses working in critical care units. By addressing different dimensions of career adaptability in nurses, hospital managers can be able to safeguard nurse retention in hospitals and mitigate nurse turnover.

    Keywords: Career Adaptability, Intention To Stay, Intensive Care Units, Nurses
  • Azam Ghorbani, Leila Sayadi, Shima Haqqani, Esmaeil Mohammadnejad, Moein Salami* Pages 450-463
    Background & Aims

     Patients with leukemia face mental distress that can affect their hope. One of the effective components in measuring psychological well-being is illness perception, which refers to the cognitive evaluation and understanding of a medical condition. This study aims to determine the relationship between illness perception and hope in patients with leukemia hospitalized in selected hospitals in Tehran, Iran.

    Materials & Methods

     This is a descriptive-correlational study conducted on 200 patients with leukemia hospitalized in selected hospitals affiliated to Tehran University of Medical Sciences in 2023. Data collection tools were a demographic form, Broadbent et al.’s brief illness perception questionnaire (BIPQ) and Snyder’s adult hope scale (AHS). The collected data were analyzed in SPSS software, version 16 using descriptive and inferential statistics such as Pearson’s correlation test, independent t-test, and analysis of variance.

    Results 

    The mean total score of BIPQ was 37.45 ± 9.10 and the mean total score of AHS was 32.39 ± 1.88. There was negative and significant correlation between illness perception and hope (r=-0.489, P<0.001).

    Conclusion

     A more positive perception of leukemia can improve the hope of patients. It is recommended to implement interventions to create a positive illness perception in these patients to increase their hope.

    Keywords: Illness Perception, Hope, Leukemia, Cancer
  • Mohammadmahdi Khani, Zahra Ghaemmaghami*, Shiva Khaleghparast, Yasaman Khalili Pages 464-475
    Background & Aims

    Some studies have reported a high risk of metabolic syndrome among women and night shift workers. This study aims to determine the status of metabolic syndrome laboratory indicators and thyroid function tests in nurses working in Rajaei Cardiovascular, Medical, & Research Center (RCMRC) in Tehran, Iran, in 2020-2021.

    Materials & Methods

    This is a descriptive cross-sectional study on the health records of nurses working in RCMRC. The sampling was done using a census method. Records with incomplete information were excluded. A form containing demographic characteristics, thyroid function indicators, and metabolic syndrome laboratory indicators was used to collect data from the health records. Data analysis was performed in SPSS software, version 26.

    Results 

    Out of 401 reviewed records, 339 cases (84.5%) were for female nurses. The mean age of nurses was 37.47±8.68 years, and their mean work experience was 13.17±8.07 years. According to the criteria of the American Heart Association and the National Heart, Lung, and Blood Institute, the prevalence of abnormalities in metabolic syndrome laboratory tests was 5.21%, while according to the National Cholesterol Education Program III criteria, it was 2.99%. The prevalence of clinical hypothyroidism was 0.2%; subclinical hypothyroidism, 12.0%; and subclinical hyperthyroidism, 1.5%.

    Conclusion

    The prevalence of metabolic syndrome and thyroid disorders among nurses working in RCMRC is not considerable. Further large-scale studies (cohort or longitudinal) are recommended.

    Keywords: Metabolic Syndrome, Hyperthyroidism, Hypothyroidism, Nurses
  • Mehrnoosh Inanlou, Zahra Tork*, Shima Haghani Pages 476-489
    Background & Aims

    Nurses on the frontline of fight against COVID-19 faced with many stressors. The unpredictability of the situation and the seriousness of the risk can lead to intolerance of uncertainty (IU) in them. Nurses with IU perceive uncertainties about COVID-19 as distressing and stressful, and experience severe anxiety and worry. Anxiety in such situations leads to cognitive avoidance, rumination or other maladaptive coping strategies. The present study aims to determine the IU status during the COVID-19 pandemic in nurses working in teaching hospitals in Tehran, Iran.

    Materials & Methods

    This descriptive cross-sectional study was conducted in 2020 on 240 nurses working in the coronavirus wards of teaching hospitals affiliated to Iran University of Medical Sciences, whowere selected by a census sampling method and based on the inclusion criteria. A demographic form and Freeston et al.’s intolerance of uncertainty scale (IUS) were completed by them. Data analysis was performed in SPSS software, version 16, using descriptive and inferential statistics.

    Results 

    The mean score of IU was 62.58±20.36. The stress dimension of IUS showed the highest score (2.49±0.78) while the dimension of inability to take action showed the lowest score (2.15±0.80). The COVID-19 infection was significantly associated with IU (P=0.048).

    Conclusion 

    The nurses working in the coronavirus wards of selected teaching hospitals had IU during the COVID-19 pandemic such that they had more IU regarding stress, but the amount of IU was not so high that can make them unable to perform their duties. Providing education to nurses on how to break the cycle of anxiety and IU, changing their beliefs about IU, reducing their negative orientation to problems, controlling and monitoring their performance, and facilitating the provision of care can help optimize nursing care and achieve quality patient care during health-related crises.

    Keywords: Intolerance Of Uncertainty, COVID-19, Nurses
  • Maryam Khodabakhshi, Homa Sadeghi Avval Shahr*, Leila Amini, Shima Haghani Pages 490-503
    Background & Aims

    One of the consequences of the COVID-19 pandemic was its impact on marital relations. In health workers, including midwives, who have longer and more contact with mothers who may be infected with COVID-19, the fear of transmitting the virus to their partners is more. This fear can affect their personal lives, including sexual relationships and sexual health. This study aims to determine the relationship of the fear of COVID-19 with sexual function and sexual satisfaction in midwives working in teaching hospitals in Tehran, Iran.

    Materials & Methods 

    This cross-sectional study was conducted on 122 midwives working in teaching affiliated to Iran University of Medical Sciences. They were selected using a census method from May 13 to August 6, 2022. Data collection tools included a demographic/ COVID-19-related form, Ahurso’s fear of COVID-19 scale, female sexual function index (FSFI) and sexual satisfaction index. Data were analyzed in SPSS software, version 24. 

    Results

    The mean age of participants was 32.21 ± 6.27 years. Most of them had a bachelor’s degree. Sexual satisfaction had no significant relationship with any demographic factors (P>0.05). There was a negative and significant correlation (weak) between fear of COVID-19 and sexual satisfaction (r=-0.214, P=0.019). Also, there was a negative and significant correlation (moderate) between the fear of COVID-19 and sexual function (r=-0.450, P<0.001).

    Conclusion

    It seems that the fear of COVID-19 is related to sexual function and sexual satisfaction of Iranian married midwives. Therefore, during similar pandemics in the future, midwives need support such as receiving more personal protective equipment and stress management and resilience training workshops .

    Keywords: COVID-19, Midwifery, Fear, Sexual Dysfunction, Sexual Satisfaction
  • Mahsa Rezaei, Mahsa Hosseini, Mahbobeh Sajadi*, Azam Muslimi Pages 504-515
    Background & Aims

    The spread of COVID-19 pandemic caused anxiety in the medical staff, especially nurses, which contributed to many physical and mental problems in them. The relationship between cognitive flexibility and COVID-19-related anxiety is still unknown. This study aims to measure the relationship between cognitive flexibility and COVID-19-related anxiety in nurses, and find the related factors.

    Materials & Methods 

    This is a descriptive-analytical study with a cross-sectional design that was conducted in 2021 on 120 male and female nurses working in one of the hospitals affiliated to Arak University of Medical Sciences. Sampling was done using a stratified and random sampling method for three months. The cognitive flexibility inventory (CFI) and the corona disease anxiety scale (CDAS) were employed to collect data. Data analysis was performed in SPSS software, version 23, using independent t-test, analysis of variance (ANOVA) , and Pearson correlation test.

    Results

    The mean total score of CDAS was 21.09±3.96, ranged from 12 to 32. The mean total score of CFI was 52.78±9.97, ranged from 30 to 81. Based on Pearson’s correlation test results, there was no significant relationship between cognitive flexibility and COVID-19-related anxiety (p>0.05). The mean scores of CFI and CDAS were not significantly different based on age, number of children, work experience, physical activity level, and educational level; however, nurses with permanent employment (P=0.007) and female nurses (P=0.03) had higher cognitive flexibility, and married nurses had lower anxiety (P=0.021).

    Conclusion

    There is no significant relationship between cognitive flexibility and COVID-19-related anxiety in nurses. The personality traits such as cognitive flexibility is not enough to reduce the high level of anxiety caused the pandemics such as COVID-19 and it requires multiple measures and strategies.

    Keywords: Anxiety, Cognitive Flexibility, Nurses, COVID-19, Coronavirus, Cross-Sectional Studies
  • Mohammad Farzanehfar, Sowgand Bahadori Hamraz, Arezou Karampourian*, Salman Khazaei Pages 516-525
    Background & Aims 

    Providing quality nursing care has always been the main concern of nurses. Clinical competence and moral courage are effective factors in providing quality nursing care. The present study aims to determine the relationship between clinical competency and moral courage in Iranian nurses.

    Materials & Methods 

    This is a descriptive-correlational study with a cross-sectional design that was conducted in 2022 on 123 nurses working in teaching hospitals affiliated to Hamadan University of Medical Sciences, who were selected using a simple random sampling method. Data collection tools were Sekarka et al.’s moral courage questionnaire, Liu et al.’s competency inventory for registered nurses, and a demographic form. Data analysis was done using descriptive statistics, independent t-test, one-way analysis of variance and Pearson’s correlation test in SPSS software, version 16.

    Results 

    The mean scores of clinical competency and moral courage scores were 151.18 ± 22.32 and 59.56 ± 7.47, respectively, indicating a moderate clinical competency and high moral courage. There was a significant and positive (weak) relationship between moral courage and clinical competency (r=0.272, P=0.001).

    Conclusion 

    Due to the moderate clinical competency of nurses, educational workshops are recommended to improve their clinical competence. Moreover, since there is a weak relationship between clinical competency and moral courage of nurses, factors other than clinical competence may be related to moral courage, which requires further studies.

    Keywords: Clinical Competence, Moral Courage, Nurses
  • Tahmineh Rahmatkhah, Rajab Dashti Kalantar, Nazila Vosoghi, Alireza Mirzaei, Saeed Mehri* Pages 526-537
    Background & Aims

    Oral presentation skills play an important role in the personal, academic and professional success. It is the most common method of educational assessment in higher education settings. This study aims to determine the oral presentation competency of nursing students from Ardabil university of medical sciences (AUMS).

    Materials & Methods

    This is a descriptive cross-sectional study that was conducted in 2023 on 274 nursing students from AUMS, who were selected using a convenience sampling method. The data collection tool were a demographic form and Chiang’s oral presentation evaluation scale (OPES). The collected data were analyzed in SPSS software, version 20, using independent t-test and one-way analysis of variance.

    Results 

    The total score of OPES was 58.81±7.75. The scores of the dimensions of accuracy in content, effective communication, and clarity of speech was 4.01±0.348, 3.72±0.658, and 4.02 ± 0.673, respectively. Competency was higher in Persian speaking students than in Azari-speaking students. Also, students with a history of more oral presentation and reading of public speaking books obtained higher scores.

    Conclusion

    Considering the importance of oral presentations for nurses, it is recommended that nursing professors in AUMS and the educational system in Iran pay more attention to promote this skill in Azeri-speaking nursing students.

    Keywords: Oral Presentation, Nursing Students, Competency