فهرست مطالب

مجله علوم دانشگاه تهران
سال سی و سوم شماره 4 (زمستان 1386)

  • تاریخ انتشار: 1386/10/11
  • تعداد عناوین: 13
|
  • امید میرشمسی کاخکی صفحه 1
    در فون عنکبوت های ایران تا کنون به حضور جنس Steatoda از خانواده Theridiidae اشاره نشده است. در این مطالعه برای نخستین بار به تاکسونومی گونه گزارش نشدهSteatoda paykulliana (Walckenaer، 1806) از این جنس پرداخته شده است. این گونه در اروپا، شمال افریقا و خاور میانه پراکنده شده است، در این مطالعه توصیف نمونه های نر و ماده این گونه به همراه نکات تاکسونومیک ضروری ارائه شده است.
  • محمد علی آموزگار، فریدون ملک زاده، محمدرضا صعودی صفحه 5
    از میان 22 سویه باکتری نمک دوست نسبی جدا شده از خاکهای شور یک سویه باکتری میله ای گرم منفی با تحمل پذیری بالا نسبت به اکسی آنیون های سمی انتخاب گشت. سویه MAM یک باکتری نمک دوست بوده و در محدوده نمک بین 5/0 تا 32% توانایی رشد دارد. روش رقت در آگار برای اندازه گیری تحمل پذیری سویه به اکسی آنیونهای فلزی و شبه فلزی سدیم کرومات، پتاسیم کرومات، سدیم سلنات، سدیم بی سلنیت، سدیم سلنیت، سدیم ارسنات و پتاسیم تلوریت مورد استفاده قرار گرفت. همه آزمایشها در نوترینت آگار به همراه 5، 10 و یا 15% نمک و در شرایط گرماگذاری 32 درجه سانتی گراد صورت گرفت نتایج نشان داد که سویه MAM اکسی آنیونها را تا غلظتهای زیر تحمل می کند: ارسنات 450 میلی مول، سلنات 400 میلی مول، سلنیت 450 میلی مول،بی سلنیت 150 میلی مول، کرومات 25 میلی مول و تلوریت 1 میلی مول. نتایج نشان داد که سدیم نه تنها نقش مهمی در رشد باکتری داشته بلکه در افزایش تحمل پذیری سویه نسبت به اکسی آنیون های سمی نیز مهم است. باکتری در حضور 25 میلی مول سدیم کرومات رشد کرده در حالیکه در حضور پتاسیم کرومات حداکثر تا 20 میلی مول رشد می کند. هیچ رشدی در حضور KCl به عنوان تنها منبع نمک محیط دیده نمی شود. لازم به یادآوری است که مقاومت به تلوریت و اکسی آنیون های سلنیت در سویه MAM همراه با احیاء این ترکیبات به تلوریوم سیاه رنگ و سلنیوم قرمز رنگ می باشد. وقتی پتاسیم تلوریت همراه با سدیم سلنیت به محیط رشد باکتری اضافه می گشت تحمل پذیری به تلوریت 20 برابر افزایش یافته واز 1 میلی مول به 20 میلی مول می رسید.
    کلیدواژگان: اکسی آنیون سمی، کرومات، تلوریت، سلنیت، باکتری نمک دوست نسبی، تحمل پذیری
  • دلارام اسلیمی اصفهانی، حوری سپهری، بهرام گلیایی، یاسمن رسولی صفحه 13
    دودمان سلولی هیپوفیز موش صحرایی تحت عنوان GH3و زیر کلون آن GH3/B6 ویژه ترشح هورمون پرولاکتین و هورمون رشد می باشند. این سلولها بطور گسترده برای بررسی اثر مواد مختلف روی ترشح پرولاکتین به صورت”in vitro“بکار می روند. محیط کشت مورد استفاده برای این سلولها، Ham’s F12 حاوی 5/2 % سرم جنین گاو و 15 % سرم اسب می باشد. زمان دو برابر شدن سلولها30 تا 52 ساعت است که به کیفیت سرم مورد استفاده بستگی دارد مطالعات نشان داده اند که اسید پکتیک یکی از عوامل افزایش دهنده مقدار ترشح پرولاکتین در این سلول ها در انکوباسیون های کوتاه مدت می باشد. انکوبه کردن سلولها با اسید پکتیک به مدت 30 دقیقه شکل سلولها را تغییر داده، سلول ها شروع به گرد و برجسته شدن کرده و حالت ترشحی به خود گرفتند. اسید پکتیک تاثیری در تعداد سلول ها نسبت به نمونه شاهد نداشت. محلول اسید پکتیک، محیط کشت را اسیدی می کند و باعث ایجاد شرایط نامطلوب برای سلول ها می شود. برای رفع این مشکل از محیط کشت حاوی Hepes به عنوان بافر برای ثبات pH استفاده شد ولی به مرور زمان شکل ظاهری سلول ها تغییر کرد و رشد آنها کاهش یافت. سلول ها گرد شدند، غشاء آنها گرانوله شد و درصد سلول های زنده کاهش پیدا کرد. این تغییر وضعیت سلول ها به دلیل تشکیل هیدروژن پر اکسید توسط Hepes می باشد. برای طبیعی ماندن مقدار pH محیط کشت و خنثی نمودن اسیدیته اسید پکتیک از محلول NaOH استفاده گردید که تاثیری بر سلول ها نداشت و بدینوسیله pH در حد 2/7 ثابت شد.
    کلیدواژگان: GH3 B6 cells دودمان سلولی، پرولاکتین  اسید پکتیک، صفت ذات
  • محمد کافی، علی گنجعلی، فروغ عباسی صفحه 19
    آبسیزیک اسید (ABA) یک هورمون تنشی است که در سازگاری های گیاه به محیط های تحت تنش، دارای نقش های متفاوتی است. افزایش ABA بافت برگ، خروج آب از گیاه را از طریق بستن روزنه ها کاهش می دهد. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر تغییرات ABA بافت برگ و مقاومت روزنه ای نخود، آزمایشی در شرایط گلخانه انجام گرفت. سه ژنوتیپ مقاوم شامل ICCV93040، MCC13 و MCC10 و دو ژنوتیپ حساس به خشکی شامل MCC120و MCC180 در دو شرایط تنش خشکی و رطوبت کافی در لوله های پلاستیکی (cm12 × 50) حاوی شن شسته شده رشد نمودند و از محلول غذایی هوگلند برای تغذیه گیاهان استفاده شد. میزان رطوبت شن، در تیمار شاهد در حد ظرفیت زراعی و در تیمار تنش 25% ظرفیت زراعی بود. غلظت ABA بافت برگ توسط دستگاه HPLC تعیین شد. تنش خشکی تاثیر معنی داری بر غلظت ABA بافت برگ داشت و با افزایش مدت زمان قرارگیری گیاه در معرض تنش تا زمان گل دهی غلظت ABA افزایش و پس از آن به دلیل پیر شدن برگها غلظت ABA کاهش یافت. ژنوتیپ های مورد بررسی از نظر تجمع ABA و مقاومت روزنه ای تفاوت نشان دادند. بیشترین و کمترین تجمع ABA به ترتیب در ژنوتیپ مقاوم به خشکی MCC13 و ژنوتیپ حساس به خشکی MCC120 با مقادیر(fw) ng g-13 و 29 مشاهده شد که یک اختلاف 10 برابری است. تنش خشکی مقاومت روزنه ای برگ را در ژنوتیپ های مقاوم و حساس به خشکی هر دو نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. اما در هر دو تیمار مقاومت روزنه ای در ژنوتیپ های مقاوم بیش از ژنوتیپ های حساس بود. همبستگی معنی دار و مثبتی بین غلظت ABA و مقاومت روزنه ای برگ در شرایط تنش خشکی مشاهده شد (87/0 = r) اما در شرایط رطوبت کافی رابطه فوق معنی دار نبود (21/0 = r)
    کلیدواژگان: آبسیزیک اسید، تنش خشکی، مقاومت روزآن ها ی، نخود
  • صمد جهاندیده، پرویز عبدالمالکی، محمد مهدی موحدی صفحه 27
    هدف مطالعه پیشنهادی پیشگویی کلاسهای ساختاری پروتئین ها در دو وضعیت (تمام آلفا و تمام بتا) با استفاده از روش مدل سازی ترکیبی دو مرحله ای با شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و مدل لوجستیک رگرسیون (LRM) است. ساختار شبکه و فرایند آموزش طولانی، کاربرد آن را در تمام زمینه ها محدود کرده است. پیشگویی کلاسهای ساختاری پروتئین ها روی یک سری داده (104n=) از پروتئین های غیر همولوگ تک دومین کروی اجرا شد. پارامترهای معنا دار آماری در مدل لوجستیک رگرسیون فراوانی تکی اسید آمینه های والین و گلیسین همچنین فراوانی ترکیبات دوتایی لیزین-پرولین، ایزولوسین-سرین، گلوتامین- سرین و گلوتامین- پرولین بودند. در بین ترکیبات سه تایی نیز تنها فراوانی ترکیب آسپاراژین- لوسین- آسپارتیک اسید معنادار بود. پیشگویی کلاسهای ساختاری در دو وضعیت (تمام آلفا و تمام بتا) تنها بر اساس هفت شاخص ساختاری معنی دار به عنوان متغیر های ورودی از بین 642 متغیر ساختاری 88% کارایی نشان داد. در این مطالعه، هر دو شاخص وابسته به آستانه و غیر وابسته (ROC) برای ارزیابی مدل استفاده شده است.
    کلیدواژگان: مدل لوجستیک رگرسیون، شبکه عصبی مصنوعی، پیشگویی کلاس ساختاری پروتئین
  • حانیه علیزاده اقتدار، علیرضا ساری صفحه 35
    مطالعه حاضر در راستای تکمیل تحقیقات تاکسونومیکی قبلی روی دوجورپایان آبهای شیرین ایران، در استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و اردبیل است. بررسی نمونه ها در ایستگاه های مختلف این استانها نشان داد که همه نمونه ها متعلق به خانواده Gammaridae هستند، دو جنس از این خانواده که در این مناطق یافت شدند Gammarus و Obesogammarus بودند. گونه Obesogammarus turcarum منحصر به حوضه آبریز خزری است و در طول رود ارس مشاهده شد. از گروه گونه ای Gammarus pulex سه گونهG. komareki، G. lacustris و G. paricrentus مشاهده شدند. نتایج نشان داد که گونه G. komareki گونه غالب منطقه است. از دید جغرافیای جانوری، گونه G. komarekiدر آسیای صغیر وG. lacustris درشمال آمریکا، اروپا، و آسیا توزیع دارد و در مقایسه با این دو گونه G. paricrentusبومی ایران محسوب می شود و در یکی از ایستگاه های نمونه برداری به صورت همجا با G. lacustris مشاهده شد.
    کلیدواژگان: دوجورپایان Gammarus، Obesogammarus، آذربایجان، ایران
  • الهام رجب بیگی، فائزه قناتی، فاطمه سفیدکن صفحه 49
    آهن از عناصر ضروری ولی کم مصرف گیاهان می باشد که فعالیت بسیاری از آنزیمهای گیاه را تحت تاثیر قرار می دهد. در این بررسی، گیاه ریحان(Ocimum basilicum) در مرحله رویشی به مدت 6 روز با ppm 21 آهن تیمار شد. در این مدت رشد گیاه اندازه گیری شد و پس از جمع آوری اندام هوایی، اسانس آن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که رشد گیاهان تیمار شده با آهن در مقایسه با گروه شاهد به شدت کاهش یافت. ترکیب غالب در گروه شاهد به ترتیب متیل کاویکل، ژرانیول و نرول بود، در حالیکه پس از تیمار با آهن درصد نسبی متیل کاویکل کاهش یافته و تقریبا برابر با درصد نسبی ‍ژرانیول و نرول شد. کاریوفیلن اکسید و نئو الواسیمن ترکیباتی هستند که درصد نسبی آنها بطور قابل ملاحظه ای در گروه تیمار شده با آهن افزایش یافت.
    کلیدواژگان: اسانس، آهن، پلی فنل اکسیداز، ریحان (Ocimum basilicum)، فنیل آلانین آمونیالیاز
  • علی موافقی، محبوبه علی اصغر پور، مجتبی هادی، فاطمه اعتدالی صفحه 55
    اثر محیط های کشت و غلظت های متفاوت بنزیل آمینوپورین (BAP) در تشکیل مستقیم شاخساره نابجا بر روی رویان های جداکشت کاج تهران(Pinus eldarica) مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه آماری داده های بدست آمده اثر معنی دار نوع محیط کشت و غلظت BAP را در القای مریستم های شاخساره نشان داد. در میان محیط های کشت مورد استفاده، محیط کشت له پویوره (LP) دارای پنج میلی گرم در لیتر BAP مناسب ترین اثر را در تشکیل شاخساره های نابجا داشت. تولید شاخساره بدون گذر از تشکیل بافت کالوس حدواسط، مستقیما بر روی جنین و عمدتا در پای برگ های لپه ای مشاهده شد. مطالعات بافت شناختی نشان دادند که تولید شاخساره با تشکیل مستقیم مریستم شاخساره و یا گرهک های شاخه زا در سطح رویان ها صورت می گیرد. ساختارهای مریستمی تشکیل شده دارای سازمان بافتی متعارف و قابل مقایسه با مریستم کاج ها در شرایط طبیعی بودند. روش آزمایشگاهی بدست آمده می تواند برای مطالعات باززایی کاج تهران مفید باشد.
    کلیدواژگان: کاج تهران، کشت رویان، تشکیل شاخساره، بنزیل آمینوپورین، محیط کشت
  • جواد حامدی، حسن تیرانداز، امیر صالحی نجف ابادی صفحه 63
    اثر آرد دانه بادام زمینی (Arachis hypogaea L. cv. Astaneh) و اجزای مختلف آن بر رشد Streptomyces clavuligerus و تولید کلاولانیک اسید در محیط کمپلکس دارای آردسویا، آرد مالت و نمک های معدنی بررسی شد. بهترین غلظت آرد دانه بادام زمینی برای رشد S. clavuligerus و تولید کلاولانیک اسید به ترتیب 5 و 1 گرم بر لیتر بوده، که به ترتیب موجب %35 و %40 افزایش بیوماس و تولید کلاولانیک اسید شده است. بیشترین تولید کلاولانیک اسید در محیطهای حاوی آرد دانه بادام زمینی، کنجاله بادام زمینی، روغن بادام زمینی، گلیسرول، کنجاله بادام زمینی+گلیسرول، بخش پروتئینی بادام زمینی+ گلیسرول و محیط کشت شاهد به ترتیب 657، 391، 459، 463، 614، 668 و 467 (میلی لیتر) بود. بیشترین تولید کلاولانیک اسید در محیط های کشت حاوی پروتئین بادام زمینی+ گلیسرول و آرد دانه بادام زمینی به دست آمد که تولید کلاولانیک اسید در این محیط ها به ترتیب 43 و 40 درصد بیشتر از شاهد بود. نتایج پژوهش نشان می دهد که آرد دانه بادام زمینی و اجزای مختلف آن منبع کربن و نیتروژن و یا تحریک کننده مناسبی برای تولید کلاولانیک اسید هستند.
    کلیدواژگان: آرژینین، بادام زمینی (Arachis hypogaea)، روغن، کلاولانیک اسید، Streptomyces clavuligerus
  • علی اکبر مرآتان، سیدمحمود غفاری، وحید نیکنام صفحه 1
    در این مطالعه اثرات تنش شوری بر برخی پارامترهای رشد، محتوای پروتئین و آنزیمهای آنتی اکسیدان در سه گونه از جنس چوبک(Acanthophyllum) با سطوح پلوئیدی متفاوت شامل A.laxiusculum Shiman-Czeik (گونه دیپلوئید با 2n = 30)، A. sordidum Bunge ex Boiss. (گونه تتراپلوئید با 2n = 60) و A. glandolusum Bunge ex Boiss. (گونه هگزاپلوئید با 2n = 90) مطالعه شده است. دانه رستهای هر سه گونه بمدت 40 روز در معرض تنش شوری NaCl (50، 100، 150 و 200 میلی مولار) قرار داده شدند. شوری سبب کاهش درصد جوانه زنی، میزان رشد نسبی و محتوای نسبی آب در دانه رستهای هر سه گونه (با یک کاهش شدیدتر در گونه A.laxiusculum) شد، اگرچه این کاهش در میزان رشد نسبی و محتوای نسبی آب دانه رستهای دو گونه A. sordidum و A.glandolusum بسیار اندک بود. تنش شوری سبب افزایش محتوای پروتئین در دو گونه A.laxiusculum و A.sordidum تا غلظت 150 میلی مولار شد، در حالیکه در گونهA.glandolusum این افزایش در محتوای پروتئین در غلظتهای 150 و 200 میلی مولار نمک مشاهده شد. تنش شوری سبب کاهش پیوسته فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز در گونه A. laxiusculum شد؛ درحالیکه گونه A. glandolusum در غلظت50 تا 200 میلی مولار نمک یک افزایش قابل توجه در فعالیت پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز نشان داد. در گونه A. sordidum، فعالیت پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز در غلظت 50 میلی مولار نمک افزایش یافت و سپس تا غلظت 200 میلی مولار از میزان فعالیت آنها کاسته شد. بر اساس نتایج بدست آمده، تفاوت در میزان فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدان دانه رستها ممکن است، تا حدی در ارتباط با مقاومت بیشتر گونهA.glandolusum نسبت به گونه های A.sordidum و A.laxiusculum به تنش شوری باشد. همچنین نقش سطوح پلوئیدی در مقاومت به شوری گونه های چوبک مورد بحث قرار گرفته است.
    کلیدواژگان: Acanthophyllum، آنزیمهای آنتی اکسیدان، تنش شوری، جوانه زنی بذر، سطح پلوئیدی
  • نسرین مشایی، محمد بلوچ، ایرج موبدی صفحه 9
    از فروردین سال 1373 تا آبان 1374، 53 نمونه وزغ و قورباغه از مناطقی در شمال و شمال شرقی ایران عمدتا در استان سمنان، جمع آوری شدند. از 47 نمونه وزغ سبز B. viridis، 95.7% به یک یا چند گونه کرم انگلی آلوده بودند. آزمون t نشان داد که طول پوزه-مخرجی وزغ های آلوده و غیرآلوده اختلاف معنی دار نداشت (0.243=p). آزمون 2? نیز نشان داد که این مقادیر بین نرها و ماده ها اختلاف معنی داری نداشت (0.778=p). کرم های انگلی وزغ های B. viridis شامل: مونوژنه آی Polystoma viridis (میانگین شدت آلودگی 3.33±3.65)؛ سستود سیکلوفیلید Nematotaenia dispar (میانگین شدت آلودگی 1.79±2.78) و نماتودهای Rhabdias bufonis و Cosmocerca sp. بودند. آزمون 2? نشان داد که بین آلودگی نرها و ماده ها به کرم های P. viridis (0.003=p، 9.08=2?) وN. dispar (0.006=p، 7.55=2?) اختلاف معنی دار وجود داشت، اما بین نرها و ماده های آلوده به R. bufonis اختلاف معنی دار نبود (0.968=p، 0.002=2?). براساس نتایج آزمون t، اندازه طول پوزه- مخرجی وزغ های B. viridis غیرآلوده، در مقایسه با وزغ های سبز آلوده به هریک از انگل های N. dispar (0.248=p)، P. viridis (0.872=p) و R. bufonis (0.128=p) اختلاف معنی داری نداشتند. تنها یکی از 3 نمونه قورباغه های مردابی معمولی Rana ridibunda ridibunda آلوده به ترماتود Skrjabenoeces similis بود. در 3 نمونه قورباغه جنگلیR. macrocnemis pseudodalmatina دیژنه آی Haplometra cylindracea و در یکی ازآنها نماتود Oswaldocruzia filiformis مشاهده گردید.
    کلیدواژگان: انگل، کرم، قورباغه، وزغ، ایران
  • بتول حسنی، عذرا صبورا، طیبه رجبیان، حسن فلاح حسینی صفحه 15
    گیاهچه های باززایی شده آنغوزه (Ferula assa- foetida L.) متعلق به تیره چتریان از طریق رویان زایی بدنی به طور مستقیم و غیر مستقیم، برای اولین بار بدست آمد. کالوس بر روی قطعات جداکشت هیپوکوتیل از دانه رست های دو اکوتیپ شیرکوه و طبس در محیط کشت پایه MS حاوی غلظت های مختلف کینتین و -? نفتالن استیک اسید (NAA) پس از12 هفته القا شد. رویان زایی بر روی کالوس ها 4 هفته پس از انتقال آن ها به محیط کشت پایه MS فاقد هورمون مشاهده شد. بیشترین درصد رویان زایی بدنی(31%) و تعداد رویان بالغ (4/8) بر روی کالوس اکوتیپ طبس در محیط القای کالوس واجد 5/1 میلی گرم در لیتر کینتین و 1 میلی گرم در لیتر NAA حاصل شد. طبق نتایج به دست آمده، حضور کینتین همراه با NAA در محیط القای کالوس منجر به افزایش تمایز رویان های بدنی در محیط کشت پایه MS فاقد هورمون شد. حدود 40-50 درصد رویان های بدنی تبدیل به گیاهک های کامل شدند. رویان زایی بدنی مستقیم بدون واسطه گذر از مرحله تشکیل کالوس بر روی دانه رست های کامل در محیط کشت پایه MS فاقد هورمون پس از 12 هفته القا شد. القای رویان زایی بدنی در تمام سطوح دانه رست به ویژه در بخش هیپوکوتیل با فراوانی بالا مشاهده شد. بدین ترتیب، حداکثر تعداد رویان بالغ در هر دانه رست به میزان 42 در اکوتیپ شیرکوه بود و بیش از 50% رویان های بالغ در محیط کشت پایه MS فاقد هورمون تبدیل به گیاهک کامل شدند. همچنین مطابق مطالعات بافت شناسی، مراحل مختلف تکوین رویان شامل مرحله کروی، قلبی، اژدری و لپه ای در رویان زایی بدنی آنغوزه مشاهده شد.
    کلیدواژگان: آنغوزه، القای کالوس، رویان زایی بدنی، قطعه جداکشت هیپوکوتیل، دانه رست
  • مهران حبیبی رضایی، سید محمد حسینی پناه، علیرضا فاضل صفحه 25
    به منظور بررسی تکوین دکوراسیون قندی اووسیت در فرآیند فولیکولو‍ژنز، در اینجا ظرفیت اتصال آنها به لکتین های کونژوگه با پراکسیداز (HRP)، گزارش می شود. در بلوغ اووسیت بخش گلیکون از کونژوگه های قندی ساختمان پرده شفاف (zona pellucida) جهت نیل به آرایش ساختمانی مناسب برای ایفای نقش مهم فیزیولوژیکی آن، تحت تغییرات بیوشیمیایی هدف دار قرار می گیرد. در این مطالعه گروه های قند انتهایی در دسترس از ساختمان پرده شفاف، جهت اتصال به لکتین های مربوطه، از طریق اختلاف معنی دار رنگ پذیری ساختمانهای مزبوربر علیه زمینه اووسیت گزارش می گردند. بر این اساس طی مراحل تکوین اووسیت، ریشه های قندی مانوز، گالاکتوز و گلوکز، در پرده شفاف غایب هستند. در مقابل بروز و حضورمعنی دار مشتقات –N استیله از قندهای گالاکتوز و گلوکز بترتیب بصورت N – استیل گالاکتوز آمین (GalNAc) وN – استیل گلوکز آمین (GlcNAc) بعنوان مشخصه فرایند تکوین اووسیت گزارش می شود. همچنین به نظر می رسد، تظاهر اشکال آنومری? از ریشهای قندی مزبور نسبت به تظاهر اشکال آنومری? از آنها از تقدم تکوینی برخوردار است.
    کلیدواژگان: فولیکول زایی، کونژوگه های قندی، لکتین، اووسیت، پرده شفاف
|
  • Page 1
    Steatoda paykulliana has never been recorded from Iran.In the present study, for the first time it is recorded from Khorasan province, Iran. This species previously has been reported from Europe, northern parts of Africa and Middle East. In this study some new data on taxonomy, geographic distribution and habitats of this species has been provided.
    Keywords: Steatoda, Theridiidae, Araneae, Steatoda Paykulliana, Iran, Khorasan
  • Page 5
    Among the 22 strains of moderately halophilic bacteria isolated from saltern soils, the isolate MAM tolerated salt and grew well in nutrient broth containing 0.5-32% salt. Preliminary experiments revealed that the strain was highly resistant to oxianions. Agar dilution method was used to measure tolerance of the strain to metal (KCrO4, NaCrO4) and metalloid (Na2SeO4, Na2SeO3, Na2HAsO4, NaHSeO3, K2TeO3) oxianions. All tests were performed in nutrient agar plates with 5, 10, and 15% salt and incubated at 32? C. The results obtained, showed that the isolate can tolerate the oxianions tested up to the following concentrations: Arsenate 450 mM, selenate 400 mM, selenite 450 mM, biselenite 150 mM, chromate 25 mM, tellurite 1 mM. The data obtained proved that sodium plays an important role in bacterial growth, and also in tolerance to the oxianions tested. The strain MAM was able to grow in the presence of 25 mM sodium chromate but could not grow in potassium chromate in concentrations higher than 20 mM.. It is worth to emphasis that the strain tolerated tellurite and selenite and reduced the oxyanions also, producing black and dark red colonies due to the intracellular accumulation of the elemental tellurium and selenium. When potassium tellurite was used in combination with sodium selenite, the strain could tolerate up to 20 mM concentration of tellurite ions.
    Keywords: Toxic Oxyanion, Chromate, Tellurite, Moderately Halophilic Bacteria, Tolerance
  • Page 13
    The rat pituitary cell line, GH3, and its subclones secret significant amounts of prolactin (PRL). The GH3/B6 cells are generally grown in Ham's F12 medium supplemented with 15% horse serum and 2.5% fetal calf serum. In routine conditions, the doubling time of GH3/B6 cells varies from 30 to 52hr, depending on the qualities of the serum. The GH3/B6 cells are used to study the effects of several hormones on prolactin secretion. The recent works have shown that pectic acid increases secretion of prolactin. Pectic acid releases stored prolactin in cells and after a short time it appears to be effective. After being incubated with pectic acid for 30 minutes the cells started to become circular, protuberant shape and entered the secreting phase. pectic acid had not significant effect in number of cells but a decrease in total amount of protein was observed. After pectic acid was added, a significant decrease happened in the medium pH and this decrease caused unfavorable condition for cells. To solve this problem, the medium with Hepes was used. Hepes had been used extensively in cell culture due to its excellent buffering capacity in the physiological range. After a while; however, the cells appearance changed, their growth decreased, cytoplasmics vacuoles and membrane inclusion bodies developed and the viability decreased. Hepes stimulates the production of toxic oxygen metabolites such as hydrogen peroxide which itself results in a decrease in growth of GH3/B6 cells. Consequently, Hepes was replaced by NaOH in this experiment. NaOH had no effect on the cells and the pH was adjusted in 7.2.
    Keywords: GH3 B6 Cells, Cell Strain, Prolactin, Pectic Acid
  • Page 19
    Abscisic acid (ABA) is a stress hormone that plays multifunctional roles in adaptation of plants to stressful environments. An optimal increase of internal ABA concentration of leaves causes water saving through stomatal closure. In order to explore the effect of drought stress on leaf tissue ABA concentration and stomatal resistance of chickpea, a greenhouse experiment was conducted using five genotypes (Three tolerant genotypes including: ICCV93040, MCC13, MCC10 and two sensitive genotypes consisting of: MCC120 and MCC180) and two levels of water availability, growing at field capacity and at 25% of field capacity. Seeds were sown in 50 × 12 cm plastic tubes which were filled by washed sands. Nutrient elements were prepared using Hoagland nutrient solution. Leaf ABA concentration, determind using High Pressure Liquid Chromatography (HPLC). Results showed that drought stress imposed an increase in leaf ABA content up to flowering, but after this stage, leaf scenesence caused a reduction in leaf ABA. Genotypes showed different ABA concentrations and stomatal resistances in the presence of drought stress. The highest and lowest amount of ABA were observed in MCC13 (drought tolerant) and MCC120 (drought sensitive) respectively. ABA concentration of MCC13 and MCC120 were 29 and 3ngg-1 (fw) which is a 10 fold difference between them. Stomatal resistance of tolerant genotypes were more than sensitive ones, in sress and non-stress conditions. A significant positive correlation between leaf stomatal resistance and ABA concentration were observed (r = 0.87), but in non-strss conditions this relationship was not significant (r = 0.21).
    Keywords: cisic Acid, Stomatal Resistance, Chickpea, Drought Stress
  • Page 27
    The objective of the proposed study is predicting structural classes of proteins in two states (all-? and all-?). We used a two-stage hybrid model constructed of artificial neural networks (ANN) and logistic regression model (LRM). The LRM was initially used to extract the effective variables (n=7) from the generated structural variables (n=662) in order to simplify the structure of the ANN which intended to predict the structural classes of proteins. The predicting structural classes of proteins performed on one non-homologous mono-domain globular proteins data set (n=104). Among the 20 evaluated single amino acid composition frequencies Valine and Glycine frequency were statistically significant (P<.05) according to the result of LRM. Similarly among the 400 evaluated dipeptides composition frequencies the Lysine-Proline, Glutamine-Proline, Isoleucine-Serine and Serine-Glutamine frequencies were also significant. Among the 22 evaluated tripeptides frequencies only Asparagine-Leucine-Aspartic acid composition frequency was significant. The prediction of the proteins structural classes in two states (all-? and all-?) performed 88% only based on seven significant structural variables among 642 structural variables. In this study, both threshold dependent and independent (ROC) measures have been used for performance evaluation of the established hybrid model.
    Keywords: Logistic Regression Model, Artificial Neural Networks, Protein Structure Prediction
  • Page 35
    The present study was carried out in order to complete taxonomic survey on Iranian freshwater amphipods in East Azarbaijan, West Azarbaijan and Ardebil provinces. The results revealed that amphipods of Azarbaijan of Iran belong to family Gammaridae with two genera namely, Obesogammarus and Gammarus. Obesogammarus turcarum is restricted to the Caspian Sea drainage basin and was found along Aras River. Three species including Gammarus komareki, G. lacustris, and G. paricrenatus belong to G. pulex species group. Based on results of the present study, G. komareki was the dominant species. From zoogeographical point of view, G. komareki was found in Asia minor. Compared to the other two species, G. lacustris is distributed in the northern parts of America, Europe and Asia. Gammarus paricrenatus is endemic to Iran and in one locality was sympatrically observed with Gammarus lacustris.
    Keywords: Obesogammarus, Azarbaijan, Iran Amphipods, Gammarus
  • Page 49
    Iron is one of the effective constraint in plants that its role in enzyme activation has been identified. This investigation was done with basil (ocimum basilicum) in vegetative stage. Addition of iron to the soil of basil was carried out with 21 ppm during 6 days. The growth plant and the composition of its essential oil was subjected to study. Increasing iron supply resulted in decreased plant growth. The major compounds of essential oil of control plants were methyl chavicol, geraniol and nerol, respectively. However after treating with iron, the relative content of methyl chavicol was decreased, compared to the content of geraniol. The amount of caryophyllene oxide in treated plants was significantly higher than it in control plants. It can be concluded that excess iron supply reduced both growth of basil and the yield of its essential oil.
    Keywords: Caryophyllene Oxide, Essential Oil, Iron, Basil (Ocimum Basilicum)
  • Page 55
    The effect of different culture media and 6-Benzylaminopurin (BAP) concentrations on direct adventitious shoot formation in Pinus eldarica zygotic embryo explants were evaluated. Statistical analysis of data showed a significant media and BAP concentration effect on shoot meristem induction. Among the used basal media, Le Poivre (LP) medium supplemented with 5 mg/L BAP proved to be most suitable for multiple shoot formation. The caulogenesis occurred mainly on the basal portions of the cotyledons and without any obvious intermediate callus formation. However, the shoot regeneration process involved the identification of either shoot meristems or caulogenic nodules on the surface of cultured embryos. Histological sections confirmed the direct formation of these discrete structures on the explants. All of the adventitious shoot meristems showed normal cell organization. This in vitro procedure could be useful for studies on efficient plant regeneration of Pinus eldarica.
    Keywords: Pinus Eldarica, Embryo Culture, Shoot Formation, Benzylaminopurin, Culture Medium
  • Page 63
    Effect of peanut (Arachis hypogaea) seed flour and its fractions on the growth of Streptomyces clavuligerus and clavulanic acid production in media containing soy meal, malt and mineral salts as the main substrates, was investigated. Peanut seed flour increased the clavulanic acid production by S. clavuligerus. Concentration of clavulanic acid in the media containing peanut seed flour, peanut meal, peanut oil, glycerol, peanut meal + glycerol, peanut protein + glycerol and control were 657, 391, 459, 463, 614, 668 and 467 mg/l, respectively. Concentration of clavulanic acid in the media containing peanut protein + glycerol and peanut seed flour were the most and clavulanic acid production in these media were 43% and 40% more than that of control, respectively. It was concluded that peanut and its fractions can use as suitable nitrogen and carbon sources for clavulanic acid production.
  • Page 1
    The effects of salinity on some growth parameters, protein content and antioxidant enzymes were studied in three Acanthophyllum species of different ploidy levels including A. laxiusculum Shiman-Czeika (diploid species with 2n = 30), A. sordidum Bunge ex Boiss. (tetraploid species with 2n = 60) and A. glandulosum Bunge ex Boiss. (hexaploid species with 2n = 90). Seedlings of the species were subjected to NaCl stress (50, 100, 150 and 200 mM) for 40 days. Salinity affected the growth parameters and caused a reduction in germination percentage, relative growth rate (RGR) and relative water content (RWC) with a greater reduction in A. laxiusculum. However, salinity stress caused only slight decrease in RGR and RWC of A. glandulosum and A. sordidum. Protein content in both A. laxiusculum and A. sordidum increased up to 150 mM NaCl, but this increase in A. glandulosum occurred at 150 and 200 mM NaCl. A. laxiusculum exhibited a decrease in peroxidase (POX) and polyphenol oxidase (PPO) under NaCl stress; while A. glandulosum showed a remarkable increase in POX and PPO between 50 to 200 mM NaCl. In A. sordidum, POX and PPO activities increased at 50 mM NaCl and then decreased at higher salinities. The obtained results showed that the differences in the antioxidant enzyme activities of seedling may, at least in part explain the greater tolerance of A. glandulosum comparing to A. sordidum and A. laxiusculum. According to our results, A. glandulosum (hexaploid species) showed a better protection mechanism against salinity induced oxidative damage than A. sordidum (tetraploid species).
    Keywords: Acanthophyllum, Antioxidative enzymes, Salt stress, Seed germination, Ploidy level
  • Page 15
    Regenerated plantlets were obtained from Ferula assa-foetida (Apiaceace) through indirect and direct somatic embryogenesis, for the first time. Callus was induced on hypocotyl explants from seedlings of two ecotypes (Shirkooh and Tabas) on Murashige and Skoog (MS) basal medium supplemented with 0.5-4 mg/L kinetin along with 0.1-1 mg/L? -naphthalene acetic acid (NAA) for 12 weeks. Embryogenic calli developed within 4 weeks after transferring the calli to hormone-free MS medium. Induction/maintenance MS medium supplemented with 1.5 mg/L kinetin and 1 mg/L NAA was most effective and provided a high embryogenesis frequency (31%) associated with a large mean number of mature somatic embryos per explant (8.4) in Tabas ecotype. According to our data, the presence of kinetin in the callus induction medium with NAA enhanced subsequent differentiation of somatic embryos on the hormone-free medium. About 40-50% of regenerated somatic embryos germinated into complete plantlets. Direct somatic embryogenesis without an intervening callus phase was induced from intact seedlings on hormone-free medium within 12 weeks. Embryo induction was observed all over the seedling surface with the highest numbers on hypocotyl segments. By this procedure, the maximum mean number of embryo per seedling was 42 in Shirkooh ecotype and more than 50% of cotyledonary embryos were developed not only into normal plantlets, but rooted simultaneously when cultured on hormone-free MS medium. Also, histological observations revealed different stages of embryogenicity such as globular, heart, torpedo, and cotyledonary stages in F. assa foetida.
    Keywords: Ferula assa, foetida, Callus induction, Somatic embryogenesis, Hypocotyl explant, Seedling
  • Page 25
    Here we report the change in glycodecoration of the oocyte during with folliculogenesis. Five peroxidase-conjugated lectins were used to study their ability to bind to the oocyte at the successive developmental stages. During oocyte maturation process sugar parts of the glycoconjugates from zona pellucida undergo directed biochemical changes to provide glycan configuration suitable for their important physiological functions. In this study we report presence of terminal and accessible sugar moieties of the zona pellucida through sharp distinguishable differences against background of the oocyte by using five peroxidase conjugated lectins. Lectin binding features of the successive stages of the developing zona pellucida through staining with lectins revealed the absence of mannose and non-acetylated forms of galactose and glucose termini and conversely importance of the N-acetylated derivates for both of galactose and glucose as a speculative remark on oocyte maturation process. Moreover presentation of the? -anomers precedes? -anomers in the mentioned sugar termini, based on observed DBA (lectin derived from Dolichos biflorus) and PNA (lectin derived from Arachis hypogaea) binding capacity.
    Keywords: folliculogenesis, glycoconjugate, lectin, oocyte, zona pellucida