فهرست مطالب

علمی شیلات ایران - سال هجدهم شماره 2 (پیاپی 67، تابستان 1388)

مجله علمی شیلات ایران
سال هجدهم شماره 2 (پیاپی 67، تابستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/05/01
  • تعداد عناوین: 16
|
  • احمد ایمانی، مهرداد فرهنگی، راضیه یزدانپرست، مجید بختیاری، ظهیر شکوه سلجوقی، باقر مجازی امیری صفحه 1
    در این تحقیق شاخصهای مختلف نظیر کارآیی رشد، کارآیی تغذیه و تغییرات ترکیب لاشه جهت بررسی مکانیسم احتمالی جبران عقب افتادگی رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط S. E. ± 19/0± 01/44 گرم و در شرایط آزمایشگاهی کاملا کنترل شده مورد مطالعه قرار گرفت. این مطالعه به مدت 8 هفته بطول انجامید و در قالب یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و سه تکرار اجرا شد و یک گروه کنترل (بدون دوره محرومیت غذایی) و تیمارهای با 1، 2 و 3 هفته گرسنگی را شامل می شد. سپس ماهیان از شروع هفته چهارم تا پایان آزمایش روزانه دو نوبت تا حد اشتها تغذیه شدند. در پایان دوران گرسنگی (روز 21) ، وزن متوسط ماهیان تیمارهای 1 (74/2± 96/46 گرم) ، 2 (21/1± 04/46 گرم) و 3 (22/0± 04/41 گرم) بطور معنی داری کمتر از ماهیان گروه کنترل (60/5± 00/64 گرم) بود (05/0P<). در پایان هفته هشتم، وزن متوسط نهایی ماهیان تیمارهای 1 (95/3± 00/93 گرم) ، 2 (87/3± 06/83 گرم) ، 3 (60/5± 85/93 گرم) و گروه کنترل (53/9± 87/82 گرم) تفاوت معنی داری با همدیگر نداشتند (05/0P>). از روز 21 تا 33، مصرف غذای تیمارهای 2 (09/0± 11/3 درصد وزن بدن در روز) و 3 (14/0± 13/3 درصد وزن بدن در روز) بطور معنی داری از مقادیر مصرفی گروه کنترل (29/0± 77/1) و تیمار 1 (08/0± 60/2) بیشتر بود (05/0P<). با این حال، طی مدت مذکور FCR گروه های مختلف آزمایشی تفاوت معنی داری با همدیگر نداشتند (05/0P>). شاخصهای PER و PPV ماهیان با دوران محرومیت غذایی از نظر عددی بیشتر از ماهیان گروه کنترل بودند. ترکیب لاشه ماهیان در پایان دوران محرومیت غذایی تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0P>). نتایج نشان دادند که ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط 19/0± 01/44 گرم توانایی تحمل محرومیت غذایی و جبران عقب افتادگی رشد را دارد.
    کلیدواژگان: Oncorhynchus mykiss، مدیریت تغذیه، مصرف غذا، شاخصهای تغذیه ای و رشد جبرانی
  • کورش حدادی مقدم، محمود توکلی، ذبیح الله پژند، رودابه روفچاهی، فروزان چوبیان، حسین پرند آور صفحه 13
    بررسی حاضر همزمان با گشت ارزیابی ذخایر ماهیان خاویاری طی سالهای 1383 و 1384 در 85 ایستگاه در جنوب دریای خزر صورت گرفت. نمونه برداری در اعماق زیر 10 متر و 10 تا 100 متر بترتیب با ترال 9 متری و 7/24 متری انجام شد. محتویات معده 135 عدد تاسماهی ایرانی و 80 عدد ازون برون مورد بررسی قرار گرفت. طیف غذایی در محتویات معده تاسماهی ایرانی و ازون برون شامل انواعی از ماهیان استخوانی نظیر گاوماهی (Neogobius sp.) ، شیشه ماهی (. Atherina sp) ،کیلکای معمولی (Clupeonella cultriventris) و کرمهای آمفاریتیده. Hypanai sp، کرم نرئیس (Nereis diversicolor) ، انواع سخت پوستان نظیر. sp Paramysis، گاماروس و صدفهای دوکفه ای (Abra ovata) بود. نتایج نشان داد فراوانی طعمه ها در فصول مختلف دارای تفاوت معنی دار است. بین درصد فراوانی طعمه ها و اندازه طولی ماهیان مورد بررسی نیز اختلاف معنی دار بود (05/0P<). بیشترین اختلاف بین اندازه های طولی زیر 50 سانتیمتری و 50 تا 100 سانتیمتر مشاهده شد. یافته ها نشان داد که تنوع غذای خورده شده توسط تاسماهی ایرانی در اندازه های طولی بین 50 تا 100 سانتیمتر در مقایسه با سایر اندازه های طولی در تمامی فصول مورد بررسی، بیشتر است. نتایج اختلاف معنی داری را در غذای اصلی ازون برون های کمتر از 50 سانتیمتری و 50 تا 100 سانتیمتری در فصول مورد بررسی (تابستان 83 ، تابستان و زمستان84) نشان داد (05/0P<). اختلاف معنی داری در غذای اصلی (کرمهای آمفاریتیده) دو گونه تاسماهی ایرانی و ازون برون با اندازه ای طولی کمتر از 100 سانتیمتر و همچنین در اعماق زیر 10 متر دریای خزر مشاهده نشد (05/0> P).
    کلیدواژگان: تاسماهی ایرانی، ازون برون، دریای خزر، عادات غذایی
  • کاظم درویش بسطامی، محمدرضا ایمانپور صفحه 27
    در این تحقیق اثر pH و یونهای سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم بر روی خصوصیات حرکتی اسپرم کپور دریایی (Cyprinus carpio) از قبیل طول دوره تحرک و درصد تحرک مورد بررسی قرار گرفت. پس از تعیین بهترین pH، اثر تلفیقی آن با هر کدام از یونهای سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم ارزیابی شد. در pH 5/8 بیشترین طول دوره تحرک و درصد تحرک مشاهده شد. اثر تیمارهای مختلف کلرید سدیم روی طول دوره حرکتی اسپرم و درصد اسپرم متحرک ماهی کپور دریایی معنی دار بود P< 0. 05)). بطوریکه در غلظت 50 میلی مول کلرید سدیم بیشترین طول دوره تحرک و درصد تحرک مشاهده شد. اثر تیمارهای مختلف کلرید کلسیم و کلرید پتاسیم روی طول دوره حرکتی اسپرم و درصد اسپرم متحرک ماهی کپور دریایی معنی دار نبود P> 0. 05)). اثر تیمارهای مختلف کلرید منیزیم بر روی طول دوره حرکتی معنی دار بود P< 0. 05)). بطوریکه بیشترین طول دوره تحرک در کلرید منیزیم 20 میلی مولار مشاهده شد ولی اثر تیمارهای مختلف کلرید منیزیم روی درصد تحرک اسپرم معنی دار نبود P> 0. 05)). بطور کلی تحرک اسپرم کپور دریایی تحت تاثیر غلظتهای بالایی از یونها می باشد.
    کلیدواژگان: کپور دریایی، Cyprinus carpio، اسپرم، یونها
  • عقیل دشتیان نسب، محمد افشارنسب، محمدرضا مهرابی، وحید یگانه صفحه 35
    در این تحقیق از یک مکمل غذایی استخراج شده از جلبکهای دریایی Laminaria digitata و Ascophylum nodossum حاوی 1 درصد اسید آلژینیک بعنوان محرک سیستم ایمنی در میگوها برای پیشگیری از ابتلاء به ویروس عامل بیماری لکه سفید ((WSDV استفاده شد. در جیره غذایی میگوهای پاسفید (Litopenaeus vannamei) گروه آزمایشی در مرحله لاروی از زوآ 1 تا پست لارو 1 (Z1-PL1) و در مرحله پست لاروی از PL1 – PL10 و در مرحله جوانی از روز سی ام تا چهلم پرورش از مکمل فوق استفاده گردید. شرایط دوره لاروی، پست لاروی و پرورش میگوهای گروه آزمایش به جز دریافت مکمل غذایی با گروه شاهد یکسان بود. از میگوهای شاهد و مورد آزمایش در روز 40 پرورش برای مشاهده ویروس بیماری لکه سفید (WSDV) نمونه برداری شد. پس از آلودگی خوراکی میگوها با ویروس، علائم کلینیکی و تلفات در 10 روز ثبت شد و نتایج نشان داد بازماندگی در میگوهایی که از مکمل فوق دریافت کرده بودند بیشتر از گروه شاهد و این اختلاف معنی دار بود (P< 0. 05). تلفات در گروه دریافت کننده مکمل با 48 ساعت تاخیر آغاز شد. این مطالعه می تواند افق تازه ایی در کنترل بیماری لکه سفید میگو باز نماید.
    کلیدواژگان: جلبکهای دریایی، میگوی پاسفید، Litopenaeus vannamei، بیماری لکه سفید
  • ابوالفضل سپهداری، حسینعلی ابراهیم زاده موسوی، عیسی شریف پور، عباسعلی مطلبی، علیرضا خسروی، شاپور کاکولکی، حمیدرضا پورعلی، مهدی معصوم زاده، علی حلاجیان صفحه 43
    در تحقیق حاضر تعداد 500 عدد فیلماهی (Huso huso) باوزن متوسط 10± 100 گرم از مرکز تکثیر و پرورش شهید بهشتی واقع در استان گیلان تهیه گردید. ماهیان مذکور به مدت 30 روز در وانهای 2 0 0 0 لیتری نگه داری و با غذای دستی ویژه فیلماهی تغذیه و سازگاری آنان با محیط پرورشی و تغذیه دستی انجام پذیرفت. پس از انجام مراحل سازگاری، تعداد 180 عدد از ذخیره مذکور انتخاب و در 5 تیمار آزمایشی، با تراکم 1 2 عدد ماهی در 1 5 تانک 200 لیتری ذخیره سازی گردید. آب تانک ها با 2± 18 درجه سانتیگراد، میزان اکسیژن محلول ppm 3/7 و 2 0 0 درصد تعویض آب بطور روزانه، تنظیم و تامین گردید.
    آفلاتوکسین 1 B خالص با غلظتهای ppb100، ppb75، ppb50 و ppb25 به جیره های آزمایشی اضافه گردید. غذادهی بر مبنای 3 درصد وزن توده زنده و در4 نوبت طی شبانه روز انجام پذیرفت. ثبت عوامل فیزیکی و شیمیایی آب از جمله: اکسیژن محلول، درجه حرارت و pH به شکل هفتگی انجام گرفت. بررسی علائم درمانگاهی و ثبت تلفات روزانه در دستور کار قرار داشت. میزان شیوع جراحات پوستی بصورت ماهیانه انجام پذیرفت. در تیمارهای مختلف به تناسب غلظت سم مصرفی بروز زخمهایی با حاشیه زرد رنگ در نواحی شکمی، جانبی و ساقه دمی به همراه خونریزی در پایه باله های سینه ای و شکمی به همراه بروز زخم و جراحات در لبه های فوقانی و تحتانی باله دمی و در حاشیه باله های سینه ای و شکمی و پشتی به همراه خوردگی باله در برخی از تیمارها مشاهده گردید. میزان شیوع جراحات پوستی درتیمارهای مختلف و طی 90 روز تغذیه با جیره های آزمایشی درمحدوده 8 تا 3/53 درصد متفاوت بود. یک ماه پس از قطع تغذیه تیمارهای آزمایشی با جیره های حاوی توکسین در جراحات پوستی به میزان 16 تا 24 درصد بهبود مشاهده گردید.
  • بهزاد سروی، عباس متین فر، غلامرضا اسکندری، اودایا سانکارستی صفحه 53
    این تحقیق به منظور بررسی امکان جایگزینی غذای زنده (روتیفر) توسط یک نوع غذای میکروکپسوله شده از زمان شروع تغذیه آغازین در لاروهای شانک زردباله تا روز پانزدهم بعد از تخم گشایی با تکنیک استفاده هم زمان از غذای زنده و غذای فرموله (تغذیه ترکیبی) صورت پذیرفت. آزمایشات شامل یک تیمار کنترل بود که در آن لاروها فقط توسط غذای زنده در سرتاسر دوره آزمایش تغذیه شدند؛ سه تیمار تغذیه ترکیبی لاروها با غذای زنده و غذای میکروکپسوله که در آنها میزان غذای زنده استفاده شده 75 درصد، 50 درصد و 25 درصد میزان تیمار کنترل بود و در نهایت یک تیمار نیز به تغذیه انحصاری لاروها با غذای میکروکپسوله اختصاص داده شد. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که در پایان دوره آزمایش بین تیمار کنترل یا استفاده 100 درصد از غذای زنده و تیمارهایی که در آنها از 75 درصد و50 درصد غذای زنده به همراه غذای میکروکپسوله جهت پرورش لاروها استفاده شده بود اختلاف معنی داری از نظر طول کل، بازماندگی و مقاومت لاروها به تنش وجود نداشت (05/0P>). از نظر میزان وزن خشک بین تیمار کنترل و تیماری که در آن از 75 درصد غذای زنده به همراه غذای میکروکپسوله استفاده شده بود اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0P>). در تیمار استفاده کامل از غذای میکروکپسوله شاخصهای رشد و بازماندگی تفاوت معنی داری را با تیمارهایی که در آنها از غذای زنده برای پرورش لاروها استفاده شده بود نشان داد (05/0P<). نتایج این تحقیق نشان داد که نمی توان در پرورش لارو ماهی شانک زرد باله بطور کامل از غذای فرموله مزبور استفاده نمود، اما امکان کاهش میزان غذای زنده تا 50 درصد و جایگزینی آن با غذای میکروکپسوله با استفاده از تکنیک تغذیه ترکیبی وجود دارد.
    کلیدواژگان: شانک زرد باله، Acanthopagrus latus، تغذیه ترکیبی، غذای زنده
  • هانیه سعیدی، شاهرخ پاشایی راد، آریا اشجع اردلان، احسان کامرانی، کاظم خدادادی جوکار، عیسی کمالی صفحه 67
    در این بررسی 945 عدد دوکفه ای صدف دسته چاقویی از اردیبهشت ماه 1386 تا فروردین ماه 1387 در دو ترانسکت از سواحل گلشهر بندرعباس (ترانسکت اول در پارک دولت و ترانسکت دوم در پارک غدیر) در خلیج فارس مورد زیست سنجی قرار گرفتند. همزمان با نمونه برداری از صدف، عوامل فیزیکی و شیمیایی آب مانند دما، pH، شوری و میزان اکسیژن محلول، همچنین نوع دانه بندی رسوبات و فراوانی و تنوع فیتوپلانکتونی نیز در هر ماه مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین (± انحراف استاندارد) طول و وزن کل صدف به ترتیب برابر 13/1 7± 5/67 میلی متر و 04/4± 3/6 گرم بدست آمد. ضریب همبستگی بین طول-عرض صدف، وزن کل-وزن خشک صدف و طول-وزن خشک صدف بترتیب برابر 91/0، 83/0 و 86/0 بدست آمد که همبستگی مثبتی را نشان دادند (05/0P<).
    میانگین (± انحراف استاندارد) ضریب آلومتریک (b) برای رابطه طول صدف – وزن خشک برابر12/0± 8/2 بدست آمد که الگوی آلومتریک منفی را نشان داد (t – test، 05/0P<). هیچ ارتباط معنی داری بین ابعاد مختلف صدف با قطر و عمق سوراخ حفر شده توسط آن در طول یک سال مشاهده نگردید (05/0P<). بیشترین میزان GSI (شاخص گنادی- بدنی) در بهمن (دوره رسیدگی جنسی) در ترانسکت اول و دوم بترتیب برابر 11 و 16 درصد بود. کمترین میزان GSI از فروردین تا شهریور ماه (دوره استراحت جنسی) در هر دو ترانسکت برابر صفر بود. GCI (شاخص وضعیت گنادی) در طول یک سال مطالعه کاملا با GSI منطبق بود. GSI و GCI با میزان دما همبستگی منفی و با میزان اکسیژن همبستگی مثبت داشتند (05/0P<).
    کلیدواژگان: Solen dactylus شاخص تولید مثلی، بندرعباس، خلیج فارس، ایران
  • حمید عبدالله پوربی ریا، کیوان عباسی، علینقی سرپناه، اکبر پورغلامی مقدم صفحه 81
    گاو ماهی شنی با نام علمی Neogobius fluviatilis pallasi از خانواده گاو ماهیان (Gobiidae) است. جمعیت زیاد آن در دریای خزر، نقش مهمی در چرخه غذایی ایفا می کند. این بررسی بر روی جمعیت ماهی مذکور در آبهای سواحل غربی، مرکزی و شرقی استان گیلان از مهر ماه 1384 تا شهریور ماه 1385 انجام گرفت. نمونه های گاو ماهی شنی از 4 ایستگاه سواحل آستارا، بندر انزلی، چمخاله و چابکسر (سواحل گیلان) و از ساحل تا عمق 15 متری و بصورت ماهانه با استفاده از ترال کفی، صید گردیدند. در تحلیل توابع متمایزکننده برای ویژگی های ریخت سنجی اصلاح شده سه تابع بترتیب به نسبتهای 3/51، 4/28 و3/20 درصد بدست آمد که مجموع درصدی دو تابع مجزا کننده DF1 وDF2 به میزان 80 درصد بود و نشاندهنده تغییرات بین گروهی می باشد. نتایج نشان داد که نمونه های مورد بررسی در ایستگاه آستارا بطور کامل از مناطق دیگر مجزا گشته وتنها در چند نقطه با ایستگاه انزلی در اشتراک می باشند. از مناطق نزدیک می توان به ایستگاه انزلی و چمخاله اشاره نمود که تقریبا مراکز گروهی مشابهی را بخود اختصاص داده اند اما ایستگاه چابکسر بصورت یک گروه مجزا بود. تحلیل توابع متمایز کننده برای ویژگی های مورد بررسی بطور میانگین 3/86 درصد از افراد را بطور صحیح در جمعیت اصلی خود جای می داد که بیشترین این مقدار مربوط به ایستگاه های آستارا به میزان 3/93 درصد و انزلی به میزان 90 درصد وکمترین میزان مربوط به ایستگاه چمخاله به میزان 3/79 درصد می باشد. با توجه به موارد فوق بنظر می رسد که گاو ماهی شنی در آستارا، انزلی- چمخاله و چابکسر دارای سه جمعیت مجزا از هم می باشد.
    کلیدواژگان: گاو ماهی شنی، Neogobius fluviatilis pallasi، سواحل گیلان، دریای خزر
  • مرتضی علیزاده، ابولفضل سپهداری، حبیب سرسنگی، سیدعلی اکبر هدایتی صفحه 91
    با توجه به پرورش فیل ماهیان در شرایط جدید آب لب شور داخلی، آگاهی از احتیاجات غذایی و تاثیر جیره های مختلف بر رشد بدنی و جنسی و شرایط فیزیولوژیک این ماهی ها بسیار حائز اهمیت می باشد. برای انجام این تحقیق در ابتدای مرداد 1384 تعداد 74 فیل ماهی چهار ساله پرورش یافته دراستخر خاکی آب لب شور ایستگاه تحقیقاتی بافق یزد بطور تصادفی انتخاب و در هشت حوضچه بتونی توزیع گردیدند. فیل ماهی ها با چهار جیره غذایی فرموله شده با سطح پروتئین ثابت 40 درصد و چهار سطح انرژی 400، 425، 450 و 475 کیلو کالری بر 100 گرم جیره تغذیه شدند. تمام ماهی ها در 15 مرداد 1384 به منظور تعیین جنسیت و آگاهی از مرحله رسیدگی، بیوپسی شدند. در انتهای دوره 285 روزه پرورش نیز به منظور تاثیر شرایط پرورش بر تکامل گنادها، عمل بیوپسی روی ماهی ها انجام گرفت. ماهی ها بصورت فصلی زیست سنجی شدند. مطالعات بافت شناسی گنادها به روش رنگ آمیزی هماتوکسین- ائوزین انجام شد. شاخصهای رشد سوماتیک و گنادیک تحت تاثیر جیره غذایی دارای تغییراتی بودند. شاخصهای رشد سوماتیک در هر دو جنس همپوشانی داشتند. مراحل رسیدگی جنسی در دو جنس یکسان نبود وگذر از مرحله دو رسیدگی در جنس نر سریعتر از ماده رخ داد. نهایتا مشخص گردید که تیمارهای غذایی بر رشد سوماتیک در هر دو جنس و رشد گنادیک در جنس ماده تاثیرگذار بود و به نظر می رسد رشد سوماتیک و بخصوص گنادیک در آب لب شور دارای وضعیت مطلوبی است. بنابراین می توان محیط آب لب شور را بعنوان محیطی مناسب برای پرورش فیل ماهیان مولد وگوشتی معرفی کرد.
    کلیدواژگان: فیل ماهی، آب لب شور، رشد
  • داود غنی نژاد، شهرام عبدالملکی صفحه 105
    در سواحل ایرانی دریای خزر بیش از 15 گونه از انواع ماهیان استخوانی (بغیر از کیلکا ماهیان) توسط 135 شرکت تعاونی پره صید و بهره برداری می شوند و حدود 10 هزار صیاد در این زمینه مشغول به فعالیت می باشند. در حال حاضر سالانه بطور میانگین 20 تا 24 هزار تن از انواع ماهیان استخوانی شامل: ماهی سفید، کفال ماهیان، کپور، سیم، سوف، ماهی آزاد، شگ ماهیان و سایر گونه ها صید می گردد. در این بررسی نقاط قوت و ضعف، فرصتها و تهدیدهای موجود در بهره برداری پایدار از ذخایر ماهیان استخوانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با بهره گیری از روش تحلیل محیطی (SWOT) و با توجه به اهداف بلند مدت شیلات ایران برای بهره برداری پایدار و مسئولانه از ذخایر ماهیان استخوانی در سواحل ایرانی دریای خزر، راهبردهایی مانند احیاء محلهای تخمریزی، بازسازی گونه های در معرض خطر، جلوگیری از صید غیر قانونی، کاهش تعداد شرکتهای تعاونی پره می تواند موثر باشد. در این مقاله راهبردها، ضرورتها و نیازها برای بهره برداری پایدار از ذخایر ماهیان استخوانی در سواحل ایرانی دریای خزر مورد بحث قرار گرفته است.
    کلیدواژگان: ماهیان استخوانی، SWOT، بهره برداری پایدار، سواحل ایرانی دریای خزر
  • ساناز کوثری، غلامحسین وثوقی، سید محمد وحید فارابی، عبدالله سلیمانی رودی صفحه 119
    بررسی کفزیان دریای خزر، در طول یکسال، هر دو ماه یکبار از آذر ماه 1386 تا مهر ماه 1387، در نواحی شرقی، میانی و غربی آبهای ساحلی استان مازندران، در اعماق 5 و 10 متر انجام گرفت. نمونه برداری با استفاده از گرب در 6 ایستگاه و با 3 تکرار صورت پذیرفت. در این بررسی پنج رده از کفزیان شامل پرتاران (7/52 درصد) ، کم تاران (8/27 درصد) ، دوکفه ای ها (12 درصد) ، سخت پوستان (5/7 درصد) و حشرات (07/0 درصد) شناسایی شدند. رده های فوق، شامل 10 خانواده و 18 گونه بودند. بیشترین تراکم ماکروبنتوزها در مرداد ماه 1387 و کمترین میزان آن در آذر ماه 1386 مشاهده گردید. میانگین کل فراوانی ماکروبنتوزها 1303± 2727 عدد در مترمربع و میانگین زیتوده کل ماکروبنتوزها 93/22± 9/88 گرم در مترمربع محاسبه شد. دوکفه ای ها نسبت به دیگر ماکروبنتوزها بیشترین مقدار زیتوده و پرتاران بالاترین میزان تراکم را بخود در تمام ایستگاه ها اختصاص داد. بیشترین فراوانی ماکروبنتوزها مربوط به ناحیه شرقی بود در حالیکه میزان زیتوده در غرب بیش از مناطق دیگر بود. براساس آزمون کروسکال والیس کلیه رده های ماکروبنتوز بغیر از حشرات، از لحاظ فراوانی و زیتوده در ماه های مختلف نمونه برداری، دارای اختلاف معنی دار بودند (05/0P<). همچنین بین زیتوده کل ماکروبنتوزها در سه منطقه مورد بررسی اختلاف معنی داری وجود نداشت. اگرچه موجودات از لحاظ فراوانی، دارای اختلاف معنی دار بودند (05/0P<).
    کلیدواژگان: ماکروبنتوز، فراوانی، زیتوده، دریای خزر، ایران
  • سهراب معینی، مریم ثابتیان، علی خالقی گرجی، مهرداد فرهنگی صفحه 129
    در این تحقیق رابطه بین تغییر ماهی کیلکا منجمد Clupeonella engrauliformis با افت وزنی آن در طول مدت نگهداری بمدت 150 روز در سردخانه 18- درجه سانتیگراد بصورت سنتی و صنعتی (بسته بندی شده و نشده) مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه و مقایسه میانگین ها برای تعیین وجود اختلاف معنی دار یا عدم وجود آن از تست دانکن و ANOVA رابطه بین تغییرات فاکتورهای شیمیایی Total Volatile Nitrogen (TVN) ، (PV) Peroxid Value، pH، رطوبت و آزمایش ارگانولپتیک با افت وزنی تعیین گردید. نتایج آزمایشها نشان داد که در سطح 01/0 مقدار افت وزنی برای نمونه های بسته بندی شده در مقایسه با نمونه های بسته بندی نشده در انتهای دوره آزمایش معنی دار بود بطوریکه مقدار افت وزنی برای نمونه های بدون بسته بندی 5/1 برابر بیشتر از نمونه های بسته بندی شده بود. از طرف دیگر بترتیب مقدار تغییرات TVN، پراکسید، pH و کاهش رطوبت در نمونه های بسته بندی نشده 35/1، 5/4، 32/1 و 32/1 برابر بیشتر از نمونه های بسته بندی شده بود. تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که میزان افت وزنی در نمونه های بسته بندی نشده کیلکا با فاکتورهای اندازه گیری شده رابطه مستقیم داشت. نتایج آزمایشها برای نمونه بسته بندی شده نشان داد که رابطه مستقیمی بین افت وزنی در ماهی کیلکا بسته بندی شده و تغییرات TVN از 7 به 28 میلیگرم درصد گرم و PV از 28/2 به 01/6 میلی اکی والان در کیلوگرم، pH از 08/6 به 37/6 و کاهش رطوبت به مقدار 72/1 درصد وجود دارد. طبق تجزیه و تحلیل آماری این نتایج در سطح معنی دار می باشند (01/0> (P. براساس نتایج بدست آمده و آزمایشهای ارگانولپتیکی مدت زمان نگهداری ماهی کیلکا منجمد بسته بندی شده در سردخانه 18- درجه سانتیگراد 60 روز و ماهی کیلکای منجمد بسته بندی نشده 30 روز پیشنهاد می شود.
    کلیدواژگان: ماهی کیلکا، ازت های فرار، پراکسید، افت وزنی، فرآوری
  • عباس متین فر، حسین عمادی، رضا قربانی واقعی، سید مهدی میرحیدری، هومن عبدالله بیگی صفحه 141
    این تحقیق در یک دوره دو ماهه (از 15 فروردین تا 15 خرداد 1387) به منظور تعیین مقدار مناسب اسیدهای چرب غیر اشباع بلند زنجیره ((HUFA Highly Unsaturated Fatty Acid برای هم آوری و قطر تخمک مولدین ماده میگوی پاسفید vannamei) (Litopenaeus انجام گردید. در مطالعه حاضر غذاهای خشک حاوی مواد تشکیل دهنده یکسان و ایزوپروتئین (5/31 درصد پروتئین) و ایزوکالریک (9/6 درصد چربی) بودند ولی مقادیر متفاوت 1، 2 و 3 درصد HUFA داشتند. همچنین HUFA جیره غذاهای طبیعی (کرم پری نرئیس، صدف ملالیس و ماهی مرکب) نیز آنالیز شده و میانگین آنها محاسبه گردید. در نهایت تاثیر 4 مقدار HUFA (شامل مقادیر 1، 2 و 3 درصد HUFAجیره های کنسانتره و میانگین HUFA غذاهای طبیعی) بر هم آوری و قطر تخمک مولدین ماده تیمارهای مربوطه مورد مقایسه قرار گرفت. هم آوری و قطر تخمک در جیره های طبیعی و 3 درصد HUFA تفاوت معنی داری با هم نداشتند P> 0. 05)) ولی بصورت معنی داری از دو جیره 1 و 2 درصد HUFA بالاتر بودند P< 0. 05)). هم آوری در دو جیره 1 و 2 درصد HUFAهم تفاوت معنی داری با هم نداشتند P> 0. 05)) ولی قطر تخمک در جیره 2 درصد HUFA به طرز معنی داری از جیره 1 درصد HUFA بالاتر بود P< 0. 05)). نتایج این تحقیق نشان داد که دو جیره طبیعی و 3 درصد HUFA با توجه به نتایج هم آوری و قطر تخمک می توانند جیره های مناسبی در زمان تکثیر میگوی سفید غربی باشند.
    کلیدواژگان: Litopenaeus vannamei، HUFA، هم آوری، تخمک
  • مازیار یحیوی، محمدرضا فرزانه صفحه 153
    در این تحقیق اثر غلظت و دوره زمانی غنی سازی با امولسیون روغن ماهی کاد بر ترکیب اسیدهای چرب روتیفر Brachionus plicatilis و تراکم جمعیت آنها مورد مطالعه قرار گرفت. روتیفرهای تغذیه شده با مخمر (Saccharomyces cerevisiae) با سه غلظت (4 ، 8 و 12 درصد) متفاوت از امولسیون روغن کبد ماهی کاد غنی سازی شدند. روتیفرها در زمانهای صفر، 3، 6، 12 و 24 ساعت بعد از غنی سازی نمونه برداری گردیدند. با گذشت 3 ساعت از غنی سازی، میزان کل چربی موجود در روتیفرها بطور معنی داری افزایش یافت (05/0> P) و با افزایش درصد روغن نیز این میزان افزایش یافته ولی معنی دار نبود (05/0P<). افزایش زمان غنی سازی نسبت به میزان روغن موجود در محیط پرورش در افزایش میزان اسیدهای چرب غیراشباع بلند زنجیره 3– n در روتیفرها موثرتر بود. روتیفرها اسید چرب ایکوزاپنتانوئیک اسید (3n20:5 (را بهتر از اسید چرب دکوزاهگزانوئیک اسید (3n22:6 ( با وجود نسبت بین این دو اسید چرب در امولسیون روغن در خود نگهداری و منعکس می نمایند.
    کلیدواژگان: روتیفر Brachionus plicatilis، غنی سازی، امولسیون چربی، HUFA n 3، EPA، DHA
  • یافته های علمی کوتاه
  • اسماعیل تازیکه، غلامعباس زرشناس، مازیار یحیوی، میر مسعود سجادی صفحه 165
    صنعت تکثیر و پرورش میگو در ایران از قدمت زیادی برخوردار نیست. با شروع و توسعه صنعت تکثیر و پرورش میگو در ایران، میگوی سفید هندی Fenneropenaeus indicus، بعنوان تنها گونه میگوی آب شور مناسب پرورش در آبهای جنوبی و شمال کشور معرفی گردیده است که در حال حاضر نیز بصورت تجاری در مزارع به روش نیمه متراکم پرورش داده می شود. توسعه روز افزون این صنعت در کشور از یک سو و محدود بودن ذخایر میگوی سفید هندی از سوی دیگر، برای دسترسی به افزایش تولید، بهره برداری پایدار از منابع و جلوگیری از اثرات زیان بار پرورش تک گونه ای و از بین رفتن سرمایه گذاری کلان این صنعت، بکارگیری گونه های بومی تجاری قابل پرورش را ملموس تر می کند. این تحقیق در راستای برخی از شاخص های رشد میگوی موزی با میگوی سفید هندی انجام گردیده است.
    کلیدواژگان: تولید، میگوی سفید هندی، میگوی موزی، تیاب جنوبی، استان هرمزگان
  • علیرضا سلیمانی، عسکر کریم آبادی صفحه 171
    تاسماهی ایرانی بومی جنوب دریای خزر است که برای تخمریزی به رودخانه های سفید رود، کورآ، تجن، سرخ رود و گرگان رود مهاجرت می کند. در رودخانه سفید رود دو نژاد بهاره و پاییزه از این ماهی مشاهده می شود. تاسماهی ایرانی به نام قره برون یا پوزه سیاه نیز مشهور است. رنگ این ماهی نسبت به تاسماهی روسی روشن تر است و بعلاوه نقوشی ستاره مانند در فاصله برجستگی های این ماهی بسیار واضح دیده می شود (آذری تاکامی، 1353). استفاده از ذخایر موجود ماهیان خاویاری و صید آنها در فصول تولید مثل، آسیب جدی به چرخه حیاتی این جانوران وارد آورده است (دتلاف و همکاران، 1993).
    از آنجائی که دما در رشد و نمو طبیعی تولید مثل ماهیان نقش مهم و قابل توجهی دارد، لذا مطالعه تاثیرات این عامل در بروز برخی ناهنجاری ها در مراحل مختلف رویانی دارای اهمیت بسزایی است. بنابراین با کنترل دقیق دما و ایحاد شرایط مناسب تکثیر و پرورش، میزان تلفات و ناهنجاری های جنینی کاهش می یابد. با مشاهداتی که بر روی تخمریزی ماهیان در طبیعت صورت گرفته است، ثابت شد که بیشتر تاسماهیان در محدوده دمایی 10 تا 20 درجه سانتیگراد تولید مثل می کنند
    کلیدواژگان: تاسماهی ایرانی، Acipenser persicus، تسهیم، تفریخ، ناهنجاری
|
  • A. Imani, M. Farhangi, R. Yazdanparast, M. Bakhtiyari, Z. Shokoh saljoghi, B. Majazi amiri Page 1
    We studied effects of different feeding deprivation periods on the growth and feed utilization indices of rainbow trout. The study lasted for eight weeks. Four treatments with three replicates including a control group without feed deprivation and treatments 1, 2 and 3 with 1, 2 and 3 week (s) of feed deprivation, respectively, were set up. Fish were fed ad lib for five weeks from week four up to the end of week eight, twice daily. The initial weight was (44. 01±0. 19g±S. E).   At the end of the deprivation period (day 21 of the experiment), starved fish including treatments 1 (46. 96±2. 74g), 2 (46. 04±1. 21g) and 3 (41. 04±0. 22g) had significantly lower weights (P0. 05, weight after starvation as covariate). From day 21 to day 33, treatments 2 (3. 11±0. 09% BW/day) and 3 (3. 13±0. 14% BW/day) had significantly higher feed intakes than the control group (1. 77±0. 29a) and treatment 1 (2. 60±0. 0) (P0. 05). PER and PPV but not LPV for fish with starvation were higher in value, but did not differ statistically (P>0. 05). Different body components were not significantly different among the treatments at the end of the starvation period (P>0. 05). Results indicated that the rainbow trout with average weight of 44. 01±0. 19g could tolerate the starvation and could finally compensate for the final body weight.
    Keywords: Oncorhynchus mykiss, feeding, Growth
  • K. Hadadi moghadam, M. Tavakoli, Z. Pazhand, R. Rofchahi, F. Chobian, H. Parandavar Page 13
    Feeding behavior in Acipenser persicus and Acipenser stellatus in summer and winter was studied from 2004 to 2006 simultaneously with the marine survey for sturgeon stock assessment. Bottom trawls (9m) on board the research vessel Sisara 2 (50 hsp) were used to collect specimens at depth below 10m, while specimens at depths more than 10m were collected using bottom trawls (24. 7m) on board the Guilan Research Vessel (1000 hsp). Examination of stomach contents of 135 A. persicus and 80 A. stellatus specimens revealed that the food spectrum was composed of bony fishes (Neogobius sp. , Atherina sp. , Clupeonella cultriventris), invertebrates belonging to the family Ampharitidae (polychaeta worms including Hypanai sp. and Nereis diversicolor), various crustaceans (Gammarus sp. and Paramysis sp.) and the bivalved mollusc, (Abra ovata). Significant differences were detected in the frequency of prey items in the different seasons studied. Also significant differences (P0. 05).
    Keywords: Acipenser persicus, ACIPENSER STELLATUS, FEEDING BEHAVIOR, Caspian Sea
  • K. Darvish bastami, M. Imanpor Page 27
    Effects of pH, Na, K, ci2+ and Mg2+ ions on characterization of sperm motility (duration of motility and percentage of motility) of wild carp (c. carpio) were investigated. After determination of optimum pH, its interaction effect with Na, K, Ca2+ and Mg2+ was studied. Maximum motility (duration of motility and percentage of motility) was observed at pH=8. 5. Effects of different treatments of Nacl on sperm motility was significantly different (P0. 05) while that of the Mgch was significantly different (P0. 05). In general, it is concluded that movement of spermatozoa of wild carp is influenced by high concentration of ions.
  • A. Dashtian nasab, M. Afsharnasab, M. Mehrabi, V. Yeganeh Page 35
    Complementary feedstuff extract from Laminaria digitata and Ascophylum nodossum containing 1% alginic acids as stimulator of immune system in Litopenaeus vannamei for controlling WSSV was used in this study. The test shrimps, Litopenaeus vannamei, in larvae stage (Z1-PL1), post larvae stage (PL1 –PL10) and juvenile (from day 30 to 40) were fed by complimentary feedstuff as the other test conditions in the test and control group were the same. Both groups were exposed to WSSV after 40 days by oral inoculation. The clinical signs and mortality were recorded for 10 days. The results showed the survival rate of the test group was higher than the control group and it was significant (P<0.05). The results also showed that the mortality in the test group occurred 48 hours. Later than the control group. This study can lead us to new methods for controlling White Spot Disease.
    Keywords: SEEWEED, Litopenaeus vannamei, WHITE SPOT DISEASE
  • A. Sepahdari, H. Ebrahimzadeh mosavi, I. Sharifpor, A. Mottalebi, A. Khosravi, Sh. Kakolaki, H. Porali, M. Masomzadeh, A. Halajian Page 43
    In this study, 180 Beluga (Huso huso) weighing 120±0g each with a stocking density of 12 fish per tank were adapted with synthetic diet and then fed with different levels of AFBI (0, 25, 50, 75 & 100ppb/kg of diets) under controlled conditions (T=18±2°C, DO=7. 3ppm). The fish were fed 3% of their body weight four times a day for three months. Prevalence of skin lesions evaluated through clinical observations monthly. With regard to toxin concentration and time of exposure to AFB1 in experimental fish, different degree of skin lesions (simple hemorrhage to progressive wounds) were observed in different parts of body especially in vent, caudal peduncle, fins, and head. "Yellow sores" on head and trunk regions were considerable and led to deterioration of appearance. Prevalence of skin lesion in different treatments was 8-53. 3%. After feeding with toxic diets was stopped, 16-24% healing was observed in the fish.
    Keywords: HUSO HUSO, AFB1 ORAL ADMINISTRATION, SKIN LESIONS, LESION HEALING
  • B. Sarvi, A. Matinfar, Gh. Eskandari, A. Sankarseti Page 53
    We examined the possibility of replacement of the live food (rotifer) with a vmicroencapsulated diet (MED) from first feeding in yellow fin seabream larvae by utilizing compound feeding technique during the first two weeks of larval life. The experiment consisted of five treatments and a control group (100% rotifer), which was fed live food during experimental period (regime A), three experimental treatments which received MED supplementing with reduced rations of rotifer including 75, 50 and 25 percent of rotifer in the control treatment (regimes B, C and D, respectively), and finally a treatment received exclusively MED throughout the experiment (regime E). At the end of the experiment results indicated that the regimes A, Band C did not differ significantly for total lengths, final survival and stress test resistance (P>0. 05). In terms of dry weight, there was no significant difference between 100% live food treatment (A) and that received 75% live food in control treatment (B) (P>0. 05). The solely MED treatment showed significantly lower growth and survival than other treatments receiving rotifer (P<0. 05). The results revealed that complete replacement of live food with MED are still not possible in Acanthopagrus lotus larval rearing. Nevertheless, a substantial 50% reduction in the daily supply of live food can be achieved with a combination of microencapsulated diet and live food.
    Keywords: feeding, ACANTHOPAGRUS LOTUS, YELLOW FIN SEABREAM, Iran
  • H. Saeidi, Sh. Pashaei rad, A. Ardalan, E. Kamrani, K. Khodadadi jokar, I. Kamali Page 67
    In this study, 945 Specimens of bivalve Solen dactylus were biometrically assessed from April 2007 to March 2008 in two transects of Golshahr coast in Bandar Abbas, Persian Gulf. Physical and chemical  factors of water like temperature, pH, salinity, dissolved oxygen, coast's sediment, diversity and abundance of phytoplankton were studied monthly during the clam sampling. The mean clam length and total weight were 67. 5±17. 13mm and 6. 3±4. 04g, respectively. The relationship between clam length-width, total weight-dry weight and clam length-dry weight were significant (r2 = 0. 91, r = 0. 83 and r2= 0. 86, P0. 05). The maximum value of Gonado Somatic Index (GSI) in the first and second transect were 11% and 16%, respectively in January (reproductive cycle). The minimum value of GSI in both transects was zero from April to September. Gonado Condition Index (GCI) was synchronous with the GSI during the year of study. GSI and GCI showed a negative relationship with temperature and a positive relationship with dissolved oxygen.
    Keywords: Biology, SOLEN DACTYL US, BANDAR ABBAS, Persian Gulf, Iran
  • A. Porbiria, K. Abbasi, A. Sarpanah, A. Porgholami Page 81
    Caspian sand goby, Neogobius jluviatilis pallasi belongs to Gobiidae family. Because of their abundance in Caspian Sea, they have important role in the sea food chain in this area. This study was conducted from October 2005 to September 2006 in southwest coasts of the Caspian Sea in Guilan province. Samples were collected monthly from four stations (Astara, Anzali, Chamkhaleh and Chaboksar coasts) from coastal areas to waters 15meters deep using bottom trawl. Result of differential function analyses on corrected morphometric statistic showed three functions 51. 3%, 28. 4% and 20. 3%, respectively, and sum of differentiative function percentage was 80% which proved difference among groups. The functions showed that samples in Astara station were completely different from other regions while they were similar to Anzali station only in some sampling points. Chamkhaleh and Astara stations were the same but Chaboksar station was a separated group. Analysis of differential functions for studied characteristics included on average 86. 3% of the population with most of it belonging to Astara station (93. 3%) and Anzali (90%). The minimum amount belonged to Chamkhaleh with 79. 3%. The results showed that Neogobiusjluviatilis pallasi probably has three different populations in Astara, Anzali, Chamkhaleh and Chaboksar populations.
    Keywords: CASPIAN SAND GOBY, NEOGOBIOUS FLUVIATILIS PALLASI, GUILAN COASTS, Caspian Sea
  • M. Alizadeh, A. Sepahdari, H. Sarsangi, A. Hedayati Page 91
    Culture of beluga (Huso huso) in new conditions such as inland brackish water necessitates studying nutritional requirements and effects of different diets on gonadic and somatic growth as well as physiological condition. In this research 74 beluga each 4 years old cultured in brackish water of earthen ponds in Bafgh Fisheries Research Station, were selected and distributed in 8 circular cement ponds. Feeding was done in 4 formulated diets with fixed protein level and 4 energy levels (400, 425, 450, 475kcal/100g). Samples were biopsied at the start and the end of the experiment to determine sexuality and stage of maturation. To study gonad tissues, the hematoxylin-eosin method was used. Results indicated that somatic and gonadic growth indices were affected by diets. Somatic growth overlapped in both sexes. Sexual maturation stages were not the same in males and females and trarisition from stage II in males was more rapid than females. Considering the results in this study, diet treatments influenced on somatic growth in both sexes and gonadic growth in females. We conclude that somatic and especially gonadic growth in brackish water is suitable. Therefore, inland brackish water environment can be regarded suitable for beluga cultivation.
    Keywords: HUSO HUSO, BRACKISH WATER, Energy, Growth, Iran
  • D. Ghani nezhad, Sh. Abdolmaleki Page 105
    The Caspian Sea has a high ecological and biological value due to harboring important commercial bony fishes and sturgeons. There are more than 15 species of bony fishes (excluding kilka) which are harvested by 135 fishing cooperatives in Iranian coastal waters of the Caspian Sea and 10000 fishermen are involved in exploitation of these fishes. Annually, between 20 to 24 thousand tons of commercial bony fishes as Caspian kutum, mullets, bream, pikeperch, European carp, Caspian salmon, shads and other fish species are caught in Iranian coastal waters of the Caspian Sea. Strengths, weaknesses, opportunities and threats (SWOT) in exploitation of the bony fishes have been surveyed. SWOT results were analyzed considering the long-term development plan of the Iranian Fisheries Organization for sustainable and responsible exploitation of bony fish species. The effective strategies including rehabilitation of spawning grounds in the rivers, restocking of endangered species, controlling illegal fishing and decreasing the number of beach seine fishing cooperatives were determined as required in Iranian coastal waters of the Caspian Sea.
    Keywords: Bony fishes, SWOT, SUSTAINABLE EXPLOITATION, IRANIAN COASTAL WATERS OF THE CASPIAN SEA, Iran
  • S. Kosari, Gh. Vosoghi, M. Farabi, A. Soleimani rodi Page 119
    Caspian Sea macrobenthos was surveyed every two months from December 2007 to October 2008, in the west, east and central parts of Mazandaran province waters. Each area was sampled with 3 replicates at 2 depths of 5 and 10m by Van Veen grab. Five different classes were recognized, including Polychaeta (52. 7%), Oligochaeta (27. 8%), Bivalvia (12%), Crustacea (7. 5%) and Insecta (0. 07%). Total mean (±SD) abundance and biomass were 2727±1303 individuallm2 and 88. 9±22. 93, respectively. The Polychaeta demonstrated the highest abundance and Bivalvia had the highest biomass. The highest abundance of macrobenthos was found in eastern and the highest biomass in western coasts of Mazandaran. In August 2008, macrobenthos abundance showed higher values. In October, remarkable difference was observed between the abundance of Polychaeta and other macrobenthos organisms. According to Kruskal-Wallis test, abundance and biomass of the entire macrobenthosclasses except Insecta, showeda significant difference between sampling months (P<0. 05). Macrobenthos biomass had no significant difference among the three areas whereas abundance demonstrated a significant difference within these areas (P< 0. 05). 
    Keywords: Macrobenthos, abundance, Biomass, Caspian Sea, Iran
  • S. Moeini, M. Sabetian, A. Khaleghi, M. Farhangi Page 129
    We studied the relationship between physical and chemical properties of frozen kilka with weight loss for packed and unpacked products during storage at -18°C. Statistical analysis of the results including variance, Duncan test and ANOVA showed relationships existed between changes in Total Volatile Nitrogen (TVN), Peroxide Value (PV), pH, moisture, organoleptic properties of frozen packed and unpacked kilka with product weight losses during cold storage at -18°C. The statistical treatment of the results showed that weight losses for packed samples in comparison to unpacked one at the level of P<0. 01 was significant. The weight losses, changes of TVN, PV, pH and moisture losses for unpacked samples were 1. 5, 1. 35, 4. 5, 1. 32 and 1. 32 times more in comparison to the packed one, respectively. Also, the statistical analysis of the results showed a correlation between weight losses in unpacked samples of frozen kilka and the measured factors. The results of chemical and physical properties measured for packed samples of frozen kilka during cold storage and their statistical analysis showed a significant correlation P<0. 01 between weight losses and the changes in TVN from 7 to 28mg/100 gr, PV from 2. 28 to 6. 01meq/kg, pH from 6. 08 to 6. 37 and 1. 72% loss in the moisture of the samples. According to these results and the organoleptic tests, the shelf life for packed and unpacked frozen kilka in cold storage at -18°C, is recommended 60 and 30 days, respectively. 
    Keywords: Kilka, Quality, WEIGHT, PROCESSING, Iran
  • A. Matinfar, H. Emadi, R. Ghorbani, M. Mirheidari, H. Abdollah beygi Page 141
    During 2 months (from April to June, 2008) we studied the suitable quantity of Highly Unsaturated Fatty Acids (HUFA) for desirable fecundity and egg diameter of female broodstock of white leg shrimp (Litopenaeus vannamei). Similar dry food containing Isonitrogeneous material (31. 5% protein) and Isolipid (6. 9% lipid) was used but with different levels of HUFA (1, 2 and 3%). Also, the HUFA of natural foods (Perinereis worm, melalis bivalvia and cuttlefish) was analyzed. We compared the effects of four levels of dietary HUFA (1, 2 & 3 % HUFA of dry diets and the average HUFA of natural diets) on fecundity and egg diameter of female broodstock of white leg shrimp. The fecundity and egg diameter of natural diet and HUFA 3% were not significantly different (P>0. 05). The fecundity of natural diet and HUFA 3% was significantly higher than the other two treatments (P<0. 05) and also the egg diameter of HUFA 3% and natural diet was significantly higher than the other two treatments (P<0. 05). According to the results of fecundity and egg diameter measurements, both natural and HUFA 3% diets are suggested as suitable for white leg shrimp breeding.
    Keywords: Litopenaeus vannamei, HUF A, Fecundity, EGG
  • M. Yahyavi, M. Farzaneh Page 153
    In this study, effects of concentration and length of enrichment of rotifer Brachionus plicatilis fatty acid composition and its population profile by cod liver-oil emulsion were tested. Rotifers pre-fed on yeast (Saccharomyces cerevisiae) were enriched with cod liver oil emulsion at three different concentrations (4, 8 and 12%). Rotifers were sampled after 0, 3, 6, 12 and 24 hours of enrichment. Considering total lipid present in rotifers as a function of the enrichment period, the increase was significant for 3 hours treatment while the same was not observed when raising the oil concentration (P<0. 05). Increasing the enrichment period rather than the amount of oil present in the medium was found to be more efficient in increasing the n-3 highly unsaturated fatty acids (n-3 HUFA) level in rotifers. Rotifers showed a better incorporation of Eicosapentaenoic acid (EPA, 20:5n3) than Docosahexaenoic acid (DHA, 22:6n-3), regardless of the ratio between the two fatty acids in the emulsion.
    Keywords: ROTIFER, BRACHIONUS PLICATILIS, Enrichment, N-3 HUFA, EPA, DHA
  • E. Tazikeh, Gh. Zarshenas, M. Yahyavi, M. Sajjadi Page 165
    The aim of the project was to assess production per hectare and other growth indices of Fenneropenaeus merguiensis and F. indicus in Zarabzy farm in earthen ponds of Tiab area, Hormozgan province. We used two treatments, one for each species three replications each. Post larvae of the species were stocked at density 20 ind/m2. Shrimp were fed by imported pellet on the basis of standard feeding table. In order to obtain the growth rate and calculate daily feeding status, the shrimp were biometrically assessed twice a month. We also measured physic-chemical factors of water including pH, temperature, dissolved oxygen and salinity twice a day. The recorded mean results of survival rate in treatment 1 and 2 were 10% and 64%, respectively. Final product and mean body weight in treatment 1 and 2 were 337. 5 and 1526Kg/ha and 16. 97 and 11. 44g, respectively. The result of final product, survival rate and F. C. R. were above standards. The result of physico-chemical tests showed the parameters were higher than standard which had negative impact on production in both treatments. The results showed that propagation of F. merguiensis is feasible and it can be cultured provided that the suitable food is made available.

    Keywords: PRODUCTION, FENNEROPENAEUS MERGUIENSIS, FENNEROPENAEUS INDICUS, TIAB, Hormozgan province, Ira
  • A. Soleimani, A. Karimabadi Page 171
    Regulation of water temperature is a major factor affecting the embryonic development of fish species. We examined effects of five temperatures, from 13°C to 23°C on three embryonic phases including cleavage, neurolation and hatching in Persian sturgeon (Acipenserpersicus) from March to May 2006. After obtaining mature Persian sturgeon (five females and three males) transport them to the Aquaculture Center of Aghghala in Golestan province. The temperature effects on the three embryonic period's cleavage, neurolation and hatching keeping other physical and chemical factors constant were examined. The maximum hatching was in 15°C and the minimum abnormality was in 15°C and 16°C and also, the maximum mortality was seen in 21. 5°C. It is concluded that temperatures between 15°C to 18°C are the upper limit of the thermal optima for Persian sturgeon embryos. Abnormalities observed in this research included edema of the pericardial cavity, notochord curved downwards (lordosis) or upwards (kyphosis) which affected mobility of the hatching embryo. 
    Keywords: Acipenser persicus, Temperature, CLEAVAGE, HATCHING, ABNORMALITY