فهرست مطالب

سالمند - پیاپی 17 (پاییز 1389)

فصلنامه سالمند
پیاپی 17 (پاییز 1389)

  • 76 صفحه،
  • تاریخ انتشار: 1389/09/20
  • تعداد عناوین: 8
|
  • سجاد روشنی، افشین مقدسی، مریم عباسی دره بیدی، امیر عبدالمحمدی، شهرام آهنجان صفحه 7
    هدف
    هدف از این مطالعه، تعیین اثربخشی برنامه های بازتوانی حرکت درمانی و الکتروتراپی بر افزایش دامنه حرکتی و کاهش درد شانه منجمد مردان مبتلا به نوع ایدیوپاتیک بود.
    روش بررسی
    تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود و نمونه شامل 18 بیمار (با میانگین سنی 56.4±6.7 سال، قد 175.1±5.3 سانتی متر، وزن 73.1±7.5 کیلوگرم و سابقه بیماری 9.2±5.1 ماه) مراجعه کننده به کلینیک های شهر ایلام بود. معیارهای ورود به مطالعه شامل: جنسیت مذکر، ابتلا به بیماری نوع ایدیوپاتیک شانه منجمد، از دست رفتن قابل توجه تحرک، وجود درد شبانه و طی فعالیت در مفصل شانه بود. معیارهای خروج از مطالعه شامل: ابتلا به بیماری شانه منجمد ثانویه، داشتن سابقه بیماری آسیب های زمینه ای موثر بر شانه منجمد و سابقه استفاده از هر نوع تدابیر درمانی جهت رفع مشکلات شانه منجمد بود. از پرسشنامه اطلاعات شخصی، مقیاس VAS جهت ارزیابی میزان درد و گونیامتر برای اندازه گیری دامنه حرکتی مفصل شانه در پژوهش استفاده شد. برنامه بازتوانی روزانه به مدت 1 ساعت به صورت منظم در طی 4 هفته، شامل برنامه های الکتروتراپی (50 دقیقه) و حرکت درمانی (60 دقیقه) به صورت روز در میان اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون t زوجی انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که میزان درد شبانه و طی فعالیت، بعد از 4 هفته انجام تمرینات بازتوانی، کاهش معناداری داشت (P<0.05). اما افراد مبتلا همچنان با میزانی از درد در زمان فعالیت و استراحت روبرو بودند و به طور کامل درد آنها تسکین نیافت. نتایج همچنین بیانگر آن بود که دامنه حرکتی مفصل شانه در حرکات خم شدن، دور شدن، چرخش خارجی و داخلی در پس آزمون بهبود معناداری یافت (P<0.05). هر چند که افراد مبتلا همچنان با محدودیت حرکتی در مفصل شانه مواجه بودند. دامنه حرکتی شانه در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در حرکات خم شدن 49.4±21.2 درجه، دور شدن 42.8±15.6 درجه، چرخش خارجی 28.3±10.4 درجه و چرخش داخلی 22.6±10.6 درجه بهبود نشان داد.
    نتیجه گیری
    انجام تمرینات بازتوانی الکتروتراپی و حرکت درمانی به طور معناداری بر کاهش درد و بهبود دامنه حرکتی مفصل شانه بیماران در حرکات خم شدن، دور شدن، چرخش داخلی و خارجی اثر دارد. بنابراین می توان از برنامه های بازتوانی جهت کاهش درد و افزایش دامنه حرکتی شانه بیماران مبتلا به شانه منجمد بهره برد.
    کلیدواژگان: شانه منجمد، حرکت درمانی، الکتروتراپی، درد شانه، دامنه حرکتی شانه
  • احمدعلی اکبری کامرانی، سیدحجت زمانی ثانی، زهرا فتحی رضایی، علیرضا فارسی، محمدتقی اقدسی صفحه 16
    هدف
    پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی آزمون ارزیابی عملکردی راه رفتن در سالمندان ایرانی انجام شد.
    روش بررسی
    پژوهش علی – مقایسه ای حاضر با 200 آزمودنی سالمند در دامنه سنی 60 سال به بالا در دو گروه با و بدون سابقه زمین خوردن (هر گروه، 100 آزمودنی) انجام شد که به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. معیار ورود به مطالعه کسب حداقل نمره 24 از 30 در مقیاس ارزیابی حداقل میزان هشیاری (MMSE) بود. شرکت کنندگان آیتم های موجود در آزمون ارزیابی عملکردی راه رفتن را انجام داده، اطلاعات توسط یک محقق جمع آوری شد. آزمون ارزیابی عملکردی راه رفتن از 10 آیتم تشکیل شده است که وضعیت عملکردی فرد را در یک دامنه 0 تا 30 به روش لیکرت اندازه گیری می کند. داده ها با استفاده از تحلیل عامل اکتشافی و تحلیل مولفه های اصلی با چرخش واریماکس و نیز آزمون t مستقل ارزیابی شدند.
    یافته ها
    نتایج تحقیق نشان داد که آزمون ارزیابی عملکردی راه رفتن از دو عامل تشکیل شده است. این دو عامل در کل 52.53 درصد واریانس را پیش بینی می کردند که بر اساس رسم نمودار ارزش های ویژه (نمودار اسکری) و الگوی وزن های عاملی پیشنهاد شدند. تمامی سوال ها بار عاملی بالاتر از حد پذیرش (0.5) داشتند به طوری که دامنه این مقادیر در کل آزمون در دامنه 0.523 تا 0.846 متغیر بود.
    نتیجه گیری
    نتایج تحقیق نشان داد که نسخه فارسی آزمون ارزیابی عملکردی راه رفتن در سالمندان ایرانی نیز در حد قابل قبولی هماهنگ با نسخه انگلیسی آن بوده، می توان از آن برای شناسایی سالمندان در خطر زمین خوردن استفاده کرد.
    کلیدواژگان: ساختار عاملی، سالمند، آزمون ارزیابی عملکردی راه رفتن
  • خدامراد مومنی، حسن کریمی صفحه 23
    هدف
    تحقیق حاضر با هدف مقایسه سلامت عمومی و شاخصه های آن در سالمندان مقیم و غیر مقیم سرای سالمندان انجام شد.
    روش بررسی
    مطالعه از نوع مقطعی مقایسه ای و شرکت کنندگان در پژوهش 254 سالمند (127 نفر مقیم سرای سالمندان و 127 نفر مقیم جامعه) بودند. شرکت کنندگان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در هر گروه 83 زن و 44 مرد به تناسب سهم جنسیت در جامعه قرار گرفتند. مقیاس سلامت عمومی (GHQ-28) که در برگیرنده سلامت عمومی و چهار خرده مقیاس اضطراب، افسردگی، نشانه های جسمانی، و کارکرد اجتماعی است برای جمع آوری اطلاعات مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون های t و تحلیل واریانس برای تحلیل نتایج استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد میانگین نمرات سلامت عمومی سالمندان مقیم سرای سالمندان از میانگین نمرات سالمندان مقیم جامعه بیشتر (نمره بالا نشانه سلامت روان پایین) بود و تفاوت مشاهده شده در میانگین ها برای سلامت عمومی و زیر مقیاس های نشانه های افسردگی و جسمانی و اختلال در کارکرد اجتماعی از لحاظ آماری معنادار به دست آمد. اختلال در کارکرد اجتماعی زنان مقیم آسایشگاه بیشتر از مردان بود.
    نتیجه گیری
    یافته های پژوهش، حاکی از آن است که سالمندان مقیم سرای سالمندان در مقایسه با سالمندان مقیم جامعه نشانه های افسردگی، جسمانی و اختلالات کارکرد اجتماعی بیشتری را تجربه می کنند. از سویی گسترش موسسات نگهداری سالمندی در آینده غیر قابل اجتناب است بنابراین، توجه هر چه بیشتر به شرایط محیط زندگی سالمندان مقیم موسسات ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: سالمندان، سلامت عمومی، نشانه های افسردگی، نشانه های جسمانی، اضطراب، کارکرد اجتماعی
  • سولماز مهدوی، مسعود گلپایگانی، نادر شوندی، امین فرزانه حصاری، رحمان شیخ حسینی صفحه 30
    هدف
    هدف این پژوهش بررسی 6 هفته برنامه تمرینی ثبات مرکزی بر میزان زمین خوردن سالمندان است.
    روش بررسی
    در این کارآزمایی بالینی، 40 نفر از زنان سالمند (میانگین سن: 66.20±5.98 سال، وزن: 62.60±5.78 کیلوگرم، قد: 159.94±7.8 سانتی متر)، به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها یک هفته قبل از شروع تمرینات ثبات مرکزی، بر اساس نمرات آزمون تعادلی برگ به دو گروه «با خطر زمین خوردن کم» (گروه 1) و «با خطر زمین خوردن زیاد» (گروه 2) تقسیم شدند. سپس به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه های تجربی، تمرینات ثبات مرکزی (شامل سه سطح) را انجام دادند. مدت تمرین در هر جلسه تمرین، حدود 30 دقیقه و طول دوره تمرینی 6 هفته (به صورت یک روز در میان) بود. پس از اتمام تمرینات، پس آزمون تعادل برگ در همان محیط از گروه های کنترل تجربی به عمل آمد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های آماری t مستقل و t وابسته در سطح معنی دار 0.05 استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که بین گروه تجربی و کنترل در گروه های با خطر زمین خوردن کم و زیاد (گروه های 1 و 2) در پیش آزمون اختلاف معنی داری وجود نداشت (P=0.486 و P=0.193) اما در پس آزمون، گروه های تجربی عملکرد بهتری نسبت به گروه های کنترل داشتند (P=0.007 و P=0.001). میزان پیشرفت در گروه تجربی با خطر زمین خوردن کم و زیاد به ترتیب برابر %3.38 و %15.06 و برای گروه های کنترل به ترتیب %0.95 و %3.7 بود.
    نتیجه گیری
    یافته های تحقیق نشان دادند که تمرینات ثبات مرکزی می تواند کنترل پاسچر و در نتیجه میزان زمین خوردن را در سالمندان بهبود بخشد.
    کلیدواژگان: مرکز بدن، تمرین درمانی، تعادل پاسچر، زمین خوردن، سالمندان
  • مرضیه خاتونی، سیما زهری صفحه 36
    هدف
    این مطالعه با هدف تعیین مشکلات ارتباطی سالمندان مبتلا به آلزایمر و مراقبت کنندگان اصلی آنها صورت گرفت.
    روش بررسی
    مطالعه حاضر پژوهشی توصیفی است که 100 مراقبت کننده اصلی دارای ملاک های پژوهش به روش سرشماری از انجمن آلزایمر تهران انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه پژوهشگر ساخته حاوی 47 سوال بود و منعکس کننده مشکلات ارتباطی مراقبت کننده (فهمیدن، درک سخنان، درخواست ها، نیازها، معنا و مفهوم اعمال و رفتار بیمار، اشکال در فهماندن درخواست ها و موضوعات به بیمار) بود. جهت بررسی روایی پرسشنامه از روش اعتبار محتوا و به منظور بررسی پایایی از دو روش بازآزمایی (r=%95) و تعیین همسانی درونی آلفای کرونباخ 0.96 استفاده شد. همچنین شدت اختلال ذهنی سالمند مبتلا به آلزایمر با استفاده از ابزار استاندارد شده ارزیابی وضعیت روانشناختی فرم کوتاه تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t انجام شد.
    یافته ها
    %74 مراقبت کنندگان، مشکل خود در برقراری ارتباط با بیمار را در حد بالا، %17 در حد متوسط و %9 در حد کم بیان کردند. %73 از افراد مورد پژوهش بیشترین میزان مشکلات ارتباطی را در حیطه فهماندن درخواست ها و موضوعات به بیمار و %27 بیشترین میزان مشکل را حیطه فهمیدن و درک درخواست ها، نیازها، معنا و مفهوم اعمال و رفتار بیمار گزارش کردند. بین سن و جنس مراقبت کنندگان و نیز شدت اختلال ذهنی سالمند مبتلا به آلزایمر با مشکلات ارتباطی موجود ارتباط معنی داری وجود داشت، به طوری که با افزایش سن مراقبت کننده، جنسیت مونث مراقبت و افزایش شدت بیماری سالمند، شدت مشکلات ارتباطی افزایش نشان داد (P<0.05).
    نتیجه گیری
    از آنجا که برقراری ارتباط موثر، عاملی مهم در برآورده کردن نیازهای جسمی و روحی است و با توجه به نتایج پژوهش حاضر که حاکی از بالا بودن وجود مشکلات ارتباطی مراقبین و بیماران بود، ضروریست افرادی که از سالمندان مبتلا به آلزایمر مراقبت می کنند در زمینه راهکارها و مهارت های ارتباطی ویژه، جهت برقراری ارتباط با سالمند مبتلا به آلزایمر، آموزش دیده تا بتوانند به بهترین نحو از آنها مراقبت کرده، خود نیز دچار خستگی و فرسودگی ناشی از مراقبت از این بیماران نشوند.
    کلیدواژگان: سالمند، آلزایمر، مشکلات ارتباطی، مراقبت کننده
  • فریده استانی، راضیه سادات حسینی، ماه منیر بنی اسد، حمید حقانی صفحه 43
    هدف
    مطالعه حاضر با هدف بررسی سلامت عمومی زنان مراقبت کننده از سالمند مبتلا به آلزایمر انجام شد.
    روش بررسی
    این مطالعه توصیفی – مقطعی، بخش مقدماتی از یک مطالعه کارآزمایی در عرصه بود که حجم نمونه آن 150 نفر برآورد شد و افراد مورد نظر، به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. جامعه پژوهش در این مطالعه شامل زنانی بود که بین 18 تا 60 سال سن داشته، از وابستگان درجه یک سالمند مبتلا به آلزایمر بوده و مراقبت مستقیم از سالمند را به مدت حداقل 6 ماه به عهده داشتند. بررسی سلامت عمومی در پژوهش، با پرسش نامه 28 آیتمی سلامت عمومی (GHQ-28) انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها، با آزمون های t، خی دو، کروس کالوالیس و MANOVA انجام شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که %24 از زنان مورد مطالعه دارای سلامت عمومی مطلوب بوده و %58.7 سلامت عمومی متوسط و %17.3 دارای سلامت عمومی نامطلوب بودند. بین متغیر سلامت عمومی زنان مراقبت کننده و مشخصات سن (P=0.016)، وضعیت اشتغال (P=0.008)، نسبت خویشاوندی (p=0.013)، و وضعیت اقتصادی (P=0.049)، ارتباط معناداری وجود داشت. اما بین سلامت عمومی و عواملی همچون وضعیت تاهل (p=0.5)، سطح تحصیلات (P=0.07)، و مدت مراقبت از سالمند مبتلا به آلزایمر (P=0.205) ارتباط معنادار یافت نشد.
    نتیجه گیری
    پژوهش حاضر نشان داد که درصد قابل توجهی از زنان مراقبت کننده از سالمند مبتلا به آلزایمر در وضعیت مطلوبی از سلامت عمومی قرار نداشتند. لذا با توجه به اینکه در ایران، مطالعات جنسیت محور در مراقبین کمتر صورت گرفته، پیشنهاد می شود تحقیقات بعدی بر ابعاد مختلف سلامتی و ارتقا آن در مردان و زنان مراقب انجام گیرد.
    کلیدواژگان: آلزایمر، مراقبین، سلامت عمومی
  • غلام رضا شریف زاده، میترا مودی، سیدهادی اخباری صفحه 52
    هدف
    هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت سلامت سالمندان تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی بود.
    روش بررسی
    مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بود نمونه شامل 250 سالمند تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان بیرجند بود که با روش نمونه گیری غیر احتمالی آسان و به تناسب سهمی از بین مراجعه کنندگان به نواحی 1 و 2 کمیته امداد شهر بیرجند انجام شد. از پرسشنامه طرح جامع سلامت سالمندان استفاده شد. پرسشنامه از طریق مصاحبه با سالمندان تکمیل و قد، وزن، فشارخون در شرایط استاندارد اندازه گیری شد. داده ها با نرم افزار spss و آزمون آماری کای اسکوئر در سطح 0.05 مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که میانگین سنی سالمندان شرکت کننده 71±8.7 سال (%47.6 زن و %52.4 مرد) بود. %88.8 سالمندان بی سواد و بقیه با سواد بودند، %41.6 سالمندان مشکل مسکن، %11.2 مشکل بیمه، %93.2 مشکل اقتصادی داشتند. %10.4 سابقه ابتلا به دیابت و %39.6 مبتلا به پرفشاری خون بودند. %68 مشکل بینایی و %10.8 اختلال ادرار داشتند. %68.4 مبتلا به افسردگی خفیف و %3.2 دارای افسردگی شدید و %24.4 مبتلا به اختلالات شناختی شدید تا خفیف بودند. %24 سالمندان مبتلا به سوء تغذیه و %67.6 ریسک ابتلا به سوء تغذیه را داشتند. شیوع پرفشاری خون در مردان بیشتر از زنان (P=0.07) و در ساکنین شهری بیشتر از روستایی (P=0.04) بود. شیوع افسردگی در بین زنان بیشتر از مردان (P<0.001) و در ساکنین نقاط شهری بیشتر از مناطق روستایی بود (P=0.02). از نظر وضعیت فعالیتهای روزانه نیز اختلاف معنی داری بین مردان و زنان مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    شیوع بالای مسایل اقتصادی و معیشتی سالمندان، می تواند سایر مشکلات جسمی و روحی آنان را دامن زده یا تشدید کند و لزوم توجه بیشتر مسوولین بهداشت و درمان، کمیته امداد و سایر ارگان ها را به قشر سالمند تحت پوشش برای جلوگیری از وخامت اوضاع پررنگ می کند.
    کلیدواژگان: کمیته امداد، سلامت سالمند، بهداشت روانی
  • سپیده مرادی نژاد، فائزه صحبایی، مهراندخت نکاوند، محمد زارع صفحه 60
    هدف
    هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر خاطره گویی بر سلامت روانی سالمندان بود.
    روش بررسی
    پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی بود که 57 نفر از سالمندان مقیم آسایشگاه سالمندان شهید هاشمی نژاد تهران با نمونه گیری تصادفی طبقه ای شرکت کردند. معیارهای ورود به مطالعه سن 60 سال و بالاتر، کسب نمره سلامت روان بین 0 تا 66.6 (سلامت روان ضعیف و متوسط)، تکلم به زبان فارسی، توانایی شنیداری و گفتاری قابل قبول، جهت شرکت در جلسات، زندگی تمام وقت در آسایشگاه، نداشتن سابقه بستری شدن در بیمارستان روانی، درمان روانی و تجربه سوگ، طی 6 ماه گذشته، تمایل به شرکت در تحقیق، هوشیاری نسبت به زمان، مکان و شخص، اقامت در آسایشگاه حداقل به مدت شش ماه و عدم دریافت هر گونه درمانی که در توانایی ذهنی، حافظه یا تفکر اختلال ایجاد کند. سطح سلامت روان شرکت کنندگان قبل از مداخله، به وسیله پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومی گلدبرگ ارزیابی شد. مداخله شامل هشت جلسه خاطره گویی، هفته ای دوبار (به مدت 1-1.5 ساعت) بود. در این جلسات سالمندان به بیان خاطرات خوشایند گذشته پرداختند، سپس سطح سلامت روان شرکت کنندگان، مجددا اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از آزمون t زوجی، جهت مقایسه داده ها استفاده شد.
    یافته ها
    یافته های مطالعه نشان داد بین نمرات قبل و بعد از مداخله در تمامی ابعاد سلامت روان (نشانه های جسمانی، اضطراب و اختلالات خواب، عملکرد اجتماعی و نشانه های افسردگی) و همچنین نمره کل سلامت روان اختلاف معنی داری (P=0.001) وجود داشت.
    نتیجه گیری
    خاطره گویی بر بهبود سلامت روان سالمندان مقیم آسایشگاه موثر است. لذا می توان از این تکنیک ساده، قابل اجرا و کم هزینه در آسایشگاه های سالمندان استفاده کرد.
    کلیدواژگان: سالمندان، آسایشگاه، سلامت روان، خاطره گویی
|
  • Sajjad Rowshani, Afshin Moghaddasi, Maryam Abbasi, Amir Abdol, Mohammadi, Shahram Ahanjan Page 7
    Objective
    The purpose of this study was to investigate the effect of 4-weeks rehabilitation, electrotherapy and kinesiotherapy programs on range of motion shoulder pain in men with idiopathic frozen shoulder.
    Materials And Methods
    This was a semi experimental study on 18 patient (Means±SD; Age 56.4±6.7 year, height 175.1 ±5.3 cm, weight 73.1± 7.5 kg, history patient 9.2±5.1 month) who referred to the ilam city clinical. The inclusion criteria were male cender, being affected with idiopathic frozen shoulder, considerable loss of activity and existence of nocturnal pain as well as pain in shoulder joint during activity. The exclusion criteria were: Being affected with secondary frozen shoulder, experience of illness and affective field damages in patients with frozen shoulder and previous history of using any treatment plan related to frozen shoulder. Instruments research were personal information questionnaire, visual analogue scale (VAS) and goniometr. After selecting subjects and doing primary pain test and measuring the range of motion; rehabilitation programs about 1 hours per day for 4- weaks including electrotherapy (50 minutes) and kinesiotherapy (60 minutes) programs performed regularly. For analysing data used t-tests.
    Results
    The results of this study showed that shoulder pain after doing 4-weeks rehabilitation exercises had decreased significantly (P<0/05). But affected persons still had painboth when active and in rest, and the pain did not cure completely. The result in post test showed that range of shoulder movement in flextion, abduction, internal and external rotation had improved significantly (P<0/05). Although limitation of shoulder movement in affected person didn’t improve completely. The result in post-test also showed that rang of motion of joint shoulder in flextion (49.4±21.2), abduction (42.8±15.6), internal (22.6±10.6) and external (28.3±10.4) rotation have been improved.
    Conclusion
    With regard to those findings, it can be concluded that execution and accomplishment of a 4-week rehabilitation, electrotherapy and kinesiotherapy programs had decreased shoulder pain and improved significantly shoulder flexion, abduction, internal and external rotation’s range of motion in patients with frozen shoulder. Therefor, patients who have encountered pain and reduced shoulder range of motion can use the abovementioned rehabilitation programme efficiently and appropriately.
    Keywords: Frozen shoulder, kinesiotherapy, Electrotraphy, Shoulder pain, Shoulder range of motion
  • Ahmad Ali Akbari Kamrani, Hojjat Zamani Sani, Zahra Fathi Rezaie, Alireza Farsi, Mohammadtaghi Aghdasi Page 16
    Objective
    The present study investigated the factor structure of Persian version of Abstract Functional gait assessment for identifying falling risk in Iranian elderly.
    Materials and Methods
    The study was designed 200 subjects divided into two falling history positive and falling history negative (each including 100 subjects). Subjects were community-dwelling adults aged 60- 90 years of Tehran. Criteria for entering the study, was acquiring minimum score of 24 from 30 in the MMSE scale. All subjects, performed items of FGA and their data were collected by researcher. FGA consisted of 10 items that measure functional status of subjects in range from 0 to 3 by Likert method. Data were analysed by means of exploratory factor analysis and Principle Component Analysis with Varimax Rotation and t-student.
    Results
    The results showed that the FGA consists of two factors. These two factors predict the 52.53 percent of total variance based on Scree plot and pattern of factor weights were proposed. All items have higher than accepted factor load (0.5), so that ranged from 0.523 to 0.846.
    Conclusion
    The results showed that the Persian version of FGA in the Iranian elderly is acceptably consistent with its English version and it could be used to identify elderly at risk of falling.
    Keywords: Factor structure, Elderly, Functional gait assessment test
  • Khodamorad Momeni, Hasan Karimi Page 23
    Objective
    The growing social and economical changes in the life style, have made Abstract it difficult for many people to assume the responsibility of taking care of older adults in the family, consequently institutions become the inevitable option for many elderly adults. The aim of this study was to compare mental health of institutionalized and community living elderly adults in Kermanshah.
    Materials and Methods
    The study was a cross-comparative one. 127 community livings (83 male and 44 female) and the same number of institutionalized persons were selected using the available sampling method. General health questionnaire (GHQ-28) was the measure of the study.
    Results
    The institutionalized elder adults gained higher mean scores in all the four subscales of GHQ-28. The findings showed a statistically significant difference in the mean scores of depression, somatic symptoms, and social dysfunction in the two groups. The women living in institutions showed more severe Social dysfunction compared to their men counterparts.
    Conclusion
    Considering the results of this study it can be concluded that more attention should be given to the living environment of older adults living in institutions.
    Keywords: General health, Older adults, General health, Depression, Somatic symptoms, Anxiety, Social dysfunction
  • Soolmaz Mahdavi, Masud Golpaigani, Nader Shavandi, Amin Farzaneh Hessari, Rahman Sheikh Hoseini Page 30
    Objective
    The purpose of this study was to examine the effect of core stabilization Abstract training program on falling in elderly population.
    Materials And Methods
    For this clinical trial study, forty elderly female subject (age: 70.58±5.98 years, weight: 55.76±5.78 kg, height: 157.76 ± 7.8 cm) voluntarily participated. A week prior to starting training program the balance measured with the Berg Balance Test (BBT) and subjects divided into two groups, based on obtained score in BBT; low risk falling (group1), high risk falling (group2) groups. Then subjects divided to two control & Experimental groups. The Experimental groups performed a core stabilization program included three levels for 6- week and three times per week on the alternate day and 30 min in section. The post-test of BBT were done for two groups afterwards. Independent and dependent t-test used to analyze the data. Significant level Considered to be %0.05.
    Results
    In group 1&2 no Significant differences shown for pretest of balance between control & experimental groups (p=0/486, p=0/193). The balance of experimental groups compared to control groups improved after training program (p=0/007, p=0/000). Rate of improvement in experimental groups 1 and 2 were %3/38 and %15/06 and fore control groups were %0/95 and %3/7 respectively.
    Conclusion
    Core stabilization training program may improve balance and decrease falling in elderly.
    Keywords: Central core, exercise therapy, postural balance, fall, elderly
  • Marziye Khatooni, Sima Zohari Page 36
    Objective
    This descriptive study was conducted to determine the communicative Abstract problem between elders with Alzheimer disease and there caregivers.
    Materials and Methods
    100 main caregivers were selected by census. data was obtained by a questionnaire with a good validity and reliability. Its reliability was measured by internal consistency (de=0/96) and test-retest (d=0/96) methods. Data was analyzed by spss soft ware.
    Results
    Findings showed that most caregivers (%74) expressed communicative problem with patient in high level,%17 in medium level and %9 in lowlevel. Significant correlation exist between age and sex of caregivers and amount of communicative problem with patient.Higher age was associated with increasing problems and female caregivers showed higher level of that problem. Also significant correlation exist between severity of patient disease and amount of communicative problem as with increases in disease severity, communicative problem increases.
    Conclusion
    Effective communication is an important factor in gratifying physical and psychological needs. Besides, The results of present study indicate the seriousness of communication problems between the caregivers and patients. So, training the caregivers is necessary to enable them communicated effectively. This will also help them reduce their level of burden and fatigue.
    Keywords: Alzheimer, Elder patient, Caregiver, communicative problem
  • Farideh Bastani, Raziye Sadat Hosseiny, Mahmonir Baniasad, Hmid Haghni Page 43
    Objective
    The purpose of this study was to explore the general health status in women as care givers of the elderly people with Alzheimer who attending to the Iranian Association of Alzheimer’s Disease.
    Material and Method
    In this descriptive –cross sectional study as a introductory stage of a randomized controlled field trial, 150 women were recruited with a consecutive sampling method. The study population of this study included the women as family care givers attending to the Iranian Association of Alzheimer Disease. In this study, the inclusion criteria was consisted of women who had 18-60 years old, be a close relative to elderly patients with Alzheimer disease, as well as they have had direct caring with the duration of at least six months. Data collection regarding assessment of general health of the women was a questionnaire including 28 items of Persian version of the General Health Questionnaire (GHQ). For data analysis, descriptive statistics and chi square were used in the study.
    Results
    The study findings showed that only 24% of the subjects had a good level of general health, but 58.7% and 17.3% of them had a moderate and weak general health respectively. There were significant relations between general health of the women as care givers and the variables such as age (p= 0.016), occupation (p= 0.008), type of relative (p=0.013), and economic status (p= 0.049). However, there were not any significant relation between general health and the other variables of marriage situation (p= 0.5), education (p= 0.07), and duration of caring the elderly patients with Alzheimer (p= 0.205).
    Conclusion
    According to the findings, the considerable percentage of the female care givers of elders with Alzheimer disease did not pose optimum level of general health. As Care givers’ gender centered studies have seldom conducted in Iran, future researches should focus on different dimensions of health promotion among both male and female care givers.
    Keywords: Alzheimer, Care Givers, General Health
  • Gholamreza Sharifzadeh, Mitra Moodi, Hadi Akhbari Page 52
    Objective
    The present study aimed at studying the health status of the elderly supported by Imam Khomeini Relief Foundation in Birjand in 2007.
    Materials And Methods
    This descriptive analytical study was done on 250 elderly people who were supported by Imam Khomeini committee in Birjand. For data collection the comprehensive health questionnaire of the elderly was used. The questionnaire was filled out through interviewing with the subjects; and their weight, blood pressure, and height were measured under standard condition. The obtained data was analyzed by SPSS software and using chi-square test at the significant level p< 0.05.
    Results
    This study was conducted on 250 elderly people whose mean age was 71±8.7 years. The subjects included 119 (47.6%) females and 131 (52.4%) males. About 88.8% of the subjects were illiterate, 41.6% of them had problems in housing, 11.2% and 93.2% also had insurance and financial problems, respectively. Also 10.4% of the old people had a history of diabetes and 39.6% were hypertensive, 68% had vision problems and 10.8% was suffering urologic complications. As far as depression is concerned, 68.4% had mild depression and 3.2% had severed depression. Regarding cognitive problems, 24.4% ranged between mild to severe. Moreover, 24% of the subjects suffered malnutrition and 67.6% were at risk of it. Hypertension was more prevalent in males than in females (P= 0.07); more in urban than in rural areas (P= 0.04). There was a significant difference in the prevalence of depression in women compared with men (P< 0.001); the prevalence was also more in the inhabitants of the urban areas in comparison with rural areas inhabitants (P= 0.02). A significant difference was found between males and females in terms of daily activities.
    Conclusion
    Regarding high prevalence of hypertension, hearing and vision problems- which are the underlying causes of other physical and mental problems of the elderly - it is necessary for health-care authorities, supporting committee (Imam Khomeini supporting committee), and other favoring organs to take more account of living and financial problems of the erderly.
    Keywords: Supporting committee, Health Aging, Mental Health
  • Sepideh Moradinejad, Faezeh Sahbaee, Mehrandokht Nakavand, Mohammad Zare Page 60
    Objective
    The aim of this study was to determine the effect of reminiscence Abstract therapy on elderly mental health.
    Materials And Methods
    This was a quasi-experimental study. The sample was consisted of 57 elderly men and women who were residing in the HASHEMI NEJAD institution, were selected by stratified random sampling. Inclusion criteria were: 1) 65 years of age or more 2) Mental health score between 0-66.6 3) Speaking in Farsi 4) Listening and speaking ability acceptable to participate in meetings 5) Full-time life in nursing home 6) No history of psychiatric hospitalization and psychiatric treatment and grief experience during the past 6 months 7) Willingness to participate in research 8) orientation of data /place/person 9) At least six months staying in the nursing home 10) Not receiving any treatment that disturbed the mental ability or memory, or thought Mental health level of subjects was assessed with the use of the 28-item Goldberg General Health Questionnaire. The intervention consisted of 8 reminiscence sessions, twice in a week, for one hour and half. In these sessions the elderly told their good memories. The data were analyzed by spss16 software and compared by t-test.
    Results
    Findings of this study showed significant difference between pre and post test scores in all mental health dimensions(somatic symptom, anxiety and insomnia, social function and depression)and in total scores(p=0.001).
    Conclusion
    Considering the results of this study, it is suggested that reminiscence therapy is effective on the elderly mental health improvement. Therefore we can use this easy, practicable and low cost technique in all nursing home.
    Keywords: Elderly, Reminiscence Therapy, Mental Health, Nursing home