فهرست مطالب
فصلنامه آبزیان و شیلات
پیش شماره 3 (پاییز 1389)
- تاریخ انتشار: 1389/08/23
- تعداد عناوین: 8
-
بررسی اثر غلظت آلژنیک اسید(ارگوسان) بر رشد و بقاء پست لارو های میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus)صفحه 1محرک های ایمنی یکی از راه های مهم برای جلوگیری از بیماری به شمار می روند. در این تحقیق اثر آلژنیک اسید بر روی فاکتورهای رشد از قبیل طول کل، افزایش وزن خشک و میزان بقا در مرحله پست لاروی PL15میگوی سفید هندی(Fenneropenaeus indicus) بررسی گردید. اثر آلژنیک اسید 5/0 درصد(تیمار 1)، 1 درصد(تیمار 2) و 2 درصد(تیمار 3)، بعلاوه یک تیمار شاهد، جهت مقایسه مورد آزمایش قرار گرفت. با در نظر گرفتن 4 تیمار و 3 تکرار برای هر یک از آنها،12 سطل یکسان استفاده شد که به مقدار 10 لیتر آبگیری و با تراکم 100 پست لارو مرحله زوآ یک در لیتر ذخیره سازی گردید و لارو های مورد آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی، تغذیه شدند. دوره آزمایش از مرحله زوآ یک تاPL15 بودکه در پایان روز 25 جهت زیست سنجی و تعیین میزان بقا بررسی شدند. نتایج نشان داد که در مرحله پست لاروی PL15 در تیمار های آزمایشی که از محرک ایمنی استفاده شد طول کل(mm) به ترتیب (15/17، 42/17 و 45/17)بوده و با تیمار شاهد86/16 که محروم از اضافه شدن محرک به جیره پایه بودند، اختلاف معنی داری را نشان دادند(05/0 < P).اما در تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0 > P).در خصوص وزن خشک(mg) نیز در تیمار های آزمایشی به ترتیب مقادیر(85/2، 93/2 و 92/2)در مقایسه با تیمار شاهد 75/2 بدست آمد و همچنین میزان بقا به درصد نیز در پایان عملیات در تیمارهای آزمایشی نزدیک به هم(33/78، 33/76 و 67/79)در مقابل مقدار33/60 برای تیمار شاهد محاسبه گردید که مطالعات اخیر حاکی از آن بود که تیمار های آزمایشی در هر 3 غلظت نسبت به تیمار شاهد دارای اختلاف معنی داری بودند(05/0 < P). هر چند که نسبت به همدیگر تفاوت معنی داری در بین آنها مشاهده نشد(05/0 > P). به هر حال استفاده از این فراورده در حداقل میزان در یک برنامه غذایی مطلوب در مرحله پست لاروی، می تواند ایمنی و به تبع آن رشد و بقای پست لاروها را جهت معرفی به استخرهای پرورشی بالا برد.
کلیدواژگان: آلژنیک اسید، رشد، بقاء، میگوی سفید هندی، _ Fenneropenaeus indicus -
استقرار زیستگاه های مصنوعی(Artificial reefs) با تاکید بر پراکنش جوامع ایکتیوپلانکتونی در آب های استان هرمزگان(خلیج فارس)صفحه 2
در این مطالعه آب های حوزه مرکزی و غرب استان هرمزگان در خلیج فارس(حدفاصل بین جنوب جزیره قشم تا جزیره هندورابی)، جهت مطالعه جوامع ایکتیوپلانکتونی مورد بررسی واقع شد. بدین منظور10 ترانسکت با فواصل طولی 10 مایل در نظر گرفته شد و هر ترانسکت به 3 ایستگاه شامل خطوط ساحلی تا عمق 10، 10 تا 20 و20 تا 30 متر تقسیم و نمونه برداری ازایستگاه های دو(20- 10متر) هر ترانسکت به صورت فصلی از فروردین لغایت اسفند ماه سال 86 صورت پذیرفت. جهت نمونه برداری، از ابزارتور دوقلو بونگو با اندازه چشمه 500 میکرون استفاده شد. در طی این بررسی ایکتیوپلانکتون های متعلق به هفت خانواده شانک ماهیان، گاوماهیان، شوریده ماهیان، شگ ماهیان، کفشک ماهیان، کفال ماهیان و Bregmacerotidae شناسایی شد. نتایج حاصل از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تست توکی در سطح 95 درصد نشان داد فراوانی ایکتیوپلانکتون ها در دو حوزه غرب استان(حوزه بندر لنگه تا بندر حسینه و حوزه جزیره کیش) با حوزه مرکزی(حوزه جزیره قشم) دارای اختلاف معنی داری بوده (05/0P<)، اما بین دو حوزه بندر لنگه تا بندر حسینه و حوزه جزیره کیش در غرب استان تفاوت معنی داری مشاهده نشد(05/0p>). نتایج حاصل از همین آزمون، نشان دهنده اختلاف معنی داری بین فراوانی ایکتیوپلانکتون های مشاهده شده دربرخی فصول و ترانسکت ها نسبت به یکدیگر می باشد(05/0p<). هر چند که حضور این جوامع در منطقه مورد بررسی دارای نوساناتی بوده، آب های ساحلی استان درمناطق مورد بررسی، جهت استقرار زیستگاه های مصنوعی به منظور تجمع لارو ماهیان مناسب نتیجه گیری شد.
کلیدواژگان: جوامع ایکتیوپلانکتونی، زیستگاه های مصنوعی، استان هرمزگان، خلیج فارس -
پرورش تک گونه ای میگوی ببری سبز(penaeus semisulcatus) دراستخرهای پرورشی منطقه تیاب-استان هرمزگانصفحه 3
-
بررسی ترکیب گونه ای و فراوانی ماهیان در گرگورهای سنتی استان بوشهرصفحه 4در این بررسی که طی یک دوره 5 ماهه از اسفند 1385 لغایت تیرماه 1386 انجام شد، مقدار 435 کیلو گرم (1188 عدد) آبزی مربوط به 25 گونه از 11 خانواده طی10 بارسرکشی و بازدید از گرگورها صید و زیست سنجی شدند. از نظر تعداد بیشترین فراوانی با 0/54 % در اردیبهشت و کمترین با 2/7 % در اسفند بدست آمد. فراوانی گیش پهن با 1/38% نسبت به سایرین بیشترین و سهم سایر گونه ها به ترتیب کوپر با 9/21%، سنگسر معمولی 5/11%، شانک زرد باله 7/7%، هامورمعمولی 1/6%، گیش بال افشان 7/3%، گوازیم دم رشته ای 0/3% و سرخو چمن با 1/2%، بیشترین تعداد را به خود اختصاص داده بودند؛ که از نظر تعداد 0/94% متعلق به این 8 گونه می باشد. از نظر وزنی نیز سنگسر معمولی با 3/24% بیشترین نسبت به سایرین و سایر گونه ها به ترتیب هامورمعمولی 8/16%، گیش پهن 2/16%، کوپر 5/13%، گیش بال افشان 7/8%، شانک زردباله 4/7%، سرخو چمن 8/3%، صبیتی 8/1%، گوازیم دم رشته ای 6/1% و میش ماهی منقوط 3/1% را تشکیل داده بودند؛ که از نظر وزن 5/95% به این 10 گونه تعلق داشته است. براساس نتایج، متوسط صید یک گرگور در ماه (CPUE) در دوره نمونه برداری 8/1 کیلوگرم -گرگور در ماه محاسبه گردید، درحالی که بشترین CPUE در نیمه اردیبهشت با 8/3 و کمترین در اسفند با 8/0 کیلو گرم بر گرگور در ماه بدست آمد.کلیدواژگان: گرگور، ترکیب گونه ای، فراوانی ماهیان، آبهای استان بوشهر، خلیج فارس
-
بررسی آلودگی به فلز جیوه در کبد و ماهیچه دو گونه از ماهیان سواحل خلیج فارسصفحه 5
-
تعیین رژیم غذایی ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus)درآب های خلیج فارس، منطقه جزیره تنب تا هنگامصفحه 6ماهی گوازیم دم رشته ای (Nemipterus japonicus) یکی ازگونه های مهم تجاری ماهیان در آب های خلیج فارس می باشد. از صید شناور های تجاری از مهر1384 تا مرداد 1385 اقدام به نمونه برداری گردید. نتایج نشان داد که ستاره دریایی شکننده با 31 درصد بیشترین میزان را در رژیم غذایی این ماهی داشته، در حالی که خرچنگ ریز (19درصد)، ماهی هضم شده(19درصد) و بادام شکلان (15درصد) رتبه های بعدی را بخود اختصاص داده اند. در طبقه طولی کمتر از 14 سانتی متر ستاره دریایی شکننده (50 درصد)، در طبقه طولی 15-20 سانتی متر خرچنگ ریز (6/24درصد)، در طبقه طولی 21-26 سانتی متر ماهی هضم شده (5/18 درصد) و در طبقه طولی بیشتر از 26 سانتی متر ستاره دریایی شکننده (50 درصد) محتویات معده را به خود اختصاص داده اند. شاخص خالی بودن معده این ماهی برابر با 53 درصد محاسبه شد،که این ماهی را در زمره ماهیان با تغذیه متوسط قرار می دهد. ترجیح غذایی این ماهی برای ستاره دریایی (45درصد)، برای خرچنگ ریز(37درصد)، برای بادام شکلان(33درصد)، برای عقربک ماهی(28درصد) و برای میگو و موتو ماهی کمتر از 10 درصد بدست آمد. بررسی فصلی ترکیب غذایی این ماهی نشان داد که در فصل پاییز 1384، خرچنگ ریز(5/38 درصد)، و ستاره دریایی شکننده در تابستان 1385 (3/45 درصد) و زمستان 1384 (6/44 درصد)، بیشترین سهم را محتویات معده این ماهی داشته اند.
کلیدواژگان: گوازیم دم رشته ای، رژیم غذایی، ترالر، جزیره تنب، جزیره هنگام، خلیج فارس -
تاثیر دما و تغذیه جلبکی بر تراکم روتیفر Brachionus plicatilis در شرایط آزمایشگاهیصفحه 7برای دستیابی به بهترین تراکم رشد روتیفرها در این مطالعه دو نوع تیمار (دما و تغذیه جلبکی) انتخاب و مطالعات در بخش آبزی پروری پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان واقع در شهر بندرعباس در مهرماه 1388 انجام شد.در این آزمایش روتیفر گونه plicatilis Brachionus در شرایط آزمایشگاهی در سه سطح دمای (25، 30 و 35 درجه سانتیگراد) و تغذیه جلبک در سه سطح (تغذیه منحصرا با Chlorella، تغذیه منحصرا با Nannochloropsis و تغذیه با ترکیب Nannochloropsis و Chlorella) مورد آزمایش قرار گرفت.جهت بررسی و مقایسه تیمار ها از آنالیز واریانس دو طرفه استفاده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش دما تراکم روتیفرهاافزایش می یابد، به طوری که در دمای 25 درجه سانتیگراد با کمترین میانگین تراکم و در دمای 35 درجه سانتیگراد با بیشترین میانگین تراکم روتیفر مواجه شده که اختلاف معنی داری را نشان داد (05/0 P<). همچنین اثرات متقابل دما و تغذیه جلبکی دارای اختلاف معنی داری بود (05/0 P<).در درجه حرارت 35 درجه سانتیگراد و تغذیه با ترکیب Nannochloropsis و Chlorella بیشترین تراکم روتیفرها مشاهده شد.
کلیدواژگان: روتیفر Brachionus plicatilis، کلرلا، نانوکلروپسیس، تراکم -
پارامتر های رشد و مرگ و میر ماهی ساردین(Sardinella sindensis) در آب های بندر جاسکصفحه 8ساردین سند Sardinella sindensis یکی ازگونه های مهم تجاری ماهیان سطح زی ریز در آبهای ساحلی بندر جاسک می باشد. پارامترهای پویایی جمعیت این ماهی از شهریور1387 تا خرداد ماه 1388مورد مطالعه قرارگرفت. نمونه برداری ها بصورت ماهانه و از صید تجارتی شناورهای پرس ساین دوقایقی انجام گردید. پارامترهای رشد L∞ وK برای این گونه به ترتیب 20 سانتی متر و4/1(در سال) تخمین زده شدند. حداقل و حداکثر طول کل ساردین سند به ترتیب 5/9 و9/19سانتی متر و میانگین آن 7/15 سانتی متر ثبت شدند. to این ماهی برابر با 17/0- و بیشینه سن آن 5/2سال محاسبه شد.معادله رشد وان برتالانفی برای این گونه به صورت ((17/0-)- t)4/1-)exp-1)20= L(t)بدست آمد. این ماهی دو بار بازگشت شیلاتی در طول سال دارد و بیشینه بازگشت شیلاتی در ماه شهریور و به مقدار7/17 درصد بود. رابطه طول کل- وزن کل برای این ماهی به صورت 8328/2L0131/0=W بدست آمد. مقدار مرگ و میر کل (Z)با ضریب اطمینان 95 درصد به طور متوسط 15/3 (در سال) محاسبه گردید. مرگ و میر طبیعی (M) و مرگ ومیر صیادی(F) به ترتیب 45/2 (در سال) و70/0 (در سال) تعیین گردید.ضریب بهربرداری(E) برابر 22/0 بدست آمد، مقدار این ضریب بهره برداری برای تلاش صیادی حاضر پایین می باشد. بیانگر آن است که ذخیره موجود پتانسیل بهره برداری بیشتر را نیز دارد. بر اساس آمار صید موجود به نظر می رسد، صیادان منطقه جاسک تمایل چندانی به صید ماهیان سطح زی ریز نداشته، درحالی که صید غیر هدف توسط این صیادان ارجحیت بیشتری داشته است.
کلیدواژگان: ساردین سند، Sardinella sindensis، ضریب بهره برداری، بندر جاسک، دریای عمان
-
The Study of Alginic Acid amonts(Ergosan) Effects on Growth and Survival Rates in Indian White Shrimp Post larvae (Fenneropenaeus indicus)Page 1Immunostimulants are one of important ways to prevent diseases. In this research, effects of Ergosan on the growth factors such as total length and increasing of dry weight and survival rates in stage of post larvae PL15 in Indian white shrimp (Fenneropenaeus indicus)was studied. The effects of Ergosan(0.5 %) (T1) Ergosan(1 %) (T2) Ergosan(2 %) (T3) along with a control treatment for comparison was used. Taking into consideration of 4 treatments and 3 replication for each of them, 12 similar vessels were used, which in amounts of 10 liters were refilled with water and reserved with 100 larvae in liters in zoa stages and were fed in a completely randomized design. Duration of experiment was zoa stage to PL15 that in the end of 25 days for the biometry and determination of survival rates were studied. Results showed that the highest amount of total length (mm) observed in PL15 stage in T3 (17.45,17.42,17.15) which had a significance difference in regard to the control treatment(16.86) at P<0.05 level. The highest amount of dry weight (mg) observed in PL15 stage in treatments respectively(2.92,2.93 and 2.85) that against of control treatment (2.75) had a significance difference (P<0.05).The highest amount of survival rates (%) observed in T3 (79.67,76.33 and78.33) that against of control treatment (60.33) had a significance difference (P<0.05). The use of this product in a desired feeding program from zoa stage to PL12 could increase the resistance and immunity in post larvae as increasing in amount of survival rates and growth factors in shrimps that led to produce suitable post larvae for introducing into the training ponds.
-
A Survey on monoculture systems of penaeus semisulcatus in sites of Tiab (Hormozgan province of iran)Page 3This study was carried out from July to October of 2004. culture of shrimps was done with cooperation of Persian prawn company in 3 hectare earthpounds with density of 180000 PL15 in a time period of 127 days in shrimp culture site of Tiab.Some physicochemical factors were measured such as dissolved oxygen, salinity, pH and temperature (morning and afternoon) and transparency (only afternoon) twice per month. Biometry of shrimps also done twice per month.Some physicochemical factors were measured such as dissolved oxygen, salinity, pH and temperature (morning and afternoon) and transparency (only afternoon) twice per month. Biometry of shrimps also done twice per month.the results showed which mean shrimp growth and daily shrimp growth rates and also total production in monoculture system of P. semisulcatus were 13.8 gr, 0.1 gr, 1045 kg respectively.
-
Investigating species composition and Fishes abundance in traditional Traps (gargoor) Bushehr province waters in the Persian GulfPage 4This study was conducted from February-March to June-July 2007. As a result, 1188 pieces of 435(kg) fish, belonging to 25 species and 11 families were in the inspection of Trap (Gargoor) 10 times. The most abundant species were in March with 54.0% and the lowest were in April with 7.2%. More than 38.1% of the catches number belonged to (Carangoides talamporoides) and other species Argyrops spinifer 21.9%, Pomadasys kaakan 11.5%, Acanthopagrus latus 7.7%, Epinephelus coioides 6.1%, Carangoides chrysophrys 3.7%, Nemipterus japonicus 3.0% and Lutjanus Malabaricus 2.1% respectively. Totally, numbers of fishes were 94.0% belonged to only 8 species. 24.3% of the catches weight belonged to, Pomadasys kaakan and other species Epinephelus coioides 16.8%, Carangoides talamporoides 16.2%, Argyrops spinifer 13.5%, Carangoides chrysophrys 8.7%, Acanthopagrus latus 7.4%, Lutjanus Malabaricus 3.8%, Acanthoparus cuvieri 1.8%, Nemipterus japonicus 1.6% and Protonibea diacanthus 1.3% respectively. 95.5% totally weights of fishes were belonged to only above 10 species. The average catch per unit effort or one trap month (CPUE) were estimated to be, 1.8 (kg/month), while the Max CPUE in May equal 3.8 and min in March equal were 0.8 kg / month trap.
-
A study on Feeding habits of Nemipterus japonicus (Bloch, 1791) in Persian Gulf, Tonb to Hengam Island watersPage 6Threadfin bream (Nemipterus japonicus) is one of the most important commercial fishes in the Persian Gulf. Speciments were collected from commercial catches from November 2005 to Agust 2006. A totally 473 individual were studied, diet results showed that britle stars were dominant diet with 31%, other food component were small crabs 19%, digested fishes 19%, Echura and Sipuncula 15%, Squila sp. 12%, Shrimps 3% and anchovies 1%. The food items in <14 cm length class Britle stars 50%, in 20-15cm length class small crab 24.6%, in 21-26 cm digested fishes 18.5%, and >26 cm length class Britle stars 50% were dominat. The vacuity index was estimated 53%, that showed this species was mediat-voracious appetite fishes. Britle stars were the major food perfect with 45%, small crabs 37%, Echiura 33%, Squila sp. 28% and others were less than 10 percent. Results on seasonal food items frequecy showed that Small crabs 38.5%, Britle stars 45.3% and 44.6% were more frequent items in summer, autumn and winter respectivly.
-
The Effects of temperature and algal diets on the density of Brachionus plicatilis under laboratory conditionPage 7In this study to achive the best grows condition rotifer Brachionus two treatment(temperature and feeding algae)selected.Studies were performed in October 2009.The rotifer was cultured at tree temperature ranges (25, 30 and 35 ºC) and feeding was with two species of microalgae including, Nannochloropsis spp., Chlorella spp and mixed of Chlorella spp.& Nannochloropsis spp and for comparison among treatment, two – way ANOVA was used.The result showed that with increasing temperature, rotifer density increased. The lowest density of rotifer was observed at 25 ºC and the highest density was observed at 35 ºC. There was a significant difference between the density in different temperatures (P < 0.05). In the other words, in this study, some of treatment temperature and nutrition on growth has effected on rotifer. In general the result showed that the temperature of 35 C° and with a combination of Nanochloropsis and chlorella the heist density was observed.
©2000-2024 magiran.com All Rights Reserved.